အလြန္႕အလြန္ အလုပ္မ်ားလို႕ ေခါင္းမၾကည္ဘူး။ စာမေရးႏိုင္ေသးဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ၀တၳဳစာအုပ္ အဖံုး အေဟာင္းေလးေတြကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့အေနနဲ႕ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဆရာတကၠသိုလ္ ဘုန္းႏိုင္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းလို႕ဘဲ ဆက္၍ေခၚမည္ခိုင္ ပထမအႀကိမ္ထုတ္ စာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမစာေပက ထုတ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာက်မိတာက အဲဒီေခတ္က စာလံုးဒီဇိုင္းေတြ။ အခုေခတ္ ေဖာင့္ေတြထဲမွာ အဲဒါမ်ိဳး ျပန္လုပ္ၾကတာ မေတြ႕ဖူးဘူး။ ပန္းခ်ီဆရာကေတာ့ လက္မွတ္ ပါပါတယ္။ ဘယ္သူလဲ သိရင္ ေျပာပါဦး။
အတြဲ ၁ (ေရွ႕ဖံုး)
အတြဲ ၁ (ေနာက္ဖံုး)
အတြဲ ၁ (အတြင္းပထမစာမ်က္ႏွာ)
အတြဲ ၂ (ေရွ႕ဖံုး)
အတြဲ ၂ (ေနာက္ဖံုး)
အတြဲ ၃ (ေရွ႕ဖံုး)
အတြဲ ၃ (ေနာက္ဖံုး) က အတြဲ ၂ (ေနာက္ဖံုး) ကပံုနဲ႕ အတူတူပါပဲ။
အတြဲ ၃ (ေနာက္ဖံုး) က အတြဲ ၂ (ေနာက္ဖံုး) ကပံုနဲ႕ အတူတူပါပဲ။
(ဓာတ္ပံုေတြက ကိုယ္ပိုင္ပါ။ ပန္းခ်ီပံု ေကာ္ပီရိုက္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ပိုင္ရွင္က ကန္႕ကြက္မႈ ေပၚလာလွ်င္ အခ်ိန္မေရြးျဖဳတ္ေပးမည္။)
.jpg)
Posts
36 comments:
ပန္းခ်ီဆရာနာမည္က ေနာက္ဆုံးပုံမွာ ပါတယ္ ထင္တယ္။ ဖတ္လုိ႕ မရဘူးဗ်။ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံး
ၾကည့္ခြင့္ရတာ ေက်းဇူးပါ။
ဒီကိစၥ ကေတာ႕ေမာင္တိန္မွဘဲ တတ္နုိင္မယ္ထင္တယ္
မျမင္ဖူးတာေတြ ျမင္ရျပန္ၿပီ။ အဲဒီစာအုပ္ကေတာ့ မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္ေလာက္ညႊန္းညႊန္း ရသစာအုပ္ဆုိ အဲလိုအထူႀကီးေတြ မဖတ္ကို မဖတ္ျဖစ္တာ။ စိတ္၀င္စားလာရင္ေတာ့ ဖတ္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
အမွတ္တရပါပဲ။ ရွာရွာေဖြေဖြ ေဖာ္ျပေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္မိၿပီ။ အမဖတ္ဖူးတာ အဲဒီအဖုံးနဲ႔ မဟုတ္၊ ေနာက္မွ ျပန္ထုတ္တဲ႔စာအုပ္ထင္တယ္။ ဒါမ်ိဳး အဖုံးနဲ႔ ခိုင္ကို မျမင္ဖူးေသးဘူး။
ဒီ ၀တၳဳေလး ဒါရိုက္တာ ဇင္ေယာ္ ေမာင္ေမာင္ ရုပ္ရွင္ ရိုက္ဖူးေသးတယ္ထင္တယ္ း) မွန္းၾကည့္တာ ရုပ္ပံုေလးေတြက ခ်စ္စရာ ။
တတိယေျမာက္ပံုၾကီးကလည္း ၾကည္႔ရတာ ကန္႔လန္႔ၾကီး ကြိကြိ
ပဥၥမေျမာက္ပံုေလးအၾကိဳက္ဆံုးပဲ.. ပီျပင္တယ္၊ လွတယ္၊ ၾကည္႔ရတာစိတ္ခ်မ္းသာတယ္..
