Friday, July 23, 2010

ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂

ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕

ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေတာ့လည္း တင္းထဲမွာ ဥ ေျခာက္လံုးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အိမ္သားေတြလည္း ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္လာၿပီး အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္တယ္။ ဘဲငန္းမေတြဟာ တစ္ေန႕ကို ဘယ္ႏွစ္လံုးဥေလ့ရွိသလဲေပါ့။ အားလံုးကလည္း သိသေလာက္ေတာ့ တစ္ေန႕ကို တစ္လံုးပဲ ဥပါတယ္ေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႕ ငါးရက္ေျမာက္ မနက္မွာေတာ့ အေျဖကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ပိုပို ဥခ်ၿပီးတဲ့အခါ တင္းထဲကုိ ၀င္၀ပ္ေနတဲ့ မိုမို ရယ္ေလ။ လက္စသတ္ေတာ့ မိုမိုကလည္း အမ ျဖစ္ေနတာကိုး။ သူပါ လိုက္ဥ ေနေတာ့ တစ္ေန႕ကို ႏွစ္လံုးျဖစ္ေနတာ။ ဘဲႏွစ္ေကာင္လံုး အမ ျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ ေလဥဥၾကတာ တဲ့။ ဘဲငန္းေတြဟာ အထီးလည္း မရွိပဲနဲ႕ ေလဥကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏိုင္တာကိုေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္။ တျခားဘဲငန္းနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ဆိုတာကလည္း အနီးအနားမွာလည္း ဘဲငန္းေမြးထားၾကတာ မရွိဘူးေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘဲငန္းမို႕လို႕။ သူတို႕ဟာ လူ႕ေလာကမွာဆိုရင္ေတာ့ ကေလးအေဖမေဖၚႏိုင္ပဲ ကိုယ္၀န္ေဆာင္လာလို႕ သူတကာ တံေထြးခြက္ ပက္လက္ေမ်ာရမယ့္အျဖစ္။ း)

ဘဲငန္းမ ႏွစ္ေကာင္ဟာ တင္းကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ လုၿပီး ဥေနသလိုျဖစ္လာေတာ့ မိုမို႕အတြက္ ေနာက္ထပ္ တင္းတစ္လံုး ျပင္ေပးရေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ေကာင္ကုိ ဆယ္လံုးေက်ာ္ေက်ာ္ ဥၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဆက္မဥေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႕ဘာဆက္လုပ္္မလဲ ေစာင့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ေလဥဆိုေတာ့ အေကာင္ေလးေတြလည္း ေပါက္မလာႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။ သူတို႕ႏွစ္ေကာင္ဟာ အစာစားခ်ိန္ေလး ခဏေလာက္ပဲ ထြက္လာၿပီး ေန႕ေရာညပါ တင္းထဲမွာ ဥေတြေပၚ ကိုယ္စီ၀ပ္ေနပါေတာ့တယ္။ အဲဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ပိန္သြားလိုက္ၾကတာလည္း မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ အစာကလည္း အရင္ေလာက္ ခဏခဏ ထြက္မစားေတာ့ဘူး။ ေပါက္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့ ဥေလးေတြအတြက္ အားစိုက္ခြန္စိုက္ ၀ပ္ေနၾကတဲ့ မိခင္ေမတၱာကို ေတြ႕ရေတာ့ သနားလည္းသနား စိတ္လည္းပူ နဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။

