Wednesday, April 30, 2008

ေလးေထာင့္ပံုး အျပင္မွာ တစ္ေန႕တာ

ကြန္ျပဴတာ ပိတ္ၿပီး ၂၄ နာရီ ေနႏိုင္ပါ့မလား တဲ့။ အခုလာမယ့္ ေမလ ၃ ရက္ေန႕က Computer Shutdown Day လို႕ သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။


(ပံုကိုဒီက ရယူသည္။)

စကားစပ္လို႕ ပန္ဒိုရာတစ္ေယာက္ ကြန္ျပဴတာကို ဘယ္တုန္းကတည္းက စသံုးခဲ့သလဲ ဆိုတာေလး နည္းနည္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေရွးေခတ္ေဟာင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ဆိုပါေတာ့။

ကြန္ျပဴတာဆိုတဲ့ အရာကို စကိုင္ဖူးတာကေတာ့ ၁၉၉၄-၉၅ ေလာက္မွာပါ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ KMD က ကြန္ျပဴတာ သံုးစြဲပံု အေျခခံသင္တန္း တက္တယ္။ Doc, MS word, excel, paint စတဲ့ အေျခခံေလးေတြနဲ႕ Network ခ်ိတ္ထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာအခ်င္းခ်င္း ဘယ္လိုေ၀မွ် သံုးၾကတယ္ ဆိုတာေတြ သင္ခဲ့ရပါတယ္။ အလုပ္ရွာေတာ့ ကြန္ျပဴတာ သံုးတတ္တယ္လို႕ စာရြက္တစ္ရြက္တိုး အရည္အခ်င္းတစ္ခု တိုးတဲ့ေခတ္ေပါ့။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ကြန္ျပဴတာ သံုးတတ္တယ္ ဆိုတာ စာေရးတတ္ ဖတ္တတ္တယ္ ဆိုသလို စကားထဲ ထည့္ေျပာစရာမလို ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ မတတ္ဘူး ဆိုရင္သာ အအ လို ျဖစ္ေနေတာ့တာကိုး။

ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းၿပီးေတာ့လည္း ကုိယ္ပိုင္ကြန္ျပဴတာဆိုတာ လူတိုင္း မ၀ယ္ႏိုင္ၾကေသးတဲ့ကာလ ဆိုေတာ့ ဆက္မသံုးျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႕ အလုပ္ထဲကို ေရာက္ေတာ့မွ သင္ထားတာေလး ေခါင္းထဲ ျပန္ေခၚၿပီး သံုးရေတာ့တယ္။ ကြန္ျပဴတာေတြ network ခ်ိတ္ၿပီး သံုးတဲ့ ရုံးမွာ သံုးခြင့္ရလို႕ ေတာ္ေတာ့တယ္။ အဲဒီေခတ္က ျမန္မာျပည္က ရုံးတိုင္းမွာ ကြန္ျပဴတာ သံုးၾကတာမဟုတ္။ သံုးလည္း မ်ားမ်ားစားစား မရွိၾကပါ။ သို႕ေသာ္လည္း အဓိက သံုးတာကေတာ့ စာစီစာရိုက္ပါပဲ။ ပညာေရးကို အားေပးတတ္တဲ့ ေဘာ့စ္က သူ႕မွာ ပိုေနတဲ့ ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးကို ေလ့က်င့္ဖို႕ အိမ္ကို ၆ လ ေလာက္ ေပးထားတယ္။ အဂၤလိပ္လိုေရာ ျမန္မာလိုပါ စာရိုက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာစာက CE ေတြေပါ့။

၁၉၉၉ လား ဒါမွမဟုတ္၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အစေလာက္မွာ ထင္တယ္။ ျပည္တြင္းမွာ အင္ထရာနက္ Intranet ဆိုၿပီး စ ေပၚလာတယ္။ ရုံးကလည္း ခ်က္ခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ပါတယ္။ mpt အီးေမးလ္လည္း စသံုးလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက အီးေမးလ္ကို အခ်ိန္တုိင္း ဖြင့္စစ္တာမဟုတ္ဘူး။ သူကနာရီနဲ႕တြက္ၿပီး FEC နဲ႕ေပးရတယ္ထင္တယ္။ တစ္ရက္မွ တစ္ခါႏွစ္ခါ dial up လုပ္ၿပီးစစ္တယ္။ Outlook သံုးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အီးေမးလ္ေတာ့ သံုးတတ္သြားတာေပါ့ေလ။

ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ သံုးလာခ်ိန္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ေလာက္မွာေတာ့ ကိုယ္က စကၤာပူ ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒီမွာ သူမ်ားေတြကို ေမးျမန္းၿပီး အင္တာနက္ အီးေမးလ္ စသံုးတယ္။ အဲဒီတုန္းက hotmail။ ေနာက္ေတာ့ သိပ္မၾကိဳက္တာနဲ႕ yahoo ေျပာင္းသံုးတယ္။ gmail ေပၚလာေတာ့ အဲဒါပါ သံုးတယ္။

ပထမဆံုး ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာကေတာ့ အဲဒီ ၂၀၀၁ မွာပဲ ၀ယ္ျဖစ္တဲ့ Toshiba Laptop ေလးပါ။ satellite series ကပဲ။ ေတာ္ေတာ္သံုးရပါတယ္။ ၂၀၀၆ ကမွ ပ်က္သြားတာ။ ဒါေတာင္ hard disk လဲၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ ေပးသံုးထားတယ္။ ေနာက္တခုက Fujisu ၁၅ လက္မ ၀ယ္ၿပီးေတာ့မွ ႀကီးလို႕ ခဏသံုးၿပီး သူမ်ားကို ျပန္ေရာင္းလိုက္တယ္။ ထပ္၀ယ္လိုက္တဲ့ အခုသံုးေနတဲ့ Fujisu ေလးနဲ႕ေတာ့ အဆင္ေျပေနပါတယ္။ အသစ္ေတြေပၚတိုင္း လိုခ်င္ေနေပမယ့္ ေလာဘကို ထိန္းထားရေသးတယ္။

ျမန္မာ အင္တာနက္ကမၻာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ကေတာ့ ၂၀၀၄ ေလာက္မွာ ပလန္းနက္ တို႕ မႈန္ေရႊရည္တို႕မွာ ပန္ဒိုရာနာမည္နဲ႕ account ဖြင့္ၿပီး ဖိုရမ္ေတြ လိုက္ဖတ္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ၂၀၀၅ ႏွစ္ကုန္ခါနီး ေလာက္မွာေတာ့ ဖိုရမ္တစ္ခုမွာ နည္းနည္း ၀င္ပါလိုက္ေသးတယ္။ ၂၀၀၆ ႏို္၀င္ဘာမွာ ဘေလာ့ စလုပ္တယ္။ မေရးျဖစ္ေသးဘူး။ ၂၀၀၇ မတ္လမွ တကယ္ စေရးျဖစ္ပါတယ္။

အခုေတာ့ ရုံးမွာလည္း ကြန္ျပဴတာနဲ႕ပဲ အလုပ္လုပ္ေနရတာပဲေလ။ ရုံးကဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာေလး ဖတ္ခနဲ ဖြင့္လိုက္ စာဖတ္စာေရး အင္တာနက္၀င္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခ်က္ထဲမွာ စကားေျပာနဲ႕ အရင္ကလို တီဗြီၾကည့္ခ်ိန္တို႕ မိတ္ေဆြေတြဆီ ေတြ႕ဆံု လည္ပတ္ခ်ိန္တို႕ ဖုန္းေျပာခ်ိန္တို႕လည္း ေတာ္ေတာ္ ေလ်ာ့ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ ကြန္ျပဴတာထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ရတာ မ်က္စိထိခိုက္ႏိုင္သလို လူမႈေရးအပါအ၀င္ ျပင္ပေလာကက ေကာင္းတဲ့အရာတခ်ိဳ႕ကို အစားထိုးခံရတတ္တယ္ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။

ဒီေခတ္မွာ ကြန္ျပဴတာ လို႕ ေျပာလိုက္ရင္ အင္တာနက္ဆိုတာက အလိုလို ကပ္ပါေနပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာ မၾကည့္ရရင္ မေနႏိုင္သူေတြကို သတိေပးထားတာက လက္ေတြ႕ အျပင္ကမၻာကို သတိရပါ တဲ့။ ကြန္ျပဴတာကေနတဆင့္ အင္တာနက္ကမၻာ ထဲမွာ အလြန္အကၽြံ နစ္ျမဳပ္ေနသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနၾကၿပီ။ (ဒီစကားကို ဘေလာ့ထဲမွာ ဘေလာ့ဂါက ေျပာေနေတာ့ ၀ိုင္းရိုက္ အဲ… ၀ိုင္း ကလစ္ ကုန္ၾကေတာ့မွာပဲ။) စိတ္ဖိစီးစရာ အျပင္ကမၻာက ထြက္ေျပးခ်င္ၾကတာလား။ စိတ္အပန္းေျဖတာလား။ Depression ၀င္ စိတ္ဓာတ္က် ေနတာလား။ အင္တာနက္မွာ ေလလြင့္ေနသူ အြန္လိုင္း ဒုကၡသည္မ်ား အတြက္ ဆိုၿပီး ဂ်ပန္မွာ အထူးအစီအစဥ္ေတာင္ လုပ္ေပးရသတဲ့။ တကယ္ေတာ့ အြန္လိုင္းကေန ေတြ႕ရႀကံဳရ ဘ၀ေတြကလည္း သက္ရွိလူေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။