၁၉၆၄ တဲ႔.. ဟိ.. သားတို႔ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေနလဲမသိဘူး..
ေက်းဇူူးပါ အန္တီပန္..။
စင္ေရာ္ေမာင္၂ရိုက္ဖူးတယ္ ဟုတ္စကိုၾကီးမ်ိဳး?
သိဘူး.. ၾကည္႔ေတာင္ၾကည္႔ခ်င္လာျပီ..
ခိုင္ ဒီစာကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းလို႔ ဆက္ၿပီးမေခၚေတာ့မွာကို စုိးရိမ္သလို သူငယ္ခ်င္းလို႔ ဆက္ၿပီး ေခၚေနမွာကိုလည္း စုိးရိမ္မိတယ္ ခုိင္....
အရမ္းၾကိဳက္လို႔ ခဏခဏ ဖတ္ျဖစ္တယ္။
အဖံုးေလးကိုေတာ့ ခုမွေတြ႔ဖူးတာ။
ေက်းဇူးပါမမ။
က်ေနာ္အမွတ္မမွားဘူးဆုိရင္ေတာ့ အဲဒါ အဲဒီေခတ္က ၀တၳဳစာအုပ္တုိင္းလုိလုိမွာ သူ႔လက္ရာမွ သူ႔လက္ရာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီး ပန္းခ်ီဦးအုန္းခုိင္ပါ။ စာလုံးကလည္း သူ႔ကုိယ္ပုိင္ဟန္ပါ။
ဆရာတုိ႔ေခတ္က သူငယ္ခ်င္းလုိ႔ပဲဆက္၍ေခၚမည္ခုိင္ က က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္က်ေတာ့ ယုံပါရင္သုိ႔တုိးေ၀ွ႕ဆဲပါခုိင္ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ (ဤကားစကားခ်ပ္)
အမဆီမွာရွိတာလည္းအဲဒီအဖံုးနဲ႔မဟုတ္ဘူး
အလြမ္းေၿပၿပန္ေတြ႕ရလို႔ေက်းဇူးတင္သလို
အိမ္ကစာအုပ္ေတြကိုလည္းလြမ္းေနတယ္
ေရာ္ေပး......း(
ပထမအၾကိမ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခ်ိန္က ကိုယ့္ထက္ကို အမ်ားၾကီး အသက္ပိုၾကီးေနေတာ့ ကိုေဝလင္းလိုမ်ိဳး
သိဖို႔က မလြယ္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္.ဟီး.ကိုေဝလင္းၾကီး
ေတြ႔သြားရင္ စိတ္ဆိုးေနဦးမယ္...
ခင္မင္လ်က္
ဥိးေလးတစ္ေယာက္ က..စာအရမ္းဖတ္..သိမ္းလဲ သိမ္း ေတာ့....၀တၳဳစာအုပ္ စဖတ္တဲ့ အရြယ္မွာ...ဒီအဖုံး ေလး ေတြ နဲ႕ စာအုပ္ကိုပဲ..ဖတ္ခဲ့ ရတာ..
မပန္..ရွာရွာေဖြေဖြ ..စု ေဆာင္းထားေပး တာ
ေက်းဇူး ပါ.....
၀တၳဳေတြ အေသအေက် ဖတ္ခဲ့ ဖူး တဲ့ ကာလ တစ္ခု ကို
ျပန္လြမ္းမိေတာ့ တယ္......
ရုပ္ရွင္ရွိတယ္လား ။ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး ။ စာအုပ္ရဲ့ အရသာ ပ်က္သြားမွာစိုးလို႔ ။ စာအုပ္ကေတာ့ ဖတ္တာ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ရွိမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး....ဟိ ။
ပန္းခ်ီဆရာ နံမည္ကို က်ေနာ္ ေျပာမလို႕ဟာ
ကဗ်ာဆရာ ႏွင္းခါးမိုးက ဦးသြားတာကိုး... း)
အဲေခတ္က လက္ေရးစာလံုးေတြ ပိုေခတ္စားတယ္ေလ...
