ေရာမလိုက်င့္ျခင္းႏွင့္ ၄င္း၏အစာမေၾကမႈမ်ား

ေရာမလိုက်င့္ျခင္းႏွင့္ ၄င္း၏အစာမေၾကမႈမ်ား
(localization and its discontents)

ေအာ့ခ်တ္ေျမာင္းထဲမွာ ေရလွ်ံေနေပါ့ ေရမ်ားရာမိုးရြာ
လူတန္းရွည္ဟာ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ဘူး
ကယာစူးယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ဒီ ဂါးမန္း နဲ႕ေတာ့ ေတြ႕ေနၾကၿပီ
ဒစ္စေကာင့္ေတြဟာ တန္းစီအမိႈက္ပံုးေတြထဲ စနစ္တက် ေနရာယူေနၾကတယ္
မနက္ျဖန္ဟာတနလၤာ တယ္လီဖုန္းကဒ္တစ္ကဒ္ ပန္နင္ဆူလာက ပဲျပဳတ္ႏွစ္က်ပ္ဖိုး

သြားပစ္လိုက္ ေလွ်ာက္ပစ္လိုက္ ဒီလမ္းမေတြဟာ ဒီေျခေထာက္နဲ႕ ထိုက္တန္တယ္
ဘ၀ဆိုတာ စတားဘတ္ခ္မွာ ဒဘယ္လ္ေရွာ့ ပဲ ကိုးကုန္းကိုးက်င္း ၀င္းဒိုးေရွာ့ပင္း ပဲ
ပန္းဆိုးတန္းမွာ ဖံုထူေနမွာ လွည္းတန္းေစ်းထဲမွာ ေခၽြးျပန္ေနၾကမွာ ငါဘယ္သိမွာလဲ
အေမတစ္ေယာက္က လသားေလးကို မုိက္ကရိုေ၀့ဗ္ မီးဖိုထဲ ထည့္ဖုတ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း
အိတ္ခ်္ဒီဘီ တိုက္ခန္းေပၚမွာ လူသတ္ၿပီး ေသာက္သံုးေရကန္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ေၾကာင္း
သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြ ၀င္ၿပိဳင္မယ့္အေၾကာင္း
(ငါကေတာ့ ရုံးပိတ္ရက္ တစ္ရက္ ရမွာကို ပိုစိတ္၀င္စားေနေလရဲ႕ ေဟေဟ့….)
ယာဟူး နဲ႕ ဂူဂယ္လ္မွ မကယ္ရင္ လူရာ၀င္ဖြယ္ သတင္းထူးေတြကို သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္နဲ႕ ဘေလာ့ခ္မွ မ၀င္ရင္ ကမၻာ့အျပင္ဘက္ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္

သတင္းအခ်က္အလက္ဟာ ေရဒီေရးရွင္းလို ျပန္႕တယ္ နားစြင့္ထားၾက
တစ္က်ပ္ရွိရင္ စာရြက္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သတင္းစာေတြ တပံုႀကီးရမယ္
အထက္လူႀကီးေရွ႕မွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႀကံ႕ခိုင္ေနေၾကာင္း အားကစားက်င့္ျပ
တင္းနစ္ဆိုရင္ တင္းနစ္ ေဂါ့ဖ္ဆိုေဂါ့ဖ္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္၀တ္စံု တေသြမသိမ္း
ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာေတာ္ ေသာၾကာေန႕ဆို ေလွ်ာ့၀တ္ၾက
ကိုယ့္ဘာသာဆိုရင္ ေလွ်ာ့စားအဆီက် ဘူေဖးအခ်ိန္မွာေတာ့ တန္ေအာင္စား

limited land - unlimited space
သင့္ဦးေႏွာက္တြင္းမွာ ေနရာနည္းနည္း ခ်န္ထားပါ
အျပည့္ ျဖည့္လိုက္ရင္ ခြက္ထဲမွာ ဘာမွထပ္ထည့္လို႕မရေတာ့ဘူး ဇင္တရားအရ
အျမန္ရထားဟာ ခပ္ေႏွးေႏွးသြားေနတယ္ ငါ့စိတ္အလ်ဥ္ကို ဘယ္မီပါ့မလဲ
ဗိသုကာလက္ရာမ်ားရဲ႕ အသည္းႏွလံုး ခရီးသြားလာေရးရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ
အာရွစီးပြား စုစည္းရာ အႏုပညာတို႕ရဲ႕ ဆံုမွတ္
ေဟာဒီကၽြန္းရဲ႕ ေအာက္တည့္တည့္မွာ ကမၻာႀကီးရဲ႕ ဗဟိုခ်က္ရွိတယ္ (ယံုလား)

