စစ္အတြင္းျပဳသည့္သစၥာ
တည္အံ႕ေလာ
မတည္အံ႕ေလာ
ယံုသင့္သေလာ
မယံုသင့္သေလာ
ေခ်ာင္ပိတ္ခံရသူမ်ား အျငင္းပြားၾက။
သဲေအာက္မွာ ၀ွက္ထားတဲ့ ဓားေတြ
တေန႕
ႏိုင္သူတို႕မွတ္တမ္းက
ဖံုးလႊမ္းသြားလိမ့္။
ပန္ဒိုရာ
2 weeks ago
Wednesday, July 30, 2008
စစ္အတြင္းျပဳသည့္သစၥာ
Monday, July 28, 2008
သေကၤတမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္စဥ္ (၂)
“ဟိုမွာ ေရွ႕ကညာဘက္ စားပြဲေထာင့္ကို အသာေလး ၾကည့္လုိက္။ နစ္စ္တယ္လ္ရြိဳင္းနဲ႕ တူတယ္ သိလား။”
သူ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို အသာေရႊ႕ကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာ ရွည္သြယ္သြယ္တြင္ ဆံႏြယ္မ်ား၀ဲကာ ႏႈတ္ခမ္းေလး ရဲေနေသာ အျဖဴေကာင္ေလးက နယ္သာလန္က ေဘာလံုးသမား ရုဒ္ ဗန္ နစ္စ္တယ္လ္ရြိဳင္းႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ပိုလို႕ပင္ ၾကည့္ေကာင္းပါေသးသည္။ ရုတ္တရက္ ေကာင္ကေလးကလည္း ကိုယ့္ဘက္ လွည့္ၾကည္႕လိုက္သည္။ မထင္မွတ္ပဲ ျဗဳန္းဆို မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုသြားေသာ တခဏ မ်က္လႊာကို ျဖတ္ခနဲ ခ်လိုက္ပါသည္။
“ေဟာ.. ႀကိဳက္သြားၿပီ မဟုတ္လား။ ဟင္းဟင္း..”
“ဘာ….လဲ။ ဘာႀကိဳက္ရမွာလဲ။”
“ႀကိဳက္သြားပါတယ္။ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာမွာ ရွက္သြားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္။”
“အာ.. ဒါက ေကာင္ေလးက ျပန္ၾကည့္တာကိုး။ အစကတည္းက ဘာလုိ႕ လာျပေသးလဲ။”
“ခင္ဗ်ား ႀကိဳက္တတ္မယ္မွန္း သိလို႕ေလ။”
သူက ၿပံဳးတံုးတံုး လုပ္ကာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ သိပ္ခက္တာပဲေလ။ ဘာမွန္းလဲမသိ။ တျခားေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကိုမ်ား သူကပဲ စျပရတယ္လို႕။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားကို မိၿပီ ဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႕ သူခိုးေခ်ာင္းသလို ေသေသခ်ာခ်ာ လာၾကည့္ေနေသး။
“အင္းပါေလ ဒါဆို ႀကိဳက္သြားလို႕ ဒီကလူကို ထားခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ဘယ္ထားခဲ့မလဲ..။ သိတာေပါ့.။ ဒီလို လူေကာင္း သူေကာင္းေလး တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္း သိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘယ္လို ေကာင္မေလးကမွ မိုက္မိုက္မဲမဲ ဘယ္ထားခဲ့မလဲ။”
“ေအာင္မယ္.. ဟာဟ.. ကိုယ့္ကုိယ္ကို တယ္ ထင္ေနပါလား။”
…………………
အဲသည္ လူေကာင္းသူေကာင္းေလးက သည္လို ဘာမွန္းမသိသည့္ အံ႕ၾသစရာမ်ားႏွင့္ တခါတခါ ရယ္စရာေကာင္းသလို ေသေသခ်ာခ်ာ မေမးမျမန္းပဲ သူ ထင္ရာ လုပ္လုပ္လာတတ္သည့္ အက်င့္လည္း ရွိေလသည္။
……………..