၀ပ္တာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ သိတဲ့လူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ဘဲငန္းေတြဆိုတာ ဥကို အေကာင္ေပါက္တာ မျမင္ရမခ်င္း ၀ပ္တာတဲ့။ ဒီေတာ့ ၾကာရင္ လံုးပါးပါးၿပီး ေသသြားႏိုင္တယ္။ ဥေတြကို သူတို႕ မျမင္ေအာင္ တျဖည္းျဖည္း ဖယ္ပစ္ရမယ္ တဲ့။ ခ်က္ခ်င္း ျဗဳန္းခနဲ အကုန္သိမ္းပစ္လိုက္ရင္လည္း သူတို႕က သားေပ်ာက္လို႕ ရင္ကြဲမွာ တဲ့။ အဲဒါမွ ခက္ေတာ့တယ္။ ဥေတြကို သြားကိုင္ဖို႕အတြက္က သူတို႕က အခုဆို အရင္နဲ႕မတူဘူးေလ။ ၿခံထဲမွာ တင္းနားကို သြားကပ္ရင္ ေအာ္ခ်င္တယ္။ ရန္လိုလာတယ္။ သားသမီးေဇာေပါ့ေနာ္။

ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ အစာစားခ်ိန္ လစ္တုန္း ဥေတြကို အသာ သြားခိုးရတယ္။ ပိုပိုနဲ႕မိုမိုလည္း ဥေတြ ေပ်ာက္လာမွန္း သိလို႕လား မသိပါဘူး။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ တခ်ိန္လံုး၀ပ္ေနတာ အစာေတာင္ ဆင္းမစားေတာ့ဘူး။ သူတို႕ ငတ္ကုန္မွာစိုးလို႕ ၿခံ၀ကေန ၀ပ္တင္းနားကို အစာနဲ႕ေရ လွမ္းေကၽြးရတယ္။ သူတို႕၀ပ္ရင္း အိပ္ငိုက္ေနခ်ိန္မွာ ကိုႀကီးနဲ႕ ကိုေလးက ဘဲၿခံအျပင္ကေန တုတ္ေကာက္ႀကီးနဲ႕ ဥေတြကို လွမ္းခ်ိတ္ဆြဲၿပီး ေလွ်ာခ်ယူရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဥေတြအကုန္ တင္းထဲကေန ရွင္းပစ္ႏုိင္လိုက္တယ္။ (အဲဒီ ေလဥေတြကို ဘာလုပ္ပစ္လဲ ေမးရင္ေတာ့ အနစ္နာခံၿပီး ေၾကာ္စားလိုက္ရတာေပါ့…လို႕။ ဟီး။)

ဥေတြ မရွိေတာ့တဲ့အခါ ပိုပိုနဲ႕ မိုမိုလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပံုမွန္ အေနအစား ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေဖေဖနဲ႕ေမေမကလည္း ဒီလိုေတာ့မျဖစ္ေခ်ဘူး ဘဲငန္းအထီးတစ္ေကာင္ သြားရွာမွျဖစ္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

ဘဲငန္းေတြ ေမြးျမဴၾကတာက မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြင္းထဲေတြမွာ ရြာေတြမွာေလ။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဘယ္ေနရာကို သြားရွာရမွန္း မသိေတာ့ ေမေမက ဟင္းစား၀ယ္ဖို႕ ေစ်းသြားတဲ့အခါ တေစ့တေစာင္း ၾကည့္ရတယ္။ တေန႕ေတာ့ ၾကက္သားဘဲသား ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ဘဲငန္းအရွင္ႀကီးတစ္ေကာင္ကို မေပၚခင္ ႀကိဳးနဲ႕ခ်ည္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေမေမက ဘဲငန္းအထီးဆိုရင္ အရွင္၀ယ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာလို္က္ေတာ့ ဆုိင္ရွင္က အထီးလို႕ အာမခံတယ္။ ဒါနဲ႕ ေမေမလည္း ဘဲငန္းႀကိီးကို သူ႕အေလးခ်ိန္အတိုင္း ေပါက္ေစ်းေပးၿပီး ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ကံေကာင္းလိုက္တဲ့ ဘဲငန္းႀကီးေပါ့။ ဓားသြားေအာက္ ေရာက္ေတာ့မယ့္ဆဲဆဲမွာ ေမြးထားမယ့္အိမ္ကို ေရာက္လာတယ္။

