ကမၻာေျမကို အခ်စ္မ်ားနဲ႕ စိမ္းလန္းေစမယ္

ပံုဒီက

အခုမွ ဒီမွာ စျပတဲ့ Wall-E ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကို ဒီညပဲ သြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ သိပၸံကာတြန္းကား လို႕ပဲ ဆိုၾကပါစို႕။ ကာတြန္းကားေလးေတြကို ၾကည့္တဲ့အခါ ကေလးေတြ အတြက္သာမက လူႀကီးေတြအတြက္ကိုပါ မွတ္သားစရာ စဥ္းစားစရာေတြကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕စြာ ေပးတတ္တဲ့အတြက္ သေဘာက်ပါတယ္။ Wall-E က ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီေန႕မွ စ၀င္တာမို႕လို႕ မၾကည့္ရေသးတဲ့လူေတြ ဒီ review ကို ဖတ္မိရင္ အရသာပ်က္စရာ spoiler ေတြ ပါႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ဆက္မဖတ္မိခင္ ႀကိဳသတိေပးပါရေစ။

နီက်င္က်င္ အေရာင္သန္းၿပီး မႈန္မိႈင္းေနတဲ့ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ၿမိဳ႕ျပတစ္ခုရဲ႕ ေျခာက္ကပ္ကပ္ ျမင္ကြင္းနဲ႕ ရုပ္ရွင္ကို အစျပဳထားပါတယ္။ လူေတြေနထိုင္ဖို႕ မျဖစ္ေတာ့လို႕ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့တဲ့ ကမၻာေျမမွာ အမိႈက္သိမ္းတဲ့ စက္ရုပ္ကေလး တစ္ရုပ္ပဲ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ Wall-E (Waste Allocation Load Lifter Earth-Class ) လို႕ေခၚတဲ့ အဲဒီ စက္ရုပ္ေလးရယ္၊ အမိႈက္ေတြ ေလးေထာင့္တံုး ပံုၿပီး သိမ္းတဲ့ ေန႕တဓူ၀ အလုပ္ရယ္၊ သူ႕ကို တေကာက္ေကာက္ လိုက္တတ္တဲ့ အေဖာ္ ပိုးဟပ္ကေလး တစ္ေကာင္ရယ္ ကလြဲလို႕ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ သက္ရွိေတြ ကင္းမဲ့ အထီးက်န္ ဆန္ေနေတာ့တယ္။ တေန႕ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းဆင္းလာတဲ့ ယာဥ္ပ်ံတစ္စီးနဲ႕အတူ စိတ္၀င္စားစရာ ေနာက္ထပ္ စက္ရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္ ကမၻာေပၚ ေရာက္လာကို သူေတြ႕သြားတယ္။ အဲဒီ စက္ရုပ္ကေတာ့ သူ႕လို ေပက်ံစုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ စက္ရုပ္မဟုတ္ဘူး။ ျဖဴ၀င္းေတာက္ပေနတဲ့ စက္ရုပ္အသစ္ လွလွေလးေပါ့။

ပ်ံသန္းႏိုင္သလို ေလဆာလိုမ်ိဳးနဲ႕ ပစ္ႏိုင္ခတ္ႏိုင္ စြမ္းတဲ့ စက္ရုပ္လွလွေလးကို Wall-E က အထင္တႀကီး ေလးစားစြာနဲ႕ သေဘာက်သြားပါတယ္။ ပထမေတာ့ Wall-E က ေၾကာက္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ၾကတယ္။ စက္ရုပ္သစ္ေလး နာမည္က အိဗ္ Eve တဲ့။ Wall-E က အသံမွန္ေအာင္ မထြက္ႏုိုင္ဘူး။ အီဗာ လို႕ပဲေခၚတယ္။ ေနာက္ေတာ့ Wall-E က Eve ကို သူေနတဲ့ အခန္းေလးကို ေခၚလာတယ္။ Eve ေပ်ာ္ေအာင္ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ အစုတ္အျပတ္ အရုပ္ေလးေတြ ဘာေတြ ထုတ္ျပတယ္။ တီဗြီဖြင့္ျပတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူအမိႈက္သိမ္းရင္း ေကာက္ရလို႕ သိမ္းထားတဲ့ အပင္ေပါက္ေလးတစ္ပင္ကို ခ်စ္ခင္စြာနဲ႕ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ သစ္ပင္ေလးကေတာ့ ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အဓိကပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ Eve ဟာ ကမၻာေျမမွာ သက္ရွိဇီ၀ေတြ တည္တံ႕ခုိင္ၿမဲ ႏိုင္ေသးလားဆိုတာကို စံုစမ္းဖို႕ လႊတ္လိုက္တဲ့ စက္ရုပ္ကေလးေပါ့။ Eve ဟာ သစ္ပင္ေလးကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ သိမ္းယူလိုက္ၿပီး အလိုလို မလႈပ္မယွက္ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕တာ၀န္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီ။ Wall-E ေလးကေတာ့ မသိရွာဘူး။ မိုးရြာရြာ ေနပူပူ Eve ကို အကာအကြယ္ေပးလို႕ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ရွာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ တေန႕ေတာ့ ယာဥ္ပ်ံက Eve ကို လာေခၚသြားပါတယ္။ သံေယာဇဥ္ႀကီးေနတဲ့ Wall-E က ယာဥ္ပ်ံေပၚမွာ ကုတ္ကပ္ၿပီး လိုက္ပါသြားေတာ့တယ္။

ယာဥ္ပ်ံဆိုက္သြားတဲ့ ေနရာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေလာက္ ကတည္းက ကမၻာေျမကုိ စြန္႕သြားတဲ့ လူသားေတြ ေနေနၾကတဲ့ အာကာသထဲက ေနရာေတြထဲက တခုပါ။ အဲဒီမွာ ကုမၸဏီတခုက လူေတြကို ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးေနတယ္။ လူေတြအားလံုးဟာ ေျခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ တုိလို႕ အ၀လြန္ေနၾကၿပီ။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ မသြားႏိုင္ မလာႏိုင္ လို႕ ကုလားထိုင္ဆန္ဆန္ ယာဥ္ေပၚမွာပဲ လဲေလ်ာင္းၿပီး သြားလာၾကတယ္။ အစားအေသာက္ကို အရည္အျဖစ္နဲ႕ပဲ ပိုက္နဲ႕ စုပ္ေသာက္တယ္။ သူတို႕လုပ္စရာရွိတာက ဗီြဒီယို ဖန္သားျပင္ တခုမွာပဲ မ်က္ႏွာအပ္ထားၿပီး ၾကည့္စရာရွိတာ ၾကည့္ၾက ခ်က္တင္လုပ္ၾက။ ဒါပဲ။ အရာရာကို စက္ရုပ္ေတြက တာ၀န္ယူ အဆင္သင့္ ၀န္ေဆာင္ေပးေနတဲ့ ေခတ္ေပါ့။ လူေတြထဲမွာေတာ့ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ကပၸတိန္ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီကပၸတိန္ကုိ အစစ ၀န္ေဆာင္ေပး ညႊန္ၾကားခ်က္လည္း ေပးတဲ့ Auto Pilot Computer တခုလည္း ရွိတယ္။ အားလံုးဟာ ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါး ရုပ္၀တၳဳဆန္ေနၿပီ။ ဥပမာ. သူတို႕ဟာ ကခုန္တယ္ ဆိုတာ မသိဘူး။ ပင္လယ္ ဆိုတာ မသိဘူး။

