Monday, April 19, 2010

စြယ္ေတာ္ရိပ္သို႕တစ္ေခါက္



Cultural Show ေတြ သြားမၾကည့္ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ စကၤာပူေရာက္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ဦးေဆာင္စီစဥ္တဲ့ စြယ္ေတာ္ရိပ္သႀကၤန္ ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႕ညေနက သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အနီးကပ္အားေပးခ်င္လို႕ ၂၅ ေဒၚလာ တန္းကို ၀ယ္လိုက္ေပမယ့္ ေဘးအစြန္ကို ေရာက္သြားတယ္။


(ဓာတ္ပံုမရိုက္ရဘူး ဆိုေပမယ့္ ရိုက္မိတဲ့ ပံုတစ္ပံုကို ေၾကာ္ျငာအေနနဲ႕ တင္လိုက္တယ္ေနာ္။)

ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ညေန ၄ နာရီ ခြဲသာသာပါ။ ၄ နာရီ ၄၅ စမယ္ ဆိုေပမယ့္ ရုံမဖြင့္ေသးလို႕ လူေတြ အျပင္္မွာ မိုးတိုးမတ္တတ္ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ MAI က ကံစမ္းမဲအတြက္ ေမးခြန္းေလးေတြ စာရြက္ထဲမွာ ေျဖခိုင္းတယ္။ ကံစမ္းမဲဆိုရင္ မေပါက္တတ္သူမို႕ ထင္ရာေတြ ရွာေဖြ ျဖည့္ၿပီး ထားခဲ့ပါတယ္။ ရုံတံခါးဖြင့္လို႕ လူေတြ ၀င္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တခ်ိဳ႕က ကံစမ္းမဲကိုပဲ ဆက္ျဖည့္ေနၾကတုန္းမို႕ ရုံထဲမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ လူျပည့္မလာဘူး။ ဒီေတာ့ အစီအစဥ္ စခ်ိန္ကိုက နည္းနည္း ေနာက္က်ေနပါၿပီ။

ပြဲတစ္ခုလံုးကို ၿခံဳေျပာရရင္ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္လို႕ေကာင္းပါတယ္။ ဟာသေတြကိုလည္း တ၀ါး၀ါး တဟားဟား ရယ္ေနရတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ရယ္ရတာက MC ႏွစ္ေယာက္ အပါအ၀င္ပါပဲ။ ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အထစ္အေငါ့ေလးေတြ ရွိေပမယ့္ MC ႏွစ္ေယာက္ဟာ မ်က္ႏွာမပ်က္ဘဲ ပရိသတ္နဲ႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္အရႊမ္းေဖာက္သြားၾကတာပါ။

မိုက္ခရိုဖုန္းက တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ အသံနည္းနည္း လံုးေနတာကလြဲလို႕ ေရွ႕ပိုင္းမွာ သႀကၤန္သီခ်င္း ဆိုသူေတြ အားလံုး အဆင္ေျပၾကပါတယ္။ ပိေတာက္ခ်စ္သူ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ရိုးရိုးမဆိုပဲ စကားေျပာေလးေတြနဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးဆန္ဆန္ တင္ဆက္သြားတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္။ အကေတြထဲမွာေတာ့ စတိုင္က်တဲ့ ၿမိဳင္ထမွာ ထူးထူးျခားျခား ေယာက်ၤားမင္းသမီးအျဖစ္ က ျပသြားတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ ကိုၾသဘာကိုလည္း အထူးခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ လူငယ္ေလးေတြ စုေပါင္းကၾကတဲ့ ေခတ္ေပၚအကကို ထည့္ထားတာကလည္း ျမန္မာ့ရိုးရာမဟုတ္ေပမယ့္ အရသာတမ်ိဳး ေပးပါတယ္။

လူရႊင္ေတာ္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆံုး အေခ်ာဆံုးေလးျဖစ္တဲ့ ဓာတ္ႀကိဳး စီစဥ္တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု သားတရားစီရင္ခန္းဆိုတဲ့ ဟာသျပဇာတ္ကိုလည္း အားေပးခဲ့ပါတယ္ (လက္ခုပ္နဲ႕)။ အားေပးရမွာေပါ့ ဓာတ္ႀကိဳးဆိုတာ တျခားသူမွမဟုတ္ပဲ။ ပန္ဒိုရာရဲ႕ ပန္ဒိုရီကို ပန္ဒိုရီဆိုတဲ့ နာမည္ေပးခဲ့တာ သူ ေပါ့။ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္း ဖုိရမ္မာ၊ ဘေလာ့ဂါပါ။ (ဒီေနရာက) ။ တခ်ိန္က အသည္းကြဲကဗ်ာဆရာေပါ့ေလ။ (အခုေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ သိပ္မတက္ၾကြေတာ့ဘူး။ ရည္းစားရသြားလို႕ လို႕ ေျပာၾကတာပဲ။) :P

