The Horizontal Rule
အကန္႕အသတ္ဟာ ေပါေလာေမ်ာပါသြားတယ္
ေျခေထာက္ေတြ အထက္ေအာက္ မေရြ႕ဘဲ
အျမင္အာရုံက မရပ္မနား လိုက္ေျပးႏိုင္ခဲ့
အုပ္မိုးလႊမ္းၿခံဳျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတယ္
ခင္းက်င္းေထာက္ပံ့ျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတယ္
အဲဒီ အလႊာႏွစ္ထပ္အလယ္မွာ
ေျမကိုေက်ာခင္း မိုးနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္း
ငါ သင္ယူေနတာေပါ့
အဆံုးအစမဲ့ အလ်ားခ်င္း
ေရျပင္ညီ ယွဥ္လိုက္္ၾကရုံနဲ႕
အၿပိဳင္မ်ဥ္းေတြလို႕ ပညတ္စရာ မလိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း။
ပန္ဒိုရာ
3 days ago
.jpg)
Posts
8 comments:
ကမၻာၾကီးက လုံးေနေတာ့ ေရျပင္ညီမ်ဥ္းေတြ
ေကြးေနသလားလုိ႕ စဥ္းစားမိတယ္ .... း)
“အဆံုးအစမဲ့ အလ်ားခ်င္း
ေရျပင္ညီ ယွဥ္လိုက္္ၾကရုံနဲ႕
အၿပိဳင္မ်ဥ္းေတြလို႕ ပညတ္စရာ မလိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း။”
မလိုလားအပ္တဲ့ မာန္မာနေတြကို ေထာက္ျပေနသလိုပဲ...။
ကဗ်ာကို ဖတ္ေနတာ ခဏ ခဏရွိပါၿပီ...
ဒါေပမယ့္ နားမလည္ဘူး...
ဆြဲထားတဲ့ ပံုေလးကိုေတာ့ တကယ္ သေဘာက်မိတယ္... အေရာင္ေတြ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းသြားတာ ေျပေျပေလး... သိပ္လွတယ္...
မသက္ေ၀နဲ႔ တူတူပဲ သိလား။
ဒီကဗ်ာကို ပန္ပန္ တင္တင္ခ်င္းကတည္းက လာဖတ္တယ္။
ကြန္မန္႔ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။
ေနာက္ဆံုး ဘာမွထြက္မလာလို႔ ျပန္သြားတယ္။
ေနာက္ထပ္ လာဖတ္ရင္း သူမ်ားကြန္မန္႔ေတြ ဖတ္ၾကည့္တယ္။
ေရးဖို႔ ထပ္ႀကိဳးစားတယ္။ ထူးမျခားနားပဲ။
ခုေတာ့ မသက္ေ၀နဲ႔ အေဖာ္ရလို႔ ၀မ္းသာအားရ ၀င္ေရးလိုက္တာ။
ကဗ်ာက သိပ္ျမင့္လြန္းေတာ့ လိုက္မမီဘူး ပန္ပန္ေရ ... ။
ဒါနဲ႔ မသက္ေ၀ ပံုေလးဆြဲေပးထားတာ သေဘာက်လို႔ ပန္ပန္႔ဆီ ပံုအပ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတယ္။ :)
မိုးကုပ္စက္၀ိုင္း...
ေဒါင္လိုက္...
အလ်ားလိုက္...
ဥပေဒသ...
အေရာင္ေတြက်ေတာ့
စဥ္းစားစရာကို မလိုေတာ့...
It should be ... The Horizontal rules all... :)
မွတ္ခ်က္မ်ား ေက်းဇူးပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္.. လဲေလ်ာင္းရင္း မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္မိတဲ့အခါ ျဖစ္လာမယ့္အေတြးေတြပါ။
မေမ.. ပံုတူအပ္ခ်င္ရင္ ပို႕လိုက္ေပါ့ ;)
အားပါး ... မိုက္တယ္ဗ် ....
အဆံုးအစမဲ့ အလ်ားခ်င္း
ေရျပင္ညီ ယွဥ္လိုက္္ၾကရုံနဲ႕
အၿပိဳင္မ်ဥ္းေတြလို႕ ပညတ္စရာ မလိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း။
ေဒၚပန္.. ဒီကဗ်ာကို ၾကိဳက္တယ္.. : )
Post a Comment