ၾကယ္

ဒီေရတြန္းတိုက္
လိႈင္းမရိုက္ခင္မွာ
ခဏတာျဖစ္ျဖစ္
ႏွစ္သက္ပါရေစ
ေျမျပင္ေပၚမွာ ပြင့္တဲ့ ၾကယ္။

Expand..

Summary..

ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလး

တကယ့္ကို ဘာဆို ဘာရယ္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး။ စကားလံုးအဆန္းလည္း ဘာမွမပါ။ အတတ္ပညာမပါတဲ့ စာေလး။ ကဗ်ာလို႕ေခၚလို႕ရသလားေတာင္ မေျပာတတ္ဘူး။ အင္း ၇ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္ေယာင္ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။ ေရးခဲ့တာ ေအာက္တိုဘာေလာက္ ကတည္းက။ ႏို၀င္ဘာမွာ အေခ်ာနည္းနည္း ထပ္ျပင္ခဲ့။

ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလး

ကြ်န္ေတာ္ရယ္ စုတ္ဖြားေလးရယ္
သာယာတဲ့နံနက္ခင္းမွာ အပ်င္းဆန္႕ထြက္ၾက
စုတ္ဖြားေလး စူးစူး၀ါး၀ါး ေဟာင္တဲ့
လမ္းေဘးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလးကို
ဆြဲႏႈတ္ယူလာခဲ့တယ္
ျခံေရွ႕ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ
ပ်ိဳးပင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္စိုက္ေတာ့
စုတ္ဖြားေလးက အၿမီးတႏွံ႕ႏွံ႕နဲ႕ အနားမွာရစ္သီရစ္သီ
ဒီအပင္ေလးဟာ ဘာပင္ေလးလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး
သရက္ပင္ေလးသာဆိုရင္
သရက္သီးေပါက္စေလးေတြေၾကြခ်ိန္
စုတ္ဖြားေလးနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ပစ္ေပါက္ကစားလို႕ရတယ္
သရက္သီးမွည့္ရင္ေတာ့
စုတ္ဖြားေလးကိုလည္း စားၾကည့္ခိုင္းရမယ္
ေညာင္ပင္၀ိုင္း၀ိုင္းေလးလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ေနာ္
ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေန႕လည္ေန႕ခင္းေတြဆုိ
အရိပ္ေအာက္မွာ စုတ္ဖြားေလးနဲ႕အတူတူ ေခြအိပ္ၾကတာေပါ့
ကြပ္ပ်စ္ကေလးေတာင္ ရိုက္လို႕ရတယ္
စုတ္ဖြားေလးပါ ကြပ္ပ်စ္ေပၚလာအိပ္ရင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ဖယ္ေပးရမွာပဲ
ကုကၠိဳပင္ေလးမ်ား ျဖစ္ေနမလား
ကုကၠိဳသီးရွည္ေမ်ာေမ်ာေတြ ေၾကြက်ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့
စုတ္ဖြားေလးက လူးလိမ့္ေဆာ့ရင္
အေစးေတြက အေမြးျဖဴျဖဴေလးကို ညစ္ပတ္ကုန္ေတာ့မွာ
ခေရပင္ေလးဆိုရင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က ေစာေစာထၿပီး ခေရပန္းေကာက္တို္င္း
စုတ္ဖြားေလးက ေျမႀကီးေတြဖြ လာရႈပ္ေတာ့မွာပဲထင္တယ္
ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလး
စိုက္ထားခဲ့တယ္
အဲဒီညက
စုတ္ဖြားေလးလည္း ေပ်ာ္လို႕ထင္တယ္
တအီအီနဲ႕ ညည္းၿပီး လာခၽြဲ ေနလို႕
မနည္းေခ်ာ့သိပ္ရတယ္
ေနာက္ေန႕ အိပ္ရာထေနာက္က်တယ္
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ျခံထဲဆင္းတာေပါ့
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလး မရွိေတာ့ဘူး
အားလံုး ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႕
ေျမပံုအသစ္ ပြပြကေလး တစ္ခုပဲက်န္တယ္
အသာေလး တူးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမဲရိုးေလးတစ္ေခ်ာင္း။

ပန္ဒိုရာ

၆ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇

Expand..

Summary..

ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီဇင္ဘာည ကို ခံစားျခင္း

ဒီေန႕ေတာ့ ပန္ဒိုရာတစ္ေယာက္ ရုံးဆင္းခ်ိန္မွာ ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႕ ေအာ့ခ်ာ့ဒ္ လမ္းမေပၚ ေျခဆန္႕မိပါတယ္။





ႀကိဳဆိုပံုေလး မလွဘူးလား။ လာလွည့္ပါ ေရႊဧည့္သည္ေပါ့ေလ။









လမ္းမမွာ ထြန္းထားတဲ့ မီးေရာင္စံုေတြ။ ကုန္တိုက္ေတြမွာ သူ႕ထက္ငါ အၿပိဳင္လွပေအာင္ ဆင္ယင္ထားၾကတာေတြ။



လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဗိုက္ဆာလာတယ္။ ခဏနားမယ္။ ကိုရီးယားစာတဲ့။ Hot Plate Sotong (squid). ၾကည့္လို႕ လွတယ္ေနာ္။ စားလို႕ သိပ္မေကာင္းဘူး။ အရသာက တခုခုလိုေနသလိုပဲ။ စလံုး ေျခာက္ေဒၚလာခြဲ။ နည္းနည္းမ်ားသြားလား။ တခါတေလပါ။













ဆက္ေလွ်ာက္မယ္။ ဆက္ၾကည့္မယ္။



ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ ျခေသၤ့ကလည္း ပါးစပ္ဟတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း ပါးစပ္ဟတယ္။ ရႈျမင္ ခံစားရပံုျခင္းေတာ့ မတူဘူးမဟုတ္လား။



ျပန္ေတာ့မယ္။



အင္း Singapore Icon တစ္ခု လို႕ ေျပာၾကတဲ့ ေတးသီဆို ေဖ်ာ္ေျဖသူေပါ့။ သူ႕ကို လူတိုင္းသိၾကတယ္။ သူကေတာ့ လူတိုင္းကို ၾကားေနတယ္တဲ့။ လူတန္းၾကီးက သူ႕ေဘးမွာ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ စီးဆင္းလို႕။ သူကေတာ့ သူ႕အလုပ္ သူလုပ္ေနတာပါပဲေလ။

Expand..

Summary..

ဘ၀အေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိေသာ စာတစ္အုပ္

Reading makes a full man; conference a ready man; and writing an exact man လို႕ Francis Bacon ကေျပာခဲ့တယ္တဲ့။ ျပည့္လား မျပည့္လားေတာ့ မသိ။ စာဖတ္ရတာကို သေဘာက်တယ္။ ေက်ာင္းမေနခင္ အရြယ္ကတည္းက စၿပီး ျမန္မာစာ ပထမဆံုး သင္ေပးတာကေတာ့ ေမေမပါ။ ျမန္မာစာ ဖတ္တတ္တဲ့ အရြယ္ကစလို႕ စာလံုးျမင္ရင္ လိုက္ဖတ္တာပဲ လို႕ ေမေမက ျပန္ေျပာပါတယ္။ ၀တၱဳစာအုပ္ တစ္အုပ္ အစအဆံုး စဖတ္တာ ၂ တန္းအရြယ္ပါ။ တရုပ္သိုင္း ဘာသာျပန္ စာအုပ္တစ္အုပ္ဆိုရင္ ရယ္ၾကမလားပဲ။

ျမန္မာစာေပမွာေရာ ကမၻာ့ စာေပမွာေရာ လူတိုင္း အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ စာအုပ္ေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ကိုယ္မဖတ္ဖူးတာေတြက ဖတ္ဖူးတာနဲ႕စာရင္ မႏိႈင္းယွဥ္သာေအာင္ မ်ားလွပါေသးတယ္။ ဒီစာကိုေရးဖို႕ တက္ဂ္ထားသူ ညိမ္းညိဳနဲ႕ ႏွစ္သက္တဲ့ စာအုပ္ အေတာ္မ်ားမ်ား တိုက္ဆိုင္ပါတယ္။ စာေရးဆရာ မင္းေက်ာ္ရဲ႕၀တၱဳေတြထဲမွာ ငါတို႕ေခတ္ႏွင့္အၿပိဳင္ အျပင္ လိႈင္တို႕ တေစၧ တို႕ကိုလည္း ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဆရာရန္ကုန္ဘေဆြရဲ႕ ေရႊ၀ါျပည္ (ပိတ္ထားေသာစာအုပ္လို႕ ဆိုၾကတယ္) ရဲ႕ သေရာ္စာ အေရးအသားကို သေဘာက်သလို မင္းလိုလူစားအမ်ားႀကီးေဟ့ ဆိုတဲ့ စာအုပ္က အေတြးအေခၚ အခ်ိဳ႕ကိုလည္း သေဘာက်ခဲ့ဖူးတယ္။ ဆရာမ ဂ်ဳးကိုေတာ့ နာမည္ႀကီးမလာခင္ အခ်ိန္က ရႈမ၀မွာပါတဲ့ ၀တၱဳတိုေလးေတြကေန စၿပီး အေရးအသားပံုစံကို ႏွစ္သက္မိတာပါ။ သူ႕၀တၱဳေတြပါတဲ့ မဂၢဇင္းဆိုရင္ သိမ္းထားမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ စာေရးဆရာမက နာမည္ႀကီးလာေတာ့ ၀မ္းသာရပါတယ္။ တျခားႏွစ္သက္မိေသာ စာေရးဆရာမ်ား စာရင္းကို အရွည္မေရးလိုေတာ့ပါ။ အခုေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ထဲက သေဘာက်မိတဲ့ ဆရာဆရာမ တခ်ိဳ႕ပါ တိုးလာေတာ့ စာရင္းက ပိုရွည္သြားၿပီ။

ညိမ္းညိဳက ဘ၀အေပၚ သက္ေရာက္မႈအ႐ွိဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္ အေၾကာင္းေရးပါလို႕ ဆိုတယ္။ သက္ေရာက္မႈ ရွိေသာ စာအုပ္ အမ်ားအျပားထဲက တစ္အုပ္အေၾကာင္းပဲ ေျပာပါမယ္။

ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့ အေတြးအေခၚ ယံုၾကည္မႈ ဆိုတဲ့ အရာေတြဟာ လူတစ္ေယာက္အဖို႕ တသမတ္ထဲ ရွိခ်င္မွရွိမယ္။ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အရာေတြပါ။ တခါတေလက်ေတာ့ အေတြးအေခၚတစ္ခု ေျပာင္းဖို႕ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီ ၾကာတတ္တယ္။ တခါတေလက်ေတာ့ စာတစ္အုပ္ဖတ္ၿပီး ဆာတိုရီရသလို ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲ သြားတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ စာတစ္အုပ္ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚသြားတဲ့ အေတြးအေခၚတစ္ရပ္ကို ေနာက္စာတစ္အုပ္ ဖတ္မိေတာ့မွ ျပန္ျဖည္လိုက္တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒီစာတစ္အုပ္ထဲကိုပဲ တခ်ိန္က ဖတ္မိေတာ့ တမ်ိဳးခံစားၿပီး ေနာင္တခ်ိန္မွာ ျပန္ဖတ္ေတာ့မွ တမ်ိဳးျမင္သြားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ စာဖတ္ျခင္းက ဘ၀ကို သင္ေပးတယ္။ ဘ၀က စာဖတ္ျခင္းကို သင္ေပးတယ္။

It was the best of times, it was the worst of times,
it was the age of wisdom, it was the age of foolishness,
it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity,
it was the season of Light, it was the season of Darkness,
it was the spring of hope, it was the winter of despair,
we had everything before us, we had nothing before us,
we were all going direct to Heaven, we were all going direct
the other way--in short, the period was so far like the present
period, that some of its noisiest authorities insisted on its
being received, for good or for evil, in the superlative degree
of comparison only.

အခုလို ေျပာင္ေျမာက္လွပတဲ့ စာသားေတြနဲ႕အစျပဳလာတဲ့ စိတ္၀င္စားစရာ ၀တၱဳတစ္ပုဒ္ကေတာ့ Charles Dickens ရဲ႕ A Tale of Two Cities ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ဆရာႀကီး ဒဂုန္ေရႊမွ်ားက ၿမိဳ႕ေတာ္ညီေနာင္ ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႕ ျမန္မာျပန္ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ဘာသာျပန္ စာအုပ္ကို ဖတ္ခ်ိန္မွာ ပန္ဒိုရာဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ စြန္းစြန္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အဂၤလိပ္လိုကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာမွ ဖတ္ခဲ့တာပါ။

လူလူခ်င္း မတရား ဖိႏွိပ္မႈေတြ လြန္က်ဳးလာတဲ့အခါ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆိုၿပီး ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အံုၾကြမႈ တစ္ရပ္ သမိုင္းမွာေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ လူသားေတြရဲ႕ စိတ္ပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလြန္အမင္း ပိတ္ဆို႕ထားခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္မႈကို ရွာေဖြၾကတဲ့အခါ ေဒါသ အာဃာတ ရန္ၿငိဳး ကလဲ့စားေျခမႈ ဆိုတာေတြနဲ႕လည္း မကင္းႏုိင္ၾကဘူး။ တခါတေလက်ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ဆိုတာကို ပကတိအတိုင္း မျမင္ႏုိင္ပဲ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ ထားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လႊမ္းမိုးသြားတတ္တယ္။ အဲဒီအခါ အျပစ္မဲ့သူမ်ားဟာလည္း အရႈပ္အေထြးေတြၾကားမွာ စနစ္ဆိုးတစ္ခုရဲ႕ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ေသေရးရွင္ေရးထဲမွာ အမွားအယြင္းေတြ နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ ဘယ္လိုေက်ာ္လႊား ရုန္းကန္ႏုိင္မလဲ။ အမွားအယြင္းကို ေၾကာက္တာနဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို အတားအဆီးလည္း အျဖစ္ မခံႏိုင္ၾကျပန္ဘူးေလ။ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္နဲ႕ လူသားဆန္တဲ့စိတ္ၾကားမွာ ပဋိပကၡေတြရွိခဲ့ရင္ ဘယ္အတိုင္းအတာ အထိ ညွိႏိႈင္းလို႕ ရႏုိင္မလဲ။ မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြၾကားက ပြင့္ဖူးလာတဲ့ ေပးဆပ္သူတို႕ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ဘယ္ေလာက္အထိ အသိအမွတ္ျပဳ ခံစားႏုိင္မလဲ။

ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕ ဇာတ္လိုက္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး အရက္သမား ေရွ႕ေနဟာ သူတဖက္သက္ခ်စ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၊ သူနဲ႕လည္းရုပ္ခ်င္းဆင္တူတဲ့ အျပစ္မဲ့ ျပင္သစ္မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္တစ္ဦးကို ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ ေခါင္းျဖတ္ စီရင္ရာကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လူစားထိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အဆံုးမွာ ဒီလို ေရးထားခဲ့တယ္။

"I see that child who lay upon her bosom and who bore my name, a man
winning his way up in that path of life which once was mine. I see
him winning it so well, that my name is made illustrious there by the
light of his. I see the blots I threw upon it, faded away. I see
him, fore-most of just judges and honoured men, bringing a boy of my
name, with a forehead that I know and golden hair, to this place--
then fair to look upon, with not a trace of this day's disfigurement
--and I hear him tell the child my story, with a tender and a faltering
voice.

"It is a far, far better thing that I do, than I have ever done;
it is a far, far better rest that I go to than I have ever known."

(အဲဒီစာအုပ္ကို ဒီေနရာမွာ ဖရီး ေဒါင္းလုဒ္ ရႏုိင္ပါတယ္။)

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္

ဒီႏွစ္ထဲေတာ့ ကဗ်ာ အသစ္ ထပ္ေရးျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားအတြက္ မၾကာမီက ခ်ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ စာေၾကာင္းတခ်ိဳ႕ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။


အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္

အဲဒီသီခ်င္းကို
အဲဒီလိုညမ်ိဳးမွာမွ
ငါကဖြင့္နားေထာင္မိတယ္
အတိတ္ရဲ႕အက်ဥ္းသား….တဲ့
ငါမဟုတ္ဘူး
ငါမဟုတ္ဘူး
ငါဘယ္တုန္းကမွ အက်ဥ္းသားမဟုတ္ခဲ့
စိတၱဇ ညမ်ား ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္ပါေစကြယ္..
စိတၱဇ ညမ်ား ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္ပါေစကြယ္..
အဲဒီ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေခတ္သီခ်င္းနဲ႕
အဲဒီ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေခတ္က လူတစ္ေယာက္ကို
ကုန္ဆံုးလြန္ေျမာက္ခဲ့တာ
ေျခာက္ႏွစ္ ငါးလ ရက္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္နဲ႕…
မဟုတ္ဘူး
ငါကရက္စြဲေတြကို မမွတ္မိတတ္ဘူး
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
အတိတ္ရဲ႕အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ကို
ေႏွာင္ႀကိဳးေျဖဖို႕ႀကိဳးစားတုန္း
ငါသာေႏွာင္ႀကိဳးငင္ခံခဲ့ရသလား
မဟုတ္ဘူး
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားယြင္းပါဘူး
ေခါင္းမာမာနဲ႕ ဒီလိုဆိုခဲ့တယ္
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
မမွားယြင္းတဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႕
မမွားယြင္းတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကို
ကံၾကမၼာက ပက္ပက္စက္စက္
မွားယြင္းေနရာခ်ခဲ့တယ္
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ငါသာဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေစာၿပီး
ကမၻာေျမကိုေရာက္ခဲ့ရင္
မဟုတ္ဘူး
ငါက လမင္းကို မတမ္းတတတ္သူ
ငါမငိုတတ္ေတာ့ပါဘူး
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ငါကအတိတ္မွာမေနထိုင္ဘူး…
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ငါအားလံုးကိုေမ့ေနမွပဲ…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
အဲဒီ မိုးေတြရြာတဲ့ညက…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူး…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ငါကအနည္ထိုင္ေနၿပီ…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
လျပည့္တည စူးရွရွသာခဲ့…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
အစြဲမ်ား ေျခာက္လွန္႕ေနသည္ႏွယ္…
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ငါ့နားေတြကိုပိတ္မရ….
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
၀ိုးတ၀ါး ညဥ့္လယ္အိပ္မက္ဆိုးမ်ား….
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ေက်းဇူးျပဳ၍အဲဒီသီခ်င္းကိုပိတ္လိုက္ပါ
ငါ့ကိုေသာက္ေရတစ္ခြက္ေလာက္ခပ္ေပးပါ
ဒါစိတၱဇညမဟုတ္ဘူး
ငါအိပ္မေပ်ာ္ေသးတာ
အိပ္မက္မက္မိမွာစိုးလို႕ပါ…။

ပန္ဒိုရာ

8/11/2007

Expand..