ကမၻာေျမမွာ ျပန္ေနမယ္ ဆိုရင္ သက္ရွိေတြ ရွင္သန္ႏိုင္ေသးလား ဆိုတာကို စမ္းသပ္ဖို႕ လႊတ္လိုက္တဲ့ စက္ရုပ္ေတြထဲက Eve ဟာ အဲဒီေနရာကို သစ္ပင္ေပါက္ကေလးနဲ႕အတူ ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ… Wall-E ကလည္း လိုက္ပါလာတဲ့အခါမွာ……

က်န္တဲ့ အပိုင္းကိုေတာ့ ေငြေရာင္ပိတ္ကားျပင္မွာ ဆက္လက္ ရႈစားၾကေပါ့ေနာ္။ ရုပ္ရွင္က အသစ္ႀကီးမို႕ ဇာတ္လမ္း အျပည့္အစံု မေရးခ်င္လို႕ပါ။

ဒီကားဟာ စကားေျပာေတြ အလြန္နည္းပါတယ္။ ပထမပိုင္း မိနစ္ ၄၀ ေလာက္အထိဆိုရင္ ဒိုင္္ယာေလာ့ေတြ မပါသေလာက္ပါပဲ။ အဲဒီနည္းနည္းပါးပါးထဲက အႀကိဳက္ဆံုး ဒိုင္ယာေလာ့ကေတာ့ ကပၸတိန္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ Auto Pilot Computer တို႕ ေျပာၾကတဲ့ အခန္းတခုပါပဲ။ ကပၸတိန္က အိမ္ (ကမၻာေျမကို) ျပန္ခ်င္တယ္ လို႔ေျပာတဲ့အခါ..။

AUTO: In space we will survive.
Captain: I don't want to survive, I want to live!

ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ၾကည့္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလုိေျပာလို႕ရမယ္ ထင္တယ္။

ေအာ္တို။ ။အာကာသထဲမွာ ငါတို႕အသက္ဆက္ေနႏိုင္မယ္ေလ။
ကပၸတိန္။ ။ငါက အသက္ဆက္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။ ရွင္သန္ေနထိုင္ခ်င္တာ။

စက္ရုပ္ေတြ ပါတဲ့ ကားဆိုေတာ့ အရုပ္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈနဲ႕ သရုပ္ေဖာ္ရတာလည္း အလြန္ ကန္႕သတ္ေနပါတယ္။ စက္ရုပ္ေလးေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကို မ်က္လံုးေလးေတြက တဆင့္ပဲ သရုပ္ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ေပ်ာ္တာ ၀မ္းနည္းတာ ေၾကာက္တာ အစရွိတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို လိုက္ပါခံစားႏုုိုင္ေအာင္ ျခယ္မႈန္းထားႏိုင္တာ အံ့ၾသစရာပါပဲ။ တကားလံုးမွာ သံုးထားတဲ့ သီခ်င္းေတြ ဂီတေတြဟာလည္း ဇာတ္လမ္းကို အထူးပံ့ပိုးပါတယ္။

ရုပ္ရွင္ေလးဟာ အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ စက္ရုပ္ကေလးႏွစ္ရုပ္ အာကာသထဲမွာ ကၾကတာတို႕ တေယာက္လက္ကေလးကို တေယာက္က လွမ္းကိုင္တာတို႕လို ဇာတ္ကြက္ကေလးေတြဟာ လူေတြကို ရယ္ေမာစရာ သေဘာက်စရာ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ကိုယ္ၾကည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သတိထားမိသေလာက္ ရုပ္ရွင္လာၾကည့္ၾကသူေတြဟာ ၂၀ အထက္ လူႀကီးေတြ မ်ားပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေက်ာင္းသားေလး ေတြေတာင္ သိပ္မေတြ႕ရပါဘူး။ ကေလးေလးေတြနဲ႕ မိဘေတြကေတာ့ ဒီေန႕ နဲ႕ နက္ျဖန္ ေက်ာင္းတက္ရက္ မို႕လို႕ သိပ္မလာၾကေသးတာလည္း ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရုပ္ရွင္ၿပီးသြားတဲ့အခါ စာတန္းကုန္စင္ေအာင္ ထိုးတဲ့အထိ ၿငိမ္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။

ဒီရုပ္ရွင္မွာ ေပးထားတာေတြက နားမလည္ႏိုင္စရာ မရွိေအာင္ ရိုးရွင္းေပမယ့္ အေတာ္ကို မ်ားပါတယ္။ အားလံုးကိုေတာ့ ျပန္ခံစားျပႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲပါတယ္။

တိုးတက္လာတာနဲ႕အမွ် လူေတြရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ စားေသာက္ ေနထုိင္ သံုးစြဲ ေနၾကတာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ သဘာ၀ကေန တျဖည္းျဖည္း ေသြဖယ္လာတဲ့ အမိႈက္ေတြ အပိုေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။ သဘာ၀ရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး ကမၻာဟာ အမိႈက္ပံု အေနနဲ႔ပဲ က်န္ခဲ့မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာတရားဟာ အလြန္ေ၀းလံေသးတဲ့ ျဖစ္ႏုိင္ေျခမွာ ရွိေပမယ့္ သတိျပဳစရာပါပဲ။ ဒီရုပ္ရွင္ကေတာ့ အေကာင္းျမင္စြာနဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု ေပးၿပီး အဆံုးသတ္သြားပါတယ္။

လူေတြဖန္တီးလို႕ သဘာ၀က အိုမင္းရင့္ေရာ္ လာတဲ့အခါမွာ မွီတင္းေနထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကမၻာေျမကို စြန္႕ပစ္သြားရုံပဲ ဆိုရင္ ဒါဟာ အေရြးခ်ယ္သင့္ဆံုး နည္းလမ္း ဟုတ္ပါရဲ႕လား။ လူသားဆန္မႈ၊ လူ႔တန္ဖိုး လူသားစြမ္းအင္ကို အသိအမွတ္ျပဳမႈ နဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဆိုတဲ့အရာ မေျခာက္ခန္းသေရြ႕ေတာ့ သဘာ၀ရဲ ႕ လက္ေဆာင္ေတြ ဖူးပြင့္စိမ္းလန္းေနဦးမယ္ ဆိုတာကို တာ၀န္ေက်တဲ့ စက္ရုပ္ကေလး တစ္ရုပ္က ရိုးသားျဖဴစင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ႕အတူ အလင္းေရာင္ ကူးညွိေပးႏိုုုင္ခဲ့ပါတယ္။

(ဒီရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး review ေရးပါလားလို႕ တုိက္တြန္းေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတဦးကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။)

