Monday, April 19, 2010

စြယ္ေတာ္ရိပ္သို႕တစ္ေခါက္



Cultural Show ေတြ သြားမၾကည့္ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ စကၤာပူေရာက္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ဦးေဆာင္စီစဥ္တဲ့ စြယ္ေတာ္ရိပ္သႀကၤန္ ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႕ညေနက သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အနီးကပ္အားေပးခ်င္လို႕ ၂၅ ေဒၚလာ တန္းကို ၀ယ္လိုက္ေပမယ့္ ေဘးအစြန္ကို ေရာက္သြားတယ္။


(ဓာတ္ပံုမရိုက္ရဘူး ဆိုေပမယ့္ ရိုက္မိတဲ့ ပံုတစ္ပံုကို ေၾကာ္ျငာအေနနဲ႕ တင္လိုက္တယ္ေနာ္။)

ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ညေန ၄ နာရီ ခြဲသာသာပါ။ ၄ နာရီ ၄၅ စမယ္ ဆိုေပမယ့္ ရုံမဖြင့္ေသးလို႕ လူေတြ အျပင္္မွာ မိုးတိုးမတ္တတ္ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ MAI က ကံစမ္းမဲအတြက္ ေမးခြန္းေလးေတြ စာရြက္ထဲမွာ ေျဖခိုင္းတယ္။ ကံစမ္းမဲဆိုရင္ မေပါက္တတ္သူမို႕ ထင္ရာေတြ ရွာေဖြ ျဖည့္ၿပီး ထားခဲ့ပါတယ္။ ရုံတံခါးဖြင့္လို႕ လူေတြ ၀င္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တခ်ိဳ႕က ကံစမ္းမဲကိုပဲ ဆက္ျဖည့္ေနၾကတုန္းမို႕ ရုံထဲမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ လူျပည့္မလာဘူး။ ဒီေတာ့ အစီအစဥ္ စခ်ိန္ကိုက နည္းနည္း ေနာက္က်ေနပါၿပီ။

ပြဲတစ္ခုလံုးကို ၿခံဳေျပာရရင္ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႕ေကာင္းပါတယ္။ ဟာသေတြကိုလည္း တ၀ါး၀ါး တဟားဟား ရယ္ေနရတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ရယ္ရတာက MC ႏွစ္ေယာက္ အပါအ၀င္ပါပဲ။ ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အထစ္အေငါ့ေလးေတြ ရွိေပမယ့္ MC ႏွစ္ေယာက္ဟာ မ်က္ႏွာမပ်က္ဘဲ ပရိသတ္နဲ႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္အရႊမ္းေဖာက္သြားၾကတာပါ။

မိုက္ခရိုဖုန္းက တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ အသံနည္းနည္း လံုးေနတာကလြဲလို႕ ေရွ႕ပိုင္းမွာ သႀကၤန္သီခ်င္း ဆိုသူေတြ အားလံုး အဆင္ေျပၾကပါတယ္။ ပိေတာက္ခ်စ္သူ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ရိုးရိုးမဆိုပဲ စကားေျပာေလးေတြနဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးဆန္ဆန္ တင္ဆက္သြားတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္။ အကေတြထဲမွာေတာ့ စတိုင္က်တဲ့ ၿမိဳင္ထမွာ ထူးထူးျခားျခား ေယာက်ၤားမင္းသမီးအျဖစ္ က ျပသြားတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ ကိုၾသဘာကိုလည္း အထူးခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ လူငယ္ေလးေတြ စုေပါင္းကၾကတဲ့ ေခတ္ေပၚအကကို ထည့္ထားတာကလည္း ျမန္မာ့ရိုးရာမဟုတ္ေပမယ့္ အရသာတမ်ိဳး ေပးပါတယ္။

