ပုိပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၄

ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၃ သို႕

(အလြန္တရာ ၀မ္းနည္းတတ္သူေတြနဲ႕ ကေလးသူငယ္ေတြ ေက်ာ္ဖတ္ဖို႕ တခ်ိဳ႕စာပိုဒ္ေတြကို font အျဖဴေရာင္ ေျပာင္းေပးထားတယ္။ ဖတ္ခ်င္သူေတြက select လုပ္ၿပီးဖတ္ပါ။)

ဘဲငန္းေလးေတြ ရွိတဲ့ လမ္းထိပ္အထိ တအိမ္လံုးနီးပါး အေျပးအလႊား ထြက္ၾကည့္ၾကတဲ့အခါ ဘဲငန္းကေလးေတြကို ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက ေကာက္ခ်ီလာၿပီးေတာ့ ဘဲငန္းအႀကီးေတြက ေအာ္ၿပီး ေနာက္ကေန လိုက္လာတာကို ေတြ႕ရတယ္။

ဘဲငန္းကေလး တစ္ေကာင္ကေတာ့ ဗိုက္ကြဲသြားၿပီး ကလီစာေလးေတြ ထြက္က်ေနပါၿပီ။ သူ႕ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မကယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အေမႊးၾကမ္းမထြက္ေသးတဲ့ အရြယ္ျဖစ္လို႕ အလြယ္တကူနဲ႕ အေရခြံက ကြဲသြားတာပါ။ ေသသြားရွာတဲ့ အဲဒီဘဲကေလးကို ေျမႀကီးထဲ ျမဳပ္လိုက္ရပါတယ္။

ဘဲငန္းကေလး သံုးေကာင္က ေျခေထာက္၊ အေတာင္ပံနဲ႕ မ်က္လံုးနားမွာ အသီးသီး ဒါဏ္ရာရသြားပါတယ္။ ေသြးစေလးေတြ ေပက်ံေနတာေပါ့။ မ်က္ျမင္ေတြ႕သူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ ဘဲငန္းအုပ္ႀကီးဟာ ေရေတြစိုေနတဲ့ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားၾကတယ္ တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရပက္ခံထြက္တဲ့ ဒိန္းေဒါင္း (တခ်ိဳ႕ေဒသေတြက ေထာ္လာဂ်ီလို႕ေခၚပါတယ္) က ေရာက္လာေတာ့ ေျပးလို႕မလြတ္ႏိုင္တဲ့အခါ ဂိုဂိုက ေရွ႕ဆံုးကေန အဲဒီ ဒိိန္းေဒါင္းကို ႏႈတ္သီးနဲ႕ ေျပးထိုးသတဲ့။ ဒိန္းေဒါင္းကရပ္လိုက္ေတာ့ အရွိန္ကက်န္ၿပီး ဘဲငန္းေတြကို၀င္တိုက္တာ ကံေကာင္းလို႕ ဂိုဂိုက ဘီးႏွစ္ခုၾကား အလယ္ကို ၀င္သြားလို႕တဲ့။ ဘီးေအာက္ကို ၀င္သြားလို႕ကေတာ့ သူလည္း မလြယ္ဘူး။

ပိုပို မိုမုိနဲ႕ က်န္တဲ့ ဘဲငန္းေလးေတြကေတာ့ ဘာမွ မပြန္းမပဲ့လိုက္ၾကဘူး။ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့ ဘဲငန္းေလးေတြကို ေဆးလိမ္းေပး ေရတုိက္ေပးနဲ႕ ျပဳစုရပါတယ္။ သူတို႕လည္း နာက်င္လို႕ ေအာ္လိုက္ၾကတာ ခဏပါပဲ။ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့ က်ိဳးေဆာ့ ကန္းေမာ့ ဆိုသလိုပါပဲ။ ေျခနာ အေတာင္ပံနာ ထားတဲ့ ဘဲေလးေတြကလည္း ေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕ ဟိုတက္ဒီတက္ ေဆာ့လိုက္ၾကတာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ မ်က္စိနားမွာ ေသြးေတြထြက္ထားတဲ့ ဘဲငန္းေလးကလည္း ေစာင္းငန္းေစာင္းငန္းနဲ႕ အတင္းၾကည့္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနတာပါပဲ။ တပတ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ သူ႕ဘာသာ ဒဏ္ရာေတြ က်က္သြားၿပီး ေနေကာင္းသြားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ဂိုဂိုတို႕လည္း မွတ္သြားပံု ေပၚပါတယ္။ လမ္းမႀကီးအထိေရာက္ေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဦးေဆာင္ မသြားေတာ့ဘူး။

ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႕ ညီမေလးနဲ႕ ကိုေလးက သူတို႕ကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေနႏုိင္ပါတယ္။ ခြက္ေလးဆယ္၀င္ စဥ့္အိုးကြဲတစ္ျခမ္းကို အနားေတြ မရွေအာင္ ေခ်ာထားၿပီးေတာ့ အိမ္ေခါင္းရင္း ေျမႀကီးျမင့္တဲ့ေနရာမွာ တြင္းတူးၿပီး ထည့္ျမဳပ္ေပးထားတာ ရွိတယ္။ ေရမျပတ္ျဖည့္ေပးထားေတာ့ ရာသီဥတု ပူတဲ့အခါ သူတို႕ ေရ၀င္ခ်ိဳးလို႕ရပါတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ အဲဒီ စဥ့္အိုးကြဲေရကန္ကို ငန္းတို႕ေပ်ာ္ရာ ေရကန္သာ လို႕ တင္စားေျပာလိုက္ေသးတယ္။

ဘဲငန္းေတြဟာ စကၤာပူကို မေရာက္ဖူးေပမယ့္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ တန္းစီ (queue) စနစ္ကို ေကာင္းေကာင္း က်င့္သံုးတတ္တာကို ေတြ႕ရေသးတယ္။း) ဘဲငန္းေလးေတြက ေရကန္ထဲမွာ တစ္ေကာင္ၿပီးမွ တစ္ေကာင္ေရခ်ိဳးဖို႕ တန္းစီေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆူဆူညံညံ ေအာ္သံၾကားရလို႕ သြားၾကည့္ရင္ေတာ့ ေရကန္ထဲမွာ အခ်ိန္သိပ္ၾကာတဲ့ အထိ မထြက္ေသးတဲ့ေကာင္ကို ၀ိုင္းေအာ္ၾကတာ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာရင္ေတာ့ အဲဒီလို ဆိုးတဲ့ေကာင္ကို တုတ္နဲ႕တြန္းတင္တာျဖစ္ျဖစ္ ကူေအာ္ေပးရတာျဖစ္ျဖစ္ ဖိအားေပးရပါတယ္။

ဘဲငန္းဆိုတာ ေရထဲခ်လိုက္တာနဲ႕ ေရကူးတာကို မသင္ရပဲ တတ္ေျမာက္တဲ့ အမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘဲငန္းေလးေတြ ငယ္ေသးတဲ့အခါ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ ေရကန္သာမွာ ေရနစ္တာကိုလည္း ႀကံဳရေသးတယ္။ ေအာ္ေနတဲ့ အသံေလးေတြ မူမမွန္လို႕ သြားၾကည့္လိုက္ရင္ တစ္ေကာင္ေကာင္ ေရနစ္ၿပီး ယက္ကန္ယက္ကန္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရမယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ အေကာင္ေလးကို ကပ်ာကယာဆယ္ၿပီး ေနပူထဲ ခ်ထားေပးရတယ္။ ညေနဘက္ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ မီးဖိုၿပီး မီးကင္ေပးရတယ္။ မီးကင္တဲ့ေနရာမွာလည္း ခပ္ေ၀းေ၀းကေန အေမႊးေလးေတြ ေျခာက္သြားေအာင္ ေလာင္လည္းမေလာင္ေအာင္ လွည့္လွည့္ေပးရတယ္။ အရွိန္မ်ားၿပီး ဘဲကင္ျဖစ္သြားမွာ စိုးရတယ္ေလ။

ဘဲငန္းအုပ္က မ်ားလာတာနဲ႕ အႏၱရာယ္ေတြက မ်ိဳးစံုပါပဲ။ တစ္ခါေတာ့ ဘဲငန္းေလးတစ္ေကာင္မွာ ေသြးေတြစို႕ၿပီး ဒဏ္ရာရလာတယ္။ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေခြးကိုက္ရာလို႕ သိသာေနတယ္ေလ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ေခြးက ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ရွိတာလိုက္လို႕။ ကိုႀကီးက စိတ္ဆိုးၿပီး ကိုက္တဲ့ေခြးကို သြားရုိက္ပစ္မယ္ လုပ္ေနတာ။ ေမေမက ဒီလိုပဲေပါ့ ေခြးဆိုတာ ဘဲငန္းျမင္ရင္ ကိုက္မွာပဲ ဆိုၿပီး တားထားရတယ္။ ေခြးပိုင္ရွင္နဲ႕ကလည္း ရင္းႏွီးေနေတာ့ သိသြားေအာင္ ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ ေခြးပိုင္ရွင္ကေတာ့ သားေလးက က်ီစားတာပါကြယ္ လို႕ ေျပာတယ္။ က်ီစားတတ္ရန္ေကာေနာ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေခြးနာမည္ကလည္း ပိုပို မိုမို ဂိုဂိုတို႕နဲ႕ ကာရန္တူ ဘုိဘိုဆိုပဲေလ။ ဟြန္း။

