Saturday, May 2, 2009

ငဝန္ဧရာ ပမၼဝတီ ေရြးနဒီ တေၾကာ ေမ်ာလာတဲ့ ဒိုက္တစ္မွ်င္



ငဝန္ဧရာ ပမၼဝတီ ေရြးနဒီ တေၾကာ ေမ်ာလာတဲ့ ဒိုက္တစ္မွ်င္


တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ပင္လယ္
ၾကယ္ မေၾကြ၊ ေတာ္ မလဲ
လက္နက္ ဝင္းလက္ မၿပိဳးျပက္
သမားရိုးက်ရက္ေတြထဲက တစ္ည
ဘုရားသခင္ စြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့ အမိႈက္တစ္စ
င၀န္ျမစ္ညာအရပ္က က်လာတယ္။

ပန္းခက္ေတြေရးထားတဲ့
ဖ်င္ထီးေရာင္စံု
ငဝန္ျမစ္ဝမွာ ငယ္မူၾကြ လွေနတုန္း
အျပာမွာ အ၀ါဆင္
ပြင့္ဖူးတလြင္လြင္နဲ႕
ေဗဒါပင္ကို အားက်
ေရေက်ာ္၀ကေန ေခ်ာင္းထဲ၀င္
လတာျပင္ကို မိတ္ဖြဲ႕လို႕
ဂၽြမ္းအတတ္ကို ငဖ်ံဆီမွာသင္
ဒိုက္အဆင္ ဒိုက္အေသြးကိုေမ့လို႕
ခပ္ေရးေရး စိတ္ႀကီး၀င္ခဲ့ေသးတယ္။

ဘုတ္မက အီေနတုန္း
က်ဴရိုးရွင္က ပီေနတုန္း
ပမၼ၀တီရဲ႕ ေရခ်ိဳေရငန္စပ္မွာ
ေဗဒါေတြက်ပ္
ဗ်ိဳင္းျဖဴေတြ ေတာင္ပံခတ္ခ်ိန္အထိ
အစုန္ အဆန္ ဆင္းခဲ့တယ္
ေနလံုး မွိန္ျပန္ေတာ့
အိမ္.. ဆိုတာရဲ႕ ဒႆန
ခ် မျပခ်င္ေသးတဲ့အခါ
ဆည္းဆာခ်ိန္ တိမ္အေတြးထဲမွာ
သဲေသာင္ျပာျပာက တနံတလ်ားက်ယ္သြားခဲ့တယ္။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္….
ဧရာ၀တီသေဘၤာရဲ႕ အထက္တန္းအိပ္စင္က
ပစ္ခ်လုိက္တဲ့ ဘီယာဗူးခြံတစ္လံုးကို
ငွက္သမၺာန္တစ္စင္းရဲ႕ နံေဘးကေန
ေငးၾကည့္ရင္း ေတြးခဲ့ဖူးတယ္
ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမသား
အလႊာအထပ္ထပ္ေတြၾကားမွာ
ဘီယာဗူးတစ္လံုးစာ ျခားနားေနသလား။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
စပါးေတြ ဆားေတြ ငါးေတြကိုေပးတဲ့
ၾကြယ္၀တဲ့ျမစ္ေခ်ာင္းေတြၾကား
ဓနိပင္ လမုတန္း ႏုံးစပ္စပ္မွာ
ကဏန္းႏိႈက္ေနၾကတဲ့ အက်ၤီမပါတဲ့ကေလးေတြ
ရႊံ႕ေရာင္မြဲေနတဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြ
ကမ္းမကပ္ႏုိင္တဲ့ ဒိုက္ဖတ္ေတြ အတြက္
နကၡတ္ေတြ လင္းမျပႏိုင္တဲ့အခါ
ဘယ္အရာက ခ်ည္ထံုးထားခဲ့တာေၾကာင့္လဲ။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
တကယ္လို႕မ်ား
အိႏၵဳျမစ္က ေရ
ႏိုင္းျမစ္ကေရ
သိန္းျမစ္က ေရ
ျမစ္၀ါျမစ္က ေရ
ေဗာ္လဂါျမစ္က ေရ
ကမၻာ့ေျမပံုထဲက ေရေတြအားလံုးက
ဆာတယ္ဆာတယ္လို႕
သံၿပိဳင္တက္တက္ အိပ္မက္စိမ္းေပးလာၾကတဲ့အခါ
ဘယ္အရာနဲ႕ မြတ္သိပ္မႈေျပေစမလဲ။