“ေရာ့ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ ဖရဲသီး ေဖ်ာ္ရည္…။”
“ဟင္.. သြားၿပီ။ လံုး၀ မႀကိဳက္ဘူး။”
“ဟိုတေန႕က ဖရဲသီး အရမ္းႀကိဳက္တယ္ လို႕ ခင္ဗ်ားပဲ ေျပာၿပီးေတာ့။”
“ဖရဲသီးကို အသီးပဲ ႀကိဳက္တာေလ။ ေဖ်ာ္ရည္ႀကိဳက္တယ္လို႕ ဘယ္သူက ေျပာလို႕လဲ။ ဖရဲသီးဆိုတာ ေဖ်ာ္လုိက္ရင္ ေရအတိုင္းပဲ။ က်ဲေတာက္ေတာက္နဲ႕ တစက္္မွ အရသာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ေဖ်ာ္ရည္ဆိုရင္ သေဘာၤသီး ငွက္ေပ်ာသီးတို႕ေဖ်ာ္မွ ႀကိဳက္တာ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း သံပုရာရည္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့..။ ဘာမွလည္း မသိဘဲနဲ႕။”
“မသိဘူး။ မသိႏိုင္ဘူး။ ရႈပ္ေနတာပဲ။”
“ေမးေပါ့။ သိေအာင္ေမးပါလား။”
“မေမးခ်င္ပါဘူး။”
“မေမးခ်င္လည္း ေနေပါ့။ ဟြန္း..”
………………..
“သံပုရာရည္ မွာလုိက္ၿပီေနာ္။”
“ဟင္.. ဒီေန႕ ဂရက္စ္ဂ်ယ္လိီ (ေက်ာက္ေက်ာ) ပဲ ေသာက္မလို႕ စဥ္းစားေနတာကို။ မေမးပဲ စြတ္မွာျပန္ၿပီ။”
“ခုတေလာ ခင္ဗ်ားပဲ အဆီက်ခ်င္လို႕ဆို။ ထမင္းစားၿပီးတုိင္း သံပုရာရည္ပဲ ေသာက္ေနတယ္ မဟုတ္လား။”
“ဒီေန႕ အစာအိမ္က နည္းနည္း ျပန္ျဖစ္ေနလို႕။ အခ်ဥ္ေတြ မေသာက္ေတာ့ဘူး လို႕ စဥ္းစားေနတာကို။”
“ဟုတ္လား။ ဗိုက္ေအာင့္ေနလား။ သိမွမသိပဲဟာကို။”
“ဘယ္သိမလဲ။ သူမ်ားကို ဂရုမွမစိုက္တာ..”
“ေရာ္..”
………………….
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ ဆိုးေနၿပီ။ တစ္ေယာက္က ေသေသခ်ာခ်ာ မေမးမျမန္းနဲ႕ ထင္တာကို မွန္းလုပ္သူ။ တစ္ေယာက္ကလည္း အေျခအေနေတြ တပံုႀကီးထားလုိ႕ ဘာလိုခ်င္လဲဆိုတာ သိသိသာသာ ျမင္ရဖို႕ ခက္သူ။
ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ေပါ့… လြဲခါမွ လြဲေရာ။ တဖက္လူ ႀကိဳက္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ ဆုိတာေလးကို ေခါင္းထဲထည့္ထားၿပီး မေမးလိုက္မိေပမယ့္လည္း ေတြးေတြးၿပီး ႀကိဳးစားၾကည့္ရွာတာ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္.. ေနာ္..။
ပန္ဒိုရာ
(သေကၤတမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္စဥ္ (၁) ကို ဒီမွာ ဖတ္ပါ။)
Sunday, July 27, 2008
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္
ဖိုက္ဘာႀကိဳးမွ်င္ကိုစီး
ခရီးထြက္ခဲ့တာၾကာ
ေျခကုန္လက္ပန္း ငါႏြမ္းလွၿပီ
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္……။
အဆိုးျမင္လူမႈရဲ႕
သြန္းထုလက္က်န္သားေကာင္မ်ား
ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ထဲထားရစ္ခဲ့ရၿပီ
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္…။
ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ျပားခ်ပ္လာစဥ္
တြင္းေအာင္းလူသား
ဂုဏ္ယူတန္ဖိုးထားႏိုင္ၾကေစသတည္း
ႏိုင္သူမ်ား အကုန္ယူသြားၾကပါေလ
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္…..။
ခ်စ္သူတို႕ရွင္ကြဲ ကိုယ္က်ိဳးနည္းၾကသည္မွာ
ဗံုးဆန္ အေျမွာက္မွန္ ယမ္းခိုးေ၀မွ မဟုတ္ပါ
စစ္၏ အဘိဓမၼာ ျပန္ရွာၾကရင္း
တေကြ႕မွာ ေတြ႕ၾကဦးမည္လား
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္….။
“ဟိုး..ေရွးေရွးက” အစမခ်ီပါ
“အနာဂတ္ဆိုတာ….”
