ႀကိဳးညွိျခင္းကဗ်ာစာအုပ္ကို FM Bagan မွာ ေဆြးေႏြးၾကျခင္း (အပိုင္း ၃)

ႀကိဳးညွိျခင္းကဗ်ာစာအုပ္ကို  FM Bagan မွာ ေဆြးေႏြးၾကျခင္း (အပိုင္း ၃)

(FM Bagan ေရဒီယိုမွာ မင္းခက္ရဲ တင္ဆက္တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေဆြးေႏြးခ်က္ အစီအစဥ္မွာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာပါ။ အပိုင္း ၃ ပိုင္းခြဲၿပီး တင္ဆက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို ပုိ႔ေပးတဲ့ ကိုမင္းခက္ရဲ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)

ဟုတ္ကဲ႔ ခုကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆြးေႏြးမယ္႔အေၾကာင္းအရာကေတာ႔ ၂၀၁၂ ခုနွစ္ၾသဂတ္စ္လထုတ္ ျမန္အမ်ဳိးသမီးကဗ်ာ ဆရာ မ ၃၅ဦးရဲ႕ ကဗ်ာေပါင္း ၁၀၀နီးပါးကုိ စုစည္းထုတ္ေ၀ထားတဲ႔ ႀကဳိးညွိျခင္းဆုိတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ပထမဆုံးအပုိင္းတစ္ခုမွာ ဒီကဗ်ာစာအုပ္က အမ်ဳိးသမီးကဗ်ာဆရာမေတြ စုံစုံလင္လင္စုစည္းထုတ္ေ၀တဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ျဖစ္သလုိ ေခတ္ၿပဳိင္ကဗ်ာသမုိင္းအတြက္ အေရးပါတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ေၾကာင္းေဆြးေနခဲ႔ပါတယ္ ။ ဒုတိယပုိင္း မွာေတာ႔ ေခတ္ၿပဳိင္ျမန္အမ်ဳိးသမီးကဗ်ာေတြ ပညာေရးအင္စတီက်ဴးရွင္းေတြ အတြင္းက ဖတ္စာအုပ္ထဲကုိ ေရာက္ဖုိ႔ရာ ဒီစာအုပ္ထံကေန ေလ႔လာစရာအမ်ားႀကီးလုိအပ္ေၾကာင္းပါပဲ ။ ယခုတတိယအပုိင္းမွာေတာ႔ စာအုပ္မွာပါတဲ႔ ကဗ်ာေတြထဲက အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ေတြ႔ႀကဳံခံစားမႈေတြနဲ႔ ေယာက္်ားႀကီးစုိးတဲ႔ တန္ဖုိးစံေတြ ၊ စံပုံစံေတြကုိ တြန္းလွန္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေတြထဲက ေလးငါးပုဒ္ေလာက္ကုိ ရြတ္ဆုိလုိက္၊ ေဆြးေႏြးလုိက္လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆုံး ကဗ်ာဆရာမိေနွာင္းရဲ႕ ကဗ်ာ တစ္ပုိင္းကုိ ရြတ္ဆုိလုိက္ပါတယ္ ။ ဒီကဗ်ာဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ မိန္းမဆန္မႈဆုိတာကုိပဲ ျပန္ယူၿပီး ဒါဟာ ဘယ္လုိ သိပၸံပညာရွင္မွ မယွဥ္ႏုိင္တဲ႔ မိန္းမျဖစ္မႈတစ္မ်ဳိးပဲလုိ႔ တန္ျပန္ထားတဲ႔ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာ ဆရာမက “စၾက၀ဠာကုိ ဖန္ဆင္းတာ ကၽြန္မရွင္႔” လုိ႔ အဆုံးသတ္ထားတာကုိေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။