တိရစၦာန္ေလာကမွာေတာ့ အားႀကီးသူက နည္းသူကို ဒီလိုအႏိုင္က်င့္တာကေတာ့ ရွိစၿမဲပါ။ ဘဲငန္းေလးေတြကိုယ္တုိင္လည္း အဲဒီလိုဆန္ဆန္ လုပ္ၾကတာရွိပါတယ္။ ပိုပိုနဲ႕မိုမိုတို႕ ေနာက္ထပ္တစ္သားေပါက္ေတာ့ ပထမသားေတြက အေတာင္ပံအမာေတြ ေပါက္ခါစ အလတ္အရြယ္ေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေနာက္ထပ္ေပါက္တဲ့ အေမႊးႏုႏုနဲ႕ ဘဲငန္းေပါက္စေလးေတြကို ေတြ႕ရင္ အလတ္ေကာင္ေတြက ႏႈတ္သီးနဲ႕ ထိုးပါတယ္။ တခါကမ်ားဆိုရင္ ဘဲငန္းေပါက္စေလးက ယိုင္နဲ႕ယိုင္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း အလတ္ေကာင္တစ္ေကာင္က ႏႈတ္သီးနဲ႕ ထိုးလိုက္တာ ပက္လက္လန္သြားေရာ။ အဲဒါနဲ႕ အေကာင္ေပါက္ကေလး ျပန္ထဖို႕ လုပ္ေနတုန္း ေနာက္တစ္ေကာင္က လာထုိးျပန္ေတာ့ သူ႕ခမ်ာ မထႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနေရာ။ အဲဒီလို ဘဲငန္းေပါက္ေလးခမ်ာ ထမယ္ႀကံလိုက္ တစ္ေကာင္က လာထိုးလိုက္ လုပ္ေနေတာ့ အလတ္ေကာင္ေတြကို တုတ္နဲ႕ ခပ္ဆတ္ဆတ္ရိုက္ၿပီး ဆံုးမလုိက္ရေတာ့တယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ သူတို႕ကို အတူတူ ေပးမလႊတ္ေတာ့ဘူး။ အလတ္ေကာင္ေတြ ထြက္သြားရင္ အေကာင္ေပါက္ကေလးေတြကို ျခင္းနဲ႕ အရင္အုပ္ထားရတယ္။

ဘဲငန္းအလတ္ကေလးေတြဟာ သိပ္ေဆာ့ပါတယ္။ တစ္ခါကဆို သူတို႕ဟာ ၾကြက္ေသးေသးေလး ကို ဘယ္ကေနဘယ္လို ဖမ္းမိလာသလဲ မသိဘူး။ အၿမီးကေန ကိုက္ခ်ီၿပီး ေရကန္ထဲမွာ ႏွစ္လိုက္ေဖၚလိုက္ လုပ္ေနျပန္ေရာ။ တစ္ေကာင္ကေဆာ့လို႕ ၀ေတာ့ ၾကြက္ကေလးကို ကုန္းေပၚျပန္တင္ထားတယ္။ ၾကြက္ကေလးက ေရမြမ္းၿပီး မထႏိုင္ျဖစ္ေနတုန္း ဘဲငန္းအလတ္ ေနာက္တစ္ေကာင္က လာခ်ီျပန္ေရာ။ အဲလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၾကြက္ကေလးေသသြားလို႕ ေျမႀကီးထဲျမဳပ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။

(ဆက္ရန္)

ပန္ဒိုရာ

(ပိတ္သတ္ႀကီးေရ.. ခုတေလာ အလုပ္မ်ားေနလို႕ ပံုေတာ့မဆြဲျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သူမ်ားေတြလင့္ခ္က ဓာတ္ပံုတင္မလို႕ဟာလည္း functionေတြ ဘာျဖစ္ေနလဲမသိ။ တင္မရဘူး။ သည္းခံၾကေလာ့။)