သံလြင္အိပ္မက္ထဲက ခက္ခဲေႏွာင္ငင္တတ္ေသာအရာ

ေရစီးေၾကာင္းေတြ ေႏွးလာေပမယ့္ သံလြင္ကေတာ့ စီးဆင္းၿမဲပင္။ သံလြင္အိပ္မက္ အင္တာနက္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၅) အမွတ္ (၁) ကို ဒီေနရာမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။

ဒီတစ္ေခါက္အတြက္ အထူးအေလးေပး တင္ဆက္ထားတာကေတာ့ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး သိ႐ွိနားလည္ ေစဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေအာင္ႏိုင္စိုး (ကူးစက္အထူးကု) ရဲ႕ ေဆာင္းပါးနဲ႕ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေ၀ဒနာ႐ွင္မ်ားအတြက္ ေဂဟာ တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ၿပီး ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးေနတဲ့ မျဖဴျဖဴသင္းနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးတို႔ ပါ၀င္ပါတယ္။

အင္တာနက္မွာ ေရးသားေနၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ကဗ်ာ ၀တၳဳ ေဆာင္းပါး အက္ေဆး စတာေတြကို ဖတ္ရႈၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သံလြင္ရဲ႕ အယ္ဒီတာတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အာဖရိက ကေန စိတ္၀င္စားဖြယ္ ဇာတ္လမ္းကေလးေတြ ေရးသားေပးပို႕ေနတဲ့ မြန္းသက္ပန္ ရဲ႕ ၀တၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ကိုလည္း ႏွစ္သက္ၾကဦးမွာပါ။ သရုပ္ေဖာ္ပံုေတြကိုေတာ့ KNT က ဆြဲေပးထားတယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ပန္ဒိုရာလည္း ဒီတစ္ေခါက္ ကူမဆြဲျဖစ္လိုက္ဘူး။

ပန္ဒိုရာေရးသားတဲ့ "ခက္ခဲေႏွာင္ငင္တတ္ေသာအရာ" ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုအသစ္တစ္ပုဒ္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။


--------------




မ်က္စိေရွ႕ကို ေရာက္လာသည့္ စာအုပ္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ခ်ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးလိုက္မိသည္႔ ခက္။

ဂႏၳ၀င္ ၀တၳဳရွည္ တစ္အုပ္ပါ။ Jane Austen ရဲ႕ Sense and Sensibility။ အၿမဲတမ္း အမွတ္ရေနၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္။ ကိုယ္ မ၀ယ္ခဲ့ပါဘူး…။
……………………….

အဲသည္ေန႕က သင္တန္းတစ္ခု ဆင္းခ်ိန္မွာ ခက္တို႕ အိမ္ကို ေမာေမာပန္းပန္းျဖင့္ ေရာက္လာခဲ့သည္။
“ေရွ႕တပတ္ အတန္းမရွိဘူး ခက္”

“အင္း”

“ဆရာက မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ တဲ့။ နယ္မွာ သြားေဆာင္မွာ”

“အင္း”

“ဆရာ့မွာ ရည္းစားရွိတယ္ လို႕ေတာ့ ၾကားေနသားပဲ။ ဒီေလာက္ ျမန္မယ္ မထင္လိုက္ဘူး”

“အင္း”

“သူ႕အခန္းကို ရွင္းေနတယ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ ယူသြား ဆိုၿပီး စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ ေပးလိုက္တယ္ အၿပီးေပးလုိက္တာ။ ျပန္ေပးစရာ မလိုဘူး”


“အင္း”



“ကိုယ္ ဒီေန႕ တေနရာရာကို ေလွ်ာက္သြားခ်င္ေနတယ္ သိလား”


“ယူက ဆရာ့ကို ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနလို႕လား”


“အား……….. သြားစမ္းပါ မဟုတ္တာေတြ”



ခက္က ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး တဟင္းဟင္း ရယ္သည္။ ရလာသည့္ စာအုပ္ေတြကို ၾကည့္သည္။ တစ္အုပ္က Vocabulary Power တဲ့။ ေနာက္တစ္အုပ္က Jane Austen ရဲ႕ Sense and Sensibility ။ ခက္က Sense and Sensibility ကို ဖတ္ခ်င္တယ္ ခဏငွားပါလား ဆိုလာေတာ့ ကိုယ္က ရပါတယ္ဟု အလြယ္တကူ ေပးျဖစ္လုိက္သည္။

အဲသည္ေန႕က ခက္ကလည္း စိတ္ေလေနပံု။ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆီ သြားမယ္ေလ ဟု ဆိုလာသည္။ ကိုယ္က ျငင္းမေနေတာ့။ မသြားခင္မွာ ေက်ာက္အစိမ္းေရာင္ ေလးေထာင့္ေလးေတြကို သြယ္တန္းထားတဲ့ ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ကံုးကို ခက္က ကိုယ့္အိတ္ထဲ ထည့္ထားေပးပါလို႕ အကူအညီေတာင္းသည္။ ကိုယ္က အသာလွမ္းယူၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထည့္လိုက္ပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ၿမို႕ပတ္ရထားဟု ေခၚသည့္အရာကို ပထမဆံုးစီးဖူးသည့္ေန႕ေပါ့ (အခုအထိလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စီးခြင့္မႀကံဳေတာ့)။ ရထားထဲမွာေတာ့ ေစ်းသည္ေတြ မ်ားပါသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒီအတုိင္းပဲ ခ်ထိုင္ေနသူေတြလည္း ရွိသည္။ အလယ္က ခံုတန္းမွာ ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ ယိမ္းတိမ္းယိုင္တိုင္ ထိုင္ၾကသည္။

ဆက္ဖတ္ရန္