လူရႊင္ေတာ္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆံုး အေခ်ာဆံုးေလးျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ႀကိဳး စီစဥ္တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု သားတရားစီရင္ခန္းဆိုတဲ့ ဟာသျပဇာတ္ကိုလည္း အားေပးခဲ့ပါတယ္ (လက္ခုပ္နဲ႕)။ အားေပးရမွာေပါ့ ဓာတ္ႀကိဳးဆိုတာ တျခားသူမွမဟုတ္ပဲ။ ပန္ဒိုရာရဲ႕ ပန္ဒိုရီကို ပန္ဒိုရီဆိုတဲ့ နာမည္ေပးခဲ့တာ သူ ေပါ့။ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္း ဖုိရမ္မာ၊ ဘေလာ့ဂါပါ။ (ဒီေနရာက) ။ တခ်ိန္က အသည္းကြဲကဗ်ာဆရာေပါ့ေလ။ (အခုေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ သိပ္မတက္ၾကြေတာ့ဘူး။ ရည္းစားရသြားလို႕ လို႕ ေျပာၾကတာပဲ။) :P

စတီရီယို သီခ်င္းအစီအစဥ္မွာ တီးမႈတ္သူေတြေရာ သီဆိုသူေတြပါ အထူးေျပာစရာမရွိပါဘူး။ အားလံုး လက္ေရြးစဥ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခုပါပဲ။ တခ်ိဳ႕သီခ်င္းေတြက အဆိုေကာင္းေပမယ့္ ဒီေခတ္အေနနဲ႕ လတ္တေလာ ေဟာ့ေနတာမဟုတ္ပဲ နည္းနည္း ဒိတ္ေအာက္ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြ ပါတယ္။ ေယာက်ၤားေလးေတြ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြကို ေျပာတာပါ။ ဒီအရြယ္ေတြ ဆိုေတာ့လည္း သူတို႕ေခတ္က သီခ်င္းေတြကိုပဲ ျပန္ေျပာင္းဆိုၾကတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ (ဟီး.. ခ်ိတ္မခ်ိဳးပါနဲ႕)။ တခ်ိဳ႕ သီဆိုသူေတြကေတာ့ ၀တ္စားဆင္ယင္တာကို ရုံးတက္သလို ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ စတိတ္ခံုနဲ႕ ပိုလိုက္ဖက္ေအာင္ ၀တ္စားႏိုုင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္မိတယ္။ :)

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ စြယ္ေတာ္ရိပ္အၿငိမ့္ အစီအစဥ္ပါ။ မင္းသမီးေလး ႏွစ္ေယာက္လံုး ကျပသြားၾကတာ သိပ္လွပါတယ္။ ေနာက္ခံသီခ်င္းနဲ႕ ကတာမို႕ မင္းသမီးေတြ သီခ်င္းဆန္ဆန္ တစ္ပိုဒ္ေလာက္ပဲ ဆိုျဖစ္ၾကေပမယ့္ အသံတကယ္ေကာင္းၾကတာကို သတိထားမိတယ္။ ပု၀ါ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ေလးေတြကိုလည္း သေဘာက်မိတယ္။ လူရႊင္ေတာ္ေတြကလည္း အထစ္အေငါ့ အလြန္နည္းပါးစြာ ၀ါရင့္ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေတြအလား ျပက္လံုးထုတ္ၾကပါတယ္။ ဆင္တူယိုးမွား မၾကားဖူးတဲ့ ျပက္လံုးအသစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သေဘာက်စရာ ေကာင္းပါတယ္။ လက္ရွိေခတ္ အေျခအေနေတြကို သေရာ္ထားတဲ့ ခပ္ပါးပါး ျပက္လံုးေတြက ပညာပါတယ္။ လူရႊင္ေတာ္ ေလးေယာက္စလံုး ဘက္ညီၾကပါေပတယ္။

