Monday, January 26, 2009

သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ (၃) အမွတ္ (၁)




သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ (၃) အမွတ္ (၁) ထြက္ပါၿပီ။

ဒီတစ္ေခါက္ထုတ္တဲ့ သံလြင္အိပ္မက္ကေတာ့ ပညာေရးက႑ကို Theme အျဖစ္ အဓိကထား ေရးသားထားတယ္လို႕ သိရပါတယ္။

အယ္ဒီတာတစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ "သင္ရိုးမရွိတဲ့ေက်ာင္း" ဆိုတဲ့ ကဗ်ာအသစ္ တစ္ပုဒ္နဲ႕အတူ သံလြင္မွာ ေရးေနက် ၀ိုင္းေတာ္သားရဲ႕ လက္ရာေတြ၊ ကေလာင္ရွင္အသစ္ေတြရဲ႕ လက္ရာေတြကို ဖတ္ရႈၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေတြကို ပညာေရးနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ စစ္တမ္းေကာက္ထားတာေတြကလည္း အထူးစိတ္၀င္စားစရာပါ။

ပန္ဒိုရာ ေရးထားတဲ့ "ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္" လို႕ အမည္ရတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္နဲ႕ "မဂၤလာညခ်မ္းမွာ" ဆိုတဲ့ ၀တၳဳေလး တစ္ပုဒ္ ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္မွာ မတင္ရေသးတဲ့ အသစ္ပါ။ ေအာက္မွာ နမူနာ ေပးလိုက္ပါတယ္။ (ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုကိုလည္း ဓာတ္ပံုက႑မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။)


“ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္”

တူတစ္လက္
သစ္သားစို႕ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
သူတို႕ကိုအရွာထြက္တယ္။

အေမွာင္ထဲမွာ
ေသနတ္နဲ႕ပစ္ပစ္ မီးနဲ႕ရိႈ႕ရိႈ႕
မေသႏိုင္တဲ့ေကာင္ေတြဟာ
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕အလင္းကိုေတာ့ ရင္မဆုိင္ရဲၾကဘူး….

ဒီမွာ ဆက္ဖတ္ပါ။


"မဂၤလာညခ်မ္းမွာ"

ႏိႈးစက္သံ ကလင္ကလင္ က မ်က္ႏွာေလး ေမွာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူမကို ႏိုးထေစခဲ့တယ္။ ညေန ၅ နာရီထိုးၿပီ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အ၀င္ မွန္မွာျမင္ေနရတဲ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း စိတ္တိုင္း မက်တက် ေခါင္းခါယမ္းလိုက္တယ္။ အခုလို တစ္နာရီေလာက္ ေမွာက္အိပ္လိုက္ေတာ့ ညိဳေနတဲ့ မ်က္ကြင္းေနရာကေတာ့ နည္းနည္း ျပည့္သြားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေဖာင္းတင္းစ ျပဳေနတဲ့ မ်က္ႏွာေအာက္ပိုင္းက ေမးႏွစ္ရစ္ ျဖစ္ခ်င္ေနတာက ပို ထင္ရွားသြားသလိုလို…။

ဒီညေနမွာ သူမရဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကို သြားရမယ္ေလ။ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားလိုက္တိုင္း .. “သူမ်ားေတြကို လက္ဖြဲ႕ရတာ အရႈံးေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနၿပီေနာ္။ အပ်ိဳႀကီးအလွည့္က ဘယ္ေတာ့လဲ” ဆိုတဲ့ရယ္ေမာ ေနာက္ေျပာင္သံေတြဟာ စိတ္မဆိုးႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို ရိုးအီလွၿပီ။ တခါတခါ စိတ္ေစတနာ လြန္ကဲတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက လြတ္လပ္သူ တေယာက္ေယာက္နဲ႕ စားပြဲတ၀ိုင္းတည္း မဆံုဆံုေအာင္ခ် မိတ္ဆက္ေပးတာ ေလွာ္ေပးၾကတာေတြကို ေရွာင္ရတိမ္းရတာလည္း စိတ္ညစ္လွၿပီ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္တဲ့ဘ၀ရဲ႕ လစ္ဟာမႈေတြရယ္ တစံုတေယာက္နဲ႕ အတူေနထိုင္ရမယ့္ ဘ၀ရဲ႕ ဖိစီးမႈေတြရယ္ ကို ခ်ိန္ထိုးေနရင္းနဲ႕ပဲ ဒီအရြယ္တိုင္ခဲ့ၿပီေလ။

ဒီမွာ ဆက္ဖတ္ပါ။


Type the rest of your post here.

