Sunday, January 31, 2010

ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေတာလမ္း

၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႏွင္းခါးမိုးက ေတာလမ္းခရီးကဗ်ာကို အရင္ေရးခဲ့တယ္။
ပန္ဒိုရာက ခရီးေတာလမ္းကဗ်ာကို ေနာက္မွေရးခဲ့တာပါ။

ဖြဲ႕ပံုေတြ ရိုးစင္းႏိုင္ပါတယ္။ ျပာစင္လတ္ဆတ္တဲ့ ေတာရနံ႕ကို လရိပ္တျခမ္းေအာက္မွာ ျပန္ဖမ္းၾကည့္ရုံပါ။





ေတာလမ္းခရီး

သည္ေတာက
နက္တယ္....
မုဆုိးလည္းေပါ
သားေကာင္လည္းေပါပါဘိ။

လမ္းမေပါက္ဘူး
စခန္းမေထာက္ဘူး
ေနေျပာက္မထုိးဘူး
ေအာ္သံေတြမွာ နာမည္ပါသလုိလုိ
သစ္ရိပ္ေတြေနာက္
တေကာက္ေကာက္လုိက္ေနတဲ့မ်က္လုံးမ်ား
ကုိယ့္ေတာတုိးသံမွာ
ကုိယ္ျပန္ေျခာက္ျခားၾကရ။

သည္ေတာကုိ ျဖတ္ရမယ္
တလမ္းစာျဖစ္ျဖစ္
ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၾကရမယ္
ေတာေျခာက္တုိင္း
လမ္းေပ်ာက္ေနလုိ႔မျဖစ္ဘူးေလ။

လူမကြဲေစနဲ႔
ေျခဦးတည့္ရာမသြားနဲ႔
စြတ္ေၾကာင္းေတြေနာက္ ရမ္းမလုိက္နဲ႔
ေရအုိင္ေတြမွာ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြနဲ႔
သားေကာင္က ေျခရာေဖ်ာက္တယ္
မုဆုိးက လင့္စင္ေဆာက္တယ္
လန္႔လန္႔ၿပီးထပ်ံတဲ့ငွက္ေတြေၾကာင့္
တုိ႔ခရီး ေႏွာင့္ရတယ္။

သည္ေတာက
နက္တယ္...
သားေကာင္နဲ႔ မုဆုိး
ကံၾကမၼာက အတူတူပဲ။

ႏွင္းခါးမုိး


.............................................

ခရီးေတာလမ္း

သည္ေတာမို႕
ေမာမိတယ္…
မုဆိုးလား သားေကာင္လား
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး စိတ္ေထြျပားတယ္။

အာရုံေမႊေႏွာက္
ေျခာက္တဲ့အခါေျခာက္လိုက္
ကန္ေရျပာမာလာေအးနဲ႕
ဟုိအေ၀းကျမွဴလာလိုက္
ခလုတ္တိုက္ ေသြးစိမ္းထြက္
ခေယာင္းခက္ အဆိပ္သင့္တယ္။

ညဥ့္ယံနက္နက္
မ်က္လံုး၀င္းလက္လက္
ေတာေကာင္ရဲ႕ေခၚသံ
ဖန္ဖန္ပဲ့တင္
ဟင္...ျပန္မထူးနဲ႕
ေထာင္ေခ်ာက္ကိုသတိထား
လင့္စင္ကိုခိုင္ခိုင္ကိုင္ထား
ေတာကမာယာမ်ားတယ္
မိန္းမသားဆိုေတာ့လည္း
အားငယ္...... တဲ့။

မေတြ႕ ေျခရာ
လိႈက္ဟာ ေမာပန္း
အႏိုင္ႏိုင္လွမ္းစဥ္
ဘယ္စခန္းေပါက္
ဘယ္လမ္းေရာက္ခဲ့ၿပီလဲ
ဟိုေတာင္တန္း ဟုိေသာင္ကမ္းကို
မွန္းလို႕ေမ်ွာ္ရ ရင္၀မွာဆို႕တယ္။

သည္ေတာက
ခက္တယ္…
သားေကာင္တလွည့္ မုဆိုးတလွည့္
ကံၾကမၼာကို အမဲလိုက္ၾကတယ္။


ပန္ဒိုရာ





14 comments:

khin oo may said...

ဒီကဗ်ာကအရင္
ဒီကဗ်ာက ေနာက္လို႕ေၿပာမဲ႕အစား

ေတာလမး္ခရးိးကဗ်ာက အရင္
ခရီးေတာလမ္းကကဗ်ာ က အေနာက္ဆုိပိုရွငး္မယ္ထင္တယ။္ ေၿပာငး္ဘုိ႕မလုိပါဘူး။ ကုိယ္စိတ္ကူးေပါက္တာေၿပာတာပါ။

စိတ္ကူးနဲ႕ဖတ္သြားတယ္။

khin oo may said...

