ဘေလာ႕ဂါမ်ားႏွင္႕ ဟာသ

ဘေလာ႕ဂါမ်ားႏွင္႕ ဟာသ

ဘေလာ႕ဂါေတြ ေရးထားၾကတာ ဖတ္မိသေလာက္ ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ဟာသဉာဏ္ ရႊင္ၾကတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ္႕ ဘေလာ႕ဂ္ရဲ႕ theme အရ ဘယ္ေလာက္ပဲ စာတည္စာခန္႕ေတြ ေရးၾကလည္း အနည္းဆံုး ဆီပံုးထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ သေဘာက်ေလာက္စရာ မွတ္သားေလာက္စရာ ရယ္စရာ ေလးေတြ ေရးထားတာကို သြားသြားေတြ႕တာပါပဲ။

ဆရာ ကိုတာကေတာ႕ ဟာသဉာဏ္ဆိုတာ ေတြးရိုးေတြးစဥ္ကေန ေဖာက္ေတြးတာ၊ ေဘးထြက္ေတြးတာ၊ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ႕လူမ်ားသာ ေတြးႏိုင္တာဆိုပဲ။ (ဟဲ)

ဂ်စ္တူးရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ကေမာက္ကမ ေတြကေတာ႕ အားလံုးကို အပန္းေျပ ရယ္ေမာေစတာပါပဲ။ ဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္ရဲ႕ ဟာသမ်ားကို ဆင္႕ပြားခံစားသူ ကိုပု ရဲ႕ အေတြးေတြကလည္း ထူးဆန္းပါေပ႕ ဆရာပုရယ္လို႕ ေျပာရမလို။ ေအးေအးေနတတ္တဲ႕ ကဗ်ာဆရာေလး ညီညီ(သံလြင္) ဆိုရင္လည္း ျပန္ဖတ္တိုင္း ၿပံဳးရရယ္ရတဲ႕ ျပဇာတ္ တစ္ပုဒ္ေရးထားတာ အံ႕စရာ။ အသည္းကြဲ ကဗ်ာဆရာ ခရီေရတာကလည္း အၿငိမ္႕ျပက္လံုးေတြ ဒီလိုေရးတတ္လိမ္႕မယ္လို႕ မထင္ရဘူး။ စာအေလးအနက္ေတြ တင္ေလ႕ရွိသူ မေမဓာ၀ီရဲ႕ လွ်ပ္တျပက္ ဟာသမ်ား ဆိုရင္လည္း တစိမ္႕စိမ္႕ေတြးလို႕ ရယ္ရတယ္။ ခပ္တည္တည္ အေတြးအေခၚေတြ ေရးေလ႕ရွိတဲ႕ ကိုေစးထူးရဲ႕ ေပါက္ၾကမယ္ေဟ႕ ေကာင္းေကာင္း ဆိုရင္ ျမင္ေယာင္ၿပီးေတာ႕ကို ရယ္ရတာ။ တက္စလာ ရဲ႕ ကြန္မန္႕ေတြကို ျပန္ေျဖထားပံုကေတာ႕ ဦးေပၚဦး လားေအာက္ေမ႕ရတယ္။

ကေဒါင္းညင္သာ ဆိုတာကေတာ႕ စာေတြေတာ႕ အတည္ေပါက္ေရးၿပီး ဆီပံုးေတြထဲမွာ ဟြန္း ဟင္႕နဲ႕ ဟန္မူပါပါ ေနာက္တတ္သူ တစ္ေယာက္ေပါ႕။ ဘာညာကေတာ႕ ကြိကြိဆိုတဲ႕ ရယ္သံ အိအိ ဆိုတဲ႕ ငိုသံကစၿပီး ရယ္စရာေကာင္းေနၿပီ။ ညေလးကေတာ႕ ပို႕စ္ေလးေတြ ေခါက္တာဆံုးသြားရင္ ရွိေတာ႔ဘူးကုန္သြားၿပီ ဆိုၿပီး သေဘာက်စရာေလး ေရးထားတာ။ ေမာင္ရန္ ရဲ႕ ဟိုညဆိုရင္ အင္း….။ ေမာင္ပြတ္ တို႕ရဲ႕ မဟာအစည္းအေ၀း မွတ္တမ္းေတြကေတာ႕ သမိုင္းတင္ေလာက္ပါရဲ႕။ ဘလာေဂါက္ရဲ႕ ဆီပံုးထဲေရးေရးသြားတဲ႕ အဂၤလိပ္စာ စြမ္းရည္ကလည္း ေၾသာခ်ရတာပဲ။ ဒါ နမူနာေတြပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဆက္ေရးရရင္ ဆံုးမွာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။

