Saturday, June 20, 2009

ၿမိဳ႕ျပသူေလးနဲ႕ တညေန



ၿမိဳ႕ျပသူေလးနဲ႕ တညေန


ၿမိဳ႕ျပသူေလးရဲ႕
စကပ္တိုတိုု ေျခလွမ္းေတြၾကား
ညေနခင္းဟာ ပူစပ္ပူေလာင္ ျဖစ္ေနေသးခ်ိန္ေပါ့။

တျဖတ္ျဖတ္လူးေနတဲ့ ငါးတေကာင္ကို
မဆံ့မၿပဲ မ်ိဳခ်ၿပီး
ထြက္က်ေနတဲ့ ငါးအၿမီးကို
ဟန္မပ်က္ တက္နင္းထားတဲ့
ခပ္နပ္နပ္ ျခေသၤ့တေကာင္ရဲ႕ ရုပ္တုကို
အပ်င္းေျပ လွမ္းေငးျဖစ္ၾကတယ္။

သူက
ေနရာ မရလိုက္မွာကို စိုးတယ္
ေလွ်ာ့ေစ်း မရလိုက္မွာကို စုိးတယ္
သူ႕ကိုတက္နင္းမိသြားမွာကို စိုးတယ္
မစိုးလိုက္ရမွာကိုလည္း စိုးတယ္
အေရခြံခၽြတ္လဲထားတဲ့
ေျမြတေကာင္ရဲ႕ မလံုၿခံဳမႈမ်ိဳးနဲ႕။

ကိုယ္က
က်ားတေကာင္လို ဆာေလာင္ၿပီး
က်ားတေကာင္လို အထီးက်န္ေနတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚက အစင္းအစင္းေတြကို
ကိုယ္တုိင္ကိုက္ျဖတ္၀ါးမ်ိဳခ်င္ေနတယ္
အၿမီးပုတ္သံေတြ သိမ္း၀ွက္ထားရတယ္။

သူက
ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္းေၾကာင္းေတြရဲ႕
ဖိႏွိပ္ျဖားေယာင္းမႈမွာ အသားက်လို႕
လြင္ျပင္က်ယ္ကို အာရုံမျဖန္႕တတ္္ခဲ့။

ကိုယ္က
ေရျပင္ညီမ်ဥ္းေတြရဲ႕ တေမွ်ာ္တေခၚကို
သက္ျပင္းခ် ရင္ေမာေနတုန္း
အထက္ကို ေမာ္မၾကည့္ႏိုင္ခဲ့။

ျမစ္အတုထဲက ေလအတုေတြဟာ
စိတ္ကူးအစစ္ ကုိယ္စီကို ျဖတ္တိုက္သြားမယ္
သူက
မလွမ္းမကမ္းက လူတန္းရွည္ကိုျမင္ေတာ့
လႈပ္လႈပ္ရြရြ စူးစမ္းခ်င္ေနတယ္
ကိုယ္ကေတာ့
ေနေရာင္လက္က်န္မွာ လက္လက္ခါေနတဲ့ လိႈင္းေတြကို
အမိအရ သြားဖမ္းခ်င္ေနတယ္။

သူက ပညာတတ္တယ္
သဘာ၀ သယံဇာတတို႕ရဲ႕
အနာဂတ္ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတြအေၾကာင္း
ေျပာင္းေရႊ႕လာတဲ့ လူ႕အရင္းအျမစ္တို႕ရဲ႕
အျပန္အလွန္အေရးပါပံုအေၾကာင္း
စကားစျမည္ဆိုတယ္။

ကိုယ္က ယဥ္ေက်းတယ္
ဘာသာစကားတို႕ရဲ႕
ေရြ႕လ်ားတတ္တဲ့ ေဒသိယသံုးေတြအေၾကာင္း
ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ စနစ္တခုရဲ႕
အားသာႏိုင္ခ်က္ေတြအေၾကာင္း
အေၾကာင္းေပါင္းသင့္ေအာင္ေဆြးေႏြးတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အဲသည္ညေနခင္းကေတာ့
ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပါပဲ
သူကလည္း ဘီယာတက်ိဳက္
ကိုယ္ကလည္း ပီဇာတကိုက္
အေရွ႕ေတာင္အာရွက လူမိုက္တစု အေၾကာင္းကိုေတာ့
စကားထဲ ထည့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။



ပန္ဒိုရာ


18 comments:

Anonymous said...

