ဒီၿမိဳ႕ထဲမွာ - ၁
မေပ်ာ္ဘူး
ဘိုင္ရြန္ဆန္ဆန္မေပ်ာ္ဘူး..တဲ့
အနီးကပ္အေမွာင္ပိန္းေနမွ
ဘာကိုျမင္ရမွာလဲ
အေ၀းမႈန္တာအတြက္လည္း
မ်က္မွန္တစ္လက္မ၀ယ္ႏိုင္ဘူး
အုတ္နီခဲရင့္ရင့္အေရာင္ေတြပဲ
တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ၾကတယ္
လြယ္အိတ္တစ္လံုးစာ သက္ျပင္းေတြၾကား
စားပြဲပုေလးေတြပဲ ဓားစာခံျပားသြားၾကတယ္
အဲဒီ မုတ္ဆိတ္က်ိဳးက်ဲေတြရဲ႕
ေျခဦးတည့္ရာေနာက္က
တရြတ္တုိက္လမ္းမႀကီးက ရွက္၀မ္းနည္းမိတယ္။
ပန္ဒိုရာ
2 weeks ago
.jpg)
Posts
7 comments:
မေခၚဘူး
ေရာင္နီျမင္ေတာင္ မေခၚဘူး..တဲ႔
အေမွာင္ထုကလွည္႔စားတတ္ေတာ႔
မ်က္မွန္မတပ္ထားတဲ႔မင္းအတြက္
အလင္းေရာင္ဆုိတာ တံလွ်ပ္ပဲ
ထူးဆန္းတဲ႔ သမိုင္းကုိေရးဖုိ႔
မင္းရဲ႔အေတြးအေခၚေတြ ေလွ်ာ္ဖြပ္လုိက္အေရာင္ဆုိးလုိက္နဲ႔
မရုိးႏုိင္တဲ႔ ငုိညည္းသံေတြၾကား
ဆက္မွားေနသမွ်
ေသခ်ာထုိးေနတဲ႔ ေခါင္းေလာင္းသံဟာလည္း
ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္လုိ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေနမွာပဲေလ…
ထိုသို႔ ေလ်ာက္ၾက၊ ေလ်ာက္ေနၾကေသာ သူတို႕ကို လြမ္းတယ္။
မပန္..
အုတ္နီခဲရင့္ရင့္အေရာင္ေတြပဲ…….
ဆိုတာဖတ္ျပီး ေထာင့္ကိုးရာရွစ္ဆယ္ခုနွစ္ေတြကို အရမ္းလြမ္းသြားတယ္။
အနီးကပ္အေမွာင္ပိန္းေနမွ
ဘာကိုျမင္ရမွာလဲ
အေ၀းမႈန္တာအတြက္လည္း
မ်က္မွန္တစ္လက္မ၀ယ္ႏိုင္ဘူး..
အုတ္နီခဲရင့္ရင့္ေရာင္ေတြ..
လြယ္အိပ္တလံုးစာသက္ျပင္းေတြ..
မပန္ေရ... ဒီအသံုးအႏႈံးေတြ ၾကိဳက္တယ္ ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ ဂ်စ္တို့တေတြ အသက္ေတြၾကီးလာၾကေပါ့ ။
အဲဒီ အသက္ႀကီးတဲ့အထဲမွာ အေနာ္မပါပါဘူးဂ်ာ။ ဟီးဟီးေနာက္တာပါ။
ကဗ်ာကိုလာေရာက္ဖတ္မွတ္လို႔သြားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္မွန္မဝယ္ရေသးဘူး...
ေမာင္ရန္.. ကဗ်ာေလးကို ႀကိဳက္တယ္ ။ တတိယ တစ္ပိုဒ္ လိုမယ္. ဒါဆို
ေမာင္တိန္.. ဟုတ္တယ္ ကိုယ္လည္း လြမ္းတယ္
မေလး ... မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ မေလးရယ္
ဂ်စ္ .. အသက္ၾကီးလည္း တခ်ိဳ႕ကံမေကာင္းသူေတြ အတြက္ေတာ့ လမ္းမၾကီးက တရြတ္တိုက္ လိုက္ေနရရွာတုန္း
ကိုရဲေက်ာ္.. လာဖတ္တာ ေက်းဇူးဗ်ိဳ႕
ဒီ၀ိုင္း.. ဒါဆို ပုလင္းကြဲနဲ႕ဖတ္
Post a Comment