Sunday, November 9, 2008

စက္ဘီးကေလး



စက္ဘီးကေလးတစ္စီး ရွိသည္ဆိုပါစို႕။ ေျမနီနီ လမ္းကေလးတစ္လမ္း ရွိသည္ဆိုပါစို႕။ လမ္းကေလး၏ ေဘးတဘက္တခ်က္မွာ ေတာပန္းေလးေတြ ျမက္ပင္ေတြ အၿပိဳင္းအရိုင္း ေပါက္ခ်င္ေပါက္ေနမည္။ လယ္ကြင္းေတြျဖင့္ စိမ္းခ်င္စိမ္းေနမည္။ စက္ဘီးကေလး လိမ့္သြားဖို႕ လမ္းကေလးတစ္ခုသာ လိုအပ္ပါသည္။



ေျမနီလမ္းေလးလား။ ကတၱရာလမ္းေလးလား။ ေျမခံမာၿပီး ေခ်ာေမြ႕ေသာ လမ္းကေလး မျဖစ္လွ်င္ေတာ့ သြားရတာ နည္းနည္းခက္မည္။ လမ္းကေလး ပီပီျပင္ျပင္ မဟုတ္လွ်င္ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲ။ တကယ္ေတာ့ လမ္းကေလးရယ္လို႕ ရွိမေနလည္း စက္ဘီးကေလး တစ္စီးသာ ရွိခဲ့လွ်င္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ ျဖတ္ေက်ာ္မသြားႏိုင္ဘူးလား။ ဒါဆိုလွ်င္ေတာ့ လမ္းကေလး ေဖာက္မထားလည္း ကိစၥမရွိေတာ့။ စက္ဘီးကေလးက ဆက္လက္ေျပးလႊားေနပါဦးမည္။

စက္ဘီးကေလးဆိုသည္မွာ စက္အားကိုးျဖင့္ အလိုအေလ်ာက္ ေျပးလႊားႏိုင္ေသာ ယာဥ္တစ္စီးမဟုတ္။ ေျခေထာက္ျဖင့္ နင္းဖုိ႕လိုသည္။ ေျဖးေျဖးနင္း။ ျမန္ျမန္နင္း။ တစ္ခ်က္ခ်င္းနင္း။ အားကုန္နင္း။ ေမာလွ်င္ ခဏနားရင္း အရွိန္ကေလးျဖင့္ ဆက္လွိမ့္သြား။ အေကြ႕ဆို လက္ကိုင္ကို ထိန္း။ ကုန္းဆင္းကေလးဆိုလွ်င္ေတာ့ သတိျဖင့္ ေလွ်ာခ်ရမည္။ ကုန္းျမင့္ျမင့္ကို တက္ဖို႕ ခပ္ေ၀းေ၀းကတည္းက အရွိန္ယူထားရမည္။ တစ္ေယာက္တည္းလား။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စီးမွာလား။ တခုခုကို သယ္ေဆာင္ၿပီး စီးမွာလား။ လက္ႏွစ္ဘက္လံုး လြႊတ္စီးလွ်င္ေတာ့ စြန္႔စားမႈ မ်ားလြန္းသည္ဟု မထင္ဘူးလား။



စက္ဘီးကေလးျဖင့္ ေက်းလက္ရနံ႕ကို သယ္လာခ်င္ပါသည္။ တ၀က္တပ်က္သာ စက္မႈဆန္လာသည့္ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုကို ကိုယ္စားျပဳလို႕ေပါ့။ ညေနခင္း၏ ကန္ပတ္လမ္းကေလးမွာ ေလျပည္ေအးေအးလည္း သာသာ တိုးေ၀ွ႕ေနေစခ်င္ေသးသည္။ အဲသည္လိုအခ်ိန္မွာ ေကာင္ကေလးက ေရွ႕ကနင္းလို႕ ေကာင္မေလးက ကယ္ရီယာခုံမွာ ထိုင္လို႕ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ လမ္းက ဆိုးလို႕ျဖစ္ျဖစ္ အေကြ႕ကိုေရာက္လို႕ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ေကာင္ကေလးကိုက စက္ဘီးလက္ကိုင္ကို တမင္ လႈပ္ယမ္းလိုက္လို႕ျဖစ္ျဖစ္ စက္ဘီးကေလး ယိမ္းခနဲ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ…။ ေကာင္မေလးက ေၾကာက္တတ္လို႕ ဒါမွမဟုတ္ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုက္တဲ့အခါ ….။