Summary..

ဒီဇင္ဘာ ခ်ိဳျမပါစ

ကၽြန္းပိစိရဲ႕ ေအာ့ခ်ာ့ဒ္ လမ္းမွာေတာ့ မီးေရာင္စံုေတြ ခရစ္စမတ္ သစ္ပင္ေတြနဲ႕ အလွဆင္ေနၿပီ။ သူတို႕ႏိုင္ငံမွာျဖင့္ အလွအပအတြက္ ဧည့္သည္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႕အတြက္ ဒီလုိ ႏွစ္စဥ္ စီမံခ်က္ခ် ေငြေၾကးအေျမာက္အျမား သံုးစြဲႏိုင္တာ ၾကည္ႏူးရမွာလား မုဒိတာ ပြားရမွာလား မနာလိုရမွာလား။

တစ္ခုေသာ ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္ေန႕ မွာေတာ့ အဂၤလိပ္အကၡရာ ေအ ကို အနီေရာင္ မ်ဥ္းတေၾကာင္း ကန္႕လန္႕ျဖတ္ထားတဲ့ လိုဂိုတစ္ခု ရိုက္ထားတဲ့ တီရွပ္ျဖဴေလးေတြ ဆင္တူ၀တ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ အထိမ္းအမွတ္ေန႕တစ္ခုအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြအမ်ားႀကီး ေပ်ာ္စရာ။ အေပ်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေျပာင္ၾကရင္း ရွက္တတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို မလုပ္စဖူး ေနာက္ကေန အုပ္စုဖြဲ႕ လိုက္စမိတာ မွတ္မိေသးေတာ့။ ေနာက္တေန႕ ေက်ာင္းထဲမွာ ျပန္ေတြ႕ေတာ့လည္း ဘာမွ မလုပ္ခဲ့သလို ခပ္တည္တည္ေပါ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းသားဘ၀ အပူအပင္ကင္းခဲ့။ မၾကာခင္မွာ မုန္တိုင္းႀကီး တစ္ခု တိုက္ခတ္လာေတာ့မယ္လို႕ ဘယ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကမလဲ။

ဟုိတေလာက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ စကားစပ္မိရင္း ကိုယ္သိကၽြမ္းသူေတြထဲမွာပဲ ေရာဂါဆိုးတစ္ခု က်ေရာက္သူေတြ ေတာ္ေတာ ္ရွိလာတာ သိလုိက္ရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ကေတာ့ ဒါဟာ အရပ္ထဲမွာ ကိုယ့္အသိအကၽြမ္းေတြထဲမွာ ဆိုရင္ စကားထဲ တဖြဖြ ထည့္ေျပာရေလာက္ေအာင္ မၾကားဖူးသေလာက္ ရွားပါးေသာ ေရာဂါတစ္ခု။ အခုေတာ့... “အဲဒါ သူ႕မိန္းမေလးကလည္း သူ႕ဆီက ကူးတာ အခုေတာ့ ဆံုးရွာၿပီ။ ကေလးနဲ႕ သူပဲ က်န္တာေပါ့။ ေကာင္ေလးလည္း ပိန္လိန္ေနတာပဲ။ ဒါနဲ႕ နင့္အစ္ကို သူငယ္ခ်င္း ဟိုတေလာက ဆံုးသြားတဲ့ တစ္ေယာက္လည္း တကယ္ေတာ့ အဲဒီေရာဂါလို႕ ေျပာတာပဲ သိလား။ ဟိုရပ္ကြက္က ဦးဘယ္သူရဲ႕ သားေလးရွိပါေရာလား အဲဒါ သူလည္း ေပါ့စတစ္ လို႕ေျပာေနၾကတယ္” …. ဘုရား ဘုရား ဆက္နားေထာင္ရမွာ လန္႕လာမိတယ္။

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အဲဒီႏိုင္ငံကေလးက လူေတြအတြက္ ဘက္ေပါင္းစံုက ယိုယြင္းလာမႈေတြကို ဘယ္လို ကယ္တင္ႏိုင္မွာလဲ။ ဘာေတြကို အေရးအႀကီးဆံုးလို႕ သတ္မွတ္ၿပီး ဘာေတြကို ေၾကာက္လန္႕ဖံုးအုပ္ေနရင္း ဘယ္ေလာက္အထိ ဆိုးရြားလာဦးမွာလဲကြယ္။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာေလး တစ္ခုကေတာ့…

WORLD AIDS DAY 2007

Take the Lead.
Stop AIDS. Keep the Promise.
1 December 2007

Reduce stigma and discrimination, all are human beings.

ေအအိုင္ဒီအက္စ္ တိုက္ဖ်က္ဖို႔၊ အားလံုးပါ၀င္ေဆာင္ရြက္စို႔။
ကိုယ္ခ်င္းစာနာ နားလည္ပါ၊ သင္လည္း လူသားပါ။

ဒီေနရာက ျပန္လည္ရယူပါသည္။

Expand..

Summary..

30 Nov 2007

သူ…။

သူ႕ကို ျမင္သူတိုင္းက ၾကည့္ေကာင္းသည္ဟု ခ်ီးမြမ္းၾကသည္။ သူ႕မ်က္ဆံမ်ားက နက္ေသာ္လည္း စိမ္းေ၀့ေ၀့သန္းသည္။ အသားအေရ က ျဖဴၾကည္သည္။ ေနေရာင္ထိလွ်င္ နီရဲလြယ္သည္။ The Guns of Navarone ရုပ္ရွင္ထဲက ဟိုေခက္က မင္းသားႀကီး Gregory Peck ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္း ေမး မ်က္ႏွာက် ဆင္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။ သြယ္ၿပီး အနည္းငယ္ ေျဖေလ်ာ့ ကိုင္းညြတ္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ အမ်ိဳးသား တစ္ဦးအတြက္ မနိမ့္မျမင့္လြန္းေသာ အရပ္ကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ ဆံပင္မ်ား မီးခုိးဘက္ သန္းလာခ်ိန္တြင္ … ရုပ္ရွင္တခုထဲမွာ ဗိုလ္ဗကိုရဲ႕ အဲဒီ ဆံပင္အေရာင္မ်ိဳးကို သေဘာက်ခ့ဲတာ.. ဒီအခ်ိန္ကို ေစာင့္ခဲ့ရတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေပါ့.. ဟု ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးေျပာၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ေဆးမဆိုးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

တခ်ိဳ႕က သူ႕ကို ဆရာတကၠသိုလ္ ဘုန္းႏိုင္၏ ဇာတ္လိုက္တစ္ဦးဦးႏွင့္ တူသတဲ့။ သူက လက္၀ဲဆန္ခဲ့ဖူးသူ။ တကၠသိုလ္တြင္ တက္ၾကြခဲ့သူ။ လွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္၀ွက္ ရွိတတ္သလို မည္သူမွ မသိသည့္ အားငယ္စိတ္လည္း ရွိခဲ့ေလသလားေတာ့ မသိ။ ပင္ျမင့္မွ ကံ႕ေကာ္ပန္းကို ေငးရုံသာေငးခဲ့ၿပီး အိမ္အနားက စံပင္ပြင့္ကေလးကုိပဲ လွမ္းဆြတ္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ စပယ္ရုံကေလးကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ကာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရင္း ဘ၀ကို ရိုးစင္းစြာပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေလသည္။

သူက ေရာက္ေလရာေနရာမွာ သူ႕မူလ အလုပ္တာ၀န္ႏွင့္ သိပ္မဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားမွာ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္ခဲ့ ရေသာ္လည္း တကယ္တမ္း ဘ၀မွာ သူလုပ္ခ်င္တာေတြေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ခြင့္မၾကံဳခဲ့ပါ။ တေန႕ေန႕ အနားယူခ်ိန္မွာ စာေတြေရးမယ္ ဟု မၾကာခဏ ေျပာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္ကပဲ ပံုႏွိပ္ခြင့္ မရေသာ စာတစ္အုပ္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

တကယ္ေတာ့ သူက စနစ္တစ္ခု၏ ေက်ာခ်ျခင္းကို ခံလိုက္ရေသာ သားေကာင္ တစ္ေကာင္ပင္ ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူကအၿမဲ ေနရာေပး ဆက္ဆံျခင္းခံရသူ သူ႕ကို သူရဲေကာင္းသဖြယ္ ခ်စ္ခင္ကိုးကြယ္သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိေလသည္။ အဲဒီ စနစ္ႀကီး အေၾကာင္း ပြင့္လင္းနားလည္လာလို႕ သူ႕ကိုေျပာျပ ေဆြးေႏြးခ်င္လာသည့္ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ဘ၀က သူ႕ကို အႀကီးအက်ယ္ ရိုက္ခ်သြားခဲ့ၿပီ။ စိတ္ႀကိဳးကေလး ပါးလ်သြားေသာ သူ႕ကို ရင္နာစြာ……။

အရင္ကလို ေရေႏြးၾကမ္း တစ္အိုးေဘးခ်လို႕ စကားေတြ အၾကာႀကီး တညလံုး ထိုင္ေျပာလုိက္ခ်င္သည္။ သူက ေငးလွ်က္ ၾကည့္ေနမွာလား။ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ထေအာ္မွာလား။ ငါဘာမွ မသိဘူး ဟု ပလံုးပေထြးႏွင့္ သနားစဖြယ္ ျပန္ေျပာမွာလား။ ဟိုအရင္အခ်ိန္မ်ား ခဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ရခ်င္ပါသည္။

ႏို၀င္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္တဲ့ ၆၆ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕မွသည္ ခ်စ္တဲ့မိသားစုနဲ႕ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္စြာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစ ခ်စ္ေဖေဖ။

Expand..

Summary..

WAY BACK INTO LOVE

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ သီခ်င္းေလးေတြနဲ႕ ဘ၀မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး တခါေလာက္ ေနၾကည့္ပါလား။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆီ အတူတကြ ျပန္သြားၾကပါစို႕။

DJ ေယာဆရာ ကို အားက်လို႕ DJ ပန္ လုပ္လိုက္တယ္။ အဟဲ။
တကယ္ေတာ့ ဒီသီခ်င္းေလးကို သေဘာက်ေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးလေလာက္ ကတည္းကပါ။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ Music and Lyrics ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေလးထဲကပါ။ Alex Fletcher အျဖစ္ Hugh Grant နဲ႕ Sophie Fisher အျဖစ္ Drew Barrymore က သရုပ္ေဆာင္ထားတယ္။ အဲဒီရုပ္ရွင္မွာ သေဘာက်တဲ့ စကားေျပာေလးေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒီလို..

Alex Fletcher: It doesn't have to be perfect. Just spit it out. They're just lyrics.
Sophie Fisher: "Just lyrics"?
Alex Fletcher: Lyrics are important. They're just not as important as melody.
Sophie Fisher: I really don't think you get it.
Alex Fletcher: Oh. You look angry. Click your pen.
Sophie Fisher: A melody is like seeing someone for the first time. The physical attraction. Sex.
Alex Fletcher: I so get that.
Sophie Fisher: But then, as you get to know the person, that's the lyrics. Their story. Who they are underneath. It's the combination of the two that makes it magical.



သီခ်င္းကို ျမန္မာလိုပါ လိုက္ဆိုလို႕ရေအာင္လို႕ စာလံုးထည့္ၾကည့္မိတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာသာျပန္တာက အတိအက် ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္။ (ကိုယ္ညံ႕တာကို ႀကိဳ ကာ ထားတာ။) ေကာ္ပီ ေကာ္ပီနဲ႕ နာမည္သာဆိုးတာ စကားလံုးဆရာေတြရဲ႕ အလုပ္ကလည္း မလြယ္ဘူးပဲ။ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းစားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ၾကည့္မွသိတယ္။ ဆိုၾကည့္ေနာ္.. စကားလံုး ေထာက္ေသးရင္လည္း မွတ္ခ်က္မွာ အႀကံျပဳသြားပါဦး။ ေခါင္းစဥ္ကိုလည္း ဘယ္လုိျပန္ရမလဲ ခ်န္ထားခဲ့တယ္။



I've been living with a shadow overhead
အရိပ္ေတြအုပ္ေမွာင္လႊမ္းျခံဳ..အၿမဲပဲ ေန..ခဲ့..ရ..
I've been sleeping with a cloud above my bed
အိပ္ရာထက္မွာဖံုးအုပ္ .. မိုးသား..တိမ္ေတြ…နဲ႕
I've been lonely for so long
ဘ၀က ကိုယ့္တစ္ေယာက္သာ..အထီးက်န္
Trapped in the past, I just can't seem to move on
အတိတ္တို႕က အက်ဥ္းခ်လို႕ ရုန္း..မထြက္..ႏိုင္ခဲ့..

I've been hiding all my hopes and dreams away
အိပ္မက္ေတြေ၀းကြာ ကိုယ့္ေမွ်ာ္ လင့္..ခ်က္.ေတြ..လည္း.. ကြယ္၀ွက္
Just in case I ever need em again someday
တေန႕မွာ ထပ္လိုအပ္ေန.မိ..ခဲ့..ရင္..မ်ား..အတြက္
I've been setting aside time
အခ်ိန္ေလးမ်ား ေဘးကို ခဏ.သိမ္း..ထား
To clear a little space in the corners of my mind
စိတ္ေထာင့္ကေလးရွင္းလို႕ ကိုယ္ ကြက္…လပ္..ခ်န္.ထား

All I want to do is find a way back into love
လိုခ်င္တာက လိုက္လို႕ရွာေဖြ အခ်စ္ ျပန္ေတြ႕..မယ့္. လမ္း
I can't make it through without a way back into love
ျပန္ရွာေနတဲ့ အခ်စ္ကုိ မေတြ႕ပဲ ဘယ္ရပ္..တည္..ႏိုင္ပါ့မလဲ
Oh oh oh
အို အို အိုးးး

I've been watching but the stars refuse to shine
ေစာင့္ေနတုန္းပဲ ကိုယ့္ကို အလင္း.မေပး.ခ်င္.တဲ့..ၾကယ္ေတြ
I've been searching but I just don't see the signs
အရိပ္အေရာင္ေလးေတာင္ မေတြ႕ေတာ့ ေမာေပါ့ လိုက္..ရွာခဲ့
I know that it's out there
တကယ္ဆိုဟိုအနားေလးမွာ
There's got to be something for my soul somewhere
တေနရာမွာတစံုတရာေတာ့ ရွိမယ္ ကိုယ့္၀ိညာဥ္အတြက္

I've been looking for someone to shed some light
လိုက္ရွာခဲ့တာ အလင္းေရာင္ ထြန္းေပးႏိုင္မယ့္ သူတစ္ေယာက္
Not just somebody just to get me throught the night
ကိုယ့္ကို ညေတြ ျဖတ္ေက်ာ္ ေပးဖို႕ အတြက္ မကဘူး
I could use some direction
လိုတာ သူ ညႊန္ လမ္းျပေပး
And I'm open to your suggestions
ဒါဆို အၾကံဥာဏ္ေပးမလား ကုိယ္..ဖြင့္..ထား

All I want to do is find a way back into love
လိုခ်င္တာက လိုက္လို႕ရွာေဖြ အခ်စ္ ျပန္ေတြ႕မယ့္ လမ္း
I can't make it through without a way back into love
ျပန္ရွာေနတဲ့ အခ်စ္ကုိ မေတြ႕ပဲ ဘယ္ရပ္..တည္..ႏိုင္ပါ့မလဲ
And if I open my heart again
တကယ္လို႕မ်ား ႏွလံုးသားေလး ျပန္ဖြင့္ခဲ့ရင္
I guess I'm hoping you'll be there for me in the end
ကိုယ္ထင္တယ္ မင္းေလးတေန႕ေတာ့ေရာက္မယ္ ကိုယ္..ေမွ်ာ္ေနမိေသး
Oh oh
အုိ အို

There are moments when I don't know if it's real
အစစ္အမွန္ လားလို႕ မခြဲတတ္ ဆြတ္ပ်ံ႕အခ်ိန္..ေလး..မ်ား
Or if anybody feels the way I feel
ကိုယ့္လိုပဲေလ ထပ္တူ တေယာက္ေယာက္ ခံစား..သလား
I need inspiration
လိုအပ္ခဲ့ အၾကည္ဓာတ္ကေလး
Not just another negotiation
ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရတဲ့ ညွိႏႈိင္းမႈမဟုတ္ေသး

All I want to do is find a way back into love
လိုခ်င္တာက လိုက္လို႕ရွာေဖြ အခ်စ္ ျပန္ေတြ႕..မယ့္ လမ္း
I can't make it through without a way back into love
ျပန္ရွာေနတဲ့ အခ်စ္ မွမပါရင္ ဘယ္ရပ္..တည္..ႏိုင္ပါ့မလဲ
And if I open my heart to you
ကိုယ္ရင္ကိုဖြင့္ျပလုိုက္ရ..လို႕ရင္
I'm hoping you'll show me what to do
ဘာေတြကိုယ္လုပ္ဖို႕ မင္းညႊန္..ျပမလား
And if you help me to start again
တကယ္လို႕မ်ား အသစ္စဖို႕ကူ..ေပးရင္
You know that I'll be there for you in the end
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရွိေနမယ္ ကိုယ္အၿမဲတမ္း မင္းအတြက္ပဲ
Oh oh
အို အို

Expand..

Summary..