ေတြးခဲ့ဖူးတယ္…
ျမစ္တစ္စင္းထဲမွာ ေရႏွစ္ခါခ်ိဳးလို႕မရဘူး တဲ့
ႏွစ္ခါမက ထပ္ထပ္မွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို
ဘယ္ျမစ္ေရမွာ ဘယ္လိုေဆးေၾကာရပါ့
ေရြးျမစ္ကမ္းလွလွက
ဆားငန္ေရ ၀ သြားတဲ့ ဒိုက္မွ်င္ဟာ
ငရဲတံခါး ျဖတ္ေက်ာ္ရင္
သံသရာကိုပါ ေမ့ေလ်ာ့ေစတဲ့ ျမစ္မွာ
ကူးခပ္ရင္းနစ္ေနၿပီလားကြယ္။

အခ်ိန္ဆိုတာ
လူေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေရစီးေၾကာင္း
အနာဂတ္ဆိုတာ
စိတ္ကူးျမစ္တို႕စုဆံုရာ ပင္လယ္
ကံၾကမၼာဆိုတာ
အရာရာ အစိုးမရႏိုင္တဲ့ ေလထု
ေရျပင္က်ယ္တေၾကာ
ေမ်ာလာတဲ့ ေငြ႕ရည္ေတြဟာ
ရူးသြပ္ေသြးဆာ သြားတဲ့အခါ
မာယာေတြဖြဲ႕ ဗ်ဴဟာေတြခ်ဲ႕တယ္
တံပိုးခရာသံ အသစ္နဲ႕
နာဂစ္တံဆိပ္ကိုကပ္ထားတဲ့
ေမ ၂ ရဲ႕ စစ္ေၾကညာသံက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အငိုက္မိ လန္႕ႏိုးေစတယ္။

အခ်စ္ကိုသာ သယ္လာဖူးတဲ့
ဂႏၳ၀င္ျမစ္ေတြဟာ
သည္စစ္ပြဲမွာ အလဲအကြဲေပါ့
မိစၧာေတြရဲ႕ ညွီစို႕စို႕ ရနံ႕ေတြကို
ေရငန္တရိုးက ေစာင္းသံနဲ႕ မလွန္ႏိုင္ခဲ့
ပင္လယ္ထဲက မွိန္းတစ္လက္နဲ႕
နက္ပကၽြန္းက ဂုတ္ခြစီးလာခ်ိန္
ပုဆိန္ေတြ ၀ွက္ထားတဲ့ ျမစ္ေစာင့္နတ္က
၀ိညာဥ္ႏွစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႕
ယာဇ္ပူေဇာ္ ဖို႕ဆင့္ေခၚလိုက္ခ်ိန္
အေနာက္ဘက္မွာ ငွက္ေတြ အုပ္လိုက္ထပ်ံတယ္။

ေလနီၾကမ္းဆိုတာ
ထန္းလက္နဲ႕ ကာလို႕မရဘူး
သိမႈ နဲ႕၀န္တာ
နမူနာ ခ်ျပလိုက္တဲ့ ျမစ္တို႕ရဲ႕လကၤာဟာ
ကြဲအက္တုန္ခါ ငိုသံပါေနတယ္
ျပာမေလာ့ ဟိုဘက္ျခမ္းက
ပဲ့က်သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းပါးဟာ
ႏွလံုးသားေတြကိုပါ တုိက္စားသြားတယ္
သယ္ကယ္ေသာင္စြန္းက
စုန္းစုန္းျမဳပ္သြားတဲ့ ေျမႏုကၽြန္းထဲ
ရင္အစံုေတြ ကြဲေၾကသြားတယ္
ကယ္ပါယူပါ လက္ေတြအကမ္းမွာ
ေဒါင္လိုက္ရမ္းသြားတဲ့ေလဟာ
အေရွ႕အရပ္ထိ အဖ်ားခတ္ရင္း
ျပတ္ေတာက္က်န္ခဲ့တဲ့
ဒုကၡတရားရဲ႕ ျမစ္က်ိဳးအင္းေတြကို
ဇြတ္အတင္း ထားရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

