Saturday, December 24, 2011

ေလးရာသီရုပ္ျမင္သံၾကားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားမွ


ေလးရာသီရုပ္ျမင္သံၾကားဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားမွ

အာရုံတစ္ျခမ္းကို ေနာက္တစ္ျခမ္းနဲ႕ ဖမ္းလိမ္ခ်ဳပ္ထား
လြတ္ေျမာက္လိုစိတ္ေတြတင္းေတာင့္ လြတ္ထြက္ မသြားေအာင္
က်စ္က်စ္ပါေန ေသြးေၾကာေတြထဲ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း အသံေတြ တဟင္းဟင္း
ေျခလက္ေတြျဖတ္ေတာက္လည္းအေညွာင့္ျပန္ထြက္ နံရိုးေတြတဖ်စ္ဖ်စ္ျပန္ေစ့သြား ဆဲလ္ေတြ

ရီဂ်န္နရိတ္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေအာင္ ဦးေခါင္းတည့္တည့္ကို ခ်ိန္ၿပီးပစ္ထည့္လိုက္
မီးပြိဳင့္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေရွာ့ခ္ရသြား ေလွခါးမလိုဘဲ မိုးပ်ံတိုက္ေတြကို လူလြန္သတၱိနဲ႕
ခုန္ခ် ေဘးတိုက္ တည့္တည့္ ကန္႕လန္႕ ေဒါင္လိုက္ ေဇာက္ထိုး ၃၆၀ဒီဂရီ
အႀကီးအက်ယ္ ေပါက္ကြဲကာနီး တစ္စကၠန္႕အလိုမွ ဇာတ္လိုက္ဟာ သီသီကေလး

လြင့္စင္ထြက္သြား အားလံုးဆြံ႕အက်န္ခဲ့မွ အရာရာ ေနသားတက် ဖြာလန္က်ဲစြာ
အင္နာဂ်ီပါးလႊာတဲ့ စကားလံုးပြေယာင္းေယာင္းေတြ တတ္ႏိုင္သမွ်ေလး ဒီတစ္ခါျဖင့္
တကယ့္ကို ေနာက္ဆံုး ႏူးညံ့တဲ့အသံုး မိခင္ဆန္ဆန္ ေမာင္ႏွမဆန္ဆန္ ခ်စ္သူဆန္ဆန္
တဒဂၤကေလး ဟိုမွာ ရိပ္ခနဲ လိုက္လာၾကျပန္ၿပီ ေခါင္းငံု႕ထား ျပန္လွည့္မၾကည့္တမ္း

ေျပးေပေတာ့ မၾကာခင္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း အမွတ္စဥ္ေလးဆယ္ အတြဲတစ္ရာ့တစ္ဆယ္ မွာ
စူပါအင္အားျဖည့္ အင္ဂ်က္ရွင္ကို ေသြးေၾကာထဲ ေဖာက္ခနဲ ဦးေႏွာက္ထဲ လက္ခနဲ
ဗီလိန္ေတြလူေကာင္းျပန္ျဖစ္ ေျပာင္းျပန္နိယာမနဲ႕ အကူးအေျပာင္းမွာ ဟက္ခနဲ
အရိုးေတြတရႊီရႊီတြန္လာၾက ဂူဂဲလ္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မ်ားမွ တဆင့္ ဗိုင္းရပ္စ္လို ျပန္႕ႏွံ႕ေစတဲ့

ပါဝါတစ္ခုဟာ စုပ္ယူေန သံလိုက္တံုးလိုဆြဲေခၚ အဲဒါဟာ မြတ္သိပ္မႈသက္သက္
စိတၱဇကို စိတ္တစ္စက ျပန္ျငင္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြကို ခုတ္ပိုင္းခ်လိုက္
ေနာက္တစ္ခါ greater good အတြက္ save the world ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ကီးဘုတ္ေပၚမွာ အဲဒီပတ္စဝါ့ဒ္ကို ရိုက္ထည့္ေနမိတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ထိပ္ကို

ပင္အပ္ေတြ တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း … စိုက္-ထည့္-လိုက္
အျဖဴေရာင္မုသားမ်ား ေလထဲစိမ့္ထြက္ အသက္ရွဴသူတိုင္းအတြက္ အႏၱရာယ္အခ်က္ေပးသံ
ေခတၱနားၾကပါစို႕ ေခတၱေရွာင္ရွားၾကပါစို႕ ေခတၱထြက္ခြာၾကပါစို႕ ေခတၱ ေခတၱ
((အားးးးးး.. ဓာတ္ေလွခါးထဲ ပိတ္မိေနလို႕ ကယ္ၾကပါဦး ဒုံး ဒုံး…))


ပန္ဒိုရာ
၂၄.၁၂.၂၀၁၁

Expand..

Thursday, December 22, 2011

ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္



ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္

ခရစၥမတ္ဆိုတာ သူ႕အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ပြဲေတာ္တစ္ခုဟု မစဥ္းစားေတာ့တာ ၾကာၿပီ။ ခရစၥမတ္မွ မဟုတ္၊ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ၊ ပါတီပြဲေတြ၊ စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြ မည္သည့္ပြဲသဘင္မ်ိဳးကမွ သူ႕ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈ (အနည္းဆံုး စိတ္လႈပ္ရွားမႈေလာက္ပင္) မေပးစြမ္းႏိုင္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ သူထိုင္ေနသည့္ ခံုတန္းရွည္ေပၚကို ႏွင္းေတြ ၿဖိဳးၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်ေနစဥ္ အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား ေရွ႕တြင္ေတာ့ ထင္းရႈးပင္မ်ားကို ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ ေရာင္စံုဖဲျပားမ်ား ေခါင္းေလာင္းမ်ားျဖင့္ ဆင္ယင္ေနၾကသည္။ အိမ္ေတြထဲမွ ကေလးမ်ား ဆူဆူညံညံ ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာေနသံကို ၾကားရေတာ့ သူ ပခံုးတြန္႕မိသည္။ အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေပးမည့္ ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္ခုန္ေနၾကတာ ျဖစ္မွာေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ လိုခ်င္ခဲ့ေသာ အရာေတြကို စန္တာကေလာ့ဟု ေခၚေသာ ခရစၥမတ္ဘုိးဘိုးက လက္ေဆာင္ထုပ္ထဲ ထုပ္ပိုးသယ္လာမည္ဟု သူလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးပါသည္။ အဲဒီအခ်ိန္က သူလိုခ်င္သည့္ အရာေတြကေတာ့ ရိုးစင္းခဲ့ပါသည္။ ေရာင္စံုခဲတံဗူး၊ ေဘာလံုး၊ ပလစ္စတစ္ ေသနတ္ စတာေတြ။ တခါတေလက်ေတာ့ သူ ေတာင့္တေနသည့္ အရာေတြက လက္ေဆာင္ထုပ္ထဲ ပါမလာေပမယ့္လည္း အျခား သူ ႏွစ္သက္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခု ပါလာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါေသးသည္။ ဥပမာ သူေတြးမထားခဲ့သည့္ ရုပ္စံုကာတြန္း စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ိဳခ်ဥ္တစ္ထုပ္ျဖစ္ျဖစ္ ရလာတဲ့အခါ..။ တခါတေလေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မဟုတ္သည့္ အရာတစ္ခု ရလာေတာ့လည္း ေပ်ာ္ႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ္လိုခ်င္တာ မဟုတ္သည့္ အရာကလည္း ကိုယ္မလိုခ်င္တဲ့အရာ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ပါလိမ့္မည္။ အဲဒီအရာဟာ ပိုေကာင္းသည္ မေကာင္းဘူးကလည္း ေျပာရခက္ပါသည္။ မည္သူက သတ္မွတ္သလဲ ဆိုသည္မွာ မူတည္ေနတတ္သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြက အေတာ္မ်ားခဲ့ပါသည္။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာ။ ပြဲေစ်းမွာ မုန္႕ေတြ ၀ယ္စားရတာလည္းေပ်ာ္စရာ။ စာေမးပြဲေတြ ေအာင္တာလည္း ေပ်ာ္စရာ။ အဲဒီအထဲမွာ ကဗ်ာရြတ္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ၿပိဳင္ရတာလည္း ေပ်ာ္စရာတစ္ခု။ စင္ျမင့္ေပၚမွာ ဒူးကေလးေထာက္လို႕ လက္ဟန္အမူအရာျဖင့္ ပါးစပ္ကေလးဟၿပီး ကဗ်ာရြတ္ေနသည့္ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္၏ ပံုရိပ္ဟာ ေပ်ာ္စရာပဲ။ အဲဒီလို ေပ်ာ္စရာ ကဗ်ာေတြကို အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ဘာျဖစ္လို႕ မရြတ္ႏိုင္ၾကေတာ့တာပါလိမ့္။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဘာလိုခ်င္ခဲ့ ဘာလုပ္ခ်င္ခဲ့သလဲဆိုတာေတြ၊ ရခဲ့သလား မရခဲ့သလား ဆိုတာေတြဟာ သိပ္ေတာ့အေရးမႀကီးခဲ့ဘူး ထင္ပါသည္။ မရေတာ့လည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ၿပီး အစားထိုး တစ္ခု ရသြားေတာ့လည္း အလြယ္တကူ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္သားပဲ မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ သည္လို ေျပာရတာလည္း သိပ္ေတာ့ မတရားပါ။ ဒါက အခုအခ်ိန္မွာ အရင္အခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးတဲ့ အေတြးျဖစ္ေနသည္။ အဲဒီတုန္းကလည္း အဲဒီအရြယ္အေလ်ာက္ အေရးႀကီးေကာင္း ႀကီးခဲ့ႏိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အသက္ႀကီးလာသည့္အခါ လူတို႕၏ အလိုေတြက ပိုၿပီး ရႈပ္ေထြးေနတတ္သည္ မဟုတ္ပါလား။ လူႀကီးတုိ႕၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ ကိုယ္တိုင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ထက္ပိုေသာ အျခားသူမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ သူ႕ဆႏၵက အျခားတစ္ေယာက္ေယာက္၏ ဆႏၵႏွင့္ ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်ေနႏိုင္မလား။ ဒါဟာ လြဲမွားေနသည့္ ယုတၱိေဗဒလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ လူေတြဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း မဟုတ္ဘူးလား ဘာလို႕ တျခားသူေတြကို ထည့္စဥ္းစားေနရမွာလဲ ဆိုသည္မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ေစေသာ စဥ္းစားမႈျဖစ္သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုခ်င္တာေတြဟာ အခ်ိန္အခါ ေနရာအလိုက္ ေျပာင္းေျပာင္းလာတတ္သည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေျပာင္းလဲလာဖို႕ သူက ေမွ်ာ္လင့္ေနေသးသည္။ အခုအခ်ိန္မွာ ခရစၥမတ္က သူ႕အတြက္ အေရးမႀကီးဘူးပဲ ထားပါေတာ့၊ သူလိုခ်င္သည့္ တစ္ခုခုဟာ ခရစၥမတ္မွာ လက္ေဆာင္တစ္ခုအျဖစ္ က်ိန္းေသ ရလာမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေန႕တိုင္းကို သူက ခရစၥမတ္ ျဖစ္ေနေစခ်င္ဦးမွာ။ ဒါဟာလည္း မည္သူကမွ အျပစ္မတင္သင့္သည့္ သာမန္လူသားဆန္ဆန္ ေလာဘတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ဟု သူက ေခ်ပေနမိေသးသည္။ ကိုယ္လိုခ်င္သည့္ အရာတစ္ခုကို ကိုယ္ေပးေစခ်င္သူ တစ္ေယာက္က ေပးလာမွ ရခ်င္တာ ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ မခက္ေပဘူးလား။ ဘာကိုမွ လိုခ်င္ရေကာင္းမွန္း မသိေတာ့ေအာင္ စိတ္ေတြ ကုန္ခန္းေနတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ ဘာထည့္ထားမွန္းမသိသည့္ ကံၾကမၼာကို စြန္႕စြန္႕စားစား ဖြင့္ေဖာက္ဖို႕ေတာ့ သူ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။ သူ ဆက္ထြက္လာေတာ့ ဝတ္ထားသည့္ ကုတ္အက်ၤီေပၚမွာ တင္ေနေသာ ႏွင္းဖတ္ေတြက တပါတည္း ခိုတြယ္လိုက္သြားသည္။ အနီေရာင္ ဖဲႀကိဳးျဖင့္ စည္းေႏွာင္ၿပီး လွလွပပ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ထုပ္ပိုးထားသည့္ အစိမ္းေရာင္ လက္ေဆာင္ထုပ္ကေလးက သူ႕ကိုေငးၾကည့္ရင္း ခံုတန္းရွည္ေပၚမွာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ပန္ဒိုရာ
၂၂.၁၂.၂၀၁၁


(Rose ေရးခိုင္းထားတဲ့ tag post ကို ေရးလိုက္ပါတယ္။)

Expand..

Monday, December 19, 2011

ပညာေရးစနစ္တစ္ခု၏.....

ခိုင္စိုးလင္း စီစဥ္တဲ့ “ေက်ာင္းအေၾကာင္း” (all about school) ebook ထြက္ပါၿပီ။ သရုပ္ေဖာ္ပံုေတြကို မေလးေမက ေရးဆြဲပါတယ္။ ပါဝင္ေရးသားသူေတြကေတာ့ ကိုကိုသက္၊ ေက်ာ္ညိဳေသြး၊ ၾကည္သက္ဟန္၊ ခိုင္စိုးလင္း၊ ခ်စ္ၾကည္ေအး၊ ညီဇံလွ၊ ညိဳမင္းခ၊ ေနဦး၊ ပန္ဒိုရာ၊ မိုးလွိဳင္ည၊ မွိဳင္း ေဆး(၂)၊ Louise Jane Cher ၊ သက္ေဝ၊ ဟန္သစ္ၿငိမ္၊ ဟယ္ရီလြင္ နဲ႔ ၾသၿမိဳင္ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေအာက္က လင့္ခ္မွာ download ယူႏိုင္ပါတယ္။ (connection ေႏွးလြန္းလို႕ ကိုယ္တုိင္ေတာ့ download မရေသးပါ။)
http://www.mediafire.com/?g8zfx92c7t1124o

ပန္ဒိုရာ ေရးသားတဲ့ “ပညာေရးစနစ္တစ္ခု၏ အစြန္းထြက္တန္ဖိုးမ်ား၏ အေရးပါမႈ၏ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ” ဆိုတဲ့ စာအသစ္တစ္ပုဒ္ရယ္ “အသံမျမည္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေလာင္းကေလးေတြ” ဆိုတဲ့ ဝတၳဳေဟာင္းတစ္ပုဒ္ရယ္ကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ download လုပ္ရတာ ခက္ခဲသူေတြ ဖတ္ႏိုင္ဖို႕ စာအသစ္ကို ဒီမွာ ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။

--------------

ပညာေရးစနစ္တစ္ခု၏ အစြန္းထြက္တန္ဖိုးမ်ား၏ အေရးပါမႈ၏ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ

အခန္း(၁)
(အဲဒါ ေက်ာင္းေပါ့)
တကၠစီဒရိုင္ဘာက ေမးေငါ့ျပရင္းေျပာ။ ဓာတ္ပံုေတြ ျဖန္းခနဲ ရိုက္သံ။
(အဲဒီမွာ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြရွိတယ္- စာသင္ဖို႕၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေတြရွိတယ္- ေက်ာင္းသားေနဖို႕၊ ေရကန္တစ္ကန္ရွိတယ္- အပန္းေျဖဖို႕၊ စာၾကည့္တုိက္တစ္ခုရွိတယ္- စာအုပ္ေတြထားဖို႕၊ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္တစ္ခုရွိတယ္- က်င္းပဖို႕)
(ပညာေရးေရာ ဘယ္ေလာက္ရွိပါသလဲ)
ျပန္ေျဖသံ မၾကားရ။
(…ပညာေရးႏွင့္ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းႏွင့္ပညာေရး၊ ေက်ာင္းမပါေသာပညာေရး၊ ပညာေရးမပါေသာေက်ာင္း…)
အေတြးမ်ား လြတ္ထြက္ၿပီး ၀ရုန္းသုန္းကား ဆူညံ။

အခန္း(၂)
ကတၱားလာ၊ ကံလာ၊ ႀကိယာလာ။ ၾကားမွာ အတြဲအဆက္ပုဒ္မ်ား လိုသလိုထည့္။ ဆရာက နမူနာေပး။ (ဥပမာ - ေမာင္လွသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)။ ၀ါက်မ်ားဖြဲ႕ရန္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ညႊန္ၾကား။
(ေမာင္ျမသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
(ေမာင္ဘသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
(နီနီသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
(ျဖဴျဖဴသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
(ကိုကိုသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
(မမသည္ ေဘာလံုးကို ကန္သည္)
ကေလးမ်ား တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျဖသံ ဟိုနား ဒီနားက ထြက္လာ။ ဆရာက ေခါင္းညိတ္။
((၀တ္မႈန္ေရႊရည္သည္ ဟန္ဘာဂါကို စားသည္))
(ဒါဘယ္သူေျပာတာလဲ)
ဆရာ့အသံသည္ မာန္ဖီေန။ တစ္ခန္းလံုး ဟိန္းသြား။ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္ေၾကာင့္လား၊ ဟန္ဘာဂါေၾကာင့္လား။ စားသည္ေၾကာင့္လား။ ေက်ာင္းသားမ်ား မည္သူမွ် ျပန္မေျဖၾက။ တိတ္ဆိတ္ေန။ စာသင္ခန္း ျပဴဳတင္းေပါက္အျပင္တြင္ တည္ရွိေသာ ဗာဒံပင္တစ္ပင္မွ သစ္ရြက္နီနီတစ္ရြက္ ေၾကြက် ေျမခ ေသဟ။

အခန္း (၃)
ေၾကမြေနေသာ ေခါင္းထဲမွ ပင့္ကူတစ္ေကာင္၏ နားက်ပ္တစ္စံု ဆင္မယဥ္သာ လက္လွမ္းမ်ားျဖင့္ ဒီဗြီဒီဖြင့္စက္တစ္လံုး ပလုပ္ပေလာင္း ခရမ္းရင့္ေရာင္ သစ္ခြပန္းကို ရီမုကြန္ထရိုးျဖင့္ ဒစ္ရွင္နရီ ၾကည့္စရာမလိုဘဲ တယ္လီဖုန္း ျမည္လာစဥ္ စင္ကာပူတံဆိပ္ Bee Cheng Hiang ၀က္သားျပား၏ ႏူးညံ႕ေပ်ာင္းမႊတ္မႈဟာ သြားေရယိုစရာ စတီးလ္ခ်ိဳင့္၏ အတြင္းေရာ အျပင္ပါ ေညာင္းညာကိုက္ခဲေနသျဖင့္ အ၀ါေရာင္ စကၠဴအိတ္ က်ိဳးေပါက္သြားလွ်င္သြားခ်င္း ဒိုင္ယာရီေနာက္ကြယ္မွ ျဖစ္တည္ေနထုိင္မႈ၏ အဓိပၸါယ္တြင္ သက္ေရာက္ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဇီ၀မ်ိဳးစိတ္တို႕ ပါ၀င္ခြင့္မရေသာအခါ တမ္းမက္မူးရီတိမ္းညႊတ္မိသူ အဖို႕မွာတကား ကလီေရွးမ်ားျဖင့္ အထူးထူးအျပားျပား တင္စားရြတ္ဆိုအပ္ေသာ လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ယင္တေလာင္းေလာင္းအံုလွ်က္ ပစၥတိုတစ္လက္ ေျဖာင္းခနဲအဖြင့္ တစ္ေန႕ေရႊ တစ္ေန႕ေငြ ဆိုသလို ခရီးေဆာင္အိတ္ အနီေရာင္လိုင္းက်ားႀကီးမ်ားထံသို႕ ေတာအုပ္ဟာ တရႊီရႊီျမည္ လုိင္းက်သြားႏိုင္သည္ ဆိုေသာ္လည္း ယေန႕အေၾကြးမေရာင္းသည့္ တံခါးဟစိစိကို ေရအျပည့္ထည့္ထားေသာ ဇလားတစ္လံုး မ်က္ႏွာသစ္ကန္ အစပ္နားမွာ ျပကၡဒိန္ေရွ႕ခ် စာစီစာရိုက္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ႏြားပိန္ကန္လာမွာေပါ့ကြာ။

အခန္း (၄)
ခန္းမထဲမွ လူအမ်ားသည္ မိန္႕ခြန္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ မိန္႕ခြန္း အစီအစဥ္သည္ အသင့္ေရး မိန္႕ခြန္းစာရြက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ မိန္႕ခြန္းစာရြက္သည္ သူ႕ကိုကိုင္ဖတ္မည့္ မိန္႕ခြန္းေျခြသူကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ မိန္႔ခြန္းေျခြမည့္သူသည္ မိုက္ကရိုဖုန္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ မုိက္ကရိုဖုန္းသည္ လွ်ပ္စစ္မီးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ လွ်ပ္စစ္မီးသည္ စီမံကိန္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ စီမံကိန္းသည္ အေသးစိတ္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ အေသးစိတ္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားသည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အစည္းအေ၀းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ အစည္းအေ၀းသည္ ခန္းမထဲမွ လူအမ်ားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္။ ခန္းမထဲမွ လူအမ်ားသည္…

အခန္း (၁-က)
(ရွင့္ဟာက ရိုးလြန္းတယ္ ရွင့္ဟာက သိပ္ကိုရိုးလြန္းေနတယ္)
(ငါသင္ထားတာ ဒါအကုန္ပဲကြ)
စကၠဴအပိုင္းအစတစ္ဖဲ့ က်က်နန က်ကြဲသြား။

ပန္ဒိုရာ
၂၁-၂၂.၁၀.၂၀၁၁

Expand..

Wednesday, December 14, 2011

ခႏၶာကိုယ္အေျချပဳျဖစ္စဥ္ဖန္တီးမႈမ်ား (၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၁)

၁။ Richard Martel (French Canadian performance artist & scholar)
အမိႈက္သိမ္း ေခါင္းေလာင္းေလးတစ္လံုး ကို တီးတယ္။ အိတ္တစ္လံုးထဲက ဒန္အိုးဖံုးတစ္လံုး ထုတ္လာၿပီး ေရွ႕ကို ေျခလွမ္းမွန္မွန္နဲ႕ေလွ်ာက္လာတယ္။ ဒန္အိုးဖံုးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်တယ္။ အိတ္ရွိရာကို ျပန္သြားတယ္။ ေခါင္းေလာင္းေလးကိုတီးတယ္။ အမိႈက္ေတြကို လက္ခုတ္ထဲထည့္ၿပီး အေသအခ်ာ သယ္လာတယ္။ ဒန္အိုးဖံုးေပၚမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ခ်တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး တစ္ေနရာကို ညႊန္ျပရင္း ရပ္ေနတယ္။ ျပန္သြားတယ္။ အမိႈက္သိမ္းေခါင္းေလာင္းကို တီးတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဒန္အိုးဖံုးတစ္လံုးနဲ႕ အဲဒီ ျဖစ္စဥ္ကို ျပန္လုပ္တယ္။ လက္ညိဳးထိုးတဲ့ ဦးတည္ရာကို အႀကိမ္တိုင္းမွာ ေျပာင္းတယ္။ အထက္ေစာင္းေစာင္းဆီ ေအာက္စူးစူးဆီ အမိႈက္ေတြတည့္တည့္ဆီ စသည္ျဖင့္။ ဒီလိုနဲ႕ ဒန္အိုးဖံုး ေလးခုတိတိမွာ အမိႈက္ေတြ တန္းစီ ေနရာခ်လို႕ၿပီးၿပီ။ ေနာက္ဆံုဒန္အိုးဖံုး တစ္ခုကို အလယ္မွာ ခ်ထားလိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါ သူ႕အိတ္ထဲက အရာတစ္ခုကို မထုတ္ခင္ အ၀ါေရာင္ ရာဘာလက္အိတ္တစ္စံုကို က်က်နန စြပ္တယ္။ ဆြဲထုတ္လိုက္တာက ေရႊေရာင္ ေျပာင္းတိုေသနတ္ တစ္လက္။ ေသနတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္ ေျမွာက္ခ်ီတယ္။ အလယ္က ဒန္အိုးဖံုးဆီကို ေျခတစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ေသနတ္ကို ထည့္လိုက္တယ္။ ေသနတ္ရွိရာကို လက္ညိဳးညႊန္လိုက္ျပန္တယ္။ အဲဒီေနာက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကေန ေလးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဒူးေထာက္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ျဖန္႕ကားၿပီး ေရႊေရာင္ေသနတ္ကို အရိုအေသ ျပဳလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အမိႈက္ထည့္ထားတဲ့ ဒန္အိုးဖံုးေလးခုကို ေသနတ္ရဲ႕ ေလးဘက္ ေလးတန္မွာ ေနရာေရႊ႕ ခ်ထားလိုက္တဲ့အခါ ျပကြက္ၿပီးဆံုးပါၿပီ။



၂။ မေသာ္တာ၊ ျမတ္ခုိင္ဇင္၊ ပီတိ
အျဖဴေရာင္ ၀တ္စံုကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ ကေလးမေလး တစ္ေယာက္ဟာ ထီးအျဖဴတစ္လက္ကို လက္တစ္ဘက္က ေဇာက္ထိုး ကိုင္ေဆာင္းထားတယ္။ မ်က္လံုးႏွစ္ဘက္ဟာ အ၀တ္တစ္စနဲ႕ ပိတ္ဖံုးခံေနရၿပီး အျဖဴေရာင္ အိတ္တစ္လံုးကိုလည္း လြယ္ထားတယ္။ သူ႕ေရွ႕ဘက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့ ထည့္စရာ (ေရစစ္) တစ္ခု ကို လက္ႏွစ္ဘက္ ဆန္႕တန္းၿပီး တည့္တည့္မတ္မတ္ကိုင္ကာ မတ္တတ္ရပ္ေနသူ မိန္းကေလးတစ္ဦး။ တတိယေျမာက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကတာ့ သစ္သားကုလားထုိင္တစ္လံုးကို ႀကိဳးႀကီးႀကီးေတြနဲ႕ သူမရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကို ပူးခ်ည္ထားတယ္။ လက္ထဲမွာေတာ့ အိတ္ႀကီး တစ္လံုးကို ကိုင္ၿပီး လူေတြၾကားကို သြားလာလွည့္လည္ေနတယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းကို ခံရသူေတြဟာ အိတ္ႀကီးထဲမွာ ပါလာတဲ့ ပလတ္စတစ္ေဘာလံုး ေသးေသးေလးေတြကို ႏိႈက္ယူၿပီး အျဖဴေရာင္၀တ္စံုနဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ထဲကို သြားထည့္ေပးၾကရတယ္။ ကေလးမေလးက ေဘာလံုးရတဲ့အခါ သူ႕ေရွ႕မွာ မတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕ ေရစစ္ခြက္ထဲကို ၀င္ေအာင္ မွန္းၿပီး လွမ္းေပါက္တယ္။ ေဘာလံုးေတြက ေဘးကိုေခ်ာ္သြားတာ မ်ားတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ေဘာလံုးေတြ တစ္လံုးၿပီး တစ္လံုး ေပးၾကတာကို ကေလးမေလးက ေပါက္ရင္းနဲ႕ ေနာက္ဆံုး တစ္လံုးသာ အိတ္ထဲမွာ က်န္တယ္။ ဒီေတာ့ အိတ္ႀကီးကိုင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ကေလးမေလးရဲ႕ မ်က္လံုးစည္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေဘာလံုးကို လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အျမင္အာရုံထင္ရွားသြားတဲ့ ကေလးမဟာ သူ႕လက္ထဲက ေနာက္ဆံုးေဘာလံုးနဲ႕ ေရစစ္ထဲ၀င္ေအာင္ ေပါက္မလို႕ အေသအခ်ာ ခ်ိန္တယ္ ရြယ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဘာလံုးကို မပစ္ေပါက္ေတာ့ပဲ သူလြယ္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ အိတ္ထဲကိုပဲ ထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။



၃။ ၿငိမ္းခ်မ္းစု
ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားရွိခိုး ဂီတသံက ပ်ံ႕လြင့္ေနတယ္။ သရုပ္ေဖာ္ျပသူဟာ ပရိသတ္ထဲမွာ ထိုင္ေနတယ္။ တီးလံုးသံ မွိန္လာၿပီး သူဟာ အိတ္တစ္လံုးထဲက စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ေလထဲကို လႊတ္ရင္း ေရွ႕ကို ေလွ်ာက္လွမ္းလာတယ္။ စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံ ေတြ ဆက္လႊတ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ စကၠဴေလယာဥ္ တစ္စီးကို နံရံေပၚမွာတင္ၿပီး အေတာင္ပံတစ္ဘက္စီေပၚမွာ ေဆာ့ပင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေရးျခစ္လိုက္တယ္။ ေရးလိုက္တဲ့ စာလံုးကေတာ့ FREEDOM တဲ့။ အဲဒီ FREEDOM လို႕ အေတာင္ပံေတြေပၚမွာ ေရးထားတဲ့ စကၠဴေလယာဥ္ကို ကိုင္ၿပီး အားကုန္လႊဲ လႊတ္လိုက္ျပန္တယ္။ ေလယာဥ္ က်သြားတဲ့ အနီးအနားကလူေတြက တစ္ခါ ျပန္လႊတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို ေလယာဥ္ကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ လႊတ္ေနၾကတုန္းမွာပဲ သူဟာ ညာဘက္ လက္ေခ်ာင္းေတြကို တိပ္ေတြနဲ႕ ပတ္ခ်ည္လိုက္တယ္။ တိပ္ႀကိဳးနဲ႕ ပတ္ထားတဲ့သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕ ထိပ္မွာေတာ့ ကဒ္ထူျပားနဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ လက္ညိဳးထိုးေနတဲ့ပံုစံ လက္အတုတစ္ခုကို တပ္ဆင္လိုက္တယ္။ ျဗဳန္းဆို သူက အသံနက္ႀကီးနဲ႕ ထေအာ္လိုက္တယ္။ “ဘာမွတ္ေနလဲ၊ ငါရွာေနတာ…...” လက္ညိဳးအတုႀကီး ကို ေနရာအႏွံ႕ ထိုးေနရင္း ေျပာေနရင္း အဲဒီမွာ ျပကြက္ကို အဆံုးသတ္ပါတယ္။။