အိပ္ရာထပံုျပင္မ်ား
ကေလးတို႕ ၾကားနာၾကကုန္
ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္….။
စကားလံုးအတံုးအတစ္ႏွင့္
ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
ဗ်စ္ခနဲ ေထြးထုတ္လိုက္၏
လူဆိုသည္မွာ စိတ္ကူးယဥ္သတၱ၀ါ
အင္း… ဒီစစ္ပြဲႀကီးၿပီးရင္….။
ပန္ဒိုရာ
Monday, July 21, 2008
သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ ၂ အမွတ္ ၂
သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ၂ အမွတ္ ၂ ထြက္ပါၿပီ။ http://www.thanlwin.com မွာသြားၿပီး အားေပးႏိုင္ပါတယ္။
ပန္ဒိုရာရဲ႕ တတိယအနား ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုကေလး တပုဒ္ ေဖာ္ျပပါရွိပါတယ္။ ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ ေရးဖူးခဲ့တယ္။ အခု ၀တၳဳတိုကေတာ့ အသစ္ပါ။
တတိယအနား
အဲသည္ အၿပိဳင္မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းကို သူ ေငးစိုက္ ၾကည့္ေနသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္နာရီခန္႔က ထုိမ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းၾကားတြင္ တစံုတရာသည္ ရုတ္တရက္ လြင့္စင္ေၾကမြ သြားခဲ့သည္။ ထိုတစ္နာရီ မတိုင္ကေတာ့ ထိုတစံုတရာသည္ သက္ရွိအေနျဖင့္ သူလိုငါလို အမ်ားအၾကားတြင္ လႈပ္ရွားသြားလာ ေနထိုင္ခဲ့မည္။ အခုေတာ့..။
“လုပ္ခ်င္ရင္လည္း သည္လိုေနရာမွာမွ ဒါမ်ိဳး လုပ္ရသတဲ့လား။ အိပ္ေဆးေသာက္ ပိုးသတ္ေဆးေသာက္။ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္နဲ႔ နည္းလမ္းေတြမွ အမ်ားႀကီး။ အခုေတာ့ လူအမ်ား အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ရတယ္။”
“ေအးေလ.။ ရုံးသြား ေနာက္က်ၿပီ။”
“ဒီက ေလဆိပ္သြားမလို႕။ ခရီးစဥ္ ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ။”
“အို… ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ..။ သူ႔ ခမ်ာ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္စိတ္ညစ္ေနပါလိမ့္။”
“သတၱ၀ါအမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ဘုရားသခင္ ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ။”
ဆက္ဖတ္ဖို႕ ဒီကို သြားပါ။
Friday, July 18, 2008
မေမ့ႏိုင္ေသာ အာဇာနည္ေန႕ ျမင္ကြင္း
အတန္းသားအားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ ဆရာ့လက္ထဲက စာရြက္ကေလးအေပၚမွာပဲ အာရုံ က်ေနၾကတယ္။ ဆရာက စာရြက္ထဲက အေၾကာင္းအရာကုိ တစ္လံုးခ်င္း ဖတ္ျပလိုက္တယ္။
“xxx ၿမိဳ႕ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း တြင္ xxx ရက္က အာဇာနည္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ က်င္းပခဲ့ေသာ “မေမ့ႏိုင္ေသာ အာဇာနည္ေန႕ျမင္ကြင္း” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အလယ္တန္းဆင့္ စာစီစာကုံးၿပိဳင္ပြဲ တြင္ မပန္ဒိုရာ က ပထမဆုကုိ ရရွိသြားပါသည္။”
