ျမန္မာဘေလာ့ဂ္မ်ား ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ဘယ္ပံုဘယ္ႏွယ္
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ၁ ရက္တြင္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးက်င္းပေနေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ား |
အင္တာနက္ကို
စတင္ သံုးစြဲခဲ့တာ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလိုင္လမွာ စင္ကာပူကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က စတယ္ ဆိုေပမဲ့ လူမႈကြန္ယက္ေတြထဲမွာ နာမည္တစ္ခု ဖန္တီးၿပီး လႈပ္ရွားသက္ဝင္ခဲ့တာက ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာပါ။
အင္တာနက္ထဲမွာ ကၽြန္မအမ်ားဆံုး အသံုးျပဳျဖစ္တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြကေတာ့ google.com ရွာေဖြေရးစနစ္ရယ္
အစပိုင္းက hotmail ေနာက္ yahoo နဲ႔ အခုလက္ရွိေတာ့ gmail ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြပါ။ ေနာက္ေတာ့
blogspot နဲ႕ ေနာက္ဆံုး facebook လူမႈကြန္ယက္ေတြကို အခ်ိန္အေတာ္ ခြဲေဝေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
မေရရာတဲ့
ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြေၾကာင့္ေရာ၊ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိခ်င္တာေၾကာင့္ေရာ၊ အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္ေနတဲ့
ကိုယ့္အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ခပ္ကင္းကင္းျဖစ္ေအာင္ေရာ ပန္ဒိုရာ ဆိုတဲ့ အမည္ကို စသံုးခ်ိန္မွာေတာ့
အလြယ္တကူမွတ္မိႏိုင္ၿပီး ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္သူဘယ္ဝါလို႔ ခြဲျခားမႈမရွိႏိုင္တဲ့ nick
name တစ္ခုလို႔သာ မွတ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ကေလာင္နာမည္တစ္ခုအေနနဲ႕ စာေရးသားမယ္လို႔ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါ။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ “ေမာင္း” လို႔လည္း အမည္ရ
“မႈန္ေရႊရည္” လို႔လည္းေခၚတဲ့ ျမန္မာဝက္ဘ္ဆိုက္တစ္ခုရယ္။ “ပလန္းနက္ (Planet) ဖိုရမ္”
ရယ္မွာ ပန္ဒိုရာ နာမည္နဲ႔ အေကာင့္ေတြဖြင့္ခဲ့တယ္။
ကၽြန္မဟာ
တက္ႂကြတဲ့ ဖိုရမ္မာတစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ေပမဲ့ ဖိုရမ္ေတြမွာ သူမ်ားေတြေရးခဲ့တာကိုေတာ့ စိတ္ဝင္စားမိပါတယ္။
အျပန္အလွန္ေျပာစကားေတြၾကားမွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနေတြ၊ လူမႈဘဝေတြ၊ လူေတြရဲ႕ ေတြးေခၚယူဆပံုေတြကို
စူးစမ္းမိပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္မ မမီလိုက္တဲ့ အခ်ိန္က ပုဂံ ဖိုရမ္ဆိုတာ အေတာ္ကို သက္ဝင္စည္ကားခဲ့တဲ့
ေနရာတစ္ခုလို႔ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီဖိုရမ္ ပ်က္သြားတဲ့အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပလန္းနက္ဖိုရမ္
ကို ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ၾကတယ္။ ပလန္းနက္ထဲမွာေတာ့
ညီလင္းဆက္၊ ေမဓာဝီ၊ ကယ္လ္ဗင္၊ lion slayer၊ နတ္ဆိုး အစရွိတဲ့ ဖိုရမ္မာေတြရဲ႕ အေရးအသားေတြကို
ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဖိုရမ္တခ်ိဳ႕မွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မသံုးၾကေသးဘူး။