မာလိုင္းရင္းသတၱ၀ါဟာ ေလာကအလံုးကို ေစာင့္ၾကပ္တယ္
စန္တိုစာဟာ နိဗၺာန္ဘံု ကိုပီတီယံဟာ နတ္သုဒၵာ
ရထားသံလမ္းနဲ႕ တိုက္ျမင့္ျမင့္ေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ထြက္ေပါက္
ၿပီးျပည့္စံုခ်င္တဲ့ စနစ္တစ္ခုကို ခ်စ္ျခင္းတရားက လာစိန္ေခၚတယ္
ငါဟာ သူ႕ေျမကိုနင္း သူ႕ဆန္ကိုစားၿပီး
သူမရဲ႕ ေရႊေရာင္ဆံပင္နီက်င္က်င္ေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရိႈက္နမ္းပစ္လိုက္တယ္

မရိႏၷာမွာ လတစ္ျခမ္း ခပ္ျပာျပာ သာေနတယ္
ၿမိဳ႕ျပဟာ အျပားလုိက္ မာေတာင့္ေတာင့္ ေလးေထာင့္စပ္စပ္နဲ႕
ဖံုးမရဖိမရ မားမားမတ္မတ္ မိုးတိုးမတ္တတ္ႀကီး ရပ္ေနတယ္
သူရဲေကာင္းႀကီး ဒြန္ကြီးစုတ္ ျဗဳန္းဆို၀င္လာ မေကာင္းသူပယ္ေကာင္းသူကယ္
လက္ခုပ္သံေတြ ေသာေသာညံသြား ဓားရွည္တစ္လက္ရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္မႈ
ျပည္သူမ်ား ဘာကို လိုခ်င္သလဲ ဘာကို လိုခ်င္သင့္သလဲ
သင္တို႕ ဘာသိသင့္သလဲဆိုတာကို ကၽြႏု္ပ္တို႕က သိႏွင့္ေနတယ္

ဒူးရင္းသီး အႏုပညာတိုက္ဟာ စူးစူး၀ါး၀ါး လွေနသလို
ပန္နင္ဆူလာ ကုန္တိုက္မွာ စူးစူး၀ါး၀ါး အနံ႕ေတြ ထြက္ေနတယ္
ညေနေျခာက္နာရီမွာ ဆရာေတာ္တရားပြဲရွိတယ္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား
အီးေမးလ္တစ္ေစာင္နဲ႕ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္တစ္ခု RSVP အေၾကာင္းျပန္ရန္ လို/မလို
ေဟ့ နားမလည္ဘူးလား ငါ့တရားဟာ ငါ့ကဗ်ာ ငါ့အဘိဓမၼာဟာ ငါ့ကဗ်ာ
ငါ့က်င့္စဥ္ ငါ့ေယာဂ ငါ့ပေယာဂဟာ ငါ့ကဗ်ာ
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ/ခုနစ္ရက္ per second billing, non-stop
ဘာေတြတုန္း ဘာေတြတုန္း
ဆက္သြယ္ေရးဧရိယာအတြင္း ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ မီးေရာင္ေတြၾကား
ငါ့စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ေလာင္းရိပ္က်လို႕


ပန္ဒိုရာ
၂၆.၆.၂၀၁၁



စလံုးေ၀ါဟာရမ်ား ရွင္းလင္းခ်က္

ေအာ့ခ်တ္ = Orchard
ကယာစူး = Kiasu = fear of losing
ဂါးမန္း= gahmen = government
ပန္နင္ဆူလာ = peninsula plaza (ျမန္မာမ်ား က်က္စားရာ)
အိတ္ခ်္ဒီဘီ တိုက္ခန္း = HDB flat = အစိုးရ ေရာင္းခ်ေသာ တုိက္ခန္း
limited land - unlimited space = SLA (အစိုးရေျမစာရင္းဌာန) ၏ ေဆာင္ပုဒ္
မာလိုင္းရင္း = merlion
စန္တိုစာ = sentosa
ကိုပီတီယံ = kopitiam (စားေသာက္ဆိုင္တန္း နာမည္)

Expand..