ေျပာလုိ႔ရမလားလုိ႔ ေျပာၾကည္႔ရုံေလးပါ

ဟဲလို

အေမရိကန္လူမ်ိဳး စၾကဝဠာေဗဒပညာရွင္

Frank Tipler ႏွင့္

ကၽြန္မ

ျမန္မာလူမ်ိဳး ဓာတုအင္ဂ်င္နီယာ

မိေႏွာင္းတို႕

အလာပ သလာပ ေျပာၾကမယ္ေနာ္။

“တြင္းနက္” ဆိုတာ

ဟင္းခ်က္စရာေတြကိုေရာ စုပ္ယူမ်ိဳပစ္တတ္လားဟင္

ရွင္တို႕ေျပာေတာ့

ေရွးဦးစြာ ႀကီးမားေသာ မဟာေပါက္ကြဲမႈႀကီးအၿပီးမွာ

အဲဒီ စၾကဝဠာႀကီးဟာ လ်င္ျမန္စြာႀကီးထားလာပါသတဲ့

ဟုတ္ကဲ့… ကၽြန္မနားေထာင္ေနပါတယ္… ေျပာပါ

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ကဗ်ာထဲမွာခပ္ရွားရွာ ရွင္လုိ႔ ေျပာတဲ႔ အသံကုိ သတိထားမိတယ္။

ကုိဗညား ။ ။ အင္း “တြင္းနက္ ” ဆုိတာ ဟင္းခ်က္စရာေတြကုိ စုပ္ယူမ်ဳိပစ္တတ္လားဟင္ ဆုိတာကုိလည္း သေဘာက်တယ္။ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ သေဘာပဲ။

မပုိင္ပုိင္ ။ ဟုတ္တယ္ ကုိဗညား၊ ဒီအပုိင္း သိပၸံပညာရွင္ေတြထဲမွာ ေယာက္်ားေတြလႊမ္းမုိးႀကီးစုိးတာကုိသေရာ္ထားတာပဲ လုိ႔ ကၽြန္မထင္တယ္ ။ ကမၻာမွာ နာမည္ႀကီးသိပၸံပညာရွင္ေတြမွာ ေယာက္်ားေတြက မ်ားတယ္ ေလ ။ ေနာက္ ကုိဗညား ေျပာတဲ႔ အပုိင္းက မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မႈကိစၥကုိ အေသးအဖြဲ႔ကိစၥလုိ႔မွတ္ယူထားမႈအေပၚမွာ သိပၸံပညာရဲ႕ အႀကီး အက်ယ္ဆုံးအရာေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Black Hole တြင္းနက္ႀကီး နဲ႔ ဆက္စပ္ေဖာ္ျပလုိက္တာလုိ႔ ကၽြန္မေတာ႔ ျမင္တယ္ ။

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ။ ဟုတ္ကဲ႔ ပါခင္ဗ်ာ ။ ခုေနွာက္ထပ္ရြတ္ဆုိမွာကေတာ႔ ကဗ်ာဆရာမ သန္႔စင္ေအးရဲ႕ “ႏွစ္ကူးညစာ ” ကဗ်ာထဲက ဒုတိယေျမာက္အပုိဒ္ျဖစ္ပါတယ္ ။