မပန္ျမင္ခဲ့ရတာေတြကိုလဲ ျမင္လိုက္ရ၊ ေတြးျဖစ္တာေတြကိုလဲ ဖ်တ္ခနဲေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယုံၾကည္မွႈရွိတဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာဆိုတာလဲ ေပၚတယ္။ ေက်းဇူးပါ။

ATN said...

လူမိုက္ေတြအေၾကာင္းေတာ့
ဘာလို႕ ေျပာေနေတာ့မလဲကြယ္...

Anonymous said...

အေတြးေတြနဲ႕ ျမိဳ႕ျပသူေလးအေၾကာင္း ေတြးေနမိတယ္။

သူေအာင္ျမင္မွာပါေနာ္....

Anonymous said...

great!

သက္ေဝ said...

ကိုယ္က ပီဇာမၾကိဳက္ ေပမယ့္
သူက ဘီယာေသာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ လိုက္တိုက္မွာပါ...
ရွားရွားပါးပါး ေတြ႕ရတဲ့ ညေနခင္းေလး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းရွိေစဖို႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွက လူမိုက္တစု အေၾကာင္းကိုေတာ့ မေျပာမိတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ...
(ေျဖးေျဖးေလး ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ တိမ္ေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာၾကတာေပါ့..)

အိျႏၵာ said...

ပန္ေရ...

စိတ္ေတြမွာ..ပဲ့တင္ရိုက္ခတ္ေနခဲ့တာ...

မမသီရိ said...

အဲဒီ စကား၀ိုင္းေလး
လာေငး သြားတယ္

P.Ti said...

ဘီယာနဲ႔ပီဇာ လားလားမွ မဆိုင္
အဲဒါေၾကာင့္ အတူတူမေသာက္

ဘီယာဆို အျပင္မွာသြားေသာက္တယ္...
ပီဇာဆုိရင္ေတာ့ အိမ္ကိုမွာစားတယ္...
လူမိုက္ေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနရာတခါမွ ေျပာျဖစ္တယ္။
တခါတေလ ေတြးမိတယ္ ကိုယ္လည္းေလ လူမိုက္ေပလားလုိ႔...

ကဗ်ာေမွာ္ေအာင္နည္း ၿပီးေတာ့မွ ဆည္းပူးမယ္... :P

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မပန္ေရ..
အဖြဲ႕ေလးက ေကာင္းလိုက္တာ..

စကပ္တိုတို ေျခလွမ္းေတြကေန ေနာက္ဆံုး ပီဇာကိုက္တဲ႔ အထိ ျမင္ေနတာေတြ ေျပာေနတာေတြကို ေပၚလြင္ေအာင္ေရးသြားတာေလး အရမ္းလွတယ္..

အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွက လူမိုက္တစု.. အင္း အဲ႔ဒါေတာ႔ မေျပာေတာ႔ပါဘူး.. း)

Anonymous said...

”ေျမာင္းေယာင္ေဆာင္ေသာ ျမစ္“

ျမစ္ခမ်ာ
ျမစ္ပီပီမေကြ႔ေကာက္ရဘဲ
လူသားေတြလက္ထဲေရာက္ေနရွာ…

သူ႔မွာ ဝစ္လစ္စလစ္လည္း ေနခ်င္ရွာမွာပဲ။
ကမ္းပါးနဲ႔လည္း ထိမ္းျမားခ်င္မွာပဲ။
ခုေတာ့ …
သူ႔မွာ ဘဝေျပာင္းၿပီး
ေျမာင္းေယာင္ေဆာင္ေနရွာရတယ္။.........။

(ၿမိဳ႕ျပသူေလးနဲ႕ တညေနမွာ ျမစ္အတုထဲက ေလအတုေတြျဖတ္တုိက္သြားတဲ့အခါ
အထက္ပါစာအတုဟာ လြင့္ပါလာခဲ့တယ္။)

mgngal said...