အေျပာင္းအလဲသို႕ တိုးအ၀င္

ေျပာင္းမယ္ ေျပာင္းမယ္နဲ႕ ဒီေန႕ေတာ့ တကယ္ကိုပဲ ရုံးစားပြဲအသစ္ကို ေျပာင္းပါၿပီ။ လက္ပ္ေတာ့ပ္ အသစ္တစ္လံုး ေပးတယ္။ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ေဖာင့္အသစ္ ထပ္ထည့္ဖို႕ လံုျခံဳေရး ေပၚလစီအရ ခြင့္မျပဳပါဘူး။

အရင္ ကြန္ျပဴတာကေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီ လက္ကြက္ မရွိေပမယ့္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ေလး ရွိေတာ့ ရုံးကဆိုရင္ ေမာင္လွရဲ႕ ၀င္းေဇာ္ဂ်ီ ကြန္ဗာတာထဲမွာ စာရိုက္ထည့္ လို႕ရေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ၀င္းအင္း၀လို တခုခုနဲ႕ရိုက္ ေနာက္မွ ေဇာ္ဂ်ီျပန္ေျပာင္း။ အခုေတာ့ ရုံးမွာ အားခ်ိန္ဆိုရင္ ျမန္မာစာ လံုး၀ရိုက္လို႕မရေတာ့ဘူး။ ဂ်ီမွာလည္း ျမန္မာလို မျမင္ရေတာ့ဘူးေပါ့။ (ဂ်ီေတာ့ခ္ ေတာင္ တပ္လို႕ ရမရ မသိေသးဘူး။) အီးအိုတီ လုပ္မထားတဲ့ ဆိုဒ္ေတြဆိုရင္လည္း ျမင္ရမွာမဟုတ္ေတာ့။

ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးသားပဲေလ။ တခုခုလိုခ်င္ရင္ တခုခုကို ေပးရတယ္။ ကိုယ့္ စိတ္၀င္စားမႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အခ်င္းခ်င္းကို compromise လုပ္လိုက္ရတာပဲ။ ဒီ့ထက္ ၾကီးက်ယ္တဲ့ အရာေတြ က်ရင္ေတာ့ ဘ၀ကို ဘ၀နဲ႕ပဲ လဲရမွာမ်ားလား။

ရုံးကေန အားခ်ိန္မွာ ျမန္မာစာရိုက္တာ ဒါေနာက္ဆံုး ျဖစ္မယ္။ (အိမ္မွာ အားလပ္ခ်ိန္ပဲ လုပ္ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။) မၾကာခင္မွာ ဒီကြန္ပ်ဴတာ အေဟာင္းထဲက ဖိုင္ေတြ အကုန္ဖ်က္ေတာ့မယ္။ အေကာင္းဘက္က ေျပာရရင္ေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္မွာ (တကယ္ေတာ့ အားခ်ိန္၊ ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ေတြပါ) အာရုံအပိုေတြ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ရင္ အလုပ္ထဲလည္း ပိုၿပီး အာရုံစူးစိုက္မႈ ရလာမွာေပါ့ေလ။ အာရုံလြင့္ခဲ့တာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာေပါ့။

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာ ဘာကိုေၾကာက္

Chaos က ေရးခိုင္းထားတာပါ။

ဘာမွ မေၾကာက္ဘူးကြ။

အဲဒီလို ဟစ္ေၾကြးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ လူဆိုတာ တခုခုေတာ့ ေၾကာက္ၾကတာခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ ပန္ဒိုရာလည္း ေၾကာက္တာေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာစကားက ရြံရွာတာကို ျဖစ္ျဖစ္ ထိတ္လန္႕တာကို ျဖစ္ျဖစ္ စိုးရိမ္ပူပန္တာကိုျဖစ္ျဖစ္ ေၾကာက္ရြံ႕တာကိုျဖစ္ျဖစ္ ေၾကာက္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္လံုးနဲ႕ပဲ သံုးခ်င္သံုးတတ္တာကို မွတ္သားမိပါတယ္။ ဥပမာ ဆိုရရင္ သရဲကို ေၾကာက္တာနဲ႕ ၾကြက္ကုိ ေၾကာက္တာနဲ႕ ေၾကာက္ပံုေၾကာက္နည္း ေတာ့ တူမယ္မထင္။ စကားကတ္တယ္ လို႕ေတာ့ မထင္ပါနဲ႕။

Phobia ဆန္ဆန္ေၾကာက္တာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ကေတာ့ ပန္ဒိုရာက တြန္႕တြန္႕တြားသြား သတၱ၀ါ (creepy crawly creature) ေတြကို အလြန္ ရြံေၾကာက္ပါတယ္။ ကိုယ့္အသားနဲ႕ ထိသြားမွာကို သိပ္စိုးတယ္။ တီေကာင္လို ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာဆို ပိုဆိုး။ ေစ့ေစ့ေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ အိ အိ။ (လာတို႕တဲ့လူကို တသက္မေခၚဘူးမွတ္။) ဖားတို႕ ၾကြက္တို႕ေတာ့ မေၾကာက္ပါ။ ငယ္ငယ္ကဆို မိုးဦးက်မွာ လမ္းေဘးမွာ ဖားေပါက္စေလးေတြ အၿပိဳင္းအရိုင္း ေပါေနခ်ိန္ဆို ၀ွက္ထားၿပီး ေၾကာက္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕ လက္ထဲထည့္ေပးတာ။ (အဟီး.. သူမ်ားကိုေတာ့ သြားစတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီအက်င့္ေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ယံုလိုက္။)

ထိတ္လန္႕ေၾကာက္ရြ႕ံတာ ဆိုရင္ေတာ့ သရဲ တေစၧနဲ႔ ပတ္သက္လို႕ တကယ္ရွိတာ မရွိတာ အသာထား၊ သာမန္ သူလိုကိုယ္လိုပဲ ေၾကာက္ခဲ့ဖူးတာပဲ။ (သရဲကားေတာ့ ၾကည့္ရတာ ၾကိဳက္တယ္။) ဒါေပမယ့္ လူသူနည္းပါးတဲ့ အေဆာက္အဦႀကီးတစ္ခုမွာ သရဲေျခာက္တယ္လို႕ ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ အခန္းတစ္ခန္းရဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုးက အခန္းေလးတစ္ခုမွာ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ဖူးတယ္။

စိုးရိမ္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြ စိတ္ဆိုးမွာကို စိုးတတ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ ေပါ့။ မႀကိဳက္ႏိုင္တာေတြ လုပ္မိတာ ေလ်ာ့ေအာင္ေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ကိုဆံုးမ ႀကိဳးစားေနတာပဲ။

မျပည့္၀ေသးတဲ့ လူ ဆိုေတာ့လည္း တရားသေဘာအရ ေတြ ဘာေတြဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာက္သင့္တာေတြ မေၾကာက္ မေၾကာက္သင့္တာေတြ ေၾကာက္လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာပဲ။ ေလာေလာလတ္လတ္ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတာ အေနနဲ႕ အေၾကာက္ဆံုးကေတာ့ အေၾကာက္တရား ကိုယ္တိုင္ကို ျဖစ္ေနတယ္။

The only thing we have to fear is fear itself ဆုိတဲ့ စကားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ေျပာခဲ့သူကေတာ့ အေမရိကန္ သမၼတ (ေဟာင္း) Franklin D. Roosevelt ပါ။ ဒီမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလို အေၾကာက္တရားမ်ိဳး ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္လို႕ စဥ္းစားလိုက္ရင္ ေအာ့ဇ၀စ္ခ်္ နာဇီအက်ဥ္းစခန္းၾကီးကို ျမင္ေယာင္လာတယ္။ ဟီရိုရွီးမား မွာ ႀကဲခ်လိုက္တဲ့ ႏ်ဴကလီးယား မိႈပြင့္ႀကီးကို ျမင္ေယာင္လာတယ္။ World Trade Centre ႀကီး ျမင္လာတယ္။ တန္ခိုးရွင္ရဲ႕ တစံုတရာ အမိန္႕ေအာက္မွာ ဖုံမႈန္႕ေတြ ဖံုးလႊမ္းလို႕ ေက်ာက္ေတာင္လုိ မာေက်ာတဲ့ ႏွလံုးသားေတြနဲ႕ အသက္ကိုစေတးဖို႕ ၀န္မေလးၾကသူမ်ားကို ျမင္ေယာင္လာတယ္။ အနီးကပ္ဆံုး တေနရာမွာေတာ့ သနားစရာေကာင္းတဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္းေတြနဲ႕ ဘာကိုမွန္းမသိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ကာ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး သည္းခံေနၾကတဲ့ သိမ္ေမြ႕တဲ့ ႏွလံုးသားေတြကို ျမင္လာတယ္။ အျပန္အလွန္ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ေၾကာက္လို႕ ျပန္ေျခာက္တယ္။ ေျခာက္လို႕ ပိုေၾကာက္တယ္။ အေၾကာက္တရားနဲ႕ ကစားတဲ့ပြဲေတြက အရင္းအႏွီး ႀကီးလွတယ္။

ရုစဗဲ႕ ရဲ႕ စကားက မဆံုးေသးပါဘူး fear itself ဆိုတာကို အခုလို ဆက္လင္း ထားပါေသးတယ္။

"… let me assert my firm belief that the only thing we have to fear is fear itself—nameless, unreasoning, unjustified terror which paralyzes needed efforts to convert retreat into advance...."

က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မႈ မရွိေသာ၊ တိုးတက္မႈကို ဟန္႕တားေစေသာ၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုကို ပိတ္ဆို႕ေစေသာ၊ အဓိပၸာယ္မဲ့ အေၾကာက္တရားေတြကို ဘယ္လို အတူ ဖယ္ရွားၾကမလဲ။

Expand..

Summary..

တန္ေဆာင္မုန္း၏ လျပည့္ရိပ္၀ယ္

တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ည ေရာက္ၿပီ။ သည္အခ်ိန္ဆို ခ်စ္ေသာ အမိေျမမွာေတာ့ အလင္း၏ အဆင္တန္ဆာ မ်ိဳးစံုတို႕ျဖင့္ ညကို ျခယ္သ အလွဆင္ေနၾကေရာ့မည္။

တန္ေဆာင္မုန္း၏ ရႊန္းျမျမလသည္ ကိုယ့္အတြက္ အမွတ္တရ ေရာင္ျခည္တို႕ကို ျဖန္႕က်က္ေစခဲ့သည္။ ရွစ္တန္း အရြယ္က ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ကေလးတြင္ အဲဒီႏွစ္က နံရံကပ္စာေစာင္ ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပခဲ့သည္။ တၿမိဳ႕လံုး အသက္ အရြယ္ အကန္႕အသတ္မရွိ။ ေဆာင္းပါး ၀တၱဳတို ကာတြန္း ပိုစတာ အစံုေပါ့။ ဆီမီးေရာင္မႈန္း တန္ေဆာင္မုန္း အမည္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးတိုေလး တစ္ေစာင္ေရးပို႕ခဲ့သည္။ အဲဒီမွာ ဒုတိယဆု ရသည္။ မထမဆံုး အေနျဖင့္ ကိုယ့္စာေလးကို အမ်ားျပည္သူ လာၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ေဖာ္ျပခြင့္ရသည္မွာ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္း စိတ္လႈပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။

ဆီမီးေရာင္မႈန္း တန္ေဆာင္မႈန္း ေဆာင္ႏႈန္းေခၚသကား။ ဟထိုးေပ်ာက္ကာ ေျပာင္းေရႊ႕ကာ မုန္းသာ ခုထင္ရွား.. တဲ့။ (အနည္းငယ္ မွားေကာင္းမွားမည္။) စာထဲမွာ ထည့္ေရးမိတာေတြ တခ်ိဳ႕ သတိရေသးသည္။ ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာေတြမွာေတာ့ တန္ေဆာင္မႈန္ လို႕ေရးၾကသတဲ့။ ဟထိုးေပ်ာက္ၿပီး တန္ေဆာင္မုန္းလို႕ ျဖစ္သြားသတဲ့။ အဲဒီတုန္းက သတင္းစာ အပါအ၀င္ စာအုပ္ေတြ ဟုိဖတ္ဒီဖတ္ႏွင့္ ေရးခဲ့တာကိုေတာ့ သတိရေသးသည္။ အကိုးအကား အတိအက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့။

တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ဟာ ဆီးႏွင္း၊ျမဴ၊တိမ္၊သူရိန္၊မီးခိုး ညစ္မ်ိဳးငါး၀ ကင္းစင္ပ ၿပီး လေတြထဲမွာ အၾကည္လင္ဆံုး ရာသီပိုင္ရွင္တဲ့။ လျပည့္ၾကီး ပို၀ိုင္းတာကို ၾကည့္ခ်င္လွ်င္ေတာ့ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္မွာ ပို၀ိုင္းသည္ ဆိုတာလည္း မွတ္သားဖူးသည္။ ဖုံးတုန္းလံုးတုန္း တန္ေဆာင္မုန္း ဆိုတာလည္း ရွိေသးသည္။ စပါးပင္ေတြမွာ စပါးသီးေတြ အေစ့အဆန္ တည္လို႕ ႏို႕ရည္မ်ားျဖင့္ ဖုံးတုန္း လံုးတုန္း ျဖစ္လာခ်ိန္ဟု ဖတ္ဖူးခဲ့သည္။

ေဆးေပါင္းခသည့္ ညကလည္း တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့့္ညေပပဲ။ အိမ္မွာဆိုလွ်င္ေတာ့ မယ္ဇလီဖူး သုတ္စားၾကတာကို သတိရမိသည္။ တန္ေဆာင္မုန္းလမွာ ေျမြပါးကင္းပါးလည္း ထြက္တတ္သည္။ ငယ္ငယ္က ေလးႏွစ္ေလာက္အရြယ္ အမ်ိဳးေတြရွိေသာ နယ္ကို သြားလည္ရင္း ေရခ်ိဳးေနတုန္း ကင္းအကိုက္ခံရလို႕ ငိုတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မတိတ္ဘူးဟု ေမေမကျပန္ေျပာဖူးသည္။ ေၾသာ္.. လက္ကိုကိုက္တာပါတဲ့။

လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထုိင္ခဲ့ရေသာ ငယ္ႏုစဥ္ ကာလတခ်ိဳ႕က က်ီးမႏုိးပြဲ လုပ္ကစားၾကတာကို အမွတ္ရေသးသည္။ ေစာရနကၡတ္ အေၾကာင္းျပကာ ေပ်ာ္တတ္သူတို႕က စိတ္မဆိုးၾကစတမ္း ေပ်ာ္စရာရွာခ်ိန္မွာ မီးထြန္းသူကထြန္း၍ ကထိန္ သကၤန္း မသိုးသကၤန္း ယက္လုပ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားျဖင့္ ကုသိုလ္ျပဳသူက ျပဳေပမည္။ ခ်စ္စရာ့ ျမန္မာဓေလ့မ်ား။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕ အတြက္ေတာ့ ဤညသည္ အဇာတသတ္မင္းၾကီးကို သာမညဖလ သုတ္ေတာ္ ေဟာၾကား ခဲ့ေသာ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႕ အျဖစ္လည္း အေလးအျမတ္ ရွိၾကသည္။ တခ်ိန္ကေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ညတစ္ညသည္ ပူပန္ေနာင္တမ်ားျဖင့္ လူးလိမ့္ကာ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသာ အဖသတ္သား တစ္ေယာက္ကို တရားျဖင့္ ေအးျမေစခဲ့သည္။ ဤသို႕ဆန္ဆန္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွား ဂိုဏ္းသင့္သူ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႕ ေရာက္လည္း ေနာင္တဆိုတာ အဘိဓာန္ထဲမွာ ရွိပါေသးရဲ႕လားမသိ။

လျပည့္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ပံုရိပ္အခ်ိဳ႕ ဖမ္းယူခဲ့သည္။ တိမ္မ်ားလြင့္ေနသျဖင့္ ကင္မရာကို အေတာ္ ခ်ိန္ရိုက္ရသည္။ ကုိယ့္ေျမ၏ ရာသီဥတု အေနျဖင့္ အၾကည္လင္ဆံုး ေကာင္းကင္ကို တန္ေဆာင္မုန္းလက ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ဤကၽြန္းပိစိတြင္ သာေသာ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ ကေတာ့ သူရိန္မီးခိုးတို႕ မကင္းပါလားဟု မေက်မနပ္ ျဖစ္မိသည္။ ကမၻာ၏ အျခား တဖက္မွာေတာ့ လမင္းကို မျမင္ရေသာသူမ်ားပင္ ရွိေနပါလားဟု ေတြးမိျပန္ေတာ့လည္း…..။







ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာ ဘာေကာင္လဲ

ဒီေၾကြးရွင္ က ပူေနေတာ့ ေၾကြးပူကို အရင္ဆပ္လိုက္ပါတယ္။

ပံုပန္းသ႑ာန္

• ဆံပင္ ။ ။ သဘာ၀အမည္းေရာင္။ ေဆးဆိုးမထား။ ပခံုးခန္႕ရွည္လ်ား။ ဆံပင္လံုးေသးမွ်င္ အဖ်ားတြန္႕ေကာက္။
  
• နဖူး။ ။ ေလးေထာင့္က်။ မက်ယ္ပါ။ မေျပာင္ပါ။
  
• မ်က္လံုး မ်က္ခံုး။ ။ အမည္းေရာင္။ မ်က္ႏွာတခုလံုးတြင္ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ အရွိဆံုးအရာဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ႏွစ္သိမ့္ေျပာၾက။ သို႕ေသာ္ တခ်ိန္ခ်ိန္ မ်က္မွန္တပ္ရလွ်င္ မၿမဲေသာ တရားသေဘာျဖင့္ အဖံုးကြယ္ခံ သြားရေလမည္။
  
• ႏွာတံ။ ။ မခၽြန္လြန္း မျပားလြန္း မၾကီးလြန္း မေသးလြန္း
  
• ႏႈတ္ခမ္း။ ။ မထူလြန္း မပါးလြန္း
  
• မုတ္ဆိပ္က်င္စြယ္။ ။ Not Applicable
  
• နားရြက္။ ။ ၾကည့္ေကာင္းရုံ ပညာရွိပီသရုံ အခ်ိဳးတက် ကားသည္။ (ေမာင္တက္စ္တို႕လို အရုပ္ဆိုးစြာ ကားျခင္းမဟုတ္.. ခြိခြိ၊)။ နားေပါက္၂ ဘက္ ရိွသည္။ ၂၀၀၆ ကမွ ေဖာက္ခဲ့။
  
• မ်က္ႏွာေပး။ ။ အေလးအနက္ စဥ္းစားေနခ်ိန္တြင္ မႈန္ကုတ္ကုတ္ ရွိတတ္။ သေဘာက်ေနလွ်င္ သြား ၃၂ေခ်ာင္း ေပၚေအာင္ရယ္တတ္။ စိတ္ကူးယဥ္ေနလွ်င္ တေယာက္တည္း ၿပံဳးစိစိ စပ္ၿဖဲၿဖဲ ျဖစ္ေနတတ္။
  
• အသားအေရာင္။ ။ မျဖဴပါ။ သို႕ေသာ္ မညိဳလြန္းပါ။
• အရပ္အေမာင္း။ ။ မနိမ့္ပါ။ မျမင့္ပါ။
  
• ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္။ ။တခ်ိန္က အလြန္အမင္း ပိန္ခဲ့ဖူး။ ယခု BMI ထဲ ၀င္ဆန္႕လာၿပီ။ အသက္ကေလး ရလာသျဖင့္ ေနာင္တြင္ ပံုပ်က္ေအာင္ ၀ေကာင္း ၀မည္။ အာမမခံ။
  

ၿခံဳေျပာရလွ်င္ ထူးထူးျခားျခားမရွိပါ။ လွသည္မမည္ ရုပ္ဆိုးသည္လည္းမဟုတ္ သာမန္ရုပ္ရည္ျဖစ္။ လူၾကားထဲ ထင္းေနသည့္ ရုပ္ရည္ပိုင္ရွင္မ်ိဳး မဟုတ္။ စပိုင္ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ရန္ အထူးသင့္ေတာ္သည္။

စိတ္ေနသေဘာထား အက်င့္စရိုက္

• ပို႕စ္မ်ားကို ၾကည့္၍ အကဲခတ္ႏိုင္သည္။ (ေျပာျပရမွာ စိတ္မရွည္ျခင္း)
  
• ျပန္ဖတ္ရမွာ ပ်င္းသလား။ ကဲ.. ဒါဆိုလည္း အတိုခ်ဳပ္ေျပာရမွာေပါ့။ (စိတ္ေကာင္း အနည္းငယ္ ရွိတတ္ျခင္း)
  
• တကယ္ေတာ့ လူဟာလူစိတ္ပဲေပါ့..ကဲ။ (တခါတေလ ဘုက်က်ေျပာတတျ္ခင္း)
  
• ပရိုဖိုင္းမွာလည္း ေရးထားၿပီးသားပဲ။ (အပ်င္းခိုျခင္း)
  
• အရက္ေသစာ ေလာင္းကစား . အာ..ဒါေတြနဲ႕ေတာ့ အားလံုး လံုး၀ ကင္းစင္တယ္။ စိတ္ခ်။ (တခါတေလ လိမ္တတ္ျခင္း.. အဲေလ..)
  
