Monday, August 10, 2009

ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္

အခုတေလာ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖတ္ေနမိပါတယ္။ သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ (၃) အမွတ္ (၁) မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း အျမည္း ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ မွတ္ခ်က္တခ်ိဳ႕လည္း ေရးသြားၾကတယ္။ အခုေတာ့ ျပန္တင္ခ်င္စိတ္ေပၚလာလို႕ တင္လိုက္ပါတယ္။




“ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္”


တူတစ္လက္
သစ္သားစို႕ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
သူတို႕ကိုအရွာထြက္တယ္။

အေမွာင္ထဲမွာ
ေသနတ္နဲ႕ပစ္ပစ္ မီးနဲ႕ရိႈ႕ရိႈ႕
မေသႏိုင္တဲ့ေကာင္ေတြဟာ
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕အလင္းကိုေတာ့ ရင္မဆုိင္ရဲၾကဘူး
အုတ္ဂူေတြၾကား ေခါင္းတလားေတြမွာ ခုိေအာင္းလို႕
သူတို႕ အသက္ဆက္မယ့္ အာဟာရ ဆိုတာ
လူရွင္ေတြရဲ႕ ေသြး တဲ့လား
ဒါဟာ လူမဆန္တဲ့တရား။
(အင္း.. သူတို႕ကလည္း လူမွ မဟုတ္ေတာ့ဘဲေလ။)

ေကာင္းကင္တခုလံုး ျပာစင္လက္
ပန္းပြင့္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနေစမတတ္
ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဒီေကာင္ဟာ
ဗမ္ပိုင္ယာ စေလယာ* ဂိုဏ္းဖြဲ႕
သစ္သားစို႕ႀကီးနဲ႕
သူတို႕ ႏွလံုးသားတည့္တည့္ကိုမွ
ရိုက္သြင္းထည့္ဖို႕ ႀကံဳး၀ါးလိုက္တယ္။

သုေတသနေတြလုပ္ရတယ္
အုပ္စု ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေစာင့္ၾကည့္တယ္
အနီးကပ္ေပါင္းၿပီး အင္တာဗ်ဳးရတယ္
ဗမ္ပိုင္ယာ ေဒးေ၀ါ့ကာ^
တူမလိုလို ကြဲတဲ့ အမ်ိဳးအစားတို႕ အေၾကာင္း
သူတို႕ရဲ႕ အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္
အတိတ္သမိုင္းနဲ႕ အနာဂတ္အၾကံအစည္တုိ႕ အေၾကာင္း
အရွင္ေကာင္ရဲ႕ ေသြးနဲ႕မွ ရပ္တည္ရမယ့္
ျပဌာန္းထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း
ေသသူရဲ႕ ေသြးကို မွားယြင္းေသာက္မိသူတို႕ရဲ႕
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ အေၾကာင္း။

သူ႕တို႕ရဲ႕ ျဖတ္သန္းပံုနဲ႕ ဇာတ္လမ္းစံု
မျဖစ္ခ်င္ဘဲ ျဖစ္လာရတဲ့ တခ်ိဳ႕ဘ၀အဖံုဖံု
ေသကြဲ ရွင္ကြဲ လြမ္းစရာ့ပံုျပင္ ေတြကေတာ့
ငါ့ရင္ကို ဟက္တက္ ထိ ေစတယ္
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေလ
ေသြးစုပ္တယ္ဆိုတာ
မသတီစရာပါပဲ
ငါက စိတ္ကိုတင္းတယ္
အမွားနဲ႕ အမွန္ဆိုတာ
ကမၻာ တျခမ္းစီမွာပဲ ေနထိုင္ရမယ္။

တေန႕ အိပ္ရာအထ
ေနေရာင္ကို ျမင္လိုက္ရ
ပိုးၾကြယားယံဖ်ိဳးဖ်ဥ္း
အေမွာင္တြင္း ၀င္ေျပးရတယ္
ဘယ္လိုျဖစ္သြားခဲ့သလဲ
ဆာ တယ္ ဆာ တယ္
ဘာနဲ႕မွ အာသာမေျပတဲ့ ငါ
ေသြးညွီနံ႕ မွာ ေကာက္ေကာက္ပါ။

ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္တို႕ရဲ႕ ဂ်န္နေရးရွင္းဟာ
ေသြးစုပ္ခံရသူေတြ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ.. တဲ့
ဟာ….
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။



ပန္ဒိုရာ



*vampire slayer
^ daywalker



14 comments:

Phyo Evergreen said...

