ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၃ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂုိဂို - အပိုင္း ၄ သို႕
ဘဲငန္းေလးေတြ အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ နာမည္ကို အကုန္လိုက္မွည့္ဖို႕ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ညီမေလးက ဥကေပါက္ေပါက္ခ်င္း ဘဲငန္းေလးေတြကို အေရာင္ၾကည့္ၿပီး “၀ါႏွစ္”၊ “၀ါႏု”၊ “၀ါေဖ်ာ”့ အဲဒီလို ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီေကာင္ေလးေတြ အေမႊးအေတာင္ၾကမ္းေတြ ေပါက္လာတဲ့အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့ ဘယ္ေကာင္က ဘယ္ေကာင္မွန္း မခြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေကာင္ခ်င္း လည္ပတ္ နဲ႕ ပတ္ၿပီး မွတ္ထားတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘဲကိုး။
ထူးထူးျခားျခား နာမည္ရသြားတဲ့ ဘဲငန္းေလး ႏွစ္ေကာင္ေတာ့ရွိတယ္။ တစ္ေကာင္က “ေတာင္ပံကား” တဲ့။ သူက အေတာင္မာေတြ ေပါက္လာခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ အေတာင္ေတြ ကိုယ္မွာစုသိမ္းထားတဲ့ အခါ သူမ်ားေတြလို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀င္မသြားဘူး။ အေတာင္ပံ တခ်ိဳ႕က အၿမဲ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ အျပင္ထြက္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၾကည့္ေတာ့မွ သူ႕အေတာင္ပံရိုး အေနအထားကိုက လိမ္တိန္တိန္ေလး ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ငယ္ငယ္တုံးက ဒိန္းေဒါင္းတုိက္ခံရတဲ့ အေကာင္ေလးမ်ားလား မသိပါဘူး။ ေနာက္တစ္ေကာင္ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား လည္ပင္းမွာ မီးခိုးေရာင္ အစင္းေၾကာင္းေလးေတြ အေျပာက္ေျပာက္ေလးေတြ အဆင္ပါလို႕ “စင္းေျပာက္” လို႕နာမည္ေပးထားတယ္။ (စကားလိမ္ လုပ္မၾကည့္ရ။)
Friday, July 30, 2010
ပိုပို မိုမို ဂုိဂို - အပိုင္း ၅
Wednesday, July 28, 2010
ပုိပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၄
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၃ သို႕
(အလြန္တရာ ၀မ္းနည္းတတ္သူေတြနဲ႕ ကေလးသူငယ္ေတြ ေက်ာ္ဖတ္ဖို႕ တခ်ိဳ႕စာပိုဒ္ေတြကို font အျဖဴေရာင္ ေျပာင္းေပးထားတယ္။ ဖတ္ခ်င္သူေတြက select လုပ္ၿပီးဖတ္ပါ။)
ဘဲငန္းေလးေတြ ရွိတဲ့ လမ္းထိပ္အထိ တအိမ္လံုးနီးပါး အေျပးအလႊား ထြက္ၾကည့္ၾကတဲ့အခါ ဘဲငန္းကေလးေတြကို ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက ေကာက္ခ်ီလာၿပီးေတာ့ ဘဲငန္းအႀကီးေတြက ေအာ္ၿပီး ေနာက္ကေန လိုက္လာတာကို ေတြ႕ရတယ္။
ဘဲငန္းကေလး တစ္ေကာင္ကေတာ့ ဗိုက္ကြဲသြားၿပီး ကလီစာေလးေတြ ထြက္က်ေနပါၿပီ။ သူ႕ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မကယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အေမႊးၾကမ္းမထြက္ေသးတဲ့ အရြယ္ျဖစ္လို႕ အလြယ္တကူနဲ႕ အေရခြံက ကြဲသြားတာပါ။ ေသသြားရွာတဲ့ အဲဒီဘဲကေလးကို ေျမႀကီးထဲ ျမဳပ္လိုက္ရပါတယ္။