မပုိင္ပုိင္ ။

ႏႈတ္ခမ္းမွာ မဲနယ္ေသေရာင္ အနက္ဝမ္းဆက္

လက္သည္းေျခသည္းကို ႏွလံုးေရာဂါအေရာင္ဆိုး

တစ္ရွဴးစထဲကို ေခ်ာင္းတဟြပ္ဟြပ္ ထုိးသြင္းဖိသိပ္

မဂိုလမ္းအရိပ္ကို

ဖိနပ္ပါးပါးနဲ႕ ခ်မနင္းႏိုင္ဘူး။

ကုိဗညား ။ ေရာဂါေ၀ဒနာခံစားေနရတဲ႔ ခႏၶာကုိယ္အေပၚ ျပန္ၾကည္႔ထားတာပဲ ။

မပုိင္ပုိင္ ။ဟုတ္တယ္ ကုိဗညားေရး ။ မိန္းမေတြရဲ႕ေတြ႔ႀကဳံခံစားမႈမွာ ကုိယ္႔ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္အေပၚ အၿမဲတုံ႔ျပန္ စမ္းစစ္ေနတဲ႔ ေတြ႔ႀကဳံခံစားမႈရွိတယ္ ။ ၁၉၇၀ေလာက္မွာ အေမရိကန္ အမ်ဳိးသမီးအခြင္႔အေရးလႈပ္ရွားမႈေတြအတြက္ အလြန္အေရးႀကီး တဲ႔ ဘတ္တီဖရုိက္ဒ္ရဲ႕ Feminine Mystique မဆန္မႈ၏ လ်ဳိ႕၀ွက္ဆန္းျပားမႈလုိ႔ အမည္ရတဲ႔ စာအုပ္မွာ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဟာ အံ႔ၾသဆန္းၾကယ္ၿပီး လ်ဳိ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္မႈေတြ အျပည္႔ရွိတယ္လုိ႔ ထုတ္ေဖာ္တယ္ ။ ဒီလုိ လ်ဳိ႕၀ွက္ဆန္း ၾကယ္တဲ႔ ခႏၶာကုိယ္အေပၚအမ်ဳိးသမီးေတြ ငယ္ငယ္ကတည္း သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ထူးဆန္းေနခဲ႔တာ ။ ဒါေၾကာင္႔ အျဖစ္ အပ်က္အေၾကာင္းအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ မိန္းမေတြဟာ ခႏၶာကုိယ္အေပၚကုိ အၿမဲအာရုံစုိက္ တုံ႔ျပန္ဖုိ႔ ႀကဳိးစား တဲ႔ သေဘာရွိတယ္ ။ ကဗ်ာမွာလည္း ဒီသေဘာကုိေတြ႔ရတယ္ ။

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ဟုတ္ ၊ဒီေလာက္ဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ကဗ်ာထဲက မိန္းမေတြရဲ႕ေတြ႔ႀကဳံခံစားမႈကုိ ျမင္လာၿပီ မပုိင္ပုိင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ပုဒ္ေလာက္ ဆက္ရြတ္ၾကရေအာင္ ။

မပုိင္ပုိင္ ။ ။ ဆရာမခင္ျမဇင္ကဗ်ာေလးကုိ ကၽြန္မ ရြတ္ၾကည္႔ခ်င္တယ္ ။ ဒီကဗ်ာက ကၽြန္မအျမင္ ေယာက္်ားႀကီးစုိးလႊမ္း မိုးတဲ႔တန္ဖုိးစံေတြကုိ ေတာ္လွန္တာ မရွိဘူး ။ အစဥ္အလာမိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကုိေတာင္ေဖာ္ျပတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ဘယ္လုိ ေယာက္်ားကဗ်ာဆရာမ်ဳိးကမွ ဒီလုိ အေတြ႔အႀကဳံမ်ဳိးရွိမွာမဟုတ္ေတာ႔ မိန္းမေတြရဲ႕ ၀ိညဥ္အတြင္းက ထြက္လာ တဲ႔ မိန္းမေတြရဲ႕ ဘ၀ပဲ ။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ အစဥ္းအလာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ပိတ္ေလွာင္ခံထားရတဲ႔ မိန္းမေတြရဲ႕ ဘ၀ လုိ႔ ဆုိရမယ္ ။ အပုိဒ္ သုံး၊ ငါး ၊ ေျခာက္ ေလးပုဒ္ကုိရြတ္ၾကည္႔မယ္ေနာ္-