ေစတီျဖဴျဖဴေလးရွိရာ ကုန္းျမင့္ကေလးအတိုင္း တက္လာမည္။ ျမစ္ကမ္းတေလ်ာက္ ကမ္းနားလမ္းကေလးအတိုင္း ျပန္ဆင္းသြားမည္။ သစ္သားျပားေလးမ်ား မညီမညာခင္းထားေသာ တံတားေလး ရွိခဲ့လွ်င္ေတာ့ ဂ်လိမ္းဂ်လိမ္းျဖင့္ အသံျမည္ဦးမည္။ ဗြက္အိုင္ကို ေက်ာ္မည္။ ေစ်းတန္းကေလးကို ျဖတ္မည္။ ေခါင္းရြက္ဗ်တ္ထိုး ေစ်းသည္မ်ား။ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ား။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ခံုပုကေလးမ်ား။ လူေတြ ပိတ္ဆို႕လြန္းလွ်င္ေတာ့ ခဏဆင္းၿပီး တြန္းရပါမည္။ မိုးရြာခဲ့သည္ဆိုပါစို႕။ ထီးကို လက္တစ္ဖက္က ကိုင္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က စက္ဘီးလက္ကိုင္ကို ထိန္းကာ သင္စက္ဘီးစီးဖူးပါသလား။



စက္ဘီးကေလးသည္ ကၽြီကၽြီဟု တမင္တကာ အသံျမည္ေအာင္ ကတၱရာလမ္းႏွင့္ ဘီးကို အရွိန္ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။ ေ၀ါေ၀ါဟု စက္သံေပးကာ မီးခိုးဖုန္လံုးမ်ား တလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ ေလထုကုိ ညစ္ညမ္းေအာင္ မထားခဲ့ပါ။ စက္ဘီးကေလးက အသစ္ျဖစ္ရန္လည္း မလိုပါ။ သံေခ်း နည္းနည္းပါးပါး တက္ေနႏိုင္သည္။ ဘီးဖံုးမွာ ခ်ိန္းဖံုးမွာ ကယ္ရီယာခံုေနာက္မွာ မီးေတာက္ပံု ပန္းပြင့္ပံု ၾကယ္ပံု စတစ္ကာေတြ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ကပ္ခ်င္ကပ္ထားမည္။ စက္ဘီးကေလးက အနီေရာင္ ဒါမွမဟုတ္ အစိမ္းေရာင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထိုင္ခံုျမင့္ျမင့္ လက္ကိုင္နိမ့္နိမ့္ ဘားတန္းကေလးနွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ၿပိဳင္ဘီးေလးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အားကစားက်င့္ေသာ စက္ဘီးကေလးတစ္စီး မဟုတ္ပါ။ စက္ဘီးကေလးစီးလွ်င္ ဟဲလမက္ ေဆာင္းစရာမလို။ အားကစား၀တ္စံု ၀တ္စရာမလို။ ေရွ႕ကျခင္းကေလးထဲမွာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ပန္းပြင့္ေမႊးေမႊးေလးေတြ အျပည့္ ထည့္ထား လိုက္ခ်င္ေသးသည္။



