Tuesday, August 19, 2008

ငါ၀ယ္ထားၿပီး မစားျဖစ္တဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ မာန




ငါ၀ယ္ထားၿပီး မစားျဖစ္တဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ မာန

ပလတ္စတစ္အိပ္ကပ္ထဲက
ညပ္က်န္ေနတဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ကို
သက္တမ္းကုန္မကုန္
အႏုလံုပဋိလံု
စူးစမ္းလိုက္ရုံေလးပါ။

အမယ္.. ဒင္းက
စဥ္းစားမေနနဲ႕ ၀ါးထည့္လိုက္ပါလား တဲ့
အထိအေတြ႕ အိစက္စက္နဲ႕
ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ အသားညက္ညက္ကို
ရက္ရက္ေရာရာ ဗန္းျပလာတယ္။

ကဗ်ာဆရာႀကီး အိုမာခို္င္ယမ္
ႀကံဖန္ အိမ္မက္ခဲ့တာ
၀ိုင္တစ္ခြက္နဲ႕အတူ
ေပါင္မုန္႕တစ္ယွက္ရယ္ပါ..တဲ့။

တခ်ိန္က ျပင္သစ္ျပည္မွာ
ေပါင္မုန္႕ စားရဖို႕အေရး
စုေပါင္းဟစ္ေၾကြးေတာ့
ဒံုးေ၀းတဲ့မိဖုရားကေတာင္
ကိတ္မုန္႕စားၾကပါလား လို႕
သမိုင္း၀င္စကား ေျပာသြားခဲ့တယ္ တဲ့။

အခုအခ်ိန္ ကိုယ့္ရပ္ရြာမွာလည္း
နာဂစ္ေၾကာင္ အ၀ွာျဖစ္ၾကသူေတြၾကား
ေပါင္မုန္႕ကေလး တစ္ခ်ပ္မ်ားဆို
အားထားစရာ မျဖစ္ေပဘူးလား တဲ့။
(တကယ္ေတာ့
ဘိုဆန္ဆန္ အစားအေသာက္ကို
ငတို႕ ရြာသားေတြက
ငါး ဖားေလာက္မွ အေရးမစိုက္ ဆိုတာ
မိုက္လွတဲ့ ဒီသတၳ၀ါ ဘယ္သိရွာမလဲ။)

လ်ွာရွည္လွတဲ့ေပါင္မုန္႕
သူျဖစ္ေအာင္ ထုတ္လုပ္ဖို႕
ဟို႕တခ်ိန္က ဂ်ံဳခင္းနဲ႕
ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ျမင္ကြင္းေတြကိုလည္း
တတမ္းတတ လြမ္းလ်လ်နဲ႕
လာေျပာျပေနျပန္ပါေလေရာ..။

တယ္...
ငါ၀ယ္မွ အိမ္ေရာက္လာရတဲ့
လိန္ေျခာက္ေျခာက္ေပါင္မုန္႕
ကိုယ့္ အိတ္စပိုင္ယာဒိိတ္ကိုမွ အားမနာ
ဘုရားဒကာရန္တိုက္ မေလာက္မင ၾကားက
လူကိုမ်ား အၾကြားစစနဲ႕
တရားခ်ရတယ္လို႕..။

ဒါနဲ႕ပဲ
ဒင္းကို တစစီေျခ
ၾကက္ဥနဲ႕ ႏို႕ပါေရာေမႊ
ေဒါသေတြ အရွဴအသြင္းထုတ္လို႕
ပူတင္းဖုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။


ပန္ဒိုရာ



23 comments:

ကုိေပါ said...

ၾကက္ဥနဲ႔ ႏုိ႔ မွာေရာ မာန မရွိၾကဘူးလားဗ်…. သူတုိ႔အားလုံးကုိ တေန႔တည္းအတူတူ ၀ယ္ခဲ့တာဘဲ မဟုတ္ဘူးလား။….. း-)

SuN said...

I would have put it into the toaster, spread it with butter, make scramble egg and have black coffee, read newspaper and have a little chit chat over the breakfast with the other half about what the current issue are and have a nice cuddling time with that special one.

Perfect weekend breakfast time!!!

I should do it more.. haha

Anonymous said...

မွိဳတက္သြားလိမ့္မယ္။
စားလုိက္ပါေတာ့။

သက္ေဝ said...

