Finding Art in the City - 2

စကၤာပူပန္းခ်ီျပတိုက္ (Singapore Art Museum) ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္တပတ္က ကင္မရာ ပါမသြားလို႕ ဒီတပတ္ ထပ္သြားၿပီး ရိုက္ယူလာတဲ့ ပံုတခ်ိဳ႕ကို ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။



“ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး အင္ဒိုနီးရွားဟာ ငါ့ရဲ႕အိမ္” လို႕ အမည္ေပးထားတဲ့ ရုပ္တုျဖစ္ပါတယ္။ Agapetus Agus Kristiandana ဆိုတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား အႏုပညာရွင္တစ္ဦးရဲ႕ ဖန္တီးမႈပါ။ နြားဆိုတာက အင္ဒိုနီးရွားလို စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အဓိကထားတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံေတြအတြက္ အားထားရတဲ့ သေကၤတတစ္ခုအျဖစ္ ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။ ႏြားမရုပ္တုရဲ႕ ကိုယ္ထည္မွာ ကၽြန္းေတြနဲ႕ အင္ဒိုနီးရွားေျမပံုကို အနီအျဖဴနဲ႕ သရုပ္ေဖာ္ထားတယ္။ ႏို႕အံုေတြရယ္ အေရျပားရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ဖုထစ္မႈေတြရယ္ကို သဘာ၀ထက္ ပိုခ်ဲ႕ကားျပထားတယ္။ သြားရည္က်စရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးၾကြယ္၀မႈေတြကို တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ေဖာ္က်ဴးျပေနသလို အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ အဲဒီအရင္းအျမစ္ေတြကို ႏြားႏို႕ညွစ္သလို ေလာဘတႀကီး ထုတ္ယူအသံုးခ်လာၾကတဲ့အခါ ဒီႏြားမ သေကၤတဟာ တည္တံ့ဦးမွာလား စေတးခံရေတာ့မွာလား ဆိုတာကေတာ့ ဒီရုပ္တုက ပဲ့တင္ေနတဲ့ ေမးခြန္းပါ တဲ့။



ေဟာဒီ ပန္းေရာင္ႏြားရုပ္ကေတာ့ “ရာနီ” လို႕အမည္ရပါတယ္။ ဖန္တီးသူက အိႏိၵယက ပန္းခ်ီပန္းပုပညာရွင္ Subodh Gupta ျဖစ္ပါတယ္။ ရာနီ ဆိုတဲ့စကားက ဘုရင္မ ဒါမွမဟုတ္ ဂုဏ္သေရရွိအမ်ိဳးသမီး လို႕ အဓိပၸါယ္ရပါသတဲ့။ ဒီစကားလံုးဟာ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ ႏြားကို သေဘာထားၾကတဲ့ ရိုေသမႈကို စံျပဳေနပါတယ္။ ႏြားမဆိုတဲ့ သေကၤတဟာ မိခင္အဓိပၸာယ္ကိုလည္း ေဆာင္သလို ႏြားရဲ႕ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့သဘာ၀နဲ႕ အာဟာရျပည့္တဲ့ႏြားႏို႕က ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း အနက္ကို ထင္ဟပ္ေစပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲဒီလို ထံုးတမ္းစဥ္လာထဲက စရိုက္လကၡဏာေတြဟာ တိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္ႀကီးရဲ႕ ထူးေထြဆန္းျပားမႈ အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းေနရေၾကာင္းကို ႏြားနဲ႕ ဘယ္လိုမွမအပ္စပ္တဲ့ ပန္းဆီေရာင္ေတာက္ေတာက္ အေရျပားနဲ႕ ေရာေႏွာၿပီး သရုပ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ တိုးတက္လာတဲ့ အိႏိၵယရဲ႕ လတ္တေလာ အေျခအေနကို လွစ္ျပေနပါတယ္ တဲ့။

(အိပ္ခ်င္လာလို႕ နားဦးမယ္။ ေနာက္ေန႕ေတြမွာ ပံုေတြ ဆက္တင္ပါမယ္။ Finding Art in the City - 1 ကို ဖတ္ခ်င္ရင္္ http://pandora-and-pandora.blogspot.com/2010/03/finding-art-in-city.html)