ဘယ္သူ႕ကိုမွေတာ့ နာက်င္ေအာင္ ၀င္မတုိက္မိခ်င္ပါ။ စက္ဘီးကေလးသည္ တိုက္ဖို႕ မဟုတ္ပါ။ ၿပိဳင္ဖို႕မဟုတ္ပါ။ တေနရာရာကို အေရာက္သြားဖို႕ေတာင္ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ပါမည္။ စက္ဘီးကေလးသည္ ရပ္မေနေသာအခါ ေလကိုတိုးရင္း တလိမ့္လိမ့္ ေျပးသြားဖို႕သာ ျဖစ္ပါသည္။ အတိတ္ေတြ အနာဂတ္ေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ခဏ ခြာခ်ထားခဲ့ပါ။ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ အနက္အဓိပၸာယ္ေတြ ဆိုလိုရင္းေတြ လုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ရမွာေတြ တာ၀န္ယူမႈေတြ က်င့္၀တ္ေတြ … စကားလံုးေတြ အားလံုး ကင္းစင္ေနသည့္ စက္ဘီးကေလး သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ေတြ ခဏအားလပ္တဲ့အခါ စက္ဘီးကေလး တစ္စီးကို နားလည္ရုံေလး ေငးေမာမၾကည့္ခ်င္ဘူးလား။ ေဟာဒီမွာ.. ဘဲလ္ သံ ကလင္ကလင္ေပးလို႕ စက္ဘီးကေလး လိမ့္လာေနၿပီ။



ပန္ဒိုရာ



(ဒီလို အက္ေဆးေလးေတြ ေရးဖို႕ႀကိဳးစားေနတုန္းပဲ။ အရင္ကလည္း ႀကိဳးစားေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ရင္

နံနက္ခင္းႏွင့္စကားေျပာျခင္း

Identity

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မပါတဲ့အိပ္မက္ )

23 comments:

Anonymous said...

စက္ဘီးကေလးလာစီးသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ

ေဗဒါရီ said...

ဒီအက္ေဆးေလးဖတ္ၿပီးေတာ့
“စက္ဘီးကေလး ကလင္ကလင္
လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား၀င္ …”
လို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆိုခဲ့ဖူးတာေလး ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ စက္ဘီးကေလးပါပဲ။
ေရးထားတဲ့စာနဲ႔ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြ … လိုက္လည္း လိုက္ဖက္ညီလွပါတယ္။
အျမဲအားေပးလ်က္ …

ေဆာင္းယြန္းလ said...

စက္ဘီးေလးအေၾကာင္းကိုဖတ္ၿပီးငယ္ငယ္တုန္းကကိုယ္
ခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးကိုစက္ဘီးေပၚတင္နင္းရတဲ့အရသာ
ေလးကိုေတာင္ၿပန္လြမ္းသြားတယ္မပန္ေရ...
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...

ATN said...

စက္ဘီးေလးကို စီးဖို႕ ယူသြားတယ္။

ကုိေပါ said...

စက္ဘီးကေလးကေတာ့ အျပစ္ကင္းလွပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာကာ သက္ဆုိင္ရာမွ လာေရာက္သိမ္းဆည္းသြားေသာအခါ......

သက္ေဝ said...

ပန္ပန္ေရ...
အလြန္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အက္ေဆးေလးပါ...။ အေဟာင္းေတြလဲ ျပန္ဖတ္သြားပါတယ္...။

စက္ဘီးကေလး...
ကလင္ ကလင္ ဘဲလ္သံေပးလို ့
ေလထုေတြၾကားထဲ တိုးေ၀ွ ့ေျပးလႊား
ဘယ္ေနရာမွာမွ မရပ္တန္ ့ဘဲ
မေန မနား လိမ့္ကာ လိမ့္ကာ သြားရင္း
ခရီးရွည္ေတြကို ခ်စ္ေသာသူနဲ ့အတူ ေအာင္ျမင္စြာ ဆက္လွမ္းႏိုင္ပါေစ....။

ညိမ္းညိဳ said...

ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ စက္ဘီးေလးပါပဲဗ်ာ
ေက်းလက္ရနံ႔ေလးေတြလဲ သယ္ေဆာင္လာႏိုင္ပါေစ
ဒီတခါ ဗုတ္ေပးရင္ေတာ႔ အက္ေဆးပါထည့္ရေတာ႔မယ္ဗ် :)
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစခင္ဗ်ာ

kay said...