• ဘာအေရာင္ႀကိဳက္သလဲ ဘာညာေတြေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး (လွ်ိဳ႕၀ွက္တတ္ျခင္း)
  
• ျမန္မာထမင္းဟင္းကို ပိုႏွစ္သက္တတ္တာေတြ ဘာေတြလည္း ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ (ေရွ႕ကဖံုးလည္း ေနာက္ကေပၚတတ္ျခင္း)
  
• တကယ္ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ မေရးခ်င္ဘူး ေၾကြးရွင္ကလာပူေနလို႕ေရးရတာ။ (အားနာတတ္. ေၾကာက္တတ္ျခင္း)
  
• ေတာ္ၾကာမေရးလို႕ လာမလည္ေတာ့ရင္ဒုကၡ (အေပါင္းအသင္း မင္ျခင္း)
  
• အခုေတာ့ ကုိယ့္အေၾကာင္းေတြ သိကုန္ၿပီ။ ဘေလာ့ လာဖတ္သူေတြ မ်ားလာဦးမွာပဲ အဟိ.. (စိတ္ကူးထဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္ျခင္း)
  
• ဒါေပမယ့္လည္း တကယ္ကေတာ့ ပန္ဒိုရာဆိုတာ နာမည္ေက်ာ္ၿပီးသားပါေလ ငွက္ငွက္.. (ၾကြားတတ္ျခင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္း)
  

အေကာင္းဆံုးအခ်က္။ ။ မိမိစိတ္၀င္တစား ခင္မင္လိုသူ တစ္ဦးဦး ေတြ႕ပါက ႏွစ္ရွည္လမ်ားပင္ ႀကိဳးစားရပါေစ၊ စိတ္ရွည္ သည္းခံစြာ မရရေအာင္ လိုက္လံခင္မင္တတ္သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ ကံေကာင္းသူမ်ား ျဖစ္သြား တတ္သည္။

အဆိုးဆံုးအခ်က္။ ။ စကားႀကီးစကားက်ယ္ ေျပာကာ ဆရာႀကီး လုပ္တတ္သည္။ မယံုက နိဂုံးစာပိုဒ္ကို ဖတ္ပါေလ။

ၿခံဳေျပာရလွ်င္ ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို ကိုယ္တိုင္ အေသအခ်ာ သိလို႕ကေတာ့ ေအာင္ျမင္ေသာ ေအးခ်မ္းေသာ လူသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ သတိ ဆိုတာကလည္း ခက္သား။ စိတ္၏ အနားသတ္တြင္ စႀကၤန္ေလွ်ာက္ရင္း ကံၾကမၼာေလကို ဆန္ကာ ရွင္သန္ျခင္း မီးအိမ္ကို ထြန္းညွိဖို႕ ႀကိဳးစားေနသူသည္ ပန္ဒိုရာျဖစ္သည္။

Expand..

Summary..

ေလႏုေအးကေလးပံုျပင္

လူသူတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းတစ္လံုးေပၚမွာ အိ္မ္ကေလးတစ္လံုး ရွိတယ္လို႕ ဆိုၾကပါစို႔။ အဲဒီ အိ္မ္ကေလးမွာ ျပတင္းေပါက္ ေသးေသးေလး တစ္ခုရွိတယ္လို႕ ဆိုၾကပါစို႕။ အဲဒီ ျပတင္းေပါက္ကေလး အနားမွာ ေ၀့၀ဲ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ညင္သာေလကေလး ရွိတယ္လို႕ ဆိုၾကပါစို႕။

ရာသီဥတု သာယာတဲ့ နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ အရင္က အၿမဲတမ္း ပိတ္ထားခဲ့တဲ့ ျပတင္းေပါက္ ေသးေသးေလး ပြင့္သြားတယ္။ ျပတင္းေပါက္ကေလးကို အရင္က ဘာလို႕ ပိတ္ထားခဲ့ပါလိမ့္။ တခုခု ၀င္လာမွာ စိုးလို႕လား။ တခုခု ထြက္သြားမွာ စိုးလို႕လား။

ေလကေလး က ဟို႕ေ၀့ဒီ၀ိုက္ အကဲခတ္ေနရာကေန ဖြင့္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေလးထဲ စူးစူးစမ္းစမ္းနဲ႕ ျဖတ္ကနဲ ခုန္၀င္သြားတယ္။ မဲေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းကေလးထဲက ဖုန္မႈန္႕ေတြ ၾကပ္ခိုးေတြကို ေလကေလးက မႈတ္ထုတ္လုိက္တယ္ ။ ေတာေတာင္ေတြကို ျဖတ္သန္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ စိမ္းစိုလတ္ဆတ္မႈေတြကို ေနရာခ်ေပးလိုက္တယ္။ ျပတင္းေပါက္ကေလးလည္း အံ႕ၾသေပ်ာ္ရႊင္လို႕။ ေလညင္းကေလးလည္း ၀မ္းသာလို႕။

ဒီလိုနဲ႕ မနက္မနက္ေတြေရာက္ရင္ ေလညင္းကေလးက ေတာင္ကုန္းေပၚကို အေျပးကေလး ရြက္လႊင့္လာတယ္။ ျပတင္းေပါက္ကေလးက အဆင္သင့္ဖြင့္ၿပီး ေစာင့္ေနေပးတယ္။ နံနက္ခင္းရဲ႕ လန္းဆန္းမႈေတြကို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ ဖလွယ္ၾကတယ္။

ေလ ဆိုေတာ့ အစိုးမရခဲ့။ ရာသီဥတု မသာယာတဲ့ တေန႕မွာ ေလညင္းကေလးက ေလရူးကေလး အျဖစ္ကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ ေလေပြေလရူးကေလးက ျပတင္းေပါက္ ကေလးကို တိုးေ၀ွ႕ၿပီး မူးမူးမိုက္မိုက္ ၀င္တိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ျပတင္းတံခါးေတြ ေလရူးအေ၀ွ႔မွာ ၀ုန္းဒိုင္း နဲ႕ ပိတ္လိုက္ပြင့္လိုက္ ျဖစ္သြားတယ္။ အိမ္ထဲမွာလည္း ပစၥည္းေတြ ဟုိဒီ လြင့္စင္ကုန္တယ္။

ျပတင္းေပါက္ကေလးဟာ ေလရူးရဲ႕ သဘာ၀ကုိ ေတာ္ေတာ္ လန္႕သြားပံုေပၚတယ္။ အဲဒီညက မိုးခ်ဳပ္လို႕ ပိတ္လိုက္တဲ့ ျပတင္းတံခါးေလးဟာ ေနာက္တေန႔ မိုးလင္းခ်ိန္မွာလည္း ျပန္ပြင့္မလာေတာ့ဘူး။

အခုေတာ့ ေလရူးကေလးက ေလႏုေအးအျဖစ္ ျပန္လည္ ျငိမ္သက္သြားခဲ့ၿပီ။ မနက္ လင္းလာရင္ ေလညင္းကေလးက ျပတင္းေပါက္ကေလးကို သြားသြားေခ်ာင္းသတဲ့။ ေစ့ေစ့ပိတ္ထားတဲ့ ျပတင္းတံခါးနဲ႕သာ ရင္ဘတ္ေအာင့္ေအာင္ ၀င္တိုးမိၿပီး လွည့္ျပန္ခဲ့ရတယ္။

ဒီလိုနဲ႕ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္.. ။ ျပတင္းေပါက္ကေလးကေတာ့ ပြင့္မလာေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ေလညင္းကေလးဟာ ေၾကကြဲလြန္းလို႕ ေတာင္ကုန္းေပၚ တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္ ဂနာမျငိမ္။ ေလႏုေအးကေလး ေအးသထက္ ေအးလာတယ္။ ေလကေလးဟာ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းလို႕။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ သြန္ခ်ၿပီး ခ်ံဳးပြဲခ် ငိုေၾကြးေတာ့တာပဲ။ အဲဒါကို မိုးရြာတယ္လို႕ ေခၚၾကသတဲ့။

လူသူတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္းကေလး တစ္လံုးေပၚမွာ ျပတင္းေပါက္ေသးေသးကို ခပ္တင္းတင္း ပိတ္ထားတဲ့ အိမ္ကေလးတစ္လံုးေပၚ မိုးေတြ သည္းသည္း ရြာ…လို႕။ အဲဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္ရတာေလာက္ ဘယ္တုန္းကမွ ၀မ္းမနည္းခဲ့ဖူးဘူး။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ဘာညာအတြက္ ဘာဂါ

ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ေန႕က ဘာညာေလးေမြးေန႕ကို လက္ေဆာင္မေပးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႕ သူက ကိုယ့္အသည္းေလးကို လာဖဲ့တယ္။ အသည္းေတာ့ အဖဲ့မခံႏိုင္ဘူး။ ဘာဂါ တစ္လံုး ေကၽြးမယ္လို႕ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ရတယ္။ အခုေတာ့ ေနာက္က်လက္ေဆာင္ ဘာဂါလာၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္ စေရးခါစကတည္းက အခုအခ်ိန္အထိ ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ ညီမကေလး။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕ ခင္မင္မႈေတြ ပိုလို႕သာ တိုးလာခဲ့ရတဲ့ ဘာညာေလး.. ဘ၀တေလွ်ာက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမ်ားနဲ႕သာ ႀကံဳေတြ႕ရပါေစ…လို႕။ (ဘာညာေရ ျမန္ျမန္လာ။ သူမ်ားေတြယူသြားမယ္။)

အၿမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္
ခ်စ္္ညီမေလး ဘာညာဘာညာ အတြက္
ငိုရင္ အိအိ ရယ္ရင္ ကြိကြိ လို႕ျမည္တတ္ေသာ
ႏိုင္ငံတရွဲရွဲေက်ာ္ေသာ ဘေလာက္ဂါေလး အတြက္
ဘာဂါ၀၀ေလး တစ္လံုး ေပးလိုက္မယ္
ႏိုင္ငံတရွဲရွဲေက်ာ္ေသာ ဘေလာက္ဂါေလး အတြက္
ငိုရင္ အိအိ ရယ္ရင္ ကြိကြိ လို႕ျမည္တတ္ေသာ
ခ်စ္ညီမေလး ဘာညာဘာညာ အတြက္
အၿမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္

HH said...

ဟဲဟဲ.. ဘာဂါေတာ့ေ၀စားမယ္ အသဲေတာ့ေ၀မစားဘူးဆိုတဲ့ အမၾကီး.. Belated Birthday Burger for BarNyar (BBBB) အတြက္မြားးးးးးးး။
ဘေလာက္တုန္း ဘေလာက္စဲ ဘေလာက္လတၱံ ေသာကာလေတြမွာ ဒီလို ဒီလို အမေတြနဲ႔ စံုသိရ ဒီလိုဒီလို ပိုစ့္ေလးေတြလက္ေဆာင္ရတာ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ပါဘူး။ ေက်းဇူးမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ မၾကီးပန္။

ခ်စ္တဲ့
ဘာညာ

November 18, 2007 7:31 PM

ဘာညာက ဒီလို ကြန္မန္႕သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ BBBBB ငါးလံုးပါ။
Belated Birthday Burger for Blogger Barnyar.

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာ ေသတၱာထဲမွာ ဘာရွိသလဲ

ဒီေမးခြန္းကိုေမးတဲ့လူက ေတာ္ေတာ္ သတၱိေကာင္းသူပဲ ျဖစ္မယ္။ ဂရိပံုျပင္ထဲက ပန္ဒိုရာရဲ႕ ေသတၱာထဲက ထြက္လာတဲ့ ကမၻာေျမအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြကေတာ့ ေၾကာက္စရာ။ တကယ္ ထုတ္ျပလိုက္ရမလား။ ဒါေပမယ့္ ဒီပန္ဒိုရာကေတာ့ ပံုျပင္ထဲက ပန္ဒိုရာမွ မဟုတ္ပဲေနာ္။ ကဲ.. ဒီပန္ဒိုရာရဲ႕ အိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘာေတြရွိသလဲ ၾကည့္ရေအာင္။

- လက္ထိပ္တစ္စံု
- ပစၥတိုတစ္လက္
- ဓားေျမွာင္တစ္ေခ်ာင္း
- အေသးစား ေဖာက္ခြဲေရးကိရိယာ…

အဲဒီလိုရွိရေအာင္ စံုေထာက္လည္း မဟုတ္၊ စပိုင္လည္း မဟုတ္။ ဟဲဟဲ…။ ေနရင္းထိုင္ရင္း အၾကမ္းဖက္ ဆူပူသူလည္း ျဖစ္ေနပါဦးမယ္။

ရိုးရိုးပါပဲ။ ဒါေတြရွိတယ္။

၁) ပိုက္ဆံအိတ္ (Wallet) ။ အဲဒီထဲမွာ ရထား၊ ဘတ္စကား စီးေသာ ကဒ္။ မွတ္ပံုတင္ကဒ္။ အေၾကြး၀ယ္ကဒ္၊ ဘဏ္ကဒ္၊ ဘာကဒ္ ညာကဒ္ မ်ိဳးစံုနဲ႕ ေငြစကၠဴအခ်ိဳ႕၊ ေဘာက္ခ်ာအခ်ိဳ႕။ ကမၻာေပၚမွာ ကံအေကာင္းဆံုး လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပတ္စပို႕ပံု တစ္ပံု။
၂) လက္ကိုင္ဖုန္း ၂ လံုး။ ဘာလို႕ ႏွစ္လံုး ျဖစ္ရပါလိမ့္။ ေၾသာ္.. pandora-and-pandora ေလ။
၃) ဖတ္လက္စ စာအုပ္တစ္အုပ္။ ပါခ်င္ပါမယ္။ မပါခ်င္မပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ရထားေပၚမွာ ကားေပၚမွာ စာဖတ္ရင္ ေခါင္းမူးတတ္တယ္။
၄) အလွျပင္ပစၥည္း ထည့္ေသာ အိတ္ကေလး တစ္လံုး။ အဲဒီအထဲမွာ ဘီးေသးေသး တစ္ေခ်ာင္း။ powder foundation ဗူးတစ္ဗူး။ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး (သို႕) lip gloss တစ္ေတာင့္။ လန္းဆန္းေစသည့္ အသီးနံ႔တစ္ခုခု ပါေသာ ေရေမႊး roll-on ေလး တစ္ခု။ (ဒါေတြေျပာရတာ ရွက္လိုက္တာ။)
၅) အရုပ္ပံုပါတဲ့ တစ္ရႈးေလး တစ္ထုပ္။ ေရြးစရာရွိရင္ လွပတဲ့ တစ္ရႈးထုပ္ေလးပဲ ၀ယ္တယ္။ တစ္ရႈးလွလွ ႀကိဳက္တဲ့ ခ်စ္မမတစ္ေယာက္ ဆီက ရထားတဲ့ အက်င့္။
၆) name card holder ။ ဘယ္သူပါ ဘယ္၀ါပါ။ အကူအညီလုိရင္ ေျပာပါေနာ္။ ဘာညာသာရကာေပါ့ .. ဟဲဟဲ။
ရ) လက္ကိုင္ဖုန္း တစ္လံုးႏွင့္ တြဲေသာ earphone ။ စိတ္လိုလက္ရ ရွိရင္ လက္ကိုင္ဖုန္းထဲက အမ္ပီသရီး နားေထာင္တယ္။ MP3 Player သီးသန္႕မ၀ယ္ပါ။ နားထဲကို earphone ထည့္ၿပီး ၾကာၾကာ နားမေထာင္တတ္ပါ။ headphone ဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္းရတယ္။
၈) thumb drive ဟုိဟာဒီဟာ အိမ္က ရုံးသယ္။ ရုံးက အိမ္သယ္။
၉) ထီး တစ္ေခ်ာင္း။ မိုးရြာလည္းေဆာင္း ၊ ေနပူလည္း ေဆာင္းတယ္။
၁၀) ေသာ့တြဲ ႏွစ္တြဲ။ အိမ္တစ္ခု ရုံးတစ္ခု။ ပံုထဲမွာေတာ့ တစ္ခုပဲ ျပထားတယ္။