အသံပိုင္းဆိုင္ရာ မိုက္ခရိုဖုန္း ျပႆနာအခ်ိဳ႕ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ေတြ႕ရေပမယ့္ ထိန္းသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ပြဲလို႕ပဲ ဆိုရမွာပါ။ နည္းနည္းဆိုးတာကေတာ့ အခ်ိန္လြန္သြားတာပါ။ ည ၉ နာရီ ၿပီးရမယ့္ အစီအစဥ္က ည ၁၁နာရီ ေက်ာ္သြားတယ္ဆိုေတာ့လည္း မ်ားသြားတာေပါ့ေနာ။ ကေလးအေဖေတြ၊ ကေလးအေမေတြ၊ ေနာက္ေၾကာင္းမေအးသူေတြခမ်ာ အၿငိမ့္ေကာင္းေနတုန္းမွာ ထျပန္ရရွာပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ျပန္လာတာ ညသန္းေခါင္ ေက်ာ္သြားေတာ့ ဒီစာကိုေတာင္ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ ခ်က္ခ်င္းတင္ဖို႕ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့လည္း မအားမလပ္တာနဲ႕ အခုမွေရးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ (ေရးၿပီးလို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရီတာကလည္း စြယ္ေတာ္ရိပ္အေၾကာင္း တင္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သြားဖတ္ၾကပါဦး။) ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ပြဲကို ဒီ့ထက္ အခ်ိန္ေစာေစာ စတာတို႕ တခ်ိဳ႕အစီအစဥ္ေတြ နည္းနည္းေလွ်ာ့တာတို႕ လုပ္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ခါတိုင္းႏွစ္ေတြလိုပဲ ဒီပြဲကို ဒီဗြီဒီ ထြက္မယ္၊ ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာနဲ႕ ေရာင္းခ်ေပးမယ္ လို႕ေျပာပါတယ္။ စကၤာပူမွာ မေနတဲ့လူေတြ အတြက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ပ်က္လံုးေတြကို နားမလည္ဘူး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီဗြီဒီ ထြက္လာရင္ေတာ့ ၀ယ္ၾကည့္ၾကသင့္တယ္လို႕ ထင္မိတယ္။ ေၾကာ္ျငာေပးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခံစားမိသလို ေရးလိုက္တာပါ။ ေနာင္ႏွစ္မွာ ေမတၱာလက္ေဆာင္ လက္မွတ္ ေပးေစခ်င္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ (စကားေခၚတယ္ လို႕လည္း မထင္ပါနဲ႕ ဟဲ….)

Ex-RIT ေတြ စီစဥ္တဲ့ပြဲကို ၾကည့္ျဖစ္ၿပီး Poly ေက်ာင္းက ပြဲေတြ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့လို႕ စိတ္ကြက္ေနၾကဦးမယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ အားလံုးကို တတ္ႏိုင္သမွ် အားေပးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္။ ေရႊျပည္နဲ႕ေ၀းေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာမႈေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးေတြကို ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ႏိုင္သူေတြလည္း ပါ၀င္ၾက မပါ၀င္ႏိုင္သူေတြလည္း အခ်ိန္ရႏိုင္သေလာက္ အားေပးၾကသင့္တယ္ လို႕ ထင္မိပါတယ္။

ျမန္မာႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ။

ပန္ဒိုရာ



Expand..

Tuesday, April 13, 2010

မႏွစ္တႏွစ္က သႀကၤန္

အခ်ိန္မရလို႕ သႀကၤန္အတြက္ ဘန္နာေလး တခုဆြဲဖို႕ လုပ္ေနတာလည္း မဆြဲျဖစ္ပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မႏွစ္က ပံုေလးကိုပဲ ျပန္တင္ထားပါတယ္။ ေရႊျပည္ေ၀းမွာ သံခ်ပ္နည္းနည္း သြားလက္ေဆာ့ျဖစ္တာကလြဲလို႕လည္း ထူးထူးျခားျခား မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။

ဘေလာ့ဂါေတြ ရင္ထဲက အမွတ္တရစကားေလးေတြ ျပန္ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ဘေလာ့ဂါေတြရင္ထဲက သႀကၤန္ ဆိုတဲ့ ပို႕စ္ေလးကို ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးက ဘာျဖစ္လို႕ တန္ခူးလဆန္း ၁ ရက္ေန႕မွာ မတိုက္ဆိုင္ရသလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူး ဆိုတဲ့ ပို႕စ္ေလးကို ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

အားလံုးႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

Expand..

Sunday, April 11, 2010

ေရႊျပည္ေ၀းတို႕ ေရးမယ့္ သႀကၤန္

ဘီလူးစကိုင္းေဖာရက္စ္ အင္ ကုမၸဏီ လိမိတက္ က စပြန္ဆာ ေပးထားတဲ့ ဂရိတ္မဟာ ေရႊျပည္ေ၀း မ႑ပ္ႀကီးမွာ သံခ်ပ္ေတြထုိးဖို႕ ဖိတ္ေခၚေနတယ္ ဆိုပဲ။ ေစတနာဗလပြနဲ႕ အခမဲ့ ေၾကာ္ျငာ၀င္ေပးလိုက္ပါတယ္ ဘေလာ့ဂ္အႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႕။

Expand..

