ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ လြဲခဲ့ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ား ဆိုတဲ့ အခန္းဆက္ ၀တၱဳေလးေတြ ကို ဖတ္ျဖစ္ရာကေန သူအပါအ၀င္ သူတို႕ေတြရဲ႕ ဘ၀ကို စာနာမႈ ပုိရွိလာရတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ ပရိုဖိုင္းမွာ .. လူပ်ိဳမသိုးတသိုးေပါ့ဗ်ာ .. လို႕ေရးထားေတာ့ ၿပံဳးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္မိေသးတယ္။ ခ်ယ္ရီပန္းေတြပံု ဘန္နာ တင္ထားခဲ့ေတာ့ ခ်ယ္ရီမွခ်ယ္ရီ ျဖစ္မေနနဲ႕ေလ တျခားပန္းေတြလည္း လွပါတယ္လို႕ ေနာက္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီလိုေနတုန္း ျဗဳန္းဆို ငယ္ရြယ္ရိုးသားတဲ့ ကရင္အမ်ိဳးသမီးေလး တေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့ ၀မ္းသာၾကလို႕ေလ။ အခုေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မိသားစုဘ၀ကေလးမွ ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္မလာေသးခင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႕ အလြဲႀကီး လြဲခဲ့ရျပန္ၿပီေပါ့။
သူဟာ နာမည္ႀကီးတဲ့လူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀နဲ႕ရင္းၿပီး လူမသိ သူမသိ စြန္႕လႊတ္စြန္႕စားေနၾကတဲ့ အညတရေတြထဲက တေယာက္ပါပဲ။ ယံုၾကည္ခ်က္တခုကို တပ္ဆင္ၿပီး အိမ္ကေန ရြက္လႊင့္ခဲ့ရသူေတြထဲက တေယာက္ပါပဲ။ အခုေတာ့ အိမ္မျပန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ လမ္းခုလတ္မွာ ေၾကြလြင့္ခဲ့ရွာၿပီမို႕ အလြန္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမိပါတယ္။
ဒီ့ထက္၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာကေတာ့ လူတေယာက္ ကြယ္လြန္တာကို ၀မ္းနည္းေၾကာင္း ေရးဖို႕ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားေနမိၿပီး ေၾကာက္လန္႕ေနရတဲ့ အေနအထားကိုပါပဲ။ ဘယ္ကလူလဲ သိရဲ႕လား။ ဘယ္ေလာက္သိသလဲ။ ဘယ္လိုိသိသလဲ။ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံတူက ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးတူ ကိုယ့္ေသြးသားရင္းေတြ အခ်င္းခ်င္း အဟန္႕အတား အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြက လြတ္လပ္ရာလို႕ ထင္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြထဲမွာ လည္ပတ္ရင္း အင္တာနက္ကမၻာမွာ ျဖတ္သန္းမိၾကရုံ ဆိုတာေလာက္ပဲေလ။ ေနာင္ဘ၀ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္ ၾကားမွာ ျခားထားတဲ့ တံတိုင္းႀကီးေတြ ကင္းေ၀းရာမွာ လြတ္လပ္ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကရပါေစ လို႕ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕။
1 week ago
.jpg)
Posts
10 comments:
:(
ဟုတ္ပါရဲ႕…ကဖုိးေဇတေယာက္ သူ႕ရည္းစား (နာမည္က အဖြားေလး…ထင္ရဲ႕) ကုိ ေနၾကာေစ့ေလွာ္ေတြ အခြံ႕ခြာေကၽြးခဲ့တာကုိ ေရးျပတာကုိ သတိရမိတယ္။ ေနၾကာေစ့ႏႊာၿပီးသားေတြ သူက လက္ခုပ္ထဲထည့္ေပးလုိက္ရင္ သူ႕ရည္းစားက လက္တဆုပ္လုိက္ ပါးစပ္ထဲ ပစ္ထည့္ၿပီး စားလုိက္ေတာ့…..ေမာင္ဖုိးေဇတုိ႔ ခြာခ်က္က နာတယ္…လုိ႔ ေရးခဲတဲ့ေနရာေလးေရာက္ေတာ့ သူ႕ပုံကုိ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ခဲ့မိတာကုိ သတိရမိတယ္။
ျမန္မာတီးေရွာ့ပ္ ဖုိရမ္က စလုိ႕ သိကၽြမ္းခင္မင္လုိက္တာ။ လူလည္း တခါမွ အျပင္မွာ ေတြ႕ဘူးတာမဟုတ္။
အခုေတာ့လည္း….. သူ႕မွာတမ္း ကဗ်ာထဲကလုိ ခရီးမတ္တတ္..လမ္းခုလတ္မွာ…ကုိယ္လြတ္ေရွာင္ခြာ သြားရပါ၍ ဆုိသလုိပါဘဲ။ မၿပီးေသးတဲ့ ခရီးတခုနဲ႔ သူခ်စ္တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ မိတ္ေဆြေတြကုိ မထင္မွတ္ဘဲ ထားရစ္သြားခဲ့ရၿပီ။
ပန္ဒုိရာ ဆုေတာင္းသလုိပါဘဲ။
ေနာင္ဘ၀ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္ ၾကားမွာ ျခားထားတဲ့ တံတိုင္းႀကီးေတြ ကင္းေ၀းရာမွာ လြတ္လပ္ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကရပါေစ လို႕ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕။
ဘာပဲေျပာေျပာ..လြတ္လပ္တဲ့ေကာင္းကင္တခုမွာ..ငွက္ေတြ အုပ္ဖြဲ႕ပ်ံသန္းျဖစ္ခဲ့ၾကေသးတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေက်နပ္လိုက္ၾကတာေပါ့။ ပိုမိုလြတ္လပ္တဲ့..ေကာင္းကင္ဆီသို႕-
ယံုၾကည္ခ်က္ ဗဟိုျပဳထားတဲ႔ သူေတြ ေၾကြရက္ကယ္ ေစာလွ သကိုး၊ သူ႕ခ်စ္သူ တိုင္းရင္းသူ၊ သူ႔ မိတ္ေဆြ၊ ရဲေဘာ္ေတြ ရင္ထဲ ရင္ကြဲမိုး ... ရြာေလေရာေပါ႔။
ဒါမ်ိဳးေတြ ၾကားတိုင္း စိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္။
ေလာကႀကီးကို မေက်နပ္ဘူး။
...ထပ္တူထပ္မွ် စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္....
ဘ၀ဆိုတာေတါ ထပ္ျဖစ္လာခဲ ့ရင္ လြတ္လပ္ေအးခ်မ္းေသာ ဘ၀ပိုင္ရွင္ေလး...ကို
ေအးခ်မ္းတဲ ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ ျပန္ဆံုခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ....
မပန္ေရ စိတ္မေကာင္းဘူး......
:((
ရင္နဲ႔ထပ္တူ ေၾကကြဲရပါတယ္...
ဒီထက္ပုိဘာမွေျပာစရာမရွိ....
၀မ္းနည္းျခင္းအေၾကာင္းကုိ လြတ္လပ္စြာေရးခြင့္ၾကံဳမယ့္ေန႔တစ္ေန႔ေတာ့ေရာက္ခ်င္လွျပီ
အမေရ... စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာပဲဗ်ာ...
ဖိုးေမာင္
Post a Comment