ဗိုလ္လုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္
ေသြးထြက္သံယို
ေၾကာက္တတ္တဲ့လူကုိမွ
လက္နက္ဆင္ တံဆိပ္ကပ္
သတ္ကြင္းထဲပစ္ခ်လိုက္တယ္
အခ်စ္ကျပဌာန္းတယ္
ေခတ္ကျပဌာန္းတယ္
ဘ၀ကျပဌာန္းတယ္
ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကျပဌာန္းတယ္
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး
တခါတခါ
ေလျပင္းထန္ မိုးစိုရႊြဲလို႕
အျဖဴနဲ႕ အမည္း
ခြဲၾကတဲ့ပြဲေတြမွာ
တုန္ခ်ိခ်ိႏွလံုးကို မဲ့ၿပံဳးနဲ႕ဖံုးရင္း
ဲျဗဳန္းဆိုေရာက္လာတဲ့ေသနတ္နဲ႕
ဆတ္ခနဲ ပစ္ခ်ုျပလိုက္ရတဲ့အခါ
လြယ္သလား ခက္သလား
လြယ္သလား ခက္သလား
အဲဒီ ဇာတ္ကားထဲက ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ကို
စာနာသနားစိတ္၀င္သြားခဲ့တယ္။
ပန္ဒိုရာ
1 week ago
.jpg)
Posts
20 comments:
မႀကီးပန္ေရ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲဗ်ာ။ သတိထားမိတယ္ဗ်။ နာမည္ရပီးသား လူသိမ်ားတဲ႔အႏုပညာပစၥည္းေတြကေန( သမိုင္းအျဖစ္အပ်က္၊ ႐ုပ္႐ွင္၊ အသံသြင္းဇာတ္လမ္း) မတူညီတဲ႔ ေတြးေထာင့္႐ႈေထာင့္နဲ႔ ကဗ်ာေကာင္းေတြ ျပန္ပီးဆင့္ပြားေရးသားႏိုင္တာကို..။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ မႀကီးပန္ေရ
ပီးခဲ႔တဲ႔ရက္ပိုင္းကမွ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဇာတ္လမ္းတြဲကို mp3 ဖိုင္နဲ႔ေတြ႔လို႔ နားေထာင္ပီးတာ :)
အဲဒါ ေခတ္က႐ိုက္တာပါကေလးရယ္ ဆိုတဲ႔ နာမည္မမွတ္မိေတာ႔တဲ႔ မိုးေ၀ကဗ်ာတပုဒ္ကိုလဲ သတိရမိတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ာ။
ညီမေလး ပန္ပန္ေရ
ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ စပ္တတ္သူလို႔ အျမဲ အမွတ္ရေနေတာ႔မွာပဲ။
အျဖဴနဲ႔ အမည္းခြဲတဲ႔ပြဲမွာ နာက်င္၊ နာၾကည္းရတာလဲ မ်ားခဲ႔ၿပီေလ..။
အင္း --
ေျဖးေျဖး စဥ္းစားၾကတာေပါ့ဗ်ာ
…..ငါလုပ္စားေနက် ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ေလး သူ..အပုိင္စီးသြားပါေပါ႔လား။
ဗုိလ္ေအာင္ဒင္က ရာမကုိ ထုိးႀကိတ္ဆုံးမၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျပာလုိက္ေသးတယ္။
“ကဲ…. ဘယ္ေကာင္ဗုိလ္လုပ္ခ်င္ေသးလဲ။ ဗုိလ္လုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ရွိေသးရင္….ထြက္ခဲ့”
ဘယ္ေကာင္မွ တုပ္တုပ္မလႈပ္ရဲဘူး။ အဲသည္မွာ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္က ေဘးနားမွာ မႈန္ေတေတနဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ အေကာင္တေကာင္ဘက္ကုိ လွည့္တဲ့ၿပီး….
“ေအာင္မယ္…..မင္းက ရာမရဲ႕ ေဘာ္ဒီဂတ္ေပါ႔ေလ။ ဘာလဲ မင္းက မေက်နပ္ဘူးလား။ ႐ုပ္ကုိ ႐ႈသုိးသုိးနဲ႔” ………………လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့…ဟုိေကာင္က
“ဆရာ….. ဆရာ့ကုိ က်ေနာ္ဘာေျပာလုိ႔လဲ ဆရာ။ က်ေနာ့္႐ုပ္က အေမေမြးကတည္းက ခပ္ဆုိးဆုိးမုိ႔လုိ႔ပါ”……………….တဲ့။
……………..အင္း ေလာကႀကီးမွာ အလုပ္လုပ္စားရတာ တယ္ၾကပ္ ပါလားကြာ………
မပန္ေရ
ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ကို စဖတ္မိကတည္းက အားရေနတာ
အဟတ္
ဘာလို႔မွန္ေတာ႔မသိဘူး။
ကဗ်ာေလးကိုဆက္ဖတ္ေတာ႔လဲ သေဘာက်တယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အစ္မ
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...
ပစ္ကြင္းကုိ ခ်ိန္သားကုိက္..
တုိက္ရုိက္မွန္သြားတဲ႕ ပစ္ခ်က္ပဲ...
အင္း..ေမာင္းမျဖဳတ္ ခင္အခ်ိန္ အထိ
အထပ္ထပ္ စဥ္းစားေနရတာပါ..