၄။ သင္တန္းသားတစ္ဦး (အမည္ မမွတ္မိ)
တိုက္ပံုအနက္နဲ႕ ပုဆိုး၀တ္ထားတဲ့ သူဟာ ေျခတစ္ေပါင္က်ိဳးနဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲ ၀င္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီအေနအထားမွာပဲ စီးထားတဲ့ ကတၱီပါဖိနပ္ကို တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ခၽြတ္လိုက္တယ္။ ေျခကိုကားၿပီး မတ္မတ္ရပ္တယ္။ တိုက္ပံုအက်ၤီကို ၾကယ္သီးမျဖဳတ္ပဲ လက္ကိုလွ်ိဳၿပီး အထဲသြင္းလိုက္တယ္။ တိုက္ပံုအက်ၤီရင္ဘတ္ ၾကယ္သီးလြတ္ေနတဲ့ ေနရာကေန လက္ဖမိုးႏွစ္ဘက္ကို ျပန္ထုတ္လာတယ္။ လက္အိတ္ အျဖဴေရာင္ စြပ္လိုက္တယ္။ လက္ေတြရဲ႕ အေနအထားကို လက္အုပ္ခ်ီ၊ လက္တစ္ေခ်ာင္းေပၚ လက္တစ္ေခ်ာင္းဆုပ္ကိုင္၊ လက္သီးဆုပ္ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေျပာင္းျပေနတယ္။ အၾကာႀကီး လက္သရုပ္ေဖာ္မႈ ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကို အက်ၤီေအာက္ကပဲ တိုက္ပံုအက်ၤီလက္ ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ေအာက္နားစကေန လွမ္းမတယ္။ ပုဆိုးကို အကုန္ဆြဲ ေခါင္းၿမီးၿခံဳကာ တစ္ပတ္ကၽြမ္း လွိမ့္ခ်လိုက္တဲ့အခါ ဖန္တီးမႈျပကြက္ဟာ အဆံုးသတ္ပါတယ္။



၅။ ဉာဏ္လင္းထက္
လူေတြရဲ႕ လက္ေတြကို သန္႕စင္ေဆးရည္နဲ႕ လိုက္ျဖန္းေပးတယ္။ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး လူတန္းႀကီး ႏွစ္ထပ္ လုပ္ခုိင္းတယ္။ လူတန္းႀကီးေရွ႕ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ ေလွခါးတစ္စင္းကို ေထာင္ၿပီး ေလွခါးထစ္ေတြ အဆံုးကို တက္ပါတယ္။ လက္ထဲမွာေတာ့ ေရကရားတစ္ခုကို ကိုင္ထားတယ္။ ပန္းပြင့္ေတြကို ေလွခါးေပၚကေန ႀကဲခ်လိုက္တယ္။ ေရကရားကို ေလွခါးအျမင့္ကေန ကိုင္ေျမွာက္ၿပီး တစ္စက္ခ်င္း ျဖည္းျဖည္းသြန္းခ်ပါတယ္။ ေရကရားကိုေလာင္းေနစဥ္ ဆုေတာင္းေတးသံတစ္ခု ေနာက္ခံဂီတအျဖစ္ ေပၚလာခဲ့တယ္။ ေရစက္ခ်မႈၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာ ပရိသတ္ႀကီးကို လက္တြဲျဖဳတ္ႏိုင္ၾကပါၿပီ လို႕ ေၾကညာလိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ဖန္တီးမႈ ကို နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။




၆။ ရဲ၀င္းေစာ
စစခ်င္းေတာ့ ကုလားထိုင္တစ္လံုးေပၚမွာ သူ ထိုင္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကုလားထုိင္ေပၚက ဆင္းၿပီး ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ ကုလားထိုင္ကို ေဘးဘက္လွည့္လိုက္တယ္။ သူလည္း ေဘးလွည့္ထုိင္တယ္။ ကုလားထိုင္ကို တေစာင္းလွဲခ်လိုက္တယ္။ သူလည္း ကိုယ္တေစာင္း လွဲခ်လိုက္တယ္။ ကုလားထိုင္ကို ပက္လက္လွန္ ေထာင္လုိက္တယ္။ သူလည္း ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္။ ကုလားထုိင္ကို ေနာက္ေက်ာခိုင္းလိုက္တယ္။ သူလည္း ေနာက္ေက်ာခိုင္း ထုိင္လိုက္တယ္။ ကုလားထုိင္ကို ေမွာက္လုိက္တယ္။ သူလည္း ေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။ ကုလားထုိင္ကို ေရွ႕ဘက္ျပန္လွည့္ၿပီး ခ်လိုက္တယ္။ သူလည္း ကုလားထုိင္ေနာက္ကေန အဲဒီပံုစံအတုိင္း လိုက္ထိုင္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကုလားထိုင္ကို သူ႕ေပါင္ေပၚကို ယူတင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။



၇။ ကုိစန္းဦး
စားပြဲေပၚကို ဖရဲသီးတစ္လံုးနဲ႕ သေဘၤာသီးတစ္လံုး ယူလာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ဖိတ္ေခၚတယ္။ ဖရဲသီးကို ခ်ီးျမွင့္လိုက္တယ္။ စားပြဲကိုေက်ာခိုင္းၿပီး ပရိသတ္ဘက္ မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ကုလားထိုင္တစ္လံုးေပၚမွာ အမ်ိဳးသမီးကို ဖရဲသီးကို ကိုင္ၿပီး ထုိင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကို ဖိတ္ေခၚတယ္။ သေဘာၤသီးကို ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ကုလားထုိင္တစ္လံုး ေပၚမွာ အဲဒီသေဘၤာသီးကို ကိုင္ၿပီး သူ႕ကို ထုိင္ခိုင္းလိုက္ျပန္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ သရုပ္ျပသူဟာ သေဘၤာသီးကို ျပန္ေတာင္းတယ္။ လူကိုေတာ့ သူ႕ေနရာမွာပဲ ထုိင္ခုိင္းထားတယ္။ စားပြဲေပၚမွာ ဓားတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ သေဘၤာသီးရဲ႕ ထိပ္၀ကို လွီးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ အထဲက အသားေတြကိုျခစ္ယူၿပီး ပန္းကန္ထဲကို ထည့္တယ္။ ဖရဲသီးကို လည္း ျပန္ယူၿပီး ထိပ္၀လွီးျဖတ္ အသားျခစ္ယူတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သေဘၤာသီးအသားေတြကို ဖရဲသီးထဲ အစာသြတ္တယ္။ ဖရဲသီး အသားေတြကို သေဘၤာသီးထဲ အစာသြတ္တယ္။ အကၽြင္းအက်န္ေတြ အစအနေတြကို အားရပါးရ ပါးစပ္ထဲ ထည့္စားၿပီး ရွင္းလိုက္တယ္။ ဘာမွမက်န္ေတာ့တဲ့အခါ အသီးေတြကို လွီးျဖတ္ထားတဲ့ ထိပ္၀ေတြကိုျပန္ကပ္ၿပီး စတက္ပလာနဲ႕ ႏွိပ္ပိတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဖရဲသီးအစာသြပ္ထားတဲ့ သေဘၤာသီးကို အမ်ိဳးသားကို ျပန္ေပး သေဘာၤသီးအစာသြပ္ထားတဲ့ ဖရဲသီးကို အမ်ိဳသမီးကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။



၈။ အုန္းခိုင္ဇင္
ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာ အိတ္တစ္လံုးထဲက အရာေတြကို ႀကဲျဖန္႕ခ်လိုက္တယ္။ တစ္ခါသံုး ဗူးခြံေတြ ပလတ္စတစ္ခြံေတြ၊ ပိန္ရႈံ႕ေနတဲ့ သံဗူးခြံေတြ၊ ေဘာလ္ပင္ ခဲတံ စာေရးကိရိယာ အပ်က္ေတြ။ သစ္ရြက္ေတြ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အက်ၤီ အစုတ္အျပတ္ေတြ။ စာရြက္လြတ္ေတြေပၚမွာ ေဆာ့ပင္ေရာင္စံုနဲ႕ စာေၾကာင္းေတြ ေရးျခစ္လို္က္တယ္။ White is blank. Green is illusion. Blue is pain. စသည္ျဖင့္။ ေရာင္စံုစကၠဴေတြကို ဟိုဟိုဒီ ႀကဲခ်လိုက္ျပန္တယ္။ ၀ါးအုပ္ေဆာင္းတစ္ခုကို ယူလာၿပီး ကြင္းျပင္ရဲ႕အလယ္ တစ္ေနရာမွာ ခ်လိုက္တယ္။ ေစာေစာက ေရးျခစ္ထားတဲ့ စာရြက္ေတြကို အုပ္ေဆာင္းေပၚမွာ ပတ္ပတ္လည္ စီရီခင္းလိုက္တယ္။ တိုင္ငါးတိုင္ကို အုပ္ေဆာင္း ပတ္ပတ္လည္မွာ စိုက္လုိက္တယ္။ အုပ္ေဆာင္းရဲ႕ အလယ္က အေပါက္ထဲကို ေကာက္ရိုးေျခာက္စည္းေတြကို ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပန္းစည္းတစ္စည္းထဲက ေရာင္စံုပန္းငါးပြင့္ကို ယူလာတယ္။ တိုင္ေတြၾကားမွာ ပန္းေတြကို တစ္ပြင့္စီ ဆင္ယင္လိုက္တယ္။ က်န္တဲ့ပန္းေတြကို ပြင့္ဖတ္ေတြေျခြၿပီး ႀကဲျဖန္႕လိုက္ျပန္တယ္။ အသင့္ေရးထားတဲ့ စာတစ္ပိုဒ္ကို ရြတ္ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ျပကြက္ကို အဆံုးသတ္ပါတယ္။ “သံသရာလည္ေနတဲ့ သံသရာစက္၀ိုင္းရဲ႕ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းနဲ႕ အာရုံေတြရဲ႕ တားျမစ္ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ခံစားၾကတယ္။ ေၾကြလြင့္ၾက၊ လႈပ္ရွားၾက၊ လွပၾက၊ စၾက၀ဠာခြင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ………………………….”.












ျပည္လမ္း Institut Francais de Birmanie မွာ ၂၀၁၁ ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ ညေနက က်င္းပခဲ့တဲ့ Body Temporary လို႕ အမည္ရတဲ့ performance ဖန္တီးမႈေတြမွာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတာေတြကို သိုေလွာင္ထားခဲ့တဲ့ အာရုံထဲက ဆြဲေခၚၿပီး အနီးစပ္ဆံုး စာစီကံုးလိုက္ပါတယ္။ အႏုပညာရွင္ေတြက ဘာေတြကို ဖန္တီးျပခ်င္ခဲ့သလဲ ဆိုတာ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိ သံုးသပ္ ခံစားစရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ္တုိင္ ဆက္လက္ ေတြးေတာၾကေစဖို႕ပါ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Thursday, December 8, 2011

ကြန္ကရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္


ကြန္ကရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္

တစ္နာရီ ေျခာက္ဆယ္မိုင္ေလ်ာ့ေလ်ာ့မွာ မအိပ္ငိုက္ေအာင္
ျဖစ္ေစ အိပ္မငိုက္ေအာင္ျဖစ္ေစ သတိေပးစာတမ္းကို နာခံလ်က္ အသက္ကို ျမတ္ျမတ္
ႏိုးႏိုး ထုပ္ပိုးကာ ဘာ့ေၾကာင့္ရပ္ရပ္ လမ္းေဘးခ်ရပ္ရင္း အလ်င္လိုသူမ်ားအေနျဖင့္
လမ္းအိုကိုသာ လိုက္သင့္ေသာ ခရီးအဆံုးမွာ ျမင္ေလရာရာ ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ
ကမၻာမွားသလား ၿဂိဳဟ္မွားသလား ခရမ္းျပာလဲ့လဲ့ မီးလံုးမီးစုန္းေတြ အဆန္းတၾကယ္
ပလတ္စတစ္ပန္းေရာင္စံုတို႕ ၀န္းရံခ ေနေသာ ပဒုမၼာ ကုမုျဒာ ၾကာပန္းမ်ားလည္း လန္းစြင့္
လ်က္ ဘိလပ္ေျမ ဘိလပ္ရည္မ်ား လိမ္းက်ံသည့္ က်က္သေရေဆာင္ လမ္းမရွည္မ်ား စည္းကမ္းတက်
ေလးေထာင့္ကြက္က် မဟာဆန္ဆန္ ပါဠိပံုေဆာင္ခဲ ၿမိဳ႕ငယ္မ်ား အရာေတာ္ေျမခ် အိမ္ႀကီးကနားတို႕ျဖင့္
တုတ္တုတ္ပင္မလႈပ္ လူသူဆူပူကင္းေ၀း ဆိတ္ၿငိမ္ပိျပားလ်က္ အေျခခ် စိတ္ႏွင့္ခႏၶာထပ္တူ
ေရြ႕လ်ားၾကသူမ်ားမွ တပါးအဂၤါရပ္မ်ားအားလံုး ႏွင္႕အညီ ၿပီးျပည့္စံုျခင္းဟာ က်ိဳးႏြံခယ
ဦးခ်ခ်င္စရာ ညနက္နက္မွာ လထြက္ခါမွ ရုပ္တုႀကီးမ်ား အသက္၀င္လာမလား ေသာေသာညံညံ
ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႕ စည္ကားေပ်ာ္ပါး ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားၾက မနက္မုိးလင္းမွ အလွ်ိဳလွ်ိဳ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကေလသည္ ဆိုေသာ ဒ႑ာရီထဲက အျဖစ္မ်ိဳးလား ရူးႏွမ္းေခ်ာက္ခ်ား
အေတြးပြားမိ ေနာင္အႏွစ္ တစ္ေထာင္ခန္႕အၾကာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ေဆာင္ၾကဥ္း၍ ဘုရား
ေက်ာင္း ကန္ ေစတီ ပုထိုးမ်ား တည္ထားေစခဲ့ေသာ သာသနာ့ ဒါယိကာ မင္းျမတ္အေနာ္ရထာ၏
ဘုန္းေတာ္ ကံေတာ္ ဥာဏ္ေတာ္ပြင့္လင္း အံ့ဘနန္း ျဖစ္လွပါဘိျခင္းလို႕ ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ကမၻာလွည့္
ခရီးသြားတို႕ ရင္သပ္ရႈေမာရသလို မွတ္တမ္းမ်ား မွတ္ရာမ်ား အမွတ္သည္းေျခမ်ားျဖင့္
အသေခ်ၤအသခ်ာၤ သခ်ၤာတြက္ထုတ္ အလုပ္ရႈပ္ၾကရေပလိမ့္မလား လို႕လည္း မရဲတရဲ စိတ္ႀကီးမ်ားပင္
၀င္ခဲ့မိ ကမၻာ့အက်ယ္ဆံုး လမ္းမႀကီးတစ္စင္းထိပ္၀ယ္ ညီလာခံသဘင္မ်ားလည္း ရက္သတၱပတ္လံုး
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ အလင္းေရာင္မျပတ္ ၀ွဲခ်ီးက်င္းပလ်က္ အမွန္အကန္ တည္ရွိ ကိုင္တြယ္၍ရျခင္း
အေကာင္အထည္ ရုပ္အားျဖင့္ ဒု ျဗက္ တိတိတိက်ရွိျခင္း သိပ္သည္း ၾကမ္းရွ က်စ္လ်စ္
မာေၾကာ ႀကံ႕ခိုင္ ထူထဲ ၿမဲၿမံျခင္း စသည့္ ဂုဏ္သတၱိမ်ား အထူးထူးအျပားျပားျဖင့္ ကြန္ကရစ္ၿမိဳ႕ေတာ္။


ပန္ဒိုရာ
၇-၈.၁၂.၂၀၁၁

Expand..

