Wednesday, February 17, 2010

ႏႈတ္သီးျဖင့္ကိုက္ခ်ီလာေသာအရာမ်ား


ႏႈတ္သီးျဖင့္ကိုက္ခ်ီလာေသာအရာမ်ား


ညဘက္မွာ ေတြ႕တတ္တယ္ အေတာင္ပံပါတယ္ ဆိုေတာ့ကာ
ညဥ့္ငွက္လို႕ပဲ အလြယ္တကူ ေခၚေနၾကတာ
သစ္ေခါင္းထဲမွာေနတယ္ သစ္ေခါင္းထဲမွာအိပ္တယ္
ခပ္တိတ္တိတ္ပဲ ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ခ်ိန္ကလြဲလို႕
အသံဘယ္ေတာ့မွမထြက္ဘူး ဂစ္ဂစ္လို႕ျမည္မွာစိုးလို႕
အိပ္ရာကႏိုးလာရင္ ဖတ္ဆို လက္ပ္ေတာ့ပ္ေလး ေကာက္လွန္
ေရဒီယိုဖြင့္ တယ္ သတင္းထူးေမွ်ာ္တယ္
တ၀ါး၀ါးသန္းေ၀တယ္ ေစာင္ကိုဗလံုးဗေထြးပံုတယ္
ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ စိတ္ပုတီးတစ္ကုံးနဲ႕ ၂၄ ပစၥည္းပ႒ာန္းေဒသနာနဲ႕
(ညဥ့္ငွက္နဲ႕ဘာဆိုင္လို႕လဲ)
တခါတေလလည္း ဥပုသ္ေစာင့္သလိုလို သီတင္းသီလေဆာက္တည္သလိုလို
အတြင္းအားက်င့္သလိုလို အတြင္းဒဏ္ရာကို က်ိတ္ကု သလိုလို
ရာသီဥတုသာယာရင္ အေတာင္ပံေတြျဖဳတ္ေဆး သန္႕စင္တယ္
လူထူရင္ေတာ့ အိန္ဂ်ယ္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္
(အိန္ဂ်ယ္မွာလည္း အေတာင္ပံပါတာကိုး တကယ္ေတာ့ သူက အိမ္က်ယ္)
စြန္ဇုရဲ႕ စစ္က်မ္းကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အထပ္ထပ္ဖတ္တယ္
သက္ျပင္းခ်တယ္ ေခါင္းယမ္းတယ္ ေခ်ာင္းဟန္႕တယ္
ေရာမၿမိဳ႕ကို ေနခ်င္းၿပီး တည္ေဆာက္ခ်င္သူ
ေရာမကိုေရာက္လို႕ ေရာမဆန္ဆန္ ေရာမသံ ၀ဲ ေနသူ
ေရာမၿမိဳ႕မီးေလာင္လည္း တေယာထိုးမပ်က္ဖို႕ သံႏၷိ႒ာန္ခ်ထားသူ
ပါရီက က်ဆံုးေနၿပီးမွပဲ
~~ ဒီမွာေလ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ကို မရခ်င္ေတာ့ဘူး ~~ သီခ်င္းညည္းတယ္
အဲကြန္းခန္းထဲမွာ ေဆာင္းရာသီ၀တ္စုံ ၀တ္ဆင္တယ္ အခ်မ္းေျပ
လူတန္းရွည္ျမင္ရင္ ၀င္တန္းစီတယ္ အပ်င္းေျပ
ေနၾကာေစ့ေတြ တေဖာက္ေဖာက္ တၿမံဳ႕ၿမံဳ႕၀ါးတယ္ အလြမ္းေျပ
ေနတဲ့ အိမ္မွာ ထုတ္တန္းမပါဘူး ျပဴတင္းေပါက္မပါဘူး
(မိသားစုလည္း မပါဘူး)
လင္းႏို႕တစ္ေကာင္လို ေဇာက္ထုိးဆြဲတယ္ အိပ္မက္ထဲမွာ
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လို ကုတ္ကတ္တြယ္ဖက္တယ္ စိတ္ကူးထဲမွာ
ဘယ္ေတာ့မ်ား ဘက္တ္မဲင္း စပိုက္ဒါမဲင္း ျဖစ္လာမလဲ ေပါ့
(တကယ္ေတာ့ ပင္ဂြင္းတေကာင္လို လိမ့္လိမ့္လိမ့္လိမ့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ)
ေလဟာနယ္ေခတ္မွာ အကြာအေ၀းေတြဟာ အေ၀းအကြာမွာမရွိပါဘူး တဲ့
ဒါေတြဟာ မ်က္စိတစ္မွိတ္ပါ လွ်ပ္တစ္ျပက္ပါ လက္တစ္ကမ္းပါ ေမာက္စ္တစ္ကလစ္ပါတဲ့
အခ်ိန္မေရြး ေကာက္ျပန္သြားရင္ရသားပဲ ထပ်ံသြားရင္ရသားပဲ တဲ့
ေျပာၿပီးၿပီပဲ သူ႕မွာ အေတာင္ပံပါပါတယ္ ဆိုမွ။



ပန္ဒိုရာ

18 comments:

Anonymous said...

ေကာင္းမွေကာင္း ေဒၚပန္

ကုိေပါ said...

ေတာင္ပံေလးမ်ား ရႏုိင္ရင္ေတာ့ လုိခ်င္သားကြယ္....

ဘီယာနဲ႔ ျမည္းဖုိ႔ပါ။ ေတာင္ေတာင္အီအီေတြ ေလွ်ာက္မေတြးပါနဲ႔။

ွႊ said...