စက္ဘီးေလး - ကလင္- ကလင္- လမ္းၾကိဳလမ္းၾကား၀င္.... ။ ( တင္မိုး )

စာေရးသူက..ဘာမွ မေတြး နဲ႕လို႕ဆိုေပမဲ့.. စက္ဘီးကေလး မွာ သာယာ ၾကည္ နူးမူေတြတင္မက- တာ၀န္ယူမူ ( လမ္းေပၚက..ေၾကာင္ေလး တေကာင္..ေခြးေလး တေကာင္ ၀င္မတိုက္မိ ေအာင္)။ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မူ ( သံေခ်း တက္လို႕ရေပမဲ့..ဘီးေလေပါက္ရင္ေတာ့ မရပါ) စသျဖင့္- ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္။

အင္း- လူသူ အေကာင္ဘေလာင္ ရွင္းတဲ့ ေတာလမ္းေလးမွာ ဆိုရင္ေတာင္- စက္ဘီးေလးေပၚက..ျပဳတ္မက် ေအာင္ စီးနိုင္ဖို႕၊ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္နိုင္မူ။

ေအာ္- ေကာင္ေလးက..တင္ေခၚ သြားမွာလား။ ဒါဆုိလည္း..ဘာမွ ေတြးမေနပါနဲ႕ေတာ့ေလ.. လိုက္သာသြား။
း)

tututha said...

အက္ေဆးကေလးက သိပ္လွတာပဲ ညီမေရ။ တိုက္ဆိုင္တာက အစ္မလည္းဆိုင္ကယ္ေတြ ကားေတြ ထူေျပာတဲ့ လမ္းမွာ စက္ဘီးတစီးဝယ္စီးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သူမ်ားေတြ ကန္႔ကြက္တဲ့ၾကားက ခု တကယ္ကိုဝယ္စီးေတာ့မယ္ကြာ။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်စ္ခင္တဲ့
အစ္မ

လင္းဒီပ said...

အဲဒီစက္ဘီၤးေလးကို ေက်းလက္ညေန ေျမလမ္းေလးမွာ ခ်စ္သူနဲ႕အတူတူစီးခ်င္တယ္..ေမာလာေတာ့ ေၾကာ္ေလးေတြ ဝယ္စားမယ္..ျပီးေတာ့သီခ်င္းဆိုျပီးဆက္နင္းမယ္..
ဆိုမယ့္သီခ်င္းက ဘီးေလးကိုစီး(ကိုထီး)
အခ်ိန္ေလးက တျဖည္းျဖည္း အက်ည္းတန္လွခ်ိန္ကို ခ်ည္းကပ္မယ္...တခ်ိဳ႕ ကိစၥေတြ ခဏေမ့ထားမယ္...

Moe Myint Tane said...

"စက္ဘီးကေလး" တင္ျပပံုေကာင္းတဲ႔ အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ပါဘဲ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ

မိုးျမင္႔တိမ္

M.Y. said...

စက္ဘီးကေလး ကို စက္ဘီးကေလးတစ္စီးလို ဖတ္မိသည္။ ၂ ေခါက္ ၃ ေခါက္ျပန္ခံစားမိျပီးတဲ့အခါမွာ စက္ဘီးကေလး က စက္ဘီးကေလးမဟုတ္ေတာ့။ သူ ့ identity မွာ ရိုးစင္းတဲ့ပုံပုံသ႑န္ တစ္ခုပိုင္ဆိုင္ထားျပီး အေရာင္စုံသည့္ျဖစ္စဥ္ေတြ ထဲ ေမ်ာပါေနေအာင္ေခၚေဆာင္ သြားသည္။ စက္ဘီးကေလးမဟုတ္ေသာစက္ဘီးကေလးမွာ ရိုးေျဖာင့္ျခင္းဂုဏ္ကိုေတြ ့လိုက္ရသလို၊ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ပင္ကိုယ္ အစြမ္းကိုအားကိုးျခင္း၊ ၀န္းက်င္ကိုအႏၱရာယ္မျပဳျခင္း၊ ကိုယ့္လမ္းကို ေဖာက္ျခင္း၊ေတြ ကိုေတြ ့လိုက္ရသည့္ေနာက္ဆုံး စက္ဘီးကေလး၏ ကလင္ ကလင္ ဘဲလ္ သံေလး အက္ေဆးအဆုံးမွာ ပဲ့တင္ထပ္က်န္ရစ္၏။

