မူပိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍

ကိုေမာင္ရင္ ဘေလာ့ဂ္မွာ လတ္တေလာ ျပႆနာတစ္ခု ေတြ႕လို႕ ဒီစာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြက ခုတေလာ မ်ားမ်ားလာတာ သတိထားမိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကိုေမာင္ရင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ပံုကို တျခားဘေလာ့ဂ္တစ္ခုက ကိုေမာင္ရင္ နာမည္ credit မေပးပဲ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒီ့အျပင္ ပံုထဲမွာ ကိုေမာင္ရင္ ဘေလာ့ဂ္လိပ္စာေလး ေဖာ္ျပထားတာကို ဖ်က္ထားတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ဖ်က္ခဲ့တာ ျဖစ္ခ်င္မွေတာ့ ျဖစ္မွာပါ။ တေယာက္ေယာက္က ဖ်က္ၿပီးသားကုိ အမွတ္မထင္ ရထားတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဒါကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ကပဲ ရွင္းလင္းပါလိမ့္မယ္။

ဟိုတေလာက ဂ်စ္တူးကလည္း ေမးေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဖန္တီးမႈတခုကို တေနရာရာမွာ ျပန္ေဖာ္ျပတာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေကာ္ပီရိုက္ (copyright) မရွိဘူး မဟုတ္လား တဲ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဖန္တီးမႈေတြမွာ ေကာ္ပီရိုက္ ကာကြယ္ထားသည္လို႕ ေရးမထားရင္ ေကာ္ပီရိုက္ ကာကြယ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ယူဆရမွာလား တဲ့။ ဒါက လူေတြၾကားမွာ လြဲမွားေနတတ္တဲ့ နားလည္မႈတစ္ခုပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေကာ္ပီရိုက္ ဥပေဒဆိုတာ ရွိပါတယ္။ enforcement အားနည္းၿပီး ထပ္ၿပီး update လုပ္စရာေတြ လိုေနေသးေပမယ့္ ဥပေဒကေတာ့ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သူ မဟုတ္ေပမယ့္ သာမန္အားျဖင့္ လူေတြ မွားယြင္း ထင္တတ္ၾကတာကို သတိျပဳမိသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ၾကားဖူးထားသေလာက္ကို ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။


တကယ္ေတာ့ မူပိုင္ခြင့္ ဆိုတာ common sense နဲ႕ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ကုိ နားလည္ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ဥပေဒ ရွိရွိမရွိရွိ သိသိမသိသိ ဖန္တီးမႈဆိုတာ ရွိလာရင္ ဖန္တီးသူရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ရိုေသျခင္းဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေစာင့္စည္းရမယ့္ အက်င့္စာရိတၱ တမ်ိဳးပါ။ ကိုယ္ပိုင္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူဖန္တီးသလဲ ဆိုတာကို ေဖာ္ကိုေဖာ္ျပရမယ္ ဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ လူတိုင္း နားလည္ၿပီးသားလို႕ ထင္မိပါတယ္။ ဘယ္သူဖန္တီးသလဲ မသိခဲ့ရင္ေတာင္ အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ္ဖန္တီးတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံထားသင့္ပါတယ္။ ဖန္တီးသူက အလကားေပးထားလို႕ ကိုယ္က ထပ္ျဖန္႕တဲ့အခါမွာလည္း ဘယ္သူဘယ္၀ါေရးတာပါ ဆိုတာ စာေရးသူ နာမည္ေလးျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ္ရခဲ့တဲ့ website link ေလးျဖစ္ျဖစ္ ေပးထားသင့္ပါတယ္။

