ကၽြန္ေတာ္မပိုင္တဲ႕ အဲဒီအကၤ်ီ

(ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ႕ ပံုစံေလးေတြလည္း နည္းနည္း ေရးပါရေစေနာ္.. ေမတၱာေတာ႕ မပို႕ၾကပါနဲ႕..လို႕.. ဟဲဟဲ.. )

ကၽြန္ေတာ္မပိုင္တဲ႕ အဲဒီအကၤ်ီ

အကၤ်ီ တစ္ထည္တည္းပါပဲ
ကၽြန္ေတာ္ သာယာနာေပ်ာ္စြာ ၀တ္ဆင္တယ္
ခ်ဳပ္ရိုးေတြျပတ္မတတ္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ၀တ္ဆင္တယ္
ဂိုဂိုး ၀တ္ခဲ႕တဲ႕ ကုတ္အက်ၤီဆန္ဆန္ေပါ႕
အဲဒီ အက်ၤီနဲ႕ပဲ ေဆာင္းတြင္းအခါ ၀ံပုေလြတြန္သံစူးရွရွ
ႏွင္းခါးခါးေတြ ရန္က ကာကြယ္တယ္..
ေပါင္မုန္႕ေတြ သိုးေတာ႕လည္း
လူယဥ္ေက်းေတြရဲ႕ အငမ္းမရ ညစာစားပြဲမွာ အဲဒါ ကန္႕လန္႕ကာေပါ႕
လက္ယာဘက္မွာလား လက္၀ဲဘက္မွာလား မမွတ္မိေတာ႕
ကၽြန္ေတာ္႕အက်ီၤမွာ အိပ္ကပ္တစ္ခုတည္း
အဲဒီ အိပ္ကပ္ထဲ ကမၻာႀကီးတစ္ခုလံုးကို အခ်ဳပ္ခ်ထားခ်င္သူေလ
ေလွ်ာ္ဖြပ္လိုက္ မီးပူတိုက္လိုက္နဲ႕
ေခါက္ရိုးခ်ိဳးတဲ႕အခါ ခ်ိဳးရတယ္
အေရာင္ေတြ အဆင္ေတြ ခဏခဏေျပာင္းေတာ႕
ကိုယ္ပိုင္ဆိုတာ ကိုယ္႕ကိုပိုင္တဲ႕အရာျဖစ္သြားေရာ
အမယ္. ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္လံေတြဘာေတြေထာင္
ေဟာ႕ေရွာ႕ဆိုတာ ေတြဘာေတြ ထထ လုပ္လုိက္ေသး
ေျပာရရင္ အဲဒီအက်ီၤက စကားလံုးေတြနဲ႕ပဲဖြဲ႕စည္းတာျဖစ္ႏိုင္တယ္
စကားလံုးေတြက ခက္ေတာ႕
စကားခက္ေတြ လံုးသြားတယ္
ကဲ.. မခက္ေပဘူးလား
တစ္ခုပဲရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္႕အက်ၤီက ကၽြန္ေတာ္႕ကိုယဥ္ပါးလာ
သူကမ်ား ျပန္ေကာက္ခ်က္ခ်
ကၽြန္ေတာ္က သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႕ မရိုးသားသူဆိုပဲ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ေဘးလူ -၂ - (သို႕မဟုတ္) ျပတိုက္ထဲကပန္းခ်ီကား

(ေဘးလူ ၁ ေရးၿပီး ႏွစ္ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ထပ္ရလာတယ္။ )

ေဘးလူ -၂ - (သို႕မဟုတ္) ျပတိုက္ထဲကပန္းခ်ီကား

ဘယ္တုန္းကမွ မပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ဖူးတဲ႕အရာတစ္ခုကို
ဆံုးရႈံူးလိုက္ရတဲ႕အခါ.......

တကယ္ေတာ႕မင္းဟာ ကိုယ္႕အတြက္
ျပတိုက္ထဲက ဂႏၳ၀င္ေက်ာ္ၾကား
စိတၱဇ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပါကြယ္
မင္းေရွ႕မွာေျခစံုရပ္
ေလးေလးစားစား ဦးညြတ္မိတဲ႕ကိုယ္ပါ
မင္းကိုနားလည္ဖို႕ စိတ္၀င္တစား အေျဖရွာရင္း
ခ်ာခ်ာလည္ခဲ႕ရတဲ႕ေန႕ေတြလည္းမ်ားလွၿပီေပါ႕..

ဒါေပမယ္႕ေလ
ကိုယ္ဟာမင္းကိုပိုင္ဆိုင္ဖို႕ဆိုတာေ၀းစြ
မင္းဆီကက်လာမယ္႕ ဖုန္မႈန္႕တစ္မႈန္႕ကိုေတာင္
အျမတ္တႏိုးေကာက္သိမ္းဖို႕အေရး
(၀င္ေၾကးမေပးႏိုင္တဲ႕ေန႕ေတြမ်ားဆို)
တံတိုင္းကာထားတဲ႕စည္းအျပင္က
ေငးယံုသာေငးခြင္႕ရခဲ႕တဲ႕ဘ၀ပါ
တခါတခါ ကံအခြင္႕ေပးလို႕လူလစ္ခိုက္မွာ
မင္းမ်က္ႏွာကိုအသာထိတို႕ၾကည္႕ခြင္႕ရတာမ်ဳိးမ်ားရွိခဲ႕ရံုနဲ႔
ႏွစ္သိမ္႕ေက်နပ္ခဲ႔ရတဲ႕သူပါ..

ဒါေပမယ္႕
ဒါေပမယ္႕ေပါ႕ကြယ္..
တန္ဖိုးၾကီးတဲ႕မင္းနဲ႕ မတန္တရာ
ကိုယ္႕ရဲ႕ေဂဟာႏံုခ်ာခ်ာထဲ
မင္းေယာင္မွား၀င္လာေတာင္မွ
ခ်ိတ္ထားဖို႕ကိုယ္႕မွာေနရာလြတ္မရွိေတာ႔ပါ
ေတာ္မ၀င္ မေက်ာ္ၾကားေပမယ္႕
ကိုယ္႕ရဲ႕အသက္လိုတန္ဖိုးထား
ကိုယ္ပိုင္လက္ရွိပန္းခ်ီကားေနရာမွာလည္း
ဘယ္လိုမွေျပာင္းလဲ မခ်ိတ္ဆြဲႏိုင္တာ...

အဲဒီလို..
(ပိုင္ဆိုင္ခ်င္မႈဆိုတာေတြနဲ႕ ကင္းလြတ္တဲ႕)
သီးသန္႕ရင္ခုန္သံေတြၾကား
ညင္ညင္သာသာေလးခံစားေနမိခိုက္
မင္းကိုေသာ႕ခတ္အပိုင္သိမ္းထားမယ္႕သူေပၚလာ
အေ၀းကေတာင္ျမင္ခြင္႕မရေတာ႕မွာ..တဲ႕..

မထိုက္တန္တဲ႔ပိုင္ရွင္ျဖစ္မွာပူမိတာ
ကိုယ္႕နဲ႕ဘာဆိုင္လို႕လဲ...
ျပတိုက္ထဲမွာပဲမင္းကိုရွိေနေစခ်င္တာ
ကိုယ္႕႔ရဲ႕အတၱလား...
အႏုပညာေျမာက္ပန္းခ်ီကားဆိုတာ..
ကမၻာေပၚမွာ ဒီတစ္ကားထဲရွိတာမို႕လား..

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕ကြယ္..
.....
ဘယ္တုန္းကမွ မပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ဖူးတဲ႕အရာတစ္ခုျဖစ္ေပမယ္႕
ဆံုးရႈံးလိုက္ရတဲ႕အခါ.......
...
...
...
အ ၾကာ ၾကီး ၀မ္း နည္း မိ ဦး မွာ..။ ။


ပန္ဒိုရာ (၁၉ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၅။ ၂၂း၂၀ နာရီ)

Expand..

Summary..