Friday, April 9, 2010

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕






ဖြဖြညင္သာ တိုး၀င္လာေသာ ရနံ႕က စိမ္းမေနပါ။ ေဟာ ဟိုမွာ လမ္းမေပၚမွာ ျဖာက်ေနတာ ေရႊ… ေရႊေရာင္ေတြ။

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕။ ဘယ္လိုမွ လွမ္းမမီသာတဲ့ အပင္ျမင့္ျမင့္ႀကီးေပၚမွာ ၀င္း၀ါေနေသာ အဆုပ္အခက္မ်ား။ ေလထဲမွာ သိမ့္သိမ့္ဖြဲဖြဲ ၀ဲပ်ံေနတဲ့ ေဟာဒီရနံ႕ပိုင္ရွင္က ပိေတာက္ပန္းလား။ ဒါ ေတြ႕ဖူးေနက် ပိေတာက္ပင္မ်ိဳးမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဒါေပမယ့္ ျပာေသာေကာင္းကင္ စိမ္းေသာသစ္ခက္ေတြၾကား ရဲရဲတင္းတင္း ပြင့္ေနတာ ပိေတာက္မွ ပိေတာက္စစ္စစ္။

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕။ တစ္ႏွစ္မွာ ဒီတစ္လ၊ တစ္လမွာ တစ္ရက္တည္း ဆို။ ရာသီေတြ အခ်ိန္ေတြ ေနရာေတြ ဆိုတာ ဘယ္သူက စသတ္မွတ္ခဲ့သလဲ။ ျမန္မာေတြ ႏွစ္သစ္မကူးေသးဘူး။ တူးပို႕တူးပို႕သံလည္း မၾကားရဘူး။ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ေျပာရရင္ တန္ခူးလဆုိတာ ကိုယ့္စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာ ေထာင္ထားတဲ့ ျပကၡဒိန္ထဲက ဘာသာစကားမွာကို မပါဘူး။ ဒါက ေရစိမ္းေျမစိမ္း မဟုတ္လား။ ဒါျဖင့္ ဒီပိေတာက္ေတြ ဘာလို႕ ဒီအခ်ိန္မွာ ပြင့္ေနရတာလဲ။

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕။ ဒီပိေတာက္ေတြက ဘာလို႕ ဒီေနရာမွာမွ ပြင့္ေနရတာလဲ။ ပိေတာက္ပန္းကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ႀကိဳဆိုတဲ့အေလ့အထ မရွိသူေတြၾကားမွာ။ အမႈိက္သိမ္းသူေတြက ဒီအခ်ိန္ဆို ေခါင္းရႈပ္ေနမယ္။ တခ်ိဳ႕က ၀တ္မႈန္၀တ္ဆံရနံ႕ေတြ ယားယံမွာစိုးလို႕ ေရွာင္ကြင္းၾကမလား။ ဟုိမွာ.. လမ္းမမွာ ၀တ္ဆံေတြ ပြင့္ဖတ္ေတြ ေျမအလူးလူး ျပားျပား၀ပ္ လို႕။ ေကာင္းကင္ကလည္း အံု႕ေနျပန္ၿပီ။ မိုးရြာေတာ့မလား။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ လမ္းမက ေရႊေရာင္ေတြ ေပ်ာက္သြားေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။

မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕။ ပိေတာက္ရနံ႕ေတြကို အိပ္မက္ထဲထိ ရိႈက္သြင္းမိခဲ့သူဟာ ေရႊေရာင္၀င္းလက္ခဲ့တဲ့ ရင္ခုန္သံေတြကို လြယ္အိတ္အေဟာင္းေလးနဲ႕အတူ တိုင္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္ပါကြယ္။ ပန္းေတြက မပြင့္ခင္ကတည္းက ပိေတာက္လို႕ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရၿပီ။ မေၾကြခင္ကတည္းက ေဟာင္းႏွင့္ၿပီ။ တဒဂၤေတြကို တဒဂၤထဲမွာပဲ သိမ္းထားလိုက္ပါ။ အသစ္ အသစ္ ခဏငယ္ေတြတိုင္းဟာ ၿပိဳဆင္းေနတဲ့ ႏွလံုးေသြးေတြနဲ႕အတူ လည္ပတ္ စီးဆင္းသြားမွာပါ။