ဂ်စ္တူး ေမးထားသလို မူလဖန္တီးမႈေတြမွာ ဘာမွေဖာ္ျပမထားရင္ ေကာ္ပီရိုက္ မရွိဘူးလို႕ မယူဆႏိုင္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ေကာ္ပီရိုက္ကို ခ်ိဳးေဖာက္မိစရာအတြက္ ပိုေတာင္ အႏၱရာယ္ႀကီးပါေသးတယ္။ ေကာ္ပီရိုက္ဆိုတာက တခ်ိဳ႕ေသာ ဉာဏဆိုင္ရာ ပိုင္ဆိုင္မႈအခြင့္အေရး ေတြနဲ႕ မတူပဲ မွတ္ပံုတင္စရာ မလိုတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ စာ၊ ကဗ်ာ၊ ပံု၊ သီခ်င္း တစ္ခုခုကို စၿပီး မူလ original ဖန္တီးလိုက္ရင္ ဖန္တီးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဖန္တီးသူဟာ အလိုလို မူပိုင္ခြင့္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္သြားပါၿပီ။ ဒါကို ေကာ္ပီရိုက္ရဲ႕ မူပိုင္ခြင့္ အမွတ္အသား © နဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ စာအေနနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ဘာမွေရးမထားတဲ့ အေနအထားမွာ by default အေနနဲ႕ အဲဒီဖန္တီးမႈနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ မူပိုင္ခြင့္အားလံုးကုိ ဖန္တီးသူက ပိုင္ဆုိင္တယ္လို႕ ဆိုလိုတာ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ သူ႕ဖန္တီးမႈကို တျခားလူေတြဟာ ဘယ္လို အေနအထားနဲ႕ သံုးစြဲႏိုင္တယ္လို႕ အတိအလင္း ေရးထားမွသာလွ်င္ သူေျပာထားတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ ယူသံုးလို႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဖန္တီးသူက ဘာမွ ေဖာ္ျပမထားခဲ့ရင္ေတာင္ သူဟာ မူပိုင္ခြင့္ေတြကို မပိုင္တာ မဟုတ္ပါ။ သူပိုင္တယ္လို႕ ေဖာ္ျပထားလိုက္ရင္ေတာ့ ပိုခိုင္မာသြားတာေပါ့။

မူပိုင္ခြင့္ေတြ ဘာလို႕ ရွိသင့္သလဲ။ ဒါက ေျပာေျပာေနၾကတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရး Human Rights ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဖန္တီးခြင့္ရွိသလို ဖန္တီးမႈကို ဖန္တီးသူက ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိရမယ္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ လူသားေတြရဲ႕ တီထြင္ဖန္တီးမႈေၾကာင္႕သာ တိုးတက္လာရပါတယ္။ ဖန္တီးတတ္တဲ႕ အသိဉာဏ္ေၾကာင္႕လူသားေတြ အခုထိ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနႏိုင္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၿခံဳေၿပာရရင္ တီထြင္မႈေတြ ဖန္တီးမႈေတြဟာ ၾကိဳဆိုရမယ္႕ အားေပးရမယ့္ အရာလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မျငင္းႏိုင္တဲ႕ အမွန္တရားတစ္ခုပါ။ ဒီေတာ႕ ဖန္တီးသူေတြ တီထြင္သူေတြအေနနဲ႕ ဘာမ်ားမက္ေမာစရာရွိလို႕ အပင္ပန္းခံ ဖန္တီးၾက တီထြင္ၾကရမွာလဲ။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြထဲမွာ အဓိကက ၀ါသနာ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ နဲ႕ အက်ိဳးအၿမတ္ ပါပဲ။ ဖန္တီးတီထြင္သူဟာ ဒီဖန္တီးတီထြင္မႈဟာ သူ႕လက္ရာလို႕ အသိအမွတ္ျပဳ ခံခ်င္မယ္။ ၿပီးေတာ႕ ဖန္တီးတီထြင္မႈရဲ႔ စီးပြားေရးအရ အက်ိဳးအၿမတ္ကို (သူလိုခ်င္ရင္ေပါ့) သူခံစားခ်င္မယ္။ အဲဒါဟာ ေနာက္ထပ္ ဖန္တီးတီထြင္မႈေတြ သူထပ္လုပ္ဖို႕အတြက္ တြန္းအားေပးတယ္။ ေဘးကလူေတြအတြက္လည္း သူ႕လို ဖန္တီးတီထြင္ဖို႕ တြန္းအားေပးတယ္။ ဖန္တီးတီထြင္မႈရဲ႕ ႔အသီးအပြင္႕ေတြကိုလည္း လူေတြအားလံုး အက်ိဳးခံစားရမယ္။