ဘာေတြလဲဆိုတာ နံပါတ္ထိုးရမွာ ပ်င္းတယ္။ ကိုယ့္ဖာသာ ရွာၾကည့္ေနာ္။



ထူးျခားခ်က္။ အမ္ပီသရီး ပေလယာ MP3 Player မရွိျခင္း။ ေျပာၿပီးတဲ့အတုိင္း နားကမခံႏိုင္၍ ၀ယ္ရန္ အစီအစဥ္ မရွိ။ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ေတြ ဘာေတြလည္း လာမေပးနဲ႕ေနာ္။ ပီဒီေအ PDA မရွိျခင္း။ ေမ့တတ္၍ တစ္ေၾကာင္း၊ ရုံးမွာ တခ်ိန္လံုးႏွင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ လွ်င္ပါ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ မ်က္ႏွာအပ္ေနသျဖင့္ လမ္းမွာပါ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ မေ၀းႏိုင္ ဆိုလွ်င္ ခက္ကမည္ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒဏ္ေပးထားတာက တစ္ေၾကာင္း မ၀ယ္ေသးပါ။ ကင္မရာ ကိုေတာ့ အိတ္ထဲ အၿမဲ မေဆာင္ပါ။ ေလးလို႕။ အခုေတာ့ ထူးျခားတာေလး ရွိရင္ ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ရေအာင္ ေဆာင္ရမလား စဥ္းစားေနတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းက ကင္မရာက resolution လံုေလာက္ေအာင္ မေကာင္းပါ။

ေမ့တတ္တယ္။ ပံုထဲမွာ ဘာက်န္ခဲ့လဲ။ ေၾသာ္.. ေဘာလ္ပင္ တစ္ေခ်ာင္း။ ဒီ့အျပင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘီလ္မ်ား ေဘာက္ခ်ာမ်ား စာရြက္စာတန္း မ်ားႏွင့္ ေလးလံေနတတ္။ ယခု ရွင္းထား၍။ ဒါဆိုရၿပီေနာ္။ ဂ်စ္ဂ်စ္ေရ ေက်နပ္ေတာ့။

အိတ္ကေလး တစ္လံုးကေတာ့ ေျပာခဲ့တဲ့ စံုစီနဖာေတြကို ထည့္ေပးသေလာက္ မ်ိဳခ်ထားတယ္။ အိတ္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ကမၻာေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးကို တနင့္တပိုး မ်ိဳခ်ဖို႕ ႀကိဳးစားေနေလရဲ့။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

စိမ္းရြက္ႏုေပၚက မိုးေရစက္မ်ား

ခ်စ္ေလေျပ က တက္ဂ္ထားခဲ့တာပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းကအျဖစ္ကေလးေတြ။ ဘယ္လို ေဆာ့ကစားခဲ့ပါသလဲတဲ့။

မွတ္မိသေလာက္ ငယ္ငယ္က ကစားနည္း အေတာ္စံုေအာင္ ကစားျဖစ္ခဲ့သည္။ ကစားဖို႕ အခ်ိန္လည္း ေကာင္းေကာင္း ရခဲ့တာပဲ။ အသက္ မတိမ္းမယိမ္းကြာတဲ့ အကိုနဲ႕ေပါင္းၿပီး ေယာက်ၤားေလးေတြ ကစားတဲ့ နည္းေပါင္းစံု ကစားသလို မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕လည္း မိန္းကေလးလို ကစားခဲ့သည္။

သားေရကြင္းကေလးေတြနဲ႕ပင္ ကစားနည္းကစံုလို႕။ အကိုရယ္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ရယ္ႏွင့္ ဆိုလွ်င္ လမ္းမမွာ ၀ါးျခမ္းျပားတိုေလး စိုက္၊ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ႏွစ္ကြင္းက်ဆိုၿပီး အဲဒီမွာတင္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အေ၀း တစ္ေနရာကေန အလွည့္က်ပစ္။ သားေရကြင္း ထြက္က်သြားေအာင္ ပစ္ႏိုင္ရင္ ပစ္ႏိုင္သူကယူ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက စည္း၀ိုင္းကေလး ၀ိုင္းၿပီး သားေရကြင္းကေလးကို အေ၀းက တစ္ကြင္းခ်င္း လက္၀ါးေပၚ တင္ၿပီး တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ပစ္ခ်။ ကြင္းေလးအခ်င္းခ်င္း ထပ္သြားလွ်င္ယူ။ မိုးေတြဘာေတြရြာလို႕ အိမ္ေအာက္ မဆင္းရဘူး ဆိုလွ်င္ေတာ့ နံရံမွာ သံတစ္ေခ်ာင္းစိုက္ သားေရကြင္းေတြခ်ိတ္ အေ၀းကလွမ္းပစ္။ ျပဳတ္က်လွ်င္ယူ။

မိန္းကေလးေတြ ကစားနည္း က်ေတာ့တမ်ိဳး။ သားေရကြင္းေတြ အမ်ားႀကီး ခ်ိတ္ဆက္ကာ ႀကိဳးလုပ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္က ႀကိဳးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ကိုင္ထားၿပီး တစ္ေယာက္က ႀကိဳးေပၚမွာ ခုန္သည္။ ခုန္ပုံခုန္နည္းက အဆင့္ဆင့္။ သတ္မွတ္ထားေသာ ပံုစံမ်ိဳးစံုႏွင့္။ ႀကိဳးတန္းက တေျဖးေျဖး ျမင့္လာသည္။ ခုန္ေနတုန္း အမွားျဖစ္သြားလွ်င္ ကိုယ္က ႀကိဳးတန္းကိုင္လုပ္။ သူမ်ားက ခုန္။ တခါတေလက်ေတာ့ ေယာက်ၤားေလးေတြပါ လာကစားသည္။ မူလတန္းအရြယ္က ေန႕လည္စာစားခ်ိန္ေတြမွာ ဒီကစားနည္းက ေက်ာင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ ေခတ္စားသား။

သားေရကြင္းနဲ႕ကစားနည္းလို ဆန္ဆန္ တျခားနည္းေတြရွိေသးသည္။ ရႊ႕ံျဖင့္လုပ္ေသာ ေလာက္စာလံုး ဖန္ေဂၚလီ ၀မ္ဒိုးဟု ေခၚေသာအလံုးမ်ိဳးစံု ရွိသည္။ အဲဒီလို အလံုးေလးေတြကို စုပံုကာ လွိမ္႕သည္။ က်င္းတူးၿပီး ၀င္ေအာင္လွိမ့္သည္။ တခါတေလ ဂ်င္ေပါက္သည္။ ဂ်င္ကေတာ့ သံေခ်ာင္းပါလို႕ နည္းနည္း အႏၱရာယ္ရွိသည္။ ဒိုးထိုးသည္။ မန္က်ည္းေစ့ ခေရေစ့မ်ားႏွင့္ ဇယ္ေတာက္ကစားနည္း။ အပံုပံုကာ အကြက္ေရႊ႕ကစားနည္း ဒါေတြရွိေသးသည္။

မိန္းကေလးဆန္ဆန္ စြဲစြဲလန္းလန္း ကစားတာ တစ္ခုကေတာ့ အရုပ္တမ္း ကစားသည္ဟု ကိုယ့္ဖာသာေခၚၾကေသာ ကစားနည္း ျဖစ္သည္။ စကၠဴကို ရွည္ရွည္ေလးေခါက္ ျပန္ခ်ိဳးခ်ၿပီး လက္ပံုစံ စကၠဴေခ်ာင္းကေလးကို ညွပ္ထိုးကာ မ်က္ႏွာပံုကိုေရးဆြဲၿပီး အရုပ္ကေလး လုပ္သည္။ ၿပီးေတာ့ အ၀တ္စေလးေတြ ညွပ္ကာ အက်ီအ၀တ္အစား မ်ိဳးစံုဆင္သည္။ စကၠဴဗူးေတြ စုေဆာင္းကာ အိပ္ခန္း ဧည့္ခန္း စသည္ျဖင့္ အိမ္ေဆာက္သည္။ အခုေခတ္လို ဘာဘီရုပ္ေတြ ၀မ္းဆက္ ေစ်းႀကီးေပး ၀ယ္ခဲ့ရသည္မဟုတ္။ အားလံုး ကိုယ့္ဖာသာ လုပ္ၾကသည္ခ်ည္း။ အရုပ္ပိုင္ဆိုင္သမွ် ကိုယ္တကယ္ပိုင္ရသလို ေပ်ာ္ရသည္။

ကေလးေတြ စုမိၿပီး လူစံုလွ်င္ စေနတနဂၤေႏြလို ပိတ္ရက္ကို အေသအခ်ာ ႀကိဳခ်ိန္းကာ ကစားၾကသည့္ ကစားနည္းေတြလည္း ရွိေသးသည္။ တစ္နည္းကေတာ့ မုန္႕ေစ်းေရာင္းတမ္း။ အဲဒါက အစကတည္းက ကိုယ္ဘာေရာင္းမည္ဆိုတာ ႀကိဳညိွထားၾကရသည္။ ထမင္းဟင္း ေရာင္းမည့္လူႏွင့္၊ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ေရာင္းမည့္လူႏွင့္။ ကုန္ၾကမ္း ေရာင္းမည့္လူက ရွိေသးသည္။ အဲဒီကစားနည္းဆိုလွ်င္ အိမ္လမ္းၾကား တစ္ခုခုမွာ ကိုယ့္ေနရာျဖန္႕ခင္း ၿပီး ေစ်းတန္းႀကီး လုပ္ၾကသည္။ ပစၥည္းပစၥယ အေတာ္လိုသည္။ လူမ်ားဖို႕လည္း လုိသည္။ ခင္းထိုင္စရာ ပလတ္စတစ္ျပား ထိုင္ခံု အိုးခြက္ပန္းကန္ ခင္းက်င္းၾက။ သစ္ရြက္ကေလးေတြ အသီးေလးေတြ ပန္းပြင့္ကေလးေတြ လွီးၾကခၽြတ္ၾက ။ သဲေတြ ေရေတြလည္းပါေပါ့။

အဲဒီလို ခ်ိန္းပြဲကစားတာေတြမွာ မည္သူမွ သိပ္ကစားဖူးမည္ မထင္တာကေတာ့ ကတန္းခုန္တန္း ကစားတာ ဇာတ္ေထာင္တာ ျဖစ္သည္။ အဲဒီနည္းက အကိုအမ ၀မ္းကြဲေတြ ငယ္ငယ္ကတည္းက စခဲ့တာျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးေတြရွိေသာ နယ္ကို သြားလည္လွ်င္ အဲဒီမွာ အသက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အကို၀မ္းကြဲ သူေဌးသား တစ္ေယာက္ရွိသည္။ ဇာတ္ပြဲေတြ စတိတ္ရိႈးေတြ ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ သူကပိုးမေသ။ ဘက္ထရီမီး အ၀တ္အစား တီးမႈတ္တူရိယာ အားလံုး စပြန္ဆာလုပ္ကာ ပြဲေထာင္သည္။ ကေလးေတြေဆာ့ေသာပြဲကို လူႀကီးေတြပါ လာၾကည့္ၾကသည္။ ငယ္ငယ္က သူ႕ကို အားက်သည္။ ကိုယ္ ငါးတန္းအရြယ္ေလာက္ ေရာက္လာေတာ့ အိမ္က အစ္ကိုအပါအ၀င္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို စည္းရုံးသည္။ ေဖ်ာ္ေျဖမည့္သူက ေဖ်ာ္ေျဖဖို႕ လာၾကည့္မည့္ သူကလည္း လာၾကည့္ဖို႕။ အိမ္မွာကလည္း တီးမႈတ္တူရိယာ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိသည္။ ပု၀ါေတြ အ၀တ္အစားေတြ စုေဆာင္းၾက။ ေရေဆးေရာင္စံု ဗူးကေလးတစ္ခု ရွိေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ နဖူးစည္းေတြ ဘာေတြ စာလံုးေဖာက္ ေရး။ ဇာတ္ညႊန္းေရး ဇာတ္တိုက္။ အမယ္.. သီခ်င္းေတာင္ စပ္လိုက္ၾကေသးသည္။ ဒီၾကားထဲ စိတ္ေကာက္သူႏွင့္ အိမ္ကသိသြားလို႕ အေဆာ္ခံရသူႏွင့္ ဇာတ္ေခါင္းခဏခဏ ကြဲၾကရေသးသည္။

ေနာက္တစ္နည္း ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ကစားတာကေတာ့ ပန္ဒိုရာဟု ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ေလွ်ာက္ေရး ျဖစ္လာမည့္ အေလာင္းအလ်ာေလးက ဗီဇျပျခင္း ျဖစ္သည္။ စာေပကို ၀ါသနာပါေသာ ေဖေဖက ကိုယ္ငယ္ငယ္က စာအုပ္ အေရာင္းအငွား ႏွင့္ စာေရးကိရိယာ ဆိုင္ကေလး အိမ္မွာ ဖြင့္ထားသည္။ ပန္ဒိုရာသည္ စာအုပ္ေတြၾကား ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသည္ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ ေက်ာင္းအားခ်ိန္မွာ စာအုပ္ဆိုင္လည္း ကူထိုင္ရသည္။ အဲဒီ ငါးတန္းႏွစ္ေလာက္မွာပဲ ဖတ္ရုံတင္မက ေရးခ်င္တဲ့ပုိုးက ရြလာသည္။ ဗလာစာရြက္မ်ားကို ေလးေခါက္ေခါက္ စာအုပ္ကေလး ျဖစ္ေအာင္ခ်ဳပ္ကာ တိုလီမုတ္စေတြ ေရးေတာ့သည္။ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို စည္းရုံးသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းကာ စာအုပ္ေပါက္စကေလးေတြကို အတန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငွားစားသည္။ သူတို႕က ဖတ္ခ်င္လွ်င္ ဗလာစာရြက္ အလြတ္ႏွင့္ ေပးေခ်ကာ ငွားရသည္။ အဲဒီရလာေသာ စာရြက္လြတ္မ်ားမွာ ကိုယ္တို႕က အသစ္ထပ္ေရးႏွင့္ ဟန္ကိုက်လို႕။ ေနပါဦး .. အဲဒီတုန္းက ကေလာင္နာမည္ .. တကၠသိုလ္ ပန္ဦးတဲ့ … ဟားဟား။ သူငယ္ခ်င္းနာမည္ကလည္း တကၠသိုလ္ ေတာ့ ပါသည္။ ေမ့သြားၿပီ။ ကေလးေတြ ၾကံၾကံဖန္ဖန္။ အခုပန္ဒိုရာ နာမည္ယူေတာ့ အဲဒီတုန္းက တကၠသိုလ္ ပန္ဦးကို ေမ့ေနသည္။ ပန္ခ်င္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္။ အခုဒီစာေရးမွ သတိရသည္။

အဲဒီကိစၥေတြ ငါးတန္းေက်ာင္းပိတ္ခါနီးမွာ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားပံုကေတာ့ ဒီလို။ ပန္ဒိုရာက အဲဒါေတြလုပ္ေနတာကို အိမ္ကသိသြားမွာေတာ့ ရွက္သည္။ အစ္ကိုကိုလည္း ျပန္မေျပာဖို႕ ပိတ္ထားသည္။ စာအုပ္ကေလးေတြ အားလံုးကို သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ထံမွာ အပ္ထားသည္။ ေက်ာင္းဆင္းလွ်င္ သူက သိမ္းေပးသည္။ တေန႕ေတာ့ သူ႕အေဖက ေတြ႕သြားသတဲ့။ ကေလးေတြျဖစ္ၿပီး ၀တၱဳေတြ ခ်စ္ေၾကာင္းၾကိဳက္ေၾကာင္း ပါတာေတြ ေရးရမလား ဆိုၿပီး သတင္းစာလို႕ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ကေလး တစ္အုပ္ကလြဲလို႕ က်န္အားလံုး ၿဖဲဆုတ္လိုက္ သတဲ့။ အဲဒီေခတ္က အျပင္စာဖတ္လွ်င္ ကေလးေတြ ရည္းစားထားမည္စိုးကာ တခ်ိဳ႕မိဘေတြက တားျမစ္ခ်င္ေသာ ေခတ္ေပကိုး။ အခုေတာ့ ဘာအမွတ္တရမွ မက်န္ခဲ့ေတာ့ပါေလ။

ေနာက္ထပ္ လူအမ်ားနဲ႕ ကစားသည့္ ကစားနည္းေတြကေတာ့ အားလံုး ကစားဖူးမည့္ ေရႊစြန္ညိဳ ၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ထုတ္ဆီးတိုးတမ္း ဖန္ခုန္တမ္း စစ္တိုက္တမ္း ။ နည္းနည္းပိုၿပီး အားကစားဆန္လာတာကေတာ့ ေဘာလံုးကန္ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ က်ားထိုး စစ္တုရင္ထိုး။ အစ္ကိုနဲ႕က မတိမ္းမယိမ္းဆိုေတာ့ ေပါက္ကရလုပ္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ အေဖာ္ရသည္။ ဘယ္မွ မထြက္ရဆိုလွ်င္လည္း ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အင္ဒိုး ကစားဖို႕ေတာ့ အေဖာ္ရေနေသးတာပဲ။ ေမာင္ေလးကိုေတာ့ ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ရႈပ္သည္ထင္သည္။ သူ႕ကိုမေခၚလို႕လည္း မရ။ ကစားဖို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီသြားလွ်င္ ကေလးပါေခၚသြားဟု ေမေမက တခါတည္း ကေလးထိမ္းခိုင္းသည္။ ကိုယ္က သိပ္မၾကည္။ ေနာက္ပိုင္း သူေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးလာေတာ့မွ ကစားတာ နည္းနည္း အေဖာ္ရ လာသည္။