ဟိုမွာ…. ပိေတာက္ေတြ အခိုင္လိုက္ အေထြးလိုက္ မတားႏိုင္ မဆီးႏိုင္ တစစီ တဖဲ့စီ တစိမ့္စိမ့္ သိမ့္သိမ့္ လိႈက္ေၾကြေနၿပီးမွပဲကြယ္။ ရာသီေတြ အခ်ိန္ေတြ ေနရာေတြ အမွားေတြ အလြဲေတြ… ထား.. ခဲ့.. ေတာ့.. ေလ။ ႏြမ္းေၾကြျခင္းက လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ ပန္းဘာသာစကားရဲ႕ နယ္နိမိတ္ျပင္ပမွာပဲ ဖူးပြင့္ေစလိုက္ပါကြယ္။ မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕။။


ပန္ဒိုရာ

(၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာေလာက္က စတင္ေရးသား။ ၂၀၁၀ ဧပရယ္ ၉ အေခ်ာသတ္။)

မွတ္ခ်က္။ ။ မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႕ ဆိုေသာ စာသားကို ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ပိေတာက္ပန္းကဗ်ာ ပထမဆံုးစာေၾကာင္းမွ ယူပါသည္။



Expand..

Thursday, April 8, 2010

Nothingness




Nothingness

ရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ
တေ၀ါေ၀ါ လည္ပတ္ေနေသာ ၀ဲၾသဃ
ပ်ားရည္ဆမ္းထားေသာ နာက်င္မႈ အၾကြင္းအက်န္မ်ား
လက္ယပ္ေခၚေန။


မရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ
လက္ႏွစ္လံုးစာ ဖ၀ါးေျခရာရြရြ
စိုက္ထူ/လဲၿပိဳ/ယိုင္နဲ႕/ၿမဲၿမံခဲ့ေသာ မိုင္တုိင္မ်ား
တရိပ္ရိပ္္ က်န္ရစ္ခဲ့။


ဒီေခ်ာက္ဟာ
ဘယ္ေလာက္နက္ပါသလဲ
ဆူညံ
အသံမ်ား
ေ၀၀ါး
မ်က္စိကို မွိတ္ခ်လုိက္စဥ္
လိုခ်င္မႈမ်ား လိုအပ္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းရာဆီ။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Sunday, April 4, 2010

သံခ်ပ္စပ္နည္း

သႀကၤန္ နီးလာၿပီဆုိရင္ သံခ်ပ္ေတြထုိးၾကတာ ျမန္မာ့ရိုးရာ ဓေလ့တစ္ခုပါ။ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ဆိုရင္ ကေလးေတြက သံခ်ပ္ဆိုရင္ သံခ်ပ္ကာ ကား ပဲ သိေတာ့မယ္ ထင္တယ္တဲ့။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဖေဖ့ဆီက အေမြရထားတဲ့ ကဗ်ာဖြဲ႕နည္း နိသ်ည္း ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးထဲက သံခ်ပ္စပ္နည္းကို ထုတ္ႏုတ္ၿပီး စာျပန္ရိုက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ဒီေခတ္မွာ ျပန္ထုတ္မထုတ္ အေသအခ်ာ မသိတဲ့အတြက္ ရွားပါးၿပီး အသံုး၀င္မယ္ထင္လို႕ပါ။ သတ္ပံုေတြ အျဖတ္အေတာက္ေတြ က မူရင္းအတုိင္း ျဖစ္ပါတယ္။