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ကမၻာႀကီး ႏွာေစး ေနသည္။

ကမၻာႀကီး ႏွာေစး ေနသည္။

ေသေသာသူ ၾကာရင္ေမ့သတဲ့
ေပ်ာက္ေသာသူလည္း ၾကာရင္ေမ့တာပါပဲ
၀င္ရုိးစြန္းႏွစ္ဘက္က
ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ တိုက္တဲ့ေလ
အိမ္နားပါးနီးက
ၾကမ္းၾကား ထရံၾကား တိုးတဲ့ေလ
အက်ိဳးစီးပြားအတြက္
အားမွယားမွ ပြားတဲ့ေလ
ဟတ္ခ်ိဳးေခ်ရင္း အေအးမိတာ မဆန္းဘူး
ဖုန္နံ႕ ယမ္းနံ႕ ကပ္ေဘးနံ႕ ေသြးညွီနံ႕ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နံ႕
ဘာအနံ႕မွ မရေတာ့တာလည္း မဆန္းဘူး
မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
ကၽြႏု္ပ္လည္း ၀မ္းနည္းပက္လက္
အလြန္အမင္း စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္မိပါေၾကာင္း
စာကေလးတပုဒ္ ကပ်ာကယာေရးထုတ္ကာ
ဗိုက္တာမင္စီ တြင္တြင္ေသာက္ အခ်ဥ္ေပါက္သြားခဲ့ေလသည္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ငါ၀ယ္ထားၿပီး မစားျဖစ္တဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ မာန

ငါ၀ယ္ထားၿပီး မစားျဖစ္တဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ မာန

ပလတ္စတစ္အိပ္ကပ္ထဲက
ညပ္က်န္ေနတဲ့ ေပါင္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ကို
သက္တမ္းကုန္မကုန္
အႏုလံုပဋိလံု
စူးစမ္းလိုက္ရုံေလးပါ။

အမယ္.. ဒင္းက
စဥ္းစားမေနနဲ႕ ၀ါးထည့္လိုက္ပါလား တဲ့
အထိအေတြ႕ အိစက္စက္နဲ႕
ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ အသားညက္ညက္ကို
ရက္ရက္ေရာရာ ဗန္းျပလာတယ္။

ကဗ်ာဆရာႀကီး အိုမာခို္င္ယမ္
ႀကံဖန္ အိမ္မက္ခဲ့တာ
၀ိုင္တစ္ခြက္နဲ႕အတူ
ေပါင္မုန္႕တစ္ယွက္ရယ္ပါ..တဲ့။

တခ်ိန္က ျပင္သစ္ျပည္မွာ
ေပါင္မုန္႕ စားရဖို႕အေရး
စုေပါင္းဟစ္ေၾကြးေတာ့
ဒံုးေ၀းတဲ့မိဖုရားကေတာင္
ကိတ္မုန္႕စားၾကပါလား လို႕
သမိုင္း၀င္စကား ေျပာသြားခဲ့တယ္ တဲ့။

အခုအခ်ိန္ ကိုယ့္ရပ္ရြာမွာလည္း
နာဂစ္ေၾကာင္ အ၀ွာျဖစ္ၾကသူေတြၾကား
ေပါင္မုန္႕ကေလး တစ္ခ်ပ္မ်ားဆို
အားထားစရာ မျဖစ္ေပဘူးလား တဲ့။
(တကယ္ေတာ့
ဘိုဆန္ဆန္ အစားအေသာက္ကို
ငတို႕ ရြာသားေတြက
ငါး ဖားေလာက္မွ အေရးမစိုက္ ဆိုတာ
မိုက္လွတဲ့ ဒီသတၳ၀ါ ဘယ္သိရွာမလဲ။)

လ်ွာရွည္လွတဲ့ေပါင္မုန္႕
သူျဖစ္ေအာင္ ထုတ္လုပ္ဖို႕
ဟို႕တခ်ိန္က ဂ်ံဳခင္းနဲ႕
ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ျမင္ကြင္းေတြကိုလည္း
တတမ္းတတ လြမ္းလ်လ်နဲ႕
လာေျပာျပေနျပန္ပါေလေရာ..။

တယ္...
ငါ၀ယ္မွ အိမ္ေရာက္လာရတဲ့
လိန္ေျခာက္ေျခာက္ေပါင္မုန္႕
ကိုယ့္ အိတ္စပိုင္ယာဒိိတ္ကိုမွ အားမနာ
ဘုရားဒကာရန္တိုက္ မေလာက္မင ၾကားက
လူကိုမ်ား အၾကြားစစနဲ႕
တရားခ်ရတယ္လို႕..။

ဒါနဲ႕ပဲ
ဒင္းကို တစစီေျခ
ၾကက္ဥနဲ႕ ႏို႕ပါေရာေမႊ
ေဒါသေတြ အရွဴအသြင္းထုတ္လို႕
ပူတင္းဖုတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

သီတာ

သီတာ

ပန္းသီးေတြက
ဒီေန႕မွ ပိုခ်ိဳ
ေျပးလမ္းကေလးက
ဒီေန႕မွ ပိုျဖဴးေနေတာ့တယ္
ေဟး..ေနေကာင္းလား
တခါမွမသိခဲ့ပဲ ၿပံဳးရယ္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္လို႕
အံ႕ၾသလွည့္ၾကည့္ရင္း
ဗိုင္းခနဲ လဲက်သြားတဲ့ စကိတ္စီးသမားေလးကို
အားပါးတရ ေအာ္ရယ္လိုက္တယ္
ကန္ေရျပင္ထဲကို ခဲလံုးႀကီးႀကီးနဲ႕
ဘယ္သူမွမသိေအာင္ပစ္ေပါက္
ပါးစပ္ကိုအုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးတယ္
တြန္းလွည္းထဲက ကေလးေလးကို
အေဖအေမေတြအလစ္မွာ
ပါးကိုလိမ္ဆြဲလို္က္ေသးတယ္
ေကာင္းကင္ႀကီးညိဳလာတာကိုေတာင္မွ
ေပါင္ခ်ိန္ မ်က္ႏွာမည္းလို႕
ရယ္ပြဲဖြဲ႕မိေသးတယ္
ေလကေလးတခၽြန္ခြ်န္နဲ႕
နံနက္ခင္းေလးကို
ဖုန္ခါတိုက္ခၽြတ္ရင္း
ဆရာခ်စ္ရဲ႕ လကၤာဒီပက
ရာ၀ဏ ကိုသတိရမိေသးတယ္
သီတာ သီတာ...
မင္းရဲ႕ ႏူးညံ႕ခ်ိဳသာမႈကို
ကိုယ္တသက္ မေမ့ေတာ့ပါ.. တဲ့
အဲသလုိဆန္ဆန္ေပါ့
ႏူးညံ႕မႈတခုဟာ
ေလာကႀကီးကို အေရာင္ေျပာင္းသြားေစေၾကာင္း
ဘယ္ေတာ့မွ မေဟာင္းတဲ့ နိယာမေတြရွိတယ္။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ေဆးေၾကာသန္႕စင္စရာမ်ား