ဆရာစိုင္းခမ္းလိပ္ နဲ ့ဗိုလ္ထီး တို ့ရဲ ့ ေပးခ်င္ေသာ message မ်ားစြာနဲ ့ဖြဲ ့ထားခဲ့ေသာ ဘီးနံပါတ္ အိုေက ၀၁၂၂ အလ္ ကိုအမွတ္ရမိေသးသည္။

Anonymous said...

ဒီအက္ေဆးမ်ိဳးေလးေတြကို ႀကိဳက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ၂ ပုဒ္ သံုးပုဒ္ေလာက္ေရးဖူးတယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္

Apprenticeship said...

အခုထိစီးတံုး... စက္ဘီးေလးကိုအေတာ္ခ်စ္တာ..

MrDBA said...

ကၽြန္ေတာ္လဲ စက္ဘီးလာစီးသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အျမဲေရာက္ပါတယ္။

တန္ခူး said...

အက္ေဆးေလးက ခ်စ္စရာ ၾကည္ႏူးစရာ…
စိတ္ကေလးၾကည္သြားတယ္…
စက္ဘီးကေလးစီးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္… ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က မနင္းတတ္ေတာ့ ေရွ ့ကနင္းေပးမယ့္သူနဲ ့မွ… ေကာင္ေလးေတာ့ မဟုတ္ဘူး… လူၾကီးေလ… ေနာက္က လိုက္စီးတဲ့ ကိုယ္ကလဲ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ေကာင္မေလးေတာ့ မဟုတ္ဘူး… ဒီေတာ့ လူၾကီးက တင္မ်ားနင္းရမွာ ေၾကာက္… အေရွ ့ဘက္ကမ္းေျခေရာက္ရင္ နွစ္ေယာက္နင္းလို ့ရတဲ့ ဘီးေလးငွားရတယ္… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္ပါတယ္… စက္ဘီးေလးနဲ ့ဆိုရင္ေလ…

pandora said...

ရြာသားေလး ၀ိုင္တီယူေရ.. စက္ဘီးကေလး လာစီးသြားတာ ေက်းဇူးပါ။
မေဗဒါရီ.. ဒီစက္ဘီးကေလးလည္း လမ္းႀကိဳလမ္းၾကား၀င္မွာပါပဲ။
ကိုေဆာင္း... ၁၈ ႏွစ္သားမွာ အျပင္မထြက္ခင္ကတည္းက ေကာင္မေလးကို တင္နင္းတတ္သလား။ ေလးစားပါတယ္။
ကိုေအာင္သာငယ္.. စက္ဘီးဖိုး အေၾကြးမရဘူးေနာ္.။ လိုက္ေတာင္းမယ္။
ကိုေပါ.... ဒီေတာ့လည္း ရဲတိုင္မွာေပါ့။ ဒါနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာဆိုတာ ဘယ္သူလဲဟင္။
မသက္ေ၀..ဆုေတာင္းအတြက္ေက်းဇူးပါေနာ္။
ညိမ္းညိဳ... ဒါဆို အက္ေဆးေတြလည္း မ်ားမ်ားေရးဦးမွပဲ။
မေက... ဟုတ္တယ္။ ေကာင္ေလးက တင္ေခၚမွေတာ့ ဘာမွစဥ္းစားစရာမလိုဘူး။ လိုက္သြားဦးမွာ.။
မတူးတူးသာ.. ေျမွာက္ေပးသလိုျဖစ္သြားတာ ၀မ္းသာပါေၾကာင္း။
လင္းဒီပ.. စိတ္ကူးေလးေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္လာႏိုင္ပါေစေနာ္။
မိုးျမင့္တိမ္... မွတ္ခ်က္စကားအတြက္ ေက်းဇူးပါ။
ကိုေမာင္ရင္.. မွတ္ခ်က္ကိုက အက္ေဆးလွလွတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
ကိုၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္.... ဒါဆို ဘေလာ့မွာတင္ပါလားေနာ္။ ဖတ္ရတာေပါ့။
apprenticeship တို႕လည္း ခုထိစီးခြင့္ရရင္ စီးတုန္းပါပဲ။
Mr DBA.. အၿမဲလာဖတ္တာ ေက်းဇူးေနာ္။
မတန္ခူးေရ.. အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခေရာက္တုိင္း ႏွစ္ေယာက္တြဲ စက္ဘီးေတြ ေတြ႕ရင္ မတန္ခူးတို႕ အတြဲကို ရွာၾကည့္မွာေနာ္။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ မွတ္ခ်က္ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ (အဲဒါေၾကာင့္ ဘေလာက္ ငရဲေရာက္တာ ထင္တယ္ :D) ရုိးရုိးေလးနဲ႕ ဖတ္လုိ႕ေကာင္းတယ္ မပန္။