အိမ္သားေတြက ဘဲငန္းႀကီးကို ၀မ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုၾကတာေပါ့။ သူ႕ကို ညီမေလးက ပုိပို မိုမိုတို႕နဲ႕ ကာရန္တူ ဂိုဂို လို႕နာမည္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုကို လို႕ေပးမလား စဥ္းေတာ့စဥ္းစားပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာက ကိုႀကီးကို မမနဲ႕ကိုေလးက ကိုကိုလို႕ေခၚတာဆိုေတာ့ ရႈပ္ကုန္မယ္ေလ။ ဘဲငန္းအသံကလည္း ဂူးဂူးေဂၚေဂၚ နဲ႕ဆိုေတာ့ ဂိုဂို ဆုိတဲ့နာမည္နဲ႕ လိုက္ပါတယ္ လို႕ သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။

ဂိုဂုိဟာ အရြယ္ေကာင္းေကာင္းေရာက္ေနတဲ့ ဘဲငန္းထီးပါ။ သူ႕ပံုစံကို ၾကည့္ရတာ ဘဲငန္းအေၾကာင္း သိပ္နားမလည္ေတာင္မွ အထီးမွန္း သိသာပါတယ္။ အေမာက္လိုလိုပါတယ္။ မ်က္ႏွာေပါက္ကိုက ပိုပို မိုမိုတို႕နဲ႕ မတူဘဲ ပိုခန္႕ညားတယ္လို႕ ထင္ရတယ္။ အေကာင္လည္းႀကီးတယ္။ လည္ပင္းကလည္း အရွည္ႀကီးရယ္။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႕မို႕ ဂိုဂို႕ကို ဘဲၿခံထဲထည့္ အစာနဲ႕ေရ ခ်ေကၽြးၿပီး အျပင္ကေန တံခါး ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ပိုပိုနဲ႕မိုမိုတို႕လည္း အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ဘဲခန္႕ခန္႕ႀကီးကို အျပင္ကေန မေယာင္မလည္နဲ႕ ေလွ်ာက္ျပန္သံေပးေနၾကတာ တေန႕လံုး အိမ္ၿခံ၀င္းထဲကေန အျပင္လမ္းမကိုေတာင္ မထြက္ၾကေတာ့ဘူး။ ဂိုဂိုက အထဲကေန တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လွမ္းေအာ္လိုက္၊ ပိုပို မိုမိုတို႕ကလည္း ဂိုးဂိုးဂစ္ဂစ္သံ ျပန္ေပးလိုက္နဲ႕ အေပးအယူေတြ တည့္ေနၾကေတာ့တယ္။

(ဆက္ရန္)

ပန္ဒိုရာ

21 comments:

Ko Boyz said...

ခ်စ္စရာေလးေဒေတာ့....။

ကုိေပါ said...

အနစ္နာခံပုံေလးက သင္းတယ္။ း-)

ပိုင္မင္းေဆြ said...

ကံေကာင္းလိုက္တဲ့ ဘဲငန္းထီးၾကီး... ဟီး... :) ။
ဒီတစ္ပတ္ စေန တနဂၤေႏြေတာ့ ဆက္ရန္ေလးေတြနဲ႔ ေ၀ဆာသြားျပီ မပန္ေရ။ ၾကည္ႏူးစိတ္၀င္စားဖြယ္ ပိုပို မိုမို ဂိုဂို ဇာတ္လမ္းတြဲေလး။

Anonymous said...

မိခင္ေမတၱာ...အိုးးးးး...touch me deeply!
အစ္မတို႔ေတြ စိတ္ေတြပူၿပီး အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ပုံကိုလဲ ျမင္ေယာင္မိတယ္...
ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ကေတာ့ romance ေပါ့ေနာ္၊ မပန္...
ေမာင္ငယ္
TWZ

Anonymous said...