ေမာင္းျဖဳတ္ျပီးသြားရင္ေတာ႕
လြယ္သြားမယ္ ထင္တာပဲ..။
ပန္ဒို....
ကဗ်ာကေတာ့ ေပါက္ကြဲေနသလိုဘဲ....
စိတ္ထိန္းပါ....ပန္ဒို။
တခါတရံ ေမာင္းျဖဳတ္ျပီးကာမွ............။
...............။
မပန္ .. ဒီလိုပဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။
ဒိုင္း.......
ပစ္ရတဲ့သူ သနားစရာ ..
ပစ္ခိုင္းတဲ့ ဇာတ္ဆရာကမွ ဗိုလ္လုပ္ခ်င္တဲ့သူအစစ္
ေနာက္ဆုံးေတာ့ အတၱက ျပ႒ာန္းလိုက္ပါေလေရာလား။
အေတြးေတြ ေခါင္းထဲအမ်ားၾကီးေရာက္လာတယ္။
မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ာ။
ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ။
အျဖဴနဲ႕ အမည္း
ခြဲၾကတဲ့ပြဲေတြမွာ.......
အင္း.........စဥ္းစား စရာေတြကေတာ႔
အမ်ားသားဗ်ာ။
မမပန္
ဗုိလ္လုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ဆုိတာ....
....
....
.....
......
အမ်ားၾကီးပဲ မုိက္မဲေတြေ၀ၿပီး
လူသတ္တဲ့အလုပ္ကုိ စုံမက္ေနတဲ့ လူေတြရွိတာကုိ
စိတ္ပ်က္ေနတယ္အစ္မရယ္
“စစ္ပြဲတစ္ရာကုိ ေအာင္ႏုိင္ျခင္းထက္
မိမိကုိယ္ကုိ ေအာင္ႏုိင္ျခင္းက သာ၍ျမတ္၏။”
………………………………………………………
အခ်စ္ရဲ့ျပဌာန္းမႈေတြၾကား
ေခတ္ရဲ့ျပဌာန္းမႈေတြၾကား
ဘ၀ရဲ့ျပဌာန္းမႈေတြၾကား
ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲ့ျပဌာန္းမႈအား
ခံ့ညားၾကည္ျဖဴ
ငါခံယူသည္
မည္သူဗုိလ္လုပ္ခ်င္သနည္း။
အျဖဴနဲ႕ အမည္း
ခြဲၾကတဲ့ပြဲေတြမွာ
တုန္ခ်ိခ်ိႏွလံုးကို မဲ့ၿပံဳးနဲ႕ဖံုးရင္း
ဲျဗဳန္းဆိုေရာက္လာတဲ့ေသနတ္နဲ႕
ဆတ္ခနဲ ပစ္ခ်ုျပလိုက္ရတဲ့အခါ
လြယ္သလား ခက္သလား
လြယ္သလား ခက္သလား
အဲဒီ ဇာတ္ကားထဲက ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ကို
စာနာသနားစိတ္၀င္သြားခဲ့တယ္။
အဲဒီ ေနာက္ဆုံးပုိင္းကုိ အၾကဳိက္ဆုံးပဲ။ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ ကားကုိေတာင္ သတိရလာျပီ။
မိ်ဳးေက်ာ့ျမိုင္သီခ်င္းေလးသြားသတိရတယ္…
အင္း….(ပန္ဒုိ)ရာမ…..(ပန္ဒုိ)ရာမ….လုပ္လုိက္ရင္ အရာနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းခ်ည္းပါလားကြ.ဟင္…..
ဒီေကာင္ လက္ထဲမွာ ေသနတ္ကုိင္ရရင္ ေသြးေျပာင္းတယ္……ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ႔…. ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ႔…..ဟြန္းဟြန္းဟြန္း
ညိမ္းညိဳ - ဖတ္သူေကာင္းရင္လည္း ကဗ်ာေကာင္းသြားတတ္ပါတယ္
မမိုးခ်ိဳသင္း - လာအားေပးေနတာ ေက်းဇူးအစ္မ. အစ္မလည္း ကဗ်ာေရးၾကည့္ပါလားဟင္ တျဖည္းျဖည္း ထြက္လာမွာေပါ့
ကိုေအာင္သာငယ္ - အခ်ိန္မရွိဘူးဗ်
ကိုေပါ - ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္လိုက္တာေလ.ဟဲဟဲ
ခဲေရာ့စ္- ေခါင္းစဥ္က မိုက္သြားလို႕ျဖစ္မယ္
ကိုဖုန္းျမင့္ - ေမာင္းျဖဳတ္ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာေပါ့ေလ
ကိုသစ္နက္ဆူး- စိတ္ထိန္းေအာင္ ပန္းခ်ီဆြဲမွပါပဲ
ဂ်စ္ဂ်စ္ ေလးမ ကိုေစးထူး မစ္စ္သြန္းသြန္း စကို္င္းဘလူး မိုးလိႈင္ည မာေရးသ်ွင္ ပံုရိပ္ မတန္ခူး မွတ္ခ်က္မ်ား အသီးသီးအတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္.
တေက်ာ့ျပန္ကိုေပါ. အဲဒီပန္ဒိုရာမဆိုတာ ကေဒါင္းအစုတ္ပလုတ္ ေခၚတာေလ ဘယ္လိုသိသြားပါလိမ့္
ဗိုလ္လုပ္မလို႔လား။ က်ေနာ္လည္းဗိုလ္ေတာ့ဗိုလ္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ မီးပို။ :)
Post a Comment