ဒါဆို ဒီစာကို လာဖတ္ျဖစ္သူေတြေရာ ကြန္ျပဴတာပိတ္ၿပီး တစ္ေန႕တာေလာက္ ေနႏိုင္ၾကမွာလား။ ကြန္ျပဴတာေတာ့ ပိတ္ပါရဲ႕ အင္တာနက္ကိုေတာ့ အဆက္ျပတ္မခံႏိုင္ပဲ လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ႕ ပီဒီေအနဲ႕ surf လုပ္ေနဦးမွာလား။ Computer Shutdown Day က ကြန္ျပဴတာကို တစ္ရက္လံုးပိတ္ၿပီး လက္ေတြ႕ကမၻာက လႈပ္ရွားမႈတခုခုမွာ ပါ၀င္ေစဖို႕ ရည္ရြယ္သတဲ့။ အားကစားလုပ္တာ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုကို အခ်ိန္ေပးတာ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဘာအတြက္မွ မသံုးပဲ ကြန္ျပဴတာကို ၂၄ နာရီ ပိတ္ထားႏိုင္မယ္လို႕ ထင္ရင္ေတာ့ ေမလ ၃ ရက္ေန႕ (စေနေန႕) မွာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။


(မွတ္ခ်က္။ ကြန္ျပဴတာျပင္ပ ဧရိယာတစ္ခုခုသို႕ ခရီးသြားျခင္း၊ ကြန္ျပဴတာ ရုတ္တရက္ပ်က္ျခင္း (ဖြ ဟဲ့)၊ … ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေသာ သာမန္ အေျခအေနေအာက္တြင္ စာေရးသူေတာ့ ပါ၀င္ႏိုင္မည္ သိပ္မထင္။)


Expand..

Saturday, April 26, 2008

စကၤာပူႏိုင္ငံ ျမန္မာသံရုံးတြင္ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းအတြက္ ႀကိဳတင္မဲဆႏၵေပးျခင္း

မရွင္းမွာစိုးလို႕ ေခါင္းစဥ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တပ္လိုက္ပါတယ္။ ႀကိဳတင္မဲဆႏၵဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳႏိုင္ေရးအတြက္ ၂၀၀၈ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႕မွာ ျပည္လံုးကၽြတ္ေပးရမယ့္ မဲကို ႏိုင္ငံရပ္ျခားကေန ႀကိဳတင္ထည့္တာကို ဆိုလိုမွန္းသိၾကမွာပါ။

အခုေရးတဲ့စာက ဆႏၵခံယူပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္လို႕ ခံယူခ်က္နဲ႕ မသြားလိုသူမ်ားအတြက္ မရည္ရြယ္ပါ။ ကိုယ္တကယ္ထင္ျမင္တဲ့ အယူအဆတခုေၾကာင့္ ရပ္တည္ေနတယ္ဆိုရင္ ေလးစားပါတယ္။ မဲေပးခြင့္မရဘူးဆိုေသာ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ားနဲ႕ စိတ္ေပါ့သြပ္သူမ်ားကိုလည္း မရည္ရြယ္ပါ။ မဲေပးရေကာင္းမွန္း နားလည္ပါလ်က္ ဘယ္မဲကိုထည့္ဖုိ႕ ဆိုတာကိုလည္း ကိုယ္တုိင္သိရွိပါလ်က္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး မဲသြားမေပးရဲသူမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

မဲဆႏၵလာေပးဖို႕ စကာၤပူႏိုင္ငံ ျမန္မာသံရုံးက တရား၀င္ဖိတ္ေခၚတဲ့ စာေလးေရာက္လာလို႕ ဒီေန႕စေနေန႕မနက္မွာပဲ ပန္ဒိုရာတေယာက္ စိန္႕မာတင္လမ္းကို သြားခဲ့ပါတယ္။

မသြားခင္မွာေတာ့ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။

  • ငါတို႕က ပတ္စပို႕ သက္တမ္း တိုးရဦးမွာ။ အိမ္ျပန္ဖို႕ အခြန္ေဆာင္ရဦးမွာ။ ငါတို႕မဲသြားေပးခဲ့လို႕ ေနာက္ပိုင္းက် ျပႆနာရွာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အခြန္ေဆာင္မရ သက္တမ္းတိုးမရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
  • သူတို႕က ဘယ္သူေတြ ဘာမဲထည့္သြားတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားမွာလား။
  • သံရုံးက စာပို႕တဲ့ စာရင္းထဲက လူေတြမွ မဲထည့္ရတယ္ေျပာတယ္။ ငါတို႕ဆီေတာ့ စာမွမေရာက္ေသးပဲ။
  • မထူးပါဘူး ငါတို႕ဘာထည့္ထည့္ သူတို႕က ဖြဲ႕စည္းပံုႀကီး အတည္ျပဳေအာင္ မဲေတြကို တခုခုလုပ္မွာပဲ။

စိန္႕မာတင္လမ္းက ျမန္မာသံရုံးေရွ႕ သရက္ပင္ႀကီးေအာက္မွာေတာ့ လူ ၂၀ ေလာက္ တန္းစီေနၾကတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းေတြက စာရြက္ကေလးေတြ လာေပးတယ္။ စာရြက္ထဲမွာ နာမည္၊ ပတ္စပို႕နံပါတ္နဲ႕ ဆက္သြယ္ဖို႕ ဖံုးနံပါတ္ေရးခုိင္းပါတယ္။ ၿခံ၀င္းထဲကိုေတာ့ ေပးမ၀င္ေသးပါဘူး။

ခဏၾကာေတာ့ စာရြက္ကေလးေတြကိုင္ၿပီး သံရုံး၀န္ထမ္းတခ်ိဳ႕ထြက္လာပါတယ္။ နာမည္ေခၚပါတယ္။ ကိုယ့္နာမည္ေခၚရင္ ပတ္စပို႕ပါလား တခ်က္ ျပခုိင္းပါတယ္။ ဖိတ္ေခၚစာကိုလည္း ျပခိုင္းပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႕ ပတ္စပို႕ကို ပဲ အထဲကိုယူေစၿပီး၀င္ခိုင္းပါတယ္။ ဟန္းဖုန္းကို ေတာ့ ခဏပိတ္ခိုင္းပါတယ္။

အထဲမွာ စားပြဲေတြနဲ႕ သံရုံး၀န္ထမ္းေတြ ထိုင္ေနပါတယ္။ သူတို႕မွာ စာရင္းရွိပါတယ္။ အဲဒီစာရင္းထဲမွာ အဆင္သင့္ရွိေနတဲ့ ကိုယ့္နာမည္ကိုရွာၿပီး အေဖအေမနာမည္ကို ေရးျဖည့္ခုုိင္းပါတယ္။ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းျဖစ္လို႕ထင္ရတဲ့ ခပ္ပါးပါးစာရြက္ ၀ါတာတာေလးနဲ႕ ပံုႏွိပ္ထားတဲ့ မဲေပးရမယ့္ ကူပြန္ေလးကိုေပးပါတယ္။ တျခမ္းမွာ ကိုယ့္နာမည္ေရးၿပီး လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအျခမ္းကို သူတုိ႕ကယူထားလိုက္ပါတယ္။ မဲေပးရမယ့္ စာရြက္ျခမ္း ေပၚမွာေတာ့ အမွန္ျခစ္ သို႕မဟုတ္ ၾကက္ေျခခတ္ ျခစ္ရမယ့္ ကြက္လပ္ပဲ ပါပါတယ္။ ကိုယ့္ အခ်က္အလက္မ်ား ဘာမွေရးစရာမလိုပါ။ အဲဒီမွာ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ျခစ္ၿပီး မဲေပးပါ ၿပီးရင္ စာအိိတ္ထဲမွာ ေကာ္ကပ္ၿပီး ပိတ္ပါ။ မဲပံုးထဲထည့္လိုက္ပါ လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပပါတယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္မဲစနစ္ျဖစ္ပါတယ္။

မဲေပးသူေတြအတြက္ ကန္႕လန္႕ကာေလးေတြ ကာထားတဲ့ အခန္းေလးေတြ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ကန္႕လန္႕ကာကို ဆြဲပိတ္ၿပီး စာရြက္ကေလးေပၚမွာ ကိုယ္ထည့္ခ်င္တဲ့ မဲဆႏၵကို ေပးထားတဲ့ေဘာပင္နဲ႕ ေရးျခစ္ၿပီး စာအိတ္ထဲထည့္ကာ ေပးထားတဲ့ ေကာ္နဲ႕ကပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းျပင္ ျပန္ထြက္ၿပီး အျပင္မွာ ခ်ထားတဲ့ မဲပံုးသံုးပံုးထဲက ႀကံဳတဲ့တပံုးမွာ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးပါၿပီ။ ၂ မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာပါတယ္။