Saturday, November 19, 2011

အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့အဲဒါဟာအစစ္ျဖစ္ခဲ့သတဲ့


အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့အဲဒါဟာအစစ္ျဖစ္ခဲ့သတဲ့

မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ ရဲရဲတင္းတင္းေတြ ေရးခ်လုိက္ ၿပီးေတာ့မွ ေလသံကုိ ခ်က္ခ်င္းဂီယာေျပာင္း-မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ အေသးစိတ္ေတြဖြဲ႔ႏြ႔ဲ ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလးေလသံကုိေဖ်ာက္၊ ၿပီးေတာ့ လွခ်င္စိတ္ရွိသေလာက္ အလွတရားကုိ မဖန္တီးတတ္ရွာ တခါတေလ အရာအားလုံးကုိ လုပ္ျပႏုိင္သူလုိလုိပုံဖမ္း၊ ၿပီးေတာ့ ဘာမွမသိပါဘူးရွင္ အခ်ဳိးမ်ိဳးေလးနဲ႔ ျပန္ေပၚလာ အေ၀းကေန လက္တည့္စမ္းတတ္ၿပီး ကုိယ္ပုန္းဖုိ႔ အလုံၿခံဳဆုံးတစ္ေနရာကုိ အၿမဲရွာေဖြထားတတ္သူ - အတုိျပန္ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ပါးနပ္တယ္- သို႕ေသာ္ထူတယ္၊ ပါရမီရွိတယ္- သို႕ေသာ္ ရွိသင့္သေလာက္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိဘူး၊ အရဲကိုးတယ္- သို႕ေသာ္သတၱိနည္းတယ္၊ လူမႈေတြကို သိပ္မမႈစမ္းပါနဲ႕ - တစ္ခါေလာက္ အိမ္ကေျပးၾကည့္ပါလား၊ စိတ္ထဲက ရွဳပ္ရွဳပ္ေထြးေထြးေတြ အမွဳိက္ေတြ ကုန္သြားေအာင္ ဆႏၵအရွိဆုံး အမွားတစ္ခုကုိ စိတ္ရွိလက္ရွိက်ဳးလြန္လုိက္- အျပင္ကိုထြက္ၿပီး နည္းနည္းေလာက္ အသက္ရွဴၾကည့္လိုက္ ဒါမွမဟုတ္ အသက္ရွဴရပ္ၾကည့္လိုက္၊ ကားတစ္စင္းလို လမ္းေဘးထိုးရပ္လိုက္ရတဲ့ ဘ၀ေတြရွိတယ္ ၊ အင္ဂ်င္မပါပဲ ေမာင္းေနတဲ့ ကားေတြရွိတယ္ - ကားေနတဲ့ ေမာင္းေတြရွိတယ္ - ေမာင္းထုေခၚၿပီး လူထုက ေက်ာက္ခဲနဲ႕၀ိုင္းေပါက္သတ္တဲ့ ျပစ္မႈေတြရွိတယ္- လက္ဖ်ားနဲ႕တုိ႕စရာမလိုဘဲနဲ႕ အားအားယားယား တရား၀င္ သတ္ျဖတ္မႈေတြလည္း ရွိတယ္၊ ေသျခင္းတရားကို ေရႊဒဂၤါးလို ေထြခင္းစကားၾကတယ္ ဆိုတာၾကားဖူးလား- လူ႕ဘ၀ဆိုတာ မပ်င္းတတ္ရင္ တိုတိုေလး ပ်င္းတတ္ရင္ ရွည္ရွည္ႀကီးေပါ့ ရွင္းပလား ၊ ၿငီးေငြ႕လြယ္စရာေကာင္းတဲ့ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးေတြရွိတယ္ - စကားလံုးေလာ္လီေနတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရွိတယ္၊ လႈပ္စိလႈပ္စိ စီးဆင္းေနတာေတြ ရွိသလို အထက္အရပ္က ပီေကကပ္ထားခံရတာလည္း ရွိတယ္- အရင္ကေျပာင္းခဲ့ပံုေတြနဲ႕ အခုေနာက္ဆံုး ေျပာင္းေနတာေတြနဲ႕ မတူေတာ့ ေျပာင္းလဲေတြပံုက ေျပာင္းလာတယ္၊ မ်က္ေတာင္တဆံုးမၾကည့္နဲ႕ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ပါ လွမ္းၾကည့္လိုက္ လွန္္ၾကည့္လုိက္ လွပ္ၾကည့္လိုက္ အတုေတြ ထထမလုပ္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈကို အျပည့္ျဖည့္ထားလိုက္ ကဲပါေလ ေစာေစာက ေျပာတာေတြလည္း ေမ့ပစ္လုိက္ မင္းမွာ အိုင္ဒီယာရွိတယ္ စတိုင္သစ္ရွိတယ္ အုိင္ကြန္ရွိတယ္ ဖက္ရွင္ရွိတယ္ ဖက္ရွင္အင္းေမ့ဂ်္လည္းရွိတယ္ ကဲ .. ရယ္ေမာသြားၿပီဟုတ္ အဲဒီလိုေနပါ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနထုိင္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေတြးေတာပါ ဟာသဥာဏ္ရွိတယ္ သေရာ္မယ္ ေလွာင္ေျပာင္မယ္ အရာရာကို ရယ္စရာ ျမင္ေနတတ္တာလည္း ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ေကာင္းလည္းမေကာင္းဘူး ေထာင္တန္တဲ့ စကားက ရယ္ရင္ ေပါ့တတ္တယ္ ငါးေထာင္တန္ကေတာ့ အေၾကြဖ်က္ဖို႕ခက္မယ္ ေထာင္ေတြတန္းေတြကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႕မွ မတန္ပါဘူး စကားကို ကတ္မေျပာနဲ႕ ခတ္မေျပာနဲ႕ လြဲမေျပာနဲ႕ လႊဲမေျပာနဲ႕ ေျပာရင္းဆုိရင္း ေလွ်ာခ်သြားျပန္ၿပီ- ၾကည့္။

ပန္ဒိုရာ
၁၈-၁၉.၁၁.၂၀၁၁

Expand..

Friday, November 11, 2011

၂၀၁၁ တန္ေဆာင္တိုင္ ဦးဘဂ်မ္းလမ္း ကာတြန္းအခ်ိဳ႕

၁၃လမ္းမွာ ခင္းက်င္းထားတဲ့ ကာတြန္းတခ်ိဳ႕ကို ရပ္ေ၀းေနမိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ပံုေတြ ထပ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ facebook မွာ လာၾကည့္ၾကပါ။








Expand..

Monday, October 31, 2011

ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး


ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး

ငါတို႕ဟာ ေတာထဲကို ေနာက္တစ္ခါ မသြားေတာ့ဘူး*
၀ါးရြက္ခၽြန္ခၽြန္ေတြ ေျမစိုက္တဲေတြ ေျခနင္းသံတဒိုင္းဒိုင္းေတြ
ဒိန္ခဲကို မေရႊ႕တမ္းခဲထားတဲ့ ပါးစပ္က်ယ္ေတြ
ျမစ္ထဲ ကန္႕လန္႕ျဖတ္စီးလာတဲ့ ၀ါးလံုးရွည္ေတြကို လွမ္းကာတဲ့ လက္ေတြ
ေခါင္းေတြ သံုးလံုး ႏွစ္လံုး တစ္လံုး ေနာက္ဆံုး အားလံုးနစ္ျမဳပ္သြား
ေက်ာင္းေတြမွာ ဘာသာရပ္ေတြကို မသင္ေတာ့ဘူးတဲ့
အိမ္ေတြမွာ အမိုးအကာအခင္း မပါေတာ့ဘူးတဲ့
ပီယာႏိုေတြကို အားလံုး စြန္႕ခြာခဲ့ၾက ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ႏွင္းက်ခဲ့ပါတယ္
တခ်ိန္က.. ဟိုးတခ်ိန္က က်ခဲ့တဲ့ႏွင္းေတြ ႏွင္းက်ိန္စာေတြေလ
ဗူးဆို ဖယံုမသီးတတ္တဲ့ အေလ့အထ ထြန္းကားလာ နံရံမ်ား
ရုပ္တုမ်ားနဲ႕ ရုပ္တူမ်ား ေျပးလႊား ႏွလံုးေလဟပ္ၿပီး ျဗဳန္းဆို လဲက်သြား
သိမႈနဲ႕ထပ္တူညီအေျခအေနကို ဆင့္ပြားႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ အို- လူသား
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႀကံဖတ္တစ္ေခ်ာင္းပါ ႀကိတ္နင္းခံၿပီးသား
ကၽြန္မဟာ အိတ္စတာနယ္ ဟာ့ဒစ္ခ္စ္ ပါ သိပ္ဆန္႕တယ္ အလြယ္တကူသယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခရစၥတယ္လ္ပန္းအိုးပါ စင္ေပၚမွာအလွျပထားတယ္
ကၽြန္မကေတာ့ တပ္ဆင္ထားတဲ့ အမိႈက္ပံုအတုထဲက ငါးရိုးတစ္ေခ်ာင္းပါ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္မဟာ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို႕ဟာ
ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး
ကေလးေလးေတြ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း ကစားရင္း ညိဳးညိဳးညံညံ ရယ္ေမာၾက
ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး အဲဒီမွာ ျခေသၤ့လက္ဖ၀ါး

ပန္ဒိုရာ
၂၀-၂၇.၁၀.၂၀၁၁

* Les Lauriers sont coupés (Dujardin)

Expand..

Thursday, October 27, 2011

တရားထိုင္ျခင္ေထာင္ထဲ ၀ဲေနတဲ့ျခင္တစ္ေကာင္


တရားထိုင္ျခင္ေထာင္ထဲ ၀ဲေနတဲ့ျခင္တစ္ေကာင္

………….. ျခင္ပုန္းေတာမွာ မေနသာ ဆိုတဲ့အတုိင္း ထြက္လာတာ၊ အပုန္းလား အပြင့္လား အဖုံးလား အပိတ္လား တကယ္ေတာ့ အေသအခ်ာ မသိႏုိင္ဘူး၊ တရားထိုင္ပုဂၢဳိလ္ေဘး ေထာင့္ကေလးမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးနား ရႈ- မွတ္- ပြား လိမၼာယဥ္ပါးေနတဲ့ ျခင္ဟာ ပုထုဇဥ္ပဲေပါ့ - ခ်င္ေတြေတာ့ သိပ္မ်ားေနေသးတယ္ သူ႕မွာ၊ ျခင့္ခမ်ာ လာခ်င္ သြားခ်င္ နားခ်င္ စားခ်င္ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ခ်စ္-ခ်င္-ေနေသးသတဲ့ ၊ ခ်ဥ္ျခင္းေတြတပ္လို႕ အ၀ိဇၨာ အ၀ါစိတ္ေတြနဲ႕ အ၀ွာစိတ္ေတြလည္းပါမယ္ ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္း ရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားေလးကိုမွ ထိုးေဖာက္ေသြးစုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ိဳး ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာတဲ့ ျခင္ပါ- သုိ႕ေသာ္ တံငါနားနီးတံငါ ရိပ္သာနားနီးတရား ပညတ္ကိုခြာ ပရမတ္ကိုမွတ္ လူရဲ႕အသားေပၚ နားရင္ နားတယ္လို႕ မွတ္လိုက္သတဲ့ ႏႈတ္သီးနဲ႕ ေဖာက္တယ္ ေဖာက္တယ္ လို႕ မွတ္ ေသြးေတြကိုလည္း စုပ္တယ္ စုပ္တယ္လို႕မွတ္ မ်ိဳခ်တယ္လို႕မွတ္ (အား..ေကာင္းလိုက္တာ - ေကာင္းတယ္လို႕ ဆက္မွတ္) ၀န္းက်င္ေကာင္းမွာ လက္ဖ၀ါးၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႕ ျဗန္းျဗန္း ရိုက္တာမ်ိဳး သူ႕မွာ မႀကံဳဖူးခဲ့ပါ၊ ဖူးခနဲ မႈတ္လိုက္တာျဖစ္ျဖစ္ အသာေလး ပု၀ါနဲ႕ယမ္းလိုက္တာျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာက္ပဲ- ေလာကဓံေလက ခပ္ႏုႏုေလး ေသြးေနတုန္း ေန႕လြဲညစာ(အဖတ္) မစားဘူး ေသရည္ေသရက္ မလိုအပ္ဘူး ေအးေဆးပဲ ေစာင့္ထိန္းေန၊ သူဟာ အရည္အာဟာရ တစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ ထာ၀စဥ္ မွီ၀ဲလ်က္ - ျခင္ေထာင္ မက်ခင္အထိ ျခင္ဟာ တစ္ကိုယ္ေတာ္ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားခဲ့၊ ပိုလီဂမီစနစ္မွာ ကာေမသုပုဒ္ဟာ အက်ံဳးမ၀င္ မုသာ၀ါဒဟာလည္း တ၀ီ၀ီ စကားသံ တစ္မ်ိဳးတည္းမွာ အက်ံဳးမ၀င္၊ ျခင္ကိုက္ (တိုက္ရိုက္) သတ္လိုက္တဲ့ မသာဆိုတာ မရွိေတာ့ ပါဏာတိလည္း ကင္းရဲ႕၊ အနည္းဆံုး သီလေျခာက္ပါးေလာက္ေတာ့ စင္ေနတဲ့ျခင္ သူ႕ကိုယ္သူ ေျခာက္ျပစ္စင္လို႕ သမုတ္လုိက္တယ္- နိဗၺာန္ကို တိုက္ရိုက္သြားရင္ ေကာင္းမလား လူ႕ဘ၀ဆိုတာကို ခဏေလာက္ ထရန္စစ္ ၀င္ရင္ ေကာင္းမလား ျခင္ဦးေႏွာက္ကေလး ရွိသေရြ႕ သူစဥ္းစားတယ္၊ လူအျဖစ္ဟာ သိပ္သက္သာတယ္ ဇိမ္လည္းက်တယ္ အစားအေသာက္မ်ိဳးစံု အရသာမ်ိဳးစံုနဲ႕၊ ပ်င္းစရာ ေသြးတစ္မ်ိဳးတည္း ေသာက္သံုးေနရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေတာင္ တရားထိုင္ပုဂၢဳိလ္တခ်ိဳ႕ ႏွစ္ေခ်ာင္းတည္း ရွိတဲ့ ေျခေထာက္ကို ေညာင္းတယ္ ကိုက္တယ္ လုပ္ခ်င္ေသး၊ လွည့္လိုက္ ေျပာင္းလိုက္ ျပင္လိုက္ေသး၊ ျခင္လိုမ်ား ေျခေထာက္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႕ ဆိုရင္ သူတို႕မွာ ေျခေထာက္ တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္း ကိုက္ ေညာင္း ေျပာင္းေနရတာနဲ႕တင္ အခိ်န္ေစ့ၿပီး တရားရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး စဥ္းစားတယ္ ျခင္ဦးေႏွာက္ကေလးနဲ႕ သူစဥ္းစားတယ္၊ ဆရာေတာ္ တရားေဟာတုန္းက ေလာက္လန္းသဖြယ္ ၀ိညာဥ္တြယ္ တဲ့၊ ျခင္ဟာ မ်က္လံုးေတြ က်ယ္လာခဲ့၊ ဒါကို သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္ ငယ္ငယ္က ေလာက္လန္းကေလးတို႕ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ပါးဖို႕ရာ လြယ္ခဲ့ပါတယ္၊ ျခင္ဟာ တရားဓမၼနဲ႕ သူ႕ဘ၀ ထင္ဟပ္နားလည္လို႕ အားေတြတက္လာခဲ့တယ္၊ ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ေစ့ေတာ့ တရားထိုင္ပုဂၢဳိလ္လည္း ထိုင္ရာက ထၿပီ ျခင္ေထာင္သိမ္းၿပီ ေဘးကိုခါၿပီ၊ ျခင္ထြက္လာတယ္၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းရွိရာ ၿခံဳပုတ္ထဲက မ၀ံ့မရဲ ရိပ္သာနားကို လာမ၀ဲတတ္တဲ့ ေကာင္ေတြဆီ ရင္ေကာ့ၿပီး ျပန္/ပ်ံသြားတယ္၊ အလကား တရားနဲ႕ ေ၀းတဲ့ေကာင္ေတြ- အေမွာင္မိုက္ထဲက ျခင္မိုက္ေတြဟာ ဓမၼာရုံထဲက ထြက္လာတဲ့ျခင္ကို အေတြ႕အႀကံဳ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးျမန္းဖို႕ ၀ိုင္းလာၾကတယ္၊ ျခင္ဟာ (ေစာေစာကစုပ္လာတဲ့) ေသြး နားထင္ေရာက္ နားထင္ကိုေက်ာ္ အန္တီနာအထိေရာက္ “ငါ့ျခင္တို႕….” အစျပဳၿပီး ျခင္တင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ မိန္႕ခြန္းေျခြေတာ့တယ္။

ပန္ဒိုရာ
၉-၁၀.၁၀.၂၀၁၁

Expand..