ပိတ္ရက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္မယ္ ၾကမ္းတိုက္မယ္ အိမ္သန္႕ရွင္းေရးေလး ဘာေလး လုပ္မယ္လို႕ စဥ္းစားလိုက္ပါတယ္။ ၾကမ္းတိုက္ေနတုန္း အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကို လွည့္ထားမွပဲေလ ဆိုၿပီး အ၀တ္ေတြထည့္ၿပီး ဆပ္ျပာရည္ ေလာင္းခ်လိုက္မလို႕ လုပ္ေတာ့ ဘုရားဘုရား ကံေကာင္းလို႕ ၾကမ္းတိုက္ရင္ သံုးတဲ့ အရည္ကို ထည့္မိေတာ့မလို႕။ ဗူးအရြယ္ခ်င္းက ခပ္ဆင္ဆင္ကိုး။

ပန္းကန္ေတြ အိုးေတြ အရင္ေဆးဦးမွပဲေလ ဆိုၿပီး ပန္းကန္ေဆးတဲ့ ဆပ္ျပာရည္နဲ႕ ေဆးပါတယ္။ ေဆးၿပီးတဲ့အခါ basin ကိုေတာ့ စတီးလ္ တို႕ အလူမီနီယမ္တို႕ ေဆးဖို႕ လုပ္ထားတဲ့ အရည္နဲ႕ ေဆးလိုက္ေတာ့ ေျပာင္လက္သြားပါတယ္။ အားလံုးၿပီးစီးေတာ့ လက္ကို hand soup လို႕ေရးထားတဲ့ လက္ေဆးရည္ေလးနဲ႕ ေဆးလိုက္ပါတယ္။

ၾကမ္းျပင္ကို တုိက္ဖို႕ floor လို႕ေရးထားတဲ့ အရည္ကို ေရပံုးထဲ ထည့္ၿပီး အ၀တ္တပ္ထားတဲ့ တုတ္တံနဲ႕ mop လုပ္တယ္ လို႕ ေခၚတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရပါတယ္။ မွန္ေတြကို တိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ glass လို႕ေရးထားတဲ့ spray ဗူးထဲက အရည္နဲ႕ ဖ်န္း။ ၿပီးေတာ့မွ အေပၚကေန အ၀တ္နဲ႕ တိုက္ပါတယ္။ အိမ္သာေၾကြခြက္က်ေတာ့ ေနာက္တစ္မ်ိဳးလာပါၿပီ။ သူကေတာ့ ပါ၀င္ပစၥည္းေတြက ပိုျပင္းထန္သတဲ့။ ေၾကြကိုေတာင္ အေရာင္ခၽြတ္တယ္ဆိုေတာ့ လက္ကို မထိေအာင္ သတိထား သံုးစြဲလိုက္ရပါတယ္။

ဒါနဲ႕ ျပန္စဥ္းစား မိျပန္တယ္။ မနက္မိုးလင္း အိပ္ရာကထလို႕ သြားတိုက္တဲ့အခါ သြားတိုက္ေဆးလို႕ေခၚတဲ့ ေပ်ာ့စိစိအရာနဲ႕ အျမဳပ္ထြက္ေအာင္ တုိက္ၿပီး ေဆးေၾကာရတယ္။ ေၾကာ္ျငာတခုက - ပါးစပ္ကိုသန္႕စင္ရင္ သြားတိုက္ရုံနဲ႕ မလံုေလာက္ဘူး ႀကိဳႀကိဳၾကားၾကားေတြကို ထိေရာက္ဖို႕အတြက္ ဒါသံုးမွျဖစ္မယ္ - လို႕ ေျပာထားေတာ့ ပလုပ္က်င္းတဲ့ အရည္နဲ႕ က်င္းထုတ္လိုက္ရ ပါေသးတယ္။

မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာသစ္ဖို႕ လုပ္ထားတဲ့ ဆပ္ျပာနဲ႕ သစ္ျပန္တယ္။ မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ၀ီစိကိစၥက မ်ားေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္တာေတာင္ တစ္မ်ိဳးထဲနဲ႕ မၿပီးျပန္ဘူး။ စိတ္ရွည္ရင္ ရွည္သလို ၀ါသနာ ပါရင္ ပါသလို ပထမအဆင့္ ဒုတိယအဆင့္ေတြနဲ႕ ရိုးရိုးဆပ္ျပာရည္ ၿပီးရင္ သဲဆပ္ျပာလို ပြတ္တိုက္တဲ့အရာ ၿပီးရင္ ျပန္ေဆးရမယ့္ toner လို႕ေခၚတဲ့အရာ စတာေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာကို အဆင့္ဆင့္ ေဆးေၾကာလို႕ ရပါေသးတယ္။ ပြဲလမ္းရွိလုိ႕ မိတ္ကပ္ေတြဘာေတြ ထူထူလိမ္းထားမိရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာမသစ္ခင္မွာ မိတ္ကပ္ဖ်က္ေဆး လို႕ေခၚတဲ့ အရည္ၾကည္ၾကည္နဲ႕ ဂြမ္းစေလးသံုးၿပီး အရင္ ဖ်က္ရပါေသးတယ္။ ေရခ်ိဳးတဲ့ အခါမွာလည္း ေရခ်ိဳးတဲ့ ဆပ္ျပာရည္ ေခါင္းေလွ်ာ္ေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ၿပီးရင္ ဆံပင္ေပ်ာ့ေဆး ဒါေတြကို သံုးစြဲရပါတယ္။ ႏြားစာခြက္နဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ့ ေရခ်ိဳးဇလံု bathtub ရွိလို႕ အဲဒီထဲ ၀င္ၿပီးခ်ိဳးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အျမဳပ္ foam ျဖစ္ေစတဲ့ ေရခ်ိဳးရည္ကို ထည့္ၿပီး ဇိမ္က်က် ခ်ိဳးႏိုင္ပါေသးတယ္။

ကိုယ့္ဆီမွာ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ ေမႊးဆပ္ျပာ ဆိုတာပဲ ေရခ်ိဳးဖို႕အတြက္ အထူးေပါ့။ ေရႊ၀ါဆပ္ျပာ ဆိုရင္လည္း ပန္းကန္ေဆးမလား အ၀တ္ေလွ်ာ္မလား လက္ေဆးမလား ႀကိဳက္ရာသံုး။ အနီေရာင္ ကာေဘာ္လိတ္ ဆပ္ျပာ တစ္တံုးနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္တာေရာ ေရခ်ိဳးတာေရာ ေခါင္းေလွ်ာ္တာေရာ အ၀တ္ေလွ်ာ္တာေရာ သံုးၾကတာလည္း ႀကံဳဖူးပါရဲ႕။ တခ်ိဳ႕ လူႀကီးမ်ားကေတာ့ အခုထိ ကာေဘာ္လိပ္မွ ကာေဘာ္လိပ္ ပါပဲ။

