Sunday, December 21, 2008

လြယ္အိတ္ကေလး လြယ္ကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း




လြယ္အိတ္ ဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ ငယ္ငယ္ ေက်ာင္းသားဘ၀က လြယ္ခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ လြယ္အိတ္ကေလးမ်ားကိုသာ ျမင္ေယာင္သြားပါမည္။

လြယ္အိတ္ကေလးသည္ ျမန္မာရနံ႕ျဖင့္ သင္းထုံေနသည္။ လြယ္အိတ္ကေလးသည္ ထည့္စရာ ရိုးရိုးကေလး ျဖစ္သည္။ လွသည္။ ခ်စ္စရာျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ေခတ္မဆန္ပါ။ မခန္းနားပါ။

လြယ္အိတ္ကေလးက ေက်ာကုန္းေပၚမွာ ခြစီးၿပီး မလိုက္ပါ ပါ။ လက္ဖ်ားကေလးမွာ လက္ဖ်ံေပၚမွာ ပခံုးဖ်ားမွာ မခို႕မရို႕ တြယ္ခ်ိတ္ကာ မလိုက္ပါ ပါ။ ပခံုးက ျဖစ္ေစ စလြယ္သိုင္း အေနအထားျဖင့္ ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ကိုယ္ခႏၶာ နံေဘးမွ ထပ္တူကပ္ကာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ လိုက္ပါေလ့ရွိသည္။

ေက်ာပိုးအိတ္တလံုးလို ဇစ္မ်ား ခါးပတ္ကြင္းမ်ား ေဘးအိတ္ အတြင္းအိတ္ အိတ္အပိုမ်ား ျဖင့္ လုပ္ငန္းစဥ္ အစံုအလင္ မပါ၀င္ပါ။ ဇစ္လည္းမပါသလို ေသာ့ခတ္မရသျဖင့္ မလံုၿခံဳဟု ဆိုလိုက ဆိုႏိုင္မည္။ အမ်ဳိးသမီးသံုး စလင္းဘက္ကေလး တစ္လံုးလိုလည္း လွလွပပ ႏုႏုရြရြ မျဖစ္ပါ။ ပြဲေနပြဲထိုင္အတြက္ မသင့္ေလ်ာ္ဟု ယူဆေလ့ရွိပါသည္။

လုံၿခံဳမႈသည္ လြတ္လပ္မႈ၏ အေလ်ာ္အစား ျဖစ္ခဲ့ပါသလား။ ခန္းနားမႈသည္ လြတ္လပ္မႈ၏ အေပးအယူ ျဖစ္ခဲ့ပါသလား။ ပန္းဆိုးတန္း အေဟာင္းဆိုင္မွာ ေမႊေႏွာက္၀ယ္ယူလိုက္ေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို လြယ္အိတ္ကေလးထဲ အလြယ္တကူ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပစ္ထည့္လိုက္စဥ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးပါသည္။ လြယ္အိတ္ကေလးထဲ အသာထိုးထည့္ထားမိေသာ ထီးအသစ္တစ္ေခ်ာင္းကို ၄၅ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ခါးပိုက္ႏိႈက္ ခံခဲ့ရဖူးစဥ္ စိတ္ညစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ လြယ္အိတ္ကေလးတစ္လံုးကို လြယ္ကာ မဂၤလာအခန္းအနား ညစာစားပြဲတစ္ခုကို တက္ေရာက္ခဲ့လွ်င္ ဘယ္လိုေနမလဲ။

ေခတ္ကာလ ေျပာင္းသြားေတာ့ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားကေလးမ်ားသည္ လြယ္အိတ္လြယ္ေလ့ ရွိေသးရဲ႕လား မသိပါ။ ထူထဲမ်ားျပားလာေသာ ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ားကို ပိုအဆင္ေျပေျပ သယ္ပိုးႏိုင္ရန္ ေက်ာပိုးအိတ္သာ အသံုး ပိုတြင္က်ယ္လာႏိုင္ပါသည္္။ ေက်းလက္မွာေတာ့ ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ လြယ္အိတ္ကေလးမ်ားကိုသာ အားထားရဦးမည္ ထင္ပါသည္။ သည္လိုဆိုလွ်င္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလးက ေက်းလက္စာသင္ခန္းတို႕၏ သေကၤတ အျဖစ္ က်န္ေနခဲ့ဦးမည္။

