Monday, August 4, 2008

အုန္းပင္


အုန္းပင္

ေလရဲ႕ အတြန္းအတိုက္ေၾကာင့္ ငိုက္က်တယ္ပဲ ေျပာေျပာ
ပင္စည္သြယ္ သဘာ၀ ညြတ္ေကြးရတယ္ပဲ ဆိုဆို
ပင္လယ္ကို မေ၀းတေ၀းက ေမွ်ာ္ေငးေနရသူပါ။

ပန္ဒိုရာ

4 comments:

သက္ေဝ said...

ေလမုန္တိုင္းထန္ခဲ့တဲ့ တစ္ေန ့မွာေတာ့ အုန္းပင္သြယ္ကေလးဟာ ပင္လယ္နဲ ့ အေ၀းၾကီး
ေ၀းရာ၊ ပင္လယ္ကို လွမ္းမျမင္ရေတာ့တဲ့ ေနရာဆီကို လြင့္ပါ သြားေတာ့တယ္..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အုန္းပင္ကေလးဟာ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ သူေရာက္တဲ့ေနရာကေန ပင္လယ္ကိုျမင္ရဖို ့ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့အားထုတ္ၿပီး မတ္မတ္ရပ္ႏိုင္ေအာင္ ယေန ့ထက္တိုင္ၾကိဳးစား ေနတုန္းပါဘဲ...။

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားတယ္

Anonymous said...

ပံုေလးကိုေရ ကဗ်ာေလးကိုေရာ ၾကိဳက္တယ္ ။

ကဗ်ာကိုေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳက္သလို အဓိပါယ္ ဆြဲ ယူသြားတယ္ း)

pandora said...

မသက္ေ၀ေရ အုန္းပင္ေလးကို ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္လို႕ ေက်းဇူးပါ. ေကာင္းကင္ကို ဂ်စ္ အားေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး.။