နည္းပညာက တိုးတက္လာၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚလာေတာ့လည္း ပိုၿပီး ထိေရာက္မယ့္ ေဖာ္ျမဴလာေတြနဲ႕ အထူးျပဳထားတဲ့ ေဆးေၾကာရည္ေတြကို သူမ်ားသံုးသလို ကိုယ္လည္း လိုက္သံုးျဖစ္တာပါပဲ။ တခါတေလ မွားသံုးမိရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဥပါဒ္ ျဖစ္ေတာ့မတတ္ လန္႕မိတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ဆပ္ျပာဟာ ဆပ္ျပာပဲေပါ့ လို႕ စဥ္းစားျပန္ေတာ့လည္း non-soap formula ဆိုတာ ရွိျပန္ေရာတဲ့။ ဆပ္ျပာ မပါေသာ ဆပ္ျပာေပါ့ေနာ္။ ဒါမ်ိဳးေတြက တျခား ကုန္ပစၥည္းေတြမွာလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ သၾကားလံုးကိုေတာင္ sugar free ဆိုေတာ့ အဘိုးအဘြားေတြကိုဆို ဘယ္လို ရွင္းျပရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ဟဲ့ ဒါဆို နင္တို႕ဟာက ေဆးသၾကားေပါ့ ဆိုေတာ့လည္း က်န္းမာေရးနဲ႕ ညီညြတ္ေအာင္ sugar free လုပ္ထားပါတယ္ ဆိုမွ ေဆးသၾကား ဆိုတာႀကီးေတာ့လည္း မဟုတ္ေလာက္ေသးပါဘူးေပါ့။ အဲ.. လမ္းေခ်ာ္လာၿပီ။ ဆပ္ျပာ အေၾကာင္း ျပန္ဆက္ပါမယ္။




ဒီေန႕ အဖို႕ေတာ့ သန္႕စင္ေဆးေၾကာတဲ့ အရာ အေတာ္မ်ားမ်ား သံုးခဲ့လိုက္ရပါလား။ ဒါေတာင္မွ ကြန္ျပဴတာတို႕ တီဗြီတို႕ မွန္သားျပင္ ေဆးတဲ့ အရည္တို႕ ေျခသည္းလက္သည္း ဆိုးေဆး ဖ်က္တဲ့အရည္ တို႕ မပါေသးဘူး။ ဟိုတယ္ တခ်ိဳ႕မွာေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ဖို႕အတြက္နဲ႕ ေရခ်ိဳးဖို႕အတြက္ပါ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး အသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ ဆပ္ျပာရည္လို႕ ထားေပးတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ နည္းပညာေတြသံုးၿပီး အထူးျပဳေတြ အသီးသီးနဲ႕ ရႈပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးတဲ့အခါ ရွင္းေအာင္ ျပန္လုပ္ၾကဦးမလား ေတာ့ မသိပါဘူး။ multi-purpose သန္႕စင္ပစၥည္း ေပၚမလာဘူးလို႕ ဘယ္သူ ေျပာႏိုင္မလဲ။ ဤေဆးေၾကာသန္႕စင္ရည္ကို သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္ ေရခ်ိဳး ေခါင္းေလွ်ာ္ ပန္းကန္ေဆး အ၀တ္ေလွ်ာ္ ၾကမ္းတိုက္ အိမ္သာေဆး မွန္ေဆး ကားေဆး စသည့္ ကိစၥအ၀၀၌ ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။

ကဲ.. ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ရွိ ရုပ္၀တၱဳမ်ား အသီးသီးအတြက္ အထူးစီမံ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေဆးေၾကာ သန္႕စင္ရည္မ်ားနဲ႕ ေဆးေၾကာၿပီးတဲ့ သကာလမွာ သန္႕စင္ရန္ တစ္ခုသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ စိတ္…။

ပန္ဒိုရာ


Type the rest of your post here.

Expand..

Summary..

ဘာမွမရွိဘူး

ဘာမွမရွိဘူး

မီးေတာင္က ေသေနတာလား
ၿမံဳသြားတာလား
ဘာ မွ မ လို ခ်င္ ေတာ့ တာ…
သြန္းထုရမည္မွာ တဘ၀
ေပ်ာ္စီးက်ရန္ တဒဂၤသာ။
တစံုတရာကို အကဲျဖတ္ဖို႕
တသက္လံုးထမ္းပိုးခဲ့တဲ့ အတိတ္အတြက္
စကၠန္႕ပိုင္းပဲ အခ်ိန္ရွိတယ္။
အိမ္ေဘးအိမ္က သစ္ခြပင္ေလး
ပြင့္လာတာကို ထိုင္ၾကည့္သလိုမ်ိဳး
တီတီတာတာေျပာတတ္ခါစ ကေလးငယ္ကို
မနာလိုမႈ ကင္းေနသလိုမ်ိဳး
မနက္မိုးလင္း ဖြင့္လိုက္တဲ့ ျပတင္းေပါက္က
ေလျပည္ေလး အိပ္ရာထဲ ခုန္၀င္လာသလိုမ်ိဳး
သက္ၿငိမ္သံကို ေတာင့္တတယ္။
ေျခရာထူၾကမ္း
မာယာႏႈတ္ခမ္း
မြန္းက်ပ္ႏြမ္းနယ္
တြန္းဖယ္
ငါ့ကို ဘယ္သူမွ မလြမ္းၾကနဲ႕။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

မေသတဲ့ငွက္

ပန္ဒိုရာ (pencil)

ႀကံရင္းနဲ႕လား
ပ်ံရင္းနဲ႕လား
အသံေတြကေတာ့ စီးဆင္းေနဆဲ။

Expand..

Summary..

Corner

ပန္ဒိုရာ ( pencil)

Expand..

Summary..

red pillars unfinished

(Adobe Photoshop, Smudge tool & Brush tool)

Expand..

Summary..

ျမစ္ရဲ႕အရိပ္

ျမစ္ရဲ႕အရိပ္


တခ်ိန္က သြန္းထုခဲ့တဲ့ေနရာကို
ကုိယ္တိုင္ ျပန္တိုက္စားတယ္
ကမ္းပါးက တရိပ္ရိပ္ စီးဆင္းလို႕
ျမစ္ဟာ အနည္က် က်န္ခဲ့ရၿပီ
ေရလိႈင္းမ်ား ေနာက္က်ိ
အျပာေရာင္အတြက္ ေနရာမရွိ
အျဖဴေရာင္အတြက္ ေနရာမရွိ
အေရာင္ေတြ ခၽြတ္ခ်ခ်င္သူဟာ
အၾကည္ဓာတ္ ပ်က္ျပယ္ေပါ့
ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီးဆံုေတြ႕ရာ
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း ေရမွန္ျပင္မွာ
တိမ္ေတြ တိမ္ေတြ
ဆည္းဆာရဲ႕အလင္းနဲ႕
အေရာင္ေတြ စြန္းထင္းေနလိုက္ပံုမ်ား…။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

From 8888 to 080808

ျမန္မာရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ဆိုၿပီး ေျပာျပတဲ့အခါ ဟိုး.. လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကေပါ့ ဆိုၿပီး ဇာတ္လုိက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာက အံု႕မိႈင္းသြား။ ဒန္တန္တန္ ဆိုၿပီး တီးလံုးေလး၀င္လာ..။ ေဆးသားမျပယ့္တျပယ္ အျဖဴအမည္း ျပကြက္မ်ားက တရိပ္ရိပ္ ေပၚလာေပါ့ေလ။