20 comments:

Moe Cho Thinn said...

ရသက ႏွစ္မ်ိဳး။
ကဗ်ာက တမ်ိဳး၊ ၀တၳဳတိုေလးက တမ်ိဳး။
ကဗ်ာကလဲ ေကာင္းပါတယ္။ ၀တၳဳကိုေတာ႔ ပိုႀကိဳက္တယ္။ သူနဲ႔အတူ အလွျပင္၊ သူနဲ႔အတူလိုက္၊ သူနဲ႔အတူ ေမာ။ သူနဲ႔အတူ ရီလိုက္ရတာ။
အင္း..အပ်ိဳဂ်ီး၊ အပ်ိဳဂ်ီး..

Anonymous said...

ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ အစ္မေရ.. ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေလးအတြက္ ဒီဇုိင္းဆြဲေပးထားတာ ေက်းဇူးတင္၊ ေက်နပ္မိပါတယ္ခင္မ်..

ခင္မင္လ်က္
ခန္႔ေန

M.Y. said...

မိုးခ်ိဳ ေျပာသလိုပဲ..ကဗ်ာထက္ ၀တၳကို ပို ႀကိဳက္တယ္..
မဂၤလာညခ်မ္းမွာ က ဘယ္သူ ့ေစာင္းေရးထားတာပါလိမ့္..

khin oo may said...

တိဳ႕လဲ ဝတၻူဴကုိ ပိုၿကိုက္တယ္။ ၿဖစ္တတ္ပါတယ္. ကုိယ္လဲ လုပ္ေနက်..႕မနက္မုိးလင္း အလုပ္သြားတဲ႕ရထားက ေတာင္ဘက္...စေနညေန ၿမို႕ထဲသြားတဲ႕ရထားက ေၿမာက္ဘက္.. ခဏခဏ မွားစီးတာ အခါခါ..ရထားဘဴတာေက်ာ္သြားတာအခါခါ.MRT လက္မွတ္ ပါမလာလို႕ထပ္ဝယ္တာ အခါခါ အိမ္မွာ ၄ ကဒ္ေလာက္ရွိတယ္. ဒါေပမဲ႕ဘယ္နားေရာက္ေနသလဲ မသိ... သြားခါနီးပစည္းေပ်ာက္လုိ႕ ရွာေနတာ အခါခါ..အၿပင္ကုိ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မေရာက္တာ အခါခါ..အငွားကား ၁၀တန္ လမ္း ကုိ ၁ ၅က်ပ္ နဲ႕စီးတာ အခါခါ...
(ေယာက်ာ္းရလိုက္လုိ႕ေတာ္ေသးတယ္။ အိမ္ေထာင္ဘက္ အတြက္ေတာ႕ စိတ္မေကာငး္ပါဘူး.။ )

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကဗ်ာေရာ.ဝတၳဳပါေကာင္းတယ္မပန္..
ဝတၳဳကိုပိုၾကိဳက္တယ္.တအားရယ္ရလို႔..အပ်ိဳၾကီးေတြက
ဒီလိုဘဲၿဖစ္တတ္သလား...ေနာက္ၿပီး..တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္တဲ့ဘ၀ရဲ႕ လစ္ဟာမႈေတြရယ္ တစံုတေယာက္နဲ႕ အတူေနထိုင္ရမယ့္ ဘ၀ရဲ႕ ဖိစီးမႈေတြရယ္ ကို ခ်ိန္ထိုးေနရင္းနဲ႕ပဲ ဒီအရြယ္တိုင္ခဲ့ၿပီေလ..ဆိုတဲ့အေတြး
နဲ႔အေရးကိုေတာ့ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..ဒါေၾကာင့္ဘဲလူေတြ
အပ်ိဳၾကီးလူပ်ိဳၾကီးေတြၿဖစ္ရဟန္တူေလတယ္..

ခင္မင္လ်က္

Mhu Darye said...