တရား၀င္ပို႕တဲ့စာရတဲ့ စာရင္းထဲပါတဲ့ လူေတြဟာ တေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္လို႕ သံရုံး၀န္ထမ္း တေယာက္က ေျပာတာ ၾကားလိုက္ပါတယ္။

ေအာက္ကအခ်က္မ်ားကို အေလးထားေျပာခ်င္ပါတယ္။

  • လာထည့္တဲ့ လူေတြရဲ႕ စာရင္းကို ယူထားရတာကိုေတာ့ နားလည္ႏိုင္သင့္ပါတယ္။ ဘာအခ်က္အလက္မွ အေသးစိတ္လည္း ေရးစရာမလိုပါ။ သူတို႕မွာ ရွိၿပီးသားမို႕လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ဘယ္သူဘယ္၀ါ လာထည့္တယ္ဆိုတာ စာရင္းကေတာ့ ယူရမွာေပါ့။
  • မဲေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ လုပ္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဥပေဒနဲ႕ ၿငိစြန္းတဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါ။ တရား၀င္ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႀကီးက တရား၀င္က်င္းပမယ့္ အဲဒီမဲဆႏၵခံယူပြဲႀကီးမွာ မဲလာေပးၾကပါလို႕သူတို႕ကိုယ္တိုင္က မီဒီယာေတြကေန ေၾကညာခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
  • ကိုယ္ဘာမဲထည့္ခဲ့လဲ ဆိုတာကို မသိႏိုင္ပါ။ အထက္ကေျပာခဲ့သလို လွ်ိဳ႕၀ွက္ မဲေပးစနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ လူတေသာင္း မဲလာထည့္ၿပီး လူတေသာင္းလံုးက ကန္႕ကြက္မဲပဲ ထည့္သြားမွသာလွ်င္ စာရင္းရွိလူမ်ားအားလံုး ဘာမဲထည့္တယ္ ဆိုတာ သိႏိုင္မယ္ျဖစ္ပါတယ္။
  • အလြန္အကၽြံအစြန္းေရာက္ေသာ အေျခအေနမွာေတာ့ အဲဒီလို လူတေသာင္းလံုး ကန္႕ကြက္တဲ့မဲ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ပဲ ထားပါဦး။ သူတို႕က ဘယ္လို အေရးယူႏိုင္ပါသလဲ။ ဆက္စဥ္းစားမိပါတယ္။
  • လာထည့္ေသာသူ အမ်ားစုဟာ ဖိတ္စာရလို႕လာတာပါ။ ဖိတ္စာကိုပို႕တယ္ဆိုတာ ၁ ႏွစ္အတြင္း သံရုံးနဲ႕အဆက္အသြယ္ ရွိၾကသူမ်ားျဖစ္လို႕ပါ။ သံရုံးနဲ႕ ဘာလို႕အဆက္အသြယ္ရွိရပါလိမ့္။ ခ်စ္လြန္းလို႕ သြားသြားႏႈတ္ဆက္ေနတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္။ အခြန္ပံုမွန္ေဆာင္လို႕ ျဖစ္ပါမယ္။ သက္တမ္းတိုးတယ္ ဆိုရင္လည္း အခြန္ေဆာင္မွ တိုးရပါတယ္။
  • ဒီေတာ့ လူတေသာင္းမွာ အမ်ားစုဟာ အခြန္ပံုမွန္ေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါမယ္။ အဲဒီေဆာင္ေနက် လူေတြကို (regular customers ေတြကို) ကန္႕ကြက္မဲထည့္သြားခဲ့လို႕ သက္တမ္းတိုးခြင့္ (အခြန္ေဆာင္ၿပီး သက္တမ္းတိုးခြင့္) မျပဳေတာ့ဘူးဆိုရင္ သူတို႕ဆံုးရႈံးရမယ့္ ၀င္ေငြကို တြက္ၾကည့္ပါ။ ျဖစ္ႏိုင္လားမျဖစ္ႏိုင္လား ကိုယ့္ဦးေဏွာက္နဲ႕သာ ကိုယ္တုိင္ ဆင္ျခင္ ၾကည့္ၾကပါေတာ့။ စာရတာေတာင္ မဲသြားမထည့္ရဲသူမ်ား အတြက္ စဥ္းစားႏိုင္ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။
  • စာမရရွိသူမ်ား ကိုလည္း မဲမေပးႏိုင္လို႕ သံရုံးက မေျပာပါ။ ျပန္လည္စိစစ္ၿပီး အခ်ိန္မီ အေၾကာင္းၾကားမယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ပတ္စပို႕နဲ႕ အျခားသင့္ေလ်ာ္ေသာ စာရြက္စာတန္းေတြ ျပၿပီး ေမးျမန္းစံုစမ္းလို႕ရပါတယ္။ ဒီလိုေတာင္ သြားေမးမၾကည့္ရင္ေတာ့လည္း မဲေပးခြင့္မရမွာ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာတာေပါ့။
  • ဘာထည့္ထည့္ မထူးဘူး သူတို႕က မဲေတြကို တခုခုလုပ္ပစ္မယ္ ေျပာင္းပစ္မယ္ ထင္သူမ်ား။ ဘာနဲ႕တူလဲဆိုရင္္ လူဆိုတာ တေန႕ေတာ့ ေသမွာပဲမဟုတ္လား။ ဒါဆို ေမြးကတည္းက သတ္ပစ္လိုက္တာ ပိုမေကာင္းေပဘူးလား ဆိုသလိုေပါ့။ သူတို႕ကိစၥ သူတို႕လုပ္ႏိုင္တာ လုပ္ေကာင္းလုပ္မယ္။ ကိုယ့္ကိစၥ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တာ မလုပ္ခ်င္ဘူးလား။

အခု ေျပာခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားဟာ ျမန္မာအစိုးရက တရား၀င္က်င္းပတဲ့ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ တရား၀င္ မဲသြားထည့္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳကို အေျခခံၿပီး ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမဲကိုသြားထည့္ပါ လို႕လည္း မစည္းရုံးပါ။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ထည့္ပါ။ စကၤာပူကၽြန္းမွာ အေၾကာက္ႀကီး ေၾကာက္ေနသူ ေရႊျမန္မာမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ဧၿပီလ၂၉ ရက္ေန႕မကုန္ခင္ မဲထည့္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ သြားထည့္ပါ လို႕သာ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ က်ယ္ေလာင္စြာ သတိေပး ေျပာဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

(ျဖည့္စြက္ခ်က္။ ေျပာခဲ့တာေတြက စကၤာပူက အေျခအေနေတြပါ။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ တူခ်င္မွ တူပါမယ္။ ဥပမာ. ရုရွက အေျခအေနေတြကို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေျပာထားတာ ေအာက္က ကြန္မန္႕မွာဖတ္ပါ။)

(ထပ္မံျဖည့္စြက္ခ်က္။ ကေဒါင္းညင္သာ ဘေလာ့မွ သတင္း။

ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား

က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းညီေလးတေယာက္ဆီက သိရသမွ် ေနာက္ပိုင္းတြင္ သံရုံးမွေန၍ ၁၀ ေယာက္ တသုတ္ တန္းစီေစ၍ ပတ္စပို႔ႏွင့္ အခြန္ေျပစာ ျပခိုင္းကာ တခါတည္း register လုပ္၍ မဲေပးႏို္င္ေၾကာင္း သိရေပသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနႏွင့္လည္း ေက်ာင္းသားကဒ္ျပားႏွင့္ ပတ္စပို႔ တြဲျပ၍ မဲေပးႏိုင္ေၾကာင္းလဲ သိရေပသည္။

စကားမစပ္ တဆက္တည္း ေျပာလိုသည္မွာ ၂၉ ရက္ေန႔ မဲရုံပိတ္သည့္အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံသား က်ေနာ္တို႔အေနျဖင့္ သံရုံးႏွင့္ အနီးတ၀ုိက္တြင္ ရွိလ်က္ မဲပံုးကို စစ္ေဆးခြင့္ရွိရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညေနဘက္ သြားေရာက္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါကုန္ေလာ့ဟု ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္အေပါင္းအား တိုက္တြန္းလိုက္ရပါေၾကာင္း။)





Expand..