ကိုယ္နဲ႕ဆိုင္တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကို ျပန္ေမႊရင္ေတာ့ အတၱေတြပဲ အနည္ထလို႕ ပုဂၢလိက အတိုအစေတြပဲ ထြက္က်လာမယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ စက္၀ိုင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလး ထဲက ေဖာက္ျမင္ႏိုုင္ခဲ့သမွ် အဲဒီအခ်ိန္ကာလက ျပန္ေျပာျပစရာေတြကို ရွိသေလာက္ ေရးခဲ့ၿပီးၿပီ။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အၾကာမွာ သူတို႕ထဲက တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဘ၀ေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း ဒီေနရာမွာ ခံစားၾကည့္ခဲ့ၿပီ။

လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ဒီအခ်ိန္က လို႕ ျပန္ေတြးရင္ အနီေရာင္ေတြ ထင္ဟပ္ ပူေႏြးလာတယ္။ အနီေရာင္ေတြ ကြာက်ဖို႕ အနီေရာင္နဲ႕ ခၽြတ္ေဆးခဲ့ၾကရတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေရနစ္သူ အသက္ရွဴဖို႕ လိုသလို အငန္းမရ လိုခ်င္ေတာင့္တ မိတာကေတာ့ အျပာ…. အျပာေရာင္… ျပာစင္ ေအးျမေနမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ အဲဒါကို အမိေျမက လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ တစ္ေယာက္မက်န္ အားလံုးနဲ႕ အတူတူ ရႏုိင္ရင္ ေကာင္းမယ္..။

ဒီရက္ပိုင္း ေရးထားၾကတဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ အမွတ္တရ စာေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရတဲ့အထဲမွာ လူသူ သိပ္မေရာက္မယ့္ ေနရာတေနရာက ဒီကဗ်ာ တုိတိုေလးကို ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

Expand..

Summary..

သာသည့္ေျမမွာ

သူတို႕ရဲ႕ ၄၃ ႏွစ္ေျမာက္ အမ်ိဳးသားေန႕ကေတာ့ နီးလာပါၿပီ။ အလုပ္ထဲမွာလည္း National Day Observance ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ပြဲေလးလုပ္ စားၾကေသာက္ၾက လုပ္ၾကပါတယ္။ သာေရးနာေရး ေကာ္မီတီထဲမွာ ပါေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီအခန္းအနားေလး လုပ္ကိုင္ျပင္ဆင္ ၾကတဲ့အထဲမွာ ႏိုင္ငံသား မဟုတ္ေသာ္လည္း ျဖဴနီ၀တ္စံု တကားကားနဲ႕ ပါ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ပန္ဒိုရာ ဒီႏိုင္ငံေလးကို စေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခ်ိန္က တစ္ခုေသာ ဂ်ဴလိုင္လမွာပါ။ ေရာက္ၿပီး တစ္လအၾကာ ၾသဂုတ္လမွာ National Day အစမ္းေလ့က်င့္ပြဲအတြက္ လက္မွတ္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေရာက္ခါစဆိုေတာ့ အဲလိုလက္မွတ္မ်ိဳးကို ဒီကလူေတြ ညအိပ္ တန္းစီတိုး ၿပီးေတာ့ကို လိုခ်င္ၾကမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ရေတာ့လည္း သြားၾကည့္လိုက္တာေပါ့ေလ။ အဲဒီမွာပဲ သူတို႕ေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္မႈကို အံ႕ၾသခဲ့ရပါတယ္။

ဒီႏိုင္ငံမွာက တကယ့္ေန႕ျဖစ္ေစ အစမ္းပြဲျဖစ္ေစ လူေတြက အရမ္းသြားခ်င္ၾကပါတယ္။ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါ က်င္းပတဲ့ အစည္ကားဆံုး အခန္းအနား ျဖစ္သလို အဲဒီပြဲမွာ အခမဲ့ေ၀တဲ့ အိတ္တလံုးနဲ႕ စားစရာေတြ လက္ေဆာင္ေတြလည္း ရတာကိုး။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းမွာ သီခ်င္းအသစ္ တစ္ပုဒ္ အထူးစပ္တယ္။ နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္ တေယာက္ေယာက္က ဆိုပါတယ္။

ဟိုတေန႕က က်င္းပတဲ့ အလုပ္ထဲက အခန္းအနားေလးမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္း အပါအ၀င္ သီခ်င္းေတြ ဆိုၾကပါတယ္။ လက္ကေလးေတြ ေလထဲေ၀ွ႕ယမ္းၿပီး သူတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ၾကြစြာ သီဆိုေနတာကို ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ေပးရင္း သီခ်င္းေတြထဲက သံစဥ္ေရာ စာသားပါ ႏွစ္သက္မိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ေ၀မွ်ခ်င္စိတ္ ေပၚလာပါတယ္။




We are Singapore

There was a time when people said
That Singapore won't make it, but we did
There was a time when troubles seemed too much
For us to take, but we did
We built a nation, strong and free, reaching out together
For peace and harmony

Chorus 1:
This is my country, this is my flag
This is my future, this is my life
This is my family, these are my friends
We are Singapore, Singaporeans
Singapore our homeland, it's here that we belong
All of us united, one people marching on
We've come so far together, our common destiny
Singapore forever, a nation strong and free
( Repeat Chorus 1 )


( Sung ) (ဒါက သူတုိ႕ရဲ႕ National Pledge ပါ)
We the citizens of Singapore
Pledge ourselves as one united people
Regardless of race, language or religion
To build a democratic society
Based on justice and equality
So as to achieve happiness
Prosperity and progress for our nation


Chorus 2:
We are Singapore, we are Singapore
We will stand together, hear the lion roar
We are Singapore, we are Singapore
We're a nation strong and free forevermore
( Repeat Chorus 1 & 2 )

We are Singapore, Singaporeans ( X 2 )

Chorus ပိုဒ္မွာ သူတို႕ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရြင္ သီဆိုၾကသလို “ဒါငါ့ႏိုင္ငံပဲ၊ ဒါငါ့အလံေပါ့၊ ဒါငါ့ရဲ႕အနာဂတ္၊ ဒါငါ့ဘ၀၊ ဒါငါ့မိသားစု၊ ဒါငါ့မိတ္ေဆြေတြ၊ ငါတို႕ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ငါတို႕ျမန္မာႏိုုင္ငံသားေတြ” လို႕ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ေျပာခ်င္လိုက္တာ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႕ ဘ၀ ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ အရာနဲ႕ ထပ္တူ က် လာေစခ်င္လိုက္တာ။ သူ႕ေျမမွာ ျဖဴျပာပြင့္လို႕ တင့္တယ္ ေနၾကတာကို ႀကိဳးစား မုဒိတာပြားရင္း ဆရာမႀကီး ေငြတာရီရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ကိုလည္း သတိရမိတယ္။