ပံုႏွိပ္ စာအုပ္ေတြအတြက္
Type Face (ခဲစာလံုးေတာင္) ၂ မ်ိဳးလားပဲ ရွိတာ...
ဟံသာ၀တီနဲ႕ ပုဂံနဲ႕ အဲလို မွတ္မိတာပဲ...
(အမွတ္ မွားရင္လည္း မွားႏိုင္ပါတယ္...)
ခုလိုမ်ိဳး Font ေတြေရးတဲ့ ေခတ္မွာေတာ့ ခု - ခိုင္- က စာလံုးမ်ိဳးက Font ေရးတဲ့လူ အေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကိဳက္ၾကပံု မရဘူးေလ... ဒါေၾကာင့္မို႕ ထြက္မလာတာ ေနမွာပါ...
(တကယ္လို႕ အဲစာလံုးေတြကို ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ေရးေပးမယ္... တလံုးကို တေဒၚလာ ႏႈန္းနဲ႕ေလ..း)
သမိုင္းေတြကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္...
စနစ္တက် မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ေကာင္းမွာပဲ...
ပံုေတြကၾကည္႔လို႔ေကာင္းတယ္ ... ရုပ္ရွင္ပဲၾကည္႔ဖူးတယ္ ... ၀တၳဳမဖတ္ဖူးဘူး .... ပံုေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြ
ဒီမ်က္ႏွာဖုံးေလး မေတြ႔ဖူးဘူး။ စာကုိေတာ့ ဖတ္ဖူးတယ္။
အမွတ္တရ ေဖာ္ျပေပးတာ ေက်းဇူးပါ...
ဟိုးတုန္းက စာအုပ္အဖံုးေလးေတြကို
ေတြ ့ရေတာ့ အိမ္က စာအုပ္စင္ကို သတိရသြားတယ္...
ေ၀းခဲ့တာ ၾကာလွေပါ့...
ဒါ- ဆားခ်က္တာပဲ။ း)
ေနဦး: ပန္ဒိုရာေရ သူငယ္ခ်င္းလိုပဲဆက္၍ေခၚမည္ခိုင္ မ်က္ႏွာဖံုးပန္ခ်ီက( ဦး)ကိုေလး ပန္းခ်ီလို ့ထင္ပါတယ္ ေမးၾကည့္ပါဦးေနာ္
ဒုတိယတြဲစာအုပ္ကေလး အိမ္မွာရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီပံုေလးကို မွတ္မွတ္ရရ မွတ္မိေနတာ။ သူငယ္ခ်င္းလို႔ပဲ ဆက္၍ေခၚမည္ခိုင္ ဆိုရင္ ဒီမ်က္ႏွာဖံုးပဲ ေျပးျမင္ေနမိတယ္။
မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ထိုးထားတဲ့ လက္မွတ္ကေတာ့ anonymous ေျပာသလို ပန္းခ်ီ (ဦး) ကိုေလးလက္မွတ္နဲ႔ တူတာပဲ ပန္ပန္ေရ။
အဲဒီေခတ္က အဲဒီလို စာလံုးပံုစံေတြ အသံုးမ်ားခဲ့ၾကတယ္ထင္တယ္။ ႐ႈမ၀မဂၢဇင္းမွာလည္း ျမင္ဖူးတယ္။
ခဲစာလံုးပံုစံကေတာ့ ကိုေအာင္သာငယ္ေျပာတဲ့ ဟံသာ၀တီနဲ႔ ေနာက္တခုက သုဓမၼ၀တီပါ။ ေနာက္ ရွိေသးသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ အဲဒီေခတ္က ကိုယ္ပိုင္ ခဲစာလံုးစက္ရွိတဲ့ စာအုပ္တိုက္ႀကီးေတြက ကိုယ္ပိုင္စာလံုး ဒီဇိုင္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္မူနဲ႔ကိုယ္ ပံုႏွိပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ မွတ္သားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတာ ပိုၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိသလိုပဲ။
စာအုပ္ပဲ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ရာဇ၀င္ေတြကုိေတာ့ ခုမွပဲ သိေတာ့တယ္၊အစ္မပန္ေရာ...မန္႔ခဲ့တဲ့ အစ္ကုိအစ္မေတြကုိေရာ...ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
4 Feb 09, 20:34
မမသီရိ: မ်က္ႏ်ဖုံး ပန္းခ်ီ က..ဦးကိုေလး..မွန္ပါတယ္..
