Friday, June 22, 2007

ငါ႕ရဲ႕ ေရႊေရာင္သဲပြင့္ေတြ



drawn in "paint". used brush, airbrush, fill with colour tools and my mini-mouse


ငါ႕ရဲ႕ ေရႊေရာင္သဲပြင့္ေတြ


က်စ္က်စ္ပါေနတဲ႕
လက္သီးဆုပ္က ျဖည္ခ်ခြင္႕မေပးခ်င္ေပမယ္႕
ပင္လယ္ထဲ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ္၀င္သြားဦးမယ္…
ေလရူးအႏွင္မွာ ေမ်ာလြင္႕လို႕
တစ္ပြင္႕ခ်င္း ေပ်ာက္ပ်က္မသြားခင္ေလး
လက္ဖ၀ါးထဲကိုထိုးေဖာက္
ႏွလံုးေသြးထဲအထိ စိမ့္ေရာက္သြားမလား
မရဲတရဲ မွတ္မွားမိတာ အျပစ္ပါပဲ…
လွ်ပ္တျပက္ ေကာင္းကင္အလင္းမွာ
ႀကိဳးမွ်င္ပါးပါးေတြ တီးခတ္ခ်င္လြန္းလို႕
ျဖစ္ႏိုင္တာ ျဖစ္ေနတာေတြရယ္
မျဖစ္သင္႕ဘူး မျဖစ္ရဘူးေတြ အလယ္
လံုေလာက္တဲ႕ နာမ္တရား ေပးသနားေတာ္မူပါအရွင္…
ငါဟာလူသားမို႕ ...
အိပ္မက္္မ်ား တဒဂၤ မက္ပါရေစ... ။

ပန္ဒိုရာ
၂၂၊၆၊၂၀၀၇

5 comments:

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

“လံုေလာက္တဲ႕ နာမ္တရား ေပးသနားေတာ္မူပါအရွင္…
ငါဟာလူသားမို႕ ...
အိပ္မက္္မ်ား တဒဂၤ မက္ပါရေစ... ။”
ထိတယ္ မပန္ေရ။ (ေခါင္းကုိ ခဲမွန္တာ မဟုတ္ဘူး ေနာ္ :D) ကဗ်ာက တစ္ကယ္ မုိက္တယ္။

Anonymous said...

ပံုကိုေရာ ကဗ်ာပါ..

ၾကိဳက္သည္ း)

pandora said...

ပုထုဇဥ္: မပန္ကေတာ့ ပန္ဒရာ နတ္တဂိုး ပဲဗ်ာ... လက္ထဲက သဲေတြ ခုခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပေလ်ာ့သြားသလိုပဲ။ ဟီး... ကီးဘုတ္႐ိုက္ရင္း လက္ဖ၀ါးေတာင္ ယားလာတယ္၊ အဲဒီလို သ႐ုပ္ေဖာ္ေကာင္းတာ။ (ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ ေပြးေပါက္ခ်င္တာ )

Tesla: ကြန္မန္႔ထဲ၀င္တာ ၀င္လို႔ကို မရတာဗ်ာ..
23 Jun 07, 12:06
Tesla: ေဒၚဂ်ီးပန္ ေမာနင္းပက္ ထပ္ခ်ရေသးလား.. ေရႊေရာင္သဲပြင့္ေလးေတြ က ေကာင္းလိုက္တာ. တလက္လက္နဲ႔ လႊင့္ၾကသြားတာ ျမင္လိုက္တယ္. အဲ တပြင့္တေလေလးမွ မဆုပ္မိဘူးလား..

ေမဓာ၀ီ: ပန္ပန္ေရ ... ကြန္မန္႔ထဲကို ၾကိဳးစား၀င္ေသာ္ျငား ကြန္နက္ရွင္ကား မေကာင္းပါေသာေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး .. ဆီဗံုးမွာသာ လာေရးလုိက္ပါ၏။ (ေရႊေရာင္သဲပြင့္ ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုေသာ .. မေမ )

Anonymous said...

အစ္မပန္ဒရာနတ္တဂိုးေရ ကဗ်ာေလး ခံစားသြားတယ္။ သဲပြင့္က ဘယ္တုန္းက ေရႊေရာင္ေျပာင္းသြားတာလဲ

Anonymous said...

ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ အိပ္မက္ေတြ မက္ၿပီးေလာက္ပါၿပီ မမက္ရေသးရင္လည္း မက္ႏိုင္ပါေစေလ။