ေျပးၾကသူမ်ား

ေျပးၾကသူမ်ား

ႏွလံုးသားေတြထက္
ပန္းမန္နံ႕သာမႈန္လိမ္းထားစရာမလိုဘူး
အို.. အခ်စ္ လို႕ေခၚတဲ႕အရာထက္ေတာင္ ခိုင္ဦးမလား
လက္ေတြ တြဲစရာမလိုပဲ
အမွန္ဆိုတာကို ရင္ဆိုင္ရဲရမယ္..
နားလည္လည္မလည္လည္
ေနာက္ဆံုးေတာ႕
နားလည္မႈသီအိုရီပဲ က်န္မယ္..
ဂ်င္းေဘာင္းဘီေတြဆိုတာ
သံတမန္ဆန္ဆန္ ေခါက္ရိုးက်ိဳးစရာမွမလိုဘဲ
ေအာဒီပတ္စ္ ကြန္းပလက္စ္* ကေန
ေဖာက္ထြက္လိုက္စမ္း
ကဲပါ.. လာ..
ဟိုး ...... ေရွ႕မွာ လမ္းကရွည္ေသး
ပညာသားအျပည္႕နဲ႕..
တို႕ေတြ လူႀကီးဆန္ၾကတာေပါ႕ေနာ္။

ပန္ဒိုရာ

*Freud's Odeipus Complex

Expand..

Summary..

ျဖည္႕စြက္ခ်က္ ၀ိဘစၧ မွ ဗီဘစၧ သို႕

တခါက ေရးခဲ႕တဲ႕ ၀ိဘစၧ ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာ မွတ္မိၾကမယ္ထင့္။

ကိုနတၳိ ေက်းဇူးနဲ႕ ပါဠိစကား အမွန္ စက္ဆုပ္ျခင္း ဆိုတာ ဗီဘစၧ လို႕လည္း စာလံုးေပါင္းမွန္း သိလိုက္ရပါတယ္။ ေအာက္က စကားေလးကို ရည္ညြန္းၾကပါ။ ပါဠိအလကၤာက်မ္းထဲက ရသေတြကိုျပတဲ႕ ဂါထာပါ။

သိဂၤ ါရ ဟႆ က႐ုဏာ ႐ုဒၶ ၀ီရ ဘယာနကာ ဗီဘစၦ ဗၻဳတ သႏၲာ စ ရသဌာယီန ႏုကၠမာ။

ကိုနတ္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႕ ထပ္မံေျပာပါရေစ။

မွတ္ခ်က္ခ်ေပးတဲ႕ ဆရာမေမၿငိမ္းကိုလည္း အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Expand..

Summary..

ေကာင္းကင္ပ်ိဳအလွ

ဒီဓာတ္ပံုက တင္ၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ္႕ ကဗ်ာေလးတစ္စ ရလာေတာ႕ ထပ္တင္လိုက္တယ္။

ေကာင္းကင္ပ်ိဳအလွ

ေကာင္းကင္ပ်ိဳ
ငိုယိုၿပီးကာစ။
ပါးျပင္နီျမန္း
ရွက္ေသြးျဖန္းတဲ႕အလွ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ကမၻာေက်ာ္အဆိုအမိန္႕ေတြ မဟုတ္ေပမယ္႕ - ၁

ပန္ဒိုရာဆိုတာ
ဒါေတြနဲ႕ ႀကီးျပင္း ရွင္သန္ လာခဲ႕တဲ႕သူ .......

• အေျပာေကာင္းတဲ႕ လူဟာ အလိမ္ေကာင္းတတ္တယ္။ (ခ်စ္ေမေမ)

• တကၠသိုလ္ သြားတက္ရင္ ဒီ႕ျပင္ဟာမလုပ္ခ်င္ေန ကဗ်ာေတြေတာ႕ ဆက္ေရးေနာ္။ ၿပီးရင္ မဂၢဇင္းေတြဘာေတြကို ပို႕ၾကည္႕ပါလား သမီးရယ္။ (ခ်စ္ေဖေဖ)

• ဘယ္ဘုန္းႀကီး ဆြမ္းခံထြက္ေစာေစာ ဆြမ္းစားခ်ိန္ေတာ႕ အတူတူတဲ႕.. ငါေတာ႕ ပင္ပန္းတဲ႕အလုပ္ဆို ေလေတာင္မခြၽန္ဘူးေဟ႕။ (ကိုကို လူေနာက္)

• ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ၀ယ္ရင္ ေစ်းမဆစ္ပါန႕ဲ ေမေမရယ္။ သူတို႕ခမ်ာ ကိုယ္႕ေလာက္မရွိလို႕ ဒါမ်ိဳး ေရာင္းစားေနရတာ။ ကိုယ္က တစ္က်ပ္ႏွစ္က်ပ္နဲ႕ ဘာမွျဖစ္မသြားပါဘူး။ (ေမာင္ေလး လူရိုး)

• သိလား ညီမေလးကေတာ႕ေလ.. အဲဒါ ငါ႕မမ လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကြားပစ္လိုက္တာေပါ႕။ (ညီမေလး အျပစ္ကင္းသူကေလး)

• သတၱိမရွိတဲ႕လူမွာ အခ်စ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ေအး.. သစၥာဆိုတာလည္း မရွိဘူး သူငယ္ခ်င္း။ (ထူးဆန္းေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး)

• Dictionary တစ္အုပ္လံုး အလြတ္ရေအာင္ က်က္ႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ေတာ႕ တစ္ခုခုမွားေနၿပီ။ Dictionary တစ္အုပ္ကို အလြတ္ရေအာင္ က်က္ဖို႕မွ ႀကိဳးစားမၾကည္႕ဖူးဘူး ဆိုရင္လည္း ဘယ္ေတာ႕မွ အဆင္႕တစ္ခုအထိ တတ္လာမယ္႕ေကာင္ မဟုတ္ဘူး။ (ေလးစားခ်စ္ခင္ရသူ ဆရာတစ္ဦး)

• လူ႕ဘ၀ထဲမွာ လူေတြဟာ ႀကိဳးကေလးေတြလို ပဲ။ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႕တစ္ေခ်ာင္း ျဖတ္သြားၾကတာ အင္မတန္ တိုက္ဆိုင္လို႕။ အဲဒီအခိုက္ကေလးမွာမွ ျပသနာေပၚလာတယ္ဆိုရင္ ဒါႏွစ္ဘက္စလံုး ကံဆိုးတာပဲ။ (ေလးစားခ်စ္ခင္ရသူ ဆရာတစ္ဦး)

• Truth နဲ႕ Reality ထပ္တူက်ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္မွ တကယ္ေတာ္တဲ႕သူဗ်။ (ေလးစားခ်စ္ခင္ရသူ ဆရာတစ္ဦး)

• တာ၀န္သိရင္ တာ၀န္ရွိတယ္။ တာ၀န္မသိရင္ တာ၀န္မရွိဘူး။ (အလုပ္ရွင္တစ္ဦး)

• ကြၽန္ေတာ္ အမုန္းဆံုးကေတာ႕ Conspiracy Theories ေတြကို ယံုတဲ႕လူေတြပဲ။ ဘယ္ေတာ႕မွ မယံုနဲ႕။ အေမရိကန္ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒမွာေတာင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ဘယ္ႏွစ္ခုရွိလဲ သိလား။ Everything is negotiable if you have valid reasons ပါ။ (ခင္မင္ေလးစားရသူ အစ္ကိုတစ္ဦး)

• လူဆိုတာ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ကိုယ္ရွာတာ ကိုယ္ရတာပဲ။ ကိုယ္မရွာခဲ႕တဲ႕ ကိစၥတစ္ခု ရမလာတာ ၀မ္းနည္းစရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည္႕ပါဦး။ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးမွာ ကိုယ္ ဘာေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးခဲ႕ၿပီး ဘာေတြ တကယ္ ရွာေဖြခဲ႕လဲဆိုတာ။ (ခ်စ္သူ၊ ကိုယ္႕ကိုပိုင္ဆိုင္သူ)

Expand..

Summary..

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း

မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္း

ခဏတာဆံုမွတ္
ျဖတ္ၿပီးရင္ေ၀းသထက္ေ၀းသြားမယ္႕
ေျပးမ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းထာ၀ရဆံုႏိုင္ေအာင္လို႕
တို႕ေတြပန္းတိုင္တစ္ခုခ်
ခရီးအတူတူ သြားခဲ႕ၾကတယ္။

အခုေတာ႕...
မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းၾကားက
ျခားေနတဲ႕ေရႊပင္လယ္ၾကီး
ကာလို႕ဆီး
ဘယ္ေတာ႕နီးရမွာလဲကြယ္။ ။

ပန္ဒိုရာ

၅.၀၂.၂၀၀၇

Expand..

Summary..