သံခ်ပ္စပ္နည္း
သံခ်ပ္ဆိုသည္မွာ ရံခါရံခါ ယိုးဒယား သီခ်င္းႀကီးမ်ားအတြင္းသို႕၄င္း, ရံခါရံခါ အမည္မတူသည့္ သီခ်င္း ၂ ခုတုိ႕၏ အၾကားသို႕ ၄င္း ရံခါရံခါ အမည္မတူသည့္ သီခ်င္း ၂ ခုတို႕၏အၾကားသုိ႕၄င္း ဤသို႕ စသည္ျဖင့္ တပါးေသာ ေတးသီခ်င္းတို႕၏အတြင္းသို႕ (အၾကားသို႕) ညွပ္ခ်ပ္သြင္းၿပီး တိုင္ကာေဖာက္ကာျဖင့္ သီဆိုရေသာေၾကာင့္ “သံခ်ပ္” ဟုေခၚဆိုရေလသည္။ ၄င္းကိုေရးစပ္ေသာအခါ -
ဥပေဒ။
၁။ အတိုင္-အေဖါက္ ဟူ၍ ၂-ပုဒ္ ထားရမည္။
၂။ အတိုင္ကို ၇-လံုးထားၿပီး, ၄-လံုး ၃-လံုး ခြဲေနေစ။
၃။ အေဖါက္ကို ၈-လံုးထားၿပီး, ထက္၀က္ခြဲေနေစ။


အထက္ပါ အဂၤါမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္ စပ္ဆိုခဲ့ပါလွ်င္ သံခ်ပ္ ကဗ်ာျဖစ္လာႏိုင္ပါေတာ့၏။ ။ ပံုစံကား -
(က) အတိုင္။ အပါးေအာက္ကအထူခံ။
အေဖါက္။ ကုလားအျပန္-လိုက္မဲ့မိန္းမ။ ။
(ခ) တိုင္။ အက်ၤီပါးနဲ႕ - ခါးတထြာ၊
ေဖါက္။ ကစားစရာ-လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္။ ။

အထက္ပါ သံခ်ပ္တို႕ကား ၁၃၀၀-ျပည့္ႏွစ္ ေလာက္က မဟာေမဒင္ ဘာသာ၀င္ ကုလားက,ျပား ဦးေရႊဖီဆိုသူ “ေမာ္လ၀ီႏွင့္ ေယာဂီစာတမ္း” စာအုပ္ကို ေရးသားမိမႈေၾကာင့္ ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ္းႀကီး ျဖစ္ၿပီးေနာက္ အက်ၤီပါး၀တ္သည့္ မိန္းမမ်ားကို ကဲ့ရဲ႕ရႈံ႕ခ်ကာ ကုလားႏွင့္ ေပးစားၿပီး ထုိးၾကေသာ သံခ်ပ္မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။

၎၌ ပိုဒ္ေရႏွင့္ လံုးေရကို သိသာပါၿပီ။ ကာရန္ေနပံုမွာကား ပဌမ အတိုင္ပုဒ္မွ အဆံုးအကၡရာႏွင့္ ဒုတိယ အေဖာက္ပိုဒ္မွ ၄-လံုးေျမာက္ အကၡရာတို႕ကို ညီညြတ္ေစရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပဌမ ပံုစံ၀ယ္ “ခံ-ျပန္” ဟု ထားရသည္ကို သတိျပဳပါ။

ဒုတိယ ပံုစံမွာမူ ပဌမပံုစံအတိုင္း လံုးေရႏွင့္ ကာရန္တို႕ ညီညြတ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း၊ ၎ကာရန္မွာ ပဌန ပံုစံကကဲ့သို႕ ကာရန္ရိုးရိုးမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ “ခါးတထြာ-ကစားစရာ” ဟု နေဘစပ္မ်ိဳးျဖင့္ စပ္ထားေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္သေဘာခ်င္း တူေသာ္လည္း အစပ္အဟပ္ မတူသျဖင့္ နည္း ၂-မ်ိဳးသိေစရန္ ပံုစံ ၂-မ်ိဳးကို ထုတ္ျပလိုက္ရသည္။
x x x


