စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း

စြန္႕၍ စြန္လႊတ္ျခင္း

စြန္ကေလး၊ ခပ္ေသးေသးပါ။ ၾကြားၾကြားရြားရြား အဆင္တန္ဆာေတြ တပ္ဆင္မထားေသာ၊ ေဆးေရာင္စံု ျခယ္သ မထားေသာ၊ မည္သည့္ အေဆာင္အေယာင္မ်ိဳးမွ မပါေသာ စြန္ရိုးရိုးေလး ျဖစ္ပါသည္။ စြန္ကေလးကို နာမည္တစ္ခုခု ေပးႏိုင္သည္။ ဥပမာ ကိုကို ဆိုပါေတာ့။
.
ကိုကိုသည္ လူဆိုးကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မိုးေပၚကို ရုန္းပ်ံဖို႕ အၿမဲႀကိဳးစားေနေသာ စြန္ကေလးသည္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္လိုစိတ္ တမ်ိဳးမ်ိဳး ကိန္းေအာင္းေနသူေလးပဲ ျဖစ္ရမည္။ ကိုကိုသည္ မိဘေတြ မသိေအာင္ ပိုက္ဆံကို တိတ္တိတ္ယူကာ ဂစ္တာတစ္လက္ကို ၀ယ္လာေသာ ဆံပင္ရွည္ရွည္ႏွင့္ လမ္းသရဲကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ ဉာဏ္ေကာင္းသေလာက္ ေက်ာင္းစာကို မႀကိဳးစားခ်င္ေသာ အေပအေတကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ လိုအပ္လာေသာအခါ အမ်ားေရွ႕ထြက္ၿပီး မားမားမတ္မတ္ စကားေျပာရဲသူ မဟုတ္မခံ ေခါင္းေဆာင္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကိုကိုသည္ မုန္တိုင္းကိုအာခံရင္း ေလႏွင့္အတူလြင့္ၿပီး မိခင္ေျမႀကီးမွ ေ၀းရာကို ပ်ံတက္ကာ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျပန္မလာေတာ့ေသာ စြန္ကေလး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

စြန္ကေလးႏွင့္ ကိုယ့္ၾကားမွာ ႀကိဳးမွ်င္ေလးတစ္ေခ်ာင္း ရွိသည္။ မွန္စာတိုက္မထားေသာ၊ သူတပါးႏွင့္ စီးခ်င္းထုိးဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ၊ မည္သူ႕ကိုမွ ျပတ္ေတာက္နာက်င္ေအာင္ မႀကိဳးစားေသာ သာမန္ စြန္ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို စြန္ကေလးက ကိုယ္စား သြားေပးေသာအခါ ကိုယ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ၾကားမွာ ႀကိဳးေလးတစ္မွ်င္စာသာ ျခားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုယ္က စြန္ကေလးကို ေက်းဇူးတင္ရသည္။ ငွက္ကေလးမ်ား၊ တိမ္တိုက္မ်ား၊ သက္တံေရာင္စံုမ်ားကို ကိုယ္က စြန္ကေလးမွတဆင့္ လူႀကံဳစကား တီးတိုးပါးလိုက္ႏိုင္ေသးသည္။ စြန္ကေလးေပၚမွာ ကိုယ့္ဒိုင္ယာရီ တစ္အုပ္ကိုလည္း ခပ္ႏွိပ္ထားလို႕ ရပါသည္။

စြန္ကေလး အျမင့္ပ်ံေနေလေလ စြန္လႊတ္သူမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရေလေလ ျဖစ္သည္။ မနာလိုျခင္း ကင္းမဲ့ေသာ၊ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းေသာ ၀မ္းသာမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ရႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ ကိုယ္ႏွင့္ ေ၀းသထက္ ေ၀းရာကို ေရာက္သြားလွ်င္ ပိုေက်နပ္ရေသာ ပိုင္ဆုိင္လိုစိတ္ကင္းမႈမ်ိဳးကို အျခား မည္သည့္ေနရာမွာမ်ား ေတြ႕ႏုိင္ဦးမည္ ထင္ပါသလဲ။ စြန္လႊတ္သူ လက္ထဲမွ ႀကိဳးမွ်င္ကေလးသည္ စြန္ကေလး သြားလိုရာကို ေရာက္ေအာင္ ကူညီေပးရုံသာ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႕ မရည္ရြယ္ေသာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ျပပါဆိုလွ်င္ ဤႀကိဳးမွ်င္ကေလး တစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိပါမည္။ တကယ္လို႕မ်ား ကံၾကမၼာဆိုး တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႀကိဳးမွ်င္ကေလး ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္ ဆိုပါစို႕။ အတြယ္အတာကင္းေသာ စြန္ကေလးသည္ ဟိုးအေ၀း လကမၻာ ေရာက္သည္အထိ စၾက၀ဠာတခြင္ ႏွံ႔သည္အထိ မရပ္မနား ပ်ံသန္းေနဦးမည္ဟု ကိုယ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ေနပါသည္။

ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္လာေသာအခါ ေကာင္းကင္သည္ အျပာရင့္လာရာမွ ေနာက္ဆံုး မဲမဲေမွာင္သြားပါသည္။ မီးေရာင္စံု တပ္ဆင္ထားေသာ စြန္ကေလးတခ်ိဳ႕မွာ ေလထဲတြင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းလက္ေနပါသည္။ ရိုးရိုးသာမန္ စြန္ကေလး တစ္စင္းကိုေတာ့ ေကာင္းကင္နက္နက္မွာ ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ပါ။ စြန္ကေလး တည္ရွိေနမႈကို ည၏လွည့္စားမႈေၾကာင့္ မျမင္ရေတာ့ေသာ္လည္း စိုးစဥ္းမွ် ပူပန္စရာမလိုပါ။ လက္ထဲက ႀကိဳးမွ်င္ကေလးက စြန္ကေလး ရွိေနသည္ကို ညႊန္ျပေနဦးမည္။ စြန္ကေလး ပ်ံတက္ေနသည္ကို ခံစားသိရွိ ေနေစဦးမည္။ ညေရာက္ၿပီ ဆိုလွ်င္ေတာ့ စြန္လႊတ္သူမွာ ခဏ အိပ္စက္ရဦးမွာေပါ့။ မနက္လင္းလွ်င္ေတာ့ တိမ္ျပာျပာ ေကာင္းကင္မွာ ၀ဲေနမည့္ စြန္ကေလးကို ျမင္ေတြ႕ရဦးမည္။ Good night ကိုကို။


ပန္ဒိုရာ

၂၁.၀၆.၂၀၁၁