Monday, April 21, 2008

ဘေလာ့သည္

သူေပ်ာ္ရင္ အားလံုးေပ်ာ္လို႕
သူငိုရင္ လိုက္ငို
ဒီေန႕တည္လိုက္ .. ေနာက္ေန႕ၾကည္လိုက္
အီလက္ထရြန္းနစ္ လိႈင္းေတြထဲ
မူးမိုက္၀ဲလည္ စြဲၿငိေစတယ္..တဲ့
ဘယ္ဆိုင္းကိုတီးလို႕
ဘယ္မီးကိုထိုးရင္
ဘယ္လက္ကိုခ်ိဳးေတာ့မွာလဲ…တဲ့
ဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳးညိဳ႕အားနဲ႕ ျပဳစားခဲ့ေလသလား
ပိုး..ေမြး..ေခၚ..ေမွ်ာ္… ၀မ္းတြင္းပါအတတ္နဲ႕
ဇာတ္က်မ္းေၾကသူရဲ႕
ဟင္းလင္းဖြင့္ထားတဲ့ ဗလာစင္ျမင့္ေပၚမွာ
လက္ညိဳးကေလး တခ်က္ ကလစ္ ေရာက္လိုက္တိုင္း
မ်က္ေတာင္တခ်က္အခတ္
ေမးကေလးအဆတ္နဲ႕ႀကံဳလိုက္သလို
မတ္တတ္မူးေမ့ ဘ၀င္ေခြ႕သြားေစသတဲ့…
ကဲ… အႏုပညာလို႕ပဲဆိုေတာ့မွာလားကြယ္
ဘ၀ အရွင္လတ္လတ္
တျဖတ္ျဖတ္လႈပ္ခါေနတဲ့အထဲက
ပ်ိဳ႕တက္လာတဲ့ စကားလံုးကေလးတခ်က္
ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ထြက္က်လိုက္တိုင္း
စိန္ေက်ာက္မ်ားလို ေျမ၀ယ္မက်
မ်က္ေတာင္မခတ္ ခံယူေနက်သူေရ…
ေဟာဒီကန္႕လန္႕ကာေနာက္ကြယ္က
အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ ရင္တလင္းကျဖင့္
ေမွာ္က်င္း… မဟုတ္ခဲ့ရပါလားကြယ္…။

ပန္ဒိုရာ


Expand..

Thursday, April 17, 2008

ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူး

အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မဂၤလာပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

ႏို၀င္ဘာက ေမးသြားပါတယ္။

“အမေရ..တခုေလာက္ေမးပါရေစ.. ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးက တန္ခူးလဆန္းတရက္ေန႕မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕ တန္ခူးလဆန္း ၁၂ရက္ေန႕ ျဖစ္ေနရတာလဲ.. အဲဒါသိခ်င္ေနလို႕ အခ်ိန္ရရင္ေျဖေပးပါေနာ္”... တဲ့

ဒီေမးခြန္းကို ရတနာဖိုရမ္မွာ တခ်ိန္က ေျဖဖူးတဲ့ ဘႀကီး ၀ိဟာရီကုိပဲ ကိုးကားၿပီး ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဘႀကီးက ဒီေနရာမွာ ဒီလိုရွင္းျပထားပါတယ္။


ျမန္မာ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ဆိုတာ ကမၻာက ေနကို တစ္ပတ္ပတ္မိတဲ့အခ်ိန္ကို ေျပာရတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ေနကို တစ္ပတ္ပတ္မိျပီး မိႆရာသီ အစကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ ၃၆၅ရက္ ၆ နာရီ ၀န္းက်င္ ၾကာပါတယ္ ။ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ဟာ အေနာက္တိုင္းျပကၡဒိန္ မွာ ႏွစ္စဥ္ ဧျပီလ ၁၆ - ၁၇ ရက္ေန႔ ပတ္၀န္းက်င္ ျဖစ္ရပါတယ္ ။ အေနာက္တိုင္းျပကၡဒိန္မွာ တစ္ႏွစ္ကို ၃၆၅ရက္ ရွိလို႔ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ရက္ထပ္ႏွစ္မွာေတာ့ ၃၆၆ရက္ရွိပါတယ္ ။ ၄ ႏွစ္မွ တစ္ၾကိမ္ ရက္ထပ္တာဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ ပွ်မ္းမွ် ၃၆၅ရက္ ၆ နာရီ ၀န္းက်င္နဲ႔ သြားကိုက္ပါတယ္ ။

ျမန္မာ လေတြကေတာ့ ရက္မစံု ၆ လ ၊ ရက္စံု ၆ လ စနစ္ျဖစ္ေလေတာ့ တစ္ႏွစ္မွာမွ ၃၅၄ ရက္ပဲ ရွိေနပါတယ္ ။
အေနာက္တိုင္းနဲ႔ဆိုရင္ ၁၁ ရက္ - ၁၂ ရက္ ကြာသြားပါတယ္။

၃ ႏွစ္ေက်ာ္လာရင္ ၃၃ ရက္ ၀န္းက်င္ ကြာသြားပါျပီ ။ ဒါကို ညီေအာင္ ညွိဖို႔အတြက္ ၄ ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ခန္႔ ၀ါထပ္ေပးျပီး ၀ါဆိုလ ၂ လ သတ္မွတ္ေပးရပါတယ္ ။ ဒါေတာင္ ၃ ရက္ လိုေနဦးမွာပါ ။ စုမိလာလို႔ ရက္ ၃၀ျပည့္ရင္ ၄ ႏွစ္အထိ မေစာင့္ဘဲ ၃ ႏွစ္နဲ႔ကို ၀ါထပ္ေပးရျပန္ပါတယ္ ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ဟာ တန္ခူးလဆန္း ၁ ရက္ေန႔မွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါက က်ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ တန္ခူးလဆန္း ၁၂ရက္ ျဖစ္လိုက္ ၊ တန္ခူးလဆုတ္ ၉ ရက္ျဖစ္လိုက္ ကဆုန္လဆန္း ၇ ရက္ျဖစ္လိုက္ ၀ါထပ္လို႔ ၀ါဆို ၂ လ ျဖစ္တဲ့အခါ တန္ခူးလထဲ ျပန္ေရာက္သြားလိုက္နဲ႔ က်ခ်င္သလို က်ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။

Solar Year (ေန အေျခခံႏွစ္ )နဲ႔ Lunar Year (လ အေျခခံႏွစ္ ) ကြာျခားခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ ။

(ဘႀကီးေရ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိလို႕ ခြင့္မေတာင္းႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ျဖန္႕ေ၀ေပးတာကို ေက်နပ္မယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။)


Expand..

Wednesday, April 16, 2008

သံလြင္ကို အိပ္မက္မက္ျခင္း၊ ေနဘုန္းလတ္ ႏွင့္ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းမ်ား

သံလြင္အိပ္မက္ မဂၢဇင္း ျမန္မာႏွစ္ဆန္း ၁ရက္နဲ႕အတူ မၾကာခင္ ထြက္ပါေတာ့မယ္။ တကယ္ဆို ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာကတည္းက ထြက္ရမွာပါ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေနာက္က်သြားခဲ့ရပါတယ္။

အခုထြက္မယ့္ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၁ မွာ ပန္ဒိုရာရဲ႕ ၀တၳဳတိုေလး တစ္ပုဒ္နဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပါမယ္။ ႏွစ္ခုစလံုး ဘေလာ့မွာ မေဖာ္ျပရ ေသးတဲ့ အသစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၀တၳဳတိုကေတာ့ ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာ မတိုင္ခင္ ကတည္းက ပို႕ထားတာျဖစ္ၿပီး ကဗ်ာကေတာ့ အခုသႀကၤန္အမွတ္တရ ေရးေပးလိုက္တာပါ။ အျမည္းအေနနဲ႕ ၀တၳဳတို အစကေလးကို ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္။

“သူမသည္ ကမၻာေျမကို မွ်ား၏”
ကန္ေရျပင္က သစ္ပင္အရိပ္တို႕ အုပ္မိုးကာ စိမ္းဖန္႕ဖန္႕ ညိဳေမွာင္ေမွာင္။ ကန္ကို ျဖတ္တိုက္လာေသာ ေလႏုေအးသည္ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္တို႕ၾကားမွ အံု႕တံု႕တံု႕ မႈန္မိႈင္းမိႈင္း အန႔ံတို႕ကိုပါ သယ္ေဆာင္လာ၏။ ျပဳျပင္ဖန္တီးမႈ နည္းပါးေသာ သဘာ၀သည္ ေက်နပ္ေလာက္ဖြယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ ေပးႏိုင္ပါရဲ႕လား။ သဘာ၀တို႕ ထံုမႊန္းထားေသာ ကန္တစ္ခုေဘး၀ယ္ ထိုင္ကာ သဘာ၀မက်ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ငါးမွ်ားကာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရွာေနသူမွာ သူမျဖစ္သည္။ ......... (ဆက္ဖတ္ရန္ www.thanlwin.com ကိုသြားပါ။)

ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကေတာ့ “ပိေတာက္၏ ျငင္းပယ္ျခင္း” .. တဲ့။

ဆက္လက္အားေပးဖို႕အတြက္ www.thanlwin.com မွာ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၁ ကို သြားေစာင့္ဖတ္လိုက္ၾကပါေနာ္။ ေနာက္ တပတ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ မဂၢဇင္းကို ပီဒီအက္ဖ္နဲ႕ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ႏိုင္ေအာင္လည္း စီစဥ္ေပးမယ္လို႕ အယ္ဒီတာမင္းမ်ားက ေျပာပါတယ္။