Summary..

စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း

စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း

စြန္ကေလး၊ ခပ္ေသးေသးပါ။ ၾကြားၾကြားရြားရြား အဆင္တန္ဆာေတြ တပ္ဆင္မထားေသာ၊ ေဆးေရာင္စံု ျခယ္သ မထားေသာ၊ မည္သည့္ အေဆာင္အေယာင္မ်ိဳးမွ မပါေသာ စြန္ရိုးရိုးေလး ျဖစ္ပါသည္။ စြန္ကေလးကို နာမည္တစ္ခုခု ေပးႏိုင္သည္။ ဥပမာ ကိုကို ဆိုပါေတာ့။
.
ကိုကိုသည္ လူဆိုးကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မိုးေပၚကို ရုန္းပ်ံဖို႕ အၿမဲႀကိဳးစားေနေသာ စြန္ကေလးသည္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္လိုစိတ္ တမ်ိဳးမ်ိဳး ကိန္းေအာင္းေနသူေလးပဲ ျဖစ္ရမည္။ ကိုကိုသည္ မိဘေတြ မသိေအာင္ ပိုက္ဆံကို တိတ္တိတ္ယူကာ ဂစ္တာတစ္လက္ကို ၀ယ္လာေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ လမ္းသရဲကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ ဉာဏ္ေကာင္းသေလာက္ ေက်ာင္းစာကို မႀကိဳးစားခ်င္ေသာ အေပအေတကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ လိုအပ္လာေသာအခါ အမ်ားေရွ႕ထြက္ၿပီး မားမားမတ္မတ္ စကားေျပာရဲသူ မဟုတ္မခံ ေခါင္းေဆာင္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ မုန္တိုင္းကိုအာခံရင္း ေလႏွင့္အတူလြင့္ၿပီး မိခင္ေျမႀကီးမွ ေ၀းရာကို ပ်ံတက္ကာ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျပန္မလာေတာ့ေသာ စြန္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

စြန္ကေလးႏွင့္ ကိုယ့္ၾကားမွာ ႀကိဳးမွ်င္ေလးတစ္ေခ်ာင္း ရွိသည္။ မွန္စာတိုက္မထားေသာ၊ သူတပါးႏွင့္ စီးခ်င္းထုိးဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ၊ မည္သူ႕ကိုမွ ျပတ္ေတာက္နာက်င္ေအာင္ မႀကိဳးစားေသာ သာမန္ စြန္ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို စြန္ကေလးက ကိုယ္စား သြားေပးေသာအခါ ကိုယ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ၾကားမွာ ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္စာသာ ျခားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုယ္က စြန္ကေလးကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။ ငွက္ကေလးမ်ား၊ တိမ္တိုက္မ်ား၊ သက္တံေရာင္စံုမ်ားကို ကိုယ္က စြန္ကေလးမွတဆင့္ လူႀကံဳစကား တီးတိုးပါးလိုက္ႏိုင္ေသးသည္။ စြန္ကေလးေပၚမွာ ကိုယ့္ဒိုင္ယာရီ တစ္အုပ္ကိုလည္း ခပ္ႏွိပ္ထားလို႕ ရပါသည္။

စြန္ကေလး အျမင့္ပ်ံေနေလေလ စြန္လႊတ္သူမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရေလေလ ျဖစ္သည္။ မနာလိုျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းေသာ ၀မ္းသာမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ရႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ ကိုယ္ႏွင့္ ေ၀းသထက္ ေ၀းရာကို ေရာက္သြားလွ်င္ ပိုေက်နပ္ရေသာ ပိုင္ဆုိင္လိုစိတ္ကင္းမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ေတြ႕ႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ စြန္လႊတ္သူ လက္ထဲမွ ႀကိဳးမွ်င္ကေလးသည္ စြန္ကေလး သြားလိုရာကို ေရာက္ေအာင္ ကူညီေပးရုံသာ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ျပပါဆိုလွ်င္ ဤႀကိဳးမွ်င္ကေလး တစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိပါမည္။ တကယ္လို႕မ်ား ကံၾကမၼာဆိုး တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႀကိဳးမွ်င္ကေလး ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္ ဆိုပါစို႕။ အတြယ္အတာကင္းေသာ စြန္ကေလးသည္ ဟိုးအေ၀း လကမၻာ ေရာက္သည္အထိ စၾက၀ဠာတခြင္ ႏွံ႔သည္အထိ မရပ္မနား ပ်ံသန္းေနဦးမည္ဟု ကိုယ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ေနပါသည္။

ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္လာေသာအခါ ေကာင္းကင္သည္ အျပာရင့္လာရာမွ ေနာက္ဆံုး မဲမဲေမွာင္သြားပါသည္။ မီးေရာင္စံု တပ္ဆင္ထားေသာ စြန္ကေလးတခ်ိဳ႕မွာ ေလထဲတြင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းလက္ေနပါသည္။ ရိုးရိုးသာမန္ စြန္ကေလး တစ္စင္းကိုေတာ့ ေကာင္းကင္နက္နက္မွာ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ပါ။ စြန္ကေလး တည္ရွိေနမႈကို ည၏လွည့္စားမႈေၾကာင့္ မျမင္ရေတာ့ေသာ္လည္း စိုးစဥ္းမွ် ပူပန္စရာမလိုပါ။ လက္ထဲက ႀကိဳးမွ်င္ကေလးက စြန္ကေလး ရွိေနသည္ကို ညႊန္ျပေနဦးမည္။ စြန္ကေလး ပ်ံတက္ေနသည္ကို ခံစားသိရွိ ေနေစဦးမည္။ ညေရာက္ၿပီ ဆိုလွ်င္ေတာ့ စြန္လႊတ္သူမွာ ခဏ အိပ္စက္ရဦးမွာေပါ့။ မနက္လင္းလွ်င္ေတာ့ တိမ္ျပာျပာ ေကာင္းကင္မွာ ၀ဲေနမည့္ စြန္ကေလးကို ျမင္ေတြ႕ရဦးမည္။ Good night ကိုကို။


ပန္ဒိုရာ

၂၁.၀၆.၂၀၁၁

Expand..

Summary..

ငါးျခေသၤ့

ငါးျခေသၤ့

တခ်ိန္လံုး ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတယ္
မာန္မဖီရဘူး အသံမျမည္ရဘူး
လက္သည္းေျခသည္းေတြကအစ
စူးရွစရာ မပါရဘူး

ကုိယ့္ကိုယ္ကိုဘာေကာင္လို႕
မပီျပင္မထင္ရွားတဲ့ အမွတ္အသားကိုပိုင္တယ္
သမုိင္းလို႕ေတာ့ တိတိက်က်မေျပာႏိုင္ဘူး
ဒ႑ာရီစာအုပ္ေတြထဲမွာေတာင္ ရွာမေတြ႕ႏိုင္ဘူး

ကမၻာလွည့္ေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးဖို႕လိုတယ္
ႏိုင္ငံတကာကို ဖမ္းစားႏိုင္ဖို႕လိုတယ္
စီးပြားေရးအရ တြက္ေျခကိုက္ရမယ္
ဗ်ဴဟာက်တဲ့ တည္ေနရာမွာ ခ်ထားတယ္

ပါးစပ္အေဟာင္းသားေပမယ့္
ေရပန္းဖြားဖြားေတြ မေနမနား လႊင့္ထုတ္ေပးတယ္
အေကာင္ႀကီးေလ ေဖ်ာ္ေျဖမႈပိုေပးႏိုင္ေလ
ေရာင္စံုဆလိုက္နဲ႕ ပံုရိပ္ေယာင္ေတြ ဖန္ဆင္းေပးတာလည္း ရွိတယ္

ေခသူေတာ့မဟုတ္ေပဘူး
မၿပံဳးမရယ္ ခပ္တည္တည္ အေနအထားနဲ႕ေတာင္မွ
လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို တဖ်တ္ဖ်တ္ မီးပြင့္သြားေစေသးတယ္

ပန္ဒိုရာ
၁၆.၀၆.၂၀၁၁

Expand..

Summary..