လြယ္အိတ္ကေလးက ျမန္မာကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာတို႕၏ သေကၤတလည္း ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ သူတို႕အတြက္ေတာ့ အသက္အရြယ္ မလို။ အခ်ိန္ကာလ မလုိ။ ေနရာေဒသ မလို။ လြယ္အိတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး လြယ္ထားေသာ မုတ္ဆိတ္က်ိဳးက်ဲ ညွင္းသိုးသိုးႏွင့္ ဆရာမ်ားကို ဒါမွ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ စတိုင္အစစ္ကြ ဟု သေဘာတက် ေငးေမာခဲ့ဖူးသည္။

မသံုးျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ လြယ္အိတ္ကေလးတစ္လံုးကို လွည့္ၾကည့္မိစဥ္ ကိုယ့္ကို သည္လို အမွတ္မထင္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္ပါသည္။

“ေျပာေလ.. သူငယ္ခ်င္း….”

ဒီအသံုးအႏႈန္းကေလးက ကိုယ့္ကို တုန္႕ခနဲ ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။ စာအုပ္ကေလးေတြ ထည့္ဖို႕ေလာက္သာ ရည္ရြယ္ခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း။ အဆီးအတားမရွိ ပိတ္ေႏွာင္မႈမရွိ အလြယ္တကူ ထုတ္ယူႏိုင္ ျပန္ထည့္သြင္းႏိုင္ေသာ သူငယ္ခ်င္း။ ေဘးမွသာ အသာ လိုက္ပါခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း။ သူ႕ကို အသံုး မလိုအပ္ခ်ိန္တြင္ တိုင္မွာ ခ်ိတ္ထားခဲ့သည္ကို ကိစၥမရွိေသာ သူငယ္ခ်င္း။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကို ခန္းနားႀကီးက်ယ္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဘယ္တုန္းကမွ ဖြဲ႕စည္းမထားခဲ့ပါ။

မိုးတြင္းမွာ ထီးမပါပဲ အျပင္ထြက္မိသည့္ ကာလေတြ လူတိုင္း ႀကံဳဖူးပါမည္။ မိုးဖြဲဖြဲေလးေတြ ရြာလာေတာ့ အမိုးအကာရွိရာ အေျပးအလႊား လိုက္ရွာစဥ္ လြယ္အိတ္ကေလးကို အမွတ္မထင္ ေခါင္းေပၚအုပ္မိုးကာ အကာအကြယ္ယူမိမည္။ မိုးေတြတအား သည္းလာျပန္ေတာ့ လြယ္အိတ္ကေလးကို မစိုေစခ်င္လို႕လား၊ အထဲမွာ ထည့္ထားေသာ စာအုပ္ေတြကို ကာကြယ္လိုသည္လား ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစား မေ၀ခြဲမိစဥ္မွာပဲ ရင္ခြင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ ပိုက္ေပြ႕ ထားမိဖူးမည္။

လြယ္အိတ္ကေလးတစ္လံုးကို တိုင္မွာ ခ်ိတ္ထားခဲ့တာ ၾကာၿပီ။ သတိတရ ျဖဳတ္ယူ ၾကည့္လိုက္စဥ္တြင္ လြတ္လပ္ျခင္း… ေပါ့ပါးျခင္း… ရိုးသားျခင္း… အေဆာင္အေယာင္ကင္းျခင္း… ေက်ာင္းသားဘ၀… ကဗ်ာ… စာအုပ္မ်ား… အေငြ႕အသက္ေလးမ်ား မ်က္၀န္းမွာ ျပန္လည္ခိုတြဲ ေ၀့၀ဲလာခဲ့သည္။

သာယာေသာ ေန႕တစ္ေန႕တြင္ သူငယ္ခ်င္းကေလးကို ေဘးမွာလြယ္ကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လိုက္ခ်င္ပါေသးသည္။


ပန္ဒိုရာ



35 comments:

Anonymous said...

ေအးဗ်ာ က်ေနာ္လည္း လြယ္အိတ္ခ်စ္တယ္ဗ်။ က်ေနာ့္ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးရယ္ နာမည္ထုိးထားတဲ့လြယ္အိတ္အစိမ္းေလးရယ္ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့ လြယ္အိတ္အျဖဴေရာင္ေလးရယ္ ဒီေန႕ေတာ့လြမ္းသြားျပီဗ်ာ...

khin oo may said...