ဘဲငန္းကေလး သံုးေကာင္က ေျခေထာက္၊ အေတာင္ပံနဲ႕ မ်က္လံုးနားမွာ အသီးသီး ဒါဏ္ရာရသြားပါတယ္။ ေသြးစေလးေတြ ေပက်ံေနတာေပါ့။ မ်က္ျမင္ေတြ႕သူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ ဘဲငန္းအုပ္ႀကီးဟာ ေရေတြစိုေနတဲ့ လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားၾကတယ္ တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရပက္ခံထြက္တဲ့ ဒိန္းေဒါင္း (တခ်ိဳ႕ေဒသေတြက ေထာ္လာဂ်ီလို႕ေခၚပါတယ္) က ေရာက္လာေတာ့ ေျပးလို႕မလြတ္ႏိုင္တဲ့အခါ ဂိုဂိုက ေရွ႕ဆံုးကေန အဲဒီ ဒိိန္းေဒါင္းကို ႏႈတ္သီးနဲ႕ ေျပးထိုးသတဲ့။ ဒိန္းေဒါင္းကရပ္လိုက္ေတာ့ အရွိန္ကက်န္ၿပီး ဘဲငန္းေတြကို၀င္တိုက္တာ ကံေကာင္းလို႕ ဂိုဂိုက ဘီးႏွစ္ခုၾကား အလယ္ကို ၀င္သြားလို႕တဲ့။ ဘီးေအာက္ကို ၀င္သြားလို႕ကေတာ့ သူလည္း မလြယ္ဘူး။
Sunday, July 25, 2010
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၃
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂ သို႕
သူတုိ႕ေတြ ရင္းႏွီးသြားၾကတာက လူေတြထက္ျမန္ပါတယ္။ ေနာက္ေန႕ကစၿပီး ပိုပိုနဲ႕မိုမိုကို ဘယ္တစ္ေပြ ညာတစ္ေပြ တြဲခုတ္လာတဲ့ ဂိုဂို႕ကို လမ္းမေပၚမွာ ျမင္ၾကရတာေပါ့။ မေခ်ာႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဘဲငန္းမေတြကေတာ့ လူေတြလို သ၀န္ေၾကာင္တာ ရွိပံုမေပၚပါဘူး။ သံုးေကာင္စလံုး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရန္မျဖစ္ပဲ သြားၾကလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။
Friday, July 23, 2010
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၂
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို - အပိုင္း ၁ သို႕
ေနာက္တစ္ေန႕ေရာက္ေတာ့လည္း တင္းထဲမွာ ဥ ေျခာက္လံုးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အိမ္သားေတြလည္း ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္လာၿပီး အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္တယ္။ ဘဲငန္းမေတြဟာ တစ္ေန႕ကို ဘယ္ႏွစ္လံုးဥေလ့ရွိသလဲေပါ့။ အားလံုးကလည္း သိသေလာက္ေတာ့ တစ္ေန႕ကို တစ္လံုးပဲ ဥပါတယ္ေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႕ ငါးရက္ေျမာက္ မနက္မွာေတာ့ အေျဖကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ပိုပို ဥခ်ၿပီးတဲ့အခါ တင္းထဲကုိ ၀င္၀ပ္ေနတဲ့ မိုမို ရယ္ေလ။ လက္စသတ္ေတာ့ မိုမိုကလည္း အမ ျဖစ္ေနတာကိုး။ သူပါ လိုက္ဥ ေနေတာ့ တစ္ေန႕ကို ႏွစ္လံုးျဖစ္ေနတာ။ ဘဲႏွစ္ေကာင္လံုး အမ ျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ ေလဥဥၾကတာ တဲ့။ ဘဲငန္းေတြဟာ အထီးလည္း မရွိပဲနဲ႕ ေလဥကို ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏိုင္တာကိုေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္။ တျခားဘဲငန္းနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ဆိုတာကလည္း အနီးအနားမွာလည္း ဘဲငန္းေမြးထားၾကတာ မရွိဘူးေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘဲငန္းမို႕လို႕။ သူတို႕ဟာ လူ႕ေလာကမွာဆိုရင္ေတာ့ ကေလးအေဖမေဖၚႏိုင္ပဲ ကိုယ္၀န္ေဆာင္လာလို႕ သူတကာ တံေထြးခြက္ ပက္လက္ေမ်ာရမယ့္အျဖစ္။ း)
Thursday, July 22, 2010
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို
ၿပီးခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ဖလားမွာ ေရဘ၀ဲေလး ေပါလ္ က အေရးပါတဲ့ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက အသံုးေတာ္ခံသြားခဲ့ပါတယ္။ ေပါလ္က တကယ္ပဲ ေဟာကိန္းထုတ္တာလား၊ ေပါလ္ကို ထိန္းသိမ္းသူေတြကပဲ တစ္ခုခု ဆင္ထားသလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး၊ ေဟာခ်က္ေတြက ၁၀၀% မွန္ေနေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ရႈံးတဲ့ဘက္က ေဒါသထြက္သူတခ်ိဳ႕ကလည္း ေရဘ၀ဲစုတ္ ျပဳတ္ၿပီးသုတ္စားမယ္ တို႕ အာလူးနဲ႕ခ်က္စားမယ္ တို႕ မ်ိဳးစံုႀကိမ္းၾကတာပဲ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အေပ်ာ္သက္သက္ ေနာက္ေျပာင္တာပါ။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ အဲဒီလိုမေျပာပါနဲ႕ကြာ ရက္စက္ပါတယ္ လို႕ေျပာမိတယ္။ သူက စားစရာတိရစၦာန္ပဲဟာ ဘာျဖစ္လဲ လို႕ေမးတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ကလည္း တျခားသာမန္ေရဘ၀ဲေတြကို အဲလိုေတြ ေလွ်ာက္ေျပာရင္ ေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ေပါလ္ကေတာ့ မတူေတာ့ဘူး။ သူက အလွေမြးေကာင္လို ပိုင္ရွင္(ေကၽြးေမြးထိန္းသိမ္းထားသူ) လည္းရွိတယ္။ စားစရာအေကာင္ျဖစ္ေပမယ့္ လူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္မႈတစံုတရာ တကယ္ရွိခဲ့တယ္ အသိဉာဏ္လည္း အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ရွိခဲ့တယ္မ်ား ဆိုရင္ သနားစရာပါလို႕ ကိုယ္ထင္တာေလး ေျပာမိတယ္။ အဲဒီလို ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ တခ်ိန္က အိမ္ေမြးတိရစၦာန္လို ေမြးခဲ့ဖူးတဲ့ အေကာင္ေလးတခ်ိဳ႕ကို သတိရသြားၿပီး အခုလို ေရးခ်ျဖစ္ပါတယ္။
............................................
ပိုပို မိုမို ဂိုဂို
ေဖေဖ ခရီးကေန အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆိုက္ကားေပၚမွာ ထူးထူးျခားျခား ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ပါလာတယ္။ အဲ.. ဧည့္သည္တစ္ေကာင္လို႕ ေျပာရမယ္။ ဆိုက္ကား ေနာက္ထိုင္ခံုေပၚမွာ အသားျဖဴျဖဴနဲ႕ လည္တံကို ဟိုဆန္႕ဒီဆန္႕လုပ္ၿပီး ျပဴးတူးေၾကာင္ေတာင္ ၾကည့္ေနတာ ဘဲငန္းေလးတစ္ေကာင္ေပါ့။
Tuesday, July 20, 2010
Friday, July 9, 2010
သူ႕အသြင္ ကိုယ့္အသြင္ (သို႕) သေကၤတမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္စဥ္(၃)
“ခင္ဗ်ားလည္း ၀ လာၿပီေနာ္.. ၀ လာၿပီ”
“ဟြန္း.. လူကို အျပစ္ရွာေနျပန္ၿပီ”
“အျပစ္ရွာတာ မဟုတ္ဘူး.. အမွန္ေျပာေနတာ။ ဒီမွာၾကည့္စမ္း၊ အရင္တုန္းကဆို ဒီေနရာမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ မရွိဘူး”
“အင္.. ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”
“ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ အစားေလွ်ာ့ေလ”
“ရုံးဆင္းရင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႕ အခ်ိန္မွမရွိတာ.. အစားေလွ်ာ့ရင္လည္း ဗိုက္ဆာမွာေပါ့၊ အစာအိမ္က သိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး”
“ေျပာလိုက္ရင္ ဆင္ေျခခ်ည္းပဲ.. ပ်င္းတာကိုး”
“သူနဲ႕လိုက္ဖက္ေအာင္လို႕ သူမ်ားခမ်ာ အနစ္နာခံၿပီး ရုပ္ဆိုးေပးရတာကိုမ်ား”
“ေၾသာ္.. ေၾသာ္…”
.jpg)
Posts