  ဘ၀ေနနည္း

အိမ္ထဲမွာေနသားတက်

ႀကိဳးတန္းေပၚက

သူ႕ရွပ္အက်ၤီလက္ရွည္

လက္ေတြက တြဲေလာင္းက်လို႕

………

အိမ္ထဲမွာေနသားတက်

ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚက ေစာင္ပံုပြပြ

သနပ္ခါးစက္ေပက်ံေနတဲ့

ၾကည့္မွန္

 ………

အိမ္ထဲမွာေနသားတက်

မ်က္လံုးက

အစိမ္းေရာင္ေတာက္ေတာက္

သစ္ပင္ေတြကိုၾကည့္လို႕

အိမ္ထဲမွာေနသားတက်

ကၽြန္မနည္းနည္း၀လာတယ္ေနာ္

မေလွ်ာ္ရေသးတဲ့အက်ၤီကို၀တ္လို႕။ ။

ကိုေသာ္ဇင္ ။ ။ ဟုတ္တယ္ေနာ ေနာက္ဆုံးအပုဒ္ေလးက တစ္မ်ဳိးေလးပဲ ။ ဘာတဲ႔ “အိမ္ထဲမွာ ေနသားတက် ၊ ကၽြန္မ နည္းနည္း၀လတယ္ေနာ္၊ မေလွ်ာ္ရေသးတဲ႔ အက်ၤ ီကုိ ၀တ္လုိ႔တဲ႔ ” ဒီလုိ ခံစားမႈမ်ဳိးနဲ႔ ေယာကၤ်ားကဗ်ာဆရာေတြ ေရးလုိ႔ မရဘူး ။ အိမ္တြင္းမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတာ၊ အိမ္တြင္းမႈကိစၥေတြလုပ္ေနတာေတာင္မွာ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရွာ တဲ႔ မိန္းမတစ္ဦးရဲ႕ေတြ႔ႀကဳံခံစားမႈမ်ဳိးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း တျဖည္ျဖည္းေတြ႔လာရၿပီး မပုိင္ပုိင္ေရး ေက်းဇူးပါပဲ။

ကုိဗညား ။ ။ ဟုတ္တယ္ မပုိင္ပုိင္ ေရ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း စံပုံစံ တန္ဖုိးစံေတြအေပၚ စိန္ေခၚခ်င္တဲ႔ ကဗ်ာေလးသုံးပုဒ္ ေလာက္ရြတ္ပါဦး။

မပုိင္ပုိင္ ။ ဟုတ္ ခုကဗ်ာေလးကုိေတာ႔ သုံးပိုဒ္လုံးကုိ ရြတ္ပါမယ္ ရွင္းျပစရာမလုိေအာင္လည္း လြယ္လြယ္ကူကူ ပါပဲ ။ ဆရာမ ၿငိမ္း(ဒႆန)ရဲ႕ ကဗ်ာပါပဲ ။ ကဗ်ားေခါင္းစဥ္ကေတာ႔ Black & White ဒုိင္ယာရီလုိ႔ တပ္ထားပါတယ္ ။

Black & White ဒိုင္ယာရီ

·         ခပ္စိမ္းစိမ္းမရင္းႏွီးခဲ့ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္သည္ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ လိႈႈင္းတံပိုးမ်ား ထႂကြလ်က္ ၁၉၆၈ လူသိရွင္ၾကား (၂)ျခမ္းကြဲၾကေပါ့၊ မိဘ… မိဘ… ဘာမိဘလဲ? ျပႆနာသာရွိ အေျဖမသိ မွတ္မိသမွ် ငယ္ဘဝ ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ရွိေပမဲ့ ခပ္ေငါင္ေငါင္

·         “ဟဲ့ မိဘဆိုတာ မိုးေပၚက က်လာတာ မဟုတ္ဘူး” ေတာင္တြင္းက ဆရာေအာင္သင္း ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ နားခ်ႏိုင္သူ မရွိခဲ့၊ လူတစ္ေယာက္ဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေပၚ မေရာက္ဖူးရင္ သုညေခ်ာက္ထဲ က်ဖူးရမယ္ ငယ္ဘဝကို ေကာက္ခ်က္ေရးဖူး၊ ထီမထင္ဘဝမွာ လြမ္းေလာက္စရာ အဖိုးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ထင္တိုင္းက်ဲေနတဲ့ မိသားတစ္စုေတာ့ ရွိခဲ့တယ္။

·         ၁၉၈၁ (ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္) ႏုမွည့္ဘဝကုိ ဇာတ္သိမ္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ငါကိုယ္တုိင္ ကေလးတစ္ေယာက္ကို Ceasar born နဲ႔ဖြားျမင္္၊ သူမ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဆိုတာနဲ႔ ရန္မျဖစ္ေစရ၊ မာရသြန္ ဖတ္ခဲ့ေလသမွ် Child psycho ေလာကသာရပ်ိဳ႕နဲ႔ မြမ္းမံ ပံုျပင္ဆန္ဆန္ သုဝဏၰသာမကို ဘုိေကတပ္ၿပီး ေလာကကို အဆိပ္မခပ္တဲ့ လူကေလး ေဘးမသီရန္မခ

·         (ေသနတ္ေတြၾကားမွာ) ႀကီးျပင္း ၂၀၀၈ ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီ ဘယ္ေတာ့ ေရစက္ခ်ရမလဲ?။