သီးစံုခ်ဥ္ဟင္း (သို႕) ကုလားဟင္း စားရေအာင္

သီးစံုခ်ဥ္ဟင္း (သို႕) ကုလားဟင္း စားရေအာင္

ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႕ အရသာရွိေသာစာ ေရးမယ္။ ဟဲဟဲ

ဒီေန႕ေတာ႕ အိမ္ေစာေစာ ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္ျပဳတ္ခ်င္ စိတ္ကေလး ရွိေနတယ္။ ေရခဲေသတၱာကို ဖြင္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ ေအာင္မယ္.. အေတာ္ပဲ..
ဒန္႕သလြန္သီးႏွစ္ေတာင္႕
အာလူးႏွစ္လံုး
ရုံးပတီသီး ေလးငါးေတာင္႕ေလာက္
ခရမ္းသီးတစ္လံုး
ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုး
တို႕ကို ေအာက္ပါအတိုင္း လွီးၿပီး ေရေဆးထားလိုက္ပါတယ္။ အာလူးကိုေတာ႕ ဆားအနည္းငယ္နဲ႕ နယ္ထားပါတယ္။

တခ်ိန္ထဲမွာ ငါးရံ႕ေျခာက္တံုးေလးေတြ ကိုေရစိမ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ၾကက္ဥသံုးလံုး ကိုျပဳတ္ထားပါတယ္။ မန္က်ည္းသီးမွည္႕ ေရစိမ္ထားပါတယ္။

ၾကက္သြန္နီနဲ႕ငရုပ္သီးကို ဆီသတ္ပါတယ္။ ငါးပိေလး နည္းနည္းပါ တခါတည္း ထည္႕လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ႕ မာတဲ႕ကိစၥေတြျဖစ္တဲ႕ ငါးေျခာက္နဲ႕ အာလူးကို အရင္ထည္႕ေမႊၿပီး အတန္ငယ္ ႏူးသြားေအာင္ ေရနည္းနည္း ထည္႕ခ်က္လိုက္ပါတယ္။ ပဲေတာ႕ မထည္႕ေတာ႕ဘူး။

ေရခန္းသြားေတာ႕ ဒန္႕သလြန္သီး ခရမ္းသီး ခရမ္းခ်ဥ္သီး ရုံးပတီသီး ေတြကို အစဥ္လိုက္အတိုင္း ထည္႕ေမႊပါတယ္။ ငန္ျပာရည္ အခ်ိဳမႈန္႕ထည္႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ေရထည္႕ၿပီး ႏူးေအာင္ခ်က္ပါတယ္။ ၾကက္ဥေလးေတြကိုေတာ႕ အပ္ခ်ည္ၾကိဳးနဲ႕ ထက္ျခမ္းျခမ္းၿပီး နည္းနည္း ေၾကာ္ၿပီးမွ ထည္႕လိုက္ပါတယ္။ ဟင္းႏူးေတာ႕ နည္းနည္းျမည္းၾကည္႕ၿပီး မန္က်ည္းရည္ေလးကို ခ်ိန္ဆထည္႕ပါတယ္။ မဆလာေလးအုပ္ၿပီးတဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ဒီလို စားဖို႕အသင္႕ျဖစ္ၿပီေပါ႕႔။ ေရခဲေသတၱာဖြင္႕တဲ႕ အခ်ိန္ကစေရရင္ စုစုေပါင္း ၄၅ မိနစ္ပဲ ၾကာပါတယ္။ ကဲ စားၾကပါဦး။

Expand..

Summary..

ေမ့ရက္သူုသို့

အသစ္ မေရးအားတိုင္း ကဗ်ာအေဟာင္းေလးေတြ တင္ျဖစ္တယ္။ ဒါက ငယ္ငယ္တုန္းက ေရးခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။ ၁၉၉၀ ေက်ာ္စ ေလာက္ကလို႕ ထင္တယ္။ ၾကာခဲ႕ၿပီ။ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိေသးခင္ ေလ်ွာက္ေရးထားတဲ႕ ကဗ်ာေလး။ ေ၀ဖန္ၾကည္႕။

ေမ့ရက္သူုသို့

တရံေရာတြင္က
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ေထာင္း ခနဲျပတ္...
ဒါ ဇာတ္သိမ္းလားကြယ္....

ဟိုတခ်ိန္ခါ လေရာင္ျဖာလင္း
ရယ္ေမာရင္းနဲ့ ေတးခ်င္းဆိုညည္း
ဒါန္းစီးဖူးတာ မွတ္မိပါကြယ္..

အလြမ္းေလညင္း ပန္းသတင္းေဆာင္
ပန္းေရာင္ပန္းရိပ္ လြမ္းထိတ္စိတ္ေစာ
ပန္းခင္းေတာမွာ ေပ်ာ္ေမာဖူးတာ
မွတ္မိပါကြယ္....

ကြယ္...
လြယ္လြယ္နဲ့တိမ္း..
သစ္စိမ္းခ်ိဳးျဖတ္ ရက္စက္တတ္သမွ်
ဘယ္ဘ၀အထိ
မသိဟန္ေဆာင္ မျမင္ေယာင္ၿပဳ
အခုမွေတာ့ေလ.....။ ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ဘေလာ႕ဂ္ျခင္းအႏုပညာ

(ခ်က္ျခင္းအႏုပညာ ၿပီးေတာ႕ ဘေလာ႕ဂ္ျခင္း အႏုပညာေရးပါဦးလို႕ ညီညီ(သံလြင္) ကေျပာလို႔။)

ဘေလာ႕ဂ္ျခင္းအႏုပညာ

ဘေလာ႕ဂ္သို႕မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ စာေရးသားျခင္းသည္ ျမန္မာတို႕ အၾကား တစတစ ေရပန္းစားလာခဲ႕ၿပီတည္း။ ဤေနရာတြင္ ဘေလာ႕ဂ္တို႕၏သမိုင္း ကမၻာေပၚတြင္ ဘေလာ႕ဂ္ ဘယ္ႏွစ္ခုရွိ စသည္တို႕ကို ကၽြႏ္ုပ္က ေဆြးေႏြးမည္ မဟုတ္ပါ။ မသိလို႕.. ဟုတ္ေပါင္.. မွားေျပာမိမွာစိုးလို႕.. ဟုတ္ေသးပါဘူး။ အဲ.. အျခားအျခားေသာ ဘေလာ႕ဂါတို႕ ဖန္တစ္ရာေတေအာင္ ေဆြးေႏြးခဲ႕ၿပီး ျဖစ္၍သာတည္း။ ကိုမင္းေက်ာ္၊ ကိုရဲမြန္၊ ကိုေနဘုန္းလတ္၊ အစရွိသူတို႕ ေရးထားခဲ႕သည္မ်ားကို ရည္ညႊန္းၾကပါကုန္။

ဘေလာ႕ဂ္တစ္ခု ဖန္တီးလွ်င္ ပထမဆံုး သင္႕ဘေလာ႕ဂ္ကို နာမည္ေပးရမည္။ ယခုအခါ စီးပြားေရး လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး စသည္႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးစံု ျဖင္႕ ဘေလာ႕ဂ္မ်ား ဖြင္႕လွစ္ေနၾကသည္႕ အားေလ်ာ္စြာ မိမိ၏ ဘေလာ႕ဂ္နာမည္ကို မိမိရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင္႕ ကိုက္ညီေအာင္ ေပးႏုိင္ေလသည္။ ဘယ္သူဘယ္၀ါ၏ ဒိုင္ယာရီ၊ ကိုယ္ပိုင္စာမ်က္ႏွာ စသည္တို႕မွာ ရိုးအီလွျပီ။

သာဓကေဆာင္ရေသာ္ အိမ္ပြဲစား၊ ေျမပြဲစား၊ အက်ိဳးေဆာင္မ်ား အေနႏွင္႕ ကိုယ္႕ဘေလာ႕ဂ္ကို အိမ္ျခံေျမ ဟု ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း အမည္ ေပးႏိုင္သည္။ အျငိမ္႕႔ပြဲ၊ ဇာတ္ပြဲ ေထာင္သူမ်ားကလည္း ေဒါင္းကညင္သာ မဂၤလာ စသည္ျဖင္႕ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ အမည္မ်ားေပးႏိုင္သည္။ တခ်ိဳ႕ကမူ မိမိလက္ရွိ မခံစားႏိုင္သည္႕ အေျခအေနမ်ားကို ထင္ဟပ္ေသာ အမည္မ်ား ေပးၾကသည္။ ဥပမာ အပိုင္းအစမ်ား၊ လြတ္က်သြားေသာ အိုးပုတ္၊ ရင္ထဲမွာ ဟိုဟာဒီဟာ စသည္တို႕ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႕ မိမိက ဘယ္သူဘယ္၀ါႏွင္႕ အမ်ိဳးေတာ္စပ္ ပတ္သက္သူျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ္႕ဘေလာ႕ဂ္ကို လူရွိန္ေအာင္ မသိမသာ ထုတ္ေဖာ္ တတ္ၾကသည္။ ရပ္ကြက္လူႀကီး တူမ၏ ကဗ်ာဆရာ အစရွိသျဖင္႕ ခပ္တည္တည္ အမည္ေပးႏိုင္သည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ႏွိမ္႕ခ်စြာ အမည္ေပးတတ္ၾကသည္။ သာမန္လူမွတ္တမ္း စသည္ျဖင္႕။ ဤသုိ႕ဆိုလွ်င္ သူကလြဲလို႕ အျခားလူမ်ားကေတာ႕ အရိယာသူေတာ္စင္လိုလို စူပါဟီးရုိးလိုလို ျဖစ္သြားတတ္သည္။