Thursday, October 20, 2011

အခုေတာ့ ငါလည္း လူနဲ႕ အေတာ္ကေလး တူလာခဲ့ၿပီပဲ


အခုေတာ့ ငါလည္း လူနဲ႕ အေတာ္ကေလး တူလာခဲ့ၿပီပဲ

စစခ်င္း သိမႈထင္ရွားတာက နားပတ္ပတ္လည္မွာ

နားလည္ေနတဲ့ မိခင္ဘာသာစကားက နားထဲကို ေအာ္တိုမက္တစ္ လာလည္

မက္ထရိုပိုလီတန္ဘ၀လို အၾကားခလုတ္ ပိတ္ဖြင့္ကစားလို႕ မရေတာ့ပါ

လူဟာ မနက္အလုပ္မသြားခင္နဲ႕ ညေနအလုပ္ဆင္းၿပီးခ်ိန္မွာ

ဘရိတ္ဖတ္စ္နဲ႕ ဆပ္ပါး ေၾကညက္ေအာင္၀ါးစားဖို႕ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္စီ ရွိရ

လူေသာက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုတာ ခ်ိဳေပါ့ ခ်ိဳဆိမ့္ က်ဆိမ့္

စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအစားစား ကြဲျပားေဖ်ာ္စပ္ႏိုင္ရ

ပဲ….. ျပဳတ္ ဆိုတဲ့ ေအာ္သံနဲ႕ ႏိုးထျခင္းစည္းစိမ္

မုန္႕ၾကာေစ့သာကူ ဟင္းရြက္စံု ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီး သင္ဖ်ဴးဖ်ာ (ေအာ္သံမ်ားဆက္လက္)

သဘာ၀နည္းစနစ္နဲ႕ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ျခင္တစ္ေကာင္ သို႕မဟုတ္ ျခင္အုပ္စုတစ္စု

ဟာ ျပဴတင္းေပါက္က ဒါမွမဟုတ္ တံခါးမႀကီးက ၀င္လာတတ္တာ ေမွ်ာ္လင့္ထား-ၿပီး-ခဲ့-သင့္

ဓာတ္ေလွခါး တပ္ဆင္မထားျခင္း မိုးရြာျခင္း (ေခတၱ)ေရလွ်ံျခင္း လမ္းေၾကာပိတ္ျခင္း

သိုင္း၀တၳဳထဲကလို ေသြးေၾကာမႀကီးကို ထိုးပိတ္လိုက္ျခင္း

(ေနာက္ဆက္တြဲသတင္း- ေသြးေၾကာမႀကီးကို ကာလတစ္ခုအတြင္း ျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ျခင္း)

မီးမွန္ေနပါ(ေသး)တယ္ ေရရပါတယ္ သူလိုငါလို အေျခခံေက်နပ္မႈရွိပါတယ္

သားက ႀကီးလာရင္ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရေအာင္ သီလရွင္စက္ရုပ္ေတြ တီထြင္ၿပီး

အလွဴလိုက္ခံခိုင္းမွာ (လူႀကီးတို႕ ရယ္သံမ်ား)

ကာေရဘီယန္ကို ေရာက္ရင္ ဂ်က္စပဲရိုးလို က်င့္

တုန္ျခင္း မႈန္ျခင္း ထစ္ျခင္း အေခြနဲ႕စက္ အသံတူေအာင္ထည့္

ရန္မ်ားကို ကိုယ္ရွင္းမယ္ ဒီ၀ိုင္းကို ဘယ္သူရွင္းမယ္

ေခၽြးႏွဲစာေလးနဲ႕လား အိုစာမင္းစာနဲ႕လား

စားစရာေတြကို ၀ါးသာစား ခ်ိန္းဆိုမႈေတြ ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္က်ပါ

သာ-လာေတာ့မွာပါ ေနသာ ထုိင္သာ သက္သာ အိမ္သာ မသာ စသည္ျဖင့္

စကားမစပ္ ေပါ့ထရီဟာ ေပၚလက္တစ္စ္/ေပၚလက္တီကယ္ တို႕ရဲ႕အထက္မွာ ေပါေလာေပၚေနဆဲ

အက္ဖ္အမ္ေရဒီယို နားေထာင္ပါ ေၾကာ္ျငာစာရြက္ အသံထြက္ဖတ္ပါ

အရိုးရွင္းဆံုးဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ (ယိစ္!!!)

ပန္ဒိုရာ

၂၁.၉-၂၀-၁၀.၂၀၁၁

Expand..

Tuesday, September 13, 2011

အနိမ့္နိမ့္ အျမင့္ျမင့္ အဆင့္ဆင့္


painting icn2

အနိမ့္နိမ့္ အျမင့္ျမင့္ အဆင့္ဆင့္

တည္ေသာ မွီေသာ ရီေသာ ဟီေသာ
ဂီတျဖင့္ ေမြ့ေလ်ာ္ေသာ စည္ျငင္းျဖင့္ ႏိုးထေသာ
ဆူညံအံပြက္ေသာ တိုးတိတ္ည့ံသက္ေသာ က်ေပ်ာက္ဆုံးရႈံးသြားေသာ
ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာ ၿမဲၿမံတည္ေဆာက္ေသာ ပ်က္လြယ္စီးလြယ္ေသာ
ရီေ၀မႈန္၀ါးေသာ ထင္ရွားျပတ္သားေသာ ျမင့္ရာမွ နိမ့္ရာသို႕ စီးဆင္းေသာ
အထက္အရပ္မွ တင္းက်ပ္ျဖတ္ေတာက္ေသာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရႈံ႕ခ်လိုက္ေသာ
ေစ႕စပ္ေဆြးေႏြးေသာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေသာ အႏုနည္းျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ပူးကပ္ေသာ
ရုတ္တရက္ ဂရင္းဂရင္း ထျမည္လာေသာ ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ကိုင္လိုက္ေသာ
ခ်စ္၍ေခၚသည္ လိုက္ေတာ္မူခဲ့ မေပ်ာင္းႏြဲ႕ေသာ ခ်စ္၍ေခၚရာ လိုက္ခ်င္ပါလည္း
ေနာ္ဇာေရႊကုံး တစ္ခိုင္လံုးကို လံုးလံုးမပိုင္ေသးေသာ သင္ပုန္းေခ်လိုက္ေသာ
သင္တို႕ပုန္းေနခဲ့ၾကေသာ သမိုင္းေရႀကီး လိႈင္းစီးလိမ့္ပါၾကေသာ
ဇုနတ္ဘုရင္က ေစလႊတ္လိုက္ေသာ ဟီရာနတ္ဘုရားမ၏ က်ိန္စာသင့္ေသာ
ေတာသုံးေတာင္ကို ပိုင္စိုးေသာ ေရေျမကို တက္နင္းထားေသာ
ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေသာ ေရးသားေသာ သီကံုးေသာ စပ္ဆိုေသာ ျခယ္သေသာ
အတြင္းသည္ အပျဖစ္ေသာ အပသည္ အတြင္းျဖစ္ေသာ
အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွ တိုး၀င္လာေသာ ေအး၍ေျခာက္ေသြ႕ေသာ
ပူ၍စြတ္စိုေသာ “ငါ”သည္ “ရန္” ႏွင့္ျပတ္ေသာ “ရန္”သည္ “မိတ္”သာျဖစ္ေသာ
လူအမ်ား၏ျဖစ္ေသာ လူအမ်ား၌ျဖစ္ေသာ လူအမ်ားအတြက္ျဖစ္ေသာ
ယူကားယူ၍ မေပးေသာ ေပးကားေပး၍ မရေသာ ယေသာ အယေသာ
အဖန္ဖန္အလဲလဲ တခဲနက္ အဆုံးသတ္သြားခဲ့ေသာ…။

ပန္ဒိုရာ
၂၁-၈.၂၀၀၁ - ၁၃-၉.၂၀၁၁

Expand..

Friday, September 2, 2011

ေစ့ရုံေစ့ထားတဲ့ေရႊတံခါးေတြ


ေစ့ရုံေစ့ထားတဲ့ေရႊတံခါးေတြ

တစ္ခ်ပ္ၿပီး တစ္ခ်ပ္ အထပ္ထပ္ မတ္တတ္ရပ္ေနၾက
ခ်ပ္ ခ်ပ္ ခ်ပ္ ခ်ပ္ နဲ႕ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ အသံေတြ
အဲဒီ အသံေတြဟာ ကတိက၀တ္ေတြနဲ႕ သံတမန္ခင္းလိုက္
ျဖည္းျဖည္း ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္လိုက္
အခ်ိန္နဲ႕တေျပးညီ ေဒါင္လိုက္ေရြ႕လ်ား ေျပးလႊားလိုက္
ဒီတံခါးကေန လိရိကဟာ အေမရိကကို တြန္းဖြင့္ခဲ့
ဒီတံခါးေနာက္မွာ ေမာ္ဒန္နတီဟာ အိုင္ဒန္ဒတီမထင္ရွား ပုန္းေအာင္းခဲ့
ဒီတံခါးထဲက ကေလာင္သြားဟာ ဓားသြားကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့
ဒီတံခါးေပၚ ေမတၱာေတြ ထြင္းထုထား
ဒီတံခါးကို သစၥာဟာ ေဖာက္ထြက္သြား
မြန္းစတား လိုက္ရွာခဲ့တာ ကေလးငယ္ ဘူး ရဲ႕ တံခါး
သတၱမေျမာက္ တေစၦႀကီးလမွာ ၀ိညာဥ္ေတြကို ဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ ငရဲတံခါး
တံခါးတစ္ခ်ပ္ဟာ ခါးၾကားမွာ ခါးထစ္ခြင္ခံထားရတယ္
ဆူးၾကားမွာ ခါးခါးသီးသီး သီးေနတဲ့ တံခါးေတြရွိတယ္
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ လြင့္စင္ပ်က္က်သြားခဲ့ေသာ တံခါးမ်ား
ေသာ့ခေလာက္ႀကီး ဟီးေလးခိုေနေသာ တံခါးမ်ား
ဆုေၾကးတ၀က္နဲ႕ လာဘ္ထုိးခံလိုက္ရေသာ တံခါးမ်ား
အခင္းအက်င္းသစ္ကို မ်က္ေျချပတ္ က်န္ခဲ့ေသာ တံခါးမ်ား
မၾကာမီ မ်ိဳးရိုးဗီဇ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည့္ တံခါးမ်ား
တံခါးေရာင္စံု ျဖဴျဖူ ျပာျပာ ညိဳညိဳ ညက္ညက္
ေရြးလိုက္ပါ အနီလား အ၀ါလား နီးနီးလား ၀ါး၀ါးလား
လက္သန္းဖ်ားနဲ႕ ပါးပါးေလးတြန္းဖြင့္လိုက္။

ပန္ဒိုရာ
၂၉.၈-၁.၉.၂၀၁၁

Expand..

Saturday, August 27, 2011

ေယဘုယ်မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္း


painting icn2 (colour pencil on paper)

ေယဘုယ်မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္း

မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က အရင္ဆုံး ျမင္ၿပီး လန့္ေအာ္လိုက္တာ
လူေတြ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္ အေတာ့္ကို ေအးစက္ေတာင့္တင္းေနၿပီ
ခဏၾကာေတာ့ ရဲေတြေရာက္လာ ပတ္ပတ္လည္ကို တိပ္ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တား
လက္ေဗြရာယူ နီးစပ္ရာေမးျမန္း စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈ စတင္
ပ်က္ျပယ္စျပဳေနတဲ့ မွတ္ပုံတင္ကဒ္ျပားတစ္ျပားနဲ႕ သူ႕အေၾကာင္းသဲလြန္စ
ေငြစကၠူအခ်ိဳ႕ အေၾကြအနည္းငယ္ အေၾကြး၀ယ္ဘဏ္ကဒ္မ်ား ေျခရာလက္ရာမပ်က္
ေန့စဥ္အလုပ္သြားသာမန္၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ထား တြန့္ေၾကမႈကင္းမဲ့
ေ၀ဒနာျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားလိုက္ရပံု မေပၚ ေသြးစေသြးနကင္းရွင္း
ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္တစ္လံုးထဲမွာ တ၀က္တပ်က္ ၀ါးမ်ိဳထားတဲ့ ဟမ္ဘာဂါ
ဒါ သူေနာက္ဆံုးစားခဲ့တဲ့ ညစာပဲ
သူ ဆိုရွယ္ မီဒီယာ/နက္၀ပ္ ေတြမွာ (ရွိခဲ့ရင္) တက္ၾကြခဲ့သလား
သူ႕မိသားစုကို တြယ္တာ သံေယာဇဥ္ထားခဲ့သလား
သူ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားနဲ႕ အဆင္ေျပမေျပ
သူေနာက္ဆံုးဆိုခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရွိမရွိ
သူေနာက္ဆံုး ဘယ္ကိုဦးတည္သြားခဲ့တာလဲ
သူေနာက္ဆုံး ဘယ္သူ့ကို ဖုန္းေခၚခဲ့သလဲ
သူေနာက္ဆံုး ၀င္ခဲ့တဲ့ အီးေမးလ္အေကာင့္ဟာ ဘာလဲ
သူေနာက္ဆံုး ခ်က္တင္း ေျပာခဲ့သူ ဘယ္သူလဲ
သူေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို “ေနာက္ဆံုး” လို႕ ေျပာခဲ့ေသးလား
သူ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ဘာေၾကာင့္မသုံးခဲ့သလဲ
သူ ေရကန္တစ္ကန္ထဲကို ဘာေၾကာင့္မသြားခဲ့သလဲ
သူ အေဆာက္အဦျမင့္တစ္လံုးကို ဘာေၾကာင္ ့မစဥ္းစားခဲ့သလဲ
သူ အိပ္ေဆးအလြန္အကၽြံ ၀ယ္ယူဖို့ အခက္အခဲ ရွိခဲ့လို႕လား
သူ႕မွာ လိုင္စင္နဲ႕ကိုင္တ့ဲ ေသနတ္တစ္လက္ မရွိခဲ့လို႕လား
မၾကာမီ ဓါတ္တိုင္မီးမ်ား လင္းလာ လူအုပ္ကြဲစျပဳ
အရပ္ထဲမွာ ခုနစ္ရက္စာ ေျပာစရာမ်ားျဖင့္ တစီစီက်န္ရစ္
အမိုးေပၚမွာ အခ်က္ျပမီးလုံး တ၀ီ၀ီ လွည့္လည္ ဆူညံေနေသာ ရဲကားမ်ား
မလႈပ္မယွက္ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို သယ္ေဆာင္ထားေသာ
လူနာတင္ယာဥ္တစ္စီး ျမင္ကြင္းမွ ေ၀း… ေ၀း….. သြား……….။

ပန္ဒိုရာ
၂၃-၂၇.၈.၂၀၁၁

Expand..