မေျပာနဲ ့ေတာ့ မေျပာနဲ ့ေတာ့ မေျပာလည္း သိလိုက္ျပီ ။ အဲဒါေတာ့ သိလိုက္တယ္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ။

Rita said...

တျဖတ္ျဖတ္လူးေနတဲ့ ငါးတေကာင္ကို
မဆံ့မၿပဲ မ်ိဳခ်ၿပီး
ထြက္က်ေနတဲ့ ငါးအၿမီးကို
ဟန္မပ်က္ တက္နင္းထားတဲ့
ခပ္နပ္နပ္ ျခေသၤ့တေကာင္ရဲ႕ ရုပ္တု

:)
အဲဒီလို စာသားမ်ိဳးေတြေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေရးႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ေရးတတ္တဲ့ လူေတြကို လာလာေငးရတယ္။

ဖတ္ၿပီး ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနတာ ကိုယ္လား ထင္မိတယ္။

ဒါနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပသူဆိုတာ civil engineer ကိုေျပာတာလား (ခ်ိဳတူးေဇာ္ကို သတိရလိုက္မိလို႔ပါ)

အင္မတန္ သေဘာတက်နဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္။

Nu Thwe said...

အေရခြံလဲထားတဲ႔ ေႁမြတစ္ေကာင္နဲ႔ အၿမီးပုတ္သံကို ၀ွက္ထားတဲ႔ က်ားတစ္ေကာင္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး အက်ိဳးရွိတဲ႔ စကား၀ိုင္းေလးကို အားက်သြားတယ္။

ပန္းခရမ္းျပာ said...

“တျဖတ္ျဖတ္လူးေနတဲ့ ငါးတေကာင္ကို
မဆံ့မၿပဲ မ်ိဳခ်ၿပီး
ထြက္က်ေနတဲ့ ငါးအၿမီးကို
ဟန္မပ်က္ တက္နင္းထားတဲ့
ခပ္နပ္နပ္ ျခေသၤ့တေကာင္ရဲ႕ ရုပ္တုကို
အပ်င္းေျပ လွမ္းေငးျဖစ္ၾကတယ္။ ……”

Merlion ကိုေျပာတာ ထင္တယ္။ ဒါဆို Esplanade ျဖစ္မလား Fullerton မွာလား ...

တန္ခူး said...

သူက
ေနရာ မရလိုက္မွာကို စိုးတယ္
ေလွ်ာ့ေစ်း မရလိုက္မွာကို စုိးတယ္
သူ႕ကိုတက္နင္းမိသြားမွာကို စိုးတယ္
မစိုးလိုက္ရမွာကိုလည္း စိုးတယ္
အေရခြံခၽြတ္လဲထားတဲ့
ေျမြတေကာင္ရဲ႕ မလံုၿခံဳမႈမ်ိဳးနဲ႕။

အဲဒီေနရာေလးေရာက္ေတာ့ ျပံဳးမိတယ္… မစုိးလိုက္ရမွာကို စိုးတယ္… သူတို ့အေခၚေတာ့ ကရာစူးေပါ့… သူနဲ ့ကိုယ့္အၾကား ကြာျခားတာေလးကို ဖြဲ ့တတ္လုိက္တာ… အရမ္းေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးပါပန္….

နဒီ said...

လာေ၇ာက္ခံစားသြားပါတယ္..မမပန္ေ၇

kay said...

5 star .
သူ႕အျပင္...“ ကိုယ္” ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကိုပါ..စိတ္၀င္စားေနမိတယ္။ ဒါကေတာ့.. ကဗ်ာ့အလြန္ အစြန္းထြက္ အေတြးတခုေပါ့

ကိုလူေထြး said...

"ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပါပဲ
သူကလည္း ဘီယာတက်ိဳက္
ကိုယ္ကလည္း ပီဇာတကိုက္
အေရွ႕ေတာင္အာရွက လူမိုက္တစု အေၾကာင္းကိုေတာ့
စကားထဲ ထည့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။"

ဒီလိုပါပဲေလ...