ေကာင္းကင္ေခၚသံ
ပ်ံသန္းခြင့္ ဆိုတာ ေျပာခြင့္မရတဲ့စကားလံုး
အေတာင္ပံ ဆိုတာ ျဖတ္ညွပ္ခံထားရတဲ့အရာတစ္ခု
ႏႈတ္သီးေတြဟာ ေတးဆိုဖို႕မဟုတ္
အစာစားဖို႕ လည္း ေသြးစက္ေတြနဲ႕ နာက်င္ကိုက္ခဲ
လမ္းေလွ်ာက္မယ့္ ေျခေခ်ာင္းေတြမွာ ေႏွာင္ၾကိဳးတန္းလန္းနဲ႕
ငွက္ခတ္သမားေရ...
သင္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ လို႕ေတာင္ မေျပာရေတာ့ပါလား
ေမတၱာ ဆုိတာ တားျမစ္ထားတဲ့ ေ၀ါဟာရျဖစ္သြားတယ္
အခုေတာ့ ...
ယံုၾကည္မႈနဲ႕ ရစ္ပတ္သထက္ပတ္
ႏွလံုးေသြးေတြ အထပ္ထပ္ ရြာသြန္းက်တဲ့အခါ
ေကာင္းကင္ဆိုတာကို လွမ္းျမင္ေနရတာပဲ
ကဲ .. စိတ္၀ိညာဥ္ရဲ႕အားကို သင္ဘာနဲ႕တားမွာလဲ ။
ပန္ဒိုရာ
My Vitamins.....
-
ဘဝမှာ နေဝင်ချိန်အလှ Sunset ကို ရန်ကုန်မြို့လိုနေရာမျိုးမှာ
နေ့စဉ်ရက်ဆက်ကြည့်ရလိမ့်မယ်လို့ မတွေးထားခဲ့ဖူးဘူး...။ များသောအားဖြင့် Sunset
ကို ပင်လယ်ကမ်းခြ...
1 day ago
.jpg)
Posts
3 comments:
ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ တခုခုကို စိတ္နာေနသလုိ ခံစားရတယ္။ ဟုတ္တယ္။ စိတ္နာေနတယ္။ နင့္နင့္သီးသီးကို စိတ္ထဲက နာေနတယ္။
ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္ေသြးစက္လက္နဲ႕တံု႕ၿပန္ခ်က္ေတြဟာ မုန္တိုင္းၿဖစ္လာစရာ အေႀကာင္းမ်ားစြာနဲ႕ခိုင္လံုပါတယ္ေလ။
ကိုေစးထူးနဲ႕ ေႏြလိႈင္သုဥ္း မွတ္ခ်က္အတြက္ေက်းဇူးပါ
Post a Comment