သာသည့္ေျမသို႕

အလွထူးပါဘိ
ျမဖူးျပာအငံုႏွင့္
လႊာရုံမွာညွာစံုက်င္းေရာ့ထင္
ျဖဴ၀င္းေငြမႈန္လႊာတို႕
ေလယူရာ ရနံ႕ညင္း
သင္းပ်ံ႕ခဲ့သူ႕ျခံမွာ။

ငါ့ၿခံၾကည့္ျပန္ေတာ့
မခ်ိပူေပြျဖာခဲ့
ေျမျပာမွာေနစာမတင့္ႏိုင္ဘု
ၾကည္စရာနီ၀ါေတြလည္းမပြင့္ေလေတာ့
စိမ္းရင့္ေရာင္ႏြယ္ၿခံဳဖုတ္ေတြက
ရႈပ္ေထြးကာ လိမ္ေခြယွက္
အားပ်က္စရာ။

သူ႕စခန္း
သာဆန္းရဂုံသြင္မို႕
ငါလွမ္းကာခို၀င္လို႕
ျပာေငြစင္ႀကိဳင္ပ်ံ႕ရွားပါတဲ့
ပြင့္ငံုဆင္ ပင္ေတြၾကားမွာလ
ေလွ်ာက္သြားကာ ေပ်ာ္လိုလွပါဘိ
ျမေရာင္စုိ သည္ေျမခင္းရယ္နဲ႕
ညင္းေလခို သစ္ညိဳရိပ္မွာျဖင့္
ေလ်ာင္းအိပ္လို႕ တစ္ကိုယ္သာ
ရႊင္ပါခ်င့္စိတ္ထဲ။

သုိ႕လည္းေလ
မသင့္ေလ်ာ္ေလဘု
ငါ့ၿခံေျမဥယ်ာဥ္နန္းဟာလည္း
လွေလသည္သာစခန္းေပေပါ့
စိတ္ပန္းကို သည္လိုေျဖလို႕
က်က္သေရ တက္ေန၀င့္ေအာင္လ
ငါ့ၿခံေျမ အေျချမွင့္ခ်င္ငဲ့
သူ႕ေျမမွာ ျဖဴျပာပြင့္ရင္ျဖင့္
ငါ့ေျမမွာ နီ၀ါတင့္ရမေပါ့
အခြင့္အခါေမွ်ာ္လို႕
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ သာယာေရးကုိလ
ရွႈျမင္ေမွ်ာ္ ခါခါေတြးပါလို႕
မေႏွးပင္ အားအင္ထုတ္လို႕ရယ္
ေပါင္းႏႈတ္ဖို႕ခဲ။


ေငြတာရီ

Expand..

Summary..

ဖြဲ႕တည္ရာမဂၢဇင္း အတြဲ (၁) အမွတ္ (၄)

ဖြဲ႕တည္ရာမဂၢဇင္း အတြဲ (၁) အမွတ္ (၄) ထြက္ပါၿပီ။ ဒီေနရာမွာ သြားယူႏိုင္ပါတယ္။ ပန္ဒိုရာ စာမူပို႕လိုက္တဲ့ အီးေမးလ္ကို အယ္ဒီတာ သင့္ကာက အမူးလြန္တဲ့ညက ဖတ္ၿပီး ေနာက္ေန႕က် ေမ့သြားလို႕ ပါမလာဘူးတဲ့ဗ်ာ။ :) :) ဒါေပမယ့္ တျခား စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ စာေရးသူမ်ား ဘေလာ့ဂါမ်ား ပါ၀င္ေရးသားထားၾကတဲ့ သုတ ရသ စံုစံုလင္လင္ အဆင့္အတန္းရွိတဲ့ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ျဖစ္တာမို႕ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၾကဖို႕ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

Expand..

Summary..

အုန္းပင္

အုန္းပင္

ေလရဲ႕ အတြန္းအတိုက္ေၾကာင့္ ငိုက္က်တယ္ပဲ ေျပာေျပာ
ပင္စည္သြယ္ သဘာ၀ ညြတ္ေကြးရတယ္ပဲ ဆိုဆို
ပင္လယ္ကို မေ၀းတေ၀းက ေမွ်ာ္ေငးေနရသူပါ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ခ်ယ္ရီ

ပံုကို ဒီေနရာက ယူသည္။

ခ်ယ္ရီ

ရာသီမွားသလား
ေနရာမွားသလား..တဲ့
သူတို႕ သိပ္အံ႕ၾသၾကတာေပါ့
ဥေရာပဆန္ဆန္အလွနဲ႕
ခ်ယ္ရီကတပင္လံုးေ၀ေနေအာင္ျခယ္သတယ္
ပါးျပင္ေပၚ ျဖတ္ခနဲေၾကြက်ခဲ့တဲ့ခ်ယ္ရီ
ေသြ႕ေျခာက္မသြားဘူး
ခ်ယ္ရီကို ပန္း လို႕သေဘာထားသူေတြကို
ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္
ခ်ယ္ရီဟာ ခ်ယ္ရီမကခဲ့တဲ့အေၾကာင္း။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

Operation Aborted

ဒီမနက္ အင္တာနက္၀င္ေတာ့ ပန္ဒိုရာ့ ဘေလာ့ဂ္ အပါအ၀င္ ဘေလာဂ့္ အခ်ိဳ႕ကို အိုင္အီး Internet Explorer ကေန ၀င္လို႕မရပါဘူး။ Operation Aborted ဆိုၿပီး ဒီလိုေလး ေပၚေနပါတယ္။



(မတန္ခူးရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကို နမူနာျပထားပါတယ္။)



ပန္ဒိုရာ့ အိုင္အီးက ဗားရွင္း ၇ ပါ။ ေမာ္ဇီလာ Mozilla Firefox က ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၀င္လို႕ရပါတယ္။


အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီလို အိုင္အီးကေန ၀င္လို႕ မရတဲ့ဘေလာဂ့္ တခ်ိဳ႕ကဒီမွာပါ။
http://kopaw07.blogspot.com/
http://laynuaye.blogspot.com/
http://naynaynaing.blogspot.com/
http://gyittu.blogspot.com/

ပထမေတာ့ အဘန္းခံရသလား တုိက္ခိုက္ခံရသလား လို႕ ပ်ာသြားပါတယ္။ ဘ၀ ေတြမ်ား ဆိုးပံုက ဘေလာ့ဂ္ေလးေရးတာေတာင္ ေစာင့္ၾကည့္ခံရလား ဘာလား ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးေနရတဲ့လူမ်ိဳးေတြ ဆိုေတာ့ ဒီလိုအရင္ ပူလိုက္မိတာေပါ့ေလ။ စသတိထားလိုက္ေတာ့ စကၤာပူအေျခခံတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ၀င္လို႕မရတာကို ေတြ႕တယ္။ ဒါနဲ႕ တခ်ိဳ႕အြန္လိုင္းမွာေတြ႕တဲ့ တျခားႏိုင္ငံက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႕က်ေတာ့ အဲဒီ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို အိုင္အီးကပဲ ၀င္ၾကည့္လို႕ရတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ စကၤာပူတစ္ခု ထဲမွာ ျဖစ္ေနလား စဥ္းစားမိျပန္ေရာ။