အဲဒီ စာႏွစ္ပုဒ္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေ၀ဖန္စရာ ေျပာစရာရွိရင္ ဒီပို႕စ္ေအာက္မွာ မွတ္ခ်က္ ေရးသြားဖို႕ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။

သံလြင္ကို အိပ္မက္မက္တဲ့အခါ သံလြင္ကို တည္ေထာင္သူတစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ “ေနဘုန္းလတ္”ကို ဘယ္ေမ့ထားလို႕ ရမွာလဲ။ အထဲကေန ဆက္သြယ္ခြင့္ေလး ခဏရတုန္းမွာ သံလြင္ထြက္ၿပီလားလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သံေယာဇဥ္ႀကီးစြာ လွမ္းေမးခဲ့တဲ့ ေနဘုန္းလတ္ေရ … မင္းကို ငါတို႕အားလံုး သတိရေနၾကတယ္။ အိပ္မက္ေတြ လြတ္လပ္စြာ မက္ခြင့္ရဖို႕ ဆုေတာင္းေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။


ဘေလာ့မွာ မေဖာ္ျပရေသးတဲ့ စာမူေတြကို သံလြင္အိပ္မက္ ကိုေတာ့ ေပးတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္စာေတြကို ထည့္ေပးေနတဲ့ “စာပန္းခ်ီ”က စိတ္မေကာင္းမွာ စိုးရေသးတယ္။ အေတြးအေခၚ ေမာ္ဒန္ဆရာမ်ား စုစည္းရာ “ဖြဲ႕တည္ရာ” မဂၢဇင္းက သင့္ကာကလည္း နာမည္ဂ်ီးေတြဆီက စာမူ ေတာင္းထားတယ္လို႕ သူ႕ဘေလာ့မွာ ကိုယ့္နာမည္ကို ေအာ္ထားေသးတယ္။ (နာမည္မွာ ဂ်ီးေတြ တင္ေနလို႕လားလို႕ ကြန္ျပဴတာ စခရင္ကို ဖံုသုတ္ၾကည့္ရေသးတယ္။) အြန္လိုင္းမဂၢဇင္းေတြအတြက္ ဘေလာ့မွာ မေဖာ္ျပရေသးတဲ့ စာမူအသစ္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး (အတတ္ႏိုင္ဆံုး) အခ်ိန္မီ ပို႕ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဆီပံုးထဲေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္ စာျပန္မေရးႏိုင္တာသာ ၾကည့္ပါေတာ့။

ေလးစားစြာျဖင့္
ပန္ဒိုရာ


Expand..

Saturday, April 12, 2008

သၾကၤန္ေတး

အားလံုးပဲ မဂၤလာ သႀကၤန္ပါ။ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ။ သူမ်ားမ႑ပ္ေတြေတာ့ လိုက္မလည္အားေသးဘူးဗ်ိဳ႕။ ဒီမ႑ပ္ကိုသာ ႀကိဳက္သေလာက္ လာပက္ၾကေပေတာ့။

မႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္နဲ႕ပဲ ေလာေလာဆယ္ ဧည့္ခံထားလိုက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အရာေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မေဟာင္းဘူး မဟုတ္လား။



“သၾကၤန္ေတး”

ျမျမဖူးခိုင္ေရႊ၀ါ..တဲ႕
တစ္ႏွစ္တစ္ခါဒီပိေတာက္
ႏွစ္ဦးကိုေရာက္ခဲ႕ၿပန္ၿပီေပါ႕။

အဦးဆံုးေလာင္းမယ္႕ေရတစ္ခြက္အတြက္
တမ္းတမ္းမက္မက္ရင္ခုန္
လြန္ခဲ႕တဲ႕ဆယ္႕ငါးႏွစ္ေက်ာ္ပံုရိပ္ေတြက
ေရစိုရႊဲရႊဲ မ်က္ရည္၀ဲ၀ဲ
ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႕ အသည္းခြဲတမ္းကစားခန္းနဲ႕
စြဲလန္းခဲ႕ရတဲ႕သၾကၤန္။

သၾကၤန္မတိုင္မီတစ္ရက္မွာ
သစၥာမ႑ိဳင္ခိုင္ခိုင္စိုက္ၾက
ဘယ္သူမွမ၀င္ရ
အေရးမၾကီးရင္ဖုန္းမေခၚရ
ပိတ္ရက္ေလးရက္ဟာတိုလြန္းလွ
တို႕ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ တစ္ကမၻာဆိုတဲ႕
အခ်စ္လွလွနဲ႕ မႏွစ္က သၾကၤန္။

သၾကၤန္မေလးေတြ က ၾက
ဒီလိုဒီလိုအလွ
ေရစိုစိုမွာၾကြၾကြရႊရႊ
ၿမိဳ႕ၿပရဲ႕မ႑ပ္ေတြမွာ
စတစ္ကာေၾကာ္ၿငာ မီးေရာင္စံုေ၀ၿဖာ
ေရဆာရင္ဘီယာတက်ိဳက္နဲ႕
မီးသတ္ပိုက္ဆို ရယ္တာေပါ႕ဆိုတဲ႕
အေပ်ာ္စံုၿမဴး ေသေသာက္မူးတို႕ရဲ႕သၾကၤန္။

ေရရွားဖုန္ထူ
ငယ္ငယ္တုန္းက ၿမိဳ႕ပူပူကေလးမွာေတာ႕
ေထာ္လာဂ်ီနဲ႕တစ္ပတ္ပတ္
ေရညစ္ပတ္ ေရငန္ငန္
ကန္္ေရေခ်ာင္းေရ
ေၿမာင္းေရ ရႊံ႕ေရ
ဘာေရမွေဗြမယူႏိုင္
ၿပည္ရြာစည္ေၾကာင္း
ဆည္ေၿမာင္းေခ်ာင္းကန္
မၿပည္႕လွ်ံရေကာင္းလားလို႔လည္း
အေၾကာင္းတရားတုိ႕အၾကား ေခါင္းမစားႏိုင္
သၾကၤန္ဆိုတာ စိုသြားဖို႕ပဲမဟုတ္လား ေနာ ဆိုတဲ႕
ၿပည္သူၿပည္သား လူအမ်ားတို႕ရဲ႕ သၾကၤန္။


အဲဒီလို..
သၾကၤန္မ်ိဳးစံု ဟန္မ်ိဴးစံု အသံမ်ိဳးစံုနဲ႕
တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရွည္သြားခ်ိန္မွာ
ေရၿခားေၿမၿခား
ေငြရွားတဲ႕ခဏ
အေဖအေမမ်ားနဲ႕ေ၀း
အဲ..တစ္ေယာက္နဲ႕လည္းေ၀းေနရတဲ႕ဘ၀မွာေတာ႔
ပိေတာက္ေတြလည္းမေမႊးၿပီကြယ္
ေရႊၿပည္ေတာ္ၾကီး ဘယ္ေတာ႕နီး
ခရီးခုလတ္မွာေမာလွပါတယ္
တန္ခူးေလေအး ေသြးပါကြယ္
သၾကၤန္မိုးဖြဲ သည္းပါကြယ္။

ဒီလိုနဲ႕..
ႏွစ္ကူးၿပီးတိုင္း
အရူးမီး၀ိုင္း ဘ၀ကိုသံုးသပ္မိေတာ႕
သံသရာဒီဇာတ္
ဆက္မၿပတ္လည္သြားဖို႕
အထပ္ထပ္ တကယ္မွားခဲ႔မယ္
ေလာဘေတြၾကားမွာ ေဒါသထားလို႕
ေမာဟပြားရင္ပြားခဲ႕မယ္
ငါ႕အမွားေတြကို
သိၾကားမင္းပုရပိုက္မွာ
မွတ္ခ်င္လည္းမွတ္လိုက္ပါေတာ႕ကြယ္။

သၾကၤန္...
ပံုရိပ္မ်ား...
တဒိတ္ဒိတ္ေသြးခုန္သံၾကားတုိင္း
ငါအဖ်ားၾကီးဖ်ားေနၿပီကြယ္
အႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ႏွလံုးသားက
အၿပံဳးေတြ တစတစ ပါးၿပီး
အမုန္းေတြသာ ဆဆပြားလာခဲ႕ရင္
သၾကၤန္ေရနဲ႕ေဆးလို႕လည္းစင္ႏိုင္ပါ႕ေတာ႕မလား
ရႊင္ႏိုင္ပါေတာ႕မလား
ကဲ ဘာမွမစဥ္းစားနဲ႕
တူးပို႕တူးပို႕ေတြနဲ႕
ၿမဴးလို႕ထူးလို႕ေနပါ႕ကြယ္
ေတာ္သလိုဒီဘ၀မွာ
အေပ်ာ္ဆိုတာယူတတ္မွရမွာမို႕
အပူဓါတ္ကိုၿဖတ္ အေၾကာင္းဆင္ၿခင္
အေကာင္းၿမင္၀ါဒနဲ႕ ကဗ်ာအလွေတြကိုသာသီလိုက္္ၾကစို႕ရဲ႕။ ။

ပန္ဒိုရာ

၈၊၃၊၂၀၀၇


Expand..

