Friday, July 1, 2011

ပတ္ဘလစ္ေရကူးကန္ထဲမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္


ပတ္ဘလစ္ေရကူးကန္ထဲမွာ ၀တ္လစ္စလစ္ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္

လူအမ်ားကူးတဲ့ ေရကူးကန္ထဲမွာ ငါးကေလးတစ္ေကာင္ကို အမွတ္မထင္
ေတြ႕လိုက္တာ ေငြေရာင္လဲ့လဲ့ေျပးေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာ ငါ့လက္သန္းေလာက္ အရြယ္
အစားနဲ႕ ေသးေသးေလးပါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရာက္ေနခဲ့သလဲ ဒီငါးေပါက္စဟာ အခု
ေလးတင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ဘီကီနီၾကားက ေလွ်ာခနဲ ထြက္က်လာ
တာမ်ားလား ေျမာင္းေပါက္တြင္းေပါက္ တစ္ေပါက္ေပါက္က ကန္နဲ႕ တိတ္တိတ္ဆက္
သြယ္ေနၿပီး ေဖာက္ေရာက္လာတာလား မင္းက ေရသားအေဆာက္အဦမွာ အိမ္ဖြဲ႕
ေနတတ္ေပမယ့္လည္း ဒီေရကူးကန္ထဲက ဒီအေရနဲ႕အသားကေတာ့ မင္းအတြက္ သူစိမ္း
ဆန္လြန္းေနမယ္ ေရကူး၀တ္စံုလည္း မပါ အေၾကးခြံတံုးလံုးနဲ႕ ဗလာကို ၀တ္ဆင္
ထားပံုကလည္း ရဲတင္းလြန္းေနမယ္ ငါက အၿမီးေလးကို အသာလွမ္းကိုင္ၾကည့္
လိုက္တဲ့အခိုက္ ျဗဳန္းဆိုလွည့္ၿပီး ငါ့လက္ကို သူကိုက္တယ္ ၾကည့္စမ္း ေသြးစေတြ
ဖြာခနဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္ ေသြးညွီနံ႕ကို ငါးမန္း တစ္ေကာင္ေကာင္မ်ား ရသြား
ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါးမန္း ထြက္လာၿပီး ငါ့ကိုကိုက္လို႕ ငါေသသြားရင္ ဘယ္လို
လုပ္မလဲ ငါေသသြားေတာ့ လူေတြက ငါးမန္းေတြကို စိတ္ဆိုးၿပီး လိုက္သတ္
လုိက္ၾကလို႕ ငါးမန္းေတြ မ်ိဳးတံုးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါးမန္းေတြ သတင္းကိုၾကား
ေတာ့ က်န္တဲ့ငါးေတြပါ ေၾကာက္လန္႕ၿပီး ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႕ ေကာလဟလ
ေၾကာင့္ ရြာပ်က္ဆိုသလို တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ရင္ ဘယ္လို
လုပ္မလဲ ငါးေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါ ငါးမစားရ မေနႏုိင္သူေတြ စိတ္က်
ေရာဂါနဲ႕ တတိတိ ေသကုန္ၾကရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ က်န္တဲ့လူ
ေတြပါ စိတ္က်ေရာဂါ ကူးစက္လာၿပီး လူသားမ်ိဳးနြယ္ႀကီး ပ်က္သုဥ္း
သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဒီေတာ့ ငါလည္း ကိုဓဥပေဒနဲ႕ သူ႕လက္ညိဳးကို ျပန္
ကိုက္ဖို႕ စဥ္းစားပါေသးတယ္ ဒါေပမယ့္ သူ႕မွာက လက္ညိဳးမရွိဘူး ေရယက္
ေလးေတြပဲ ရွိေတာ့ခက္သား ဒါနဲ႕ သူ႕ကို ယဥ္ပါးသြားေအာင္ ခ်စ္ၾကည္ေရး
ဖြဲ႕ဖို႕ပဲ စိတ္ကူးလိုက္တယ္ အသက္ကို တ၀ရွဴသြင္းၿပီးမွ ၾကားဖူး
နား၀ ဖတ္ဖူးမ်က္၀ ကဗ်ာလိုလို ဘာလိုလို အစျပဳ ရြတ္လိုက္မိပံုက ဒီလို - အဟမ္း -
(ေရကန္ေလးပါလား.. အလို ေငြငါး ငုပ္ဆင္းသြား ….)
ငါ့အသံ ၾကားေတာ့ ငါးေလးလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ကဗ်ာဓာတ္ကူးစက္
သြားပံုရတယ္ ဗိုက္ကေလး ေဖာင္းလိုက္ပိန္လိုက္နဲ႕ ပါးဟက္
ေလး ဟစိဟစိနဲ႕ အဲဒီကဗ်ာကို ဆက္ၿပီး ရြတ္ပါေလေရာ - ေဟာ -
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ
ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ ပလုံစီ ပလံုစီ ပလံုစီ



ပန္ဒိုရာ
၂၉-၃၀.၆.၂၀၁၁

11 comments:

rose said...