ကၽြန္မကလည္း ျမန္မာစာကို win စနစ္ကေန ရိုက္တတ္္ခဲ့တာမို႕ စာရိုက္ရတာေတာ့ သိပ္အခက္အခဲမရွိခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ေတာ့
ပလန္းနက္ဖိုရမ္မွာ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျငင္းခုန္မႈေတြ ဆူပြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
တစ္ေယာက္ေယာက္က hack လိုက္တယ္ထင္ပါတယ္။ ဖိုရမ္ႀကီး ေဒါင္းသြားပါတယ္။ ျပန္ေပၚလာေတာ့
ပို႔စ္ေတြအမ်ားႀကီး ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ The day after tomorrow ရုပ္ရွင္ထဲက ေရခဲေခတ္ကို
ျပန္ေရာက္သြားသလို အားလံုးဟာ ရွင္းလင္းသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဖိုရမ္မာေတြဟာ အားႀကိဳးမာန္တက္
ျပန္ေရးၾကပါေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီလို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဒါင္းရင္း ေပ်ာက္ရင္းနဲ႔ စိတ္ညစ္လာၾကတယ္ထင္ပါတယ္။
အျခားဖိုရမ္ေတြကို ေရႊ႕ေျပာင္းကုန္ၾကတယ္။
ပဒုမၼာ၊ ေနးတစ္ဗ္
စတဲ့ဖိုရမ္ေတြ အသီးသီးေပၚလာပါတယ္။ ရတနာ ဖိုရမ္ကေတာ့ ပလန္းနက္ နဲ႔ အခ်ိန္အတူတူေလာက္ကတည္းက
ေပၚေနတာလို႔ထင္ပါတယ္။ ရတနာဖိုရမ္မွာ လူသိပ္မမ်ားတာနဲ႔
ကၽြန္မက သြားေရးျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ အက္ေဆးေတြကို အဲဒီမွာ တင္ၿပီး ဝါသနာပါသူေတြနဲ႔
ေဝမွ်ဖတ္ခဲ့တယ္။ ပန္ဒိုရာဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာေပလက္ရာေတြ ျပန္ေရးျဖစ္တာ အဲဒီအခ်ိန္က အေစာဆံုးလို႔ေျပာလို႕ရမယ္။
အခုေတာ့ ရတနာဖိုရမ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီက မိတ္ေဆြအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဆက္အသြယ္ေတြ ျပတ္သြားၾကပါၿပီ။
ျမန္မာက်ဴးပစ္ ဖိုရမ္ဟာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။
အဲဒီမွာ အေကာင့္တစ္ခု ဖန္တီးျဖစ္ေပမယ့္ ဖတ္ရုံပဲဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာက်ဴးပစ္ဟာ အခုအထိလည္း
ဆက္လက္ရွင္သန္ေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီက ထုတ္တဲ့ အီးဘြတ္ခ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာ ျမန္မာတီးေရွာ့ပ္ ဆိုတဲ့ဖုိရမ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာေတြ ေဆြးေႏြးၿပီး
အေတာ္ အသက္ဝင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုထားၿပီး ေဆြးေႏြးဖလွယ္ၾကတဲ့
ဖိုရမ္ေတြလည္း ေပၚလာပါတယ္။ ဥပမာ ေျပာရရင္ ျမန္မာအန္ဂ်ီအိုမ်ား ဖိုရမ္ပါ။
စာေပနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့
အိပ္မက္၊ ခ်ယ္ရီသစၥာ စတဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြကို သတိထားခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒီဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ
ဝတၳဳ၊ ကဗ်ာ၊ အက္ေဆး၊ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ဘာသာျပန္လက္ရာေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ခ်ယ္ရီသစၥာက အီးဘြတ္ခ္ေတြ
ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ စင္ကာပူအေျချပဳ သံလြင္အိပ္မက္ အင္တာနက္မဂၢဇင္းဟာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကတည္းက တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့
မဂၢဇင္းပါ။ မာယာမဂၢဇင္း၊ ေကာင္းကင္၊ ေန႔သစ္၊ မိုးမခ၊ စတဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းေတြမွာလည္း
