Monday, November 15, 2010

ဇာတ္၀င္ခန္းရဲ႕အလယ္ဗဟို




တတိတိလွ်ံက်လာေသာ ေသြးပ်က္ဖြယ္ တိတ္ဆိတ္မႈ
ေရွာ့ခ္၊ ေမာ္ဒန္၊ ဆာရီယယ္လ္၊ ေလႏုေအး၊ ႏွင္းဆီပန္းမ်ား၊ ဟန္ဘာဂါ
ဖြဖြေျခလွမ္းလာရင္း အၿမီးဖ်ားပုတ္ တဘုတ္ဘုတ္ျဖင့္ အံႀကိတ္ရယ္ေမာသံ
ကင္မရာလက္ကိုင္ဖုန္း၊ အင္တာနက္၊ ကမၻာေက်ာ္ျခင္း၊ ပန္းသီးတံဆိပ္၊ ဟင္းလင္းျပင္နိယာမ
လက္သည္းေတြ သိမ္း၀ွက္ထားတဲ့ ပင္လယ္ရဲ႕ ညနက္နက္ေနာက္ခံ
ဂလိုဘယ္အိုင္တီေခတ္၊ အက်ိဳးစီးပြား၊ ျဖန္႕ကားေတြးေတာျခင္း၊ လူမႈေဘာဂစစ္မ်က္ႏွာ
လေရာင္ျခည္က တိမ္ရီရီေတြေပၚ အျမင့္ဆံုး ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လာခ်ိန္။

ပန္ဒိုရာ
14 Nov 2010

5 comments:

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

အဘတို႔က အသက္ၾကီးပါျပီကြယ္..
ကိုေခြးဖို႔ ဖတ္စာလို..အဘတို႔ နားလည္ေအာင္ဖတ္လို႔ရမဲ့...
ဘေက်ာက္ ဖို႔ ဖတ္ကဗ်ာေလးလဲေရးေပးပါဦး..

Anonymous said...

အလယ္ဗဟိုဆိုေတာ့ ေဘးနည္းနည္းေခ်ာ္လို႔ေတာင္မရဘူးေပါ႔


>>>
Craton

Maung Myo said...

အဲ့ထဲက တစ္ေယာက္ပဲ သိတယ္ ဘေလာ့ဂါ အစ္မေလနုေအး ေပ်ာက္ေနတာၾကာလို႕ သတိရေနတာ း)

ေသာ္ဇင္စိုး said...

"လူမႈေဘာဂစစ္မ်က္ႏွာ" ဆိုတဲ႔ စကားလံုးေလး ႏွစ္သက္မိတယ္..
ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း သယံဇာတ စစ္ပြဲေတြဆီအေတြေရာက္သြားတယ္..
စိုးရိမ္မွဳလား၊ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတာလား.. ေသခ်ာမသိလိုက္ရေပမဲ႔..
လ ကေတာ႔ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္မလာရင္ေတာ႔... လူေတြ ဆက္ငိုၾကရဦးမွာပဲ..
ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္လာရင္လည္းေသၾကရဦးမယ္..
ဘယ္လမ္းမွမေကာင္းဘူး..
အားလံုး လူလိမ္ေတြခ်ည္းပဲ..
(ကၽြန္ေတာ္႔အၿမင္သက္သက္ပါ)

ၿငိမ္းစိုးဦး said...

အလယ္ဗဟို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ခ်ိန္ဆေတြးေတာ
ဆုံးျဖတ္မႈေတြကို ေသခ်ာေအာင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားနိုင္ရန္
တိုက္တြန္းအားကို ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္ ...
ၿငိမ္းစိုးဦး
nyeinsoeoo.multiply.com