Monday, June 17, 2013

မိႈင္းျပာေသာ မီးခိုးကန္႔လန္႔ကာႀကီး ေနာက္တြင္




မိႈင္းျပာေသာ မီးခိုးကန္႔လန္႔ကာႀကီး ေနာက္တြင္

“ဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ ေနရေအာင္  ကၽြန္ေတာ္လာပါတယ္”
“ဆင္းရဲသားေတြကို ေတြ႔ဖို႔ မခက္ပါဘူး၊ ေနရာတကာမွာ ရွိပါတယ္”
လိေမၼာ္သီးပံုႀကီးေတြ၊ ဖိနပ္ပံုေတြ၊ ဘီးေတြ၊ ကတ္ေၾကးေတြ၊ ေသာ့ခေလာက္ေတြ၊ မ်က္မွန္ေတြ၊ လက္ကိုင္အိတ္ေတြ၊ ၿခံဳေစာင္ႀကီးေတြ၊ ဆာရီေတြ၊ ဒိုတီေတြ၊ သတင္းစာေတြ၊ ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြ..
ေလာ္ရီကားမ်ား၊ တကၠစီကားမ်ား၊ ဘတ္စ္ကားမ်ား၊ လက္တြန္းလွည္းမ်ား၊ စက္တပ္စက္ဘီးမ်ား၊ လန္ခ်ားမ်ား၊ ျမင္းရထားမ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္မ်ား၊ စက္ဘီးမ်ား…
ဆုိက္ကားဟြန္းသံ၊ ဘက္ထရီဟြန္းမ်ား ႏွိပ္သံ၊ စက္သံ၊ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားမွ ေလဟြန္းသံ၊ လွည္းမ်ားမွ ခေလာက္သံ၊ ျမင္းရထားမ်ားမွ ခ်ဴသံ၊ ေလာက္စပီကာမ်ားမွ အသံ…
ေၾကးနီ၊ မဂၢနီစီယမ္၊ ကရိုမီယန္၊ အက္စဘက္စေတာ့၊ ေဘာဇိုက္၊ ဂရဖိုက္ စသည္တို႔အျပင္ ဟိမဝႏၱာမွ အဖိုးတန္သစ္မ်ား၊ အာသံျပည္နယ္ႏွင့္ ဒါဂ်ီလင္မွ လက္ဖက္ေျခာက္ႏွင့္ ကမၻာ့ဂုန္ေလွ်ာ္အထြက္၏ ငါးဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္း…..
ဘဂၤလားမွ ဂ်ံဳစပါးႏွင့္ သၾကား၊ ဘီဟာနယ္မွ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ား၊ အိႏၵိယျပည္နယ္မွ သစ္သီးမ်ား၊ ဘဂၤလားဒက္ရွ္မွ ၾကက္ႏွင့္ ၾကက္ဥမ်ား၊ အႏၱရာနယ္မွ အသားမ်ား၊ ၾသရိယနယ္မွ ငါးမ်ား၊ ဆႏၵာပန္နယ္မွ ခရုမ်ားႏွင့္ ပ်ားရည္မ်ား၊ ပတၱနားနယ္မွ ေဆးရြက္ႀကီးႏွင့္ ကြမ္းမ်ား၊ နီေပါမွ ဒိန္ခဲမ်ား…
ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ားသည္ ပန္းၿခံမ်ား၊ လမ္းမႀကီးမ်ား၊ လမ္းမ်ား၊ လမ္းသြယ္မ်ားတြင္ ေန႔ေရာ ညပါ….. ပလက္ေဖာင္းမ်ားေပၚတြင္ ေစ်းသည္မ်ား၊ အထမ္းသည္မ်ား၊ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့မ်ား၊ အမိႈက္ပံုမ်ား၊ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမ်ား၊ ေစ်းဆိုင္ႀကီးမ်ား၊ နတ္ကြန္းမ်ား၊ ဘုရားေက်ာင္းငယ္မ်ား….
မိန္းမေတြ၊ ေယာက်ၤားေတြ၊ ကေလးေတြ၊ တိရစၦာန္ေတြႏွင့္ လံုးေထြးေနေသာ သည္ေနရာ… ရႊံ႕ေတြ၊ အညစ္အေၾကးပံုေတြ၊ ေျမာင္းပုပ္ေတြ၊ ကန္နံ႔ႏွင့္ အနံ႔အသက္ေပါင္းစံုေတြ၊ အသံဗလံမ်ိဳးစံုေတြ၊ ေအာ္သံေတြ၊ ငိုသံေတြ၊ တဒိုင္းဒိုင္းထုသံေတြ၊ တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းျမည္သံေတြ၊ အသံခ်ဲ႕စက္အသံေတြ၊..
အေမႊးတိုင္တခ်ိဳ႕ရယ္၊ ဂီးေထာပတ္ တစ္အုိးရယ္၊ အေလာင္းပတ္ဖို႔ ဖ်ဥ္စ ငါးကိုက္ရယ္၊ ႀကိဳးရယ္၊ စံပယ္ပန္းကံုး ႏွစ္ကံုးရယ္၊ ဂဂၤါျမစ္ထဲက ေရကိုခတ္ၿပီး သူ႕ပါးစပ္ထဲနဲ႔ သူ႕ေခါင္းကို ေလာင္းေပးဖို႔ ေရထည့္တဲ့ ေျမအိုးတစ္လံုးရယ္….