တို႕လဲလြမ္းတယ္။

khin oo may said...

ေရးတတ္လိုက္တာ။လြမ္းစရာေကာင္းလိုက္တာ။

khin oo may said...

ကခ်င္လြယ္အိတ္ကေလး္လွလိုက္တာ။

kay said...

ပန္႕ လြယ္အိတ္ေလးကေတာ့.. . ေငြေမာင္းသံေလးေတြနဲ႕မို႕.. သြက္သြက္လက္လက္ ကေလး.. အသံေပးေနမွာေပါ့။ အနဲဆံုး..အဲဒီ ျပတင္းေပါက္က..ေလတေပြ႕ တိုး၀င္လာတိုင္း..ခမ္းစည္း စ နဲ႕အတူ..အသံခၽြင္ေလး တစ ေလာက္..ေပးရင္း..သူရွိေၾကာင္း..သတိေပးေနမယ္ထင္တယ္။

mirror said...

အစ္မေရ..ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ လံုခ်ည္ကုိေျခမ်က္စိတယဥ့္တုိက္၀တ္၊ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးကုိ လက္ကဆြဲျပီး ပဲထုတ္ခဲ့တာေလးေတြ ေျပးသတိရမိတယ္။ညီမ့ အစ္မလဲ လြမ္းေနတယ္ထင္ပါ့။
:))

Anonymous said...

ေဒၚေလးေရ့ လြယ္အိတ္ကေလးကိုသနားရင္း လွလိုက္တဲ့ အေရးဖြဲ႔ေလးကို ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ရတဲ့အထိပဲ ဒါက်ေနာ္တို႔ လံုး၀မေတြးမိ ပစ္ပယ္ထားမိ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမိတဲ့ အပယ္ခံေလးရဲ့ ဘ၀ပဲ သူကသက္မဲ့မို႔ေတာ္ေသးတယ္ သက္ရွိသာဆို...............................။

ေခါင္ေခါင္ said...

အရမ္းလြမ္းသြားတယ္ မမပန္ရယ္..
ငယ္ငယ္က ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးကို ထုံးျပီးလြယ္ခဲ့တာ သတိရတယ္.. ငယ္ငယ္တုန္းကပါ.. ေနာက္ေတာ့လုံး၀ လြယ္အိတ္ဆိုတာ လွည့္ကိုမၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့တာ..
တစ္ကယ္လြမ္းသြားတယ္

Anonymous said...

ဒီမွာေတာ့ လြယ္အိတ္မလြယ္ၾကေတာ့ဘူးဗ်
တျခားအိတ္လြယ္ၾကတာကေတာ့ အစံုပါပဲ
ကေလးေတြကေတာ့ ေက်ာပိုးအိပ္အၾကီးၾကီးေတြ
ခါးညႊတ္ေအာင္ သယ္ျပီး ေက်ာင္းသြားၾကတာပဲ
လူေတြရဲ႕လြယ္အိတ္ဆိုတာက သေရေပၚမွာ အရိုးေခါင္းေတြ၊ ဒီဇိုင္းခပ္ရဲရဲ ပံုေတြေလ
လြယ္အိတ္ေရာင္းတဲ့သူေတြေတာ့ ရွိေနပါေသးတယ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းမွာ အမ်ားဆံုးေပါ့...
ေရာင္းသူသည္ ၀ယ္သူရွိရာသြား ေလ့ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ စကားအရဆိုရင္ေတာ့
လြယ္အိတ္ဓေလ့ကြယ္ေပ်ာက္ေတာ့မွာလားလို႕ ထင္စရာ၊
နယ္ေတြမွာေတာ့ လြယ္အိတ္လြယ္တဲ့ လူေတြအမ်ားၾကီးရွိေနေသးတာ ေကာင္းကြက္တစ္ခုထင္ပါရဲ႕ ေနာ္

ZT said...