စတီရီယို သီခ်င္းအစီအစဥ္မွာ တီးမႈတ္သူေတြေရာ သီဆိုသူေတြပါ အထူးေျပာစရာမရွိပါဘူး။ အားလံုး လက္ေရြးစဥ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ တစ္ခုပါပဲ။ တခ်ိဳ႕သီခ်င္းေတြက အဆိုေကာင္းေပမယ့္ ဒီေခတ္အေနနဲ႕ လတ္တေလာ ေဟာ့ေနတာမဟုတ္ပဲ နည္းနည္း ဒိတ္ေအာက္ေနတဲ့ သီခ်င္းေတြ ပါတယ္။ ေယာက်ၤားေလးေတြ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြကို ေျပာတာပါ။ ဒီအရြယ္ေတြ ဆိုေတာ့လည္း သူတို႕ေခတ္က သီခ်င္းေတြကိုပဲ ျပန္ေျပာင္းဆိုၾကတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ (ဟီး.. ခ်ိတ္မခ်ိဳးပါနဲ႕)။ တခ်ိဳ႕ သီဆိုသူေတြကေတာ့ ၀တ္စားဆင္ယင္တာကို ရုံးတက္သလို ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ စတိတ္ခံုနဲ႕ ပိုလိုက္ဖက္ေအာင္ ၀တ္စားႏိုုင္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္မိတယ္။ :)

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ စြယ္ေတာ္ရိပ္အၿငိမ့္ အစီအစဥ္ပါ။ မင္းသမီးေလး ႏွစ္ေယာက္လံုး ကျပသြားၾကတာ သိပ္လွပါတယ္။ ေနာက္ခံသီခ်င္းနဲ႕ ကတာမို႕ မင္းသမီးေတြ သီခ်င္းဆန္ဆန္ တစ္ပိုဒ္ေလာက္ပဲ ဆိုျဖစ္ၾကေပမယ့္ အသံတကယ္ေကာင္းၾကတာကို သတိထားမိတယ္။ ပု၀ါ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ေလးေတြကိုလည္း သေဘာက်မိတယ္။ လူရႊင္ေတာ္ေတြကလည္း အထစ္အေငါ့ အလြန္နည္းပါးစြာ ၀ါရင့္ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေတြအလား ျပက္လံုးထုတ္ၾကပါတယ္။ ဆင္တူယိုးမွား မၾကားဖူးတဲ့ ျပက္လံုးအသစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သေဘာက်စရာ ေကာင္းပါတယ္။ လက္ရွိေခတ္ အေျခအေနေတြကို သေရာ္ထားတဲ့ ခပ္ပါးပါး ျပက္လံုးေတြက ပညာပါတယ္။ လူရႊင္ေတာ္ ေလးေယာက္စလံုး ဘက္ညီၾကပါေပတယ္။

အသံပိုင္းဆိုင္ရာ မိုက္ခရိုဖုန္း ျပႆနာအခ်ိဳ႕ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ေတြ႕ရေပမယ့္ ထိန္းသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ပြဲလို႕ပဲ ဆိုရမွာပါ။ နည္းနည္းဆိုးတာကေတာ့ အခ်ိန္လြန္သြားတာပါ။ ည ၉ နာရီ ၿပီးရမယ့္ အစီအစဥ္က ည ၁၁နာရီ ေက်ာ္သြားတယ္ဆိုေတာ့လည္း မ်ားသြားတာေပါ့ေနာ။ ကေလးအေဖေတြ၊ ကေလးအေမေတြ၊ ေနာက္ေၾကာင္းမေအးသူေတြခမ်ာ အၿငိမ့္ေကာင္းေနတုန္းမွာ ထျပန္ရရွာပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ျပန္လာတာ ညသန္းေခါင္ ေက်ာ္သြားေတာ့ ဒီစာကိုေတာင္ ဘေလာ့ဂ္ေပၚ ခ်က္ခ်င္းတင္ဖို႕ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့လည္း မအားမလပ္တာနဲ႕ အခုမွေရးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ (ေရးၿပီးလို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရီတာကလည္း စြယ္ေတာ္ရိပ္အေၾကာင္း တင္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သြားဖတ္ၾကပါဦး။) ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ပြဲကို ဒီ့ထက္ အခ်ိန္ေစာေစာ စတာတို႕ တခ်ိဳ႕အစီအစဥ္ေတြ နည္းနည္းေလွ်ာ့တာတို႕ လုပ္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ခါတိုင္းႏွစ္ေတြလိုပဲ ဒီပြဲကို ဒီဗြီဒီ ထြက္မယ္၊ ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာနဲ႕ ေရာင္းခ်ေပးမယ္ လို႕ေျပာပါတယ္။ စကၤာပူမွာ မေနတဲ့လူေတြ အတြက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ ပ်က္လံုးေတြကို နားမလည္ဘူး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီဗြီဒီ ထြက္လာရင္ေတာ့ ၀ယ္ၾကည့္ၾကသင့္တယ္လို႕ ထင္မိတယ္။ ေၾကာ္ျငာေပးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခံစားမိသလို ေရးလိုက္တာပါ။ ေနာင္ႏွစ္မွာ ေမတၱာလက္ေဆာင္ လက္မွတ္ ေပးေစခ်င္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ (စကားေခၚတယ္ လို႕လည္း မထင္ပါနဲ႕ ဟဲ….)