အမည္ေပးျခင္း ၿပီးလွ်င္ အေၾကာင္းအရာဘက္ စဥ္းစားရမည္။ မိမိကိုယ္ပိုင္ လုိင္းတစ္ခုကို ေရြးရမည္။ စတိုင္ရွိမွ စတားျဖစ္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရး အေတြးေခၚမ်ား။ တခ်ိဳ႕က ကဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕က နည္းပညာ။ တခ်ိဳ႕က ဂီတ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႕ ဘာရယ္မဟုတ္ လိုင္းေပါင္းစံု မထသ။ အဲ.. တခ်ိဳ႕ကေတာ႕ မိမိ၏ ေန႕စဥ္ ခံစားခ်က္မ်ားကို လင္းၾကက္ေဆာ္ခ်ိန္၊ ဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္၊ မြန္းတည္႕ခ်ိန္၊ မြန္းလြဲခ်ိန္၊ မိုးခ်ဳပ္၊ သန္းေခါင္ၾကက္ တြန္ခ်ိန္ စသည္႕ အခ်ိန္ပိုင္းမ်ားခြဲ၍ တင္ျပတတ္ၾကသည္။ မည္သို႕ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ဘေလာ႕ဂ္မ်ိဳးစံုကို ဖတ္ရႈရျခင္းသည္ ပန္းေပါင္းစံု ေ၀ဆာေနေသာ ပန္းခင္းႀကီးထဲ ေလွ်ာက္လွမ္းရသကဲ႕သို႕ ခံစားခ်က္အစံုစံုျဖင္႕ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာအတိ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိသည္။ ဤခံစားခ်က္အစံုစံု ကို အလုပ္ထဲတြင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ျမင္ေအာင္ေတာ႕ သြားမဖတ္မိေစႏွင္႕ကိုယ္႕လူ။ ငိုလိုက္ ရယ္လိုက္ သင္႔ စပရင္ မ်က္ႏွာကို အမွတ္မထင္ေတြ႕သြားေသာ္ စိတ္ပညာဆရာႏွင္႕ တိုင္ပင္ရန္ အၾကံျပဳခံရတတ္သည္။

ဘေလာ႕ဂ္မ်ား မ်ားျပားလာေသာအခါ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ရန္၊ သာေရးနာေရး လူမႈေရးမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ စသည္တို႕အတြက္ တစုတစည္းတည္း ရွိၾကရန္လိုလာသည္။ အေၾကြးေတာင္း ေကာင္းသူမ်ားကို ရံပံုေငြေကာက္ခံရန္ ေကာ္မီတီလူႀကီး တင္၍ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားသင္႕သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ျမန္မာဘေလာ႕ဂါ အစည္းအရုံး သို႕မဟုတ္ ျမန္မာဘေလာ႕ဂါအသင္း ဟူ၍ ထင္ရွားလာမည္။ အဲ.. ခဏေနဦး။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ထဲမွ အခ်ိဳ႕သည္ ျပည္ပတြင္ ေနထိုင္ၾက ေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ ျမန္မာဥပေဒမ်ားကို ျပန္ၾကည္႕ပါရေစဦး။ အမယ္.. အသင္းအဖြဲ႕ ဆိုသည္မွာ အက်ိဳးအျမတ္ စီးပြားေရးအတြက္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဖြဲ႕ခ်င္တိုင္း ဖြဲ႕ခြင္႕ရသည္မဟုတ္။ မွတ္ပံုတင္ရမည္။ သက္တမ္းတိုးရမည္။ သက္တမ္းတိုးလွ်င္ ေထာက္ခံခ်က္ မရသည္တို႕ ဘာတို႕ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ မလြယ္ပါလား။ ဒီေတာ႕ ေစာေစာက ေျပာမိသည္မ်ား ဘြာေတး ဘြာေတး။ ဘာအသင္းမွ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဟူး. ေတာ္ေသးသည္။ ေတာ္ၾကာ ေနရင္းထိုင္ရင္း မတရားအသင္း ျဖစ္သြားမည္။

ျမန္မာဘေလာ႕ဂ္မ်ား လက္ရွိထက္ ပို၍ထြန္းကားလာလွ်င္ အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားလာမည္။ တေန႕တေန႕ ကန္႕သတ္ရေသာ အခ်ိန္ကေလးတြင္ ဘေလာ႕ဂ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကို အကုန္အစင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ရန္ ခက္ခဲလွသည္။ ကိုယ္႕ဘေလာ႕ဂ္ကို လာဖတ္ေစခ်င္လွ်င္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရမည္။ သို႕ျဖစ္လွ်င္ ေနာင္အနာဂတ္၌ ဘေလာ႕ဂ္မ်ား၏ အရည္အေသြးကို ျမွင္႕တင္ရန္ အစီအစဥ္မ်ား ႀကံဆလာႏိုင္သည္။ အစြယ္ရွိသူက အစြယ္ကိုအားကိုးၿပီး ဦးခ်ိဳရွိသူက ဦးခ်ိဳကို အားကိုးေလ႕ရွိသည္ မဟုတ္ပါလား။ စီးပြားေရး စိတ္ရွိသူမ်ားက ဘေလာ႕ဂ္ကို လာလည္လွ်င္ ကံစမ္းမဲေပးျခင္း၊ နည္းပညာ သမားမ်ားက ဘေလာ႕ဂ္တြင္ အရုပ္အသံသာမက အနံ႕ပါရႏိုင္ေအာင္ တီထြင္ဖန္တီးျခင္းမ်ိဳးျဖင္႕ဆြဲေဆာင္မည္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကလည္း ဟစ္ (ေခၚ) လာေရာက္လည္ပတ္သူမ်ားေသာ ဘေလာ႕ဂ္ကို ေၾကာ္ျငာမ်ားထည္႕ၾကမည္။ ေနာက္ပိုင္း ကမၻာေက်ာ္သြားက ဘီလ္ဂိတ္တို႕ ဘာတို႕ပါ စိတ္၀င္စားၿပီး မိုက္ကရိုေဆာ႕ဖ္ ေၾကာ္ျငာေတြ လာထည္႕မည္။ ျမန္မာလို ဖတ္ခ်င္လာသျဖင္႕ ျမန္မာစကားပါ လုိက္သင္ကုန္ၾကမည္။

ကၽြႏု္ပ္ အႀကံေပးလိုသည္မွာကား ဘေလာ႕ဂ္မ်ား၏ အရည္အေသြး တိုးတက္ေရးအတြက္ ႏွစ္စဥ္ ဆုတစ္ခုေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္။ အဲဒီေတာ႕ ဒီဆုကို မည္ကဲ႕သို႕ နာမည္ေပးမည္နည္း။ ျမန္မာဘေလာ႕ဂါ အိုင္ဒိုးလ္ ဆိုလွ်င္ ေကာင္းမလား။ မျဖစ္ေသး။ အေမရိကန္အိုင္ဒိုးလ္ကို ဖရန္ခ်ိဳက္ဆိုလား ရြဳိက္ရယ္လတီဖီး ဆိုလား ပိုက္ပိုက္ေပးေနရမည္။ အဲ.. ျမန္မာရုပ္ရွင္မွာ အကယ္ဒမီဟု ေပးသည္မဟုတ္လား။ ဘေလာ႕ဂ္ဆိုေတာ႕ တီထြင္ဆန္းသစ္ေသာ အမည္ျဖင္႕ ဘလယ္ဒီမီ ဆုဟု ေပးလွ်င္ေတာ္ေပမည္။ ဟုတ္ၿပီ။ အဂၤလိပ္လို ဘယ္လို စာလံုး ေပါင္းမည္နည္း။ တတ္သေရြ႕မွတ္သေရြ႕ စဥ္းစားရလွ်င္ Bloody-me (ေက်းဇူးျပဳ၍ ဘာသာျပန္ရန္ မၾကိဳးစားပါႏွင္႕။) ဟုျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကဲ. ခ်စ္စြာေသာ စာရႈသူ။ သင္လည္း ျမန္မာဘေလာ႕ဂါတစ္ေယာက္ ဆိုပါက ဘလယ္ဒီမီ မလိုခ်င္ေပဘူးလား။ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္မူကား ဤအိုင္ဒီယာကို စြန္႕ဦးတီထြင္သူျဖစ္သျဖင္႕ ဘလယ္ဒီမီ ေပၚလာပါက ပြဲက်င္းပေရးအတြက္ စပြန္ဆာမ်ားမွ ပ႕ံပိုးေသာ အက်ိဳးအျမတ္ကို ရာခိုင္ႏႈန္းတစ္ခုျဖင္႕ ခြဲေ၀ရသင္႕သည္ဟု ထင္မိေလသည္။

ဤသို႕လွ်င္ ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေတာမိပါသတည္း။

Expand..