ဆရာက စာရြက္ကေလးကို ျပန္သိမ္းလိုက္တယ္။ “ဟင္.. ဒါပဲလား။ ဒုတိယေတြ တတိယဆုေတြေရာ။ ဘာလို႕ ဒီႏွစ္မွာ ပထမဆု တစ္ခုတည္း ေပးရတာလဲ။” ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ တီးတိုးသံ ညံသြားတယ္။
ပန္ဒိုရာ ခုနစ္တန္းႏွစ္က ေတြ႕ႀကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ။ (ၾကြားတယ္လို႕ ထင္ခ်င္လည္းထင္ေပါ့ေလ။)
ဆုေပးပြဲ အခမ္းအနား ေရာက္ေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပေရး ေကာ္မီတီ ဆရာေတြက ဆုေပးပံု အေၾကာင္းကို ရွင္းျပၾကပါတယ္။ အဲသည္ႏွစ္က အလယ္တန္းဆင့္အတြက္ ေခါင္းစဥ္က “လွည့္” ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ေက်ာင္းသားေတြက ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကိုက္ညီေအာင္ မေျဖခဲ့ၾကဘူးတဲ့။ သမားရိုးက် နိဒါန္း စာကိုယ္ နိဂုံးနဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ အေၾကာင္း ရိုးရိုးေရးၾကတာကိုး။ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ မကိုက္ညီလို႕ အခု ပထမရသူကလြဲလို႕ က်န္တဲ့လူေတြဟာ ဒုတိယ တတိယ ဆုေပးဖို႕အတြက္ အံမ၀င္ဘူးလို႕ ရွင္းျပၾကတယ္။
ပန္ဒိုရာက စာစီစာကံုး ေျဖမယ့္ စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ အဲသည္ ေခါင္းစဥ္ကို ေတြ႕တယ္ ဆိုရင္ပဲ တမ်ိဳးပါလားလို႕ စိတ္ထဲ ထင္မိလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္း မေရးေသးပဲ စဥ္းစားတယ္။ ျမင္ကြင္း ဆိုတာက ပါတာကိုး။ အာဇာနည္ေန႕ တို႕မေမ့ လည္းမဟုတ္ဘူး။ မေမ့ႏိုင္ေသာ အာဇာနည္ေန႕ လည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အာဇာနည္ေန႕ ျမင္ကြင္းဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာပါလိမ့္။ တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၇ ဇူလိုင္ ၁၉ အာဇာနည္ေန႕ရဲ႕ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခံရတဲ့ ျမင္ကြင္း ဆိုတာကို ေရးရရင္လည္း ကိုယ္က အဲဒီျမင္ကြင္းကို တကယ္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး မေမ့ႏိုင္ပါဘူးေတြ ဘာေတြ ေရးလို႕ရမလဲ။ ဒါဆိုရင္ အာဇာနည္ေန႕ အခန္းအနားရဲ႕ ျမင္ကြင္းကို ေျပာတာပဲ ျဖစ္မယ္ လို႕ေတြးလိုက္တယ္။ သည္လို ဆိုျပန္ေတာ့လည္း အခန္းအနား က်င္းပပံုေတြကိုပဲ ေရးရရင္ အာဇာနည္ေန႕ရဲ႕ အဓိက အခ်က္ေတြ သမိုင္းေတြကို ဘယ္ေနရာမွာ သြားေရးရမလဲ။
အခ်ိန္ကလည္း ကန္႕သတ္ထားတယ္ ဆိုေတာ့ အဲသည္လို ေတြးၿပီးတဲ့အခါ ဇာတ္လမ္းေတြ ေရးရတာ အားသန္သူပီပီ ဇာတ္လမ္းဆင္ ေရးဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ၀တၱဳဆန္ေနလို႕ ေဘာင္၀င္ပါ့မလားလို႕ေတာ့ ပူလိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကိုက္ေအာင္ ေရးမွျဖစ္မယ္ေပါ့.။
