ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္

အခုတေလာ ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖတ္ေနမိပါတယ္။ သံလြင္အိပ္မက္ အတြဲ (၃) အမွတ္ (၁) မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း အျမည္း ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ မွတ္ခ်က္တခ်ိဳ႕လည္း ေရးသြားၾကတယ္။ အခုေတာ့ ျပန္တင္ခ်င္စိတ္ေပၚလာလို႕ တင္လိုက္ပါတယ္။




“ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္”


တူတစ္လက္
သစ္သားစို႕ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
သူတို႕ကိုအရွာထြက္တယ္။

အေမွာင္ထဲမွာ
ေသနတ္နဲ႕ပစ္ပစ္ မီးနဲ႕ရိႈ႕ရိႈ႕
မေသႏိုင္တဲ့ေကာင္ေတြဟာ
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕အလင္းကိုေတာ့ ရင္မဆုိင္ရဲၾကဘူး
အုတ္ဂူေတြၾကား ေခါင္းတလားေတြမွာ ခုိေအာင္းလို႕
သူတို႕ အသက္ဆက္မယ့္ အာဟာရ ဆိုတာ
လူရွင္ေတြရဲ႕ ေသြး တဲ့လား
ဒါဟာ လူမဆန္တဲ့တရား။
(အင္း.. သူတို႕ကလည္း လူမွ မဟုတ္ေတာ့ဘဲေလ။)

ေကာင္းကင္တခုလံုး ျပာစင္လက္
ပန္းပြင့္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနေစမတတ္
ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဒီေကာင္ဟာ
ဗမ္ပိုင္ယာ စေလယာ* ဂိုဏ္းဖြဲ႕
သစ္သားစို႕ႀကီးနဲ႕
သူတို႕ ႏွလံုးသားတည့္တည့္ကိုမွ
ရိုက္သြင္းထည့္ဖို႕ ႀကံဳး၀ါးလိုက္တယ္။

သုေတသနေတြလုပ္ရတယ္
အုပ္စု ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေစာင့္ၾကည့္တယ္
အနီးကပ္ေပါင္းၿပီး အင္တာဗ်ဳးရတယ္
ဗမ္ပိုင္ယာ ေဒးေ၀ါ့ကာ^
တူမလိုလို ကြဲတဲ့ အမ်ိဳးအစားတို႕ အေၾကာင္း
သူတို႕ရဲ႕ အားသာခ်က္ အားနည္းခ်က္
အတိတ္သမိုင္းနဲ႕ အနာဂတ္အၾကံအစည္တုိ႕ အေၾကာင္း
အရွင္ေကာင္ရဲ႕ ေသြးနဲ႕မွ ရပ္တည္ရမယ့္
ျပဌာန္းထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း
ေသသူရဲ႕ ေသြးကို မွားယြင္းေသာက္မိသူတို႕ရဲ႕
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ အေၾကာင္း။

သူ႕တို႕ရဲ႕ ျဖတ္သန္းပံုနဲ႕ ဇာတ္လမ္းစံု
မျဖစ္ခ်င္ဘဲ ျဖစ္လာရတဲ့ တခ်ိဳ႕ဘ၀အဖံုဖံု
ေသကြဲ ရွင္ကြဲ လြမ္းစရာ့ပံုျပင္ ေတြကေတာ့
ငါ့ရင္ကို ဟက္တက္ ထိ ေစတယ္
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေလ
ေသြးစုပ္တယ္ဆိုတာ
မသတီစရာပါပဲ
ငါက စိတ္ကိုတင္းတယ္
အမွားနဲ႕ အမွန္ဆိုတာ
ကမၻာ တျခမ္းစီမွာပဲ ေနထိုင္ရမယ္။

တေန႕ အိပ္ရာအထ
ေနေရာင္ကို ျမင္လိုက္ရ
ပိုးၾကြယားယံဖ်ိဳးဖ်ဥ္း
အေမွာင္တြင္း ၀င္ေျပးရတယ္
ဘယ္လိုျဖစ္သြားခဲ့သလဲ
ဆာ တယ္ ဆာ တယ္
ဘာနဲ႕မွ အာသာမေျပတဲ့ ငါ
ေသြးညွီနံ႕ မွာ ေကာက္ေကာက္ပါ။

ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္တို႕ရဲ႕ ဂ်န္နေရးရွင္းဟာ
ေသြးစုပ္ခံရသူေတြ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ.. တဲ့
ဟာ….
သတိအလစ္
လိုက္ေလ်ာျဖစ္တဲ့ အနမ္းတစ္ခ်က္က
ငါ့ကိုဇာတ္သြင္းသြားခဲ့ပံု...။



ပန္ဒိုရာ



*vampire slayer
^ daywalker