အဲ.. ဒီလို ဘေလာ႕ဂါေတြ ဆြဲထည္႕ထားတာကေတာ႕ ေပါေနတာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး အရင္ဆံုး သူခိုးေသေဖာ္ညိွလိုက္တာပါေလ။ (ဟဲ)

ဒီအထဲမွာေတာ႕ မၾကာခင္ကပဲ ဘေလာ႔ဂ္ေလာက က ထြက္သြားတဲ႕ ပါဠိပညာရွင္ ကိုနတၳိနဲ႕ အျပန္အလွန္ ေျပာမိတာေလးေတြကို သူ႕ဆီပံုးထဲက အမွတ္မထင္ ကူးထားမိသေလာက္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ အားလံုးအတြက္ အမွတ္ရစရာျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုနတၳိဆီက ခြင္႕မေတာင္း ႏိုင္ေတာ႕ေပမယ္႕ သေဘာထား အလြန္ျပည္႕၀သူ ကိုနတ္တစ္ေယာက္ ခြင္႕ျပဳ ခြင္႕လႊတ္လိမ္႕မယ္ လို႕ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

အင္း…..တခါတခါက်ေတာ႕လည္း ရယ္စရာက လြမ္းစရာ ေကာင္းေစတယ္။ ဆရာ ရန္ကုန္ဘေဆြ ေရးတဲ႕ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးလိုက္တယ္။ ျပဇာတ္ထဲမွာ အလြမ္းနဲ႕ဆံုးမယ္႕ဇာတ္လမ္းေတြမွာ ဟာသေလးတစ္ခန္းကို မသိမသာ ေရွ႕မွာကပ္ထည္႕၊ ပိုလြမ္းစရာ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာေလ။

ဆီပံုးထဲမွ ျပင္ညာခ်ိတို႕ ေဆြးေႏြးခန္း

pandora: ဒီေန႕ေတာ႕ ေလေနတယ္.. ကၽြဲဟာ ႐ႊ႕ံညြံမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕သလို ပန္ဒိုရာသည္ ဘေလာ႕မွာသာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္။

နတၳိ: ေၾကာင္သည္ ငါးေၾကာ္ ႀကိဳက္သကဲ့သို႔ နတၳိသည္ အိပ္ငိုက္ေနတယ္။

pandora: ငါးေၾကာ္မၾကိဳက္က ေၾကာင္မိုက္ျဖစ္သလို လန္းတာေလး မၾကိဳက္ရင္ ကိုနတ္ လူမိုက္ျဖစ္မယ္..ဟဲ. လန္းျခင္း=အိပ္မငိုက္ျခင္း (တလြဲမေတြးနဲ႕)

နတၳိ: လန္းျခင္းသည္ modelေလးေတြရဲ႕ ပုံဟန္ ျဖစ္သလို အိပ္ငိုက္ျခင္းသည္ နတၳိ၏ ပံုစံ ျဖစ္၏။

pandora: အိပ္ငိုက္သူသည္ သြားရည္က်၏။ ေမာ္ဒယ္ကေလးမ်ားကို ခံစားသူလည္း အဲ.. သြားရည္ပဲက်၏။ ကိုနတ္ကား သြားရည္က်သူ ျဖစ္သေလာ။

နတၳိ: မ်က္လံုးသည္ (ဘေလာ့ဂ္ဂါ ကိုမ်က္လံုး မဟုတ္) အစာအိမ္ထက္ ႀကီး၏။ နတၳိသည္ကား မ်က္လံုးျပဴးသူ ျဖစ္၏။

pandora: မ်က္လံုးျပဴးသူသည္ အိပ္ငိုက္သည္႕အခါ မ်က္လံုးကို လံုေအာင္မဖံုးႏိုင္ရွာ။ ထို႕အတူ ေမာ္ဒယ္ကေလးမ်ားသည္ လည္း.. (အဲ.. ရႈပ္ကုန္ၿပီ။)

နတၳိ : ၾကည္႕ေသာသူ ျမင္၏၊ နတၳိသည္ ျမင္ေအာင္ၾကည္႕သူတည္း။

pandora: မ်က္လံုးျပဴးသူသည္ အိပ္ငိုက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေမာ္ဒယ္ကေလးမ်ားကို ျမင္ေအာင္ၾကည္႕ေသာ အလုပ္သည္ကား အေတာ္ေၾကာင္သည္႕အလုပ္ေပတည္း။