ထိုမွတပါးလည္း ဒုတိယ အေဖာက္ပိုဒ္ကို ဥပေဒအတိုင္း လံုးေရကို ထားၿမဲထားၿပီးလွ်င္ အစပ္-အဟပ္ကိုမူ တတိယေျမာက္ အလံုးႏွင့္လည္း ကာရန္တူယူကာ စပ္-ဟပ္ႏိုင္လာျပန္ပါေပသည္။ ။
ပံုစံကား -
(က) တုိင္။ အက်ၤီပါးနဲ႕-ဇာေဘာ္ဒီ
ေဖါက္။ ငေရႊဖီနဲ႕-ေျပာပီးဆိုပီး။ ။
(ခ) တုိင္။ အက်ၤီပါးနဲ႕-မ်က္ထားခ်ိဳ၊
ေဖါက္။ သက္ၾကားအိုေတာင္ မႀကိဳက္မႀကိဳက္။ ။

ဤသို႕လွ်င္ ပဌမအပိုဒ္မွ ေနာက္ဆံုး အလံုးျဖစ္သည့္ “ဒီ” ကို ဒုတိယအပိုဒ္မွ ၃-လံုးေျမာက္ ျဖစ္သည့္ “ဖီ” ႏွင့္ စပ္ဟပ္ႏိင္ျပန္ေၾကာင္းကို မွတ္ၾကေလဦး။ ။၎မွာလည္း အထက္က ကဲ့သလို႕ နေဘထပ္ စပ္ႏိုင္ျပန္၏။ ဒုတိယတြင္ “မ်က္ထားခ်ိဳ-သက္ၾကားအို” ဟု စပ္ထားသည္ကို သတိျပဳေလ။

အဓိပၸါယ္ စပ္နည္း
ထိုမွတပါးလည္း အဓိပၸါယ္စပ္ သံခ်ပ္စပ္နည္းဟူ၍ ရွိလာခဲ့ျပန္ေသး၏။ ၎မွာ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း ေနေစၿပီးလွ်င္ ကာရန္ကိုကား လံုး၀မယူေတာ့ဘဲ ေရွ႕ကအတိုင္ႏွင့္ ေနာက္က အေဖာက္ကိုသာ အနက္အဓိပၸါယ္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ စပ္ဆိုရျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။
ပံုစံကား -
(က) တိုင္။ ။အေမ့ေခၽြးမ-ေပ်ာက္လို႕ရွာ၊
ေဖါက္။ ။ေတြ႕ၿပီ ေတြ႕ၿပီ သူဘဲသူဘဲ။ ။
(ခ) တိုင္။ ။ သူ႕သၼီးကို-ပက္မယ္ႀကံ၊
ေဖါက္။ ။ သူ႕အေမက-ကာဆီးကာဆီး။ ။

အထက္ပါ ပံုစံတို႕၌ လံုးေရေနပံု တခ်က္စာ ဥပေဒ အတိုင္းထားေတာ့၏။ အစပ္-အဟပ္, ကာရန္ဟူ၍ လံုး၀မရွိေတာ့ေပ။ သို႕ေသာ္ အတိုင္, အေဖာက္ ၂-ပိုဒ္ ေပါင္း၍ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ယူလိုက္ျပန္ေသာအခါ၌မူ၊ ေရွ႕ေနာက္ဆီဆိုင္ၿပီး ညီညြတ္ေနသည္ကိုကား ေတြ႕ရသျဖင့္ ဤကဲ့သို႕လည္း စပ္ဟပ္ႏိုင္ေသးသည္ဟု မွတ္ယူရမည္။

ရယ္ရႊင္ဘြယ္စပ္နည္း
၎ျပင္ ရယ္ရႊယ္ဘြယ္ သံခ်ပ္စပ္နည္း ဟူ၍လည္း ရွိလာေသး၏။ ၎မွ လံုးေရႏွင့္ ကာရန္ကုိ ဥပေဒအတုိင္း ထားေသာ္လည္း၊ အနက္အဓိပၸါယ္မွာ ေရွ႕ေနာက္မဆီဆိုင္, အေၾကာင္းယုတၱိ မရွိႏွင့္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ကာ ရယ္ရႊယ္ဘြယ္ေကာင္းသည့္ အခ်က္တခ်က္ကိုသာ ရည္ရြယ္၍ စပ္ဆိုရျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ။ ပံုစံကား-
(က) တုိင္။ ။ ဘဲဥႏွစ္လံုး အျပဳတ္ေၾကာ္၊
ေဖါက္။ ။ ပ်ာတာကေတာ္ ေဆာင္းတဲ့ဦးထုပ္။ ။
(ခ) တိုင္။ ။သိၾကားမင္းက-လိပ္ေယာင္ေဆာင္၊
ေဖါက္။ ။ ဆိတ္ဖိုႏွစ္ေကာင္-ထိုးတဲ့ခံုညွင္း။ ။