Summary..

မိုးတေစၧ

မိုးတေစၧ


အျပင္ဘက္မွာ
မိုးေတြသည္းသည္းရြာေနတယ္...

မိုးေရေတြစိုရႊဲေနတဲ႕
မည္းမည္းလက္လက္ ကတၱရာလမ္းေပၚက
နီယြန္မီးေရာင္ျပိဳးျပက္တဲ႕အခါ
ကားစက္ႏိႈးသံသဲ႕သဲ႕ၾကား
အိမ္ျပန္ေနာက္က်သြားတတ္တဲ႕ညေနေတြ..

ထီးတစ္ေခ်ာင္းႏွစ္ေယာက္
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း မေမာေၾကးတဲ႕
ေအးစက္ေနတဲ႕လက္မ်ား
ရင္ခုန္သံ၀ိုးတ၀ါး
စိတ္ေတြေထြျပားလိုက္တာ..

စိတ္ေကာက္ရင္ ဘတ္စ္ကားလိုက္စီး
မိုးမိၿပီးဖ်ားေတာ႕
အားငယ္ေနသလားကြယ္
ကို ၀ယ္တိုက္တဲ႕ ဟို လမ္းထိပ္ကဆန္ျပဳတ္ကိုမွ
ဒီကေသာက္ခ်င္ျပန္သတဲ႕..

ကားကိုခဏရပ္ထား
အနားမွာအသာမွီေပါ႕
Celine Dion က
My heart will go on တဲ႕
လိေမၼာ္ရနံ႔ သင္းသင္းနဲ႕အတူ
ညေနခင္းေတြ စီးဆင္းၾကတဲ႕အခါ..

အတိတ္ေတြ ခါးသတဲ႕လား
တဖြားဖြားက်ေနတဲ႕မိုးစက္မိုးမႈန္ေတြ
ဘယ္လိုတားႏိုင္မွာလဲ
သြား... ကြယ္…
မၾကားခ်င္လည္း
ထားခဲ႕တဲ႕ ဒိုင္ယာရီေလးတစ္အုပ္ရယ္
ႀကိဳးျပတ္က်န္ခဲ႕တဲ႕ ေလာ႕ကတ္သီးေလးတစ္ခုရယ္
မ်က္ရည္ေတြ စိုေနတဲ႕ လက္ကိုင္ပု၀ါေလးတစ္ထည္ရယ္
ခုလို မိုးရြာတဲ႕ညေတြမွာ တေစၧ လာလာေျခာက္ေနလို႕။ ။

ပန္ဒိုရာ
၁၅၊၅၊၂၀၀၇

Expand..

Summary..

တိတ္တခိုး

တိတ္တခိ္ုးဆိုတဲ႕ နာမည္နဲ႕ ကဗ်ာေတြ အမ်ားၾကီးရွိၾကတဲ႕ အထဲက တစ္ပုဒ္လို႕သာ မွတ္လိုက္ပါေနာ္။
(မေလး အတြက္..)

တိတ္တခိုး

တကယ္တမ္းမေတာ႕
မရြယ္ပန္းတစ္ပြင္႕ပန္ဆင္။

အလွမ္းျပင္ ဘ၀င္ေဇာရယ္နဲ႕
မႏြမ္းခင္ လိုခ်င္ေမာပါေပါ႔
ေစာေစာကသာၿမင္လိုက္ခ်င္။

ကို္ယ္႕ဘ၀ကို္ယ္ဆင္ၿခင္
ေမွ်ာ္ၿမင္ကာ ဘ၀င္က်ရသူမို႕
ေတာ္၀င္စရာ ဟိုပင္အလွဆီက
သခင္႕ဘ၀ႏွင္႕မတန္ေသး။

အလွမ္းသင္႕ရာ
ပန္းတစ္ပြင္႕သာ ေတာ္သလို ဆြတ္ၿပီးသူမို႕
ညြတ္မိသူသခင္အရိပ္မွာ
တိတ္တိတ္အသာရႈိက္ရတယ္
ရင္လႈိက္ကာေမႊး။ ။

ပန္ဒိုရာ
၉၊၁၁၊၂၀၀၆

Expand..

Summary..

ဘေလာ႕ဂ္မ်ားႏွင္႕လြတ္လပ္မႈ၊ တာ၀န္ယူမႈ၊ စည္းကမ္း

ဘေလာ႕ဂ္မ်ားႏွင္႕လြတ္လပ္မႈ၊ တာ၀န္ယူမႈ၊ စည္းကမ္း

ကြန္ျပဴတာကို ေပါင္ေပၚစတင္လိုက္ေတာ႕ အိုင္ပီ (Intellectual Property) အေၾကာင္း ေရးမလို႕ပဲ။ ေနာက္ေတာ႕ ဘေလာ႕ဂ္ေတြ ေလွ်ာက္လည္ရင္း အေတြးတစ္ခုက ေခါင္းထဲ ၀င္လာတယ္။ ဒါကေတာ႕ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေတြးမိတာ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မွာပါ။ အင္တာနက္ထဲမွာ ဘေလာ႕ဂါတစ္ေယာက္ ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးႏိုင္ခြင္႕ ရွိသလဲဆိုတာရယ္ ၊ ကိုယ္ေရးထားတဲ႕ စာေတြမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ တာ၀န္ရွိသလဲဆိုတာရယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ အထိန္းအခ်ဳပ္ သို႕မဟုတ္ က်င္႕၀တ္ သို႕မဟုတ္ ဥပေဒ လိုအပ္သလဲဆိုတာပါ။ အဲ.. ဆက္ၿပီးေတာ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုမွာ ေစာေစာကေျပာခဲ႕တဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေတြ ဆိုတာ ဘာလို႕ လိုအပ္ ရတာလဲလို႕ ေတြးမိျပန္ပါေရာ။ ဒီလို ဆက္ေတြးၿပီးတဲ႕အခါ တခ်ိန္က ဖတ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ စာတိုေပစေတြ ေခါင္းထဲ၀င္လာပါတယ္။

Thomas Hobbes ( Leviathan 1651) ေျပာခဲ႕တဲ႕ အေတြးအေခၚအရေတာ႕ လူဆိုတာ သူ႕ခ်ည္းပဲလႊတ္ထားရင္ ရူးမိုက္တဲ႕ အျပဳအမူေတြလုပ္ၾကမယ္။ အခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္မယ္။ မင္းမဲ႕စရုိက္ေတြ လႊမ္းမိုးမယ္ေပါ႕။ ဒါေၾကာင္႕ လူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ျဖစ္ၾကမယ္႕ အေရး ေတြအတြက္ ထိန္းကြပ္ဖို႕ သီးျခားပုဂၢိဳလ္ (Third Party) လိုလာပါတယ္။ အဲဒါဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဆိုတာ လိုအပ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႕သူ႕ရဲ႕ အေတြးအေခၚအရ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ရဲ႕ က႑ဟာ အာဏာကို ကိုင္ခ်ဳပ္ထားေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ လူေတြကို မဟုတ္တာ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေစာင္႕ေရွာက္ေရးမွာ ပိုထင္ရွားပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဆိုတာ ဥပေဒေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ျပဌာန္းသူ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြဆိုတာ အဲဒါေတြကို လိုက္နာရမယ္႕သူေတြ ျဖစ္တယ္။