………
………
………
စစ္.. ေတြ ၿပီးၿပီလား
ျမစ္ေတြကေတာ့ စီးေနဆဲ
ျမစ္ရဲ႕အလွ
ျမစ္ရဲ႕ဘ၀
ျမစ္ရဲ႕ဓမၼ မွာ
တရားမရႏိုင္ရွာေသးတဲ့
သည္ငမိုက္ သည္ဒိုက္ကေတာ့ ကမ္းမကပ္ေသးဘူး
ရုပ္သက္သက္နဲ႕က်ိဳေလာင္းထားတဲ့
လူလုပ္ေျမာင္းတစ္ခုထဲမွာ
မလႈပ္တလႈပ္ေမ်ာပါရင္း
ဧရာ၀တီရဲ႕ မက်က္တက်က္ဒဏ္ရာေတြကို
အေ၀းကေန နာ ရုံေလး နာ ေနေလရဲ႕။


ပန္ဒုိရာ

(ေမ ၂ သို႕)













(မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ဗြီဒီယိုဖိုင္ေလးေတြပါ)


20 comments:

သက္ေဝ said...

ေဟး... တို႕ ၁ ကြ

Happy Birthday ပါ ပန္ပန္...

khin oo may said...

အမွန္က တုိ႕ တစ္ပါ။ သက္ေဝကိုဦးစားေပးလုိက္တာ. သူငယ္ခ်င္းမုိ႕လုိ႕။။တို႕က ေစာင္႕ေနတာ။ တစ္မၿဖစ္ခ်င္လုိ႕။

ဘာမွန္းမသိလည္း ေသခ်ာတယ္။

happy birthday ပန္ပန္။
လိုရာဆုၿပည္႕ပါေစ။

khin oo may said...

2 May 09, 00:13
ုkom: စာေရးထားတာ သိတ္ေကာငး္တယ။္ တုိ႕ ကြန္မက္ေပးရမွာအားနာလုိ႕ ပညာရွင္ေတြ အတြက္ခ်န္ခဲ႕တယ္။ စစ္ေတြ..ၿပီးၿပီလား။ ၿမစ္ေတြ ကေတာ႕စီးေနဆဲဆုိတာေလး အဖဲြ႕ကေလးကုိၿကိုက္တယ္။ တုိ႕သာဆုိရင္ မေရးတတ္ဘူး.တစ္နစ္လံုးေရးေတာင္ မရ

မယ္႔ကိုး said...

ဒီေန့ က မေမြးေန ့လား။
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေမြးေန ့ျဖစ္ပါေစ မ...

“ဧရာ၀တီရဲ႕ မက်က္တက်က္ဒဏ္ရာေတြကို
အေ၀းကေန နာ ရုံေလး နာ ေနေလရဲ႕။”
ရင္ထဲ တည့္တည့္ေရာက္လို ့ အေပါက္ကေလးေတာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္...

(ေတးမြန္) said...

ဒီႏွစ္ေတာ့ မႏွစ္ကလို ၀မ္းမနည္းရေလာက္ပါဘူး။ :)
ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ သတိရေနတုန္းပဲ။

မပန္..ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ။ သူတုိ႔လည္း .. ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ၾကပါေစ။ ဒုကၡမွ ကင္းေ၀းႏိုင္ၾကပါေစ။

Moe Cho Thinn said...

သိပ္ေကာင္းတာပဲ ပန္ပန္။

ႏွစ္ခါမက ထပ္ထပ္မွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို
၀ိညာဥ္ႏွစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႕ ပူေဇာ္ ေဆးခ်လိုက္ေပမဲ႔
နကၡတ္ေတြ မလင္းေသးဘူး။
ေလထဲမိုးထဲေမွာင္ထဲမွာ ငိုသံေတြ ၾကားေနရတုန္း..

အိျႏၵာ said...

မပန္ေရ..

ျမင္ကြင္းေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေနျပီး..

ဘာမွခ်မေရးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနတာ...

ခု..ရင္၀ကို..တည့္တည့္ခ်ိန္ပစ္တဲ့ျမားနဲ႔

ပက္ပင္းတိုး ေတာ့တယ္...။

Bino said...