စာေပလက္ရာေတြ အမ်ားအျပားကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဖြဲ႔တည္ရာ၊ စာပန္းခ်ီ၊
ေလာကအလွ တို႔ကိုလည္း ဖတ္ရႈသူ မ်ားလာပါတယ္။ အီးဘြတ္ခ္ အေနနဲ႔ေရာ အြန္လိုင္းအေနနဲ႔ပါ
စာေပမဂၢဇင္းေတြ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ေပ်ာက္သူေတြလည္း ေပ်ာက္သြားၾကပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့
ေရႊေဒါင္းေတာင္၊ မ်က္ရႈ၊ ခရမ္းရိပ္၊ ရသကမ္းေျခ လပြတၱာအြန္လိုင္းမဂၢဇင္း စတာေတြ ဆက္လက္ထြန္းကားေနတာကို
ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ဖိုရမ္ေတြ၊
ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ဖတ္ရႈေနခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို စၿပီး သတိထားမိပါတယ္။ ေမာင္လွ၊ ညီလင္းဆက္၊
ေမဓာဝီ၊ ႏိုင္းႏုိင္းစေန၊ အိမ့္ခ်မ္းေျမ့၊ စိုးေဇယ်ထြန္း၊ ဟနစံ အစရွိတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ
ဘေလာ့ဂ္ထူေထာင္ရာမွာ အေတာ္ ေစာခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္မွာ ေပၚလာတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မကေတာ့ ၂၀၀၆ ဒီဇင္ဘာမွာ ဘေလာ့ဂ္စေပါ့မွာ pandora-and-pandora.blogspot.com ဆုိၿပီး
ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာစာမွ မတင္ေသးဘဲ တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြကို ေလ့လာေနခဲ့ပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ ပထမဆံုး စတင္တဲ့ ေန႔ကေတာ့ ၂၀၀၇ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြ
အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကတဲ့ ပလက္ေဖာင္းေတြကေတာ့ blogspot နဲ႔ wordpress ပါ။ blogspot က user friendly ပိုျဖစ္တာမို႔
အမ်ားစုက ဘေလာ့ဂ္စေပါ့ကို သံုးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး
အၿပီးမွာေတာ့ ဘေလာ့ဂ္စေပါ့ကို ျမန္မာျပည္က ၾကည့္လို႔မရေအာင္ ပိတ္လိုက္တာမို႔
wordpress ကိုလည္း တခ်ိဳ႕ ေျပာင္းကုန္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း ဒိုမိန္းနာမည္ေတြ .com
.net ေတြ ဝယ္ကုန္ၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနထုိင္သူေတြကလည္း proxy ေတြသံုးၾက၊ ေက်ာ္ၾက၊
ခြၾကရပါတယ္။
စက္တင္ဘာ၂၀၀၇
မတိုင္ခင္ေပၚခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ၾကည့္ရင္ အမ်ားစုက နာမည္ရင္းမသံုးစြဲတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္အမ်ိဳးအစားေတြဟာ သတင္း၊ စာေပ၊ နည္းပညာ၊ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဓာတ္ပံု၊ နည္းပညာ၊
အေထြေထြ စသည္ျဖင့္ စံုလင္ပါတယ္။ စာေပနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အမ်ားစုဟာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ေတြ စာေရးဆရာေတြ
မဟုတ္ၾကဘဲ အေပ်ာ္ထမ္းေရးသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ေတာ့ ျပည္ပကို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္
ေရာက္ေနတဲ့ (ဥပမာ ဆရာမ ေဒၚေမၿငိမ္းတို႔လို) စာေရးဆရာ အခ်ိဳ႕သာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က
လူအမ်ားစုဟာ အင္တာနက္သံုးတာ၊ ဘေလာ့ဂ္တည္ေဆာက္တာ၊ နည္းပညာေတြ သံုးစြဲတာေတြကို မကၽြမ္းက်င္ၾကသူေတြ
မ်ားတဲ့အတြက္ နည္းပညာေဝမွ်ေပးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ အမ်ားအျပားေပၚလာပါတယ္။ ေမာင္လွ၊ ညီလင္းဆက္၊
ေစတန္ေဂါ့၊ ရန္ေအာင္ စသူေတြဟာ template ေတြ၊ gadget ေတြ တပ္ဆင္ပံုအတြက္ အားထားရတဲ့
ဘေလာ့ဂါေတြပါ။
၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ
citizen journalist ေတြလို႔ပဲ ေျပာေျပာ ဘေလာ့ဂါေတြလို႔ပဲေျပာေျပာ ပံုမွန္မီဒီယာလမ္းေၾကာင္းက မဟုတ္တဲ့
တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္း သတင္းေဝမွ်သူေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့ပါတယ္။
………
ပန္ဒိုရာ
၃၁.၈.၂၀၁၃
(နာမည္ေတြမျပည့္စံုရင္ အခ်က္ေတြမတိက်ရင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ျဖည့္စြက္ေပးပါ။
ဆက္လက္ၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ဘေလာ့ဂ္မ်ား၊ ပိတ္ဆို႔စဥ္ကာလက
အျခားပလက္ေဖာင္းမ်ား၊ ညီလင္းဆက္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ဂါစစ္တမ္း၊ ဘေလာ့ဂါတို႔ရဲဲ႕
လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ ဘေလာ့ဂ္ေဒး၊ ဘေလာ့ဂ္ထဲက ဆုေပးပြဲမ်ား၊
ထင္ရွားသူဘေလာ့ဂါမ်ား၊ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ဖိုရမ္ဘာကြာသလဲ၊ အင္တာနက္စာေပဆိုတာ
ရွိသလား အစရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကိုလည္း (ေရးခ်င္ရင္)ေရးသားသြားမွာမို႔
ေမွ်ာ္.. ေဟာ္ ေဟာ္.. )
14 comments:
ဒီေန႔ comaကေန ျပန္ထလာရသလို ခံစားရတယ္။
အမွတ္တရပုိ႔စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးမပန္။ Blog Digest Page ေလးမွာ ရွဲဖုိ႔ ယူသြားပါတယ္။
Yan.
လြမ္းစရာေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေပါ့လား... ပန္ပန္... :D
ဖတ္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္မမီလိုက္တဲ့ ဘေလာ့ေခတ္ဦးကို လွမ္းေျမာ္ၿပီး လြမ္းမိပါေသးရဲ႕...
ဘေလာ့ဂါေတြ စုေပါင္းေရးတဲ့ ဝတၳဳေလးကို သတိရမိေသးတယ္ ပန္ေရ ...
အားလံုးကို လြမ္းဆြတ္သတိရသြားပါတယ္ မပန္ေရ
ဘေလာ့ေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္က်န္းမာပါေစလို ့ဆုေတာင္းမိပါတယ္ပန္ေရ
ေစာင့္ေနပါတယ္ အစ္မ :-)
မပန္ေရ...
ဖတ္တာကေတာ့ ဘေလာ့တင္တင္ၿပီးျခင္းေန႔ထဲက အိမ္ကေန ဖုန္းနဲ႔ဖတ္တာ.. ကြန္မန္႔ေတြကေတာ့ အခုမွ လိုက္ေပးႏိုင္ေတာ့တယ္။ ဘေလာ့ေလာက အစပ်ဳိးခဲ့ပံုေတြကုိ သိရလို႔ ဗဟုသုတရမိတယ္။
ေက်နပ္မိတယ္။ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ sis...
ေမွ်ာ္ ............ ေန .............. ဆဲ.... ပါ :)
ျမန္မာဘေလ့ဂါ သမိုင္းမွတ္တမ္းအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြမို႕ ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္ေပးပါအုံး ပန္ပန္ေရ ...
အားေပးသူေတြ ေက်းဇူးပါ။
ဆက္ေရးပါမယ္။
တစ္ခ်ိန္တုန္းက ကိုေစတန္ေဂါ့ရဲ႕ ပို႔စ္ေတြဖတ္ၿပီး တန္းပလိတ္ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာ..။ Font ထည့္ရတာကအစေပါ့ဗ်ာ..။
ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္စာဖတ္သူ ဘဝနဲ႔ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ကို လြမ္းမိပါတယ္.။
က်ေနာ္လဲ ေစတန္ေဂါ့နဲ႔ စခဲ့တာပါဘဲ။
ျမန္မာဘေလာ့သမုုိင္းကိုု အစအဆုုံး ဖတ္ေနရသလုုိပါဘဲ။
စိတ္၀င္စားဖုုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။
Post a Comment