“ထြက္ေပါက္ဆိုၿပီးေျပးမိမွ
ဟုိဘက္ကကမၻာမွာ
အ၀င္တံခါးျဖစ္ေနခဲ့တယ္…”
ဒီလို ငါေျပာခဲ့တယ္
ေျပာမိသမ်ွစကားေတြ
ကဗ်ာထဲ ထည့္ေခြေနမိေတာ့
ငါက ကဗ်ာေကာင္ႀကီး ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက ကဗ်ာေတြကိုအန္ခ်ရမွ
ေနသာထိုင္သာရွိတယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက လိုက္လိုက္အာေခ်ာင္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက လက္တစ္ဆုပ္စာဦးေႏွာက္နဲ႕
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက ထိလြယ္ရွလြယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾက
ငါကေပးထားခ်က္ေတြၾကားက
အသန္႕ရွင္းဆံုးကစားခ်င္တဲ့ေကာင္ပါ
ဘ၀မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ အ၀ါကဒ္ အထိခံႏိုင္သလဲ
တခ်ိဳ႕က စကားလံုးေတြကိုခုတံုးလုပ္တယ္
ငါကပန္ဒိုရာကိုခုတံုးလုပ္တယ္
အသာေနစမ္းပါ့ကြယ္
ငါက အၾကည္ညိဳမပ်က္ခ်င္ပါဘူး
ငါ့ေမာ္ဒန္အၾကည္ဓာတ္လည္း အျပတ္မခံႏိုင္ဘူး
ငါကအနာဂတ္အျပည့္နဲ႕ေနထိုင္သူေလ
“ငါ့ႏွလံုးေသြးတို႕ စီးဆင္းေစကာ
ငါ့၀ိညာဥ္ကို ေဆးေၾကာအံ႕
အတြင္းအပ ထပ္တူက် တည္ပါေစသတည္း”
အႏုပညာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက
လြယ္အိတ္တစ္လံုးငိုက္စိုက္ခ်
ကိုင္းညြတ္ေနေသာ မိုးလိႈင္ည ေရ
မင္းကေတာ့ ပစ္ခ်စရာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ရွိခဲ့
ငါကေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ရိုက္ခ်ိဳးရတယ္။
ပန္ဒိုရာ
Tuesday, November 13, 2007
ပန္ဒိုရာကို ရိုက္ခ်ိဳးျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
ရိုက္မခ်ိဳးပါနဲ့ဦး ... ခ်စ္မမပန္ ။
အႏုပညာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက
လြယ္အိတ္တစ္လံုးငိုက္စိုက္ခ်
ကိုင္းညြတ္ေနေသာ မိုးလိႈင္ည ေရ
မင္းကေတာ့ ပစ္ခ်စရာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ရွိခဲ့
ငါကေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ရိုက္ခ်ိဳးရတယ္။
I like so much in this paragraph Ma Pan. This is very meaningful paragraph.
ကဗ်ာ ေကာင္ၾကီးကို မေရွာင္ရင္ ဝင္တုိက္သြားမွာလားဗ်။
မမပန္ေရ....
ဒီကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတာပဲ။
ဆက္ေျပာရင္ ေပ့ါကုန္မွာစိုးလို႔။
မေျပာေတာ့ဘူး။ အရမ္းေကာင္းတယ္။
ေကာင္းတယ္ဗ်
ကဗ်ာထဲမွာ က်ေနာ့္အတြက္ ဖတ္ရတာ အပင္ပန္းဆုံးက ေမာ္ဒန္ကဗ်ာပဲ။ ဒါေပမယ့္ မမေလး ေရးတာဆုိေတာ့လည္း ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားဖတ္ရတာေပါ့ေလ။
ဒီကဗ်ာႀကိဳက္တယ္
ကဗ်ာေကာင္ဆိုတာကိုသေဘာက်တယ္မ
ရိုက္ခ်ဳိးေပမယ့္ မက်ဳိးဘူး မဟုတ္လား ပန္ပန္ …
ညြတ္ရံုပဲ ညြတ္လိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
ကဗ်ာေကာင္အမ်ားစုက ထိလြယ္ရွလြယ္ အကဲဆတ္ၾကေပမဲ့
ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ပန္ဒိုရာကေတာ့ အဲလို မဟုတ္ဖူးလို႔ သိေနပါတယ္။
ဂ်စ္.. ရေတာ့ဘူး ခ်ိဳးမွာပဲ ဟဲဟဲ။
ကိုေဆာင္းယြန္းလ၊ မိုးခ်စ္သူ၊ မင္းတေစ ၊ကိုေစးထူး Chaos။ ေက်းဇူးပါေနာ္။
ေကာင္းကင္ကို။ ဟုတ္တယ္ ၀င္တိုက္မွာ။
မေမ၊ သိေနသူနဲ႕က်ေတာ့လည္း ခက္တာပဲေနာ္။ ဟဲ။
Post a Comment