Wednesday, August 29, 2007

ဒီၿမိဳ႕ထဲမွာ - ၅

ဒီၿမိဳ႕ထဲမွာ - ၅

အတူတူဆက္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္
အဲလ္ဘက္ထေရာ့စ္ အပုပ္ေကာင္ကို
လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ေကာင္ေတြလည္းပါတယ္
တရြက္တိုက္ လမ္းမႀကီးက အိပဲ့အိပဲ့နဲ႕ လိုက္လာတယ္
တစ္ခ်က္အေကြ႕ ငါတို႕ေက်ာအလစ္မွာ
လမ္းမႀကီးက ငါတို႕ကို
ေက်ာက္စရစ္ခဲတစ္လံုးလို
ပိုးစိုးပက္စက္ ကန္ထုတ္လိုက္တယ္
အုတ္ခဲရင့္ေရာင္ေတြ ဖိတ္လွ်ံ အန္က်ကုန္တယ္
အုတ္ခဲရင့္ေရာင္ စြန္းထင္းေပပြ ဒီလမ္းမဟာ
ေအာ့ေၾကာလန္စရာ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕
ဘယ္သူကထင္ခဲ့ၾကမွာလဲ
ရင္ဘတ္ေအာင့္ေနေအာင္ နံရံကို၀င္တိုးမိမွ
မ်က္မွန္တစ္လက္ကို ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ တမ္းတမိတယ္။

ပန္ဒိုရာ

3 comments:

Anonymous said...

အဲလုိ နမိတ္ေကာင္းျပေပးမယ့္…

အဲလ္ဘက္ထေရာ့စ္ ေတြျမိဳ ့ႀကီးရဲ ့လမ္းမေတြေပၚေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့
ျမိဳ ့ရဲ ့လမ္းမေတြလဲေဆးခ်ယ္ထားတဲ့ပင္လယ္တစ္စင္းနဲ ့ဘာမွမျခား…

အဲလ္ဘက္ထေရာ့စ္ ကိုပစ္ခ်ရဲတဲ့ လူေတြလဲ....ေဆးခ်ယ္ထားတဲ့ သေဘၤာေပၚပိတ္မိေနတဲ့အျဖစ္ကိုအေမ့ေမ့အေလ်ာ့ေလ်ာ့…

ျမိဳ ့ရဲ ့လမ္းမေတြကိုသုံးေနတဲ့လူတစ္ခ်ဳိ ့ဟာ အံ့ႀသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လမ္းမေတြေပၚနင္းသြားရမယ့္အစားလမ္းမေတြရဲ ့အနင္းကိုခံေနႀကတယ္..

ပင္လယ္ထဲေမ်ာေနတဲ့ဆင္ေသကို ထိုးဆိတ္စားသုံးေနတဲ့ကီ်းမိုက္ေတြလို အဲလ္ဘက္ထေရာ့စ္ ေတြကိုစားသုံးဖို ့ႀကံေတာ့တယ္…ေ့ရွမွာေတာ့…..
……………………………………………………………………………………..
မပန္ေရ…ကဗ်ာတပုဒ္ကိုကြ်န္ေတာ္ခံစားမိသလို ကြန္မန္ ့တာပါ..ကဗ်ာကိုဘာသာျပန္ျခင္းမ ဟုတ္ပါ..

Andy Myint said...

ဇာတ္ရည္ေတာ့ လည္စျပဳလာၿပီ.. ၁ ကို ၅ ေရာက္မွာ နားလည္တယ္ဆိုေတာ့ ၅ ကိုေရာ..

အေ၀းမႈန္တာအတြက္လည္း
မ်က္မွန္တစ္လက္မ၀ယ္ႏိုင္ဘူး
အုတ္နီခဲရင့္ရင့္အေရာင္ေတြပဲ
တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ၾကတယ္

ယူတာမွားလည္း ကိုယ့္ႏွလံုးသားနဲ႔ ကိုယ္ပဲကိုး

pandora said...

ကိုေမာင္ရင္ ေတာက္ေလွ်ာက္အားေပးတာ ေက်းဇူး.. ဆက္ဖတ္ဗ်ိဳ႕...

ကိုအန္ဒီ.. ဟုတ္လာၿပီဗ်

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အားေပးဦးမွ .. ၾကိတ္ထား။။ :D