အထက္ပါသံခ်ပ္မ်ိဳး၌ လံုးေရႏွင့္ ကာရန္တို႕မွာ ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္စြာရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေရွ႕ေနာက္ ၂-ပိုဒ္ကို စပ္၍ အဓိပၸါယ္ယူလိုက္ေသာအခါ တပိုဒ္ႏွင့္တပိုဒ္မွာ မည္သို႕မွ မဆက္စပ္ဘဲ ေနခဲ့သျဖင့္၊ ရယ္ရႊင္ဘြယ္ အရာမ်ိဳး၌သာ အသံုးျပဳရေတာ့၏။ ။ ေရွးေခတ္သမယကလည္း ဤသံခ်ပ္မ်ိဳး ရွိခဲ့ဘူးသည္သာ ျဖစ္ေလသည္။

ဤသို႕လွ်င္ “သံခ်ပ္” စပ္နည္းမ်ားကို မွတ္ယူၾကရာသည္။ သံခ်ပ္ကဗ်ာကို စ၍တည္ထြင္ခဲ့စဥ္က ေရွး၌ေဖာ္ျပထားခဲ့သည့္အတိုင္း တပါးေသာ သီခ်င္းတို႕အတြင္းသို႕ ညွပ္သြင္းၿပီး ထိုး,ၾက ဆုိ,ၾကဘို႕ရန္သာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုေခတ္ အခါ၌မူကား ထိုသို႕ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သံခ်ပ္ခ်ည္း သက္သက္ကိုသာ ထိုး,ၾကလ်က္ ဒိုးပတ္၀ိုင္း, အိုးစည္၀ိုင္းတို႕၌ မ်ားစြာ အသံုးျပဳခဲ့ေလေတာ့သည္။

(ဦး) တင့္ေဆြ ေရးသားေသာ ကဗ်ာဖြဲ႕နည္း နိသ်ည္း က်မ္း (၁၉၆၄ တတိယအႀကိမ္ထုတ္) မွ။

(ဒါနဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာေတာ့ ေရႊျပည္ေ၀း မ႑ပ္ ဆိုၿပီး သံခ်ပ္ေတြ ထုိးမယ့္ စင္တစ္စင္ ေတြ႕ထားတယ္။ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာပါ။ ဘယ္သူုမဆို ဆင္ႏႊဲႏိုင္ပါသတဲ့။ မႏွစ္ကလည္း လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။)

Expand..

Thursday, April 1, 2010

ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ေတြ သတိထား

ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႕ကို ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ။ ၂၀၀၈ နဲ႕ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေတြက April Fool နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ပို႕စ္ေတြတင္ခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ အလုပ္မ်ားေနတာမို႕ ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ April Fool လုပ္ၾကမယ့္ တျခားသူေတြ feeling ငုပ္သြားေအာင္ သတိေပးလိုက္မယ္။ :)

ဟိုလင့္ခ္ ဒီလင့္ခ္ေတြ ေပးရင္ သတိထားၾကပါ။ ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းက ရပ္နားပါၿပီတို႕ ဘာတို႕ ဒီေန႕အဖို႕ မူလက်ီလုပ္သူေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ပါ။ ႏွစ္တိုင္းမွာ ေသၿပီဆိုၿပီး ေကာလဟလေတြနဲ႕ ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူေနသူေတြ သြားရွာၿပီလို႕ sms ေတြရလာရင္လည္း တကယ္မမွတ္ပါနဲ႕။ သံရုံးမွာ အခြန္မေဆာင္ရေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ forward mail ေတြရရင္လည္း မယံုၾကပါနဲ႕။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဘယ္လိုမွ မထင္ရေအာင္ တီတီထြင္ထြင္ ေနာက္တတ္ၾကတယ္။
Expand..

Expand..