Monday, August 22, 2011

အေမွာင္ဘက္ျခမ္းက ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းေပါက္နဲ႕...

ခိုင္စိုးလင္း စီစဥ္တဲ႕ The Dark Side (သို႔) သူခိုးစာအုပ္ ထြက္ပါၿပီ။
သရုပ္ေဖာ္ပုံေတြကို မေလးေမ ေရးဆြဲပါတယ္။ ပါ၀င္ေရးသားသူေတြက -
ဟန္သစ္ျငိမ္၊ ဟယ္ရီလြင္၊ ေနျမဲ၊ ထြန္းထြန္းျမိဳင္ ၊ မိုးလွိဳင္ည၊ ေနဦး ၊ လင္းဒီပ ၊ ညိဳမင္းခ၊ ကိုမ်ိဳး ၊ ၾကည္သက္ဟန္၊ မွိဳင္း (ေဆး -၂)၊ ၾသၿမိဳင္ ၊ နန္းညီ၊ ဇာတိ၊ ခ်စ္ၾကည္ေအး ၊ သက္ေဝ၊ ေတေလ ၊ ပန္ဒိုရာ ၊ ေက်ာ္ညိဳေသြး ၊ ခိုင္စိုးလင္း
စာအုပ္ကို ဒီေနရာမွာ ေဒါင္းလုဒ္ ယူႏိုင္ပါတယ္။ http://www.mediafire.com/file/89xt1xioc3avomd/the%20dark%20side.pdf
ပန္ဒိုရာ ေရးထားေသာ စကားေျပတစ္ပုဒ္ကို အဲဒီစာအုပ္ထဲ မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။


(သရုပ္ေဖာ္ပုံ မေလးေမ)

Expand..

Monday, August 8, 2011

Mythical Moments




Mythical Moments


moments make myths mired

meanwhile
melting morals’ mistake
musical mountains’ mute
mellow mornings’ moan
molded mustangs’ mutiny
mid-summer mirages’ magnet

meanwhile
mysterious mentor’s make-over
motivation / meditation
maturity / modernity
mercy / misty
may mend misprinted memoirs

meanwhile
may Martians mitigate misuse

Ko Pan
Yangon, 10:00 pm, 08.08.11




ဒ႑ာရီဆန္တဲ့ အခိုက္အတန္႕မ်ား


အခိုက္အတန္႕ေတြက
ဒ႑ာရီေတြကို ရုန္းထြက္လို႕မရေအာင္ ဖန္ဆင္းတယ္

ဒီအခိုက္အတန္႕မွာ
အရည္ေပ်ာ္ေနတ့ဲ နီတိတရားေတြ မွားယြင္းၾက
ေတးသံသာေတာင္တန္းေတြ တိတ္ဆိတ္ဆြံ့အၾက
ႏူးည့ံညင္သာ နံနက္ခင္းေတြ ျပင္းျပၿငီးညဴၾက
ပံုစံသြင္းထားတ့ဲ ျမင္းရိုင္းေတြ ပုန္ကန္ထၾကြၾက
ေႏြလယ္ကာလရဲ႕ တံလွ်ပ္ေတြက ဆြဲေဆာင္ၾက

ဒီအခိုက္အတန္႕မွာ
လ်ိဳ႕၀ွက္သိုသိပ္ ႀကီးၾကပ္သူရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ
တက္ၾကြစိတ္အား/ ပဋိပတၱိတရား
ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ျခင္း/ ေခတ္မီလတ္ဆတ္ျခင္း
ၾကင္နာမႈ/ နာက်င္မႈ ေတြက
စာစီမွားခ့ဲတ့ဲ အတၳဳပၸတၱိ ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ေစ

ဒီအခိုက္အတန္႕မွာ
မားစ္ၿဂိဳလ္သားေတြလည္း အလြဲသံုးမ်ား နည္းပါးႏိုင္ေစ

ကိုပန္
ရန္ကုန္၊ ည ၁၀ နာရီ၊ ၈.၈.၂၀၁၁
(ဘာသာျပန္ ပန္ဒိုရာ၊ ကိုပန္)

Expand..

Tuesday, July 26, 2011

ျပည္ေတာ္ျပန္ တူမကေလးႏွင့္ ေနအိမ္၀န္းက်င္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၁၃.၇.၂၀၁၁) ညေန ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ္ စက္ရပ္သတင္းအက်ဥ္း



ျပည္ေတာ္ျပန္ တူမကေလးႏွင့္ ေနအိမ္၀န္းက်င္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၁၃.၇.၂၀၁၁) ညေန ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ္ စက္ရပ္သတင္းအက်ဥ္း

အိမ္ေရွ့တြင္ ရပ္ကြက္ဓမၼာရံု ၄င္းေနာက္တြင္ ေရေျမာင္းႀကီး၊ ေျမာင္းေနာက္ဖက္တြင္ ၈ မိနစ္ (သို႕) ၁၀ မိနစ္လ်င္ တစ္ႀကိမ္ ခုတ္ေမာင္းလ်က္ရွိေသာ ၿမိဳ့ပတ္ ရထားလမ္းတည္ရွိ၊ အိမ္ေခါင္းရင္းဘက္တြင္ လံုးခ်င္းတိုက္၊ Taxi စီးလိုက စီးပါ၊ ဘတ္စကားမွတ္တိုင္မွ လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္လွ်င္ ဆိုက္ကားစီး၊ ေလွ်ာက္နိုင္လွ်င္ေလွ်ာက္၊ ရပ္ကြက္ပ်ံက်ေစ်းႏွင့္နီး၊ ရထားလမ္းႏွင့္ ေရေၿမာင္း ေတာက္ေလ်ာက္၊ ရန္ကုန္စတိုင္ အမွုိက္ပံုကခတ္ဟီးဟီး၊ စည္းကမ္းမရွိ အမွိုက္စြန့္ တတ္သူမ်ားအဖို့ လြန္စြာမွ အဆင္ေျပ၊ ပတ္၀န္းက်င္သန္.ရွင္းလွ်င္ ေလေကာင္းရႏိုင္ သို့ေသာ္ ညစ္ပတ္ သို့ရာတြင္ ၅ လွြာ တြင္ေနသၿဖင့္ ျခင္မေရာက္တတ္၊ အိမ္တြင္ မည္သည့္ပရိေဘာဂ မွ မရွိသျဖင့္ ကေလး ဟိုတက္ဒီတက္တက္ရန္ မစိုးရိမ္ရ၊ မည္သည့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးမွ မရွိသည့္အျပင္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ကေလး ဆက္စပ္မွုလည္း မရွိသျဖင့္ တစ္လ အတြင္း တရုတ္ဘာသာစကားႏွင့္တကြ အတူေန အိမ္ေဖာ္ဘာသာစကား ဓေလ့/အက်င့္/စရိုက္မ်ား က်ြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ႏိုင္ေခ်ရွိ၊ ပိုက္လိုင္းထဲမွာ လာေသာ ေရမွာ သံဓာတ္အျပည့္ ပါ၀င္ေနသည္ကို ျမည္းစမ္းေတြ႕ရွိရ၊ ေရသန္႕ဗူး မွာယူ ေသာက္သံုးႏိုင္ေခ်ရွိ၊ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား ႀကိဳတင္သိထားလ်င္ ကေလးအား သြားေရာက္ေတြ.ဆံု နိုင္ပါသည္ ( ဆိုလိုသည္မွာ အျမင့္ေႀကာက္တတ္သူမ်ား၊ အေမွာင္ေၾကာက္တတ္သူမ်ား (လက္ရန္းမပါေသာ ေလွခါးတေလွ်ာက္) ႏွင့္ အသန့္ႀကိုက္တတ္သူမ်ား အလည္အပတ္ မလာသင့္) မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ သတင္းသာၿဖစ္ၿပီး စာေရးသူ အာေဘာ္ မပါ၀င္ပါ။



သတင္းပို႕သူ - သိုက္ဖြား
ဟိုျပင္ဒီျပင္လုပ္ ကဗ်ာအုပ္စုထဲ ဆြဲထည့္သူ - ပန္ဒိုရာ
၁၄-၂၆.၇.၂၀၁၁

Expand..

Sunday, July 17, 2011

ေစးပ်စ္ပ်စ္ ဟိုက္ဘရစ္ အသက္ရွဴသံမ်ား


Painting by icn2, oil and pastel on paper

ေစးပ်စ္ပ်စ္ ဟိုက္ဘရစ္ အသက္ရွဴသံမ်ား


ျမိဳ႕ေလးရဲ႕
ရွည္ရွည္က်လာတဲ့ အရိပ္ေတြက
ကိုယ့္ကိုထိပါးစျပဳလာတယ္

တေရးႏိုးတိုင္း
ပြင့္ၿပီလားလို႕ ထထၾကည့္မိတဲ့
သနပ္ခါးပင္ေလးလည္း
လေရာင္ကိုမြတ္သိပ္လို႕
ေျမဆီၾသဇာကို အငန္းမရေမွ်ာ္လင့္လို႕

အရည္ေပ်ာ္လာတဲ့ နံရံေတြနဲ႕
ေလးေထာင့္စပ္စပ္ ႏိုက္ထရိုဂ်င္ေငြ႕ဟပ္ေနတဲ့ ေလထုနဲ႕

ဘ၀ဆိုတာ သိကၡာ ဘ၀ဆိုတာ ဥစၥာ
ဘ၀ဆိုတာ ပညာ ဘ၀ဆိုတာ … ဘာ.. ညာ

ဘ၀ဆိုတာ
လူငယ္စိတ္ထဲက ကန္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေဘာလံုးတစ္လံုး
ကိုယ့္ဆိပ္ကမ္း ကိုယ္ျပန္မဆိုက္ႏိုင္တဲ့
မုတ္သုန္ရာသီနဲ႕ အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာ

ေမြးဖြားျခင္းဟာ ကူးစက္ေရာဂါ
ေသဆံုးျခင္းဟာ သဘာ၀ရဲ႕လက္ေဆာင္မြန္

ၿမိဳ႕ေတြမွာ
သူရူးေတြ တန္းစီေျပးလႊားေနၾက
တိုးတိုက္တြန္းထိုးၾက လဲၿပိဳတက္နင္းၾက

အမွန္တရားဟာ
ေနာက္ဆံုးေပၚအမွားေတြကို
နာရီမျပတ္ အရွင္လတ္လတ္ လႊင့္ထုတ္ျပ

မဖုံးမကြယ္အလွနဲ႕
မားမားမတ္မတ္ ရပ္ေနတဲ့ အဲဒီေတာင္တန္းေတြဆီကိုေတာ့
ေလေကာင္းေလသန္႕ ရွဴရိႈက္ခ်င္ရုံသက္သက္နဲ႕ တက္လာမိခဲ့တာပါ

မၾကာခင္
ငွက္ေတြအိမ္ျပန္ေပါ့
ေကာင္းကင္မွာ ရွက္စႏိုးအလွေတြ ျဖာက်လာေတာ့မယ္

သူ႕ေနာက္ေက်ာကေန သိုင္းဖက္ၿပီး
ဆည္းဆာကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ေငးၾကည့္ခ်င္ေနခဲ့တယ္

လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ တိမ္ေတြ
အဆံုးကို မျမင္ရတဲ့ နက္ရိႈင္းမႈ
ေရွ႕မနီးမေ၀းမွာေတာ့ ဖြင့္ဟထားတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္ခု


ပန္ဒိုရာ
၁၁-၁၇/၇/၂၀၁၁

Expand..

Wednesday, July 6, 2011

က်ိဳးေနတဲ့ အက်ိဳးေတြရဲ႕ အေၾကာင္း

က်ိဳးေနတဲ့ အက်ိဳးေတြရဲ႕ အေၾကာင္း
၂၀၁၂ ကိုေရာက္တယ္ ဒီဇင္ဘာကိုေရာက္တယ္ ၂၁ရက္ေန႕ကိုေရာက္တယ္ ပတ္၀န္းက်င္အံု႕ဆိုင္းတယ္ ေလေတြတိုက္တယ္ ငွက္ေတြထပ်ံတယ္ ေကာင္းကင္ႀကီးနီတယ္ ေတာ္လဲသံဟည္းတယ္ မိုးသီးေတြေၾကြတယ္ လိႈင္းေတြၾကြတယ္ မီးေတာင္ေတြထတယ္ ကမ္းေျခကိုသြားၾကည့္တယ္ ေရလံုးႀကီးလိုက္လာတယ္ ငါထြက္ေျပးတယ္ ေတာင္ကုန္းေတြ႕တယ္ ကုတ္ကတ္တက္တယ္ ေခ်ာ္ရည္ေတြက်လာတယ္ မီးေတာင္ေပါက္တယ္ မီးလံုးေတြငါ့ေဘးကိုစင္တယ္ ေတာင္ေပၚကျပန္ဆင္းတယ္ ကတၱရာလမ္းမဆီေရာက္တယ္ ကားတစ္စီးေတြ႕တယ္ ငါေမာင္းေျပးတယ္ လမ္းကအက္ကြဲလာတယ္ ကားအရွိန္ျမွင့္တယ္ ေခ်ာက္ထဲကိုက်တယ္ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္တယ္ ကားထဲကထြက္မရျဖစ္တယ္ ညကေမွာင္လာတယ္ ဗိုက္ကဆာလာတယ္ မ်က္လံုးေတြျပာလာတယ္ အသံေတြ၀င္လာတယ္ ေျခသံသဲ့သဲ့ၾကားတယ္ လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္ ကားကိုဆြဲမတယ္ ငါ့ကိုဆြဲထုတ္တယ္ ငါ့ကိုတြဲေခၚတယ္ ေလစိမ္းေတြေအးစက္ေနတယ္ လေရာင္ေပ်ာက္ေနတယ္ လမ္းကိုရွာၾကတယ္ ေခ်ာင္းတစ္စင္းေတြ႕တယ္ ေလွတစ္စီးရွိတယ္ ေခ်ာင္းကိုျဖတ္တယ္ မိေက်ာင္းေတြလိုက္လာတယ္ ပါးစပ္ႀကီးေတြနဲ႕လွမ္းကိုက္တယ္ အၿမီးႀကီးေတြနဲ႕လွမ္းရိုက္တယ္ ေလွာ္တက္နဲ႕ခုခံၾကတယ္ ေရစီးကျမန္လာတယ္ ေရတံခြန္ဆီေမ်ာသြားတယ္ ေလွကေလးထိုးက်သြားတယ္ မိေက်ာင္းေတြက်န္ခဲ့တယ္ ငါေရနစ္တယ္ သူငါ့လက္ကိုလွမ္းဆြဲတယ္ ကမ္းစပ္ကိုသယ္လာတယ္ ငါခ်မ္းေနတယ္ ငါတုန္ေနတယ္ ေတာအုပ္ထဲေရာက္လာတယ္ လမ္းေပ်ာက္ျပန္တယ္ ေတာေခ်ာက္တယ္ ေတာေမွာက္တယ္ ေတာၿပိဳတယ္ က်ားေတြဆင္ေတြေျပးေနတယ္ ေျမြေတြေခြယွက္ေနတယ္ ခလုတ္တိုက္လဲတယ္ ျပန္ထတယ္ လွ်ိဳထဲလိမ့္က်တယ္ ဆူးစူးတယ္ ေျပးလႊားရင္းလမ္းစေတြ႕တယ္ သူေနတဲ့ဂူဆီေရာက္သြားတယ္ ငါခဏနားတယ္ ဒဏ္ရာေတြသန္႕စင္ေဆးေၾကာတယ္ ေရတစ္ခြက္ေသာက္တယ္ သူညစာျပင္တယ္ သူမီးေမႊးတယ္ ေရေႏြးအိုးတည္တယ္ အိုးအႀကီးႀကီးနဲ႕တည္တယ္ ငါ့အသားကိုစမ္းတယ္ ေနေကာင္းလားေမးတယ္ ေရာဂါရာဇ၀င္ရွိလားေမးတယ္ ခင္ဗ်ားဆရာ၀န္လားငါေမးတယ္ သူေခါင္းခါတယ္ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းထုတ္လာတယ္ သူျပန္ေျပာတယ္ ကၽြႏ္ုပ္ဟာေပါရိသာဒဘုရင္ျဖစ္တယ္

ပန္ဒိုရာ
၂-၆.၇.၂၀၁၁

Expand..