(ေနာက္ထပ္ ဆက္ေရးၾကေသးသည္။ အဲဒါေတြကိုေတာ႕ ကူးမထားမိသျဖင္႕ ေပ်ာက္ပ်က္သြားပါသည္။ မမွတ္မိေတာ႕။)

………

နတၳိ: ပန္းေလာကတြင္ ဆို႐ိုး႐ွိ၏။ ဆူးပါေသာ ပန္းတို႔သည္ ရဲရင့္၏။ လူ႕ေလာကတြင္လဲ ဒဏ္ရာ အမာ႐ြတ္႐ွိေသာ သူရဲေကာင္းသည္ ခမ္းနား၏။ စာေပေလာကတြင္လဲ စာအုပ္မ်ိဳးစံုေရာင္း၏။

pandora: ေတာင္ဇလတ္ပန္း ၏ အနံ႔သည္ ထုပ္္ထားေသာ ဖက္တြင္ပင္ ေမြႊးပ်ံ႕၏။ ခ်င္ကာပူတြင္ လိုရာ စာအုပ္ လက္လွမ္း မမီႏိုင္။ ကိုနတ္ကဲ႕သို႕ ပညာရွိထံ မွီ၀ဲ ဆည္းကပ္ပါက အႏွစ္ခ်ဳပ္ကို ရသတည္း။

နတၳိ: ခေရပန္းသည္ ေ၀လဲ ေမႊး ေၾကြလဲ ေမႊး၏။ အိႏၵိယတြင္ မယ္စၾကာ၀ဠာ ျဖစ္မည့္သူမ်ား ႐ွိ၏။ နတၳိတြင္လည္း ခ်ကိုက္ထားေသာ စာအုပ္ အနည္းငယ္မွ်သာ ႐ွိ၏။

pandora: ခေရတို႕သည္ ေျမမွာခ ကာ ေမႊးရန႕ံကို ေ၀မ်ွ၏။ မိန္းမတို႕၏ ပစၥည္းဥစၥာကား အဆင္းတည္း။ ပညာတို႕၏ သိုမွီးရာကား စာအုပ္ထဲ သာမက ဟဒယ တြင္ အရွည္တည္၏။

နတၳိ: အေၾကြပန္းေပမယ့္ ေ႐ႊနန္းေတာ့ ထိုက္ႏိုင္၏။ အဆင္းပံုဟန္သည္ အေရျပားတစ္ေထာက္စာသာ။ ပညာကို အသံုးမခ်တတ္ပါလွ်င္ အႏၲရာယ္ ႀကီး၏။

pandora: က်ြန္းသစ္ပင္ ၏ အပြင္႕ငယ္သည္ ျဖဴေဖြးသေလာက္ ဖ်စ္ၾကည္႕ပါက နီိိနီေစြး ၏။ ႏွင္းဆီစိုက္စားသူ သည္ ဆူူးစူးသည္႕ရန္ ကာကြယ္ႏိုင္၏။ ပညာရွာ ပမာ သူဖုန္းစား တည္း ။

နတၳိ: ပန္းတို႔သည္ မႏြမ္းခင္ ေလာကကို အလွဆင္ရ၏။ ပညာ႐ွိတုိ႔ တယူသန္ ျဖစ္လွ်င္ ေလာကအတြက္ အခ်ီးႏွီး ျဖစ္၏။

pandora: အခ်ိဳ႕ေသာ ပန္းတို႕သည္ ညိဳွးရမွ တဖန္ ရွင္သန္လာၾက၏။ ပညာေရႊအိုး သည္ တုတ္နဲ႕မိုး ရုံျဖင္႕မရြဲ႕။ တုတ္ႏွင္႕ ထိုးလွ်င္မူ ေပါက္ႏိုင္၏။ လူ မ သြားေသာ္ ေပ်ာက္ႏိုင္၏။

နတၳိ: လူ႕ေပါက္ပန္းသည္ တန္ဖိုး မ႐ွိ။ ပညာေ႐ႊအိုးသည္ အလြန္႔ အလြန္ ေစ်းႀကီး၏။

pandora: လက္ခုပ္ပန္းသည္ အလြန္နံ၏။ ပညာ ရဲရင္႕သူသည္ စတိတ္ခုံတြင္ မိုက္ခရိုဖုန္း အသံမလာ ေသာအခါ ေခၽြးေစးျပန္၏။

နတၳိ: ကုမုျဒာၾကာပန္းသည္ လေရာင္ဆမ္းမွ ပြင့္လန္း၏။ စည္သည္ တီးမွ ျမည္၏။ ပညာ႐ွိသည္ အတီးခံရမွ အားကနဲ ေအာ္၏။

ပန္ဒိုရာ
၁၀.၆.၂၀၀ရ