Sunday, August 10, 2008

ျမစ္ရဲ႕အရိပ္





ျမစ္ရဲ႕အရိပ္


တခ်ိန္က သြန္းထုခဲ့တဲ့ေနရာကို
ကုိယ္တိုင္ ျပန္တိုက္စားတယ္
ကမ္းပါးက တရိပ္ရိပ္ စီးဆင္းလို႕
ျမစ္ဟာ အနည္က် က်န္ခဲ့ရၿပီ
ေရလိႈင္းမ်ား ေနာက္က်ိ
အျပာေရာင္အတြက္ ေနရာမရွိ
အျဖဴေရာင္အတြက္ ေနရာမရွိ
အေရာင္ေတြ ခၽြတ္ခ်ခ်င္သူဟာ
အၾကည္ဓာတ္ ပ်က္ျပယ္ေပါ့
ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီးဆံုေတြ႕ရာ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း ေရမွန္ျပင္မွာ
တိမ္ေတြ တိမ္ေတြ
ဆည္းဆာရဲ႕အလင္းနဲ႕
အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းေနလိုက္ပံုမ်ား…။

ပန္ဒိုရာ


8 comments:

Soul said...

Mali Hka!

ATN said...

ျမစ္နဲ႕ တိမ္
ဂနာမျငိမ္ ေနလိုက္ပံုမ်ား ---

nyeinnyo said...

မႀကီးပန္ေရ
ကဗ်ာအသစ္လာဖတ္သြားပါတယ္
ကိုယ္တိုင္သြန္းထုပံုေဖာ္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းေၾကာင္းကို ျပန္တိုက္စားပစ္လိုက္တဲ႔ ျမစ္
ကိုယ္႔ေရစီးေၾကာင္းမွာကို အခါခါနစ္ျမဳပ္လို႔
ခက္ထန္ေဒါသေတြလွ်ံ၀ိုင္းလာျပန္ေတာ႔
႐ိုးိုးေအးေအးႀကီးေန႐ွာတဲ႔ကမ္းပါးကို
လိႈင္းေတြနဲ႔ေျပးေျပးပုတ္လိုက္ျပန္ေရာ
အဟိ ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ ၀င္႐ႈပ္သြားပါတယ္ဗ်ိဳ႕

ေအာ္... မႀကီးပန္ မိုးကုတ္က က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕ေနာ္ .. :)
စက္၀ိုင္းေတြထဲမွာေတာ႔ မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ :)

M.Y. said...

ျမစ္ နဲ ့တူတဲ့ျမစ္ မွန္ခဲ့ရင္
အဲဒိ ျမစ္ နဲ ့မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းအႀကား
ေတာအုပ္ ေတြမ်ား ခံေနမလား…ဒါ..စဥ္းစားစရာ..
ျမစ္ရဲ ့အရိပ္က တိမ္ေတြကိုအေရာင္ဆိုးထားေပမယ့္
သူ ့ကိုယ္တိုင္မေတာ့..
တိမ္ေကာမတတ္..

ပန္းခီ်ပုံကိုႀကိဳက္တယ္။ ပုဇြန္ဆီေရာင္ေျပးေနတဲ့ တိမ္အနားသတ္မ်ဥ္းေတြကိုacrylics နဲ ့အေရာင္ေတြထည့္လိုက္ခ်င္တယ္…

mgphonemyint said...

ျမစ္တစ္ခုမွာ ေရႏွစ္ခါ ခ်ဳိးလုိ႔ မရႏုိင္ဘူးတဲ႔
ျမစ္တစ္စင္းမွာ ခ်စ္ျခင္းေတြ ရွိခဲ႕သလားဆုိတာ
ေတာ႕ သိခ်င္တယ္ဗ်ာ

ရႊန္းမီ said...

ုပံုေလးနဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔ လိုက္တယ္..

pandora said...

Soul ကိုေအာင္သာငယ္ ညိမ္းညိဳ ကိုေမာင္ရင္ ကိုဖုန္းျမင့္ ရႊမ္းမီ မွတ္ခ်က္မ်ား ေက်းဇူးပါ။ ကိုဖုန္းျမင့္ ျမစ္တစင္းမွာ အျပစ္ကင္းတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြရွိႏိုင္တာေပါ့။

တန္ခူး said...

တိမ္ေတြျပာရင္သူလိုက္ျပာ
တိမ္ေတြညိုရင္သူလိုက္ညိုနဲ ့
အေရာင္ေတြမ်ားတဲ့သူ ့ကို…
တခ်ိဳ ့က မာယာမ်ားသတဲ့…
ကိုယ္ကေတာ့ ေျမြတေကာင္လို အျငိုးၾကီးတတ္တဲ့ ပင္လယ္ထက္စာရင္…
သူ ့ကို ပိုတြယ္တာတယ္….