Monday, April 7, 2008

အီးေမးလ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍

ဘယ္လိုမွေတာ့ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႕။ ဆားခ်က္တယ္လို႕လည္း သေဘာမထားၾကပါနဲ႕။ ပို႕စ္အေဟာင္းေလး တစ္ခုကို ျပန္ညႊန္းပါရေစ။ ျပန္ညႊန္းလိုတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ သည္လိုပါ။ ဒီမနက္ပဲ အီးေမးလ္တစ္ခု ၀င္လာပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းပါ။ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုကုိလည္း ေၾကာ္ျငာထားတာပါ။ သတင္းသိရလို႕ ေက်းဇူးတင္လိုေသာ္လည္း အေႏွာင့္အယွက္ကေလး ျဖစ္ရတာကေတာ့ ပို႕တဲ့အီးေမးလ္က ကိုယ္မသိတဲ့သူ ျဖစ္ေနတာရယ္ အပို႕ခံရတဲ့ အီးေမးလ္ လိပ္စာ စာရင္းထဲမွာ ကိုယ္မသိေသာ နာမည္ေပါင္းမ်ားစြာ (တစ္ရာေလာက္ အနည္းဆံုးရွိမယ္ထင္တာပဲ) ကို တၿပံဳလံုး ျမင္ေနရတာရယ္ ေၾကာင့္ပါ။

Mass email မပို႕ရလို႕ မဆိုလိုပါ။ သင့္ေတာ္တဲ့ နည္းနဲ႕ပို႕လို႕လွ်င္ အားလံုး အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ပို႕လိုလွ်င္ ကိုယ္လုပ္ပံုကိုင္ပံု အီးေမးလ္ပို႕ပံုပို႕နည္း မဟုတ္တာေၾကာင့္ လူေတြစိတ္ညစ္ကာ အေၾကာင္းအရာကို ေပါ့တန္မသြားေစလိုပါ။

အခုအခ်ိန္မွာ အီးေမးလ္ ဆားဗစ္ပရိုဗိုက္တာ ေတြကလည္း နည္းပညာေတြ ပိုေကာင္းလာတဲ့အတြက္ အီးေမးလ္ တခုပို႕လိုက္ရင္ ဘယ္အိုင္ပီလိပ္စာက ဆိုတာ သိႏိုင္ဖို႕ မခက္ခဲပါဘူး။

စီးပြားေရး (commercial) နဲ႕ ပတ္သက္တာဆိုရင္ေတာ့ သည္လို ပို႕ပံုဟာ ဥပေဒနဲ႕လည္း ၿငိစြန္းႏိုင္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာေတာ့ Anti-Spam Law ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၇ ကမွ ထုတ္ျပန္ထားတာပါ။ စကၤာပူ အင္တာနက္က ပို႕တဲ့လူဆိုရင္ အက်ံဳး၀င္ပါတယ္။ ပိုသိခ်င္ရင္ စကၤာပူ Spam Control Bill ကို ဒီမွာ ဖတ္ပါ။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူ ဥပေဒ ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။

ဒီအခ်ိန္ကေန ေရွ႔ေလွ်ာက္ၿပီး အေရးႀကီး အီးေမးလ္ေတြကို လူအမ်ားအျပားကို ပို႕စရာေတြ ေပၚလာဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူမ်ားထဲက တိုက္ဆုိင္ခဲ့ေသာ္ နည္းနည္း စဥ္းစားႏိုင္ဖို႕ပါ။ အခ်ိန္ရခဲ့လွ်င္ ပို႕စ္ေဟာင္းေလးကို ေအာက္မွာ ျပန္ဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါဦး။

-------------
Sep 21, 2007
လူအမ်ားအျပားကို အီးေမးလ္ ပို႕ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍



Expand..

Sunday, April 6, 2008

သေကၤတမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္စဥ္

“ကိုယ္ဘာကို ႀကိဳက္သလဲ သူ မသိပါဘူးကြယ္”
သည္လိုဆိုသည္။ ကိုယ္က သည္လို ခပ္ညည္းညည္းကေလး ဆိုသည္။
“အင္း..”
တဖက္ကိုလွည့္ကာ လဲေလ်ာင္းေနေသာ သူ႕ထံမွ မပြင့္တပြင့့္ အသံထြက္လာသည္။
“ေဟး.. ေျပာေနတာ ၾကားရဲ႕လား”
“အင္း…”
ေနာက္ထပ္ မပြင့္တပြင့္ အသံတစ္ခု။ ကုိယ္ကစိတ္မရွည္ႏိုင္။

“ကဲ ဒီဘက္လွည့္ပါဦး။ ဒီက မ်က္ႏွာကို ၾကည့္”
“အာ…. ေစာေစာစီးစီး လာရစ္ေနျပန္ၿပီ။ အိပ္ေနတာကို..”
သူကလွည့္လာပါသည္။
“ရစ္တာမဟုတ္ဘူး။ ေျပာေလ…။ ဥပမာဆိုရင္ သူမ်ား ဘာအေရာင္ ႀကိဳက္သလဲ သူသိလို႕လား”

သူနဲ႕ ကိုယ္ စေတြ႕ပံုက သူမ်ားတကာေတြလို မဟုတ္။ စစခ်င္း သူက ကိုယ့္ကို စိတ္၀င္စားပံု မျပ။ ကိုယ္ကလည္း ျမင္ျမင္ခ်င္း ေၾကြက်သြားေစႏိုင္ေသာ ရုပ္ရည္ပိုင္ရွင္မဟုတ္။ ဇာတ္လမ္းတခုသာ ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ေတြးရင္ တိတိက်က် ပြိဳင့္တခုမွာ စတင္ခဲ့တာလို႕ ေျပာရခက္သား။ ကိုယ္တို႕ဟာ အခ်က္အလက္တစ္ခုမဟုတ္၊ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုသာ ျဖစ္ခဲ့မည္။

“မသိဘူးေလ။ ခင္ဗ်ားက ဘယ္တုန္းက ေျပာျပဖူးလို႕လဲ”
“အို.. ေျပာျပရမွာလား။ ေမးေပါ့”
“မေမးခ်င္ပါဘူး။ ဒါမ်ိဳးေတြ အျမင္ကတ္လြန္းလို႕.. အႀကိဳက္ဆံုးအေရာင္ အႀကိဳက္ဆံုးသီခ်င္း အႀကိဳက္ဆံုးစာအုပ္ အႀကိဳက္ဆံုး ဘလာ ဘလာ ဘလာ”

ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ အခ်ိန္ေတြက လံုေလာက္ေအာင္ေတာ့ ၾကာျမင့္ခဲ့သည္ပဲ။ ကိုယ္က အေပါင္းအသင္း မ်ားသည္။ တျခားသူငယ္ခ်င္း ေယာက်ၤားကေလးေတြ ကိုယ္နဲ႕ တစ္နာရီေလာက္ ခင္ခင္မင္မင္ ဖုန္းေျပာၾက။ ရယ္ေမာၾက။ သူက အနားမွာ ခပ္ေအးေအး ရွိေနခဲ့။ သူကေတာ့ ကိစၥမရွိရင္ ကိုယ့္ဆီကို ဖုန္းမဆက္။ အပိုေတြလည္းမေျပာ။ အေၾကာင္းမရွိရင္ အေၾကာင္းဘယ္ေတာ့မွ မရွာ။ သူ႕ခ်ဥ္းကပ္ပံုက နားလည္ရခက္သား။ ကိုယ့္ကို စိတ္မ၀င္စားလို႕လား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္။ ဒါဆိုလည္း ေနေတာ့ေပါ့။ အဲသည္လို လ်စ္လ်ဴရႈ လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ေရွ႕တိုးလာခဲ့။

“ဘယ္ဟုတ္မလဲ ေမးခဲ့သင့္တာေပါ့။ မေမးလည္း ယူ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေပါ့။ ဒီမွာ… သူမ်ားက အစိမ္းေရာင္ကို အရမ္းႀကိဳက္တာ သိရဲ႕လား။”
“ခင္ဗ်ားကေရာ ျမင္ေအာင္ ျပေပါ့။ ပိုက္ဆံအိတ္။ အက်ၤီ၊ ဖိနပ္၊ ေဘာပင္ ၊ ေကာ္ဖီခြက္၊ အိပ္ရာခင္း အရာရာကို စိမ္းေနေအာင္ သံုးလိုက္ပါလား။ တကယ္ႀကိဳက္တဲ့လူဆိုရင္ အဲသည္လို လုပ္ၾကတယ္မဟုတ္လား။ ေမးစရာမလိုဘူး။ ကိုယ္သိမွာေပါ့။”
“အို … မသံုးႏိုင္ပါဘူး..။ အက်ၤီစိမ္းစိမ္းေတြလည္း အၿမဲ၀တ္မေနႏိုင္ဘူး။ သူမ်ားက အသားမျဖဴဘူး။ ကိုယ္နဲ႕ လိုက္ဖက္မွာကိုပဲ ၀ယ္မွာေပါ့။ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြလည္း အဲဒါေတြနဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့ အေရာင္ကုိပဲ သံုးမွာေပါ့။”
“အင္းေလ...။ ဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့။ အဲဒါက ခင္ဗ်ားပံုစံ ခင္ဗ်ားစတိုင္ ပဲေလ။ ကိုယ္ႀကိဳက္တာဆိုၿပီး ႀကိဳက္တဲ့ေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လုိက္လို႕လား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သင့္ေတာ္တာကိုပဲ လုပ္တာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒါေတြက အေရးႀကီးေသးလို႕လား”