နိဒါန္းကို အာဇာနည္ေန႕ အခမ္းအနားတစ္ခု က်င္းပေနပံုနဲ႕ စလိုက္တယ္။ သီခ်င္းေတြဖြင့္ၾက ပန္းေခြေတြ ခ်ၾက အေလးျပဳၾကေပါ့ေလ။ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ (narrative) ဆန္ဆန္ ေရးလိုက္တယ္။ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အခ်ိန္က်မွ အေတြးေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းနဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ ျဖစ္ေပၚလာပံု အေၾကာင္းကို ေရာက္သြားတယ္ေပါ့။
အဲသည္ေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဘ၀သမိုင္းအက်ဥ္းတို႕ အဲဒီကာလက ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန သမိုင္းေၾကာင္းတို႕ အာဇာနည္ေန႕မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြတို႕ကို (အလြတ္က်က္ထားတာေတြ) ခ်ေရးလိုက္တယ္။ အခ်က္အလက္ေတြ ေရးစရာ ေနရာရဖို႕ ဆက္စပ္လိုက္တာေပါ့။ ဒါေတြၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္စိတ္က အခမ္းအနားမွာ ျပန္လည္လာၿပီး ၀မ္းပမ္းတနည္း မ်က္ရည္ေတြဘာေတြက်လို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို တိုင္တည္ၿပီး သႏၷိဌာန္ေတြဘာေတြ ခ်ခဲ့ပါတယ္ဆိုၿပီး နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္တယ္။ (ငယ္ငယ္ကတည္းက ပလီစိေခ်ာက္ခ်က္ေတြ တတ္တယ္လို႕ေတာ့ မထင္နဲ႕ဦး။)
အကဲျဖတ္တဲ့ ဆရာေတြက ေခတ္မီတဲ့အေတြးနဲ႕ ေပ်ာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ ရွိလုိ႕ပဲလား။ တျခားဘယ္သူမွ သည္လိုမေရးတဲ့အတြက္ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေနလို႕ပဲလား ေတာ့ မသိပါဘူး။ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ေရးတဲ့ အဲသည္ တစ္ခုတည္းေသာ စာစီစာကံုးကုိပဲ မထမဆု ေပးလိုက္ၾကတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခါင္းစဥ္က ေၾကာင္ေတာ့ ေၾကာင္ပါတယ္ေလ။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း အေတာ္ကို ပြစိပြစိ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႕ျမင္ကြင္း ဆိုတာက အခမ္းအနား က်င္းပပံု ကိုေျပာတာဆိုရင္ ႏွစ္တိုင္းက်င္းပေနတာပဲ ဘာလို႕ မေမ့ႏိုင္ ျဖစ္ရမွာလဲ။ မေမ့ႏုိင္ေသာ အာဇာနည္ေန႕ လို႕ပဲ ေခါင္းစဥ္ျဖစ္သင့္တယ္ ဘာညာေပါ့ေလ။
သည္ကေန႕ေခတ္ရဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားေတာ့ အဲသည္အျဖစ္ကေလးကို သတိတရနဲ႕ ျပန္ေတြးမိပံုက သည္လိုပါ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တကယ့္ကိုပဲ မေမ့ႏိုင္ေသာ အာဇာနည္ေန႕ ျမင္ကြင္းေတြလို႕ တခုတ္တရ ေျပာေနရၿပီပဲ။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြကို… ကေလးတို႕ေရ .. ဟိုးတခ်ိန္က အာဇာနည္ေန႕ဆိုတာ ရွိခဲ့တယ္ကြယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ အာဇာနည္ေန႕ အခမ္းအနားေတြဆိုရင္ လြမ္းသူ႕ပန္းေခြေတြ လုပ္ၾက အာဇာနည္ ေက်ာက္တိုင္ ရွိရာကို ခ်ီတက္ၾကၿပီး က်ဆံုးသြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႕တကြ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြကို အေလးျပဳၾကတယ္ကြဲ႕။ အထိမ္းအမွတ္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲတို႕ ဘာတို႕လည္း က်င္းပၾကတာေပါ့ကြယ္။ အဲသည္လို မေမ့ႏိုင္တဲ့ အာဇာနည္ေန႕ ျမင္ကြင္းေတြ ရွိခဲ့တာေပါ့..။ သည္လိုမ်ိဳး ေနာက္ပိုင္းမွာ ပံုျပင္ေျပာသလို ရွင္းျပရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ပန္ဒိုရာ