ေကာ္ပီရုိက္အေၾကာင္း ဆက္မေၿပာခင္မွာ ဉာဏဆိုင္ရာ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္း Intellectual Property အမ်ိဳးအစားေတြ အေၾကာင္း အၾကမ္းဖ်င္း ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။
၁) Copyrights (ဥပမာ။ သီခ်င္း၊ ကဗ်ာ၊)
၂) Patents (ဥပမာ။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္လို တီထြင္မႈမ်ား inventions)
၃) Industrial Designs (ဥပမာ။ အေအးပုလင္း ဒီဇိုင္းပံုစံ၊ လက္ကိုင္ဖုန္း ဒီဇိုင္း)
၄) Trademarks (ကုန္ပစၥည္း ၀န္ေဆာင္မႈပစၥည္း အမွတ္တံဆိပ္ )
၅) Geographical Indications (ဥပမာ။ ရွန္ပိန္ အရက္၊ ဒါဂ်ီလင္ လက္ဖက္ေျခာက္)
၆) Trade Secrets & Confidential Information (ဥပမာ။ ကိုကာကိုလာ ေဖ်ာ္စပ္တဲ့ ေဖာ္ၿမဴလာ)
၇) Plants Varieties Protection (အပင္မ်ိဳးမ်ား ကာကြယ္ျခင္း)

စာေပအႏုပညာနဲ႕သိပၸံဆိုင္ရာ လက္ရာမ်ား literary, artistic and scientific works ေတြ နဲ႕ပတ္သက္တဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈအခြင္႕အေရးေတြကို ကို ေကာ္ပီရုိက္ ဥပေဒက ကာကြယ္မႈေပးပါတယ္။ ေကာ္ပီရိုက္ မူပိုင္ခြင့္ေတြကို အခုလို ၂ ပိုင္း ထပ္ခြဲႏိုင္တယ္။

(၁) စီးပြားေရးဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္မ်ား (Economic Rights)
- ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ခြင့္ (reproduction)
- ဘာသာျပန္ခြင့္ ႏွင့္ မွီျငမ္းခြင့္ (translation, adaptation)
- ထုတ္ေ၀ခြင့္ ႏွင့္ လူအမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ တင္ျပခြင့္ ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္(publication, public performance)
- ရုပ္/သံလႊင့္ျခင္း ႏွင့္ အျခား လူထု ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာခြင့္ (broadcasting, other communication to the public)

(၂) ဂုဏ္သိကၡာ ႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္မ်ား (Moral Rights)
- ဖန္တီးသူအမည္ခံပိုင္ခြင့္ (attribution)
- ဖန္တီးသူ အမည္မွား မျဖစ္ေစခြင့္ (not to have work falsely attributed)
- ဖန္တီးပစၥည္းကို မူလဂုဏ္မပ်က္ ထိန္းသိမ္းခြင့္ (integrity)
(အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဆီေလ်ာ္ေအာင္ နဲ႕ လူေတြ ပိုနားလည္ႏိုင္ေအာင္ ဘာသာျပန္ၾကည့္ထားတယ္။ မွားတာေတြ႕ခဲ့ရင္ လာေထာက္ျပေပးပါ။)

ေကာ္ပီရိုက္အျပင္ သက္ဆိုင္ေသာမူပိုင္ခြင့္မ်ား (Related Rights) အေနနဲ႕ဆိုရင္ သရုပ္ေဆာင္သူ (performing artists) ထုတ္ေ၀သူ (producers of records) စသူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။