ေနာက္ထပ္ ကစားနည္းေတြ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ တကယ္ေတာ့ အမ်ားၾကီး က်န္ေသးသည္။ မွန္ကို ေနေရာင္မွာ ထိုးကာ ပလတ္စတစ္ အရုပ္ကေလးမ်ားခ် ပိတ္ကားေထာင္ကာ ရုပ္ရွင္ျပတန္းတို႕။ စကၠဴေလွ သစ္သားေလွ ကေလးေတြ ေရေျမာင္းထဲ လႊတ္တာတို႕၊ သဲအိမ္ကေလးေတြေဆာက္တာတို႕ စသည္ စသည္။ နည္းနည္း လူၾကီးဆန္ကာ ညစ္လာသည့္ ဖဲရိုက္တာ ကက္ဆြဲတာလို ကစားနည္းကေတာ့ ရွစ္တန္း ကုိးတန္း အရြယ္ေလာက္မွ စတတ္ေျမာက္သည္။ အဲဒီအရြယ္ကေတာ့ ကေလးေလးလို႕ မေခၚႏိုင္ေတာ့ ထင္သည္။

ငယ္ငယ္က ကစားပံု ကစားနည္းေတြဟာ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ဘ၀နဲ႕ ဘယ္လို ဆက္စပ္မလဲ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္မိ ေနေသးသည္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ကစားခ်ိန္ လံုေလာက္တယ္ လို႕ကို မထင္ေလ။ ကေလးဆိုတာ ကစားရမည္ ဆိုလွ်င္ ၀ သည္လို႕ကိုမရွိ မဟုတ္လား။ အခု ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ အခုေခတ္ ကေလးေတြနဲ႕ ယွဥ္လွ်င္ ထူးေထြဆန္းျပား ကစားစရာေတြ မရွိေသာ္လည္း အိမ္ထဲေရာ အိမ္ျပင္မွာပါ ေတာ္ေတာ္ ကစားခ်ိန္ရခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ အျပင္စာေတြ ဆိုလည္း အိမ္မွာ ရွိတာေတြ ဖတ္ႏိုင္လို႕ကေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့သည္ပဲ။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းစာကိုလည္း မလစ္ဟင္းခဲ့ပါ။ က်ဴရွင္လည္း တက္စရာမလို။ အခုႀကီးလာေတာ့ ဘာျဖစ္လာခဲ့သလဲ။ ဘယ္လိုဆက္စပ္သလဲ။

တကယ္ေတာ့ ကေလးဘ၀က ကစားၾကတာေတြဟာ ဘ၀ေသးေသးေလးေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး အစမ္း တည္ေဆာက္ၾကည့္ ေနၾကတာ ဟုပင္ ေျပာႏိုင္မည္ထင္သည္။ ငယ္ငယ္က ကစားနည္းေတြမွာလည္း ညိွႏိႈင္းရတာေတြ ပါသည္။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ပါသည္။ ေလာဘေလးေတြ ပါသည္။ ေပ်ာ္ရတာေတြ ပါသည္။ ရန္ျဖစ္ရတာေတြ ပါသည္။ ႏုိင္တာ ရႈံးတာေတြလည္း ပါသည္။ ကစားပြဲ ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပဲ။ ကေလးေတြ ကေတာ့ ျဖဴစင္ပါသည္။ အဲဒီလို ကေလးဘ၀က ဘယ္လုိပဲ အစမ္းတည္ေဆာက္ခဲ့ ေပမယ့္လည္း အခုႀကီးလာေတာ့ေရာ လူ႕ေလာကရဲ႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းေတြၾကားမွာ ေလာဘေဒါသေတြ ခ်ဳပ္ထိန္းလို႕ ဘ၀မွာ ေနေပ်ာ္ေအာင္ အေနတတ္ပါၿပီတဲ့လား။ ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ေရာ သေဘာထား ႏိုင္ပါေသးရဲ႕လား။ အင္း… စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြကေရာ ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီလား။

အျပင္ကို ေငးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သစ္ရြက္ေတြေပၚက သြယ္တန္းက်ေနတဲ့ မိုးေရစီးေၾကာင္းေတြကို ေလရူးက အပိုင္းပိုင္း ျဖတ္ေတာက္လို႕ ဟုိလြင့္ဒီလြင့္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာကို ရိုက္ခ်ိဳးျခင္း

“ထြက္ေပါက္ဆိုၿပီးေျပးမိမွ
ဟုိဘက္ကကမၻာမွာ
အ၀င္တံခါးျဖစ္ေနခဲ့တယ္…”
ဒီလို ငါေျပာခဲ့တယ္
ေျပာမိသမ်ွစကားေတြ
ကဗ်ာထဲ ထည့္ေခြေနမိေတာ့
ငါက ကဗ်ာေကာင္ႀကီး ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက ကဗ်ာေတြကိုအန္ခ်ရမွ
ေနသာထိုင္သာရွိတယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက လိုက္လိုက္အာေခ်ာင္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက လက္တစ္ဆုပ္စာဦးေႏွာက္နဲ႕
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးက ထိလြယ္ရွလြယ္
ကဗ်ာေကာင္ႀကီးကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾက
ငါကေပးထားခ်က္ေတြၾကားက
အသန္႕ရွင္းဆံုးကစားခ်င္တဲ့ေကာင္ပါ
ဘ၀မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ အ၀ါကဒ္ အထိခံႏိုင္သလဲ
တခ်ိဳ႕က စကားလံုးေတြကိုခုတံုးလုပ္တယ္
ငါကပန္ဒိုရာကိုခုတံုးလုပ္တယ္
အသာေနစမ္းပါ့ကြယ္
ငါက အၾကည္ညိဳမပ်က္ခ်င္ပါဘူး
ငါ့ေမာ္ဒန္အၾကည္ဓာတ္လည္း အျပတ္မခံႏိုင္ဘူး
ငါကအနာဂတ္အျပည့္နဲ႕ေနထိုင္သူေလ
“ငါ့ႏွလံုးေသြးတို႕ စီးဆင္းေစကာ
ငါ့၀ိညာဥ္ကို ေဆးေၾကာအံ႕
အတြင္းအပ ထပ္တူက် တည္ပါေစသတည္း”
အႏုပညာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးက
လြယ္အိတ္တစ္လံုးငိုက္စိုက္ခ်
ကိုင္းညြတ္ေနေသာ မိုးလိႈင္ည ေရ
မင္းကေတာ့ ပစ္ခ်စရာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ရွိခဲ့
ငါကေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ရိုက္ခ်ိဳးရတယ္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

အေၾကြးစာရင္း

- ခ်စ္ေလေျပ တက္ဂ္ ထားေသာ ငယ္ငယ္က ကစားနည္းေတြအေၾကာင္း (ေရးၿပီး)
- ဂ်စ္တူး တက္ဂ္ထားေသာ အိတ္ထဲမွာ ဘာရွိသလဲ (ေရးၿပီး)
- Chaos တက္ဂ္ထားေသာ ေၾကာက္ေသာသတၱ၀ါမ်ား (ေရးၿပီး)
- ကဗ်ာထုတ္တဲ့ စက္ရုံႀကီး ေရးခိုင္းထားေသာ ဒါမ်ိဳး
- မြန္ တက္ဂ္ထားေသာ လြမ္းစရာေလးေတြ
- ဘာညာရဲ႕ ဘာဂါ (ေရးၿပီး)
- ဇီးရိုးထရက္ရွ္ တက္ဂ္ထားေသာ ဘယ္လိုလူလဲ (ေရးၿပီး)
- ညိမ္းညိဳ တက္ဂ္ထားေသာ ရင္ထဲစြဲသည့္ စာအုပ္မ်ား



ေမ့တယ္လို႕ မထင္နဲ႕။ မၾကာခင္ ျဖည္းျဖည္း ရွင္းပါမယ္ ေၾကြးရွင္တို႕။ လာမယ္ ၾကာမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲက ထြက္က်တာေလးေတြ ဖတ္ႏွင့္ဦးေနာ္။

Expand..

Summary..

လူမိုက္

အခုတေလာ
ငါကလူမိုက္ဆိုပါေတာ့
ငါ့အသံေတြ တဆတ္ဆတ္အဖ်ားခတ္-နက္
ငါ့အေရာင္ေတြ ရင့္ရင့္မိႈင္းမႈန္-ျပာ
ငါ့အေရခြံေတြ ပိန္းပိန္းပိတ္ပိတ္-၀ါ
ငါ့ေသြးေတြလည္း မာမာခဲခဲ-နီ
ငါ့အၿပံဳးေတြ မခိုးမခန္႕-စိမ္း
မိုက္တယ္ဆိုတာ… လြယ္ပါသတဲ့
ဦးထုပ္ငိုက္စုိက္နဲ႕ ေဆးျပင္းလိပ္ကို ေထာက္ခနဲ
ဘယ္လိုလဲ.. လက္ညိဳးကေလး ေကြးလိုက္ရမလား
ကဲ.. ဒီမွာ ဒီမွာ ဒီမွာ
ငါ့ကြင္းထဲမွာ ငါသာဒိုင္လူႀကီး
မင္းတို႕အားလံုးကို အ၀ါကဒ္ ျပလိုက္တယ္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ကံၾကမၼာေသာင္ကမ္းမွာ လရိပ္တျခမ္းက်ေနခဲ့စဥ္

အႏုပညာ..တဲ့။ လွပက်ယ္၀န္းတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ ေ၀ါဟာရတစ္ခု။ ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးတယ္။ အႏုပညာကို ေရးတယ္။ ဘေလာ့ဂ္က ကိုယ့္ကိုျပန္ေရး၊ အႏုပညာက ဘေလာ့ဂ္ကို ျပန္ေရးသြားခဲ့တယ္။

ဘေလာ့ဂ္ေရးသားျခင္း ထဲမွာ အႏုပညာ စီးကူးမႈေတြရွိခဲ့။ လရိပ္မႈန္ပ်ပ်မွာ ကဗ်ာဆရာႏွင္းခါးမိုးက ဒီလို ဖြဲ႕ဆိုခဲ့။ ကိုယ္ေရးမိတဲ့ မွတ္ခ်က္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့။ ေမတၱာရွင္ တစ္ေယာက္က ဒီပုိ႕စ္ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ ျဖစ္လာဖို႕ စကားလံုးတခ်ိဳ႕ ထြက္က်သြားခဲ့။  


ခရီးေတာလမ္း

သည္ေတာမို႕
ေမာမိတယ္…
မုဆိုးလား သားေကာင္လား
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး စိတ္ေထြျပားတယ္။

အာရုံေမႊေႏွာက္
ေျခာက္တဲ့အခါေျခာက္လိုက္
ကန္ေရျပာမာလာေအးနဲ႕
ဟုိအေ၀းကျမွဴလာလိုက္
ခလုတ္တိုက္ ေသြးစိမ္းထြက္
ခေယာင္းခက္ အဆိပ္သင့္တယ္။

ညဥ့္ယံနက္နက္
မ်က္လံုး၀င္းလက္လက္
ေတာေကာင္ရဲ႕ေခၚသံ
ဖန္ဖန္ပဲ့တင္
ဟင္...ျပန္မထူးနဲ႕
ေထာင္ေခ်ာက္ကိုသတိထား
လင့္စင္ကိုခိုင္ခိုင္ကိုင္ထား
ေတာကမာယာမ်ားတယ္
မိန္းမသားဆိုေတာ့လည္း
အားငယ္...... တဲ့။

မေတြ႕ ေျခရာ
လိႈက္ဟာ ေမာပန္း
အႏိုင္ႏိုင္လွမ္းစဥ္
ဘယ္စခန္းေပါက္
ဘယ္လမ္းေရာက္ခဲ့ၿပီလဲ
ဟိုေတာင္တန္း ဟုိေသာင္ကမ္းကို
မွန္းလို႕ေမ်ွာ္ရ ရင္၀မွာဆို႕တယ္။

သည္ေတာက
ခက္တယ္…
သားေကာင္တလွည့္ မုဆိုးတလွည့္
ကံၾကမၼာကို အမဲလိုက္ၾကတယ္။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ပန္ဒိုရာ နာမည္ေျပာင္းရမလား

မဂၤလာပါ။

၂၀၀၇ မတ္လ ၂၇ ကစလို႕ ပန္ဒိုရာ နာမည္နဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေရးခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ယူေကက ညီမေလး တစ္ေယာက္က ဒီနာမည္နဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေရးၿပီး လိပ္စာမွာလည္း ပန္ဒိုရာ ဆိုတဲ့စာလံုး ၂ လံုး ယူၿပီး http://www.pandora-pandorabox.blogspot.com/ လို႕ ဘေလာ့ဂ္ အသစ္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁ ရက္ ၂ ရက္က စေရးထားပါတယ္။ ပန္ဒိုရာဆိုတာ ရွိခဲ့မွန္း သူ မသိခဲ့လို႕ ေနမွာပါ။ ဆီပံုးမွာ လာေျပာသြားပါတယ္။ သူလည္း ဒီနာမည္ေလးကို ႏွစ္သက္ပံုရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြ သြားလည္တဲ့အခါ ပန္ဒိုရာ နာမည္နဲ႕ ေရးသား ႏႈတ္ဆက္တာေတြမွာ ေရာေထြးမွာကို မလိုလားပါဘူး။ လာလည္သူမ်ားကိုလည္း မရႈပ္ေထြးေစလိုပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႕ နာမည္ဆင္တူ မျဖစ္ေအာင္ ေဟာဒီ ပန္ဒိုရာက နာမည္ေျပာင္းရင္ ေကာင္းမလားလို႕ စဥ္းစားမိပါတယ္။

ပန္ဒိုရာဆိုတဲ့ နာမည္ကို ဘာေၾကာင့္ ယူခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ အခု အခ်ိန္မွာ ျပန္ရွင္းျပ မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေသသြားလည္း အားလံုးထားခဲ့ရမယ့္ ေလာကႀကီးမွာ အစြဲအလန္း မႀကီးတာပဲ ေကာင္းမယ္ ထင္ပါရဲ႕။

နာမည္ေျပာင္းရင္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ လိပ္စာပါ ေျပာင္းစရာ လိုေကာင္း လိုလာပါမယ္။ နာမည္ နဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ လိပ္စာ ေျပာင္းသင့္ မေျပာင္းသင့္ ဆိုတာနဲ႕ နာမည္အသစ္ ဘယ္လိုေပးရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုတာကို ပန္ဒိုရာကို လာဖတ္ေနက် မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႕ တိုင္ပင္ခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာလိုျဖစ္ေစ အဂၤလိပ္လို ျဖစ္ေစ ဒီပို႕စ္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္မွာ အၾကံဥာဏ္ေပးဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။

ခင္မင္စြာျဖင့္

ပန္ဒိုရာ

(မွတ္ခ်က္။ ။ ယူေကက ညီမေလးက နာမည္ေျပာင္းလိုက္သျဖင့္ ေျပလည္သြားပါၿပီ။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ )

Expand..

Summary..

8 Nov 2007

အခ်စ္ ..............အလြမ္း
စကားလံုးေတြ .........ေရးခ်လိုက္ရုံနဲ႕
ေရျပင္မွာငါးကေလးေတြကူးခတ္သြားသလို
ေကာင္းကင္မွာငွက္ကေလးေတြပ်ံသန္းသလို
လွပျပည့္စံုသြားမယ္လို႕ယံုၾကည္ခဲ့ပါသလား
ဒါေတြကိုႏွလံုးသားတခုလိုသရုပ္ေဖာ္လို႕
မင္းရွိတဲ့ရင္ခြင္ကိုအေျပးကေလး
တိုးေ၀ွ႕ခြင့္မ်ားရခဲ့ရင္ေလ
မင္းသိသြားေအာင္
ေျပာျပခ်င္ရဲ႕
ခ်စ္တဲ့
သူ


ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ကိုယ့္ကိုပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္သူရယ္…

Expand..

Summary..

Building Trust

tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRUst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST tRUst Trust TRuSt tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TruST TRuST TrUST Trust tRUst Trust TRuSt tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TrusT tRUst Trust TRuSt TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TRUST TruST TruST TRUST tRUst Trust TRuSt tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt trUst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TruST TRUST TrUST TRuST tRUst Trust TRuSt tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt turst TRUSt TruSt TruST TRUST trust TRuST tRUST trust TRUST trust Trust tRUST TRUST tRusT TRUST TruSt tRusT TRUST TruSt trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust trust TRUST TRUST TRUST tRUst Trust TRuSt TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST TRUST

Expand..

Summary..