ခိုေတြ

ခိုေတြ

အုတ္အုတ္ခဲခဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ေျပးရင္းလႊားရင္း အုပ္စုကြဲသြားၾက
အညစ္အေၾကးေတြ ဖြာလန္လြင့္က်ဲ သြားေလရာမွာ အေတာင္ပံ အစစအနန
အဆင္မေျပမႈကို သီခ်င္းလိုညည္းၾက ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ဆြဲဆြဲငင္ငင္
အူၾကမယ္ ဆူၾကမယ္ မ်က္ရည္မပါေတာ့တဲ့ အေျခာက္တိုက္ က်ဲပါးပါးအသံေတြနဲ႕
လမ္းမတကာမွာ လွည့္လည္သြားလာ ေရၾကည္ရာသို႕ ျမက္ႏုရာသို႕
ညည္းတြားရင္း ရုန္းၾကကန္ၾက အစာလုၾက ႏႈတ္သီးေတြျပတ္က်သည္အထိ
မြဲေျခာက္ေျခာက္ခ်င္း အေရာင္အေသြးၿပိဳင္ဆုိင္ရင္း စစ္တလင္းလို ထင္ျမင္လာသည္အထိ
အသိုက္ေရႊ႕ရင္း ထပ္ေျပာင္းရင္း ေမြးရာပါအေတာင္ပံေတြေပၚ ညိဳညင္စိတ္ကြက္လာသည္အထိ
ဘယ္သူမွ မလိုခ်င္တဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ…. မိဘမဲ့ ရင္ခြင္မဲ့ ခုိေတြ ခုိေတြ
အိမ္ကႏွင္ခ်ခံရတဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ…. အိမ္ျပန္လမ္း ေမ့သြားတဲ့ ခိုေတြ ခိုေတြ
ဟိုမွာဒီမွာ ပဲေစ့ေျပာင္းေစ့ေတြ တလွ်ပ္လွ်ပ္ ျပန္႕ႀကဲတိုင္း ၀ုန္းခနဲထပ်ံလိုက္ၾက။

ပန္ဒိုရာ
၁၄. ၅.၂၀၁၁ -၂.၆.၂၀၁၁

Expand..

Summary..

ေျပာေနရင္း လိုင္းက်သြားတယ္

ေျပာေနရင္း လိုင္းက်သြားတယ္

ေျပာေတာ့ေျပာေနတာပဲ ေျပာေနရင္း ေျပာေနရင္း ေဟာ ျဗဳန္းဆို လိုင္းက်သြားတာ အစကတည္းက လြယ္တာမဟုတ္ဘူး လိုင္းေပၚေရာက္လာဖို႕ကို လိုင္း၀င္လာဖို႕ကို လိုင္းမိသြားဖို႕ကို လိုင္းတင္ေပးထားရတာ လိုင္းသြင္းေပးထားရတာ လိုင္းခ်ိတ္ေပးထားရတာ ၾကားလား ၾကားလား က်ားလား ေၾကာင္လား ေျပာရင္း လိုင္းေၾကာင္သြားျပန္ၿပီ လိုင္းဟာ ျပန္တက္ဖို႕လုပ္တယ္ ကုတ္ကတ္တြယ္ဖက္ ျခစ္ျခဳပ္ၿပီး တက္လာတယ္ ျပန္ေလွ်ာသြားလိုက္ တြယ္တက္လာလိုက္ ေအာက္ေျခကို ဒုတ္ဒုတ္ထိဆင္းသြားလိုက္ ေပါေလာေပၚလာလိုက္ လိုင္းဟာ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေကာက္တင္ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ ပိုလြယ္မယ္ လိုင္းဟာ လိႈင္းေတြၾကားမွာ ေပၚလိုက္နစ္လိုက္ လိုင္းနစ္ရာ ၀ါးကူထိုးေပးၾကပါဦး လိုင္းက ေမာႀကီးပန္းႀကီး အသံေတာင္ျပာေနၿပီ ငိုသံပါႀကီးနဲ႕ လည္ေခ်ာင္းသံႀကီးနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတာ အေၾကာေတြ တငင္ငင္ ဆြဲေနတာ ျပတ္ေတာင္းေတာင္းနဲ႕ တက္လာျပန္ၿပီ ဟိုမွာတြန္႕လိမ္တြန္႕လိမ္နဲ႕ ေထာ့က်ိဳးေထာ့က်ိဳးနဲ႕ လိုင္းမလန္႕ေစနဲ႕ လိုင္းကို ညင္သာစြာကိုင္တြယ္ၾကပါ မျမင္ရေတာ့လည္း ခက္သား မွန္းမွန္းၿပီး လိုင္းကို လွမ္းဆယ္ေနရတာ လိုင္းပူးေနသလား လုိင္းျပဳတ္သြားတာလား ဟိုဖက္မွာက ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ တမင္လႊတ္ခ်လုိက္တာလား လြတ္က်သြားသလား အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား လန္႕ႏိုးသြားတာလား တစ္ေယာက္ေယာက္ ေႏွာက္ယွက္သလား တစ္ေယာက္ေယာက္ ကူညီသလား အက္ဆီးဒန္႕လား အင္ဆီးဒန္႕လား ေသေရးရွင္ေရးလား အေပ်ာ္သက္သက္ပဲလား က်ဴေနသလား ခ်ဴေနသလား ဟဲလို ဟဲလို အသံၾကားလား ဒီစာေၾကာင္းကို ျမင္ရလား ဒီေဖာင့္နဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လား ေျပာရင္းဆိုရင္း လိုင္းက်သြားျပန္ၿပီ။