su wai said...

ဒီအက္ေဆးေလးဖတ္ၿပီး ၿမိဳ႕သစ္မွာ စက္ဘီးေလးနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ကို ျပန္သတိရမိတယ္ အစ္မေရ… စက္ဘီးျခင္းထဲမွာ ဘုရားပန္းေတြလဲပါတယ္… စာအုပ္ငွားဆုိင္က ငွားလာတဲ႔စာအုပ္ေတြလဲ ပါတယ္… သီခ်င္းေလးတေအးေအးနဲ႔ ဘီးေလးစီးခဲ႔ရတဲ႔ အရသာကို အစ္မရဲ႕ အက္ေဆးေလးကေနတဆင္႔ ျပန္ခံစားလုိက္ရလို႔ ေက်းဇူးပါေနာ္။
ဆုေ၀လဲ အက္ေဆးေလးေတြ ေရးတတ္ခ်င္လို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အစ္မေရးတာေတြ ဖတ္ၿပီးေတာ႔လဲ အားက်မိတယ္။

tututha said...

ညီမပန္ေရ အမတခုတက္ဂ္ထားလို႔ အားရင္ ေရးေပးပါေနာ္ ...
ခင္မင္လွ်က္ ..
အမ

သစ္နက္ဆူး said...

ပန္ဒို....
ကဗ်ာေရးလဲၾကိဳက္တယ္...
အက္ေဆးေရးလဲ ၾကိဳက္တာဘဲ....
အားနာပါးနာနဲ ့ ၾကိဳက္တတ္တဲ ့လူေတာ့မဟုတ္ဘူးေနာ္...။
ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့ စက္ဘီးကို အပိုင္ကို သိမ္းထားခ်င္တာ...
က်ေနာ့္ဆရာလဲ ဟိုတုန္းက ဒါရိုက္တာ ဦး၀င္းေဖနဲ ့ စက္ဘီးကေလး .....ဆိုျပီး ရုပ္ရွင္ ရိုက္ဘူးတယ္...။

Anonymous said...

ပန္ဒိုရာစံရဲ႕ စက္ဘီးေလး၊ ထီးဆိုင္ရဲ႕ စက္ဘီးေလး၊ မႏၱေလးသိန္းေဇာ္ရဲ႕ စက္ဘီးေလး ဒီလိုပဲ ဒူကဘာ ရင္ထဲမလဲ ေဆာင္းခိုးေတြ ေဝေနတဲ႔ မေနာေျမက စက္ဘီးေလး ရာဇဝင္ ေျပးလို႔ လွပ္ကနဲ သတိရသြားတယ္။ ဒါေတြဟာ စာေရးသူရဲ႕ ဖြဲ႔ႏြ႔ဲညႈိ႕ငင္တဲ႔ ေရးဟန္ေၾကာင္႔ပါ။

Alvin S. C. Lee said...

Thanks for pointing to me the English translation done by SuN.

I suppose the bicycle is the vehicle, going on the way that its rider wishes to be.

Paticcasamuppāda (Dependent Origination)