ႀကီးျမတ္ေသာလိႈင္း

လိႈင္း… လိႈင္း၏ ရိုက္ခတ္မႈက အင္အားကိုလည္း ျဖစ္ေစတတ္သတ့ဲ။ ညင္သာေသာ သို႕ေသာ္ လန္းဆန္းေသာ ေလသည္ မိုင္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ အရပ္မွ အရွိန္ယူ တိုက္ခတ္လာ၏။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ ေရျပင္က်ယ္ႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း ေပါင္းဆံု အားေကာင္းလာေသာအခါ ….။

သမုဒၵရာသည္ အပုပ္မ်ား၊ အမိႈက္သရိုက္မ်ား၊ မလိုလားအပ္သည့္ အရာမ်ားကို ကမ္းစပ္သို႕ တြန္းတင္ ရိုက္ပုတ္ကာ အန္ခ် ေပးလိုက္သတဲ့။ လိႈင္းတို႕ကိုယ္တိုင္ပင္ လိႈင္းသဘာ၀ျဖင့္ ပင္လယ္ကို သန္႕စင္ ေဆးေၾကာေပးရန္ ႀကိဳးစားျခင္းေပပဲ။ သဘာ၀သည္ ရိုင္း၏။ သဘာ၀သည္ ယဥ္ျပန္၏။ သဘာ၀ နိယာမတို႕က အံ႕ၾသစရာ။ လိႈင္းက ကမ္းစပ္ကို မေမ့။ ကမ္းစပ္၏ ဂုဏ္သတၱိကိုလည္း မေမ့ပါေလ။

လူကလည္း လူ႕သဘာ၀။ စိတ္ေတြကလည္း စိတ္၏သဘာ၀။ လိႈင္း သဘာ၀ကေတာ့ ရိုက္ခတ္ေနဦးမည္။ သို႕ေသာ္ အသိဥာဏ္ ႏွင့္ နားလည္မႈ ဟူေသာ အနားသတ္တစ္ခုက ၿငိမ္သက္ ေအးေဆးစြာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ဆိုင္း ေပးေသာအခါ ရိုက္ခတ္မႈတို႕၏ လားရာသည္ အျပဳသေဘာကို ေဆာင္ႏိုင္ေလသည္။ ညစ္ေထးမႈ တို႕ကုိ ၿဖိဳခ် သန္႕စင္ ေပးမည့္လိႈင္း၊ ႀကိဳဆိုရမည့္ ႀကီးျမတ္ေသာ လိႈင္းမ်ားအျဖစ္ လႈိင္း၏ ခြန္အားျဖင့္ အက်ိဳးေဆာင္စရာ မ်ားစြာ ရွိေနေသးသည္ေလ။ အနႏၱ ေကာင္းကင္ႀကီးကေတာ့ တိုက္ခတ္ေလ ေရျပင္ႏွင့္ လိႈင္းတို႕ကို အစဥ္ၾကင္နာစြာ ငံု႕ကာ အုပ္မိုးေပးေနသေယာင္။

လိႈင္းတို႕ကို မတုန္မလႈပ္ တူရူစူးစိုက္ ၾကည့္မိသည္။ လိႈင္းက ခြန္အားရွိစြာ ၿပီးေတာ့ တည္ၾကည္စြာ ေစ့ေစ့ျပန္ၾကည့္၏။ သည္လို ဆိုေတာ့လည္း ပင္လယ္က်ယ္က်ယ္ထဲမွ တက္ၾကြေသာ လိႈင္းတံပိုးတို႕သည္ အဆံုးအစ မရွိေသာ မိုးသားေအာက္၀ယ္ ၀ီရ ရသ ေျမာက္ေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ျဖစ္လို႕ေနႏိုင္ျပန္သည္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

လိႈင္း

လိႈင္း တဲ့။ လိႈင္း ဟုဆိုလိုက္လွ်င္ မတည္ျငိမ္ျခင္း ရိုက္ခတ္ျခင္း လႈပ္ရွားျခင္း ဟူေသာ သေဘာတစ္ခုက ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္လာမည္။

ေရလိႈင္း ဆိုလွ်င္ေတာ့ လိႈင္းျဖစ္ဖို႕ ေရျပင္လိုအပ္မည္။ လိႈင္းက လိႈင္း ဟု အေခၚ မခံရခင္က သာမန္ေရျပင္ တစ္ခုသာပဲ။ ခဲလံုးက်သလို မဟုတ္ပဲ သဘာ၀အားျဖင့္ လိႈင္းေတြ ျဖစ္လာဖို႕ ဆိုလွ်င္ တိုက္ခတ္မည့္ ေလ လိုအပ္မည္ေလ။ လေရာင္ျခည္ရဲ႕ ဆြဲငင္မႈကလည္း ပံ႕ပိုးကူညီ ေပးခ်င္ေပးမည္။ လသာသာမွာ ညင္သာေလ ေအာက္က သိမ့္သိမ့္ကေလး လႈပ္ေနတဲ့ ေရလိႈင္းေတြဟာ လွပတဲ့ သိဂၤါရ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေပါ့။

လူေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္ေတြထဲက သဘာ၀လိႈင္းေတြကေရာ။ မလိုအပ္တဲ့ ရိုက္ခတ္ လႈပ္ရွားမႈကို ေၾကာက္သူရဲ႕ အေပၚယံ တင္းေအာင္ ႀကိဳးစားမႈတစ္ခုဟာ အျခယ္အသ ကင္းမဲ့ေသာ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ရယ္သြမ္းေသြး ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားေသာ စကားလံုး ျပင္းျပင္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ စကားေျပာလွ်င္ ထည့္ထည့္ သံုးသည့္ ေထာင့္မက်ိဳးေသာ နာမ္စားတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ အဲဒီလို အခြံမာပါးပါး အုပ္လိုက္ရုံႏွင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈ တစ္ခုဟာ အလံုးစံု ဖံုးပိတ္ လံုျခံဳ သြားႏိုင္လွ်င္ေတာ့ ေကာင္းမည္ေနာ္။

ႏူးညံ႕မႈရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ လိႈင္းေတြ ရွိႏိုင္သည္။ ညင္သာေသာ ေလညင္း ကေလးက ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ကန္ေရလႊာႏုႏုကို လွပေသးေကြးေသာ လိႈင္းကေလးေတာ့ ျဖစ္ေစတတ္ သတဲ့။ ေရလိႈင္းမဟုတ္တဲ့ တျခား ျမင္ရတဲ့ မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းေတြလည္း မ်ားစြာ မ်ားစြာ ရွိပါေသးသည္။ သူတို႕ရဲ႕ အင္အား အစြမ္းကလည္း အံ႕ၾသစရာ။ မိုင္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ ျခားေနတဲ့ အေရာင္တူ စကားတူ လူသားေတြ ၾကားကိုလည္း မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းေတြက ဆက္သြယ္ ေပးသြားႏိုင္သတဲ့။ ေဟာ.. ဟိုမွာ တေ၀့ေ၀့ လာေနၿပီလား။ တိုးတိတ္ ညင္သာစြာ။ သိမ္ေမြ႕စြာ။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းထဲမွာ အသံတစ္ခု တဒိတ္ဒိတ္ ပဲ့တင္ ေပ်ာ္၀င္ေနသလား။ လိႈင္းေတြ ဆက္လက္ ပုတ္ခတ္လာဦးမွာလား။

တကယ္ေတာ့ ရိုက္ခတ္မႈရဲ႕ အဆံုးသတ္မွာ အနားသတ္ ကမ္းစပ္ကေတာ့ အၿမဲ ရွိေနသည္။ ေရျပင္ဆိုတာက အဆံုးအစမဲ့ ျဖန္႕က်က္ပိုင္ခြင့္ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ။ ေဘာင္ခတ္ ထားလို႕လည္း လူးလာရိုက္ခတ္ လိႈင္းျဖစ္ခြင့္ရသည္ မဟုတ္လား။ လိႈင္းက လိႈင္းကေလး ျဖစ္ရုံ ဆိုလွ်င္ေတာ့ လွပႏိုင္ပါေသးသည္။ ကမ္းစပ္နဲ႕ ေ၀းကြာေလေလ ေရျပင္ နယ္နိမိတ္ က်ယ္ျပန္႕ခြင့္ ရေလေလ လိႈင္းကေလး အျဖစ္ကေန အေႏွာင့္အယွက္ ေပးေသာ ဖ်က္ဆီးေသာ အရုပ္ဆိုးေသာ လိႈင္းႀကီးႀကီး ျဖစ္လာဖို႕ အခြင့္အေရး ပိုလာေလေလ ျဖစ္မည္။ ဒါဆိုလွ်င္ေတာ့ မေသခ်ာမႈမ်ား မာယာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ ေနေသာ ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ကို ထားခဲ့ေတာ့မည္။ လူတိုင္းကို ေအးခ်မ္း ၾကည္ႏူး ေစေသာ လွပ ရိုးရွင္းသည့္ လိႈင္းဂယက္ကေလးေတြ အတြက္ေတာ့ ကမ္းစပ္ ေဘာင္နီးနီးက ကန္ေရျပင္ ေသးေသးကေလးပဲ ေကာင္းမည္ ထင္ပါသည္။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ေကာင္းကင္အစစ္မွာ စီးဆင္းခ်င္တဲ့ ျဖဴနီျမစ္တစ္စင္း

စစ္ပြဲ၊ ဒုကၡသည္၊ ကပ္ဆိုက္မႈမ်ား...တဲ့
ထည့္မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေ၀ါဟာရေတြနဲ႕
က်ည္အျပည့္ထိုး ေမာင္းတင္ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြ
ဒီေကာင့္ရင္၀တည့္တည့္ေရာက္မွ
ခလုတ္ျဖဳတ္ခ်ေနေတာ့ပါလား။

အီလက္ထရြန္းနစ္လိႈင္းကိုဖြင့္
စက္တင္ဘာ ေရခ်ိန္ျမင့္လာေတာ့
အနီေရာင္ရင့္ရင့္နဲ႕ အျဖဴေရာင္မပြင့္တပြင့္ေတြ
ေရာေႏွာ စီးဆင္းခဲ့ၾကတယ္
အဲဒီမွာ စိတ္ဓာတ္ေတြတက္တယ္
အဲဒီမွာ စိတ္ဓာတ္ေတြက်တယ္
အဲဒီမွာ ေသြးေတြၾကြတယ္
အဲဒီမွာ ေသြးေလေခ်ာက္ခ်ားတယ္။

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ….
ဒီေခတ္ႀကီးကိုက….
တခါလာလည္း ဒီေခတ္ႀကီး
တခါလာလည္း ဒီေခတ္ႀကီး နဲဲ႕
ဒီေခတ္ႀကီးကို ပခံုးထမ္းသယ္ပိုးလို႕
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အရည္က်ိဳ အေရာင္ခၽြတ္
ေၾကးေညွာ္ခြာခ် ထုဆစ္ၾကမွာလဲ။

အိပ္မက္အေသနဲ႕ ဗလာဇာတ္မွာ
အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ အသံုးေတာ္ခံေနရတဲ့
မသိက်ိဳးကၽြံတို႕ေရ...
ေဟာဒီမွာ ခင္ဗ်ားတို႕ အတြက္ တဲ့
အသက္ထြက္သူထြက္
ဘ၀ပ်က္သူပ်က္
အခန္းဆက္ျမစ္ေရ အႀကိမ္ႀကိမ္လွ်ံက်
အဲဒါ အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မကဘူး။

သက္ျပင္းခ်တယ္
ေမာ့ေမာ့ၾကည့္မိတယ္
မသကၤာမႈေကာင္းကင္ကေတာ့
ခ်ိဳးျဖဳငွက္ေတြအေတာင္ဆန္႕ဖို႕
နိမ့္က်က်ဥ္းေျမာင္းလြန္းတယ္
မဟာတံတိုင္းကိုၿဖိဳခ်ႏိုင္မလား
ေသးေကြးတဲ့လက္ကုိ ဆုပ္မိျဖန္႕မိတယ္။

အို.. နားလည္ယံုၾကည္မႈ နဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ေက်းဇူးျပဳ၍ လက္ကမ္းေခၚလွည့္ပါ…။

ပန္ဒိုရာ


အခုတေလာ ျပန္ဖတ္ဖတ္ေနတဲ့ ဒီကဗ်ာေတြ နဲ႕ ဒီကဗ်ာေတြ ေၾကာင့္ အခုလို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္ဖို႕ လံႈ႕ေဆာ္ေစၿပီး အာရုံရခဲ့တယ္။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို ရွည္ရွည္ ေပးမိသြားတာကေတာ့ ေနာက္ကဆရာရဲ႕ ပေယာဂ မကင္းဘူး။

Expand..

Summary..

ရာသီဖြဲ႕

ဒီလိုပဲေပါ့..
ေရအေၾကာင္း ေျမအေၾကာင္း
မိုးအေၾကာင္း ေလအေၾကာင္း
ေတာအေၾကာင္း ေတာင္အေၾကာင္း။

ေမ်ာက္ႀကိဳးေခြ ေဒါင္းအိုးေ၀ေတြမရွိ
ဒက္ဖိုေဒလ္ ပန္း၀ါ၀ါေတြလည္း ယိမ္းမက
ရိတ္သိမ္းရာသီ ေကာက္လိႈင္းထံုးေတြနဲ႕
မ်က္စိတဆံုးကြင္းျပင္ဆိုတာေ၀း
ေလာက၀တ္ဆန္ဆန္ တိမ္တုက
တတ္မွတ္သမွ် ခပ္က်ဲက်ဲ ရြာခ်တာေလာက္နဲ႕
မိႈင္းအံု႕ေနတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြပဲ ရွိေနတဲ့အခါ…။

ပေယာဂ အေမွာင့္ပူူးထားတဲ့
ေဟာဒီ ကာလ ေဒသ ထဲမေတာ့
ျပတင္းေပါက္မရွိတဲ့ အခန္းက်ဥ္းတစ္ခု
ေၾကမြေနတဲ့ အ၀တ္အစားတခ်ိဳ႕
ေလသလပ္ေနတဲ့ အစာေၾကေဆး တစ္ပုလင္း
ပက္လက္လန္ေနတဲ့ ပိုးဟပ္ေသတစ္ေကာင္
ခုတင္ေပၚမွာ ၿပိဳက်ေနတဲ့ စာအုပ္ပံုတစ္ပံု
ကီးဘုတ္ေခ်ာင္ေနတဲ့ ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးနဲ႕
ဒီေရဒီေျမကို အရမ္းလြမ္းသေလာက္
ဒီမိုးဒီေလေတြကို စိတ္ပ်က္မိေနတဲ့
ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ အေတြးေတြရယ္….. ။

ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ျဖဴစင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းေစတဲ့အခါ

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလးေတြေရ..



သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ညက အင္းယားကန္ေစာင္းမွာ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြ လႊတ္တင္ေပးတဲ့ မီးပံုးေလးေပါ့။ အားမက်ဘူးလား။ မနာလိုေတာ့ မရွိၾကနဲ႕ေနာ္။

Expand..

Summary..

ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ - ၂

ျပင္သစ္လို႕ ေျပာလိုက္ရင္ ပန္းခ်ီေတြ ရုပ္တုေတြ အႏုပညာေတြ ဆိုတဲ့ အေငြ႕အသက္ကို ခံစားၾကရမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဒါဆို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး ပန္းခ်ီကားက ဘာလဲလို႕ ေမးလိုက္ရင္ အျပင္လူေတြအတြက္ ေတာ့ နီယိုကလပ္စစ္ကယ္ ပန္းခ်ီဆရာေတြ ျဖစ္တဲ့ ဒါဗီး (Jacques-louis David)၊ အန္းဂ္ (Jean-Auguste- Dominique Ingres) ဒါမွမဟုတ္ ဒီဘက္ အင္ပရက္ရွင္ ေခတ္ပိုင္းက မိုေနး (Claude Monet) ၊ မာေနး (Edouard Manet) တို႕ရဲ႕လက္ရာေတြကိုပဲ ျဗဳန္းဆို ျမင္ေယာင္သြားၾကမလားပဲ။

ဒါေပမယ့္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြကို ေမးၾကည့္ရင္ေတာ့ Ferdinand Victor Eugène Delacroix (1798 – 1863) (အနီးစပ္ဆံုး အသံထြက္ရရင္ “ဒလခြာ” လို႕ထြက္ႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။ ျပင္သစ္ “r” သံေတြက ျမန္မာလို ေျပာျပရတာ ခက္တယ္။) ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ Liberty Leading the People (La Liberté guidant le peuple) လို႕အမည္ရတဲ့ ဒီပန္းခ်ီကားကို သူတို႕မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာပါလိမ့္မယ္ တဲ့။




ဒီပန္းခ်ီကားကို ၁၈၃၀ ဇူလိုင္လမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္ ေတာ္လွန္ေရးကို ရည္ညႊန္းၿပီး ဆြဲခဲ့တယ္။ ဒီပန္းခ်ီဟာ ႏိုင္ငံေရးပိုစတာ တစ္ခုအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသတဲ့။ နံပါတ္ တစ္ဆယ္ေျမာက္ ခ်ားလ္စ္ ဘုရင္ (Charles X) ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြက္ ဒီပန္းခ်ီကားေလးတစ္ခ်ပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေရးပါခဲ့ပါလိမ့္။

စုတ္ခ်က္မ်ားဟာ ေမာ္ဒန္ဆန္တာ ရွိေသာ္လည္း သေဘာတရားအားျဖင့္ သရုပ္မွန္ေရာ စိတ္ကူးယဥ္စံျပဳမႈေရာ (both realistic and idealistic) ေရာေထြးေနတဲ့ ပန္းခ်ီလို႕ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီရဲ႕ ေနာက္ခံကေတာ့ ယမ္းေငြ႕ မီးခုိးေငြ႕မ်ားနဲ႕ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ စစ္ေျမျပင္ ျဖစ္တယ္။ ပန္းခ်ီကား တစ္ခုလံုးကို ျခံဳၾကည့္လိုက္ရင္ အထင္ရွားဆံုး ကေတာ့ သုံးေရာင္ျခယ္ အလံကို တစ္ဖက္ ေျပာင္းရွည္ ေသနတ္ တစ္လက္ကို တစ္ဖက္ ကိုင္စြဲရင္း ေျပးလႊားခ်ီတက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ျဖစ္တယ္။

ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေခတ္စားခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္မႈဦးထုပ္လို႕ အမည္ရတဲ့ ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားတဲ့ သူမဟာ တိုက္ပြဲထဲကို ငဲ႕ေစာင္းၾကည့္ရင္း ရင္၀တ္ေျပေလ်ာ့စြာ ေျခဗလာနဲ႕ ခ်ီတက္ေနပါတယ္။ သူမရဲ႕သ႑ာန္ဟာ တ၀က္တပ်က္ နတ္သမီးဆန္သလို လူသားလည္း ဆန္ေနခဲ့တယ္။ သူမရဲ႕ နိမိတ္ပံုကို တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခြန္အားရွိေသာ ရင္အစံုနဲ႕ သန္မာေသာ အမ်ိဳးသမီး လို႕ တင္စားေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသတဲ့။

သူမရဲ႕ ေဘးမွာ ေျပာင္းတိုေသနတ္ႏွစ္လက္ကို ကိုင္ၿပီး ခ်ီတက္ေနတဲ့ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္အရြယ္ ခ်ာတိတ္ ကေလးကေတာ့ ျပင္သစ္ စာေရးဆရာ ဗစ္တာဟူးဂိုး (Victor Hugo) ရဲ႕ Les Misérables ၀တၱဳထဲက လမ္းၾကမ္းပိုးေလး ဂဗိုး (Gavroche) ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား ဇာတ္လိုက္ကေလးကို တင္စားထားတာ ျဖစ္မယ္ လို႕ ဆိုၾကတယ္။

အမိ်ဳးသမီးရဲ႕ ဗယ္ဘက္က အနည္းငယ္ရြဲ႕ေစာင္းေနတဲ့ ဦးထုပ္ရွည္ကို ေဆာင္းထားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားက ဘယ္သူလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ ျငင္းခံုၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာကိုယ္တိုင္ ျဖစ္တယ္လို႕ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ သူ႕ေဘးက လူက ေသနတ္မကိုင္ပဲ ဓားတစ္လက္ကို ကိုင္ထားတာကလည္း စဥ္းစားစရာပါ။

ပန္းခ်ီကားရဲ႕ အေပၚပိုင္းက တက္ၾကြေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြကို ဆန္႕က်င္ (contrast) လုပ္ထားကေတာ့ ပန္းခ်ီကား ေအာက္ပိုင္းက လႈပ္ရွားမႈ ကင္းမဲ့စြာ ေျမမွာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ သက္မဲ့ပံုရိပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အရင္းအႏွီးေတြလို႕ပဲ ဆိုရေလမလား။ အ၀တ္အစား အကၽြတ္ကၽြတ္နဲ႕ လဲေနသူတစ္ေယာက္ရယ္ ယူနီေဖာင္းလိုမ်ိဳး ၀တ္ထားသူ တစ္ေယာက္ရယ္ကို ေတြ႕ရသလို ေလးဘက္တြားသြားရင္း အမ်ိဳးသမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႕ ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့လူ တစ္ေယာက္ကိုလည္းေတြ႕ရမယ္။

ဒီပန္းခ်ီကားက ေတြးေတာစရာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေပးပါတယ္။ ေ၀ဖန္ခ်က္ တစ္ခုက ေျပာျပန္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသူေတြဟာ လူထုလူတန္းစား အလႊာအသီးသီးက ျဖစ္တာကိုလည္း ပံုေတြက ကိုယ္စားျပဳပါသတဲ့။ ဥပမာဆိုရရင္ ဦးထုပ္ရွည္ေဆာင္းထားသူက ဓနရွင္ ဘူဇြာ လူတန္းစားထဲကျဖစ္ၿပီး ေသနတ္အတို ကိုင္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္ကေလးကေတာ့ အေျခခံလူတန္းစားကို ေဖာ္က်ဴးခ်င္တာ ျဖစ္မယ္လုိ႕ ဆိုၾကတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ ကာလတစ္ခုေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ ပံုရိပ္နဲ႕အတူ ဒီပန္းခ်ီကားကို ေငြစကၠဴထဲကို ထည့္သြင္း ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾကပါတယ္။



လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲအဆက္ဆက္မွာ ထင္ဟပ္ခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ေတြထဲက တစ္ခုအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

source: Wiki အပါအ၀င္ အင္တာနက္မွ ရယူ၏။

Expand..