Ex-RIT ေတြ စီစဥ္တဲ့ပြဲကို ၾကည့္ျဖစ္ၿပီး Poly ေက်ာင္းက ပြဲေတြ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့လို႕ စိတ္ကြက္ေနၾကဦးမယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာေတာ့ အားလံုးကို တတ္ႏိုင္သမွ် အားေပးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါမယ္။ ေရႊျပည္နဲ႕ေ၀းေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာမႈေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေဖာ္ထုတ္ထားတဲ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးေတြကို ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ႏိုင္သူေတြလည္း ပါ၀င္ၾက မပါ၀င္ႏိုင္သူေတြလည္း အခ်ိန္ရႏိုင္သေလာက္ အားေပးၾကသင့္တယ္ လို႕ ထင္မိပါတယ္။

ျမန္မာႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ။

ပန္ဒိုရာ



8 comments:

Ree Noe Mann said...

ဒီပိုစ္႕ေလးနဲပတင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေနျပီ အမေရ။ ေခြထြက္ရင္ ၾကည့္အံုးမယ္။

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

သူငယ္ခ်င္းေတြက အတင္းေခၚေပမယ့္ မလိုက္ျဖစ္လိုက္တာ... အခုမွ ၾကည့္ခ်င္ေနမိတယ္ အစ္မပန္ဒိုရာရယ္။ အစ္မေရးထားတာ ဖတ္ရေတာ့ ပိုၾကည့္ခ်င္လာတယ္။ အေခြထြက္မွပဲ ေသခ်ာ ၾကည့္ရေတာ့မယ္ း)

ႏွစ္သစ္ကို ခ်စ္ေသာသူေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ အစ္မ...

သက္ေဝ said...

ဒီႏွစ္ေတာ့ ရွိေစေတာ့...
အေခြထြက္မွပဲ ၾကည့္ေတာ့မယ္... ေနာက္ႏွစ္က်ရင္ေတာ့ အတူတူ သြားၾကည့္ၾကမယ္... ေျပာၿပီး စလစ္ နံပါတ္ တစ္ ေနာ္... း))

Rita said...

ဒါေၾကာင့္ ေတြ႕လိုက္သလိုလိုပဲ။
:D

Cameron said...

အမေရးျပလို႔ အေခြထြက္ရင္ေတာ့ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္..။

ႏွစ္သစ္မွာ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ပါေစ...

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔

Anonymous said...

ၾကည္႔ခ်င္လိုက္တာ....

Anonymous said...

ေတာ္ေတာ္ေကာင္းျပီး စြဲေတာင္ စြဲလန္းမိတယ္....

Aye Win said...

စြယ္ေတာ္ရိပ္မွာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးေန႔ ေရာက္ခါနီးမွာ စင္တင္ျပသြားတဲ့ "သာတဲ့အခါသာပါလိမ့္မယ္" ျပဇာတ္ကို ဒီေန႔ထိ မေမ့ပါဘူး။ ျပဇာတ္ဒါ႐ိုက္တာက ေမာင္မိႈင္းလြင္(အင္း၀)၊ ဇာတ္ေကာင္သ႐ုပ္ေဆာင္သူ မ်ားက တင္၀င္း(ဓါတု) မခင္တင့္ (လွ်ပ္စစ္)၊ ျမန္မာစာဌာနက ဆရာတေယာက္လဲပါတယ္။ နံမည္က ဦးတင္ထြန္းလား မမွတ္မိဘူး။