ႏွလံုးေရာဂါ၊ ေမးခိုင္ေရာဂါ၊ အူေရာင္ငန္းဖ်ားေရာဂါ၊ တုိက္ဖက္စ္ေရာဂါ၊ ကာလဝမ္းေရာဂါ၊ ကူးစက္တတ္ေသာေရာဂါ စသည့္ အသည္းအသန္ျဖစ္ေသာ လူနာမ်ား၊ မီးေလာင္သည့္လူနာ၊ ေျခလက္တို႔ကို ျဖတ္ထားရသည့္လူနာ၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသည့္ လူနာ…
သစ္သီး၊ ပန္းခုိင္၊ ေပါင္ဒါ၊ ရတနာအတု၊ ေရေမႊး၊ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ိဳးစံု၊ ေရႊရည္စိမ္ေၾကးအိုး၊ ကစားစရာ၊ ငါးအရွင္ႏွင့္ ေလွာင္အိမ္ထည့္သည့္ ငွက္မ်ား…
ေျခေခ်ာင္းတြင္ စြပ္သည့္ ေျခစြပ္ကေလးတစ္စံု၊ နားဆြဲတစ္ရံ၊ ႏွာေခါင္းတြင္ ျမဳပ္ရန္ ဥႆဖရားေက်ာက္တစ္လံုး၊ ပယင္းဆြဲႀကိဳး တစ္ကံုးႏွင့္ သတို႔သမီးမ်ား ဝတ္ေလ့ရွိသည့္ မကိုဋ္တစ္ခု….. ထိုပစၥည္းမ်ားအျပင္ ဆာရီတစ္ထည္…. စပ္ျပားခ်ဥ္ႏွစ္ထုပ္ႏွင့္ ပါးဆိုးေဆးႏွစ္ဘူး….
ကိုယ္ေရျပားေရာဂါသည္မ်ားအတြက္ ဆာလ္ဖာေဆးျပားအနည္းငယ္၊ အဆုပ္ေရာဂါသည္မ်ားအတြက္ ရိုင္ဖိုမီဆိုင္း ေဆးျပားမ်ား၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါသည္မ်ားအတြက္ ကြီႏိုင္ေဆးျပားမ်ား၊ အေရျပားေရာဂါမ်ားအတြက္ လိမ္းေဆးဘူး အနည္းငယ္ႏွင့္ အလြန္အမင္း အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနေသာ ကေလးငယ္မ်ားကို ေဝငွရန္အတြက္ ဗီတာမင္ ေဆးျပားအခ်ိဳ႕…..
ႂကြက္ကေလး၊ ႂကြက္ႀကီး၊ ႂကြက္ဝ၊ ႂကြက္ပိန္၊ အၿမီးႀကီးေတြ တစ္ေပေလာက္ရွိသည့္ ႂကြက္ထီးႀကီးေတြ၊ တကၽြီကၽြီေအာ္ေနသည့္ ႂကြက္ေပါက္စကေလးေတြ..
ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဦးေခါင္းခြံမ်ား၊ ေက်ာရိုးမ်ား၊ လည္ပင္းရိုးမ်ား၊ လက္ဖ်ံရိုးမ်ား ႏွင့္ ေျခေထာက္ရိုးမ်ား၊ တင္ပါးဆံုရိုးႀကီးမ်ားႏွင့္ ဒူးေခါင္းရိုးမ်ား၊ လည္ပင္းနားမွ လူပံုသဏၭာန္ အရိုးမ်ား…
ပုလင္းမ်ား၊ ထမင္းအိုးကြဲ ဟင္းအိုးကြဲမ်ား၊ ပန္းကန္ကြဲမ်ား၊ က်ိဳးပဲ့ေနေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ား၊ အုတ္ႂကြပ္က်ိဳးမ်ား၊ သြားတိုက္ေဆးဘူးေဟာင္းမ်ား၊ အားကုန္ေနသည့္ ဘက္ထရီအိုးမ်ား၊ သံဘူးခြံမ်ား၊ ပလတ္စတစ္ ဖိနပ္စုတ္မ်ား၊ အဝတ္စုတ္မ်ား ႏွင့္ စကၠဴစုတ္မ်ား …..
ေဆးရုံမ်ား၊ အလွဴခံဌာနမ်ား၊ ေလေဘးဒုကၡသည္ စခန္းမ်ား၊ က်န္းမာေရးဌာနမ်ား၊ ကလပ္မ်ား၊ ပလီမ်ား၊ ေဆးေပးခန္းမ်ား သုိ႔ အေျပးအလႊားေရာက္လာၾကကာ ေစာင္တစ္ထည္၊ အဝတ္တစ္ခု၊ ဖေယာင္းတစ္တိုင္၊ ဆန္တစ္ဘူး၊ ဆီတစ္ဇြန္း၊ သၾကားတစ္ခဲ၊ ေရနံဆီတစ္ပုလင္း၊ မီးထည့္သည့္ ႏြားေခ်းတစ္ခဲ….
“ဒါေပမယ့္ ခက္တာက သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတာ လူဆင္းရဲေတြ လုပ္တဲ့အလုပ္မဟုတ္ဘူးဗ်၊ လူခ်မ္းသာေတြမွ လုပ္ႏိုင္တာ”
“သူသာ ရာမယဏကို ရြတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔မွန္းညမွန္းေတာင္ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီထဲမွာ ပါသလို ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ပင္လယ္ေတြ၊ အင္းအုိင္ေတြေပၚကို ျဖတ္သန္းေနသလားလို႔ ထင္ေနမိတယ္”