ဒီကဗ်ာကို သံလြင္မွာ ဖတ္မိကတည္းက အန္တီပန္နဲ႔ ေသြးစုတ္ဖုတ္ေကာင္ ကိုတြဲၿပီးမွတ္မိေနတာ..။

ဆာတယ္ဆာတယ္
ဘာနဲ႔မွာအာသာမေၿပတဲ့ငါ
ေသြးညွီနဲ႔မွာေကာက္ေကာက္ပါတယ္.. ဆိုတဲ့အပိုဒ္ေလးစိတ္ထဲစြဲေနတယ္..။

mgphonemyint said...

၃ ေခါက္တိတိ ဖတ္ခဲ့ေၾကာင္းပါ
vampire အဲေလ pandora ...;)

မယ္႔ကိုး said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး မေရ...

MANORHARY said...

သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။
,,,,,,,,,,,,,,တဲ့............

ကုိေပါ said...

ေကာင္းတယ္ဗ်။ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ႀကဳိက္တာပဲ။ အျပင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ခံစားလုိက္ရင္ေတာ့ အားပါး…ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ အေမွာင္ထဲ ၀င္ေျပးၾကရတဲ့လူေတြ မနည္းေတာ့ဘူးထင္ပါ႔။

Shunn Lae said...

အရမး္ေကာင္းတယ္ မပန္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ၾကိဳက္တယ္ ဒီကဗ်ာကို...

Moe Myint Tane said...

ဟာ...
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။

တဲ႔လား။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

minn thuka said...

"ဟာ….
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။"
ကဗ်ာ တပိုဒ္လံုးရဲ႔အသက္ကို ဒီမွာထဲ့သြားတာ
လွခ်က္က....
့မည္သံစြဲ..ဟာ ဆိုတာေလး ထဲ့လိုက္တာ
ကဗ်ာကိုပို အသက္ဝင္ေစတယ္...
မေတာ္တဆ အဲဒီအပိုဒ္ေလး မဖတ္မိရင္
ကဗ်ာဆရာမ ရင္ကြဲနာက်ေလာက္တယ္..
ေလးစားစြာျဖင့္

Younggun said...

အမွားနဲ႕ အမွန္ဆိုတာ ကမၻာ တျခမ္းစီမွာပဲ ေနထိုင္ရမယ္။ ဟုတ္တယ္..။ ဇာတ္သြင္းခံလိုက္ရတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ဖုတ္ေကာင္အတြက္ တူနဲ႔စို႔ကို သူကုိယ္တုိင္ သံုး၀ံ့ပါဦးမလား..။

Anonymous said...

ေကာင္းတယ္..

သက္ပိုင္သူ said...

သည္ကဗ်ာ...
ဖတ္ရသမွ် အေကာင္းဆံုးထဲမွာ ပါတယ္

Angel Shaper said...

ဖတ္တယ္မေရ...
ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ေလး စားတယ္။
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္တို႕ရဲ႕ ဂ်န္နေရးရွင္းဟာ
ေသြးစုပ္ခံရသူေတြ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ.. တဲ့
ဟာ….
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။
အဟုတ္ကို ႀကိဳက္တယ္။

ေက်ာ္ညိဳေသြး said...

သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။

ဆိုတဲ႔ စာသားက ေတာ္ေတာ္ျငိသြားတယ္။

ေမာင္ဖားႀကီး said...

ေၾသာ္ ငါကိုယ္တိုင္လည္း ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့မွန္း မသိခဲ့မိပါလား