မပန္...
အဲဒီ ပူတင္းစားခ်င္တယ္...

Unknown said...

စကားမ်ားတဲ့ေပါင္မုန္႕ေလး ပူတင္းျဖစ္သြားရွာျပီ ... :)

Anonymous said...

ေအာက္ဆံုးစာပိုဒ္ကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ ေတာ္ေတာ္ စကားမယ္ :)

Ulmuka said...

ဒီလို အေရးအသားေတြေၾကာင့္ ခဏခဏ ေရာက္ျဖစ္တာေပါ့ အစ္မရယ္...
ေရးထားတဲ့ အိုင္ဒီယာေလး ေကာင္းလိုက္တာ..

ညိမ္းညိဳ said...

အစကေတာ႔ ပူတင္းကို အပူတျပင္ ႐ွာမိေသးေပါ႔
ေနာက္ ကဗ်ာကေကာင္းလြန္းေတာ႔ မစား၀ံ႔ေတာ႔ဘူးဗ် :)
လက္ညိွဳးညႊန္ရာ ေရျဖစ္သလို အရီးပန္ေရးသမွ် ကဗ်ာျဖစ္ေနပီ :)
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ာ ..။

ေမျငိမ္း said...

ဟဲဟဲ.. ဒါမ်ိဳးလည္း ရသကိုး...
ေပါင္မုန္႔မို႔ ေတာ္ေသး...

တန္ခူး said...

ဒီလို အရသာေလးေတြကလဲ ခံတြင္းေတြ ့တယ္ ပန္ေရ… ၾကိုက္တယ္…

Layma said...

ေပါင္မုန္ ့ က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္လို ့
သူအတင္းတုတ္ေတာ့
ပူတင္းဖုတ္တယ္ေပါ့ေလ...။

khin oo may said...

ဟုတ္တယ္ Pandora ရယ္။ တို.လဲ အပါတ္တိုင္း တထုတ္ဝယ္တယ္။ ကုန္ ေအာင္လည္း မစားနုိင္. အၿမဲဘဲ ပစ္ရတယ္။ ပူတင္းလဲ မဖုတ္တတ္ေတာ.ခက္တယ္။

စူး said...

ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ပီးေတာ့ ျပံဳးျဖစ္သြားပါတယ္။
ၾကိဳက္တယ္ ဒီကဗ်ာေလးကိုေတာ့

Chaos said...

ဒီကဗ်ာအေရး အသားလဲ သေဘာက်တယ္
မပန္

ရႊန္းမီ said...

ကဗ်ာ ဖတ္သြားပါတယ္ မပန္ေရ ..
ဒိတ္လြန္ေပမယ့္ ပူတင္းေတာ့ ျဖစ္ေသးသားပဲ။ အားမေလွ်ာ့တဲ့ ေပါင္မုန္႔ ေပါ့.. =)

P.Ti said...

ဗန္းလာျပတဲ့ ေပါင္မုန္႔ကို
နမ္းကာပင္မၾကည့္ပဲ
ေဒါသေတြထုတ္
ပူတင္းဖုတ္တဲ့ ပန္ဒိုရာ ေရ...
ေနာက္တခါလုပ္ျဖစ္ရင္ ေခၚလိုက္ေနာ္.... :D

Moe Cho Thinn said...

ေအာ္..ေပါင္မုန္႔လဲ လွ်ာရွည္မိေတာ႔ အဖုတ္ခံလိုက္ရပါလားေနာ္..
ပန္ပန္နဲ႔ စကားေျပာရင္ ဆင္ျခင္မွပဲ..။

နတၳိ said...

ငါ၀ါးထားၿပီး မမ်ိဳျဖစ္တဲ့ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ ဒုကၡ...
....
ဆက္ေရးအံုးမလားမသိ။

Anonymous said...

ေျဖာင္း… ေျဖာင္း.. ေျဖာင္း (လက္ခုပ္တီးသံ)။

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာေလး ၾကိဳက္လုိက္တာ ပန္ပန္ေရ။ bravo!

Anonymous said...

အဟဲ … သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုမွာ Sign က ၾကီးေနတယ္။

pandora said...

ေပါင္မုန္႕ကေလးကို လာစားၾကသူေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Anonymous said...

I so like this poem........