ဒါေပမယ့္.. ဒါေပမယ့္ တကယ္ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးလည္း ရွိေသးတာေပါ့ကြယ္။ ရွိဦးမွာေပါ့ေနာ္။ အင္း.. ႀကိဳက္တာေတြကို ကုိယ္လိုခ်င္ခဲ့ပါသလား။ မလိုခ်င္ခဲ့ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မႀကိဳးစားခဲ့ရင္ တကယ္မႀကိဳက္ခဲ့တာလား။ လိုခ်င္ေနတာကေရာ ႀကိဳက္တာေတြလား။ ရေအာင္ ႀကိဳးစားပမ္းစား ယူခဲ့မိတာေတြကမွ တကယ္ ႀကိဳက္တာေတြမို႕လို႕လား။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒါေတြအားလံုး ဘယ္ေလာက္ ဘယ္လို အေရးႀကီးသလဲ။

“ေနပါဦး.. အခုအခ်ိန္မွ ဒါေတြ ဘာလို႕ ေမးေနရတာလဲ”
သူက ေမးလာသည္။ ကိုယ္က ညစ္က်ယ္က်ယ္အၿပံဳးျဖင့္ သူ႕ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
“သိေစခ်င္လို႕ေပါ့။ အခု ေမးၾကည့္လိုက္ပါလား။ ဒါဆို ကိုယ့္ကိုေရာ တကယ္ႀကိဳက္တာလား သင့္ေတာ္ရာကို ေရြးခဲ့တာလား လို႕”
သူက ကိုယ့္ဆံႏြယ္ေခြေတြကို ညင္ညင္သာသာ ထိုးဖြလိုက္ရင္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ငံု႕မိုးကာ ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ အၿပံဳးႀကီးႀကီး တခ်က္ၿပံဳးသည္။ ခဏၾကာမွ..
“လူမိုက္မွ မဟုတ္တာ... ဘာလို႕ေမးရမွာလဲကြယ္”
ဟု တီးတိုးဆိုေလသည္။


ပန္ဒိုရာ


Expand..

Thursday, April 3, 2008

ထရိုဂ်န္

ကိုယ့္ကြန္ျပဴတာက အင္တာနက္ ေကာ္နက္ရွင္ ျပတ္ျပတ္က်တတ္တာကိုေတာ့ သတိထားမိေနပါတယ္။ ဟိုတေလာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဗီဒီယိုဖိုင္ေလး ပို႕ေပးလိုက္တာကို ဘယ္လိုမွ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္မရ။ တျခားကြန္ျပဴတာက လုပ္မွရတယ္။ YouTube တခ်ိဳ႕ဗီဒိုယိုဖိုင္ေတြကိုလည္း ဖြင့္ၾကည့္လို႕ မရျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႕ တခုခုေတာ့ မွားေနၿပီလို႕ ရိပ္မိလာတယ္။ Anti Virus အသစ္လဲ တပ္လိုက္တယ္။ Scan လုပ္ၿပီး ဖ်က္ရမယ့္ဟာ ဖ်က္လိုက္ေပမယ့္လည္း ေကာင္းမလာဘူး။ ဒါနဲ႕ ေရာဂါလကၡဏာကို ဂူဂဲလုပ္ၿပီး ရွာဖတ္ေတာ့ ထရိုဂ်န္ တမ်ိဳးမ်ိဳး ၀င္ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕ ဖတ္ရတယ္။ ဗိုင္းရပ္စ္ရယ္ ၀မ္းမ္ ရယ္ ထရိုဂ်န္ရယ္က မတူပံုကိုလည္း ဖတ္လိုက္တယ္။ ထရိုဂ်န္ဆိုတာ တကယ္ ၀င္ေနလား မသိပါဘူး။ ထိလြယ္ရွလြယ္ ကဗ်ာေကာင္ႀကီးပီပီ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာ့ ျဖစ္သြားျပန္တယ္။



ထရိုဂ်န္

အင္တာနက္ထဲမွာ
သြားေနက် ဆိုက္တခုခုက အစျပဳခဲ့မယ္
သံုး ေလး လေလာက္ထင္တာပဲ
ဘယ္တုန္းကတည္းက ၿငိသြားသလဲကြယ္
ရိပ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ
စက္တခုလံုး ကေမာက္ကမျဖစ္လာ
လႈပ္ရွားမႈေတြ ေႏွးေကြး
ေငးေငးငိုင္ငိုင္ ျဖစ္လို႕
မန္မိုရီေတြ က်ဆင္းေမ့ေလ်ာ့
အလုပ္ေတြလည္း အမွားမွားအယြင္းယြင္းနဲ႕
ပရိုဂရမ္ ေကာင္းေကာင္း မသြားႏိုင္တာၾကာေပါ့
သိခဲ့သလိုလိုနဲ႕
တကယ့္တကယ္နားမလည္တဲ့အရာတခု
စူးစမ္းရွာေဖြဖတ္ရႈၾကည့္ေတာ့လည္း
တိုက္ခုိက္ဖ်က္ဆီးတဲ့
ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး မဟုတ္ျပန္ဘူး
တြားသြားကပ္ပါးရြံစရာ
ကူးစက္ေရာဂါလိုလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး တဲ့
အႏၱရာယ္ေပးမႈနည္းပါတယ္..
သိမ္ေမြ႕ပါတယ္.. ခ်ည္းပဲျပေနတယ္
ဘယ္လိုလဲကြယ္..
ဒုကၡေပးဖို႕မရည္ရြယ္လည္း
အေ၀းက ထိန္းခ်ဳပ္မႈ တခုခုေအာက္မွာ
အျပဳစားခံေနရသလိုေပါ့
တေနရာပဲ ၀ဲလည္၀ဲလည္
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္သာ ပံုမွန္လႈပ္ရွားေနရ
လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြလည္း ရိပ္မိကုန္ၿပီလားမသိတယ္
တရားမ၀င္တဲ့ ေဆာ့ဖ္၀ဲတခုကိုမွ
အလိုလိုတပ္ဆင္မိရက္သားလားကြယ္
ဘယ္လိုမွႀကိဳးစားေဖ်ာက္ဖ်က္မရ
တအံုေႏြးေႏြးျဖစ္ေနရတယ္
တေန႕ေန႕တခ်ိန္ခ်ိန္
ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးလို ေပါက္ကြဲသြားမွာလား
အားအင္ကုန္ခန္းတယ္
ဆက္သြယ္မႈေတြ ခဏခဏျပတ္က်လို႕
သက္ျပင္းခ်ၿပီး အစက ျပန္ျပန္စေနရေတာ့တယ္။



ပန္ဒိုရာ


Expand..

Tuesday, April 1, 2008

ဧပရယ္ဖူးလ္ကိုတူးဆြျခင္း

ဧပရယ္ ၁ ရက္ေန႕ကို ေရာက္ပါၿပီ။ ဧပရယ္ဖူးလ္ သို႕မဟုတ္ ဧပရယ္အရူး ေန႕ (APRIL FOOL'S DAY ) လို႕ေခၚၾကတဲ့ ဒီေန႕ကို အရူးမ်ားအားလံုးေန႕ (All FOOLS DAY) လို႕လည္း ေခၚၾကသတဲ့။ ဒီေန႕မွာ တကမၻာလံုးက လူေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ရယ္စရာလုပ္ၾက ေနာက္ေျပာင္ လွည့္ျဖား က်ီစယ္ၾကၿပီး အမွတ္တရေန႕အျဖစ္ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။

ဧပရယ္ဖူးလ္ေန႕ ေပၚေပါက္လာပံုကို ရွာေဖြတူးဆြ ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ ၁၆ ရာစုမွာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံက စခဲ့တယ္လို႕ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဂ်ဴလီယန္ျပကၡဒိန္ (Julian calendar ) လို႕ေခၚတဲ့ ျပကၡဒိန္တမ်ိဳးကို သံုးစြဲၾကပါတယ္။ အဲဒီျပကၡဒိန္အရ ႏွစ္သစ္ဆိုတာ ဧပရယ္လေလာက္က စတယ္။ ၁၅၆၄ ခုႏွစ္က်ေတာ့ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ဘုရင္ျဖစ္တဲ့ န၀မေျမာက္ ခ်ားလ္စ္ဘုရင္ (King Charles IX) ကေနၿပီး ဂရီဂိုရီယန္ ျပကၡဒိန္ (Gregorian calendar) ဆိုတာကို ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ျပကၡဒိန္အသစ္အရ ႏွစ္သစ္ဆိုတာ ဇန္န၀ါရီလ ၁ရက္ေန႕က က အစျပဳပါေတာ့တယ္။