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ။ မိဘဆုိရင္ မိဘေျပာသမွ်ကုိ မ်က္ကန္းတေစၦ ေလးစားရမယ္ဆုိတာကုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ထားတဲ႔ ကဗ်ာပဲ ။

ကုိဗညား ။ ဟုတ္တယ္ ။ ကုိေသာ္ဇင္ေရ ပုိၿပီး စိန္ေခၚတဲ႔ သေဘာေရာက္တာက သူကုိယ္တုိင္က မိခင္ျဖစ္လာတဲ႔ အခါ သူ႔စကားမွန္သမွ် အမိန္႔နာခံမႈမ်ဳိးကုိပါ ဆန္႔က်င္ျပစ္လုိက္တာ ။ ပထမဆုံးအပုဒ္ကေတာ႔ ကဗ်ာထဲက ဇာတ္ေျပာသူ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈအျမင္ပဲေနာ္။

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ။ အဲဒီပထမပုိဒ္ကစာသားေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ ႀကဳိက္တာက “ မိဘ…မိဘ …..ဘာမိဘလဲ ၊ ျပႆနာသာရွိ ၊ အေျဖမသိ ၊ ” ဆုိတဲ႔ စာသားေလးပဲ ။

မပုိင္ပုိင္ ။ ။အစဥ္အလာအျမင္ေတြ အေပၚဆန္႔က်င္ထားတဲ႔ စာသြားေတြလည္းပါတယ္ ။ တစ္ေယာက္တည္း မိဘနဲ႔ မေနခဲ႔ ရတဲ႔ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ႔ဘ၀ကုိ ျပတဲ႔စာသာေလး “ လူတစ္ေယာက္ဟာ ျမင္႔မုိရ္ေတာင္ေပၚ မေရာက္ဖူးရင္ ၊ သုညေခ်ာက္ထဲက်ဖူးရမယ္ ၊ ငယ္ဘ၀ကုိ ေကာက္ခ်က္ေရးဖူး ” ဆုိတဲ႔ စားသားေလးကလဲ ကေလး ဘ၀ကုိ ျပနုိင္တယ္ ။ “ပုံျပင္ဆန္ဆန္ သု၀ဏၰာသာမ ”ဆုိတဲ႔ အသုံးကလည္း ျပတ္သားတာကုိေတြ႔ရမယ္။

ကုိဗညား ။။ ဒီတစ္ပုဒ္ကေတာ႔ အစဥ္အလာတန္ဖုိးစံေတြအေပၚေတာ္လွန္တဲ႔ အျမင္ေတြေပါ႔ေနာ ္။ ေနာက္တစ္ပုဒ္ ေလာက္ ရြတ္ပါဦး အခ်ိန္က သိပ္မရွိ၊ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကဗ်ာအကုန္လုံးလည္း မရြတ္ႏုိင္ေတာ႔ကာ ေနာက္ထပ္တစ္ပုဒ္္ႏွစ္ပုိဒ္ ေလာက္ေတာ႔ မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ ရြတ္ၾကတာေပါ႔ဗ်ာ ။ ဆရာမ အိၿႏၵာေရးတဲ႔ “ကဗ်ာက အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ ကုိေရးတယ္” ဆုိတဲ႔ ကဗ်ာေလးပါပဲ ။

(ကုိေသာ္ဇင္ ရြတ္ပါ)
 

ကဗ်ာက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေရးထားတယ္  

ကဗ်ာက အမ်ိုဳးသမီးတစ္ေယာက္ကိုေရးတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက မုဆိုးမ
အသစ္စက္စက္မုဆိုးမလို႔ ကဗ်ာက ညႊန္းျပျပီးတဲ့ အခါ ကဗ်ာဟာ အေၾကာင္းအရာေတြ ဆက္တိုက္ေရးျပတယ္
အျဖစ္အပ်က္ ဇာတ္ညႊန္းဆန္ဆန္ အေရးအသား ျမင္ကြင္း ေတြခ်ည္း