Friday, July 1, 2011

ပတ္ဘလစ္ေရကူးကန္ထဲမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္


ပတ္ဘလစ္ေရကူးကန္ထဲမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္

လူအမ်ားကူးတဲ့ ေရကူးကန္ထဲမွာ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ကို အမွတ္မထင္
ေတြ႕လိုက္တာ ေငြေရာင္လဲ့လဲ့ေျပးေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ ငါ့လက္သန္းေလာက္ အရြယ္
အစားနဲ႕ ေသးေသးေလးပါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရာက္ေနခဲ့သလဲ ဒီငါးေပါက္စဟာ အခု
ေလးတင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ဘီကီနီၾကားက ေလွ်ာခနဲ ထြက္က်လာ
တာမ်ားလား ေျမာင္းေပါက္တြင္းေပါက္ တစ္ေပါက္ေပါက္က ကန္နဲ႕ တိတ္တိတ္ဆက္
သြယ္ေနၿပီး ေဖာက္ေရာက္လာတာလား မင္းက ေရသားအေဆာက္အဦမွာ အိမ္ဖြဲ႕
ေနတတ္ေပမယ့္လည္း ဒီေရကူးကန္ထဲက ဒီအေရနဲ႕အသားကေတာ့ မင္းအတြက္ သူစိမ္း
ဆန္လြန္းေနမယ္ ေရကူး၀တ္စံုလည္း မပါ အေၾကးခြံတံုးလံုးနဲ႕ ဗလာကို ၀တ္ဆင္
ထားပံုကလည္း ရဲတင္းလြန္းေနမယ္ ငါက အၿမီးေလးကို အသာလွမ္းကိုင္ၾကည့္
လိုက္တဲ့အခိုက္ ျဗဳန္းဆိုလွည့္ၿပီး ငါ့လက္ကို သူကိုက္တယ္ ၾကည့္စမ္း ေသြးစေတြ
ဖြာခနဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္ ေသြးညွီနံ႕ကို ငါးမန္း တစ္ေကာင္ေကာင္မ်ား ရသြား
ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါးမန္း ထြက္လာၿပီး ငါ့ကိုကိုက္လို႕ ငါေသသြားရင္ ဘယ္လို
လုပ္မလဲ ငါေသသြားေတာ့ လူေတြက ငါးမန္းေတြကို စိတ္ဆိုးၿပီး လိုက္သတ္
လုိက္ၾကလို႕ ငါးမန္းေတြ မ်ိဳးတံုးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါးမန္းေတြ သတင္းကိုၾကား
ေတာ့ က်န္တဲ့ငါးေတြပါ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႕ ေကာလဟလ
ေၾကာင့္ ရြာပ်က္ဆိုသလို တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ရင္ ဘယ္လို
လုပ္မလဲ ငါးေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါ ငါးမစားရ မေနႏုိင္သူေတြ စိတ္က်
ေရာဂါနဲ႕ တတိတိ ေသကုန္ၾကရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ က်န္တဲ့လူ
ေတြပါ စိတ္က်ေရာဂါ ကူးစက္လာၿပီး လူသားမ်ိဳးနြယ္ႀကီး ပ်က္သုဥ္း
သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဒီေတာ့ ငါလည္း ကိုဓဥပေဒနဲ႕ သူ႕လက္ညိဳးကို ျပန္
ကိုက္ဖို႕ စဥ္းစားပါေသးတယ္ ဒါေပမယ့္ သူ႕မွာက လက္ညိဳးမရွိဘူး ေရယက္
ေလးေတြပဲ ရွိေတာ့ခက္သား ဒါနဲ႕ သူ႕ကို ယဥ္ပါးသြားေအာင္ ခ်စ္ၾကည္ေရး
ဖြဲ႕ဖို႕ပဲ စိတ္ကူးလိုက္တယ္ အသက္ကို တ၀ရွဴသြင္းၿပီးမွ ၾကားဖူး
နား၀ ဖတ္ဖူးမ်က္၀ ကဗ်ာလိုလို ဘာလိုလို အစျပဳ ရြတ္လိုက္မိပံုက ဒီလို - အဟမ္း -
(ေရကန္ေလးပါလား.. အလို ေငြငါး ငုပ္ဆင္းသြား ….)
ငါ့အသံ ၾကားေတာ့ ငါးေလးလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ကဗ်ာဓာတ္ကူးစက္
သြားပံုရတယ္ ဗိုက္ကေလး ေဖာင္းလိုက္ပိန္လိုက္နဲ႕ ပါးဟက္
ေလး ဟစိဟစိနဲ႕ အဲဒီကဗ်ာကို ဆက္ၿပီး ရြတ္ပါေလေရာ - ေဟာ -
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ



ပန္ဒိုရာ
၂၉-၃၀.၆.၂၀၁၁

Expand..

Sunday, June 26, 2011

ေရာမလိုက်င့္ျခင္းႏွင့္ ၄င္း၏အစာမေၾကမႈမ်ား


ေရာမလိုက်င့္ျခင္းႏွင့္ ၄င္း၏အစာမေၾကမႈမ်ား
(localization and its discontents)

ေအာ့ခ်တ္ေျမာင္းထဲမွာ ေရလွ်ံေနေပါ့ ေရမ်ားရာမိုးရြာ
လူတန္းရွည္ဟာ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ဘူး
ကယာစူးယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ဒီ ဂါးမန္း နဲ႕ေတာ့ ေတြ႕ေနၾကၿပီ
ဒစ္စေကာင့္ေတြဟာ တန္းစီအမိႈက္ပံုးေတြထဲ စနစ္တက် ေနရာယူေနၾကတယ္
မနက္ျဖန္ဟာတနလၤာ တယ္လီဖုန္းကဒ္တစ္ကဒ္ ပန္နင္ဆူလာက ပဲျပဳတ္ႏွစ္က်ပ္ဖိုး

သြားပစ္လိုက္ ေလွ်ာက္ပစ္လိုက္ ဒီလမ္းမေတြဟာ ဒီေျခေထာက္နဲ႕ ထိုက္တန္တယ္
ဘ၀ဆိုတာ စတားဘတ္ခ္မွာ ဒဘယ္လ္ေရွာ့ ပဲ ကိုးကုန္းကိုးက်င္း ၀င္းဒိုးေရွာ့ပင္း ပဲ
ပန္းဆိုးတန္းမွာ ဖံုထူေနမွာ လွည္းတန္းေစ်းထဲမွာ ေခၽြးျပန္ေနၾကမွာ ငါဘယ္သိမွာလဲ
အေမတစ္ေယာက္က လသားေလးကို မုိက္ကရိုေ၀့ဗ္ မီးဖိုထဲ ထည့္ဖုတ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း
အိတ္ခ်္ဒီဘီ တိုက္ခန္းေပၚမွာ လူသတ္ၿပီး ေသာက္သံုးေရကန္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ေၾကာင္း
သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြ ၀င္ၿပိဳင္မယ့္အေၾကာင္း
(ငါကေတာ့ ရုံးပိတ္ရက္ တစ္ရက္ ရမွာကို ပိုစိတ္၀င္စားေနေလရဲ႕ ေဟေဟ့….)
ယာဟူး နဲ႕ ဂူဂယ္လ္မွ မကယ္ရင္ လူရာ၀င္ဖြယ္ သတင္းထူးေတြကို သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္နဲ႕ ဘေလာ့ခ္မွ မ၀င္ရင္ ကမၻာ့အျပင္ဘက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္

သတင္းအခ်က္အလက္ဟာ ေရဒီေရးရွင္းလို ျပန္႕တယ္ နားစြင့္ထားၾက
တစ္က်ပ္ရွိရင္ စာရြက္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သတင္းစာေတြ တပံုႀကီးရမယ္
အထက္လူႀကီးေရွ႕မွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႀကံ႕ခိုင္ေနေၾကာင္း အားကစားက်င့္ျပ
တင္းနစ္ဆိုရင္ တင္းနစ္ ေဂါ့ဖ္ဆိုေဂါ့ဖ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္၀တ္စံု တေသြမသိမ္း
ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာေတာ္ ေသာၾကာေန႕ဆို ေလွ်ာ့၀တ္ၾက
ကိုယ့္ဘာသာဆိုရင္ ေလွ်ာ့စားအဆီက် ဘူေဖးအခ်ိန္မွာေတာ့ တန္ေအာင္စား

limited land - unlimited space
သင့္ဦးေႏွာက္တြင္းမွာ ေနရာနည္းနည္း ခ်န္ထားပါ
အျပည့္ ျဖည့္လိုက္ရင္ ခြက္ထဲမွာ ဘာမွထပ္ထည့္လို႕မရေတာ့ဘူး ဇင္တရားအရ
အျမန္ရထားဟာ ခပ္ေႏွးေႏွးသြားေနတယ္ ငါ့စိတ္အလ်ဥ္ကို ဘယ္မီပါ့မလဲ
ဗိသုကာလက္ရာမ်ားရဲ႕ အသည္းႏွလံုး ခရီးသြားလာေရးရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ
အာရွစီးပြား စုစည္းရာ အႏုပညာတို႕ရဲ႕ ဆံုမွတ္
ေဟာဒီကၽြန္းရဲ႕ ေအာက္တည့္တည့္မွာ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဗဟိုခ်က္ရွိတယ္ (ယံုလား)

မာလိုင္းရင္းသတၱ၀ါဟာ ေလာကအလံုးကို ေစာင့္ၾကပ္တယ္
စန္တိုစာဟာ နိဗၺာန္ဘံု ကိုပီတီယံဟာ နတ္သုဒၵာ
ရထားသံလမ္းနဲ႕ တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ထြက္ေပါက္
ၿပီးျပည့္စံုခ်င္တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ခ်စ္ျခင္းတရားက လာစိန္ေခၚတယ္
ငါဟာ သူ႕ေျမကိုနင္း သူ႕ဆန္ကိုစားၿပီး
သူမရဲ႕ ေရႊေရာင္ဆံပင္နီက်င္က်င္ေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရိႈက္နမ္းပစ္လိုက္တယ္

မရိႏၷာမွာ လတစ္ျခမ္း ခပ္ျပာျပာ သာေနတယ္
ၿမိဳ႕ျပဟာ အျပားလုိက္ မာေတာင့္ေတာင့္ ေလးေထာင့္စပ္စပ္နဲ႕
ဖံုးမရဖိမရ မားမားမတ္မတ္ မိုးတိုးမတ္တတ္ႀကီး ရပ္ေနတယ္
သူရဲေကာင္းႀကီး ဒြန္ကြီးစုတ္ ျဗဳန္းဆို၀င္လာ မေကာင္းသူပယ္ေကာင္းသူကယ္
လက္ခုပ္သံေတြ ေသာေသာညံသြား ဓားရွည္တစ္လက္ရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္မႈ
ျပည္သူမ်ား ဘာကို လိုခ်င္သလဲ ဘာကို လိုခ်င္သင့္သလဲ
သင္တို႕ ဘာသိသင့္သလဲဆိုတာကို ကၽြႏု္ပ္တို႕က သိႏွင့္ေနတယ္

ဒူးရင္းသီး အႏုပညာတိုက္ဟာ စူးစူး၀ါး၀ါး လွေနသလို
ပန္နင္ဆူလာ ကုန္တိုက္မွာ စူးစူး၀ါး၀ါး အနံ႕ေတြ ထြက္ေနတယ္
ညေနေျခာက္နာရီမွာ ဆရာေတာ္တရားပြဲရွိတယ္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား
အီးေမးလ္တစ္ေစာင္နဲ႕ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္တစ္ခု RSVP အေၾကာင္းျပန္ရန္ လို/မလို
ေဟ့ နားမလည္ဘူးလား ငါ့တရားဟာ ငါ့ကဗ်ာ ငါ့အဘိဓမၼာဟာ ငါ့ကဗ်ာ
ငါ့က်င့္စဥ္ ငါ့ေယာဂ ငါ့ပေယာဂဟာ ငါ့ကဗ်ာ
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ/ခုနစ္ရက္ per second billing, non-stop
ဘာေတြတုန္း ဘာေတြတုန္း
ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာအတြင္း ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ မီးေရာင္ေတြၾကား
ငါ့စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ေလာင္းရိပ္က်လို႕


ပန္ဒိုရာ
၂၆.၆.၂၀၁၁



စလံုးေ၀ါဟာရမ်ား ရွင္းလင္းခ်က္

ေအာ့ခ်တ္ = Orchard
ကယာစူး = Kiasu = fear of losing
ဂါးမန္း= gahmen = government
ပန္နင္ဆူလာ = peninsula plaza (ျမန္မာမ်ား က်က္စားရာ)
အိတ္ခ်္ဒီဘီ တိုက္ခန္း = HDB flat = အစိုးရ ေရာင္းခ်ေသာ တုိက္ခန္း
limited land - unlimited space = SLA (အစိုးရေျမစာရင္းဌာန) ၏ ေဆာင္ပုဒ္
မာလိုင္းရင္း = merlion
စန္တိုစာ = sentosa
ကိုပီတီယံ = kopitiam (စားေသာက္ဆိုင္တန္း နာမည္)

Expand..

