Sunday, May 24, 2009

စိတ္မပါလက္္မပါ ညေနခင္းေတြ




စိတ္မပါလက္္မပါ ညေနခင္းေတြ


ဘာအရည္နဲ႕မွ ေဖ်ာ္စပ္လို႕မရ
ပ်စ္ခဲေနတဲ့ေဆးေတြဟာ
တိမ္ေတြကိုျခယ္လို႕မရဘူး။

အမ်ိဳးအမည္မသိ-မရွိ ငွက္တစ္ေကာင္
သူပ်ံလိုရာကို ပ်ံသြားတာကို ေငးရင္း
ၾကားဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေတြထဲက
နတ္သမီးကိုလည္း လုိက္မရွာေတာ့ပါ။

မျပတ္ျမည္ေနတဲ့ တယ္လီဖုန္းတစ္လံုးက
အင္အားကုန္လို႕ အခန္းေထာင့္မွာ ၿငိမ္က်သြားတယ္။

အျပင္ေလာကနဲ႕ မိမိ
ျပတင္းေပါက္တစ္ေပါက္စာ ကြာေ၀းေနခ်ိန္
ေနေရာင္ဖ်ဖ်က တိုက္တာေခါင္မိုးေတြထဲ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ္၀င္ေနတယ္။

ႀကံဳး၀ါးေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ဆိတ္သုဥ္းလ်က္ရွိေသာ
တေယာအိုတစ္လက္ တအီအီျမည္တြန္ေနေသာ
လူသြားလမ္းေဘး၀ယ္ တရြတ္တိုက္ေမ်ာပါေနေသာ
စားပြဲပုေလးေပၚ ေမးတင္ငိုက္မ်ဥ္းေနေသာ
ေၾကမြတြန္႕ေခါက္ ညေနခင္းကေလးကို
ေကာက္ကိုင္လိုက္မွ ျဖတ္ခနဲ အက္ကြဲသြားေလတယ္။


ပန္ဒိုရာ

12 comments:

Anonymous said...

စိတ္ပါလက္ပါ ညေနခင္းမ်ား ေရာက္ရွိပါေစခင္ဗ်ားးးး

ATN said...

၁ နဲ႕ ၁ ေပါင္းတဲ့အခါ ၂ မရဘူးလို႕ သင္ၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာ သခ်ၤာပညာကို စိတ္ကုန္သြားခဲ့ဖူးတယ္... အတတ္ပညာတခုမွာ ဘာလို႕ အဲလိုမ်ိဳး မာယာေတြ မ်ားေနတာလဲ- လို႕ေတြးခဲ့ဖူးတယ္... ဒါေတာင္ သိပၸံဘာသာ တခုေနာ္... ခုေတာ့ ေလာကၾကီးကို စိတ္မပါ လက္မပါ... ဘာတခုမွ မပါပဲနဲ႕ ေပြ႕ဖက္ေနခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့... ညေနခင္းေတြနဲ႕ပါ ထပ္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါ .... ... ...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရႊေရာင္ေတာက္ပေသာ ညေနခင္းမ်ားကို မပန္ စိတ္ပါလက္ပါ ေပြ႕ဖက္ခြင့္ရပါေစ...

အိျႏၵာ said...

စိတ္မပါတဲ့ ညေနခင္းေတြေပမယ့္
စိတ္ပါလက္ပါဖတ္သြားခဲ့ပါတယ္...

ပန္ေရ...

စိတ္ပါလက္ပါ မရယ္ေမာရတာလဲၾကာပါေပါ့

mysterysnow said...

မပန္ေရ
မပန္ရဲ႔စာေတြကို ေစာင့္ေနတာၾကာျပီ
ခုလဲ စိတ္ပါလက္ပါ လာဖတ္ပါတယ္။

မယ္႔ကိုး said...

ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာတဲ့ မ ဆီက လွလွပပထြက္လာတဲ့ ကဗ်ာေလးကို စိတ္ပါဝင္စားအားေပးသြားပါတယ္။

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ေၾကမြတြန္႕ေခါက္ ညေနခင္းကေလးကို
ေကာက္ကိုင္လိုက္မွ ျဖတ္ခနဲ အက္ကြဲသြားေလတယ္
တဲ႔

မပန္ေရ..
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္..

MANORHARY said...

ညေနခင္းေတြက
အထိမခံတတ္ဘူး
အထားလည္းမခံဘူး
ပံုစံမပ်က္ ကြဲအက္ေၾကမြေနေသာ
ညေနခင္းမ်ားးးးး

Name less bird said...

I really like it...Thank you Ma Pan..
Takecare your helth too.

သက္ေဝ said...

ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး...
ကိုယ့္မွာလဲ အဲဒီလို စိတ္မပါ လက္မပါ ညေနခင္းေတြ ရွိေနတယ္...။ စိတ္မပါလို႕ ဒီအတိုင္း ပစ္ထားလို႕မရ... တာဝန္အရ မျဖစ္မေန လႈပ္ရွားေနရတဲ့ ညေနခင္းေတြေရာပဲ...
အဲ... ေကာက္ေတာ့မကိုင္ရဲဘူး... ကြဲသြားမွာ စိုးလို႕...။

Moe Myint Tane said...

စိတ္မပါလက္မပါညေနခင္းတဲ႔လား..
ဘ၀ေတြကိုက စိတ္ပ်က္စရာျပဌာန္းတတ္ခဲ႔ေလေတာ႔..
သစၥာနဲ႔ေမတၱာဟာလည္း ေရႊမန္းသဘင္နဲ႔ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေလာက္သာ ရွိတတ္ခဲ႔ျပီေလ..
ဒီေတာ႔ ညေနခင္းဟာလည္း ကြဲအက္ေၾကမြျခင္းမွာ တကယ္႔ကို....တကယ္႔ကိုပါဘဲ စိတ္မပါလက္မပါေပါ႔..


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

mgngal said...

အက္ကြဲသြားတဲ့ ညေနခင္းကို စိတ္မပါလက္မပါနဲ ့ပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္ ။

Anonymous said...

မေရ... စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ကို ခံစားသြားပါတယ္။


ေအးခ်မ္းသူ