(အထက္ပါစာသားေတြ အားလံုးဟာ ဆရာျမသန္းတင့္ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ “သုခၿမိဳ႕ေတာ္”မွာ ပါတဲ့ နာမ္စကားလံုး အစုအေဝးေတြနဲ႔ စကားေျပာအခ်ိဳ႕ကို ျပန္ေရးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကလည္း ဝတၳဳထဲက စာသားပဲျဖစ္ပါတယ္။)

ပန္ဒိုရာ
၁၇.၆.၂၀၁၃

1 comment:

တန္ခူး said...

့သုချမိဳ ့ေတာ္မွာ မီးခိုးလံုးေတြလာေတာ့ ငယ္တုန္းကေဆာင္းတြင္းမီးလွံဳခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြေမ့ေလ်ာ့ျပီး ဇီးသီးသည္မဗိ်ဳင္းလို မီးခိုးဆိုတာ PSIလို ့ခပ္ဖြဖြေလးညည္းေတာ့ အရင္က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ စားခဲ့ဖူးတဲ့အေၾကာ္ဆိုင္ကအေၾကာ္သည္က ဝါးေျပာင္းေလးနဲ ့ ထင္းမီးညိွရင္းဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လိမ့္မယ္ပန္. ဆင္းရဲသားေတြနဲ ့အတူေနဖို ့ခ်စ္တဲ့ဇာတိျမိဳ ့ေလးကို ျပန္လာမွာပါ