Wednesday, June 22, 2011

စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း


စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း

စြန္ကေလး၊ ခပ္ေသးေသးပါ။ ၾကြားၾကြားရြားရြား အဆင္တန္ဆာေတြ တပ္ဆင္မထားေသာ၊ ေဆးေရာင္စံု ျခယ္သ မထားေသာ၊ မည္သည့္ အေဆာင္အေယာင္မ်ိဳးမွ မပါေသာ စြန္ရိုးရိုးေလး ျဖစ္ပါသည္။ စြန္ကေလးကို နာမည္တစ္ခုခု ေပးႏိုင္သည္။ ဥပမာ ကိုကို ဆိုပါေတာ့။
.
ကိုကိုသည္ လူဆိုးကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မိုးေပၚကို ရုန္းပ်ံဖို႕ အၿမဲႀကိဳးစားေနေသာ စြန္ကေလးသည္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္လိုစိတ္ တမ်ိဳးမ်ိဳး ကိန္းေအာင္းေနသူေလးပဲ ျဖစ္ရမည္။ ကိုကိုသည္ မိဘေတြ မသိေအာင္ ပိုက္ဆံကို တိတ္တိတ္ယူကာ ဂစ္တာတစ္လက္ကို ၀ယ္လာေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ လမ္းသရဲကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ ဉာဏ္ေကာင္းသေလာက္ ေက်ာင္းစာကို မႀကိဳးစားခ်င္ေသာ အေပအေတကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ လိုအပ္လာေသာအခါ အမ်ားေရွ႕ထြက္ၿပီး မားမားမတ္မတ္ စကားေျပာရဲသူ မဟုတ္မခံ ေခါင္းေဆာင္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ မုန္တိုင္းကိုအာခံရင္း ေလႏွင့္အတူလြင့္ၿပီး မိခင္ေျမႀကီးမွ ေ၀းရာကို ပ်ံတက္ကာ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျပန္မလာေတာ့ေသာ စြန္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

စြန္ကေလးႏွင့္ ကိုယ့္ၾကားမွာ ႀကိဳးမွ်င္ေလးတစ္ေခ်ာင္း ရွိသည္။ မွန္စာတိုက္မထားေသာ၊ သူတပါးႏွင့္ စီးခ်င္းထုိးဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ၊ မည္သူ႕ကိုမွ ျပတ္ေတာက္နာက်င္ေအာင္ မႀကိဳးစားေသာ သာမန္ စြန္ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို စြန္ကေလးက ကိုယ္စား သြားေပးေသာအခါ ကိုယ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ၾကားမွာ ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္စာသာ ျခားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုယ္က စြန္ကေလးကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။ ငွက္ကေလးမ်ား၊ တိမ္တိုက္မ်ား၊ သက္တံေရာင္စံုမ်ားကို ကိုယ္က စြန္ကေလးမွတဆင့္ လူႀကံဳစကား တီးတိုးပါးလိုက္ႏိုင္ေသးသည္။ စြန္ကေလးေပၚမွာ ကိုယ့္ဒိုင္ယာရီ တစ္အုပ္ကိုလည္း ခပ္ႏွိပ္ထားလို႕ ရပါသည္။

စြန္ကေလး အျမင့္ပ်ံေနေလေလ စြန္လႊတ္သူမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရေလေလ ျဖစ္သည္။ မနာလိုျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းေသာ ၀မ္းသာမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ရႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ ကိုယ္ႏွင့္ ေ၀းသထက္ ေ၀းရာကို ေရာက္သြားလွ်င္ ပိုေက်နပ္ရေသာ ပိုင္ဆုိင္လိုစိတ္ကင္းမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ေတြ႕ႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ စြန္လႊတ္သူ လက္ထဲမွ ႀကိဳးမွ်င္ကေလးသည္ စြန္ကေလး သြားလိုရာကို ေရာက္ေအာင္ ကူညီေပးရုံသာ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ျပပါဆိုလွ်င္ ဤႀကိဳးမွ်င္ကေလး တစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိပါမည္။ တကယ္လို႕မ်ား ကံၾကမၼာဆိုး တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႀကိဳးမွ်င္ကေလး ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္ ဆိုပါစို႕။ အတြယ္အတာကင္းေသာ စြန္ကေလးသည္ ဟိုးအေ၀း လကမၻာ ေရာက္သည္အထိ စၾက၀ဠာတခြင္ ႏွံ႔သည္အထိ မရပ္မနား ပ်ံသန္းေနဦးမည္ဟု ကိုယ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ေနပါသည္။

ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္လာေသာအခါ ေကာင္းကင္သည္ အျပာရင့္လာရာမွ ေနာက္ဆံုး မဲမဲေမွာင္သြားပါသည္။ မီးေရာင္စံု တပ္ဆင္ထားေသာ စြန္ကေလးတခ်ိဳ႕မွာ ေလထဲတြင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းလက္ေနပါသည္။ ရိုးရိုးသာမန္ စြန္ကေလး တစ္စင္းကိုေတာ့ ေကာင္းကင္နက္နက္မွာ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ပါ။ စြန္ကေလး တည္ရွိေနမႈကို ည၏လွည့္စားမႈေၾကာင့္ မျမင္ရေတာ့ေသာ္လည္း စိုးစဥ္းမွ် ပူပန္စရာမလိုပါ။ လက္ထဲက ႀကိဳးမွ်င္ကေလးက စြန္ကေလး ရွိေနသည္ကို ညႊန္ျပေနဦးမည္။ စြန္ကေလး ပ်ံတက္ေနသည္ကို ခံစားသိရွိ ေနေစဦးမည္။ ညေရာက္ၿပီ ဆိုလွ်င္ေတာ့ စြန္လႊတ္သူမွာ ခဏ အိပ္စက္ရဦးမွာေပါ့။ မနက္လင္းလွ်င္ေတာ့ တိမ္ျပာျပာ ေကာင္းကင္မွာ ၀ဲေနမည့္ စြန္ကေလးကို ျမင္ေတြ႕ရဦးမည္။ Good night ကိုကို။


ပန္ဒိုရာ

၂၁.၀၆.၂၀၁၁

Expand..

Thursday, June 16, 2011

ငါးျခေသၤ့


ငါးျခေသၤ့

တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတယ္
မာန္မဖီရဘူး အသံမျမည္ရဘူး
လက္သည္းေျခသည္းေတြကအစ
စူးရွစရာ မပါရဘူး

ကုိယ့္ကိုယ္ကိုဘာေကာင္လို႕
မပီျပင္မထင္ရွားတဲ့ အမွတ္အသားကိုပိုင္တယ္
သမုိင္းလို႕ေတာ့ တိတိက်က်မေျပာႏိုင္ဘူး
ဒ႑ာရီစာအုပ္ေတြထဲမွာေတာင္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္ဘူး

ကမၻာလွည့္ေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးဖို႕လိုတယ္
ႏိုင္ငံတကာကို ဖမ္းစားႏိုင္ဖို႕လိုတယ္
စီးပြားေရးအရ တြက္ေျခကိုက္ရမယ္
ဗ်ဴဟာက်တဲ့ တည္ေနရာမွာ ခ်ထားတယ္

ပါးစပ္အေဟာင္းသားေပမယ့္
ေရပန္းဖြားဖြားေတြ မေနမနား လႊင့္ထုတ္ေပးတယ္
အေကာင္ႀကီးေလ ေဖ်ာ္ေျဖမႈပိုေပးႏိုင္ေလ
ေရာင္စံုဆလိုက္နဲ႕ ပံုရိပ္ေယာင္ေတြ ဖန္ဆင္းေပးတာလည္း ရွိတယ္

ေခသူေတာ့မဟုတ္ေပဘူး
မၿပံဳးမရယ္ ခပ္တည္တည္ အေနအထားနဲ႕ေတာင္မွ
လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို တဖ်တ္ဖ်တ္ မီးပြင့္သြားေစေသးတယ္

ပန္ဒိုရာ
၁၆.၀၆.၂၀၁၁

Expand..

Saturday, June 11, 2011

ခိုေတြ


ခိုေတြ

အုတ္အုတ္ခဲခဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ေျပးရင္းလႊားရင္း အုပ္စုကြဲသြားၾက
အညစ္အေၾကးေတြ ဖြာလန္လြင့္က်ဲ သြားေလရာမွာ အေတာင္ပံ အစစအနန
အဆင္မေျပမႈကို သီခ်င္းလိုညည္းၾက ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ဆြဲဆြဲငင္ငင္
အူၾကမယ္ ဆူၾကမယ္ မ်က္ရည္မပါေတာ့တဲ့ အေျခာက္တိုက္ က်ဲပါးပါးအသံေတြနဲ႕
လမ္းမတကာမွာ လွည့္လည္သြားလာ ေရၾကည္ရာသို႕ ျမက္ႏုရာသို႕
ညည္းတြားရင္း ရုန္းၾကကန္ၾက အစာလုၾက ႏႈတ္သီးေတြျပတ္က်သည္အထိ
မြဲေျခာက္ေျခာက္ခ်င္း အေရာင္အေသြးၿပိဳင္ဆုိင္ရင္း စစ္တလင္းလို ထင္ျမင္လာသည္အထိ
အသိုက္ေရႊ႕ရင္း ထပ္ေျပာင္းရင္း ေမြးရာပါအေတာင္ပံေတြေပၚ ညိဳညင္စိတ္ကြက္လာသည္အထိ
ဘယ္သူမွ မလိုခ်င္တဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ…. မိဘမဲ့ ရင္ခြင္မဲ့ ခုိေတြ ခုိေတြ
အိမ္ကႏွင္ခ်ခံရတဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ…. အိမ္ျပန္လမ္း ေမ့သြားတဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ
ဟိုမွာဒီမွာ ပဲေစ့ေျပာင္းေစ့ေတြ တလွ်ပ္လွ်ပ္ ျပန္႕ႀကဲတိုင္း ၀ုန္းခနဲထပ်ံလိုက္ၾက။

ပန္ဒိုရာ
၁၄. ၅.၂၀၁၁ -၂.၆.၂၀၁၁

Expand..

Tuesday, June 7, 2011

ေျပာေနရင္း လိုင္းက်သြားတယ္



ေျပာေနရင္း လိုင္းက်သြားတယ္

ေျပာေတာ့ေျပာေနတာပဲ ေျပာေနရင္း ေျပာေနရင္း ေဟာ ျဗဳန္းဆို လိုင္းက်သြားတာ အစကတည္းက လြယ္တာမဟုတ္ဘူး လိုင္းေပၚေရာက္လာဖို႕ကို လိုင္း၀င္လာဖို႕ကို လိုင္းမိသြားဖို႕ကို လိုင္းတင္ေပးထားရတာ လိုင္းသြင္းေပးထားရတာ လိုင္းခ်ိတ္ေပးထားရတာ ၾကားလား ၾကားလား က်ားလား ေၾကာင္လား ေျပာရင္း လိုင္းေၾကာင္သြားျပန္ၿပီ လိုင္းဟာ ျပန္တက္ဖို႕လုပ္တယ္ ကုတ္ကတ္တြယ္ဖက္ ျခစ္ျခဳပ္ၿပီး တက္လာတယ္ ျပန္ေလွ်ာသြားလိုက္ တြယ္တက္လာလိုက္ ေအာက္ေျခကို ဒုတ္ဒုတ္ထိဆင္းသြားလိုက္ ေပါေလာေပၚလာလိုက္ လိုင္းဟာ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေကာက္တင္ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ ပိုလြယ္မယ္ လိုင္းဟာ လိႈင္းေတြၾကားမွာ ေပၚလိုက္နစ္လိုက္ လိုင္းနစ္ရာ ၀ါးကူထိုးေပးၾကပါဦး လိုင္းက ေမာႀကီးပန္းႀကီး အသံေတာင္ျပာေနၿပီ ငိုသံပါႀကီးနဲ႕ လည္ေခ်ာင္းသံႀကီးနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတာ အေၾကာေတြ တငင္ငင္ ဆြဲေနတာ ျပတ္ေတာင္းေတာင္းနဲ႕ တက္လာျပန္ၿပီ ဟိုမွာတြန္႕လိမ္တြန္႕လိမ္နဲ႕ ေထာ့က်ိဳးေထာ့က်ိဳးနဲ႕ လိုင္းမလန္႕ေစနဲ႕ လိုင္းကို ညင္သာစြာကိုင္တြယ္ၾကပါ မျမင္ရေတာ့လည္း ခက္သား မွန္းမွန္းၿပီး လိုင္းကို လွမ္းဆယ္ေနရတာ လိုင္းပူးေနသလား လုိင္းျပဳတ္သြားတာလား ဟိုဖက္မွာက ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ တမင္လႊတ္ခ်လုိက္တာလား လြတ္က်သြားသလား အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား လန္႕ႏိုးသြားတာလား တစ္ေယာက္ေယာက္ ေႏွာက္ယွက္သလား တစ္ေယာက္ေယာက္ ကူညီသလား အက္ဆီးဒန္႕လား အင္ဆီးဒန္႕လား ေသေရးရွင္ေရးလား အေပ်ာ္သက္သက္ပဲလား က်ဴေနသလား ခ်ဴေနသလား ဟဲလို ဟဲလို အသံၾကားလား ဒီစာေၾကာင္းကို ျမင္ရလား ဒီေဖာင့္နဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လား ေျပာရင္းဆိုရင္း လိုင္းက်သြားျပန္ၿပီ။

ပန္ဒိုရာ
၁၆.၄.၂၀၁၁ - ၂.၆.၂၀၁၁

Expand..

Wednesday, June 1, 2011

စိတ္အစြန္းေရာက္ေရာဂါႏွင့္ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ရက္အၾကာ


စိတ္အစြန္းေရာက္ေရာဂါႏွင့္ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ရက္အၾကာ

ငါ့ဦးေႏွာက္ကို ဘယ္သူလာေရႊ႕သြားသလဲ
လူေသးေသးေလးႏွစ္ေယာက္ ၾကြက္ေသးေသးေလးႏွစ္ေကာင္
ဗယ္ဘက္လက္ဖ်ံေသြးေၾကာထဲမွာ သြားလာေခါက္ျပန္လုပ္ေနတယ္
ငါခ်ိဳတယ္-ငါခါးတယ္ ငါႀကိဳက္တယ္-ငါမႀကိဳက္ဘူး ငါသိေနတယ္-ငါမသိေတာ့ဘူး
အေျပာင္းအလဲေတြဟာ နာႏိုစကၠန္႕တိုင္းမွာ ျဖစ္တယ္-ပ်က္တယ္
မေျပာင္းလဲရင္ ငါဟာ တစ္ဦးတည္း ထီးထီးျဖစ္မွာ ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕
ေျပာင္းလဲရင္ ငါဟာ ငါ မဟုတ္ေတာ့မွာ ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕
ငါ့ေနသားက်မႈဟာ အေျပာင္းအလဲတိုင္းနဲ႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ကပ္ပါေနတာလည္း ပံုမွန္ဟုတ္ပါစ
စိတ္လိုက္မာန္ပါ ၿဂိဳဟ္တုေတြ ၀ုန္းဒိုင္း လႊတ္တင္လိုက္ျပန္ၿပီ
ျဖည္းျဖည္းသက္သာ ငွက္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းကို ပြတ္သတ္ေနျပန္ၿပီ
ငါ့အေရျပားမွာ ေရးထိုးထားခဲ့တဲ့ မသိနားမလည္မႈေတြကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပန္ရွာေပးပါ
ငါ့အက်ၤီအိပ္ကပ္ထဲက ပင္လယ္ကို အကုန္အစင္ ေမာ့မေသာက္လိုက္ပါနဲ႕
စိတ္မခ်ေတာ့တဲ့အခါ ငါ့ကို တသက္လံုး ေသာ့ႀကီးႀကီးနဲ႕ခတ္ထားလိုက္ပါ
ငါတို႕ကို မေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ စကားလံုးႀကီးႀကီးေတြကိုေတာ့ ဂ်ိမ္းဂ်ိြဳက္စ္က ေၾကာက္ခဲ့သတဲ့
ငါေျပာေနတာေတြ တကယ္ေတာ့ တစ္ခုမွမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေရာ မင္းစိတ္ဆိုးသြားမလား ေဘာ့က်န္* ။


ပန္ဒိုရာ
၂၆.၅.၂၀၁၁

*Botchan ဂ်ပန္၀တၳဳ မွ ဇာတ္ေကာင္ ေဘာ့က်န္

Expand..