အစ္မပန္... ကဗ်ာေလး လာဖတ္တယ္။ သိပ္ နားမလည္ေပမယ့္ အဆုံးထိ ေသခ်ာ ဖတ္သြားတယ္ ခိခိ း)

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

မမေရ ကဗ်ာေလး ခံစားအားေပးသြားတယ္လို႕..
မမ(Rose)လိုပဲ...ညီမေလးလဲ နားမလည္သလိုပဲ အဟီးး ..:):)
ေကာင္းေသာေန႕ေလး ၿဖစ္ပါေစမမ...

ေမဓာ၀ီ said...

ခက္ရတာ ဖတ္လိုက္တာ ....
အဲ မႊားလို႔ ...
ဖတ္ရတာ ခက္လိုက္တာ အရီးပန္ရယ္ ...
ပို႔စ္ေမာ္ဒန္လား ... စတိုင္အသစ္နဲ႔ မလိုင္အႏွစ္လား။
ပုဒ္မ ပုဒ္ျဖတ္မပါ အပိုဒ္မခြဲ ဆက္တိုက္ႀကီးေတြ ေရးထားေတာ့ ဖတ္ရင္း မူးလာတယ္။
မူးမူးနဲ႔ ပါးစပ္ေလး ဟစိဟစိ လုပ္ၿပီး ဂါထာတပုဒ္လို ရြတ္ေနမိတာ ...
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
ပလံုစီ ပလီစံု ပစီလံု ပစံုလီ ပီလစံု ပံုလစီ
န၀င္းေၾကေအာင္ ၉ ေခါက္ ရြတ္လိုက္တယ္။ :)

စုခ်စ္ said...

ဘာလို႔မွန္းမသိဘူး... ၾကိဳက္တယ္....
မေမေျပာသလို ဖတ္ရတာေတာ့ နည္းနည္း မူးတယ္...
း)

သက္တန္႔ခ်ိဳ said...

အမႈိုက္ကအစ ၿပႆဒ္မီးေလာင္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေလးကိုေၿပာခ်င္တာထင္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ကူးတဲ့ wave ေလးအတိုင္းလိုက္သြားၿပီး စာလံုးေတြအၿဖစ္ အသက္သြင္းလိုက္တယ္လို႔ထင္တယ္ း)

Hmoo said...

ုဂ်ပန္ဟိုကုၠုုဳကိုေၾကာ္ခ်က္ထားတာတိတ္ေကာင္း၊ေက်းဇူးပန္ပန္ :)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဘယ္သူ႕ဘီကနီၾကားကထြက္က်လာတဲ႔ ေငြငါးပါလိမ္႔
ဝိုင္းစုရဲ႕ ဘီကနီမ်ားလား
ဒီလိုဆိုရင္ ဒီေငြငါးေလး နာမည္ၾကီးဦးေတာ႔မယ္ း)

Cameron said...

ဟ ဟ ကဗ်ာေလးမိုက္တယ္ဗ်ာ....

seesein said...

ေဒၚၾကီးပန္ အေၾကးခြံတံုးလံုးနဲ႕ ဗလာကို ၀တ္ဆင္ ထားတယ္ ငါးအေအးမိ ေခ်ာင္းဆိုး ႏွာစီးသြားမယ္
ပလီစံု ပလံုစီ စံုပလီ စီပလံု ဟစိဟစိ စိဟစိဟ
သိသလို မသိသလို ဆိုေတာ့ မယ္ေဒၚပန္ေရးတဲ့ ဟုတ္ဘူး ေမာ္ဒန္ပန္ကဗ်ာေပါ့ေနာ

ခင္မင္တဲ့
seesein

Mrs. Bagel said...

အစ္မေရ
ဒါေလးအရမ္းေကာင္းတယ္။ အစ္မ ဘေလာ့ကို ဒါေလးအရင္ စဖတ္ၾကည့္တာ၊ အသည္းစြဲသြားေရာ။

ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ said...

သီခ်င္းေလး သတိရမိတယ္....ဘာျဖစ္လို႔လႊတ္လိုက္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုသူကိုက္တယ္.....။ အင္း မပန္ ထပ္ေတြးလိုက္ေတာ့ အမ်ားၾကီးျဖစ္သြားတယ္။ း)


ခင္မင္ေလးစားလ်က္