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ေမႊးပြလြယ္အိတ္ေတြ အေမႊးလိုက္ႏွဳတ္တာ၊ အခ်င္းခ်င္း လြယ္အိတ္အျမီးေတြ ခ်ည္ေပးၾကတာ၊ ပီေက နဲ႕ ကပ္တာေတြ ျပန္သတိရမိတယ္။ ဟီးဟီး။

သက္ေဝ said...

လြယ္အိတ္ေလးကို ေထြးေပြ ့ကာ
ရင္မွာ စိတ္ၾကည္ႏူးလိုက္တာ...
အၾကင္နာရဆံုး မင္းကေလးရဲ ့ ေစတနာ...

ခ်စ္စရာ လြယ္အိတ္ကေလး...
ပိုင္ရွင္စစ္ရဲ ့ လက္ထဲမွာ တသက္လံုး မခြဲမခြာ ရွိေနပါေစ...

chocothazin said...

အစ္ေမေရ

သဇင္လည္း လြယ္အိတ္ကို သိပ္ခ်စ္တာ
၆ တန္းတုန္းက အစ္ကိုအၾကီးဆံုး ဝယ္ေပးတဲ့
ၾကံတိုင္းေအာင္ တံဆိပ္ အၿဖဴအမည္းၾကားထားတဲ့
လြယ္အိတ္ေလး အခုထိ ဗီရိုထဲသိမ္းထားတုန္းပဲ

MANORHARY said...

အမလည္းလြယ္အိတ္သိပ္ခ်စ္တာ၊မာစတာၿပီးတဲ့ထိလြယ္
အိတ္ပဲလြယ္ခဲ့တယ္။အမတို႔ေခတ္မွာေတာင္အဲဒီအခ်ိန္က
က်ဴတာေပါက္စေတြမာစတာတန္းေတြကလြယ္အိတ္ကို
လြယ္စရာလို႔မထင္ၾကေတာ့ဘူးေလ....
ခု..သားတို႔ေခတ္ဆိုပိုဆိုးတာေပါ့..သားတို႔ ေက်ာင္းမွာ
ဆိုလြယ္အိတ္ကိုသူတို႔မၿမင္ဘူးၾကဘူး။ သားကအစ....
သူ႔အေမသိမ္းထားတဲ့သိုးေမြးလြယ္အိတ္ၿဖဴၿဖဴေလးကို
ဘာလုပ္တာလဲလို႔ေမးတာေလ....
လြယ္အိတ္ကေလးလြယ္ၿပီးအရင္လိုအဓိပတိေပၚၿပန္
ေလွ်ာက္ခ်င္လာၿပီ..စီစဥ္ေပးေပေတာ့.... း(

မီယာ said...

လြယ္အိတ္ကုိ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေခတ္အလုိက္ ေျပာင္းလြယ္ၾကေသးတယ္။ ေက်ာ္သူက ႀကိဳးထုံးၿပီးလြယ္တယ္။ ခါးပုိက္ႏႈိက္ရန္က မလုံၿခံဳေပမယ့္ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ လြယ္အိတ္ေလးကုိ လက္နဲ႔ဆုပ္ထားရရင္ အားရွိသလုိပဲ။

ေဗဒါရီ said...

လြယ္အိတ္ေလးအေၾကာင္းဖြဲ႕ထားတာ သိပ္လွတာပဲ။ ဒီစာေလးဖတ္ျပီး ငယ္ငယ္တုန္းက လြယ္ခဲ့တဲ့ လြယ္အိတ္ကေလးေတြကို သတိရသြားတယ္။
ကၽြန္မလည္း လြယ္အိတ္ကေလးေတြကို ခ်စ္တယ္။
ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ လြယ္အိတ္ေလးေတြကိုပဲ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးလြယ္ခဲ့တာ။ လြတ္လပ္ေပမဲ့ မလံုျခံဳတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ကၽြန္မလည္း လြယ္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ခါးပိုက္ႏႈိက္ခံရဖူးတယ္။

Anonymous said...

မူလတန္းဘ၀ကိုေတာင္ ျပန္လြမ္းမိျပီ း(

Anonymous said...