ပန္ဒိုရာ
၁၆.၄.၂၀၁၁ - ၂.၆.၂၀၁၁

Expand..

Summary..

စိတ္အစြန္းေရာက္ေရာဂါႏွင့္ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ရက္အၾကာ

စိတ္အစြန္းေရာက္ေရာဂါႏွင့္ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ရက္အၾကာ

ငါ့ဦးေႏွာက္ကို ဘယ္သူလာေရႊ႕သြားသလဲ
လူေသးေသးေလးႏွစ္ေယာက္ ၾကြက္ေသးေသးေလးႏွစ္ေကာင္
ဗယ္ဘက္လက္ဖ်ံေသြးေၾကာထဲမွာ သြားလာေခါက္ျပန္လုပ္ေနတယ္
ငါခ်ိဳတယ္-ငါခါးတယ္ ငါႀကိဳက္တယ္-ငါမႀကိဳက္ဘူး ငါသိေနတယ္-ငါမသိေတာ့ဘူး
အေျပာင္းအလဲေတြဟာ နာႏိုစကၠန္႕တိုင္းမွာ ျဖစ္တယ္-ပ်က္တယ္
မေျပာင္းလဲရင္ ငါဟာ တစ္ဦးတည္း ထီးထီးျဖစ္မွာ ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕
ေျပာင္းလဲရင္ ငါဟာ ငါ မဟုတ္ေတာ့မွာ ေၾကာက္လွေခ်ရဲ႕
ငါ့ေနသားက်မႈဟာ အေျပာင္းအလဲတိုင္းနဲ႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ကပ္ပါေနတာလည္း ပံုမွန္ဟုတ္ပါစ
စိတ္လိုက္မာန္ပါ ၿဂိဳဟ္တုေတြ ၀ုန္းဒိုင္း လႊတ္တင္လိုက္ျပန္ၿပီ
ျဖည္းျဖည္းသက္သာ ငွက္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းကို ပြတ္သတ္ေနျပန္ၿပီ
ငါ့အေရျပားမွာ ေရးထိုးထားခဲ့တဲ့ မသိနားမလည္မႈေတြကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျပန္ရွာေပးပါ
ငါ့အက်ၤီအိပ္ကပ္ထဲက ပင္လယ္ကို အကုန္အစင္ ေမာ့မေသာက္လိုက္ပါနဲ႕
စိတ္မခ်ေတာ့တဲ့အခါ ငါ့ကို တသက္လံုး ေသာ့ႀကီးႀကီးနဲ႕ခတ္ထားလိုက္ပါ
ငါတို႕ကို မေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ စကားလံုးႀကီးႀကီးေတြကိုေတာ့ ဂ်ိမ္းဂ်ိြဳက္စ္က ေၾကာက္ခဲ့သတဲ့
ငါေျပာေနတာေတြ တကယ္ေတာ့ တစ္ခုမွမဟုတ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေရာ မင္းစိတ္ဆိုးသြားမလား ေဘာ့က်န္* ။


ပန္ဒိုရာ
၂၆.၅.၂၀၁၁

*Botchan ဂ်ပန္၀တၳဳ မွ ဇာတ္ေကာင္ ေဘာ့က်န္

Expand..

Summary..