Initial = Final
ဒိုက္တစ္မွ်င္
အမိႈက္တစ္စ
င၀န္ျမစ္ညာအရပ္က က်လာတယ္။

A beautiful scene
ဘုတ္မက အီေနတုန္း
က်ဴရိုးရွင္က ပီေနတုန္း
ပမၼ၀တီရဲ႕ ေရခ်ိဳေရငန္စပ္မွာ
ေဗဒါေတြက်ပ္
ဗ်ိဳင္းျဖဴေတြ ေတာင္ပံခတ္ခ်ိန္အထိ
အစုန္ အဆန္ ဆင္းခဲ့တယ္
ေနလံုး မွိန္ျပန္ေတာ့
အိမ္.. ဆိုတာရဲ႕ ဒႆန
ခ် မျပခ်င္ေသးတဲ့အခါ
ဆည္းဆာခ်ိန္ တိမ္အေတြးထဲမွာ
သဲေသာင္ျပာျပာက တနံတလ်ားက်ယ္သြားခဲ့တယ္။

Suffering from Malnutrition
ကမၻာ့ေျမပံုထဲက ေရေတြအားလံုးက
ဆာတယ္ဆာတယ္လို႕
သံၿပိဳင္တက္တက္ အိပ္မက္စိမ္းေပးလာၾကတဲ့အခါ
ဘယ္အရာနဲ႕ မြတ္သိပ္မႈေျပေစမလဲ။

Philosophy
ေတြးခဲ့ဖူးတယ္… 1,2,3,4 and
အခ်ိန္ဆိုတာ
လူေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့ ေရစီးေၾကာင္း
အနာဂတ္ဆိုတာ
စိတ္ကူးျမစ္တို႕စုဆံုရာ ပင္လယ္
ကံၾကမၼာဆိုတာ
အရာရာ အစိုးမရႏိုင္တဲ့ ေလထု

Danger smell
အခ်စ္ကိုသာ သယ္လာဖူးတဲ့
ဂႏၳ၀င္ျမစ္ေတြဟာ
သည္စစ္ပြဲမွာ အလဲအကြဲေပါ့
မိစၧာေတြရဲ႕ ညွီစို႕စို႕ ရနံ႕ေတြကို
ေရငန္တရိုးက ေစာင္းသံနဲ႕ မလွန္ႏိုင္ခဲ့

Peril in distress
သယ္ကယ္ေသာင္စြန္းက
စုန္းစုန္းျမဳပ္သြားတဲ့ ေျမႏုကၽြန္းထဲ
ရင္အစံုေတြ ကြဲေၾကသြားတယ္
ကယ္ပါယူပါ လက္ေတြအကမ္းမွာ
ေဒါင္လိုက္ရမ္းသြားတဲ့ေလဟာ
အေရွ႕အရပ္ထိ အဖ်ားခတ္ရင္း
ျပတ္ေတာက္က်န္ခဲ့တဲ့
ဒုကၡတရားရဲ႕ ျမစ္က်ိဳးအင္းေတြကို
ဇြတ္အတင္း ထားရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

Initial = Final
လူလုပ္ေျမာင္းတစ္ခုထဲမွာ
မလႈပ္တလႈပ္ေမ်ာပါရင္း
ဧရာ၀တီရဲ႕ မက်က္တက်က္ဒဏ္ရာေတြကို
အေ၀းကေန နာ ရုံေလး နာ ေနေလရဲ႕။

So nice a poem.
a Strength Poem.
I absorbed by hart.
Bino

yehtutnaung said...

မပန္ေရ.. တကယ့္ကို ထိထိမိမိ ခံစားရတဲ့ ကဗ်ာဇာတ္လမ္း ပါလားဗ်ာ။

mgngal said...

ေတြးရင္ ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း ေတြးရင္း နဲ ့...................။

ေမျငိမ္း said...

၂၀၀၇ထဲက ေမလက်ကာမွ ပန္ဒိုရာဘေလာ့ကို ဖတ္ဖူးျပီး ကဗ်ာေတြအဖတ္မွာ ဖ်ားသြားခဲ့တယ္။
ျပီးေတာ့ ဆီလိဗီယာ ပလသ္လို.. ၾကည္ေအးလို... ပန္ဒိုရာ့ကဗ်ာစုစည္းမႈဆိုတာကို ခဏခဏ စိတ္ကူးၾ ကည့္မိဖူးတယ္..။ ခုဆို .. ပန္ဒိုရာကို ခ်စ္ခဲ့ရတာေတာင္ ၂ႏွစ္ရွိျပီေကာ အရီးေရ...။
ခုလည္း နာဂစ္ ေမ ၂ ကို ခံစားရတာ.. အဲဒီမွာ အကုန္ပါပဲေလ...။ :(

Anonymous said...