ဘယ္ေတာ႔မွရိုးမသြားတဲ႔ လြယ္ပါ။
ကခ်င္လြယ္အိတ္အေသးေလးေတြ ေပၚလာတုန္းကလည္း အျမတ္တႏိုး၀ယ္ခဲ႔ဖူးတယ္။ ကဗ်ာေတြလည္း အဲ႔ဒီလြယ္အိတ္ေလးထဲမွာ ပြေယာင္းခဲ႔ဖူးတယ္။

ငယ္ဘ၀ကုိျပန္လြမ္းးးးတယ္
အစ္မေရးတဲ႔အက္ေဆးတိုင္း အလြန္လွတယ္။

ကေလးအေတြး said...

ကေလးဆို တကၠသိုလ္တက္တုန္းကေတာင္ ကခ်င္လြယ္အိပ္ အနီေလးနဲ႔ ေမာင္းေလးေတြနဲ႔ ... ကခ်င္လြယ္အိပ္ကိုပိုၾကိဳက္တယ္ .. ျပီးေတာ့ လြယ္အိပ္လြယ္ျပီးေက်ာင္းတက္ရတာ ေက်ာင္းသားပိုဆန္တယ္

Anonymous said...

က်ေနာ္ကေတာ့ ရွမ္းလြယ္အိတ္ ပိုႀကိဳက္သဗ်ာ...
သူက ပိုႀကီးတယ္ေလ.. စာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ားဆန္႔တယ္ေလ.. ကေလးတုန္းကဆို လြယ္အိတ္ကို ေက်ာပိုးအိတ္လို လုပ္ၿပီး မိုးရြာထဲေျပးရတဲ့ ဖီလင္ အမွတ္ရတယ္

Anonymous said...

ေရွ႕ကပို႔စ္ေတြတုန္းက ကြန္းမန႔္မေရးျဖစ္ေပမယ့္ လြတ္အိတ္ေလးက်ေတာ့ ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္သြားလို႔ ေရးမိတယ္ အစ္မေရ။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္လည္း လြတ္အိတ္ေလးကို အခုထိ လြယ္ေနတုန္းမုိ႔ပါပဲ။

ေရႊဂ်မ္း said...

တျခားအိတ္မ်ဳိးစုံ ကုိင္ျဖစ္ေပမယ့္ လြယ္အိတ္ေလးေတြမွာ ေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ေတြပါတာမႈ ပုိလြမ္းစရာ ေကာင္းပါတယ္ အမေရ။ ခုတေလာေတာင္ ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလး ပါမလာလုိ႕ အိမ္ကုိ ျပန္မွာမလုိ႕ စဥ္းစားေနမိတာ။ ခု ပုိလြမ္းသြားျပီ။

ATN said...

အင္း.... လြယ္အိတ္ထဲကို... ထည့္ခဲ့ဖူးတဲ့... ဖက္ဖူးေရာင္ ဘ၀ေလးတခုကို... ျပန္လြမ္းသြားတယ္...။
ခုေတာ့လည္း... ... ...

ကုိေအာင္ said...

လြယ္အိတ္ေလးကို လာခံစားပါတယ္ အန္တီပန္ေရ။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ပုံရိပ္လဲ လြယ္အိတ္လြယ္ကာ လမး္ေလွ်ာက္ထြက္လုိက္ ခ်င္ပါေသးသည္။

အိုးေ၀ေအာင္ said...

ဘေလာ့အကယ္ဒမီေပးပြဲမွာ အကဲျဖတ္ဒိုင္ေတြ ဘယ္သူဆိုတာ သိမွ ျဖစ္မွာ။နအဖအကယ္ဒမီေပးပြဲကဒိုင္လူၿဖီးေတြေရြးတဲ႔အကယ္ဒမီစာရင္းလို ေပၚလစီျဖစ္မွာစိုးပါတယ္။
http://thebestofmyanmarblogs.blogspot.com/

အိုးေ၀ေအာင္ said...

နစ္ေနမန္း။ကိုထိုက္တို ႔လို ေရႊ၀ါေ၇ာင္ကာလ ထင္၇ွားခဲ႔တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြကို မဲစာရင္းထဲ ဘာလို ့မထည့္ခဲ႔လဲ၊ေျဖရွငး္ခ်က္ေပးပါ ဒိုင္မ်ား ခင္ဗ်ာ။
http://thebestofmyanmarblogs.blogspot.com/

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ လြယ္အိတ္က ေက်ာပိုးအိတ္ေတြထက္ ပိုခန္းနားတယ္လို႕ ခံစားရတယ္..။ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ကခ်င္လြယ္အိတ္ အနက္ေရာင္ေလးပဲ...။ ကြ်န္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အဲ့ဒီ့ ပုံစံပဲ အျမဲသံုးခဲ့ဖူးတယ္...။ :)

Anonymous said...