ဒီကဗ်ာပါ ဇာတ္ေကာင္ဟာ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားမုဆိုးမ ျဖစ္ေၾကာင္းေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကဗ်ာက ေျပာျပတယ္..
ဒီကဗ်ာဟာ  ဒုကၡထဲ ဖရိုဖရဲက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မုဆိုးမေတြရဲ႕အေၾကာင္း
အဲဒီ့ဒုကၡထဲကို ေနာက္ထပ္ဒုကၡေတြ ပစ္ထည့္ေဖါက္ခြဲေနၾကတဲ့ ရိုးရာဓေလ့ေတြ အေၾကာင္း
ေသာကရဲ႕ေလာင္ျမိဳက္မႈနဲ႔ ဘ၀ေတြ အေရခြံကၽြတ္ထြက္ကုန္တဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ေတြပါလာမယ္

ဒီကဗ်ာထဲကမုဆိုးမေတြဟာ လင္သားေသဆံုးျပီဆိုတာနဲ႔  ဆံပင္ေတြ ရိပ္သင္ခံၾကရ
ဒီကဗ်ာထဲကမုဆိုးမေတြဟာ မုဆိုးမျဖစ္တည္မႈအသစ္ကို ရံႈ႕ခ်ျပစ္တင္ခံရဖုိ႔ ၀တ္လစ္စလစ္ခႏၶာနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲလွည့္ျပၾကရ
ဒီကဗ်ာထဲကမုဆိုးမေတြဟာ သူ႔ခင္ပြန္းေျမမက်ခင္အထိ လက္ေတြကို ၾကိဳးနဲ႔တုတ္ေႏွာင္ခံထားရ
ဒီကဗ်ာထဲကမုဆိုးမေတြဟာ အိပ္စက္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ မိသားစုအိပ္ရာေလးေဘးမွာ ေျခဆင္းထိုင္ေနၾကရ
ဒီကဗ်ာထဲကမုဆိုးမေတြဟာ အေလာင္းစင္နေဘးက သူ႕ကေလးေတြကို ေခ်ာ့ျမဴပိုက္ေထြးခြင့္ မရၾကရွာဘူး..
အဲဒီ့ မုဆိုးမက "မင္းတို႔အေဖကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး " လို႔ "သူတို႔စြတ္စြဲေျပာဆိုေနသလို မဟုတ္ဘူး"လို႔
"မဟုတ္ဘူးးးဘာတစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး..." လို႔  ရင္ကြဲမတတ္ တိတ္တဆိတ္ ဟစ္ေအာ္လိုက္တဲ့အခါ..
 ကဗ်ာဟာ ဆက္ဖတ္လို႔မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္သြားလိမ့္မယ္..

အဲဒီ့စာေၾကာင္းျပီးတာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ကပ္လ်က္စာေၾကာင္းမွာ
မုဆိုးမဟာ အေလာင္းရဲ႕ခ်ိဳးေရေတြကိုေသာက္ျပီးသစၥာဆိုျပရတာေတြ
(တကယ္လို႔သာ ေရာဂါကူးစက္သြားခဲ့ျပီး  ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္ သူမဟာ ဧကန္မုခ် ကုိယ့္လင္သားကိုယ္ လုပ္ၾကံသူပါပဲ )
သူမနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ကိုယ္၀န္ဟာ  မသကၤာစရာ သက္ေသခံျဖစ္သြားေတာ့တာေတြ
အဲဒီ့သေႏၶရဲ႕ဖခင္မ်ိဳးစိတ္ကို အေသးစိတ္ စစ္ေဆးၾကေတာ့တာ အဲဒါေတြ ဆက္တိုက္ပါလိမ့္မယ္။

သားေယာက်္ားမေမြးဖြားႏိုင္ခဲ့ရင္လည္းအျပစ္ ၊ မုဆိုးမျဖစ္ရတာလည္း အျပစ္ ၊လင္သားထက္အရင္ မေသဆံုးခဲ့တာလည္း အျပစ္ စသျဖင့္
လူမိန္းမအျဖစ္ကို ဒီ့ထက္ခ်နင္းစရာမရွိေတာ့တဲ့ အယူသီးမႈထဲ ဒီအသားနက္မုဆိုးမေတြ လူအခြင့္အေရးဆံုးရံႈးေနၾကတယ္ စသျဖင့္
မိရိုးဖလာဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့ အဆိပ္ခြက္တစ္ခြက္ပါပဲ..စသျဖင့္

အဲဒီ့ စသျဖင့္ေတြကိုခ်ျပဖို႔...ကဗ်ာကိုဒီလိုစထားတယ္..