အစ္မ(အသက္ႀကီးမည္ထင္ပါသျဖင့္) ရႊန္းမီ အေျဖမွန္ပါတယ္...
ေတာ္လိုက္တာာာ...
ေမာင္ငယ္
TWZ

Unknown said...

ထိုင္ေစာင့္ေနပါတယ္..... ဆက္ရန္ကို...

သက္ေဝ said...

Thanks Pan Pan...
Just read...!!
Will get back to you once I can type in Myanmar...

ကိုေဇာ္ said...

ဒါဆိုရင္ ၁ မွာ ေရးထားတဲ႔ နယ္က ဧည္႔သည္ေတြက အေဖာ္ရေအာင္ အထိီးဆိုျပီး အမၾကီးကို ရမ္းတုတ္ေပးသြားတာေပါ႔။ သူတို႕လည္း နားမလည္ပဲနဲ႔ ဒါ . . မျဖစ္သင္႔တာပဲ။

ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ႔ ေကာင္းေနျပီ။ ဘဲခန္႕ခန္႕ၾကီးကလည္း လည္ပင္းဆန္႔ဆန္႕ၾကီးနဲ႔ ဆက္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္ ထင္တယ္ဗ် . .
ညန္ညန္လုပ္. .

Rita said...

မေခ်ာႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ေပါ့။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္လို ဥၾကဦးမလဲ မသိဘူး။

Anonymous said...

ဘာေတြလဲ......

အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေရာက္လာတာ..
ေနာက္ေန႔တစ္ေခါက္ျပန္လာမယ္...

သက္ေဝ said...

အဲ... မင္းသား ေရာက္လာၿပီ ဆိုေတာ့ ဇာတ္ရွိန္ျမင့္လာၿပီေပါ့... း))

ဘဲေလးေတြပံုက သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ...

Moe Cho Thinn said...

တံေတြးခြက္ ေမ်ာမွာ မဟုတ္ဘူး ညီမေရ..၊ တံေတြးပင္လယ္ ေမ်ာရမွာ၊ ဆယ္လုံးေက်ာ္ေတာင္ ဆိုေတာ႔..။ :)
ျမန္ျမန္ ဆက္အုံးေနာ္..သေဘာက်လို႔။

Min said...

ဂိုဂို ပါ အမ ဆို ရင္ အင္းးးးး
ပံု ေနာက္တစ္ေခါက္ လာၾကည့္ ၿပီးမွ စိတ္ခ်သြားၿပီ

:P said...

တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး အရိပ္အျခည္ၾကည့္ေနတံုး (ေစာင့္ၾကည့္ဆဲ) ကာလေပါ့။

Maung Myo said...

ဂိုဂို..က ဘယ္သူ႕ကုိေရြးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာျဖစ္မယ္ ေနာက္ဆံုးးေတာ့ ၂ ေကာင္လံုးနဲ႕ညားမွာပါ ။

ကိုခ်စ္ေဖ said...

ဂိုဂို ကို အားၾကသြားပါတယ္.ေသေဘးကလဲလြတ္ ခ်စ္သူလဲရ.

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
T T Sweet said...

ဘဲငန္းေလးေတြ ဇာတ္လမ္းက စိတ္၀င္စားစရာေလးပါလား။ ေစာင္႔ဖတ္ေနပါတယ္ ပန္ပန္ေရ႔။ ေနာက္ပိုင္းက ပိုေကာင္းမယ္နဲ႔တူတယ္။ သံုးပြင္႔ဆိုင္ဆိုေတာ႔။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မင္းသား တစ္ေကာင္နဲ႔ မင္းသမီး ႏွစ္ေကာင္...ဟဲဟဲ.. ဆက္ရန္ကုိ ေစာင့္ေနတယ္။

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

ကံေကာင္းတဲ႔ ဂိုဂိုပါလား....

ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္

Thet Oo said...

Comment ေတြ ရလိုက္တာမ်ား၊ အားက်စရာ။