Tuesday, July 15, 2008
ႏွင္းေတာထဲမွာ ၃ ဂဏန္းတခု ဂ်စ္ဂ်စ္ဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႕
မႏွစ္က ဒီအခ်ိန္ ဒီပံုကေလးဆြဲၿပီး သူ႕ကိုေပးခဲ့တယ္။ သူ႕ ဂ်ီေတာ့မွာ တင္ထားေလ့ရွိတဲ့ ပံုေသးေသးေလးက ၀တ္စံုေလးအတိုင္း မွန္းၿပီး ဆြဲလိုက္တာေပါ့။ အဲဒီညက သူက ဘာေတြစိတ္ညစ္ေနလဲ မသိပါဘူး။ သူ႕ပံုဆိုၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့ ကေလးတေယာက္လို ေပ်ာ္သြားေလရဲ႕။
သူ႕စာေတြကို ဖတ္ရင္ သူ႕စိတ္ကို ခံစားႏိုင္မယ္။ သူ႕အေရာင္အေသြးကို ျမင္ႏိုင္မယ္။ ဇြတ္ဆန္သူ၊ မွန္တယ္ထင္ရင္ ေနာက္မဆုတ္ခ်င္သူလို႕ သူ႕ကိုယ္သူ ျမင္ေသးတယ္။ အခ်ိန္က စကားေျပာလာလိမ့္မယ္။ ရိုးသားမႈက သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အလွပဲ။ သူက ႏွင္းေတြကို ခ်စ္တယ္။ ႏွင္းဆိုတာက ေအးျမတယ္။ ျဖဴစင္တယ္။ ေဆာင္းေလရူးေတြက မတည္မၿငိမ္ တိုက္ခတ္သြားမွာကိုေတာ့ စိုးမိေသးတယ္။
ဘေလာ့ေတြထဲမွာ ေကာက္ရခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးေတြထဲက တစ္မွ်င္ေသာ ႀကိဳးကေလးေပါ့။ သူေျပာေျပာေနတဲ့ ၃ ဂဏန္းတခု အခုေတာ့ ဂ်စ္ဂ်စ္ဂ်စ္ဂ်စ္ နဲ႕ တြန္းတိုက္လႈပ္ခတ္လာခဲ့ၿပီ။ သူ႕အတြက္ အၿမဲေ၀ေနတဲ့ႏွင္းေတြ ၂၀၀၈ ဇူလိုင္ ၁၅ မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
Sunday, July 13, 2008
ပင္လယ္ႀကီး
ပင္လယ္ႀကီး
သားေကာင္ေနာက္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ လိုက္ေပါက္စဥ္က
ရွဴးရွဴးရွားရွား ထၾကြခဲ့သေလာက္
အခုေတာ့ ေအးစက္စက္နဲ႕ ေခြေခါက္ေနလိုက္ပံုမ်ား
သူပဲမဟုတ္ခဲ့သလိုလို..။
ပန္ဒိုရာ
သားေကာင္ေနာက္ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ လိုက္ေပါက္စဥ္က
ရွဴးရွဴးရွားရွား ထၾကြခဲ့သေလာက္
အခုေတာ့ ေအးစက္စက္နဲ႕ ေခြေခါက္ေနလိုက္ပံုမ်ား
သူပဲမဟုတ္ခဲ့သလိုလို..။
ပန္ဒိုရာ
Thursday, July 10, 2008
ငတိ
ငတိ..
ေလးစားစရာမလို
အေရးထားစရာမလို
ကေလးကလားေခြးပစ္တဲ့တုတ္
ကြယ္ရာမွာေခၚေတာ့ ငတိ
ေရွ႕တင္ေခၚလည္း ငတိ။
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္တတ္လ်ွင္
ျခေသၤ႕ျဖစ္သူမ်ား
ဟိန္းလိုက္ေဟာက္လုိက္ ထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္
ဟိုလိုလုပ္ ဒီလိုလုပ္
ငတိလည္း ေခါင္းေလးတလႈပ္လႈပ္
ပါးပါးကေလး ၿပံဳးလို႕
ပီတာေဇာ္ျမင့္ၿပံဳးကေလးၿပံဳးလို႕
ဂုရုေကြးၿပံဳးကေလးၿပံဳးလို႕..။
သို႕ေသာ္ ပရိႆတ္ ၾကပ္ၾကပ္သတိ
ေခတ္ကမေကာင္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာေသာ္
ငတိတေကာင္ေတာင္ စာတေစာင္ေပတဖြဲ႕ျဖစ္ႏိုင္၏ ။
ပန္ဒိုရာ
Subscribe to:
Posts (Atom)
.jpg)
Posts