မပန္.. ယံုမလားေတာ့မသိဘူး..။ ေလးမ ပုခံုးမွာ ဒီေန ့ထိ လြယ္အိတ္ရိွေနေသးတယ္..။ လြယ္အိတ္နဲ့ ေတာ္ေတာ္ဆင္တဲ့ အိတ္ေပါ့..။ ပကာသနမပါဘူး..။ အဟန္ ့အတားမပါဘူး..။ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို မၾကာခဏ စမ္းရင္း...။ အိတ္ေတြ ဖြင့့္ျပတဲ့ tag game တုန္းက ေလးမ အိတ္တင္ထားတယ္..။

ေယာနသံစင္ေရာ္ said...

လြယ္အိတ္ေလးေတြကုိ အရင္တုန္းထဲက ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးလည္းလြယ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ မပန္ဒုိရာ ရဲ့ အေတြးအေရးေၾကာင့္လြယ္အိတ္ေလး ရဲ့ အေရးပါပုံေတြကုိ သတိပုိထားမိခဲ့ၿပီ။ အေမပုိ႔ထားတဲ့ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးကုိ ဒီတခါ အျပင္ထြက္ရင္ထုတ္လြယ္လုိက္မယ္လုိ႔စိတ္ကူးမိတယ္။ ဒီတခါေတာ့ နံေဘးနားမွာ အေဖာ္ေကာင္း တေယာက္အျဖစ္နဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုထားၿပီး လြယ္ျဖစ္ေတာ့မယ္။

Maung Eike said...

ေနာက္ေက်ာမွာ ကားယားခြၿပီး လိုက္တဲ႔ သူေတြထက္
ေဘးနားကေန ရီးေလးခိုလိုက္တဲ႔ သူ႔ကို ပိုခ်စ္တယ္ဗ်ာ

Unknown said...

When i go back to my dorm this evening, I gonna find my old Ka chin bag in my luggage and I wanna use it tomorrow. Oh, I am so sorry, I am missing u now, my bag.

ကုိ႐ုပ္ဆုိး said...

ဘ၀မွာ ... ေရွ႕ကသြားတဲ႔ တုတ္ေကာက္၊ ေနာက္က လုိက္တဲ႔ ေက်ာပုိးအိတ္ထက္၊ ေဘးနားမွာ ထပ္ခ်ပ္မကြာလုိက္တဲ႔ လြယ္အိပ္ေလးတစ္လုံးကုိ အခုထိ လြယ္လ်က္ ဘ၀ခရီးဆက္ေနလ်က္ပါ ........။

Anonymous said...

လြယ္အိတ္က ျမန္မာရန႔ံထက္ ရိုးရာ ကခ်င္ရန႔ံပို သင္းပ်ံ႔မယ္လို႔ ကခ်င္ႀကီး ထင္ပါတယ္ ပန္ဒိုရာစံ.. လြယ္အိတ္ ကိုင္ဆြဲသူဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ ဗမာသမိုင္းကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္လႈပ္ခဲ႔သူ ေတြဗ်။

pandora said...

ေရးသြားတဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြ အားလံုးက လြမ္းစရာ ပိုေကာင္းေနပါတယ္။ လြယ္အိတ္ကေလးကို သတိရသြားတယ္ဆိုလို႕ လြယ္အိတ္ကေလး ကိုယ္စား ၀မ္းသာပါတယ္။
ကိုဒူကဘာေရ ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးဆိုရင္ လူတိုင္း ခ်စ္ၾကတယ္ လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

လင္းဒီပ said...

အခုအခ်ိန္ထိ
လြယ္အိတ္ေလးက အမွတ္ရစရာ အေကာင္းဆံုးနဲ႕ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္မရွိ ရိုးသားေနတုန္းပါဘဲ..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ေတာ္ရာမွာ ထားထားလိုက္တာ ၾကာေပါ့...
အသစ္အသစ္ေသာ ဟန္ၾကီးပန္ၾကီး အိတ္ေတြလြယ္လို႕ေလ