၀တၱဳေလး သေဘာက်တယ္ မပန္... ကဗ်ာေလးက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေကာင္းတယ္။ ^-^

သက္ေဝ said...

၀တၳဳတိုေလးကို ၾကိဳက္တယ္
ပန္ပန္ေနာ္... ပန္ပန္...
ေတာ္ေတာ္သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ ေရးႏိုင္ပါေပတယ္...

မဂၤလာေဆာင္ကို ရက္မွားသြားမိတဲ့ အျဖစ္နဲ ့ စာအိပ္အလြတ္ၾကီး လက္ဖြဲ ့ေပးမိတဲ့ အျဖစ္ ဘယ္ဟာက ပိုဆိုးသလဲလို ့ အေတြးနယ္ခ်ဲ ့ရင္း...

MANORHARY said...

၀တၳဳေရာကဗ်ာေရာေကာင္းတယ္။
ရွပ္အက်ီ ၤအနီကြက္နဲ႔ေကာင္မေလးေရာ..
အင္း...ကိုယ္ေတြ႔ေတြလာမသိဘူးေနာ္..း)

Anonymous said...

အပ်ဳိဂ်ီး ေတြလဲ အေတာ္ လြဲတာပါပဲလား?

တန္ခူး said...

ကဗ်ာေလးက အားပါတယ္…
၀တၳဳေလးကေတာ့ ေကာင္းလြန္းလို ့… မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အခ်ိဳးအေကြ ့ေလးနဲ ့ဇာတ္သိမ္းေလးကို ၾကိုက္လိုက္တာ… ဘယ္သူ ့ကို ေစာင္းေရးထားတာလဲ ပန္ေရ… အနီးစပ္ဆံုး အပ်ိဳၾကီးကိုု သြားျမင္ေနမိတယ္…

မီယာ said...

ဖတ္လုိ႔ ေကာင္းလုိက္တာ..အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္ဆုိ အဲ့သလုိမ်ိဳး အၿမဲ ျဖစ္တတ္တယ္.. အဆုံးက်ေတာ့ ရီလုိက္ရတာ

Anonymous said...

ေဒါင္းသြားၿပီဗ်ိဳ႕... ေနာက္ေတာင္က်ေနတယ္.. း)

Anonymous said...

ကဗ်ာကိုေလးေလးနက္နက္ခံစားသြားပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးတစ္ေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္း
"" ဟာ….
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု..။ ""
လို႔ေရးထားတာကိုလည္းသေဘာေပါက္နားလည္ေနမိတယ္။
""အေမွာင္ထဲမွာ
ေသနတ္နဲ႕ပစ္ပစ္ မီးနဲ႕ရိႈ႕ရိႈ႕
မေသႏိုင္တဲ့ေကာင္ေတြဟာ
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕အလင္းကိုေတာ့ ရင္မဆုိင္ရဲၾကဘူး
အုတ္ဂူေတြၾကား ေခါင္းတလားေတြမွာ ခုိေအာင္းလို႕
သူတို႕ အသက္ဆက္မယ့္ အာဟာရ ဆိုတာ
လူရွင္ေတြရဲ႕ ေသြး တဲ့လား
ဒါဟာ လူမဆန္တဲ့တရား။
(အင္း.. သူတို႕ကလည္း လူမွ မဟုတ္ေတာ့ပဲေလ။)"

သိပ္ေကာင္းတာပဲ..
အစ္မလဲ တေစၦေတြေခါင္းတလားထဲမွာကခုန္ဆိုျပီး
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖူးခဲ့ေပမယ့္ မပန္ကဗ်ာေလာက္ အင္အားမပါသလိုခံစားလိုက္ရပါတယ္.။

၀တၳဳေလးကလဲ..
ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးမို႔
ႀကိဳက္တာပါပဲ..
ပန္ဒိုရာ စရိုက္ႏွစ္မ်ိဳးသရုပ္ေဆာင္ တာကို
ေအာ္စကာေပးလိုက္ပါေၾကာင္း..

Yaw Han Aung said...

ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္ ကဗ်ာက ျမန္မာမဆန္လွဘူး။ ဥေရာပရုပ္ရွင္ဆန္တယ္။

ျမန္မာမွာက သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ဥစၥာေစာင့္ရွိတယ္။ သူတို႔ကို ႀကိဳက္မိရင္ သိုက္နန္းကို ၀ိဉာဥ္ႏႈတ္ေခၚသြားေရာ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။

အသား အေသြးစားတဲ့ ဘီလူးရွိတယ္။ ဘီလူးကိုက္လို႔ ဘီလူးမျဖစ္ဘူး။

ဥေရာပမွာေတာ့ ဗင္ပိုင္းယားလို ေသြးစုတ္ခံရလို႔ သူတို႔ဇာတ္၀င္သြားသူေတြရွိတယ္။ က်ေနာ္လိုက္စဥ္းစားၾကည့္တာ ျမန္မာ့သူရဲတေစၦေတြ မွာ ဗင္ပိုင္းယားလို အေကာင္မ်ဳိး မေတြ႔ရဘူးဗ်။

ကဗ်ာက ေကာင္းပါတယ္။ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔သြားျခင္းသာ....

Anonymous said...

အားလုံးေကာင္းတယ္ဗ် ကဗ်ာေလးကုိ အပုိၾကိဳက္တယ္ ထိမိတယ္ဗ်

ေမ့သမီး said...

အစ္မေရ ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္ကိုဖတ္လိုက္ရတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ပထမက Theme ကိုတမ်ိဳးေတြး လုိက္မိတာ။ ပထမအပိုဒ္ကိုဖတ္ေနတုန္းက။ ေနာက္ဆံုး က်မွမွားသြားမွန္းသိလိုက္တယ္။

ကုိေပါ said...

အင္း... မဟုတ္မွလြဲေရာ... အရင္တုန္းက တအိမ္ထဲအတူေနခဲ့ဘူးသူ အပ်ဳိႀကီးကုိ ေစာင္းေရးတယ္ထင္ပါ႔.... း-)

:P said...

"မဂၤလာညခ်မ္းမွာ" ကို သံလြင္အိပ္မက္မွာ သြားဖတ္ျပီးတာ ၾကာျပီ..။
ေကာမန္႕ေရးေတာ့ မရဘူး၊ သခ်ၤာည့ံလို႕ထင္တယ္..၊
တကယ္ေတာ့ အဲဒီ word verification ကို ေသခ်ာမျမင္ရတာ...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊အရမ္းဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္လို႕
ဒီမွာပဲေကာမန္႕ေရးလိုက္ျပီ..၊

pandora said...

မမိုးခ်ိသင္းေရ.. အပ်ိဳဂ်ီးတိုင္းလည္း ဒီလိုျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ရယ္စရာ ေနာက္ထားတာပါ။ ဟီး။

ခန္ေန.. ဒီဇိုင္းေလး မလွမပကို ေက်းဇူးတင္လို႕ ေက်းဇူးျပန္တင္ပါတယ္။

ကိုေမာင္ရင္.. ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ မထင္ေၾကးေလ။

မခင္ဦးေမ.. ဟုတ္တယ္ .. တကယ္က ကိုယ္တိုင္လည္းျဖစ္တတ္လို႕ပါ။

ကိုေဆာင္း.. ဒီစာေၾကာင္းေလးကို ျမင္ၿပီး ခံစားသြားတာေက်းဇူးတင္တယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲလိုထင္မိတာပါ။

မွဴးဒါရီေရ.. အားေပးသြားတာ ေက်းဇူးပါေနာ္။

မမဂ်ီးသက္ေ၀.. ဒါမ်ိဳးေလးေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။

မေနာ္.. ၀တၳဳကေတာ့ ၀တၳဳေပါ့ေနာ္။

ကိုဒူကဘာ.. အပ်ိဳဂ်ီးမွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ျဖစ္တတ္ၾကမွာပါ။

မတန္ခူး.. လုပ္ပါနဲ႕. ေၾကာက္ေၾကာက္. မဆိုလိုပါ။ ဟီး။

မီယာ.. ကိုယ္တိုင္လည္း ေရးရင္း ရယ္ရပါတယ္။

မိုးေမာင္.. အားေပးသြားတာ ေက်းဇူး။

မအိျႏၵာ .. ကဗ်ာေလးကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္သြားတာ ၀မ္းသာပါတယ္။ ေအာ္စကာ ကိုလည္း သိမ္းထားလိုက္ပါၿပီ။