Summary..

အႏွစ္ ၂၀ အၾကာ ကဗ်ာဆရာ

ခင္ဗ်ားရဲ႕ကဗ်ာေတြဟာ
ကဗ်ာမဆန္ေတာ့ဘူး သိရဲ႕လား။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
တစ္ရြက္လႈပ္ရင္ တစ္ခက္လံုးနာၾက
သစ္ပင္ရဲ႕ေဒါသအား မုန္တိုင္းကို ၀ပ္တြားေစမယ္လို႕ ႀကံဳး၀ါးမယ္။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
အေနာက္ေတာင္ေလမိုက္ ေဆာင္းမွာတိုက္လို႕
ရာသီဥတု ငိုက္စိုက္က်စျပဳၿပီလို႕ မွတ္ခ်က္ခ်မယ္။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
ေရေျမမမွန္ မ်ိဳးမသန္လို႕
အခ်ိန္မတန္ခင္ ေၾကြလုလု ရြက္ပ်ိဳႏုေတြရယ္လို႕
အံႀကိတ္ကာ ေခါင္းယမ္းမယ္။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
ေနေရာင္ျခည္ နမ္းသြားတဲ့ အစိမ္းေရာင္တန္း
ငွက္ငယ္ေျခရာ ျဖတ္သန္းတယ္လို႕ ေရရြတ္မယ္။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
ေလတိုက္လို႕သစ္ရြက္လႈပ္တာလား
သစ္ရြက္ေတြလႈပ္လို႕ေလတိုက္တာလားလို႕
ေရွ႕ေနာက္ျဖစ္စဥ္သေဘာ ကန္႕လန္႕တိုက္ ေစာေၾကာမယ္။

ခင္ဗ်ားက သစ္ရြက္လႈပ္တာျမင္ရင္
ရာသီဗီဇ ေလရူးခလို႕ယိမ္းယိုင္ၾကတာ
သဘာ၀ပါေလလို႕ မတုန္မလႈပ္ေျပာမယ္။

သစ္ရြက္လႈပ္ျခင္းက ခင္ဗ်ားကို အျပစ္ကင္းစြာ မရယ္ေမာေစေတာ့
ခင္ဗ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္၂၀ ကခင္ဗ်ား မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ခင္ဗ်ားကဒီစနစ္ႀကီးကို ေျပာင္းလဲဖို႕ႀကိဳးစားေနတုန္းမွာ
ဒီေခတ္ႀကီးကခင္ဗ်ားကို ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲလိုက္ၿပီပဲ။

ခင္ဗ်ားက အၾကမ္းဖက္သမား
ခင္ဗ်ားက ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းသူ
ခင္ဗ်ားက ႏိုင္ငံေရး အကဲျဖတ္
ခင္ဗ်ားက အင္ပရက္စ္ရွင္နစ္
ခင္ဗ်ားက ျဖစ္တည္မႈ၀ါဒီ
ခင္ဗ်ားက ဘုရားမဲ့။

ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္တိုင္းက
မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ေနလို႕။ ။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..

ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ - ၂

ပီ. ဘီ. ရွယ္လီ (Percy Bysshe Shelley 1792-1822) လို႕ဆိုလုိက္ရင္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္မွန္း သိၾကပါလိမ့္မယ္။ Ozymandias, Ode to the West Wind, To a Skylark ကဗ်ာေတြဟာ သူေရးခဲ့တဲ့အထဲက နာမည္အႀကီးဆံုးလို႕ ဆိုႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ငယ္စဥ္ဘ၀မွာ မိန္းကေလးဆန္ဆန္ေတာင္ ႏူးညံ႕ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသူလို႕ အမ်ားက သိခဲ့ၾကတဲ့ ရွယ္လီဟာ အေဖကိုယ္တိုင္က လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ေပမယ့္ သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေခတ္စနစ္ကို ျပည္သူေနရာက ထဲထဲ၀င္၀င္ ခံစားၿပီး သူ႕ကဗ်ာေတြမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထင္ဟပ္ေစခဲ့သူပါ။ ၁၈၁၉ ခုႏွစ္က အဂၤလန္ လို႕ အမည္ရတဲ့ ဆြန္းနက္ (sonnet) အမ်ိဳးအစား ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ခံစားၾကည့္မိပါတယ္။ မူရင္းကေတာ့ဒီလိုပါ။


England in 1819

An old, mad, blind, despised, and dying king,--
Princes, the dregs of their dull race, who flow
Through public scorn,--mud from a muddy spring,--
Rulers who neither see, nor feel, nor know,
But leech-like to their fainting country cling,
Till they drop, blind in blood, without a blow,--
A people starved and stabbed in the untilled field,--
An army, which liberticide and prey
Makes as a two-edged sword to all who wield,--
Golden and sanguine laws which tempt and slay;
Religion Christless, Godless--a book sealed;
A Senate,--Time's worst statute unrepealed,--
Are graves, from which a glorious Phantom may
Burst, to illumine our tempestous day.

Percy Bysshe Shelley

ရွယ္လီဟာ ေဂ်ာ့ဘုရင္အေပၚမွာ မေက်နပ္တဲ့ သူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္မ်ားစြာကို နာမ၀ိေသသနမ်ားနဲ႕ ဖြဲ႕ဆိုလိုက္ပါတယ္။ အိုတြ ရူးသြပ္ မ်က္ကန္း မုန္းစရာ့ ေသခါနီး ဘုရင္ ေပါ့။ အဲဒီ အိုၾကီးအိုမ ဘုရင္ႀကီးနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ အသံုးမက်တဲ့ မင္းေဆြမင္းမ်ိဳး အႏြယ္ေတာ္ေတြဟာ ျပည္သူအမ်ားရဲ႕ ရြံရွာမႈ မခန္႕ညားမႈ ေအာက္မွာ ရႊ႕ံႏြံအလား စီးဆင္းေနရတာပါပဲ။ ရႊံ႕ႏြံေတြလိုပဲ အသိအျမင္မဲ့ ခံစားခ်က္ဗလာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဟာ ေဖ်ာ့ေတာ့ အားနည္း ႏိုင္ငံမြဲမွာ ကပ္ပါးေကာင္လို ခိုကာ ေသြးစုပ္ ေနၾကသတဲ့။ ဘယ္ေလာက္မ်ား မေလ်ာ့တမ္း ခဲေနဦးမလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေသြးအလိမ္းလိမ္း ဖံုးလို႕ မျမင္မကန္း ျပဳတ္က်တဲ့အထိပဲေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဓားထိုး ခံထားရသလို ျပည္သူ လူထုကေတာ့ ကြင္းျပင္ရိုင္းထဲ ဆာေလာင္မြတ္ငတ္လို႕။ လြတ္လပ္ျခင္းကို လက္စတံုး ေပးသူက စစ္တပ္ကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ျပည္သူကို ကိုယ္ျပန္သတ္ရင္း လႈပ္ရွားရုန္းကန္သူ အားလံုး အတြက္ အသြားႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဓားလို ရပ္တည္ေနတယ္။ ေသြးေပစြန္းေနတဲ့ ခန္းနားႀကီးက်ယ္ ဥပေဒသ ေတြကလည္း တရားမွ်တတဲ့ ဥပေဒလို႕ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သတ္ျဖတ္ျခင္းေတြ ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းေတြ အတြက္ အသံုးခ်ခံ ေနရတယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႕ ခ်ိတ္ပိတ္ခံရတဲ့ စာအုပ္ တစ္အုပ္အလား ဘုရားမဲ့ တရားမဲ့ ဘာသာေရးကို ကင္းမဲ့သြားရတဲ့ အျဖစ္ေတြရယ္၊ အခ်ိန္တိုင္းမွာ အဆိုးဆံုးျဖစ္တဲ့ ျပင္ဆင္ဖ်က္သိမ္းမႈ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ဆိုး (လႊတ္ေတာ္) ရယ္နဲ႕ တိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ယိုယြင္းေနခဲ့ၿပီလဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒါေတြ တေန႔ေတာ့ နိဂုံး ခ်ဳပ္ရေတာ့မွာပါေလ။ ခန္းနားတဲ့ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုက သယ္ေဆာင္သြားမယ့္ လင္းလက္တဲ့ ေအာင္ပြဲေန႕သစ္ ေပါက္ကြဲ ထြန္းပလာတဲ့အခါေပါ့။

သမိုင္းဆိုတာ တစ္ပတ္ၿပီး တစ္ပတ္လည္တတ္သတဲ့။ အတိတ္ကသမိုင္းေတြဟာ ပစၥဳပၸါန္မွာ ေရာင္ျပန္ဟပ္တတ္သတဲ့။ အားႀကီးဖိႏွိပ္သူကို အဖိႏွိပ္ခံတို႕က တြန္းလွန္ခဲ့တဲ့ တိုက္ပြဲေတြ လူ႕သမိုင္း ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ရွိခဲ့တယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္၊ ေျမရွင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္၊ ေက်းကၽြန္စနစ္၊ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္၊ အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ စနစ္ ဘယ္လိုေခတ္ေတြ စနစ္ေတြေျပာင္းေျပာင္း ဘယ္လိုနာမည္ တပ္တပ္ လူသားေတြဟာ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာ တရားမွ်တမႈအတြက္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ပါ။ ရွယ္လီရဲ႕ ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္က အဲဒီအထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ၁၈၁၉ ကာလမ်ားက အဂၤလန္ရဲ႕ အေျခအေနကို ဖြဲ႕ဆိုထားခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့။ လူေတြရဲ႕ တရားမွ်တမႈအတြက္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲေတြကေတာ့ လိုအပ္လာတဲ့ ေခတ္တိုင္းမွာ ဖိမရႏွိပ္မရ ဆက္ရွိေနဦးမွာပဲ။ ေအာင္ပြဲေတြလည္း ရၾကဦးမွာပဲ။

source: Wiki အပါအ၀င္ အင္တာနက္မွ ရယူ၏။

Expand..

Summary..

အေျပာင္းအလဲသို႕ေျခလွမ္းမ်ား

စာရြက္စာတမ္း တစ္ထပ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ရုံးခန္းေျပာင္းရမည္ ဆိုေတာ့ သိမ္းတန္တာသိမ္း လႊင့္ပစ္တန္တာ လႊင့္ပစ္ အလုပ္ရႈပ္ေပဦးမည္။ ေနသားက်ေနေသာ ေနရာတစ္ေနရာမွ ေနရာအသစ္ တာ၀န္အသစ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ မိမိကိုယ္တိုင္ပင္ စိတ္လိုလက္ရ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္ေလ။

ကံက မည္သို႕ဖန္လာသည္မသိ။ ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုးတြင္ အိမ္ေျပာင္း ေက်ာင္းေျပာင္း အလုပ္ေျပာင္း ေနရာေျပာင္း စသည္ျဖင့္ အေျပာင္းအလဲေတြ မ်ားလွၿပီ။ တစ္ၿမိဳ႕မွ တစ္ၿမိဳ႕သို႕ ေျပာင္းသည္။ တစ္ၿမိဳ႕ထဲမွာပင္ အိမ္ေျပာင္းသည္။ အလုပ္တစ္ခုမွ တစ္ခု ေျပာင္းသည္။ အလုပ္တစ္ခုထဲမွာပင္ ဌာနေျပာင္းသည္။ ေျပာင္းရျခင္းေတြ အခုအထိေတာ့ လက္စမသတ္ႏိုင္ေသး။

ေျပာင္းတိုင္းေျပာင္းတိုင္း မျဖစ္မေနႀကံဳရသည္မွာ သိမ္းဆည္း ေနရာခ်ထားရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ မည္သူမွ အလုပ္မရႈပ္ခ်င္ၾက။ အားစိုက္ မထုတ္ခ်င္ၾက။ အကၽြမ္းတ၀င္ ျဖစ္ၿပီးေသာ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုကို ခြာ၍ မရင္းႏွီးေသးေသာ နယ္ပယ္တစ္ခုကို စတင္ရသည္မွာ စြန္႕စားမႈလည္းရွိသည္။ သို႕ေသာ္ လိုအပ္လာလွ်င္ လိုခ်င္လာလွ်င္ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ၾကရသည္သာ။

အေျပာင္းအလဲ လုပ္ၾကရျခင္း ေနာက္၀ယ္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာ ရွိႏိုင္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕က လက္ရွိေနရာမွာ မေပ်ာ္ပိုက္လို႕။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လက္ရွိက ေက်နပ္ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္ေသာ အေနအထားတစ္ခုကို လုိခ်င္လို႕။ တခါတေလက်ေတာ့ ကိုယ္က မေျပာင္းခ်င္လည္း ေဘးပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနတခ်ိဳ႕က ဖိအားေပးလာ၍ ေျပာင္းရသည္မ်ိဳးလည္းရွိတတ္သည္။ တခါတေလ က်ေတာ့ ကိုယ္တစ္ဖက္တည္း ေျပာင္းခ်င္၍မရ။ တျခားတဖက္မွ သေဘာတူညီပါမွ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ရသည္မ်ိဳးလည္း ရွိသည္။ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစခ်င္လွ်င္ ျဖစ္လိုသူကေတာ့ ပို၍ အားစိုက္ထုတ္ရေပမည္။

မၾကာမီကာလတြင္ ေနရာအသစ္ ကြန္ပ်ဴတာအသစ္ျဖင့္ တာ၀န္အသစ္မ်ားကို စလုပ္ရေတာ့မည္။ တာ၀န္အသစ္က ကိုယ္ႏွင့္ပို၍ လိုက္ဖက္မည္၊ ကိုယ့္ကို တိုးတက္မႈ ပိုေပးႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္မႈ ထားခဲ့သည္။ ေသေသခ်ာခ်ာလည္း ႀကိဳတင္ေလ့လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္ ကံေသကံမေတာ့ မေျပာႏိုင္။ အနည္းဆံုး ေသခ်ာတာကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္ေသာ ရုံးခန္းတစ္ေနရာမွ အျခားလူမ်ားႏွင့္ ခြဲေ၀ထိုင္ရမည့္ ေနရာတစ္ေနရာကို ေရာက္ရေတာ့မည္။ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစာဖတ္ႏိုင္ရင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးကိုထားခဲ့၍ ဘာပရိုဂရမ္ ဘာေဖာင့္အသစ္မွ မတပ္ဆင္ႏိုင္ရန္ တားျမစ္ထားေသာ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးကို သံုးရေတာ့မည္။ ရစရာက ရဖို႕မေသခ်ာခင္ ေပးစရာကေတာ့ အေသအခ်ာ ေပးဆပ္လိုက္ရၿပီ။ လူ႕ဘ၀ ဆိုတာႀကီးကိုက ေနရာတကာ သည္လိုပဲ မဟုတ္ပါလား။

အေျပာင္းအလဲတိုင္းတြင္ ေရႊေရာင္၀င္းလက္ေသာ ေနျခည္ျဖာ နံနက္ခင္း ရွိခ်င္ရွိမည္။ ရွိခ်င္မွလည္း ရွိမည္။ အေျပာင္းအလဲတိုင္းတြင္ အာမခံခ်က္မ်ား ေက်နပ္မႈမ်ား ရွိႏိုင္သလို မေရရာမႈမ်ား နာက်င္မႈမ်ား လည္း ေရာေႏွာပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခု အတြက္ အႀကီးမားဆံုး အဟန္႕အတားကေတာ့ “ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ ပ်င္းရိမႈ” ျဖစ္သည္။ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္ေျမာက္လာရန္ အႀကီးမားဆံုး လံႈ႔ေဆာ္မႈမွာ “မေျပာင္းလွ်င္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး” ဆိုသည္ကို ျပတ္သားစြာ သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ စကားတစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ေကာင္းေသာ(good) အေနအထားတစ္ခုက အေကာင္းဆံုး (best) အေနအထားသို႕ ေရာက္မလာေအာင္ အဟန္႕အတားျဖစ္သြားတတ္ သတဲ့။ လက္ရွိက တကယ္ပဲ ေကာင္းေသာ အေနအထား ဟုတ္ပါသလား။ မေျပာင္းလွ်င္ ျဖစ္မျဖစ္ ေျပာင္းဖို႕လိုမလို သိႏိုင္ရန္ေတာ့ မ်က္စိဖြင့္ နားစြင့္ထားဖို႕လိုပါသည္။ ထိုင္ေနလို႕ေတာ့ျဖင့္ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါေလ။


ပန္ဒိုရာ

Expand..

Summary..