အဲဒီအဖံုးေလးနဲ ့ခိုင္ကို စဖတ္ျပီး ၀တၳဳကိုစြဲသြားခဲ့တာ…
ခုလို အမွတ္တရတင္ေပးတာ ေက်းဇူးပါ ပန္ေရ…
ပန္းခ်ီက ဦးကိုေလးလို႔ထင္တာပဲ ညီမရဲ႕။ အဲ့တုန္းက မဂၢဇင္းမ်က္ႏွာဖံုးေတြလည္း အဲလိုပံုေတြပဲေလ။ အမ်ားအားျဖင့္ ဦးကိုေလးလက္ရာေတြမ်ားတယ္။ ေနာက္ဆံုးပံုကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိပ္မေသခ်ာေတာ့ျပန္ဘူး။ ပံု ၁ နဲ႔ ၃ ကေတာ့ ဦးကိုေလး ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္။ ဦးစိန္ (ကာတြန္းေမာင္စိန္လည္း ဆြဲတတ္တယ္) သိပ္ေတာ့မသိပါဘူး ..။ စံုစမ္းလို႔ေတာ့ လြယ္ပါတယ္။ အဲ့ဝတၳဳေတာ့အရမ္းႀကိဳက္ပဲ။ အစ္မတို႔ၿမိဳ႕ကို အေျခခံေရးတာမို႔လို႔ :P
ခင္မင္စြာျဖင့္
အစ္မ
အေပၚက ကြန္မန္႔ေတြ မဖတ္ဘဲ ဝင္ရႊီးတာ မွားျပီထင္တယ္။ တူတို႔ေျပာတာ ပိုျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္တယ္ ဟိ။
ပန္းခ်ီကို ျပန္ရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုကို ေကာ္ပီရိုက္ေၾကာင့္ ျဖဳတ္ေပးရေအာင္ မပန္ဆြဲတာ လို႔ ေျပာျပီး တင္ထားတာမွ မဟုတ္တာ။
ဘယ္စာအုပ္ရဲ ႔ မ်က္ႏွာဖံုးပါ လို႔ ေသခ်ာေျပာထားတာပဲ။
ပန္းခ်ီေရးတဲ့သူကိုယ္တိုင္ သေဘာတူျပီးလို႔ စာအုပ္ေတြေတာင္ အမ်ားၾကီးေရာင္းျပီးေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနမွပဲ။
အတြဲ သုံးခုစလုံးရဲ့ ေရွ႕ဖုံးေတြကုိ ေရးသူက ဆရာ ဦးကုိေလးပါ။ စာလုံးဒီဇိုင္းကလည္း ဦးကုိေလး ရဲ့ မူပိုင္ စာလုံးပုံပါ။ ၀သုန္စာလုံး၊ မ်ိဳးၫြန္႔စာလုံး ဆိုသလိုမ်ိဳး အဲဒီစာလုံးဟာ ကိုေလးစာလုံးပါ။ ႐ႈမ၀စာလုံး လို႔လည္း ေခၚတတ္ပါတယ္။ အမွတ္တရ ျပန္ေဖာ္ျပေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ထုတ္ေဝသူတို႔ အေရအတြက္တို႔ ပါတဲ့ စာမ်က္ႏွာမွာ
မ်က္ႏွာဖံုး
-ဘယ္သူ-
ဆုိၿပီး ပါတတ္သလားလုိ႔???