ေနာက္ေတာ့မွ မဟုတ္ပဲ ဘယ္ေနရာကျဖစ္ျဖစ္ အိုင္အီး ဗားရွင္းတခ်ိဳ႕က တခ်ိဳ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြအတြက္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

နည္းပညာနားလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေမးေတာ့ အကူအညီေပးၾက စမ္းသပ္ ေပးၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ template ထဲက script တခုခုနဲ႕ အိုင္အီးနဲ႕ ၿငိတာ ျဖစ္မယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

ဒါနဲ႕ ျပႆနာတက္တဲ့ ဘေလာ့ေတြကို ပန္ဒိုရာလည္း လိုက္ၾကည့္ၿပီး စူးစမ္းလိုက္ပါတယ္။ အားလံုးမွာ ဘံု တူညီေနတဲ့ function တခုက site meter ပါ။ ဒါနဲ႕ အဲဒီ sitemeter ရဲ႕ website www.sitemeter.com ကို ၀င္လိုက္ေတာ့ အိုင္အီးမွာ သူကိုယ္တုိင္ aborted ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ပန္ဒိုရာ ဘေလာ့မွာ site meter ကို ျဖဳတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီဘေလာ့ကို အိုင္အီးနဲ႕ ၀င္ၾကည့္သူေတြ အတြက္ ယာယီ အိုေကသြားပါၿပီ.။ အဲဒီ site meter ကို ျပႆနာမတက္ေအာင္ ဘယ္လို ျပန္တပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့ ၾကည့္ရပါဦးမယ္။ သိရင္လည္းေျပာၾကပါ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ဒီလင့္ခ္ကိုေပးလာပါတယ္။

http://support.microsoft.com/default.aspx/kb/927917

ပန္ဒိုရာအတြက္ကေတာ့ ရႈ႔ပ္ေနေသးတာပဲ။ ေနာက္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္ၿပီး လုပ္ပါဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္လို ျပႆနာ တက္သူမ်ား အတြက္ ယာယီေျဖရွင္းႏုိင္ေအာင္ ဒီပို႕စ္ကို ေရးလိုက္ပါတယ္။

အကူအညီေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Expand..

Summary..

ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ - ၃

စပိန္ပန္းခ်ီဆရာ ဖရန္စစၥကို ဒီ ဂုိယ (Francisco de Goya 1746-1828) ရဲ႕ ပန္းခ်ီကား တခ်ိဳ႕အေၾကာင္း ဒီမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕ဘ၀ ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႕အိမ္နံရံ ပလာစတာေပၚမွာ ဆီေဆးနဲ႕ဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီ ၁၄ ပံုဟာ အနက္ေရာင္လႊမ္းေသာ Black Paintings ေတြ အေနနဲ႕ ေၾကာ္ၾကားပါတယ္။ နံရံမွာ ဆြဲခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီပန္းခ်ီေတြကို ပန္းခ်ီဆရာက ဘယ္သူ႕ကိုမွ ျပဖို႕ မရည္ရြယ္ခဲ့ဘူ း လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နံရံေတြယိုယြင္းလာတဲ့အခါ အဲဒီ ပန္းခ်ီကားေတြကို ကင္းဗတ္္စ္ ေပၚကို ကူးေျပာင္း ယူခဲ့ၾကပါတယ္။




၁၈၂၀-၂၃ ေလာက္မွာ ဆြဲခဲ့တဲ့ တင္းပုတ္မ်ားျဖင့္တိုက္ခိုက္ျခင္း (Fight with Clubs (or) Duel with Cudgels ) လို႕အမည္ရတဲ့ ပန္းခ်ီကား ဟာလည္း အဲဒီ Black Paintings ေတြထဲမွာ အပါအ၀င္ပါပဲ။

(မူလပံုမွာ) အျပာေရာင္ အနီေရာင္အရိပ္ေတြ လႊမ္းမိုး ျခယ္မႈန္းထားတဲ့ ပံုမွာ တင္းပုတ္ေတြကို သံုးၿပီး တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ လူ ႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြဟာ ေအာက္ခံ ေျမျပင္မွာ နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့အတြက္ အဆံုးအထိ မျမင္ရပါဘူး။

ပံုထဲက တိုက္ခိုက္ေနသူေတြရဲ႕ လက္လႊဲပံုနဲ႕ ကိုယ္ဟန္ အေနအထား ေတြကို ၾကည့္ရင္ သူတို႕ကိုင္ထားတဲ့ တင္းပုတ္ေတြဟာ ေလးလံေနေၾကာင္းနဲ႕ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး အေသအခ်ာ ခ်ိန္ရြယ္ထိန္းၿပီး တိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း သိသာပါတယ္။ ပံုရဲ႕ဟန္ခ်က္ေတြက တိုက္ပြဲ အခ်ိန္ ၾကာရွည္တာနဲ႕ ပင္ပန္းေနတာ ကို ေဖာ္ျပသလို သဲျပင္ထဲ နစ္ျမဳပ္ေနတာကလည္း ရုန္းထြက္ဖို႕ နည္းလမ္းမရွိေတာ့ပဲ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ တစ္ေယာက္ ေသမွသာ တိုက္ပြဲ အဆံုးသတ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ခန္႕မွန္းၾကပါတယ္။ အဲဒီလို နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အေျခအေနဟာ တေယာက္ရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေတြကို တေယာက္က ေရွာင္တိမ္းႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲတာကို ျပတယ္လို႕လည္း ဆိုၾကပါတယ္။

ေနာက္ခံ အလင္းေရာင္ကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္လာၿပီး ေမွာင္လုလုသန္းလာတာကိုလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒါဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ ေပ်ာက္ဆံုးလာတာမ်ိဳးျဖစ္သလို ပိုဆိုးတဲ့ အေျခအေနကို ဆက္တိုးလာၿပီလို႕ ပန္းခ်ီဆရာက ဆိုလိုမယ္လို႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေပး ၾကပါတယ္။

ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြက တညီတညြတ္ထဲလိုလို ဆိုၾကတာကေတာ့ တိုက္ေနသူႏွစ္ဦးဟာ အလံုးအထည္ ပံုသ႑ာန္ ဆင္တူတဲ့အတြက္ ညီအစ္ကို ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ပြားပံုရိပ္ကို ေဖာ္က်ဴးတယ္လို႕ ေျပာၾကပါတယ္။ တူသူခ်င္း ဒါမွမဟုတ္ အခ်င္းခ်င္း အေသအေၾက တိုက္ခိုက္ ၾကတာကို ျပခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အဲဒီကာလက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ စပိန္ ျပည္တြင္းစစ္ကို ရည္ညႊန္းပံုရတယ္လို႕ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ၾကတာကို မွတ္သားရပါတယ္။

source: Wiki အပါအ၀င္ အင္တာနက္မွ ရယူ၏။

ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ - ၁
ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ - ၂

Expand..

Summary..