(မပိုင္ပိုင္ စရြတ္ပါ)

ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား မုဆိုးမ

အဆိပ္မိသလို ဘ၀ဟာ ခ်က္ခ်င္း ျပာႏွမ္းကြဲအက္သြားခဲ့ေပါ့
ေဆာက္တည္ရာမရ ငိုေကၽြးသံေတြမွ မစရေသးခင္ သူတို႔ေရာက္လာၾကေတာ့မယ္
မၾကာခင္ ..ကၽြန္မဆံပင္ေတြကိုရိပ္သင္ဖို႔ သူတို႔ေရာက္လာၾကေတာ့မယ္
မၾကာခင္ .ကၽြန္မလက္ေတြကိုခ်ည္ေႏွာင္ဖို႔ သူတို႔ေရာက္လာၾကေတာ့မယ္
သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မကို၀တ္လစ္စလစ္နဲ႔ တစ္ျမိဳ႕လံုးကို ပတ္ျပဖို႔အထိ
္အေလာင္းေကာင္ကို ေရခ်ိဳးထားတဲ့ အပုတ္ရည္ေတြကို သစၥာဆိုျပီးေသာက္သံုးျပဖို႔အထိ ...............သူ..တို႔..


အိျႏၵာ
 ( ခင္ပြန္းသည္ အရင္ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္ အျပစ္တစ္ခုလို ဒဏ္ေပးခံေနၾကရတဲ့ ႏုိင္ဂ်ီးရီးယားက မုဆိုးမေတြ အတြက္ )

ကုိဗညား ။ ဒီလုိ ကဗ်ာမ်ဳိးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေက်ာင္းေတြမွာ ျပဌာန္းလုိက္ရင္ေတာ႔ ေက်ာင္းေတြမွာ ေလ႔လာစရာ ေတြ အမ်ားၿကီးရွိသြားမယ္။

ကုိေသာ္ဇင္ ။ ။ ဘယ္လုိ ေလ႔လာစရာမ်ဳိးလဲ။ 

ကုိဗညား ။ ။ ဒီကဗ်ာထဲက ႏုိင္ဂ်ီးရီးယား မိန္းမလုိ ျမန္မာ႔ အစဥ္အလာထဲ၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေပၚ ႏွိမ္႔ခ်ထားသမွ်ကုိ ရွာေဖြျပပါဆုိတာမ်ဳိးေပါ႔။

မပုိင္ပိုင္ ။ ။ဒီကဗ်ာက ပုံသဏၭာန္ပုိင္းေရာ ၊ အေၾကာင္းအရာပုိင္းေရာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရွိေနတာ ။ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္မအတြက္ေတာ႔ ကဗ်ာဟာ ႏုိင္ဂ်ီရီးယားမိန္းမေတြကုိ အဓိကျပၿပီး ေမးခြန္း ထုတ္ထားတာ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခံရမႈအေပၚ ျပန္တုံ႔ၿပီး ကမၻာႀကီးတစ္ခုလုံး မတရားမႈကုိ ျမင္လာေအာင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိထာတာပဲ ။ ဒီအတြက္ အသက္အ၀င္ဆုံ စာသားက “ မိရုိးဖလာဆုိတာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မရွိတဲ႔ အဆိပ္ခြက္တစ္ခြက္ပါပဲ …” ဆုိတဲ႔ စာသားပဲ ။ ေယာက္်ားေတြ လႊမ္းမုိးႀကီးစုိးမႈကုိ ထုတ္ေဖာ္ျပရုံသာမဘူး ။ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈထဲက လူသားမဆန္မႈေတြကုိ ရွာေဖြ ထုတ္ ေဖာ္ၾကည္႔ ၾကဖုိ႔လည္းတြန္းအားေပးလုိက္တယ္ ။ ဒီအတြက္ အတြက္ ကဗ်ာဆရာမ အိျႏၵာက်န္းမာပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပး လုိက္ပါတယ္။