Anonymous said...
ေကာင္းမွေကာင္း ေဒၚပန္
February 17, 2010 10:10 PM

ဘာကိုေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာတာလဲ ဆိုတာ တဆိတ္ေလာက္ ရွင္းျပပါ မိတ္ေဆြ Anonymous...

tin min htet said...

ပင္ဂြင္းလဲ ဘာျဖစ္လဲ ..
Madagascar က ပင္ဂြင္းေတြက စြမ္းပါတယ္ :P

(ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဖတ္ၿပီး၊ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ေတြးသြားပါတယ္။)

kay said...

ဖတ္လိုု႕ေကာင္းတယ္..ပင္ဂြင္း တုုတ္တုုတ္ ေလး..
ေဘာက္ခ်က္..ေဘာက္ခ်က္ နဲ႕ း)

Crazy Soul said...

မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ... က်ေနာ္နားလည္သလိုေျပာရရင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြရွိတာကိုသိရက္နဲ႔ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားေနရတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။

ကဗ်ာေရးသူခံစားခ်က္နဲ႔တူခ်င္မွတူမယ္ေလ.. ဖတ္သူရဲ႕ လက္တေလာခံစားခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈရွိသလိုခံစားမိတာ ၀င္ေျပာခဲ့တာပါ။

က်ေနာ္ေတာ့ဒီပို႔စ္ကို ႀကိဳက္တယ္ဗ်။

ရႊန္းလဲ့ said...

Oh! Great! I like it.

တန္ခူး said...

ကံေကာင္းလို ့ပန္ရယ္… တို ့စိတ္ေတြမွာသာ အေတာင္ပံေတြ ရွိမေနခဲ့ရင္ ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခါးသက္စရာေကာင္းမလဲေနာ္…

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ေအာ..ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ အိမ္က်ယ္ပင္ကြင္းညဥ္႔ငွက္ကိုး.....

အိျႏၵာ said...

ပန္ပန္မ ညဥ့္ငွက္တဲ့ ၾကည့္သံုး...ဦး

(ေနာက္တာ)

ေသခ်ာတယ္..
ထုတ္တန္းမရွိတဲ့အိမ္ထဲကထြက္
လူတန္းျမင္ ၀င္၀င္တန္းစီျပီး
စင္ကာပူေရာက္ စင္ဂလစ္လိုေျပာ..
ညည လက္ေတာ့ေပၚမွာ ေျမြတစ္ေကာင္လို ေခြေခြေနမိတာ

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မပန္ေရ....

ေရးထားတာေလးကို ဖတ္ၿပီး သေဘာက်လိုက္တာ... း)

ခင္မင္ေလးစား ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္....

ATN said...

မေရးခ်င္လို႕ ၾကည့္ေနတာ...

နႈတ္သီးျဖင့္ ကိုူက္ခ်ီလာပါတယ္ ဆိုမွ
ဘယ္လို အရာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ဦးမလဲ ေတြးေနရဦးမွာလား...

Mhu Darye said...

အားၾကီးေကာင္းးးပဲ..။
း)

ၿငိမ္းေ၀ said...

ေဒၚပန္ေလး က်ေနာ့္ ဘေလာ့ကကြန္မန္ ့မွာ က်ေနာ္ျပန္ေရးတာ ဘယ္လိုေတြေပ်ာက္ကုန္တယ္ဆိုတာမသိလို ့ဒီမွာပဲ လာေျပာလိုက္တာပါေနာ္
ခင္ဗ်ားေျပာတာ က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္ က်ေနာ္အခုမအားေသးလို ့ေနာ္ ခရီးထြက္စရာရွိလို ့ျပန္လာမွ ေဒၚပန္ဆီ စာေရးလိုက္ပါ့မယ္ခင္ဗ်ား။
ခင္ဗ်ားကဗ်ာ က်ေနာ္ဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ ၾကည္ေအးရဲ့ ညႀကီးမင္းႀကီး ထၿပီးထိုင္ေန ဆိုတဲ့ စာသားကိုပဲ က်ေနာ္ ျမင္ေနမိတယ္

ၿငိမ္းေ၀ said...

ညႀကီးမင္းႀကီး ထၿပီးထိုင္ေန
အိပ္ယာေတြလည္း မြေၾကတြန္ ့လိ္ပ္
သိတ္စိတ္ညစ္တယ္...
(ၾကည္ေအး)
ေဒၚပန္ေလး
ဒီအေၾကာင္းအရာကို ခင္ဗ်ား စကားေျပနဲ ့ဘယ္လိုပဲေရးေရး က်ေနာ္ ရင္ခုန္မွာမဟုတ္ဘူးဗ်။
ကဗ်ာေရးၿပီးေျပာလို ့..
ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ဆီလာလည္တာ ေက်းဇူး

Sue said...

Going to Roma .. with Amor... soon!

Do you notice that "Roma" is the backward spelling of "Amor"? City of Love but in reality, it's a saaad saaaad place.

But .. I just want you to know that, Please.. Please don't fly away yet. It's not the right time now. Maybe it'll never be the right time in our life time. Maybe we are living here for a reason. Maybe we have our unknown mission. Maybe we gonna have unknown generation who will take turn for our duty. Maybe we are just .. being who we are.

What if those "maybe" are going to change into "reality"?

Don't fly away yet.

ေန ့သစ္ said...

စုဖတ္သြားတာ အစ္မေရ ... ။

ဒီကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ ... ။

ေလးစားအားေပးလ်က္။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္-ေန ့သစ္

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ေမာက္စ္ တကလစ္ ေခတ္ကုိ ေရာက္ေနၿပီေနာ္။ ထပ်ံသြားဖုိ႔က မပ်ံတာၾကာလုိ႔ ပ်ံနည္း ေမ့ေနၿပီ။