ေကာ္ပီရုိက္ပိုင္ရွင္ဟာ သူ႕ရဲ႕ဖန္တီးမႈကို သူၾကိဳက္သလိုသံုးစြဲခြင္႕ exclusive ရထားတယ္။ economic rights ေအာက္မွာ သူဟာထုတ္လုပ္ေရာင္းခ် ႏိုင္ခြင္႕ရွိၿပီး moral rights အေနနဲ႕ သူ႕နာမည္နဲ႕သူ႕ဖန္တီးမႈၾကားက သက္ဆိုင္မႈကို သူဟာပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ rights of reproduction ကိုလည္း သူပိုင္တဲ့အတြက္ သံုးစြဲသူအေနနဲ႕က တကိုယ္ရည္စာ သံုးစြဲဖို႕ reproduce လုပ္တာထက္ ပိုမိရင္ သူ႕ေကာ္ပီရိုက္ကို ထိပါးရာက်ေနပါၿပီ။

စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးေတြက လႊဲေျပာင္းခ်င္ရင္ လႊဲေျပာင္းေပးလို႕ ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သာမန္အေနအထားမွာ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္ေတြဟာ မူလ ဖန္တီးသူဆီမွာပဲ အၿမဲရွိေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာသာျပန္ မွီျငမ္းေရးတယ္ ဆိုရင္လည္း မူလေရးသူရဲ႕ နာမည္တို႕ မူလ ရရွိတဲ့ website တို႕ကို ေဖာ္ျပေပးဖို႕ လိုအပ္တယ္။

Copyright ဟာဖန္တီးသူရဲ႕ အိုင္ဒီယာ idea ကိုေတာ႕ ကာကြယ္မေပးပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕ဖန္တီးလိုက္တဲ႕ပစၥည္း expression ကိုသာ ကာကြယ္ေပးတာပါ။ ဥပမာ ရွိတ္စပီးယား က ရုိမီယိုနဲ႕ဂ်ဳးလိယက္ ခ်စ္ၾက၊ အမ်ိဳးခ်င္းခ်င္းမတည့္ ၊ သတ္ေသၾကလို႕ ေသကြဲ ကြဲၾက ဆိုတဲ႕သေဘာနဲ႕ ဇာတ္လမ္းဆင္ထားပါတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းသေဘာ ကို ေနာက္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္က ယူၿပီး ၀တၳဳ အသစ္ ေရးခဲ့ရင္ ေကာ္ပီရိုက္ကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႕ ဥပေဒအရေတာ့ ေျပာဖို႕ခက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာဖတ္သူကေတာ့ အိုင္ဒီယာ ခိုးတယ္လို႕ သတ္မွတ္ေကာင္း သတ္မွတ္မယ္။

ျပန္ေျပာရရင္ အေျခခံ သေဘာတရားအေနနဲ႕က ေကာ္ပီရိုက္ မူပိုင္ခြင့္ ရဖို႕ မွတ္ပံုတင္ဖို႕ မလိုအပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မွတ္ပံုတင္ဖို႕ လို-မလို ဆိုတာ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဥပေဒနဲ႕လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ ေကာ္ပီရိုက္မွာ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္က မူလဖန္တီးမႈ (original) ျဖစ္ဖိုပဲ။ သာမန္အားျဖင့္ဆိုရင္ စတင္ဖန္တီးသူဟာ ဖန္တီးတဲ့ ပစၥည္းကို ဖန္တီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ အဲဒီပစၥည္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေကာ္ပီရိုက္ကို ပိုင္ဆိုင္တယ္။

ေကာ္ပီရိုက္မွာ သက္တမ္းလည္း ရွိပါတယ္။ ဖန္တီးသူဟာ ေကာ္ပီရိုက္ကို သူ႕ ဘ၀သက္တမ္း နဲ႕ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၅၀ ကေန ၇၀ အထိ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္တယ္။