John Locke (Two Treaties of Civil Government 1690) ကေတာ႕ Hobbes ရဲ႕အိုင္ဒီယာနဲ႕ အေတာ္ႀကီး ဆန္႕က်င္ပါတယ္။ သူက ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ Constitution ဆိုတာကို ေျပာခဲ႕ပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈ Trust ဆိုတာကိုလည္း ေျပာခဲ႕ပါတယ္။ အရွင္းဆံုးေျပာရရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဆိုတာကလည္း ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားရင္ အာဏာအလြဲသံုးစား လုပ္မယ္။ ဒီေတာ႕ ဒီလို မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ စာခ်ဳပ္ကေလးနဲ႕ ျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႕လိုမယ္ေပါ႕။ အုပ္ခ်ဳပ္ခံေတြရဲ႕ အခြင္႕အေရးကိုလည္း ထည္႕တြက္ဖို႕လိုတယ္တဲ႕။ အာဏာကို ထိန္းခ်ဳပ္တာနဲ႕ဆက္စပ္လို႕ Montesquieu ကိုေတာ႕ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ အာဏာကိုခြဲေ၀ျခင္း (Separation of Power) ဆိုတာကို ေျပာခဲ႕တဲ႕သူေပါ႕။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ။ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာ ဆိုတာေတြ သိၾကမွာပါ။ သူေျပာတာကေတာ႔ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ A country is not free if one person has all these three powers.

အဲ ေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ဘရိတ္အုပ္မရေတာ႕ဘူး။ (ေတာ္ၾကာ အမည္မသိ လာလည္သူေတြ သိပ္မ်ားလာမွာ စိုးရတယ္။ ဟတ္ ဟတ္။ စာအုပ္ေတြအရ ေျပာေနတာပါေနာ္။) ဒီလိုပါ ပန္ဒိုရာေျပာခ်င္တာက ပထမဆံုးေျပာခဲ႕တဲ႕ Thomas Hobbes နဲ႔ပဲ ဆိုင္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာဘာသာစကားနဲ႕ ျဖစ္ေစ အျခား ဘာသာစကားနဲ႕ျဖစ္ေစ ကမၻာအရပ္ရပ္က ျမန္မာေတြဖန္တီးထားတဲ႕ ျမန္မာဘေလာ႕ဂ္မ်ား နဲ႕ ဘေလာ႕ဂါမ်ား ဆိုတဲ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု အင္တာနက္ဆိုတဲ႕ ကြန္ယက္ႀကီးထဲမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာပါၿပီ။ ဘေလာ႕ဂ္ေတြဆိုတာ သူ႕ရဲ႕သေဘာသဘာ၀အရကေတာ႕ မိမိကိုယ္တိုင္ တည္းျဖတ္တဲ႕ကိုယ္ေရးခ်င္တာေတြကို ႀကိဳက္သလိုေရးႏိုင္ခြင္႕ေပးထားသလို ပါပဲ။

ျမန္မာဘာသာနဲ႕ ဘေလာ႕ဂ္ေတြေပၚလာတဲ႕အတြက္ အနည္းဆံုး ေအာက္ကအက်ိဳးေတြ ရႏိုင္ပါတယ္။
၁) အေတြးေခၚ ႏွင္႕ ဗဟုသုတမ်ား ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ ပြင္႕လင္းလာၿခင္း။
၂) ႏိုင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနေသာ ျမန္မာမ်ားႏွင္႕ ျပည္တြင္းရွိ ျမန္မာမ်ားအၾကား ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ က်ယ္ၿပန္႕လာၿခင္း။
၃) ျမန္မာစာေပ ျမန္မာစကား တိုးတက္ထြန္းကားလာႏိုင္ျခင္း။
၄) ျပည္တြင္း စာေပစိစစ္ေရးေအာက္တြင္ တင္ျပခြင္႕မရေသာ စာေပမ်ား လြတ္လပ္စြာ ဖြင္႔ခ်ႏိုင္ျခင္း။

တဖက္ကလည္း အခမဲ႕ ၀န္ေဆာင္မႈပီပီ ေရးသူေရာ ဖတ္သူပါ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိပဲ နည္းပညာအရ လံုျခံဳမႈ ရွိႏိုင္မယ္။ ထိုးေဖာက္ျပီး ကိုယ္႕ဘေလာ႕ဂ္ကို ၀င္ေရးသြားတာတို႕။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း သတင္းမွား ကို အမွတ္မထင္ ေရးမိတာတို႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ႕ ကိုယ္ေရးတဲ႕ စာအတြက္ ဘယ္လိုအကာ အကြယ္ယူမလဲ။ ဘယ္ေလာက္အထိ တာ၀န္ယူႏိုင္သလဲ။ (Disclaimer ဆိုတာေလး ထည္႕ထားရင္ အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူ ျပဳမွာပါ။ ပို႕စ္ေတြ မ်ားလာေတာ႕ ပန္ဒိုရာလည္း ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။)

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေရးတဲ႕စာေတြဟာ သူတပါးကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ထိခုိက္လို႕တို႕ အခ်င္းခ်င္း အယူအဆ လူမ်ိဳးေရး ၀ါဒ စတာေတြ မတူၾကလို႕ ျငင္းၾကခုန္ၾကတာေတြ ျဖစ္ႏိုင္လာပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ အတိုင္းအဆမဲ႕ ျပင္းထန္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ေကာ္ပီရုိက္ ခ်ိဳးေဖာက္တာေတြေပါ႕။ သူကကိုယ္႕ကို ခ်ိဳးေဖာက္ ကိုယ္ကသူ႕ကို ခ်ိဳးေဖာက္။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

စဥ္းစားစရာတစ္ခုက အုပ္ခ်ဳပ္မႈ တစ္ခုခု လိုတယ္ဆိုရင္ ဘေလာ႕ဂ္ေတြကို ဘယ္လို နယ္ေျမ ပိုင္းျခား ႏိုင္ပါသလဲ။ ႏိုင္ငံအလိုက္ခြဲမွာလား၊ လူမ်ိဳး ၊ ႏိုင္ငံသားအလုိက္ခြဲမွာလား။ ဥပမာ ပန္ဒိုရာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္တဲ႕အတြက္ ဘေလာ႕ဂ္ ေရးတဲ႕အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံက သတ္မွတ္တာကို လိုက္နာရမွာလား။ စလံုးမွာ ေလာေလာဆယ္ ေနတဲ႕အတြက္ စလံုးက သတ္မွတ္တာကို လိုက္နာရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အင္တာနက္ ကိစၥျဖစ္ေတာ႕ အင္တာနက္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အရ သတ္မွတ္ထားတာျခင္းမ်ိဳးကို လိုက္နာရမွာလား။

ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုပဲ ရွိေနပါေစ။ ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာ ဘေလာ႕စဖီးယား ထဲမွာေတာ႕ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း နဲ႕ အေရးယူတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး မၾကားရေသးပါ။ ဒါေပမယ္႕ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ႕ ဘေလာ႕ဂါေတြကို ေကာ္ပီရုိက္ခ်ိဳးေဖာက္တာတို႕၊ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥနဲ႕ ၿငိစြမ္းလို႕ ဆိုတာမ်ိဳးေတြနဲ႕ အေရးယူခံရတာမ်ိဳး ၾကားေနရပါၿပီ။

ေကာ္ပီရုိက္ ဆိုတာကေတာ႕ ႏိုင္ငံတကာမွာ ခိုင္မာေနတဲ႕ အရာတစ္ခုမို႕ ခ်ိဳးေဖာက္ရင္ သိသာထင္ရွားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးတို႕ အၾကည္ညိဳပ်က္တာတို႕ ဘာတို႕ကေတာ႕ သတ္မွတ္သူ (သို႕) အေရးယူခ်င္သူရဲ႕သေဘာထား discretionary power မွာမူတည္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ႕ အနည္းဆံုးေတာ႕ ျမန္မာ ဘေလာ႕ဂါမ်ား အေနနဲ႕ ထင္ရွားသိသာတဲ႕ ေကာ္ပီရုိက္ ကိုေတာ႕ မခ်ိဳးေဖာက္မိေအာင္ ေစာင္႕ထိန္းသင္႕ပါတယ္။ ဆန္ခိုးမမိ ဖြဲခိုးမိ ဆိုတဲ႕ ျမန္မာစကားလည္း ရွိေပတာကိုး။ အဲဒီအျပင္ လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႕ ပညာသားပါေသာ scholarly approach အေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားကိုလည္း ေဆြးေႏြးႏိုင္ရင္ေတာ႕ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ လူမႈေရး အေနနဲ႕လည္း အသေရဖ်က္သလို ဟာမ်ိဳးထိ မျဖစ္ရေအာင္ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈ အရုိအေသေပးမႈေတြ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ရွိေနဖို႕ အေရးႀကီးပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ စကားစပ္လို႕.. ပန္ဒိုရာသည္ အလြန္အာေခ်ာင္ကာ အလြန္ေနာက္တတ္ပါသည္။ မေက်နပ္သည္မ်ားရွိက စီေဘာက္စ္မွာ လာေရာက္ သတိေပးသြား ႏိုင္ပါသည္။)