ခိုင္၀တၳဳေလး ကို ၀ါ၀ါလည္းအရမ္းၾကိဳက္တယ္ မမေရ။
မ်က္နွာဖံုးေလးေတြ ၾကည္႔ရတာ ပန္ခ်ီေလးေတြက
အသက္၀င္ျပီး လွတယ္ေနာ္ မမ။
ဓါတ္ပံု ျဖဳတ္ေပးပါ။ ကြ်ႏု္ပ္၏ ကင္ပြန္းတပ္ ဆရာ့ စာအုပ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ကြ်ႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကန္႔ကြက္ခြင့္ရွိသည္။
တကၠသိုလ္ လွမြန္
စာအုပ္အေရာင္းပြဲေတြလုပ္ရင္ ညီမေလး အျမဲသြားျဖစ္တယ္။ မ၀ယ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ ႀကိဳက္တဲ့စာအုပ္ေတြ႕ရင္ အဲဒီမွာတင္ ထိုင္ဖတ္ျဖစ္တယ္ေလ။ မွတ္မွတ္ရရ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာ 31 ရက္ေန႔ညမွာ အဲဒီစာအုပ္ေလးကို ဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့။ ေဟာင္းႏြမ္းလြန္းတဲ့စာအုပ္မူရင္းေလးကို အသိတစ္ေယာက္ဆီက ငွားဖတ္ရတာ။ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို ရင္ေမာေနရတာနဲ႔ (အရင္က အၾကားပဲရွိေပမဲ့ တစ္ခါမွ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မဖတ္ဖူးဘူးေလ) ပန္းခ်ီဆြဲသူကို သတိမထားမိဘူး။ မပန္ေမးေတာ့ ေျဖခ်င္လိုက္တာမွ၊ မေျဖႏိုင္တဲ့အတြက္ သတိမမူမိတဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိတယ္။
ေအးခ်မ္းသူ
မွတ္ခ်က္ လာေရးသြားသူေတြ အားလံုး ေက်းဇူးပါပဲ။ မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီကုိ ဦးကိုေလး ေရးတာလို႕ မွတ္သားထားလိုက္ပါတယ္။
ကိုရဲမြံ.. ညာၿပီး လာ claim တဲ့အတြက္ ဒဏ္ေၾကးရိုက္လိုက္ရ။
မမပန္ေရ... ပင္နီစူလာက လြိဳင္ႏိုင္းရွမ္းစားေသာက္ဆိုင္ကို ေရာက္ဖူးမလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဆိုင္ရဲ႕ Decoration မွာ အရင္က ေရွးေဟာင္းမင္းသား၊မင္းသမီးေတြရဲ႕ ပံုကိုခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ပါတယ္။ အခု စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ အလွဆင္ခ်င္တာေၾကာင့္ အစ္မဆီက မ်က္ႏွာဖံုးေလးေတြကို ကူးယူသြားပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မမေရ.. ပံုေလးေတြ .. ယူ ခြင့္ၿပဳပါေနာ္..
ကၽြန္ေတာ္ Cover ARt အေနနဲ႔ ျပခ်င္လို႕ပါ...
ႏွစ္လေလာက္ပါပဲ.. ၿပီးရင္ အၿငိမ္ံဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕.. ပံုေလးေတြ ေျပာင္းမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္...
ယူသြားလို႕ရပါတယ္ သက္ပိုင္သူေရ
မပန္ဒို
က်ေနာ္ကေတာ့ မ်က္နွာဖံုးပန္းခ်ီ ဦးကိုေလးထင္ပါတယ္.က်ေနာ္ဖတ္ဖူး
တဲ့မ်က္နွာဖံုးကလည္း ဒီမ်က္နွာဖံုးမဟုတ္ဘူးဗ်.က်ေနာ္
ေလးတန္းေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္တုန္းက ဖတ္ၾကည့္တာ
နားလည္းမလည္တခ်က္ လည္တခ်က္နဲ႔ ျပီးေအာင္ေတာ့
ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္.က်ေနာ္ပထမဆံုးစဖတ္ဖူးတဲ့ ၀ထၳဳပဲ
ဗ်ာ.ခုလို မပန္ဒိုက ျပန္တင္ထားေပးတာ.ေက်းဇူးဗ်ာ
အိမ္ကစာအုပ္စင္ေလးကို ျပန္လြမ္းစရာ.
ခင္တဲ့
ေနဦးေအာင္
Post a Comment