ႏိုင္ငံအဆင့္အေနနဲ႕ေတာ့ ေကာ္ပီရုိက္ကို ဘာလို႕ လိုက္နာရတာလဲ။ သေဘာတရားအားၿဖင္႕ ဖန္တီးတာေတြ အားေပးဖို႕။ ၿပီးေတာ႕ တရားမွ်တဖို႕။ (ဒီေနရာမွာ ဖန္တီးသူေတြ ေရာင္းခ်သူေတြ ဘက္ကသာမက သံုးစြဲသူ စားသုံးသူေတြ ဘက္ကပါ ထည္႕သြင္းစဥ္းစားဖို႕ လိုတယ္ဆိုတာ မျငင္းပါဘူး။ )ဒီ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတြမွာ စီးပြားေရးနဲ႕ ဆိုင္တဲ႕ ပူးေပါင္းကူညီမႈေတြ အတြက္ ႏုိင္ငံေတြ အခ်င္းခ်င္း ၾကားမွာ လက္မွတ္ထိုးထားရတဲ႕ စာခ်ဳပ္ေတြ၊ အဖြဲ႕၀င္ထားရတာေတြ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီလိုဆိုရင္ စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္ေတြ အဖြဲ႕၀င္နဲ႕ဆိုင္တဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာရတာပါပဲ။ ကိုယ္႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ဥပေဒေတြကိုလည္း အဲဒီ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕အညီ ျပဳၿပင္ရတယ္။ ေကာ္ပီရုိက္ဥပေဒဟာ အင္မတန္ က်ယ္ၿပန္႕ပါတယ္။ စကၤာပူမွာဆုိရင္ေတာ႕ ကုမၸဏီဥပေဒၿပီးရင္ အထူဆံုး စာမ်က္ႏွာအမ်ားဆံုးဟာ ေကာ္ပီရုိက္ဥပေဒပါ။ အခုအထိလည္း ၿပင္ေနတုန္းပါပဲ။ ေကာ္ပီရုိက္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အေရးၾကီးတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္တခု ကေတာ႕ Berne Convention (၁၈၈၆) ပါ။ ၿမန္မာႏိုင္ငံကေတာ႕ အဲဒီမွာ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ႕ ႏိုင္ငံမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႕ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံ ျဖစ္သလို ကမၻာ႕ကုန္သြယ္မႈ အဖြဲ႕အစည္း၀င္ ႏိုင္ငံ ျဖစ္တဲ႕အတြက္ တခ်ိဳ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြက အက်ံဳး၀င္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး တုိးတက္လာရင္ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ အဲဒီလိုစာခ်ဳပ္ေတြမွာ ပါ၀င္လာၿပီး ကာကြယ္မႈေတြကို အဆင္႕တစ္ခုေရာက္ေအာင္ မလြဲမေသြ သတ္မွတ္လိုက္နာရမွာပါ။

(ဒီလို မူပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႕ပတ္သက္တဲ႕ အေၿခခံဗဟုသုတေတြ ရခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒီေအာက္က၀က္ဘ္ဆိုက္မွာ ရွိတဲ႕ အေ၀းသင္ သင္တန္းေတြ တက္ဖို႕ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ DL 001 နဲ႕ DL 101 ကို တက္ပါ။ ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွ မေပးရပါဘူး။ DL 101 အတြက္ဆိုရင္ ေအာင္သြားတဲ့အခါ Certificate ရပါမယ္။ http://www.wipo.int/academy/en/courses/distance_learning/catalog/c_index.html )

ဒီပို႕စ္ကေတာ့ ဖတ္ဖူးတဲ့ အေျခခံ သေဘာတရားေတြ နဲ႕ နိဒါန္းပ်ိဳးလိုက္တာပါ။ သူမ်ားရဲ႕ မူပိုင္ခြင့္ကို ေလးစားသလို ကိုယ့္မူပိုင္ခြင့္ကို ဘယ္လိုကာကြယ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ တခ်ိန္က ကိုပုထုဇဥ္ ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ ဘာသာျပန္ ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးေတြကို ျပန္ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။ ကိုပုထုဇဥ္က အခု ဘေလာ့ဂ္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္းမွ စေရးတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ သတိမထားမိ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုပုထုဇဥ္ကို အေၾကာင္းမၾကား ႏိုင္ေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ creative commons license အရ သူ႕ကို credit ေပးၿပီး ေဖာ္ျပပိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့အတြက္ ျပန္ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။ ေစာင့္ပါ။

အကိုးအကားမ်ား

• http://www.wipo.int/about-ip/en/ipworldwide/pdf/mm.pdf
• http://www.wipo.int/copyright
• http://creativecommons.org/licenses/