ႏႈတ္သီးျဖင့္ကိုက္ခ်ီလာေသာအရာမ်ား

ႏႈတ္သီးျဖင့္ကိုက္ခ်ီလာေသာအရာမ်ား


ညဘက္မွာ ေတြ႕တတ္တယ္ အေတာင္ပံပါတယ္ ဆိုေတာ့ကာ
ညဥ့္ငွက္လို႕ပဲ အလြယ္တကူ ေခၚေနၾကတာ
သစ္ေခါင္းထဲမွာေနတယ္ သစ္ေခါင္းထဲမွာအိပ္တယ္
ခပ္တိတ္တိတ္ပဲ ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ခ်ိန္ကလြဲလို႕
အသံဘယ္ေတာ့မွမထြက္ဘူး ဂစ္ဂစ္လို႕ျမည္မွာစိုးလို႕
အိပ္ရာကႏိုးလာရင္ ဖတ္ဆို လက္ပ္ေတာ့ပ္ေလး ေကာက္လွန္
ေရဒီယိုဖြင့္ တယ္ သတင္းထူးေမွ်ာ္တယ္
တ၀ါး၀ါးသန္းေ၀တယ္ ေစာင္ကိုဗလံုးဗေထြးပံုတယ္
ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ စိတ္ပုတီးတစ္ကုံးနဲ႕ ၂၄ ပစၥည္းပ႒ာန္းေဒသနာနဲ႕
(ညဥ့္ငွက္နဲ႕ဘာဆိုင္လို႕လဲ)
တခါတေလလည္း ဥပုသ္ေစာင့္သလိုလို သီတင္းသီလေဆာက္တည္သလိုလို
အတြင္းအားက်င့္သလိုလို အတြင္းဒဏ္ရာကို က်ိတ္ကု သလိုလို
ရာသီဥတုသာယာရင္ အေတာင္ပံေတြျဖဳတ္ေဆး သန္႕စင္တယ္
လူထူရင္ေတာ့ အိန္ဂ်ယ္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္
(အိန္ဂ်ယ္မွာလည္း အေတာင္ပံပါတာကိုး တကယ္ေတာ့ သူက အိမ္က်ယ္)
စြန္ဇုရဲ႕ စစ္က်မ္းကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အထပ္ထပ္ဖတ္တယ္
သက္ျပင္းခ်တယ္ ေခါင္းယမ္းတယ္ ေခ်ာင္းဟန္႕တယ္
ေရာမၿမိဳ႕ကို ေနခ်င္းၿပီး တည္ေဆာက္ခ်င္သူ
ေရာမကိုေရာက္လို႕ ေရာမဆန္ဆန္ ေရာမသံ ၀ဲ ေနသူ
ေရာမၿမိဳ႕မီးေလာင္လည္း တေယာထိုးမပ်က္ဖို႕ သံႏၷိ႒ာန္ခ်ထားသူ
ပါရီက က်ဆံုးေနၿပီးမွပဲ
~~ ဒီမွာေလ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ကို မရခ်င္ေတာ့ဘူး ~~ သီခ်င္းညည္းတယ္
အဲကြန္းခန္းထဲမွာ ေဆာင္းရာသီ၀တ္စုံ ၀တ္ဆင္တယ္ အခ်မ္းေျပ
လူတန္းရွည္ျမင္ရင္ ၀င္တန္းစီတယ္ အပ်င္းေျပ
ေနၾကာေစ့ေတြ တေဖာက္ေဖာက္ တၿမံဳ႕ၿမံဳ႕၀ါးတယ္ အလြမ္းေျပ
ေနတဲ့ အိမ္မွာ ထုတ္တန္းမပါဘူး ျပဴတင္းေပါက္မပါဘူး
(မိသားစုလည္း မပါဘူး)
လင္းႏို႕တစ္ေကာင္လို ေဇာက္ထုိးဆြဲတယ္ အိပ္မက္ထဲမွာ
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လို ကုတ္ကတ္တြယ္ဖက္တယ္ စိတ္ကူးထဲမွာ
ဘယ္ေတာ့မ်ား ဘက္တ္မဲင္း စပိုက္ဒါမဲင္း ျဖစ္လာမလဲ ေပါ့
(တကယ္ေတာ့ ပင္ဂြင္းတေကာင္လို လိမ့္လိမ့္လိမ့္လိမ့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ)
ေလဟာနယ္ေခတ္မွာ အကြာအေ၀းေတြဟာ အေ၀းအကြာမွာမရွိပါဘူး တဲ့
ဒါေတြဟာ မ်က္စိတစ္မွိတ္ပါ လွ်ပ္တစ္ျပက္ပါ လက္တစ္ကမ္းပါ ေမာက္စ္တစ္ကလစ္ပါတဲ့
အခ်ိန္မေရြး ေကာက္ျပန္သြားရင္ရသားပဲ ထပ်ံသြားရင္ရသားပဲ တဲ့
ေျပာၿပီးၿပီပဲ သူ႕မွာ အေတာင္ပံပါပါတယ္ ဆိုမွ။



ပန္ဒိုရာ