မ်ွားၿပာကုိသတိရလို႕သြားႀကည္႕မိလိုက္ေသးတယ။္ သတိရလိုက္တာ.

pandora said...

ရွင္းေအာင္ျပင္ထားလုိက္ပါၿပီ။ ေက်းဇူး။

Htar said...

Good !!
:)

sosegado said...

ဖတ္သြားပါတယ္
တပုဒ္က
လူမကြဲေစနဲ႔
သားေကာင္နဲ႔ မုဆုိး
ကံၾကမၼာက အတူတူပဲ။
တပုဒ္က
မိန္းမသားဆိုေတာ
ကံၾကမၼာကို အမဲလိုက္ၾကတယ္။
ကြဲျပားစြာခံစားသြားပါတယ္။
sosegado

Unknown said...

အလွည့္ဆိုတာ ရွိတယ္ ေလ အခုေတာ့ မုဆိုး ေနာက္ေတာ့ သားေကာင္ ပဲမို႕ မာန္ေထာင္ေနတဲ့ အေမွာင္ ေကာင္ေတြေရ သတိျပဳၾက လို႕ ေျပာေနသလိုပါပဲ..ဗ်ာ

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

မပန္ဒိုရာေရ....
ႏွစ္ပုဒ္စလံုးကို ေတြးၿပီးဖတ္သြားတယ္...
ေကာင္းတယ္....
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

Moe Myint Tane said...

သည္ေတာက
နက္တယ္...
သားေကာင္နဲ႔ မုဆုိး
ကံၾကမၼာက အတူတူပဲ။


သည္ေတာက
ခက္တယ္…
သားေကာင္တလွည့္ မုဆိုးတလွည့္
ကံၾကမၼာကို အမဲလိုက္ၾကတယ္။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ႏွစ္ပုဒ္လံုး သူ႔အဓိပၸါယ္နဲ႔သူ ေကာင္းၾကတယ္...:))

Anonymous said...

ေရးဖြဲ႕ပံုဆန္းတာ ၊ ရိုးတာ အေရးမၾကီးပါဘူး ။ ကဗ်ာေကာင္းဖို႕သာ အေရးၾကီးတာပါ ။

ဒီေနရာေလးမွာ ဖတ္ရတာ အသံ ေထာက္ေနတယ္လို႕ခံစားရတယ္ ။

“ညဥ့္ယံနက္နက္
မ်က္လံုး၀င္းလက္လက္
ေတာေကာင္ရဲ႕ေခၚသံ
ဖန္ဖန္ပဲ့တင္
----”

ဒီေနရာေလးကို ဖတ္ရတာ သက္သက္သာသာနဲ႕ ေကာင္းေနတယ္ ။

မေတြ႕ ေျခရာ
လိႈက္ဟာ ေမာပန္း
အႏိုင္ႏိုင္လွမ္းစဥ္
ဘယ္စခန္းေပါက္
ဘယ္လမ္းေရာက္ခဲ့ၿပီလဲ


ေနာက္ဆံုးပိတ္ “ကံၾကမၼာကို အမဲလိုက္ၾကတယ္။” အဲဒါေလးကိုၾကိဳက္တယ္ ။ ဒါေပမယ္ ႕ ” ကံၾကမၼာက ကိုယ္႕ကို အမဲလိုက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္ေတြကသာ မ်ားပါတယ္” လုိ႕ ထင္ၿမင္မိတယ္ ။

သက္ေဝ said...

ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္စလံုး အခုမွ ဖတ္ဖူးတာပါ...
ကိုယ္တိုင္က မေရးတတ္ေတာ့ ေရးတတ္တဲ့သူေတြကို တကယ္ အားက်ပါတယ္... း))

စကားအတင္းစပ္ၿပီး ေျပာပါ့မယ္...
Tag ထားတာေလး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရးေပးပါ... း))

YoungGun said...

ေတာထဲ ခဏေရာက္သြားတယ္။ ဖုိးေက်ာ့တို႔ .. ေဆြမင္း(ဓႏုျဖဴ) တုိ႔ မေတြ႔ရဘဲ ပန္ဒိုရာနဲ႔ ႏွင္းခါးမုိးကိုပဲ ရႈိးလိုက္ရတယ္။

mg kyi poae said...

ကဗ်ာနဲ႔ဂႏၴ၀င္ေတြလာဖတ္သြားတယ္။

Cameron said...

ၾကိဳက္လို႔ ကူးယူသြားပါတယ္ ပန္ပန္

ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