ကိုေယာ.. ဒီကဗ်ာထဲက ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္က အေနာက္တိုင္းရုပ္ရွင္ဆန္တာ မွန္ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ရင္း ရတဲ့ အိုင္ဒီယာေတြ လႊမ္းမိုးမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ ျမန္မာမွာလည္း ဖုတ္ ဆိုတာ ရွိေတာ့ရွိတယ္ဗ်။ ဖုတ္၀င္တယ္ ဆိုတာရွိတယ္။ အေနာက္တိုင္း ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္လို လူေတြကို လိုက္ကိုက္ၿပီး ေသြးစုတ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူက လူေသသြားတာကို တျခားအျပင္က ၀ိညဥ္တခုက ပူးကပ္ၿပီး ဖုတ္ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ယုံၾကည္ၾကတယ္။ သူကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ဖုတ္က ညဘက္ လူေျခတိတ္မွ ထၿပီး အစာေတြထစားတာမ်ိဳး။ လူေရွ႕ၾကရင္ေတာ့ အားနည္း လဲခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေရာတဲ့။ တခ်ိဳ႕ဖုတ္ က်ေတာ့ လူေတြကို နင္းေပးပါ ႏွိပ္ေပးပါနဲ႕ သူတို႕ကို ကိုင္တြယ္ခုိင္းတယ္။ ဒါမွ ေနရတာ သက္သာတယ္တဲ့။အဲလိုမ်ိဳးကို ေသြးစုပ္ဖုတ္လို႕ ျမန္မာလိုေခၚတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ေသြးကိုစုပ္တာေတာ့မဟုတ္ လူေကာင္းေတြဆီက energy ကိုစုပ္ယူတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္။ အဲလို ဖုတ္၀င္ေနတဲ့ လူမမာ ရွိေနၿပီး သူက မေသေသးရင္ (ဖုတ္မထြက္ရင္) တျခားေသတဲ့လူေတြ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မ်ားလာတယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အဲလိုဖုတ္က အသားေတြသာ ရိေဆြး ကိုယ္ခႏၶာ ပံုပ်က္လာတယ္။ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီး အသက္ကမထြက္ႏိုင္ဘူးလို႕ ျဖစ္တတ္တယ္။ သူထြက္သြားေအာင္ ၾသဇာရြက္ေတြကို ေျပာင္းျပန္ထပ္ၿပီး သူ႕အိပ္ရာေအာက္မွာ ထားရတယ္ တဲ့။ ဒါမွမရရင္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္က သိမ္၀င္အပ္ေတြဘာေတြနဲ႕ ထိုးရတယ္ လို႕ ေျပာၾကတယ္။ တခါတေလဆို ဖုတ္လည္းထြက္သြားေရာ (ေသသြားေရာ) လူအသားေတြက ေဆြးေျမ့ အရည္ထြက္က်ေနၿပီတဲ့။ ကိုယ္တိုင္ ယံုတာ မယံုတာထက္ ဒီလိုမ်ိဳးကို ရြာေတြမွာ ေျပာၾကတာ ႀကံဳၾကတာကို ၾကားဖူးထားလို႕ပါ။ ေယာဆရာဆိုေတာ့ ဒီကိစၥမ်ိဳးေတြ သိထားေအာင္ လွ်ာရွည္ၿပီး ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။ :)


အိမ္ေရ..ေက်းဇူးပါ။

ေမ့သမီး.. ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားတာ ေက်းဇူး။

ကိုေပါ.. တယ္သိေနပါလား။ တိုက္ဆိုင္ေနရင္ ႏႈတ္ပိတ္ခံရမယ္ေနာ္။ ဟင္းဟင္း။ (မုန္႕ေကၽြးၿပီး ပိတ္တာကို ေျပာတာပါ။)

စင္ဒဏ္လာ.. မွတ္ခ်က္အတြက္ေက်းဇူးေနာ္။

Eduking said...

မဂၤလာညခ်မ္းကိုေတာ့ အခုမွ ဖတ္ျဖစ္တယ္ အစ္မေရ.. နွစ္သက္ပါတယ္ ခင္မ်ာ.. ဖတ္ၿပီးသြားေတာ့ ေဒၚလာ၉၀ေလးကို နွေမွ်ာမိတယ္.. း)