အမေရ .. ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါေစ ။

အရင္တနွစ္ကလို ဒီတနွစ္လည္း ေတြ႔ၾကရေအာင္ ။ တစ္နွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က ေတြးၾကည့္ရင္ သိပ္ၾကာေနသလို ... တကယ္ျဖတ္သန္းၾကည့္ေတာ့လည္း ခဏေလးနဲ႔ ေရာက္သြားသလိုပဲ ...

ဘ၀ရဲ႔ နွစ္တိုင္းမွာ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ေနနိုင္ပါေစ ။

- ညီမ -

Anonymous said...

နတ္ဆိုးရဲ႔ နာဂစ္ပိုစ့္ေအာက္မွာ ခုလိုေရးထားခဲ့တယ္ ..

နာဂစ္တစ္နွစ္ျပည့္ဟာ
မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ အထိမ္းအမွတ္၊
တသသနာက်င္ေနမိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္၊
အခ်ိန္ရဲ႕ကုစားမႈေၾကာင့္ ေလ်ာ့ေပါ့သြားေစတဲ့ အတိတ္၊
ဆုေတာင္းေတြပဲေမ်ာပါသြားတဲ့ ပစၥဳပၸန္၊
အဲလိုေတြနဲ႔ပဲ ရပ္တန္႔မေနဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။

ညိမ္းညိဳ said...

မႀကီးပန္ေရ
ဘာကိုပိုေရးေစခ်င္သလဲဆိုတုန္းက
အလည္လာတိုင္း ကဗ်ာလို႔ ဗုတ္ထည့္ခဲ႔တာ
ဒီတပုဒ္နဲ႔တင္ ေက်တယ္ဗ်ာ

MANORHARY said...

ၿမစ္ေတြကစီးဆင္းေနဆဲ
ပင္လယ္ဆီ
ပင္လယ္ကေတာ့
ငါတို႔ရင္ထဲစီးဆင္းရင္း
မုန္တိုင္းေတြထန္လို႔
ေလဆန္ကိုပ်ံတက္ေနရမွေတာ့
.............
...............

ညီအကိုမ်ား said...

ကဗ်ာအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ..
ဖြဲ႕ႏြဲ႕မႈ၊ စကားလံုုး အားလံုုး..အားလံုုးေကာင္း၏။

မိုုးၾကယ္

ပုံရိပ္ said...

ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ မပန္။ ပုံရိပ္ ကဗ်ာအေၾကာင္းနားမလည္ေပမယ့္ ဖတ္သူ ခံစားသူ တေယာက္အေနနဲ႔ ပုံရိပ္ေတြ၊ နိမိတ္ပုံေတြကုိ ျပတ္ျပတ္ထင္ထင္ ခံစားႏုိင္တယ္။ စကားလုံးေတြလည္း သုံးတာ ေကာင္းလုိက္တာ။ မပန္ရဲ႕ ကဗ်ာေရးႏုိင္စြမ္းကုိ အားက်မိတယ္။ ဘာလုိလုိနဲ႔ နာဂစ္ဟာ တစ္ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္ခဲ့ေပါ့။
မပန္ရဲ႕ ေမြးေန႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ (မသက္ေ၀ ေျပာသြားတာကုိ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ေလ..)

Thet said...

Wonderful...:)

ကိုငယ္ said...

မပန္ေရ.. ဘယ္လိုစကားလံုးမ်ိဳးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ စကားစရမလဲ.. အရမ္းေကာင္းလြန္းလို႔ ရင္ထဲမွာဆို႔နင္ျပီး..
ႏႈတ္ေတြ ဆြံ႔အ သြားရတယ္.. ကြန္မန္႔ေရးမယ့္လက္ေတြကို တန္႔သြားေစတယ္..
ဒါပါပဲဗ်ာ...

ကုိေပါ said...

"ငဝန္ဧရာ ပမၼဝတီ ေရြးနဒီ တေၾကာ ေမ်ာလာတဲ့ ဒိုက္တစ္မွ်င္" ကုိ လူလုပ္ေျမာင္းထဲက ေနာက္ထပ္ ဒုိက္တမွ်င္က တကူးတက ျပန္ရွာၿပီး နာက်င္စြာ လာဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ။