ဒ႑ာရီေဆာင္း
ေ၀႕ရုံေလးေ၀႕
ေငြ႔ရုံေလးေငြ႕
ဒီ.. တေဆာင္းက
အေဟာင္းေတြကို ေျမာက္ျပန္ေလနဲ႕ ရိႈက္သြင္းလာတယ္။
အခ်ိန္မ်ား သကၠရာဇ္မ်ား
ငါ့ၿမိဳ႕ငယ္ေလးရွိရာ ျပန္လည္ေမာင္းႏွင္သြားၾက
အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚက ခရီးရွည္မွာ
အိပ္မက္ေတြငိုက္စိုက္ခ်
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးအျပည့္စာ
သက္ျပင္းရွည္ေတြကိုပဲသယ္ပိုးခဲ့ရတဲ့
အိမ္ျပန္ညေတြရဲ႕ေကာင္းကင္မွာ
တိမ္ခိုးပိတ္ဆို႕ ထားတဲ့ ၾကယ္ေတြကို
တေယာက္ေယာက္က က်ိန္စာတိုက္ခဲ့လိမ့္မယ္။
ဆီးႏွင္းေတြဖံုးေနတဲ့
ဟိုး…အေ၀း က ေတာင္ကုန္းေလးေပၚ
နယ္ေျမသစ္မွာ စိုက္မယ့္အလံကို
ငါ… ထမ္းပိုးရင္း
ျမဴေတြကိုေျမျပင္ေပၚမွာခ်နင္းလိုက္တယ္
သစ္ရြက္ခၽြန္ခၽြန္ေတြအဖ်ားက
တြဲလြဲခိုေနတဲ့ႏွင္းစက္ေတြကို
ေလရူးကလည္း လႈပ္ခါခ်ေပးလိုက္တယ္
အဲဒီလမ္းခုလတ္မွာ
ႏွင္းပြင့္နန္းေတာ္ရဲ႕ အေဆာင္အေယာင္၀က
တပ္ေခါက္ ျပန္ခဲ့ရတဲ့ေဆာင္းဆိုရင္
ေနာက္တခါ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခဦးမလွည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။
ေဆာင္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေျပာင္းသြားတယ္…
ေဟာင္းသြားတယ္..
ေဟာင္းမသြားဘူး…
ေဆာင္းကေဟာင္းမသြားဘူး…
ေဆာင္းေတြထပ္ထပ္ေရာက္လာတယ္
ေဆာင္းညရယ္ လေရာင္ရယ္
သူရဲေကာင္းရယ္ ပန္းတစ္ပြင့္ရယ္
ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ
ဒ႑ာရီေတြ ျဖစ္ထြန္းတတ္တယ္။
ေဆာင္းရယ္ ႏွင္းရယ္ ...
အတူတူ.. မဟုတ္ခဲ့တဲ့အခါ
သက္သက္ကေလး ခါးသတဲ့
ျမဴေတြ မသဲကြဲတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းက ေဆာင္းကိုမွ
မီးလင္းဖိုနံေဘးမွာထိုင္ရင္း
တညလံုးျပန္ဖြင့္ဖတ္မိသူပါ
ငါ့အေတြးေတြကေတာ့
အေႏြးဓာတ္မလံုေလာက္လို႕
ျပာျပာအက္အက္ ခိုက္ခိုက္တုန္တယ္
ဒီလိုနဲ႕…
ပတ္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့ေဆာင္းေတြ
ဒ႑ာရီထဲက ငါ့ေဆာင္းေတြကို
ေနျခည္ကူမလာခင္ပဲ စာမ်က္ႏွာ ပိတ္ခ်လိုက္ခဲ့တယ္။
ပန္ဒိုရာ
.jpg)
Posts
19 comments:
တို႕၁
စာမ်က္နွာပိတ္လိုက္တယ္ ဆိုလို႕စိတ္မေကာင္းဘဴး။ တုိ႕က မင္းသားမင္းသမီးဇာတ္ေပါင္းမွ ၿကိုက္တာ။
(စာလံဳးေပါင္းမွားတာေတြ ကိုေသခ်ာ အခ်ိန္ၿပင္ၿပီးမွ လာၿပီး copy and paste လုပ္တယ္။ စိတ္အေနွာက္ အယွက္ၿဖစ္မွာ စိုးလို႕)
ဒ႑ာရီ ေဆာင္းအေဟာင္းေတြကို အေမွာင္ခ်လိုက္လို႔
ေနျခည္ႏု နံနက္ခင္းေတြ အေျပးအလႊား ေရာက္လာရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား ပန္ေရ။
ကိုယ္႔ရဲ႕ စစ္တမ္းေလး လာေျဖသြားခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္-လို႔လည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါရင္ဘယ္လိုပဲေဆာင္းေဆာင္းႀကိဳက္တယ္ပန္ပန္ေရ။
ဒ႑ာရီေဆာင္းကို ေဆြးေဆြးေၿမ႔ေၿမ႔ေလးခံစားသြားတယ္။
ပံုေလးဆြဲထားတာ တကယ္လက္ရာေကာင္းတယ္။
ပန္ဒို...
ကဗ်ာေကာင္းတယ္ ...စိတ္မွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြာတာေတာ့အမွန္ဘဲ...
သိမ္းထားလိုက္ျပီ....
ခုနကဘဲ ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္လာယူသြားေသးတယ္..။
ေ၀့႐ံုကေလးေ၀့
ေငြ႕႐ံုကေလးေငြ႔လ်က္
ေဆာင္းက အေမ့ခက္ခဲ့တယ္။
တရံတခါဆီက အေဟာင္းေတြဟာ
ဒ႑ာရီေဆာင္းေလပမာ
ေျမာက္ျပန္ေလမွာ ကမၸည္းထိုး
သကၠရာဇ္ေတြ လႈပ္ႏႈိးတယ္။
ႏွင္းရည္ဆမ္းတဲ့ ပန္းတခက္
သူရဲေကာင္းအတြက္ရည္စူး
ရာသီဦးမွာ ပြင့္ခဲ့ဖူးတယ္။
ျမဴေတြၾကားက မီးဖုိကေလး
အေႏြးဓာတ္လည္း မရွိ
ျပာမႈန္ေတြအတိနဲ႔
မရွိေတာ့တဲ့ အနာဂတ္အတြက္
ေအးစက္ ခါးသက္မႈေတြသာ
ငါ့ဆီမွာ က်န္ခဲ့ေတာ့ေလတယ္ … ။
မပန္ဒိုရာရဲ႕ ကဗ်ာကိုဖတ္ျပီး ခံစားရလို႔ ေရးလိုက္မိပါတယ္။
ေျခဆင္း ေလးလုံးစပ္ကုိ အရမ္းသေဘာက်တယ္။
အန္တီပန္လည္း ကဗ်ာစပ္ အရမ္းေကာင္းတယ္။
ပံုလည္းေကာင္း...
ကဗ်ာလည္းေကာင္း...
ေျခဆင္းက ဘယ္မွာလဲ
အရင္ဆံုးေရးထားတဲ႔အပိုဒ္မို႔ ေျခဆင္းလို႔ေခၚတာလား
ေလးလံုးစပ္ကေရာ ဘယ္မွာတုန္း
ပါဒတစ္ခုမွာ ေလးလံုးထဲ႐ွိလို႔လား
ဘာေတြတုန္းဗ်ာ သူ႔ဘာသာလွေနတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို ဟိုဟာလိုလိုဒီဟာလိုလို ေပတံနဲ႔ လာညွိေနေသး
ေ႐ွ႔ဆံုးပိုဒ္လို႔ ႐ိုး႐ိုးေျပာလဲရေနသားကို
ဟိုးလတ္ဆတ္ငယ္ရြယ္တဲ့အရြယ္
ႏုနယ္ငယ္ရြယ္တဲ့ဘဝ...ႏွင္းေတြၾကားထဲ ေခၚငင္သြားတယ္...
တကယ္ပါပဲ စာမ်က္ႏွာျပန္ပိတ္လိုက္ရတယ္..
လြမ္းလြမ္ဆြတ္ဆြတ္ကေလး..
မပန္ကဗ်ာေရာ.. အေပၚကမေဗဒါရီေရးသြားတဲ႔ ကဗ်ာေလးေရာ ႏွစ္ခုလံုးသားၾကိဳက္တယ္ း)
ေဆာင္းကဗ်ာေလးကုိ ခံစားသြားပါတယ္။
ေဆာင္းရယ္..ႏွင္းရယ္..ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္.. အတူတူပဲ...ဆိုေတာ့ကာ.. ဒီကဗ်ာထဲမွာ..ခ်စ္သူကုိ ရွာၾကည့္လိုက္တယ္။
ေဆာင္း ကဗ်ာေလး လာဖတ္ပါတယ္ မပန္...
ႏွစ္ေဟာင္းက ေဆာင္းက တစ္ကယ္ကို လြမ္းစရာ ေကာင္းပါတယ္ေလ...။
ေဆာင္းရယ္ ႏွင္းရယ္ ... အတူတူ မဟုတ္ခဲ့တဲ့အခါ...
ကိုယ့္ခ်စ္သူလဲ ကိုယ္နဲ ့ အတူတူ မရွိႏိုင္ခဲ့...
ဒီေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းက ေဆာင္းေတြကို
ေနေရာင္ျခည္ မလာခင္ပဲ ျမန္ျမန္ေလး သိမ္းထားလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါဘဲ...
ထပ္တူ ခံစားသြားပါတယ္...။
.. ရင္ထဲေအးစိမ့္သြားေအာင္ ဒ႑ာရီေဆာင္း ကေကာင္းလြန္းပါတယ္.. မမပန္ရယ္...
ကဗ်ာမဖတ္ခင္ ပုံေလးၾကည့္လိုက္ကတည္းက အသက္၀င္လြန္းတယ္။ ဒါလဲ paint နဲ႔ဆြဲတာလား အစ္မ။ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ ၾကည့္လို႔ မ၀ဘူး။ :)
ဒ႑ာရီေဆာင္းကုိ လာဖတ္ၿပီး တခုခုကို ႏွေမ်ာသလုိလုိ လြမ္းသြားသလုိလုိ ခံစားရတယ္။ ကဗ်ာေလးက ဖမ္းစားပါတယ္။
ေဆာင္းေငြ႕အတူလာလႈံသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။
ပံုက paint ထဲမွာ mouse နဲ႕ဆြဲတာပါပဲ။
Post a Comment