တိုးတက္တဲ႕ ႏိုင္ငံ ေတြမွာေတာ႕ ဥပေဒ ဆိုတာ လိုက္နာရမယ္႕သူေတြ ကိုယ္တိုင္ ဆြဲၾကရတဲ႕ ကိစၥမ်ိဳးပါ။ စကၤာပူလို မိဘဆန္ေသာ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႕ ႏိုင္ငံမွာေတာင္ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ public consultation လို႕ေခၚတဲ႕ ျပည္သူေတြနဲ႕ တိုင္ပင္ျခင္း မ်ိဳးေတြကို ဥပေဒတစ္ခု ျပင္ရင္ျဖစ္ေစ ေပၚလစီတစ္ခု ျပင္ရင္ျဖစ္ေစ လုပ္လာၾကပါတယ္။ (အဲ တခ်ိဳ႕ ကေတာ႕ စလုံးအစိုးရက တရား၀င္ျဖစ္မႈ legitimacy ပိုခုိင္ေအာင္ လူလည္က်ရုံပါလို႕ ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ စလံုးႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူဆီက အသံကို ထည္႕စဥ္းစားတဲ႕ေနရာမွာ (လူရာသြင္းလာတဲ႕ ေနရာမွာ) အရင္ကနဲ႕စာရင္ ပိုၿပီး တိုးတက္လာတာကေတာ႕ မျငင္းႏိုင္တဲ႕ အခ်က္ပါ။)

ဒီေတာ႕ Thomas Hobbes ရဲ႕ သီအိုရီႀကီး အရ အေရးယူတာေတြ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ဆိုတာေတြ မိုးေပၚကက်အလာခံမယ္႕အစားေတာ႕ အခုကတည္းက အေျခခံစည္းေလးေတြ သတိမလြတ္ၾကရင္း ကိုယ္႕ဘေလာ႕ဂ္ေလာကကို ဘယ္လို စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ ကေလးေတြ ထပ္မံရွိသင္႕တယ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားၾကရင္ မသင္႕ေပဘူးလား။

ေလာေလာဆယ္ေတာ႕ အေတြးေတြနဲ႕ အေမးေတြပါပဲ။ အေျဖေတြကိုေတာ႕ ရွာလိုက္ပါဦးမယ္။

US က ဘေလာ႕ဂ္ဥပေဒ ေလ႕လာရန္။

Expand..

Summary..

“သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္”

အသစ္မေရးအားေတာ႕လည္း -ရတနာ- ကပဲ သြားသြား တူးဆြေနရတယ္။ ဒါက ပံုစံတစ္မ်ိဳး။ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးေပါ႕။ လူႀကီးေတြေတာ႕ ႀကိဳက္မယ္မထင္ဘူး။ (ဒီလိုေျပာလို႕ ပန္ဒိုရာက ဘယ္ေလာက္ ငယ္လို႕လဲ ဆိုေတာ႕.. အင္း ကိုယ္လည္း လူႀကီးပါပဲေလ။)

“သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္”

တရံေရာအခါေက်ာင္းေတာ္မွာ
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ ရွိခဲ႕တာ
တစ္ေယာက္ကေတာ႕ေက်ာင္းစာ အေသၾကိဳးစား
တစ္ေယာက္က လွခ်င္ပခ်င္စိတ္ကမ်ား
ေနာက္တစ္ေယာက္က စားမယ္ေသာက္မယ္ခ်က္ၿပဳတ္စား
ဟိုစပ္ဒီစပ္္ ကဗ်ာရူးကေတာ႕ငါမဟုတ္လား
အတူ ေန အတူ စား အတူ သြား
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ၾကကာလမ်ား
လာၾကသြားၾက ဒီလိုဘ၀မွာ
ထာ၀ရတရား ဘာမွမတားႏိုင္
ကာလမ်ားေတာင္ၾကာခဲ႕ပါလား။

ေပ်ာ္ရာမွာမွာမေန ေတာ္ရာရွာေဖြ
ေလ်ာ္မွာပါေလလို႕ဆုံးၿဖတ္ကာ မင္းတို႕ထြက္လို႕သြား
တစ္ေယာက္ ၿပီး တစ္ေယာက္
ေၿခရာေတြေပ်ာက္
ေတာက္ေလ်ာက္ေ၀းကြာ ႏိုင္ငံေတြပါ ၿခား
ရက္ရွည္ရွည္တိုင္း
မ်က္ရည္ေတြ၀ိုင္းတာ သက္ေသတံတုိင္းပါ
မွန္းဆႏိႈင္းကာ အခု ဘ၀
ၿပန္မရေတာ႕တဲ႕ အတိတ္ကေၿခရာမ်ား
တို႕ေတြဆံုႏိုင္ဦးေတာ႕မလား။

တခါ တခါ ငါၿပန္စဥ္းစား
ေသာကေတြကင္းကြာ ေလာဘေတြရွင္းစြာ
မင္းေပ်ာ္ခဲ႕တာအိပ္မက္လား လို႕
အခ်ိန္စက္မ်ား မွိန္ပ်က္သြား
မိုးစက္ေတြၾကား ၿပိဳးၿပက္မ်က္ရည္မ်ား
ငါးႏွစ္ၾကာရင္ၿပန္လာမယ္လို႕ ေၿပာခဲ႕ၾကတဲ႕စကား
ငါ႕မွာေတာ႕ရုန္းမထြက္ႏိုင္တစ္ေယာက္ထဲ
လမ္းဆိုးၾကီးထဲမွာေလွ်ာက္ေနဆဲ
အၿမဲသတိရမယ္ေၿပာခဲ႕ၾကတာ
ငါယံုလိုက္ပါမယ္သူငယ္ခ်င္းတို႕ရာ။ ။

ပန္ဒိုရာ
၅၊၁၊၂၀၀၆

Expand..

Summary..

“ၾကိဳး”

“ၾကိဳး”

အေနာက္ဘက္ဆီ
ေနျခည္ၿဖိဳးဖ်၊ ေမွာင္ရီစၿပီ
အိမ္၀တံခါး၊ ၿခံ၀င္းနားမွာ
လာသြားေခါက္ျပန္၊ ရင္ခုန္ၿမန္ခဲ႕
ရႊင္ျပန္ခဏ၊ၿပဳံးစမ်က္ႏွာ
လူေတြ႕မွာစိုး၊ ရယ္ပုန္းခိုးရင္း
့ျမတ္ႏိုးခုံမင္၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ေႏႊး
ေမႊးပ်ံ႕ေငြ႕လူ၊ ညစာပူလည္း
သူေရာက္ခ်ိန္ႏွင္႕၊ အဆင္သင္႕ေလ
ခင္႕ေစတနာ၊ ထင္ဟပ္မွာလား
ပါးျပင္နီေသြး၊ ရွက္ပူေႏြးမိ။

နာရီၾကည္႕ၾကည္႕၊ ေမာ႕မိမိေလ
ထိထိလႈပ္လႈပ္၊ လက္မ်ားဆုတ္ကိုင္
ေရာက္ခ်ိန္တိုင္လို႕၊ လာႏိုင္ပါလည္း
မည္းမည္းေမွာင္ပိတ္၊ ဟိုလမ္းထိပ္က
အရိပ္မႈန္၀ါး၊ သူေလလားလို႕
ထင္မွားမိေမာ၊ စိတ္လည္းေစာခဲ႕။

လလည္းမသာ၊ ၾကယ္ျပာမလင္း
ညမင္းရင္႕ေရာ္၊ ျပန္ခ်ိန္ေက်ာ္ေပါ႕
ရုိက္ေဆာ္တီးခတ္၊ အပ္ေၾကာင္းထပ္ျပန္၊
နာရီသံမ်ား၊ စိတ္ေခ်ာက္ျခားမိ
ဘုရားေရွ႕ေမွာက္၊ ဆုပန္ေရာက္ရင္း
ေဘးကင္းရန္ကြာ၊ သူျပန္လာဖို႔
ခါခါသက္ျပင္း၊ စိတ္ကိုတင္းရ။