ေက်းလက္ေဒသမွာ ေနတဲ့လူေတြက်ေတာ့ သတင္းကမေရာက္လို႕ ျပကၡဒိန္ ေျပာင္းသြားတယ္ဆိုတာကို လေပါင္းႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္အထိ မသိၾကျပန္ပဲ ႏွစ္သစ္ကူးကို ဧပရယ္လ္မွာ ဆက္လက္ က်င္းပေနၾကတယ္တဲ့။ အဲဒီလို လမွားၿပီး ႏွစ္သစ္ကူး က်င္းပတဲ့လူေတြကို ရယ္ေမာ ေနာက္ေျပာင္ၾကတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ ႏွစ္သစ္ကူး လက္ေဆာင္ေတြ အေၾကာင္ရိုက္ၿပီး သြားေပးတာတို႕ ပါတီကိုလာဖို႕ ေနာက္ၿပီး ဖိတ္တာတို႕ေပါ့။ အဲသည္ကစလို႕ ဧပရယ္ဖူးလ္ အေလ့အထ ျဖစ္လာတယ္။

ဒီကေန႕ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ အလုပ္ခံရတဲ့လူကို ဧပရယ္လ္ငါး (Poisson d'Avril )လို႕ေခၚၾကတယ္ တဲ့။ ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႕ Poisson ဆိုတာက ငါးကိုေခၚတယ္။ Avril ကေတာ့ ဧပရယ္လပါ။ ဘာလို႕ ငါး လို႕ေခၚရသလဲ ဆိုေတာ့ ဧပရယ္လဟာ ရာသီခြင္အရ ငါးရုပ္သ႑ာန္ျဖစ္တဲ့ မိန္ရာသီ (Piseces) မွာက်ေရာက္လို႕ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ လို႕ဆိုၾကတယ္။ အဲဒီ ဧပရယ္ငါး လုပ္ၾကတာကို ျပင္သစ္မွာေတာ့ ကေလးမ်ားက လုပ္ေလ့ရွိတယ္တဲ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ငါးရုပ္ပံုကို သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ေနာက္ေက်ာမွာ မသိေအာင္ လုိက္ကပ္ၾကတာမ်ိဳးဆိုပဲ။ အဲဒီလို အရူးလုပ္ခံရတဲ့လူကို ဧပရယ္ငါး လို႕ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေနာက္ေျပာင္ ၾကတယ္တဲ့။ (ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္ ဟီး။)

အထက္ကေျပာခဲ့တာေတြ သိႏိုင္ဖုိ႕ ဒီ၀က္ဘ္ဆိုက္ ေတြကေန ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
http://people.howstuffworks.com/question604.htm
http://www.suite101.com/article.cfm/americans_in_france/107651
http://en.wikipedia.org/wiki/Hilaria

သည္လိုနဲ႕ ကိုယ့္အမိႏိုင္ငံ ျမန္မာျပည္ထဲကိုလည္း ဧပရယ္ဖူးလ္ လုပ္တဲ့ အေလ့အထ ဘယ္တုန္းကထဲက စခဲ့ပါလိမ့္လို႕ ဆက္လက္ တူးဆြမိျပန္ပါတယ္။

အားလံုးသိၾကမယ့္အတုိင္းပါပဲ။ ၁၆ ရာစု အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာက ဘုရင့္ေနာင္ (၁၅၅၀-၁၅၈၁) ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ဒတ္ခ်္လူမ်ိဳး ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေရေၾကာင္းကတဆင့္ ကုန္သြယ္မႈေတြ အစျပဳေနပါၿပီ။ ကုန္သြယ္စီးဆင္းမႈနဲ႕အတူ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြလည္း ကူးလူးယွက္ႏြယ္ လာပါေတာ့တယ္။ ကုန္သည္ေတြနဲ႕ ေရာေႏွာကာ ဗဟုသုတ မျပတ္လိုက္စားတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္ဟာ ျပင္သစ္တို႕ရဲ႕ ေခတ္စားလာတဲ့ ဧပရယ္ဖူးလ္ အေလ့အထကို သတိျပဳမိပါတယ္။

ဘုရင့္ေနာင္နဲ႕ ျပင္သစ္ကုန္သည္မ်ား ေတြ႕ဆံုစကားေျပာၾကပံုကို ဦးဖိုးက်ားရဲ႕ ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ စာမ်က္ႏွာ ၈၉ စာေၾကာင္းေရ ၃၅ မွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

ဘုရင့္ေနာင္ဟာ အင္အားႀကီးတဲ့ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္ေနစိတ္ထား ေကာင္းမြန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဆို အတိုက္ခံခဲ့ရေပမယ့္လည္း သူ႕ကို အခုထိ ေလးစားေနၾကတုန္းပါပဲ။ သူဟာ အသက္ႀကီးပိုင္း ေရာက္တဲ့အခါ မလႊဲမေရွာင္သာ တိုက္ေနရေသာ္လည္း စစ္မက္ကို ၿငီးေငြ႕လာတယ္။ စစ္ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ျမင္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ေသြး ခက္ထန္တဲ့ ေႏွာင္းဘုရင္ေတြကို ပညာေပးဖို႕ အႀကီးအက်ယ္ တခု ႀကံစည္ခဲ့ေတာ့တယ္။

နန္းေတာ္နံရံမွာ သူကြယ္လြန္ခါနီး ႏွစ္ပိုင္းတခု ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ ခရစ္သကၠရာဇ္နဲ႕ ျပန္တိုက္ၾကည့္ရင္ ၁၅၇၉ ဧပရယ္လ ၁ ရက္ေန႕မွာ မွတ္တမ္းတစ္ခု ေရး ခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူရဲ႕ပံုတူ ရုပ္တုႀကီး ၁၀ ခု ျပည့္ေအာင္ ျမန္မာျပည္က အထင္ကရ ၿမိဳ႕ေတာ္ ေတြမွာ ထုလုပ္ႏိုင္တဲ့ မင္းဟာ စၾကၤာ၀ေတးမင္းကဲ့သို႕ တန္ခုိးႀကီးၿပီး စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာေတြ ႏိုင္နင္းႏိုင္မယ္လို႕က်ီစယ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲသည္ကဗ်ည္းစာကို ကေမၻာဇသာဒီ နန္းေတာ္ႀကီး တူးေဖာ္စဥ္က မေတာ္တဆ ေတြ႕သြားခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ……… ေရွ႕ဆက္လာတဲ့ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ .. ေအာက္မွာျဖစ္ပါတယ္…။

……
……
……
……




အစိမ္းေရာင္ ျခယ္ထားေသာ စာမ်ားကို အမွန္အကန္ဟု ထင္မိသူမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။

အရူးလုပ္ျခင္းအႏုပညာရဲ႕ မွတ္သားစရာမ်ား

- အမွန္အကန္ အခ်က္မ်ားနဲ႕ ေရာေႏွာ စကားပလႅင္ခံရတယ္။ ဒါမွ ဟုတ္သေယာင္ေယာင္ ရွိတယ္။
- ရာဇ၀င္ခ်ီၿပီး အမွန္အကန္ နာမည္ေတြကိုပါ ရဲရဲယူသံုးရတယ္။ လိမ္မယ့္လိမ္ အခ်က္အလက္ ခပ္ထြားထြားနဲ႕ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လိမ္ရတယ္။ အကိုးအကား ထည့္ရတယ္။ တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ ဒုကၡခံၿပီး စာအုပ္လိုက္ရွာ စာရြက္ျပန္လွန္ ၾကည့္ခ်င္ရင္လည္း သေဘာပဲေပါ့။
- မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္ထားရတယ္။ မရွက္ပါနဲ႕။ ၾကမ္းပိုးကိုလိပ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာႏိုင္ရမယ္။ တကမၻာလံုးကို အရူးလုပ္သင့္လုပ္ရမယ္။
- ဒီေခတ္မွာ သာမန္ တစ္ဆင့္ေလာက္တည္းေတာ့ မလိမ္ၾကေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ဆင့္ သံုးဆင့္ လိမ္ရတယ္။ ဘံုခုႏွစ္ဆင့္ေလာက္ လိမ္တာမ်ိဳးေတာင္ ရွိေသး။
- လူတိုင္း၀ိုင္းၾကည့္ေနတဲ့ ဘေလာ့လို ေနရာမ်ိဳးမွာကို ခပ္တည္တည္နဲ႕ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ျဖစ္ေအာင္ လႊင့္ရတယ္္။ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ လူဖတ္မ်ားသြားတယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္တာပဲ မဟုတ္လား။ အနည္းဆံုး တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ယံုသြားလည္း အျမတ္ပဲေလ။
- ဒီေလာက္နဲ႕ ေတာ္ၿပီ မွတ္သလား။ ဧပရယ္နဲ႕ အားမရေသး။ ေမလက်မွ အႀကီးအက်ယ္ ထပ္လိမ္ျပဦးမယ္။ သတိသာ ထားၾကေပေတာ့။

ပံု
ပန္ဒိုလိမ္



Expand..