သေကၤတမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္စဥ္ (၂)

“ဟိုမွာ ေရွ႕ကညာဘက္ စားပြဲေထာင့္ကို အသာေလး ၾကည့္လုိက္။ နစ္စ္တယ္လ္ရြိဳင္းနဲ႕ တူတယ္ သိလား။”

သူ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို အသာေရႊ႕ကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာ ရွည္သြယ္သြယ္တြင္ ဆံႏြယ္မ်ား၀ဲကာ ႏႈတ္ခမ္းေလး ရဲေနေသာ အျဖဴေကာင္ေလးက နယ္သာလန္က ေဘာလံုးသမား ရုဒ္ ဗန္ နစ္စ္တယ္လ္ရြိဳင္းႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ပိုလို႕ပင္ ၾကည့္ေကာင္းပါေသးသည္။ ရုတ္တရက္ ေကာင္ကေလးကလည္း ကိုယ့္ဘက္ လွည့္ၾကည္႕လိုက္သည္။ မထင္မွတ္ပဲ ျဗဳန္းဆို မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုသြားေသာ တခဏ မ်က္လႊာကို ျဖတ္ခနဲ ခ်လိုက္ပါသည္။

“ေဟာ.. ႀကိဳက္သြားၿပီ မဟုတ္လား။ ဟင္းဟင္း..”

“ဘာ….လဲ။ ဘာႀကိဳက္ရမွာလဲ။”

“ႀကိဳက္သြားပါတယ္။ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာမွာ ရွက္သြားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ ေတြ႕လိုက္တယ္။”

“အာ.. ဒါက ေကာင္ေလးက ျပန္ၾကည့္တာကိုး။ အစကတည္းက ဘာလုိ႕ လာျပေသးလဲ။”

“ခင္ဗ်ား ႀကိဳက္တတ္မယ္မွန္း သိလို႕ေလ။”

သူက ၿပံဳးတံုးတံုး လုပ္ကာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ သိပ္ခက္တာပဲေလ။ ဘာမွန္းလဲမသိ။ တျခားေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကိုမ်ား သူကပဲ စျပရတယ္လို႕။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားကို မိၿပီ ဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႕ သူခိုးေခ်ာင္းသလို ေသေသခ်ာခ်ာ လာၾကည့္ေနေသး။

“အင္းပါေလ ဒါဆို ႀကိဳက္သြားလို႕ ဒီကလူကို ထားခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”

“ဘယ္ထားခဲ့မလဲ..။ သိတာေပါ့.။ ဒီလို လူေကာင္း သူေကာင္းေလး တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္း သိသြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘယ္လို ေကာင္မေလးကမွ မိုက္မိုက္မဲမဲ ဘယ္ထားခဲ့မလဲ။”

“ေအာင္မယ္.. ဟာဟ.. ကိုယ့္ကုိယ္ကို တယ္ ထင္ေနပါလား။”


…………………


အဲသည္ လူေကာင္းသူေကာင္းေလးက သည္လို ဘာမွန္းမသိသည့္ အံ႕ၾသစရာမ်ားႏွင့္ တခါတခါ ရယ္စရာေကာင္းသလို ေသေသခ်ာခ်ာ မေမးမျမန္းပဲ သူ ထင္ရာ လုပ္လုပ္လာတတ္သည့္ အက်င့္လည္း ရွိေလသည္။


……………..


“ေရာ့ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ ဖရဲသီး ေဖ်ာ္ရည္…။”

“ဟင္.. သြားၿပီ။ လံုး၀ မႀကိဳက္ဘူး။”

“ဟိုတေန႕က ဖရဲသီး အရမ္းႀကိဳက္တယ္ လို႕ ခင္ဗ်ားပဲ ေျပာၿပီးေတာ့။”

“ဖရဲသီးကို အသီးပဲ ႀကိဳက္တာေလ။ ေဖ်ာ္ရည္ႀကိဳက္တယ္လို႕ ဘယ္သူက ေျပာလို႕လဲ။ ဖရဲသီးဆိုတာ ေဖ်ာ္လုိက္ရင္ ေရအတိုင္းပဲ။ က်ဲေတာက္ေတာက္နဲ႕ တစက္္မွ အရသာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ေဖ်ာ္ရည္ဆိုရင္ သေဘာၤသီး ငွက္ေပ်ာသီးတို႕ေဖ်ာ္မွ ႀကိဳက္တာ။ ဒါမွမဟုတ္လည္း သံပုရာရည္ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့..။ ဘာမွလည္း မသိဘဲနဲ႕။”

“မသိဘူး။ မသိႏိုင္ဘူး။ ရႈပ္ေနတာပဲ။”

“ေမးေပါ့။ သိေအာင္ေမးပါလား။”

“မေမးခ်င္ပါဘူး။”

“မေမးခ်င္လည္း ေနေပါ့။ ဟြန္း..”


………………..


“သံပုရာရည္ မွာလုိက္ၿပီေနာ္။”

“ဟင္.. ဒီေန႕ ဂရက္စ္ဂ်ယ္လိီ (ေက်ာက္ေက်ာ) ပဲ ေသာက္မလို႕ စဥ္းစားေနတာကို။ မေမးပဲ စြတ္မွာျပန္ၿပီ။”

“ခုတေလာ ခင္ဗ်ားပဲ အဆီက်ခ်င္လို႕ဆို။ ထမင္းစားၿပီးတုိင္း သံပုရာရည္ပဲ ေသာက္ေနတယ္ မဟုတ္လား။”

“ဒီေန႕ အစာအိမ္က နည္းနည္း ျပန္ျဖစ္ေနလို႕။ အခ်ဥ္ေတြ မေသာက္ေတာ့ဘူး လို႕ စဥ္းစားေနတာကို။”

“ဟုတ္လား။ ဗိုက္ေအာင့္ေနလား။ သိမွမသိပဲဟာကို။”

“ဘယ္သိမလဲ။ သူမ်ားကို ဂရုမွမစိုက္တာ..”

“ေရာ္..”


………………….


တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ ဆိုးေနၿပီ။ တစ္ေယာက္က ေသေသခ်ာခ်ာ မေမးမျမန္းနဲ႕ ထင္တာကို မွန္းလုပ္သူ။ တစ္ေယာက္ကလည္း အေျခအေနေတြ တပံုႀကီးထားလုိ႕ ဘာလိုခ်င္လဲဆိုတာ သိသိသာသာ ျမင္ရဖို႕ ခက္သူ။

ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ေပါ့… လြဲခါမွ လြဲေရာ။ တဖက္လူ ႀကိဳက္မယ္ ထင္ပါရဲ႕ ဆုိတာေလးကို ေခါင္းထဲထည့္ထားၿပီး မေမးလိုက္မိေပမယ့္လည္း ေတြးေတြးၿပီး ႀကိဳးစားၾကည့္ရွာတာ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္.. ေနာ္..။




ပန္ဒိုရာ

(သေကၤတမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္စဥ္ (၁) ကို ဒီမွာ ဖတ္ပါ။)