ေၾသာ္... လြန္လွၿပီကြယ္၊ ဘယ္ဆီရယ္လို႕
ဘယ္လိုက်ိဳးေၾကာင္း၊ မေျပာေကာင္းလား
ေႏွာင္းေပါ႕ညစာ၊ေအးစက္မာၿပီ
စိတ္နာေဒါသ၊မီးတစ္စၿဖစ္
ရင္၀လိႈက္ပူ၊ ဘေလာင္ဆူမိ
သူဒီလျိုဖင္႕၊ မၾကာသင္႕ေလ
ဖြင္႕ဟျမည္တမ္း၊ ခင္႕ႏႈတ္ခမ္းလည္း
ေယာင္ရမ္းကိုက္ခဲ၊ ေသြးခ်င္းရဲေပါ႕။

ေဟာ..
ေျပာရင္းဒီမွာ၊ သူျပန္လာၿပီ
ေၿခရာၾကြၾကြ၊ ၿပံဳးစစနဲ႕
အိမ္၀တံခါး၊ေရာက္ၿပီလားဟင္
စကားကြယ္ခ်ိဳ႕၊ ႏႈတ္၀ဆို႕ၿပီ
ဘယ္သို႕ဘယ္ျဖင္႕၊ မေျပာႏွင္႕စဥ္
သခင္႔ရင္ထက္၊ ေခါင္းကြယ္၀ွက္ရင္း
မက္မက္ရိႈက္ငင္ငိုမိသည္ ။ ။


ပန္ဒိုရာ
၂၁.၁၂.၂၀၀၅

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာထပ္တက္ျခင္း

ပန္ဒိုရာထပ္တက္ျခင္း

လန္႕မသြားၾကပါနဲ႕။ ဂစ္ဂစ္လို႕ တက္တာမဟုတ္ပါဘူး။ မတက္ tag ရေသးတဲ႕ လူေတြ႕ထားလို႕ ကိုယ္႕ ထူးဆန္း ရူးႏွမ္းတဲ႕ အေၾကာင္းေလး တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ထပ္ျဖည္႕ရင္း ထပ္တက္မလို႕ပါ။ (အခ်ိန္က်န္ပါေသးတယ္ေနာ္ အတက္ဖခင္ၾကီး Tesla။)

၁၁) ပန္ဒိုရာကၾကြားတတ္တယ္ ဟဲဟဲ မသိမသာတမ်ိဳး သိသိသာသာတမ်ိဳးေပါ႕။ သတိထားမိတဲ႕ သူေတြက ထားမိကုန္ၿပီဆိုေတာ႕လည္း ထူးပါဘူး ဖြင္႕ေျပာလိုက္တာေကာင္းပါတယ္။

၁၂) တြန္႕လိန္ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ တြားသြားေကာင္မ်ားကို အလြန္ေၾကာက္၊ ကိုယ္႕အသားနဲ႕ ထိမွာ သိပ္စိုးတာ။ လာတို႕တဲ႕လူ ရွိလို႕ကေတာ႕ ကမၻာ႕ရန္ပဲ။ ဘယ္ေတာ႕မွ ခြင္႔မလႊတ္ဘူးမွတ္။

ကဲ တက္ေတာ႕မယ္ေနာ္ ။ အခုတေလာမွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားတဲ႕ ကိုရဲမြန္ပါ။ အင္မတန္ စာေရးေကာင္းသူပါ။

Expand..

Summary..

စကၤာပူရဲ႕အလွအပ

© Pandora 2007
စကၤာပူရဲ႕အလွအပေပါ႕။ ဒါကေတာ႕ ကိုယ္ရိုက္တာမဟုတ္ဘူး။ သူရုိက္ထားတာ။
swissotel ရဲ႕ ၅၄ ထပ္ကပါ။

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာ၏ ေမြးေန႔

ပန္ဒိုရာ၏ ေမြးေန႔

ယေန႕ ေမလ ၂ ရက္ေန႕ သည္ကား ပန္ဒိုရာ၏ ေမြးေန႔ေပတည္း။

ေမြးေန႕တြင္ မိခင္ဖခင္ ေက်းဇူးရွင္တို႕ကိုသတိရမိ၏။ ဘုရားမွ တဆင္႕ တိုင္တည္ ကန္ေတာ႕ရမည္။ ညက်လွ်င္ ဖုန္းဆက္ရမည္။ မာေၾကာင္းသာေၾကာင္း ေၿပာရမည္။
ခ်စ္သူကို သတိရမိ၏။ မေန႕က ခ်က္ ၾကရင္း ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေတာင္းခဲ႕သည္။ ဟိုတေန႕က အသစ္လဲေပးသြားေသာ ဖူဂ်စ္ဆု လက္ပ္ေတာ႕ပ္ပဲေလ ဆိုတာကို သိပ္ေတာ႕မေက်နပ္ခ်င္။ ဒီလိုေရာခ်လို႕ ရရိုးလား။ တကယ္ေတာ႕ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္တို႕ မည္သည္မွာ ေရႊဆြဲၾကိဳး၊ ေလာ႕ကက္၊ စိန္လက္စြပ္ သို႕မဟုတ္ အနည္းဆံုး အိုမီဂါ နာရီတစ္လံုး ေလာက္ေတာ႕ ၿဖစ္သင္႕သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ေမာင္ညီမတို႕ကို သတိရမိ၏။ စုန္ေရပဲရွိသည္ ဆိုသည္မွာ မေကာင္းပါလား။ သူတို႕ဖို႕ကိုသာ ၀ယ္ေပးေနရသည္။ ကိုယ္႕အတြက္က်ေတာ႕ ေမြးေန႕မွာ တန္ဖိုးၾကီးၾကီးမားမား ေလာက္ေလာက္လားလားေလး ၀ယ္ေပးဖို႕ကို အလိုက္မသိၾက။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိရမိ၏။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ သူတို႕ေပးလိုက္လွ်င္ ကိုယ္လိုခ်င္တာႏွင္႕ တစ္ခုမွ မကိုက္။ ဒါေၾကာင္႕ ဒင္းတို႕ ခုခ်ိန္ထိ အပ်ိဳၾကီးၿဖစ္ေနၾကတာဟု စိတ္နာနာႏွင္႕ ေတြးမိသည္။ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္ကေလးမ်ား က်ေတာ႕လည္း ကိုယ္႕မွာခ်စ္သူရွိတဲ႕ အခ်ိန္ကစလို႕႕ အရင္လို လွတပတ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေလးမ်ား ေပးရမွာကို မိုးၾကိဳးအေတာင္႕လိုက္ ပစ္ခံရေတာ႕မည္႕အလား ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွးလို႕ သတိေတာင္မရၾကေတာ႕။
အခုတေလာ ေလာက ေကာင္းက်ိဳး ဘာမ်ားေဆာင္မိသလဲ ၿပန္ေတြးၾကည္႕မိသည္။ အလုပ္ထဲမွာေတာ႕ ၾကိဳးစားတာပဲ။ ေဘာနပ္စ္ကေလးကို ေမွ်ာ္မွန္းလို႕ေပါ႕။ အိမ္ကို ေငြမွန္မွန္ပို႕သည္။ ေၿသာ္ ကိုယ္မပို႕လို႕ ဘယ္သူကပို႕မွာတုန္း။ အင္း ဘုရားရွိခိုး ပုတီးစိပ္လည္း သိပ္မလုပ္ၿဖစ္။ အလႈခံေတြလည္း မထည္႕မိ။ ထီေတာ႕ထိုးၿဖစ္သား။ သံရုံးလည္း အခြန္ေဆာင္ၿပီးၿပီ။ စဥ္းစားပါဦးေလ.. အမ်ား အက်ိဳးေဆာင္တာမ်ိဳးေလး။ အဲ.. မွတ္မိၿပီ.. ဘေလာ႕ဂ္တစ္ခု တင္ထားသည္။ ခါးနာၿပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္သည္႕ ၾကားထဲကပင္ အမ်ားေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေအာင္ ပို႕စ္ေတြ ၾကိဳးစားပမ္းစား တင္ခဲ႕သည္။ ဒါေလာက္ဆို ငါ႕ကို ေမေမ ေမြးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီဟု ေက်နပ္မိေလသည္။

Expand..

Summary..